Sfumato, Rönesans döneminde kullanılan dört kanonik resim modlarından biridir. Diğer üçü Cangiante, Chiaroscuro ve Unione'dir. En iyi sfumato resmi Leonardo da Vinci'nin ünlü Mona Lisa'sıdır. "Sfumato" kelimesi İtalyancada "dumanlı" ve "duman gibi havaya karışıp yok olmak" anlamına gelmektedir.
Vayroçana, Avatamsaka Sutra gibi metinlerde Gautama Buda'nın Dharmakāya olarak sık sık yorumlanan göksel bir budadır. Çin, Kore ve Japon Budizminde, Sunyata kavramının bir uygulaması olarak da görülmektedir. Mahayana ve Vajrayana Budizminin Beş Hikâyesi Buhaları kavramında, Vairocana merkezdedir ve Adi-Buda olarak kabul edilir.
Çarklı silah, genellikle ateşleme mekanizması olarak çark kullanan bir ateşli silahtır. Fitilli ve kendinden ateşlemeli silahlardan sonra ateşli silah teknolojisindeki bir sonraki önemli gelişmeydi. Adını ateşlemek için dönen çelik çarktan almaktadır.
Raijin (雷神), Şintoizm ve Japon mitolojisinde yıldırım, gök gürültüsü ve fırtınalar tanrısıdır. Adı, Japoncada rai ve "tanrı" ya da "kami" kelimelerinden almaktadır. Genellikle tamburlarda çizilmiş tomoe sembolü ile gök gürültüsü yaratmak için davul çalan iblis görünümlü bir ruh olarak tasvir edilir.
Kūkai veya Kōbō-Daishi (弘法大師), Japonya'da Heian döneminde yaşamış Japon Budist keşiş, şair, mühendis ve sanatçıydı. Kūkai, Shingon Budizmi'nin kurucusu olup aynı zamanda Japonca için kana yazısını icat etmesiyle bilinmektedir.
Sen no Rikyū veya kısaca Rikyū, Japon çay seremonisinin gelişmesinde büyük bir etkisi olmuş bir Japon çay ustasıydı. Aynı zamanda törenin, sadeliği, yaklaşımı yönetme ve benliğin dürüstlüğü gibi çeşitli önemli yönlerini vurgulayan ilk kişiydi. Sengoku döneminden ve Azuchi-Momoyama döneminden başlayan çay töreninin bu yönleri devam etmektedir.
Ni Zan, Yuan ve Ming hanedanları döneminde yaşamış Çinli ressamdır. Huang Gongwang, Wu Zhen ve Wang Meng ile birlikte Yuan Hanedanı'nın Dört Üstadı'ndan biri olarak kabul edilir.
Zhao Mengfu, Yuan Hanedanı döneminde yaşamış Çinli ressam ve akademisyendir. Zhao Mengfu, İmparator Taizhu'nun soyundan gelmekte olup Değerler Akademisi üyesiydi.
Kanō Eitoku, Azuchi-Momoyama döneminde yaşamış bir Japon ressam. Kanō resim okulunun en önemli kişilerinden biriydi.
Thomas Cole manzara ve tarih resimleriyle tanınan bir Anglo-Amerikan ressamdı. 19. yüzyılın en büyük Amerikan ressamlarından biri ve 19. yüzyılın ortalarında gelişen bir Amerikan sanat hareketi olan Hudson Nehri Ekolü'nün kurucusu olarak kabul edilir. Cole'un eserleri, Amerikan vahşi doğasını romantik bir şekilde tasvir etmesiyle tanınır.
Toriyama Sekien, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair ve ukiyo-e sanatçısı. Tokugawa şogunluğunun üst düzey hizmetkarlarından oluşan bir ailede doğmuş olup Kanō okulu sanatçıları Kanō Gyokuen ve Kanō Chikanobu tarafından eğitilmesine karşın hiçbir zaman resmi olarak bir Kanō okulu ressamı olarak tanınmadı.
Yamato-e, Tang Hanedanı resimlerinden esinlenen ve tamamen Heian döneminin sonlarında geliştirilmiş bir Japon resim tarzıdır. Klasik Japon tarzı olarak kabul edilir. Muromachi döneminden itibaren Yamato-e terimi, çalışmaları Song ve Yuan dönemi lavi resimlerinden esinlenen çağdaş Çin tarzı kara-e resimlerinden ayırmak için kullanılmıştır.
Tosa Mitsunobu, Japon resim sanatı Tosa okulunun kurucusu olan Muromachi döneminde yaşamış bir Japon ressam. Geleneksel olarak imparatorluk sarayına ressam olarak hizmet eden bir ailede dünyaya geldi, 1493'ten 1496'ya kadar saray resim bürosunun başkanıydı. 1518'de Aşikaga şogunluğunun baş sanatçısı olarak atandı.
Rinpa okulu, 17. yüzyılda Kyoto'da Hon'ami Kōetsu ve Tawaraya Sōtatsu tarafından erken Edo döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Rinpa okulu, Japon resminin en önemli tarihi okullarından biridir. Yaklaşık 50 yıl sonra, stil Ogata Kōrin ve Ogata Kenzan kardeşler tarafından pekiştirildi.
Tawaraya Sōtatsu, geç Muromachi döneminde yaşamış Japon ressam ve mobilya tasarımcısı.
Ma Yuan, Güney Song Hanedanı döneminde yaşamış Çinli bir ressamdı. Çalışmaları, Xia Gui'ninkiyle birlikte, sözde Ma-Xia resim okulunun temelini oluşturdu ve dönemin en iyileri arasında kabul edilmektedir. Eserleri hem Zhe okulunun Çinli sanatçılarına hem de ilk Japon ressamlar Shūbun ve Sesshū'ye ilham verdi.
Xia Gui, Güney Song Hanedanı döneminde yaşamış Çinli bir ressamdı. Hayatı hakkında çok az şey bilinmekte ve eserlerinden sadece birkaçı hayatta kalmakla birlikte genellikle Çin'in en büyük sanatçılarından biri olarak kabul ediliyor. Daha hızlı ve çarpıcı bir etki elde etmek için önceki Song stilini daha da basitleştirerek Li Tang geleneğini sürdürdü. Ma Yuan ile birlikte dönemin en önemli okullarından biri olan Ma-Xia okulunu kurdu.
Li Tang, Güney Song Hanedanı döneminde yaşamış Çinli bir ressamdı. Guo Xi, Fan Kuan ve Li Cheng gibi daha önceki ressamlar ile Xia Gui ve Ma Yuan gibi sonraki sanatçılar arasında bir bağlantı kurmaktadır. "Baltayla kesme" fırça darbeleri tekniğini mükemmelleştirdi.
Tenshō Shūbun, Muromachi döneminde yaşamış bir Japon Budist keşiş ve ressamdı.
Inrō, kimono giyildiğinde bele takılan obiden sarkıtılan küçük nesneleri tutmak için kullanılan geleneksel bir Japon çantasıdır. Genellikle cila gibi çeşitli malzemelerle ve maki-e gibi çeşitli tekniklerle oldukça süslüdürler ve diğer Japon lake eşyalarından daha dekoratiftirler.
