İçeriğe atla

Trans-Baykal iğne yapraklı ormanları

Trans-Baykal kozalaklı ormanlar
Trans-Baykal kozalaklı ormanları
Buryatya peyzajı
Coğrafya
Ülke(ler)
Koordinatlar51°K 110°D / 51°K 110°D / 51; 110
Özellikler
BiyomTayga
Biyocoğrafik bölgePalearktik
SıradağlarYablonovo Dağları
Yüzölçümü200.465 km2 (77.400 sq mi)
Yağış miktarı200-450 mm
Wikimedia Commons

Trans-Baykal kozalaklı ormanlar ekolojik bölgesi (WWF ID: PA0609), Rusya'nın Güney Sibirya bölgesindeki Baykal Gölü kıyılarından doğuya ve güneye uzanan ve kuzey Moğolistan'ın bir bölümünü içeren 1.000 km x 1.000 km'lik bir dağlık güney tayga bölgesini kapsayan ekolojik bölgedir.[1] Tarihsel olarak bu bölgeye "Dauria" veya Transbaykal ("Baykal Gölü'nün ötesindeki arazi") adı verilmiştir. Palearktik biyocoğrafik bölgesinde yer alır ve çoğunlukla subarktik, nemli bir iklime sahip boreal ormanlar/tayga biyomundadır. 200.465 km2 (77.400 sq mi) alan kapsar.[2][3]

Konum ve açıklama

Ekolojik bölge, 1.600 metre (5.200 ft) yüksekliğe ulaşan bir dağlık alan olan Yablonoi Dağları üzerinde yer almaktadır ve Baykal Gölü'ne paralel olarak güneybatıdan kuzeydoğuya doğru uzanır. Bölgenin batı kenarı Baykal Gölü'nün doğu kıyısı ve Barguzin Sıradağları'dır. Çita kenti bölgenin kuzeydoğusunda ve Moğolistan'ın başkenti Ulan Batur bölgenin güney noktasının hemen dışında yer almaktadır. Güneyde Moğolistan'daki Hentiy Dağları yer almaktadır. Doğusunda Daurian orman bozkırı ekolojik bölgesi ılıman otlakları bulunur. Kuzeyinde Vitim Platosu bulunur.[4][5]

Bölgedeki dağların paralel sırtları, Arktik Okyanusu'na (Baykal Gölü ve Lena Nehri aracılığıyla ) akan nehirler ile Pasifik Okyanusu (Amur Nehri aracılığıyla ) arasındaki kıtasal bölünmeyi oluşturur.

İklim

Ekolojik bölgenin iklimi Subarktik iklim, kuru kışlardır ((Dwc) ). Bu iklim uzun, çok soğuk kışlar ve serin yazlar ile karakterizedir, ama kış aylarında az kar yağar. Sibirya Yüksek Hava Basıncı (Sibirya Antisiklonu olarak da bilinir) bölgeyi kış aylarında özellikle kuru tutar. Yaz aylarında, İç Asya Depresyonu, Çin ve Moğolistan çöllerinden sıcak hava getirerek, Transbaykal'deki sıcaklığı yükseltir.[5] Bölgenin kuzeyindeki iklim, nemli karasal iklime, serin yazlar (Dfc ) ile, yazların daha serin geçmesine neden olur. Moğolistan'daki ekolojik bölgenin güneyindeki iklim, Transbaykal'dan daha az yağışla Soğuk yarı kurak iklim (Koppen BSk) cinsindendir. Transbaikal'deki yağış, yüksek arazilerde 400–500 mm / yıl, alt ve daha güney bölgelerinde 200 mm / yıl arasında değişmektedir.

İklim diyagramı: Hilok, Rusya
OŞMNMHTAEEKA
 
 
57
 
-2
-7
 
 
50
 
-2
-9
 
 
47
 
3
-5
 
 
37
 
11
1
 
 
51
 
16
5
 
 
83
 
20
10
 
 
80
 
23
13
 
 
93
 
21
11
 
 
51
 
15
7
 
 
91
 
9
3
 
 
68
 
2
-3
 
 
58
 
-1
-6
sıcaklık (°C) • yağış (mm)

Flora

Bölge çoğunlukla 1.400 metre seviyesinin altında ormanlıktır. Yablonovsky Sırtı'nın daha sıcak, daha nemli batı tarafındaki karakteristik ağaçlar Dahurya karaçamı (Larix gmelinii ) ve Sibirya çamı'dır (Pinus sibirica ). Sırtın doğusunda daha sıcak ve daha kuru olan bölgelerinde karaçam, İskoç çamı (Pinus sylvestris ) görülür.[5] Ağaçlar yosun ve liken ile kaplıdır.

Transbaykal florası rakıma bağlı olarak değişkenlik gösterir. Nehir vadileri ve ovalarındaki en düşük seviyelerde (0-600 metre), karakteristik bitki örtüsü bozkırdır: çimen topakları (Stipa capillata), yumaklar, temmuzçimleri (Koeleria gracilis) ve Filifolium (Tanacetum sibiricum ). Bir sonraki seviye (600-1.100 metre) bir orman bozkır seviyesidir ve 1.100-1800 metre arasında Larix gemilii ve Pinus sylvestris içeren ormanlar görülür. 1.800 metrenin üzerinde Sibirya cüce çamı (Pinus pumila, cüce huş ağacı (Betula exilis) ve Juniperus pseudosibirica çalılıkları görülür. Batıda bulunan Sayan ve Altay dağlarının aksine, Transbaykal'ın iklimi dağ çayırlarını destekleyemeyecek kadar serttir; bitki örtüsü ormandan doğrudan yüksek rakımlı çalılara doğru ilerler.[5]

Fauna

Geniş ağaç örtüsü geyik, büyük boynuzlu koyun, ayı, yaban domuzu ve diğer büyük memeliler için iyi bir yaşam alanı sağlar.[6]

Tatlı su ekosistemleri

Transbaykal karasal ekolojik bölgesi "Baykal Gölü" Tatlısu Ekolojik Bölgesi'ni (WWF ID: 606) kapsar. Bu tatlı su ekolojik alanı, su yaşamı için bir "büyük göller" yaşam alanını desteklemektedir. Bilimsel çalışmanın birincil odak noktası Baykal Gölü'nün kendisidir ve onu besleyen nehirlerde (Transbaykal'daki Barguzin Nehri gibi) ortaya çıkan balıklardır.[7]

Korumalar

Ekolojik bölgenin batı kenarındaki Baykal Gölü alanı, UNESCO İnsan ve Biyosfer (MAB) Biyosfer Rezervidir . Aynı zamanda UNESCO Dünya Mirası listesinde yer almaktadır

Transbaykal ekolojik bölgesinde Rusya Federasyonu'nun üç büyük korunan alanı yer almaktadır:

Transbaykal'in iki büyük korunan alanı Moğolistan'da yer almaktadır:

  • Han Hentii Vahşi Yaşam Alanı. Hentii Dağları'nda bulunan ve kutsal Burhan Haldun Dağı'nı kapsayan bir IUCN Ib sınıfı "vahşi yaşam alanı". (Alan: 12,270 km²)
  • Onon-Balj Millî Parkı. 2000 yılında kurulan ve Amur Nehri'nin kaynağı olan Onon Nehri'nin kaynağını koruyan bir milli park. (Alan: 4,158 km²)

Tehditler

Orman yangınları her zaman ormanlık, kuru alanlar için bir tehdittir; son yıllarda kuraklık orman yangını tehdidini artırmıştır. Alan aynı zamanda haşere salgınlarından ve kontrolsüz kesim faaliyetleri nedeniyle de tehdit altındadır. Bölgede ayrıca akarsular ve bataklıklar için bir tehdit olan altın madenciliği de gerçekleştirilmektedir.[8]

Kentsel alanlar ve yerleşim yerleri

Ekolojik bölgenin büyük şehirleri Buryatya Cumhuriyeti'ndeki Ulaan-Üde ve Petrovsk-Zaybaykalsky ve Zabaykalsky Krayı'ndaki Çita ve Hilok'tur. Bölge seyrek nüfusludur. Trans-Sibirya Demiryolu bölgeyi batıdan doğuya ikiye bölmektedir.

Ayrıca bakınız

  • Rusya'da ekolojik bölgeler listesi

Kaynakça

  1. ^ "Trans-Baikal conifer forests". Global Species. Myers Enterprises II. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  2. ^ "Trans-Baikal conifer forests". Wild World Ecoregion Profile. National Geographic / Internet Archive Wayback. 8 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  3. ^ Olson (Bahar 2002). "The Global 200: Priority Ecoregions for Global Conservation" (PDF). Annals of the Missouri Botanical Garden. 89 (2): 199-224. 
  4. ^ "Trans-Baikal coniferous forests". Amur Information Center. Amur Information Center. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  5. ^ a b c d "Mountains of the Baikal Region and Transbaikalia". Russian Nature. Rusnature. 23 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  6. ^ "Trans-Baikal coniferous forests". Ecoregions of the World. World Wildlife Federation. 1 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  7. ^ "Lake Baikal Freshwater Ecoregion". Freshwater Ecoregions of the World. FEOW. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  8. ^ Kharuk (2011). "Drought-Caused Forest Decline In The Trans-Baikal Lake Area". AGU Fall Meeting. 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı</span>

İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, İdil, Kama ve Myosha nehirlerinin birleştiği yerde bulunan bir Rus zapovedniktir. Biri İdil'in sol kıyısındaki teraslarında, nehirlerin buluşma noktasında, diğer kısmı Kazan şehrinin batı eteklerindeki İdil'in yaklaşık 100 km yukarısında bulunan iki bölümü bulunmaktadır. Koruma alanı, Tataristan'ın Zelenodolsky ve Laishevsky Bölgesi'nde bulunmaktadır. Orta Volga bölgesinin kalan orman ve orman bozkır habitatını korumak için 1960 yılında resmi olarak kurulmuştur ve 8.024 ha (30,98 sq mi) alana sahiptir. Bilimsel çalışmanın özel bir odağı, Kuybışev Baraj Gölü'nün yerel çevre üzerindeki etkileridir. Baraj gölü 1950'lerin ortalarında tamamlanmıştır ve Avrupa'nın en büyük baraj gölüdür. İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, UNESCO Biyosfer Rezervi'nin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Katun Tabiatı Koruma Alanı</span>

Katun Tabiatı Koruma Alanı, Güney Sibirya'nın orta Altay Dağları'nın dağlık bölgelerinde bulunan bir Rus zapovednik'tir. Katun Nehri, koruma alanı içindeki bir vadiden geçerek Obi Nehri'nin birincil kaynağını oluşturmaktadır. Katun Nehri'nin kaynakları, koruma alanının uzak doğu kenarında yer alan 4.506 metre (14.783 ft) yüksekliği ile Sibirya'nın en yüksek dağı olan Beluça Dağı'nda yer almaktadır. Katun, UNESCO Dünya Mirası alanı Altaylar'daki Altın Dağlar'ın bir parçasını oluşturan, uluslararası öneme sahip bir biyolojik çeşitlilik merkezidir. Katun Tabiatı Koruma Alanı, Altay Cumhuriyeti'nin Kök-Suu ilçesinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Başkiriya Tabiatı Koruma Alanı</span>

Başkiriya Tabiatı Koruma Alanı (Zapovednik) Başkir Uralları'nın orta kesiminde yer alan bir tabiatı koruma alanıdır. Güney Ural Dağları'nın batı yamaçlarından Kaga Nehri'ne kadar ormanlık dağ yamaçlarına yayılır ve dağ ormanından bozkır ormanına geçişi sergiler. Koruma alanı, Başkurdistan'ın Böryen ili'nde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rostov Tabiatı Koruma Alanı</span>

Rostov Tabiatı Koruma Alanı, Avrupa'nın en büyük vahşi at sürülerine ev sahipliği yapan bir Rus zapovednik'i ve ayrıca kuşlar için sulak yaşam alanıdır. Korunan alanlar, Manıç-Gudilo Gölü'nün sularını, göldeki adaları, bozkır ve kıyı alanlarını çevreleyen beş bölüme ayrılmıştır. Koruma alanı, Rostov-na-Donu'nun yaklaşık 100 km kuzeydoğusunda, Rostov Oblastı'nın Orlovsky Bölgesi'nde yer almaktadır. Uluslararası öneme sahip bir Ramsar Sulak Alanının bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Altay Tabiatı Koruma Alanı</span> Altay Dağlarında bir Rus zapovedniki (korunak, tabiatı koruma alanı)

Altay Tabiatı Koruma Alanı, Rusya'nın güney Sibirya'sındaki Altay Dağları'nda bir Rus 'zapovednik'i. Yüksek biyolojik çeşitlilik ve insan müdahalesi izolasyonu nedeniyle UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak kabul edilen "Altay Altın Dağları"nın bir parçasıdır. Ayrıca UNESCO Dünya Biyosfer Rezervleri Ağı'na dahil edilmiştir. Altay Tabiatı Koruma Alanı, Teletskoye Gölü'nün 30 km uzunluğundaki doğu kıyısını içerir ve gölün güneydoğusundaki yüksek dağlara kadar 230 km boyunca ilerler. Altay Cumhuriyeti'nin kuzey ve doğusundaki Ulagansky Bölgesi ve Turochaksky Bölgesi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Azas Tabiatı Koruma Alanı</span>

Azas Tabiatı Koruma Alanı, Güney Orta Asya'daki Toju Havzası'nın orta kısmında, Baykal Gölü'nün yaklaşık 500 km batısında yer alan bir Rus 'zapovednik'idir 'dir. Koruma alanı Azas Nehri boyunca uzanır ve Tuva'nın Todzhinsky Bölgesi'nde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Baykal Tabiatı Koruma Alanı</span>

Baykal Tabiatı Koruma Alanı, Güney Buryatya, Rusya'daki Baykal Gölü'nün güneydoğu kıyısında yer alan bir doğa koruma alanıdır. Baykal Zapovedniki olarak da bilinir. 1969 yılında göl çevresindeki ve Hamar-Daban Dağları'nın komşu orta kısmındaki doğasını korumak için kurulmuştur. Doğa koruma alanının alanı 165,700 hektar 'dır. Koyu çam taygaları, seyrek ormanlar, Sibirya Cüce Çamı ve ormangülü, alpin çayırlar, subalpin çayırları ve alpin tundralara ev sahipliği yapar. Baykal Tabiatı Koruma Alanı, 812 çeşit bitki, 49 memeli, 272 kuş, 3 sürüngen, 3 amfibi ve 7 balık türüne ev sahipliği yapmaktadır. Koruma alanı ayrıca Doğu Sibirya boz ayısı, Baykal vaşağı, kutup porsuğu, su samuru, balık kartalı ve altın kartala da ev sahipliği yapmaktadır. Baykal Tabiatı Koruma Alanı, Dünya Biyosfer Rezervleri Ağı'nın bir parçasıdır. Koruma alanı ayrıca Baykal Gölü Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasıdır. 12,100 ha alan kaplayan Kabansky Doğa Koruma Alanı (zakazniki), 1985 yılında Baykal Tabiatı Koruma Alanı yetkisine devredilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı</span>

Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı güney Sibirya'daki Baykal Gölü'nün kuzeybatı kıyısında yer alan bir Rus 'zapovednik'idir. Hem göl kıyısını hem de Lena Nehri'nin kaynağını korur. Koruma alanı, Baykal Gölü'nün batı kıyısında yaklaşık 120 km uzunlukta, ortalama 65 km genişlikte uzanmaktadır. Koruma alanı İrkutsk Oblastı'nın Kachugsky Rayonu'nda bulunmaktadır. Aralık 1996 itibarıyla, Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı Pribaikalsky Millî Parkı ile birlikte Dünya Kültürel ve Doğal Miras alanıdır ve Dünya Mirasları Listesi'ne dahil edilmiştir. Baykal-Lena Tabiatı Koruma Alanı hemen güneyde olan Pribaikalsky Millî Parkı ile birlikte yönetilir ve ikisi birlikte Baykal Gölü çevresindeki 580 km kıyı şeridini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Pribaikalski Millî Parkı</span>

Pribaikalsky Millî Parkı Güneydoğu Sibirya'daki Baykal Gölü'nün güneybatı kıyılarını kapsayan milli parktır. Kıyı şeridi, batıda bazı dağ sırtlarının yanı sıra doğuda Olkhon Adası gibi açık göl adalarını da kapsar. Irkutsk Oblastı'ndaki İrkutsk şehrinin yaklaşık 50 km güneydoğusunda yer alır. Park, diğer üç doğa koruma alanı ile birlikte yönetilmektedir ve UNESCO Dünya Mirası Alanı "Baykal Gölü"nün önemli bir bileşenini oluşturmaktadır. Baykal Gölü'nün batısında Yenisey Nehri havzasına çıkışı olan Angara Nehri parkın içinden geçmektedir. Park, yüksek seviyede biyolojik çeşitlilik ve endemik türlere sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Sibirya taygası</span>

Tayga ve Boreal ormanları Biyomu'ndaki Doğu Sibirya tayga ekolojik bölgesi, Rusya'nın doğusunda yer alan çok büyük bir biyocoğrafik bölgedir.

<span class="mw-page-title-main">Barguzin Tabiatı Koruma Alanı</span>

Barguzinsky Tabiatı Koruma Alanı en eski zapovednik'tir. Buryatya'da (Rusya), Baykal Gölü'nün kuzeydoğu kıyıları ve gölün bir kısmı da dahil olmak üzere Barguzin Sıradağları'nın batı yamacında yer almaktadır. Koruma alanının ve sıradağların adı Barguzin Nehri'nden gelir. Koruma alanı 2.482 km2 (958 sq mi) alan kaplamaktadır. 1916'da Barguzin samurlarının sayısını korumak ve artırmak için kurulmuştur. Dağlık ve tayga manzaraları da korunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ural dağ tundra ve taygası</span>

Ural dağ tundra ve tayga ekolojik bölgesi, Ural Dağları'nın ana sırtını kapsar - 2.000 km'ye (kuzey-güney) 300 km (batı-doğu). Bölge, Avrupa ve Asya ekolojik bölgeleri ile tundra ve tayga buluşma noktası arasındadır. Palearktik biyocoğrafik bölgesi ve çoğunlukla nemli karasal iklim, serin yaz iklimi ile Boreal ormanları/tayga ekolojik bölgesinde yer alır. 174,565 km2 (67,400 sq mi) alan kaplamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bastak Tabiatı Koruma Alanı</span>

Bastak Tabiatı Koruma Alanı, Rus Uzak Doğusu'ndaki Amur Nehri havzasında bulunan bir Rus 'zapovednik'idir. Koruma alanının toprakları Bureya Masifi'nin güneydoğu mahmuzlarını ve Sredneamurskaya ovalarının kuzey eteklerini kapsamaktadır. Koruma alanı Birobidzhansky Bölgesi'ndeki Birobican şehrinin yaklaşık 10 km kuzeyinde yer almaktadır ve Yahudi Özerk Oblastı'ndaki tek ulusal koruma alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ussuri geniş yapraklı ve karma ormanları</span>

Ussuri geniş yapraklı ve karma ormanları ekolojik bölgesi, Rus Uzak Doğusu'ndaki Primorsky Krayı'nda, Ussuri Nehri ve Amur Nehri üzerindeki dağlık alanları kaplamaktadır. Ekolojik bölge, nemli kıtasal bir iklime sahip Palearktik biyocoğrafik bölgesinde yer almaktadır. 187.357 km2 (72.339 sq mi) alan kaplamaktaadır.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Avrupa orman bozkırı</span>

Doğu Avrupa orman bozkır ekolojik bölgesi, Ukrayna'nın ortasından Rusya'nın Ural Dağları'na kadar doğu Avrupa boyunca 2.100 km uzanan geniş yapraklı orman toplulukları ve otlakların (bozkır) bir birleşimidir. Doğu Romanya, Moldova ve Bulgaristan'ın batı ucunda da benzer özellikler sergileyen izole edilmiş alanlar bulunmaktadır. Bölge, kuzeydeki ılıman ormanlar ile güneydeki bozkır arasında bir geçiş bölgesi oluşturur. Orman bozkırları, Rusya'da yağış ve buharlaşmanın yaklaşık olarak eşit olduğu bir alandır. Ekolojik bölge, nemli kıtasal bir iklime sahip Palearktik biyocoğrafik bölgesindedir. 727.269 kilometrekare (280.800 sq mi) alan kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Bolon Tabiatı Koruma Alanı</span>

Bolon Tabiatı Koruma Alanı Rus Uzak Doğusu'ndaki en eski Rus 'zapovednik'idir. Bolon Gölü'nün güneybatısındaki bitişik Orta Amur Nehri ovalarında yer alır. Koruma alanı, uluslararası öneme sahip sulak alanları kapsamaktadır. Çok sayıda göçmen su kuşları, alanı uzun uçuşları sırasında yuvalama ve dinlenme amacıyla için kullanır. Koruma alanı, Habarovsk kenti ile Komsomolsk-na-Amure arasında, Habarovsk Krayı'nın Amursky rayonunda yer almaktadır. Koruma alanı 1997 yılında kurulmuştur. Koruma alanı 100.000 hektar (390 sq mi) alan kaplamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bolşehehtsirski Tabiatı Koruma Alanı</span>

Bolşehehtsirski Tabiatı Koruma Alanı, Rus Uzak Doğusu'ndaki Habarovsk şehrinin yaklaşık 20 km güneyinde bulunan bir Rus 'zapovednik'idir. Bölge, bir şehre yakınlığı ve belirli parkurlardaki halka açık yürüyüşçülere nispeten açık konumu ve alt nehir taşkın yataklarıyla çevrili bir dağ ormanı biyolojik çeşitliliği adası ile dikkat çekicidir. Koruma alanı, Habarovsk Krayı'nda bulunmaktadır. Koruma alanı 1963 yılında kurulmuştur. 45.439 hektar (175,44 sq mi) alan kaplamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Altay dağ ormanı ve orman bozkırı</span>

Altay dağ ormanı ve orman bozkırı ekolojik bölgesi, Altay Dağları üzerindeki subalpin orman kuşağındaki bazı alanları kapsar ve Rusya, Kazakistan, Moğolistan ve Çin'in buluştuğu sınır bölgesinde yer alır. Farklı ekolojik bölgeler, rakımlar ve iklim bölgeleri arasındaki geçiş bölgelerinde bulunduğu için bölge yüksek biyolojik çeşitliliğe sahiptir. Soğuk yarı kurak bir iklime sahip olan Palearktik biyocoğrafik bölgesindedir. 35.199.998 kilometrekare (13.590.795 sq mi) alanı kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Oka Tabiatı Koruma Alanı</span>

Oka Tabiatı Koruma Alanı, Meschera ovalarında, Oka Nehri'nin taşkın yatağında ve Pra Nehri'nde bulunan bir Rus 'zapovednik'idir. Geniş ova nehirleri ve ormanlık turbalıklarla koruma alanı, su kuşları ve balıkçıllar için önemli bir alandır. Koruma alanı, bizon ve turna yetiştirme merkezlerine ev sahipliği yapmaktadır. Ryazan şehrinin yaklaşık 60 km kuzeydoğusunda, Spassky Bölgesi, Ryazan Oblastı'nda yer almaktadır. 1994 yılında, "Pra ve Oka Nehirlerinin taşkın ovaları", uluslararası öneme sahip bir Ramsar sulak alanı ilan edildi. 1978'de UNESCO İnsan ve Biyosfer Programı (MAB) koruma alanı olarak belirlendi. Resmi olarak 1935'te kuruldu ve 55.722 hektar (215,14 sq mi) alan kaplamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Anadolu kozalaklı ve yaprak döken ormanları</span>

Kuzey Anadolu kozalaklı ve yaprak döken ormanları, Türkiye'nin Kuzey Anadolu bölgesinde yer alan ılıman iğne yapraklı ormanlar ekolojik bölgesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.