Tokugawa Yoşinobu , Meiji çağdaşlaşması öncesi Japonya'sının en önemli politikacılarından biridir. Japonya'nın son Şogunudur.
İmparator Meiji , asıl adı Mutsuhito, 1867-1912 yılları arasında Japon imparatoru. Japonya'nın modernleşmesinde önemli rol oynadı.
Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Şoğgun , Japonya'da bir askeri rütbe ve tarihsel unvandır. "General" kelimesinin Japoncada iki kanjisi vardır: "kumandan", "general" veya "amiral" anlamına gelen şoğ ve "ordular" veya "savaşçılar" anlamına gelen gun. Modern askeri seviyelendirme sistemindeki karşılığı Harekât Komutanı‘na eşittir. Unvan olarak Seii Taişoğgun'un (征夷大将軍) kısa biçimidir. Japon tarihindeki çeşitli zamanlardaki feodal yönetimdir ve 1867'de Tokugawa Yoşinobu'nun Meiji İmparatorluğu için feragat edişiyle son bulmuştur.
Meiji Restorasyonu, Meiji Ishin, Islah, Devrim, Reform ya da Meiji Yenilenmesi olarak da bilinen, 1868 yılında İmparator Meiji idaresi altındaki Japonya'nın imparatorluk yönetimini yenileyen bir olaylar zinciridir. Yeni Meiji hükümdarları, iktidarı o zamanlarda Güneş Tanrıçası Amaterasu'nun soyundan geldiğine inanılan İmparator Meiji'ye iade etmişlerdir. Meiji Restorasyonu'ndan önce de imparatorlar başa gelmiş olsa da bu olaylar uygulamadaki kabiliyetini yenilemiş ve politik sistemi Japonya İmparatorluğu altında birleştirmiştir.
Tokugawa Şoğunluğu ya da Tokugawa Bakufu, Tokugawa boyu mensupları yönetimindeki Doğu Ordusunun Sekigahara Muharebesi'ni kazanmasıyla kurulan Japon feodal devletiydi. Devletin var olduğu dönem başkente ithafen Edo Dönemi olarak anılır. Tokugawa Şogunluğuna Hristiyanlığa karşı başlatılan katı bir izolasyon (Sakoku) yönetimi damga vurmuştur. 1858 yılında Komodor Matthew C. Perry yönetimindeki Amerikan Donanması gemilerinin Japonya açıklarına gelerek şogunluğu dış dünya ile ticaret yapmaya zorlamasıyla Sakoku yönetimi son bulmuştur. Şogunluğun batılılar karşısında attığı geri adım sonucunda ülkedeki soyluların bir kısmı bu duruma tepki göstermiş ve sembolik konumda olan Japon İmparatoru'nun ülkeyi yönetmesini ve batılılara karşı bir siyaset izlemesini arzulamaya başlamışlardır. Bu soylu ve samuray hizbi sayesinde Boshin Savaşı patlak vermiş ve batılı tekniklerle hazırlanmış İmparatorluk Ordusu'nun şogunluk kuvvetlerini yenip Edo'ya girmeleriyle Tokugawa Şogunluğu son bulmuştur.
Shinsengumi 1864 yılında Bakufu tarafından Japonya'daki Bakumatsu periyodu sırasında kurulan özel bir polis birliğidir.1869 yılına kadar aktif olarak görev aldı. Şogun temsilcilerini, imparatorluğun yabancı ülkeler ile ticaret ilişkilerinin gerçekleştirilmesini sağlayan, tartışmalı bir imparatorluk fermanının yayımlandığı sırada Kyoto'da korumak üzere kuruldu.Shinsengumi üyelerinin birçoğu Edo'dan bulunan kılıç okullarından gelen kişilerdi. Popüler kültürde cesur ve kararlı kahramanlar olarak gösterilmelerine rağmen tarihçiler tarafından merhametsiz katillerden oluşan bir birlik olarak tanımlanmaktadır.
Kondō Isami, Japon kılıç ustası ve Shinsengumi'nin komutanı.
Toba-Fushimi Muharebesi Japonya'daki Boshin Savaşı sırasında İmparatorluk kuvvetleri ve Tokugawa Şogunluğu arasında gerçekleşti.Tokugawa Şogunluğu ve düşman kuvvetleri olan Chōshū, Satsuma ve Tosa'nın Kyoto'da çarpışması ile 27 Ocak 1868'de savaş başladı.4 gün süren savaşın sonunda İmparatorluk kesin bir zafer kazandı.
Tokugawa Ienobu Tokugawa Şogunluğu'nun 6. şogun'u ve Tokugawa Tsunayoshi'ın en büyük oğlu.
Tokugawa Ietsugu Tokugawa Şogunluğu'nun 7. şogunu ve Tokugawa Ienobu'nun oğlu.
Tokugawa Yoshimune Tokugawa Şogunluğu'nun 8. şogunu ve Tokugawa Mitsusada'nın oğlu.
Sengoku dönemi, Muromachi döneminde 1467-1603 yıllarını kapsayan dönemdir. Sengoku dönemi toplumsal ayaklanmalar, siyasal entrikalar ve askerî çatışmalar ile geçmiştir.
Minamoto boyu veya Genji (源氏), Japon millî samuray ve soylu ailesi idi.
Azuchi-Momoyama dönemi, Japonya tarihinde 1573-1603 yılları arasında Sengoku döneminin sonlarını kapsayan dönemdir. Azuchi-Momoyama döneminde Oda Nobunaga ve Toyotomi Hideyoshi'nin önderliğinde tüm Japonya birleştirildi ve daha sonra Sekigahara Muharebesi'nde Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğu kuruldu.
Bakumatsu, Edo döneminin son yıllarını kapsamaktadır. 1853-1867 yılları arasında Japonya sakoku adı verilen dış dünyadan yalnızlaşma politikasından vazgeçti ve Tokugawa şogunluğu yerini Meiji Hükümetine bırakmıştır. Bu dönemdeki en önemli ideolojik-politik bölünme Ishin shishi adlı imparator yanlısı milliyetçiler ile shinsengumi adlı şogunluk güçleri arasında idi.
Sakoku, Edo döneminde Japonya'nın dış dünyadan soyutlanma politikasıydı. Bu politika ile ülkeye yabancı uyrukluların girişini ve Japon uyrukluların ülkeye giriş ve çıkışını kısıtlamış olup ülkeye izinsiz giriş veya çıkışın cezası ölümdü. Bu politika Tokugawa şogunluğu döneminde Tokugawa Iemitsu zamanında 1633-1639 yıllarında uygulanmaya başlanmış ve Amerikalı Komodor Matthew C. Perry'nin Japonya'ya gelişi ile ülkenin Batı ticaretine açılmaya başlanmasından sonra resmi olarak 1866 yılına kadar uygulanmıştır.
Japon felsefesi tarihsel olarak hem yerli Şinto hem de Budizm, Taoizm ve Konfüçyüsçülük gibi kıtasal dinlerin bir birleşimi olmuştur. Eskiden, Mitogaku ve Zen'de olduğu gibi, hem Çin felsefesinden hem de Hint felsefesinden büyük ölçüde etkilenen modern Japon felsefesinin çoğu, artık Batı felsefesinden de etkilenmektedir.
Kaei, Japonya tarihinde Şubat 1848-Kasım 1854 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Kōka'dan sonra gelmekte olup Ansei'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Kōmei idi.
Prens Tokugawa Iesato, Tokugawa şogunluğunun devrilmesinden sonra Tokugawa klanının ilk başkanıydı (Daimyo) ve Japonya'nın Meiji, Taishō ve erken Shōwa döneminde Japon siyaseti ve diplomasisinde önemli bir figürdü. Prens Tokugawa Japonya'yı temsil ettiği diplomatik gezileri sırasında yabancı ülkeleri ziyaret ettiğinde adını genellikle Prens Iyesato Tokugawa olarak sunmuştur. Prens Tokugawa, 30 yıl boyunca Japonya'nın üst meclisi olan Ulusal Diyet'in başkanlığını yürüttü. Tokugawa demokratik ilkeleri ve uluslararası iyi niyeti teşvik etti. Ancak 1940'taki ölümünden sonra Japon militanlar Japonya'yı İkinci Dünya Savaşı'nda Mihver Güçlerine katılmaya zorladılar.
Tokugawa şogunluğu