Trans World Airlines'ın 847 sefer sayılı uçuşu
 N64339, kaçırılan uçak | |
| Özet | |
|---|---|
| Tarih | 14 Haziran 1985 |
| Özet | Kaçırma |
| Bölge | Yunan hava sahası |
| Hava taşıtı | |
| Kalkış | Kahire Uluslararası Havaalanı |
| 1. duraklama | Atina Ellinikon Uluslararası Havaalanı |
| 2. duraklama | Leonardo da Vinci Uluslararası Havaalanı |
| 3. duraklama | Logan Uluslararası Havaalanı |
| 4. duraklama | Los Angeles Uluslararası Havaalanı |
| Destinasyon | San Diego Uluslararası Havaalanı |
| Yolcu sayısı | 139 |
| Mürettebat | 8 |
| Ölü sayısı | 1 |
| Kurtulanlar | 146 |
| Hava taşıtı modeli | Boeing 727-231 |
| İşletmeci | Trans World Airlines |
| Kuyruk numarası | N64339 |
Trans World Airlines Flight 847; Kahire'den San Diego'ya Atina, Roma, Boston ve Los Angeles durakları üzerinden giden bir uçuştu. 14 Haziran 1985 sabahı, 847 numaralı uçuş Atina'dan kalkıştan kısa bir süre sonra kaçırıldı.[1][2] Korsanlar İsrail'in gözaltındaki 700 Şii Müslüman'ın serbest bırakmasını talep ettiler ve uçağı tekrar tekrar Beyrut ve Cezayir'e götürdüler.[3] Daha sonra yapılan analizlere göre, Hizbullah militan grubunun üyeleri olarak kabul edildiler, ancak Hizbullah bu iddiayı reddetti.
Yolcular ve mürettebat, üç günlük kıtalararası bir çile çekti. Bazı yolcular tehdit edildi ve bazıları dövüldü. Yahudi isimleri taşıyan yolcular diğerlerinden ayrıldı. Birleşik Devletler Deniz Kuvvetleri dalgıcı Robert Stethem öldürüldü ve cesedi apron üzerine atıldı. Bazı taleplerin yerine getirilmesinden sonra serbest bırakılıncaya kadar onlarca kişi iki hafta boyunca rehin tutuldu.
Uçuş 847, Boeing 727-200, N64339.[4] kaydı ile N64339.[5] 14 Haziran sabahı Kahire'de başladı. Kahire'den Atina'ya olaysız bir uçuşun ardından yeni bir ekip Uçuş 847'ye bindi. Atina'daki yeni ekip Kaptan John Testrake, Birinci Subay Phil Maresca, Uçuş Mühendisi Christian Zimmermann, uçuş servis müdürü Uli Derickson ve uçuş görevlileri Judy Cox, Hazel Hesp, Elizabeth Howes ve Helen Sheahan idi.[6]
10.10'da Uçuş 847 Atina'dan Roma'ya yola çıktı. Kalkıştan kısa bir süre sonra, bir tabanca ve iki el bombası kaçırmış Arapça konuşan iki Lübnanlı adam tarafından komuta edildi. Biri daha sonra yakalanan ve Almanya'da ömür boyu hapis cezasına çarptırılan Muhammed Ali Hamadi olarak tanımlandı.[7] Hamadi'nin Hizbullah üyesi olduğu iddia edilmektedir.[8]
Beyrut'a, sonra Cezayir'e
Uçak, Yunanistan üzerindeki hava sahasında, Roma'nın orijinal varış yerinden Orta Doğu'ya yönlendirildi ve birkaç saatlik ilk durağını, Lübnan'daki Beyrut Uluslararası Havaalanı'nda yaptı. 19 yolcunun yakıt karşılığında uçağı terk etmesine izin verildi. İnişten kısa bir süre önce, hava trafik kontrolü başlangıçta Beyrut'a inmelerine izin vermeyi reddetti. Yüzbaşı Testrake hava trafik kontrolünden izin alana kadar tartıştı. Bir noktada, "El bombası pimi çekti ve eğer gerekiyorsa uçağı havaya uçurmaya hazır. Tekrar etmeliyim, Beyrut'a inmeliyiz. Beyrut'a inmeliyiz. Alternatif yok." dedi.[9]
O tarihte Lübnan, Lübnan İç Savaşı'nın ortasındaydı ve Beyrut, farklı Şii Amal milisler ve Hizbullah tarafından kontrol edilen sektörlere ayrıldı. O öğleden sonra, uçak Cezayir'e kadar devam etti ve o gece Beyrut'a gitmeden önce beş saat boyunca 20 yolcu serbest bırakıldı.
Beyrut'a dönüş
Beyrut Uluslararası Havaalanı bir Şii mahallesi ile çevriliydi. Çevre güvenliği yoktu ve İslami milisler tarafından yönetiliyordu ve yakındaki sakinler piste gidebiliyorlardı.
Korsanlar sistemli ve düzenli olarak tüm askeri yolcuları dövmüşlerdi, ancak bu durak sırasında ABD Donanması dalgıcı Robert Stethem'i seçtiler, onu dövdüler, öldürüp cesedini rampaya attılar. Yahudiye benzer soyadı olduğu iddia edilen yedi Amerikan yolcusu jetten çıkarıldı ve Beyrut'ta bir Şii hapishanesinde rehin tutuldu.[10]
Cezayir ve yine Beyrut
Uçak ertesi gün Cezayir'e dönmeden önce, yaklaşık bir düzine iyi silahlanmış adam korsanlara katıldı,[11] 15 Haziran'da 65 yolcu ve beş kadın kabin personeli serbest bırakıldı. Hava korsanı Tahran'a uçmak istedi, [] ama gizemli bir şekilde 16 Haziran öğleden sonra üçüncü kez Beyrut'a döndü ve bilinmeyen nedenlerle orada kaldı.
Korsanların ilk talepleri şunları içeriyordu:
- 1983'te Kuveyt'teki ABD büyükelçiliğinin bombalanmasına katılan "Kuveyt 17" nin serbest bırakılması[12]
- İsrail kuvvetlerinin hemen Güney Lübnan'dan çekilmesi ve 766 Lübnanlı Şiinin İsrail'in Atleat Hapishanesine gönderilmesi[3][13]
- İsrail ve Amerika Birleşik Devletleri'nin uluslararası kınanması
Yunan hükümeti Ali Atwa'yı serbest bıraktı ve karşılığında korsanlar, Yunan pop şarkıcısı Demis Roussos da dahil olmak üzere sekiz Yunan vatandaşı, Cezayir'den Atina'ya geri dönen bir Yunan hükûmet iş jetiyle serbest bıraktı.
17 Haziran öğleden sonra kalan 40 rehine uçaktan alınarak rehin tutuldu. Nabih Berri, Lübnan kabinesinde Amal milis şefi ve adalet bakanıydı. Rehinelerden biri kalp rahatsızlığı geçirince serbest bırakıldı. Diğer 39 kişi, 30 Haziran'da ABD Başkanı Ronald Reagan'ın Lübnanlı yetkililerle müdahalesine kadar, uçakta esir tutulan pilotların yerel bir okul bahçesinde toplanıp uluslararası gazetecilerle bir araya gelip Uluslararası Kızılhaç tarafından Suriye'ye götürülene kadar esir kaldı.
Rehineler daha sonra bir ABD Hava Kuvvetleri C-141B Starlifter kargo uçağına bindi ve Hessen, Batı Almanya'nın Rhein-Main AB'ye uçtu, burada ABD Başkan Yardımcısı George HW Bush tarafından karşılandı, bilgi aldı ve tıbbi muayeneleri yapıldı, daha sonra Andrews'a uçtu. Maryland Hava Kuvvetleri Üssü ve cumhurbaşkanı tarafından karşılandı. Sonraki birkaç hafta boyunca İsrail, 700'den fazla Şii mahkûmu serbest bırakırken, mahkûmların serbest bırakılmasının kaçırma ile ilgili olmadığını ileri sürdü.[1]
Film
- 1986'daki Delta Force filmi TWA 847 kaçırma olayına dayanır.
- Uçuşa Geçiş 847: Uli Derickson Hikayesi, uçuş görevlisi Uli Derickson'un (Lindsay Wagner tarafından oynanan) rolüne odaklanan 1988 TV filmidir.
Kaynakça
- ^ a b "Lebanon The Hostage Crisis - Flags, Maps, Economy, History, Climate, Natural Resources, Current Issues, International Agreements, Population, Social Statistics, Political System". www.photius.com. 9 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2020. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Photius" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Terror Mastermind's deception cause for skepticism 30 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CNN, 14 Şubat 2008
- ^ a b Smith, William E. 24 Haziran 2001. Terror Aboard Flight 847 21 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. TIME Magazine. Retrieved: 24 Kasım 2012.
- ^ "FAA Kaydı (N64339)". Federal Havacılık İdaresi.
- ^ "FAA Kaydı (N64339)". Federal Havacılık İdaresi.
- ^ See Hostage in a Hostage World: Hope aboard Hijacked TWA 847 (Saint Louis: Concordia Publishing House, 1985) for Zimmermann's account of this experience.
- ^ "Thinking of Robert Stethem". The New York Sun. 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2020.
- ^ Whitlock (21 Aralık 2005). "Hijacker Sought By U.S. Released" (İngilizce). 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2018.
- ^ "He's Pulled a Grenade Pin". The New York Times. Associated Press. 15 Haziran 1985. 24 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2015.
- ^ "Lebanon - The Hostage Crisis". www.country-data.com. 25 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2020.
- ^ Smith, William E. June 24, 2001. Terror Aboard Flight 847 21 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. TIME Magazine. Retrieved: 24 November 2012.
- ^ "Hijacking of TWA Flight 1847". PBS. 6 Ekim 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2013.
- ^ Ranstorp, Magnus, Hizb'allah in Lebanon: The Politics of the Western Hostage Crisis, New York, St. Martins Press, 1997, p. 95.
