İçeriğe atla

Titanic (film, 1943)

Titanic (film, 1943)
Titanic
Orijinal film afişine dayanan DVD kapağı
YönetmenHerbert Selpin
Werner Klingler (ismi geçmiyor)
YapımcıWilly Reiber
YazarWalter Zerlett-Olfenius
Herbert Selpin
Harald Bratt (ismi geçmiyor)
Hansi Köck (ismi geçmiyor)
OyuncularSybille Schmitz
Hans Nielsen
StüdyoTobis Filmkunst
DağıtıcıDeutsche Filmvertriebs
Çıkış tarih(ler)i10 Kasım 1943 (1943-11-10)
Süre85 dakika
ÜlkeAlmanya
DilAlmanca
Bütçe4 milyon RM (2020'de yaklaşık 15 milyon ABD doları)

Titanic II. Dünya Savaşı sırasında Tobis Productions tarafından UFA GmbH için Berlin'de yapılmış ve RMS Titanic'in 1912'de feci şekilde batmasını betimleyen 1943 yapımı bir Alman propaganda filmidir. Battıktan sadece dört hafta sonra 1912'de zaten bir Alman sessiz filmi çekilmiş olmasına rağmen, bir İngiliz şirketi 1929'daki felaketle ilgili Almanca bir film yayınladı. Film, Nazi Propaganda Bakanı Joseph Goebbels tarafından yalnızca Alman sinemacılığının üstünlüğünü göstermek amacıyla değil, aynı zamanda felaketten İngiliz ve Amerikan kapitalizminin sorumlu olduğunu gösterecek bir propaganda aracı olarak yapıldı. Geminin mürettebatına tamamen kurgusal bir kahraman Alman subayının eklenmesi, Alman erkeklerinin İngiliz subaylarına kıyasla üstün cesaretini ve özverililiğini göstermeyi amaçlıyordu.

Filmin orijinal yönetmeni Herbert Selpin, Alman ordusu ve doğu cephesinde devam eden savaş hakkında aşağılayıcı yorumlar yaptıktan sonra yapım sırasında tutuklandı. Hapishanede asılmış olarak bulundu ve film, Werner Klingler tarafından tamamlandı.

Film, Kasım 1943'te Alman işgali altındaki Avrupa'nın bazı bölgelerinde kısa bir süre gösterimine girmiş olsa da, Alman vatandaşlarının moralini iyileştirmek yerine zayıflatacağından korkan Goebbels'in emriyle Almanya'da gösterilmedi. Goebbels daha sonra filmin oynatılmasını tamamen yasakladı ve ikinci bir gösterimi olmadı.

Film, basitçe Titanik olarak adlandırılan, konuyla ilgili ilk ve çeşitli kurgusal karakterleri ve alt olayları geminin batmasının gerçek olaylarıyla birleştiren ilk filmdi; her iki gelenek de Titanik filmlerinin temelini oluşturdu.[1]

Oyuncular

  • Sybille Schmitz - Sigrid Olinsky
  • Hans Nielsen - 1. Subay Petersen
  • Kirsten Heiberg - Gloria
  • E.F. Fürbringer - Sir Bruce Ismay
  • Karl Schönböck - John Jacob Astor
  • Charlotte Thiele - Lady Astor
  • Otto Wernicke - Kaptan Edward J. Smith
  • Franz Schafheitlin - Hunderson
  • Herbert Tiede - 2. Subay[2]
  • Sepp Rist - Jan
  • Monika Burg - Maniküre Heidi
  • Jolly Bohnert - Marcia
  • Fritz Böttger - Lord Douglas
  • Hermann Brix - Orkestra Şefi Gruber
  • Lieselott Klinger - Anne
  • Theodor Loos - Özel Konsey Üyesi Bergmann
  • Karl Meixner - Hopkins
  • Theo Shall - 1. Subay Murdoch

Yapımı

Propaganda Bakanlığı Mart 1942'de senaryoya son onayını verdikten sonra, kısa bir süre sonra Tobis Film'in Berlin'deki Johannisthal Stüdyolarında iç mekan sahnelerinin çekimleri başladı. Mayıs 1942'den başlayarak, Alman işgali altındaki Polonya'nın Baltık Denizi limanı Gdynia'da (Gotenhafen olarak yeniden adlandırıldı) dış sahneler çekildi. Titanic'in kaderini paylaşan bir yolcu gemisi olan SS Cap Arcona'da çekimlere devam edildi; Bu gemi II. Dünya Savaşı'nın bitiminden birkaç gün önce Kraliyet Hava Kuvvetleri tarafından 3 Mayıs 1945'te batırıldı ve gerçek Titanic'den üç kat daha fazla can kaybı oldu. Gemi bir hapishane gemisine dönüştürülmüş ve bir varsayıma göre, Nazilerin gemiyi İngilizler tarafından yok edileceği umuduyla oraya yerleştirilmiş olan Yahudi mahkûmlarla doluydu.[3] Cankurtaran sandallarının olduğu sahneler de Baltık Denizi'nde çekildi.

Cap Arcona'da Müttefiklerin çok uzak mesafede olmayan bombardımanları nedeniyle bir hafta süren sorunlu çekimlerden sonra, Herbert Selpin, Kriegsmarine subayları hakkında hoş olmayan yorumlar yaptığı bir kriz toplantısı düzenledi. Çekimler sırasında Kriegsmarine subaylarının filme danışmanlık yapmaları yerine daha çok kadın oyuncuları taciz etmekle ilgilendiğini söyledi.[4] Selpin'in yakın arkadaşı ve senaryonun ortak yazarı Walter Zerlett-Olfenius, alçak iftiralar ve Alman askerlerine hakaret ettiği gerekçesiyle onu Gestapo'ya şikayet etti. Selpin derhal tutuklandı ve Titanik projesinin arkasındaki itici güç olan Joseph Goebbels tarafından şahsen sorgulandı. Ancak Selpin açıklamasını geri çekmeyerek Goebbels'i çileden çıkardı, çünkü Propaganda Bakanı propaganda destanını yönetmek için kişisel olarak Selpin'i seçmişti. Tutuklanmasından sonraki 24 saat içinde Selpin, hücresinde kendini asarak intihar etmiş halde bulundu.[5] Ancak gerçekte Goebbels, Selpin'in asılmasını ve asılmanın intihar olarak görülmesini ayarlamıştı.[6]

Oyuncular ve film ekibi, Selpin'in bariz cinayetini örtbas etme girişimine kızdılar ve misilleme yapmaya çalıştılar, ancak Goebbels onlara, Selpin'i ihbar eden Zerlett-Olfenius ile çalışmayı reddeden herkesin kendisine kişisel olarak hesap vereceğini belirten bir bildiri yayınlayarak karşılık verdi.[6] Yapım maliyetlerinin çılgınca kontrolden çıktığı bitmemiş film, sonunda adı filmde geçmeyen Werner Klingler tarafından tamamlandı.

Çeşitli kaynaklar yanlış hesap yaparak 180 milyon $ gibi yüksek bir enflasyona göre ayarlanmış rakam bildirmesine rağmen, film yaklaşık 4 milyon Reichsmark'a mal oldu (2020 açısından kabaca 15 milyon ABD Dolarına eşdeğer).[7][8] Ne olursa olsun film, o zamana kadarki en pahalı Alman yapımıydı.[9]

Tepkiler

Titanik 1943'ün başlarında vizyona girecekti, ancak baskıların olduğu sinema önceki gece Kraliyet Hava Kuvvetleri uçakları tarafından bombalandı. Film, Kasım 1943'te Paris'te saygın bir prömiyer yaptı ve "izleyicileri tarafından şaşırtıcı bir şekilde ilgi gördü" ve ayrıca Prag gibi Nazi işgali altındaki Avrupa'nın diğer bazı başkentlerinde de iyi seyirci topladı. Ancak Goebbels, o sırada neredeyse her gece Müttefik hava bombardımanına maruz kalan Alman halkının, toplu ölüm ve paniği tasvir eden bir film izlemekten daha az hevesli olduğunu belirterek, Almanya'da oynamasını tamamen yasakladı.[10] Nazi liderliği, kurgusal karakter Petersen'in üstlerini eleştirme biçiminden de memnun değildi; bu, Almanların üstlerinin emirlerine sorgusuz sualsiz uymasını talep eden Führerprinzip ile çelişiyordu.

Yeniden gösterime girmesi ve sansür

Savaştan kısa bir süre sonra, Titanik (Rusça dublajı yapılan ve kökenini gizlemek için ismi geçenlerinin kaldırıldığı olan) Doğu Bloku'nda bir "ganimet filmi" olarak gösterildi. Film daha sonra 1949'da yeniden yayınlandı, ancak soruşturmadaki son sahneyi ve açık İngiliz karşıtı propagandanın diğer birkaç anını silen sansürlü bir versiyonu Batı Almanya'da dağıtım için onaylanana kadar Müttefik işgali altındaki bölgelerin çoğunda hızlıca yasaklandı. 1950'lerden sonra, Titanic tekrar belirsizliğe döndü ve bazen Avrupa televizyonunda gösterildi. Sansürlü versiyonun bir VHS'si 1992'de Almanya'da yayınlandı ve aynı versiyon daha sonra Almanya ve İtalya'da DVD'de yayınlandı. Titanic'in kesilmemiş versiyonu 2005 yılında Kino Video tarafından restore edildi ve ardından DVD ve VHS olarak yayınlandı. Bunu 2017'de bir Blu-ray sürümü izledi. Kesilmemiş sürüm, LEONINE Films tarafından Almanya'da Blu-ray olarak gösterime girdiği 2019'a kadar Kuzey Amerika dışında mevcut değildi.

Kaynakça

  1. ^ Fiebing, Malte (2012). 'Titanic: Nazi Germany's Version of the Disaster. s. 127. ISBN 9783844824261. 23 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020. 
  2. ^ "Titanic | Deutschland 1942/1943, Spielfilm". filmportal.de (Almanca). Deutschen Filminstituts. 18 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016. 
  3. ^ Zendran, David (21 Mayıs 2012). "Nazi Titanic Revealed". History Channel. 26 Mart 2016 tarihinde kaynağından (Video) arşivlendi.  YouTube
  4. ^ Mcgue, Kevin (10 Nisan 2012). "The Titanic on Film". A Life At The Movies. 16 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Romani 1992, s. 71.
  6. ^ a b Brian Hawkins (14 Nisan 2012). "The Titanic's last victim". National Post. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018. 
  7. ^ Lebovic, Matt. "Goebbels' 'Titanic' cinematic disaster turns 70". www.timesofisrael.com (İngilizce). 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2020. 
  8. ^ "Nazi Titanic: That Time the Nazis Made a $180 Million Propaganda Film". TheWrap (İngilizce). 21 Temmuz 2018. 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2020. 
  9. ^ Grace, Michael L. "James Cameron Stole Ideas From 1943 Nazi TITANIC Film For His Own Blockbuster Version!". THE PAST AND NOW | News, Travel & Social History (İngilizce). 13 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2020. 
  10. ^ Romani 1992, s. 69.

Bibliografi

  • Romani, Cinzia (1992). Tainted Goddesses: Female Film Stars of the Third Reich. New York: Sarpedon. ISBN 0-9627613-1-1. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Titanik veya Titanic, aşağıdakı anlamlara gelebilir:

<span class="mw-page-title-main">Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi</span> Almanyada 1920 ila 1945 arasında var olmuş aşırı sağ siyasi parti

Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi veya yaygın kısa adıyla Nazi Partisi, Weimar Cumhuriyeti döneminde kurulmuş ve Weimar Cumhuriyeti'ni Nazi Almanyası'na dönüştürüp 1933-1945 yılları arasında yönetmiş olan bir Alman siyasi partisidir. Yirminci yüzyılın ilk yarısında Alman siyasetinde önemli bir yere sahip olmuş partinin programı ve ideolojisi olan nasyonal sosyalizm, radikal antisemitizm ile birlikte etnik milliyetçiliğe dayanan antiliberal ve antikomünist bir görüşteydi. 1921 senesinden itibaren parti başkanlığını sürdürmüş Adolf Hitler'in 1933 senesinde şansölye olmasının ardından 1945 senesine kadar nasyonal sosyalizm döneminde Almanya'nın tek yasal partisi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Goebbels</span> Alman siyasetçi

Dr. Paul Joseph Goebbels, 1933-1945 yılları arasında Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı yapmış Alman politikacı ve Nazi Almanyası'nın ikinci şansölyesi. Adolf Hitler'in en yakın arkadaşlarından biri ve en sadık yandaşıydı. Kendisi coşkulu ve enerjik hitabet yeteneği, topluluk önünde konuşma becerisi, sert anti-semitik görüşleri ve kitlesel propagandanın Büyük Yalan olarak bilinen tekniğini kullanmadaki ustalığıyla bilinirdi. Hitler intihar ettikten sonra bir günlüğüne III. Reich'in başına geçmiştir.

<i>Titanik</i> (film, 1997) 1997 yapımı Amerikan filmi

Titanik, James Cameron'ın yönetmenlik, senaristlik, ortak yapımcılık ve ortak kurgu yönetmenliğini yaptığı, 1997 yılı Amerikan yapımı epik, felaket ve romantizm temalı sinema filmi. Titanic'in batışı üzerine kurgulanan filmin başrollerini, geminin felaketle sonuçlanan ilk seyahati sırasında birbirine âşık olan farklı toplumsal sınıflara mensup iki genci canlandıran Leonardo DiCaprio ve Kate Winslet paylaşmaktadır.

<i>Das Boot</i>

Das Boot, 1979 yılında çekilerek 1981 yılında vizyona giren, II. Dünya Savaşı'nda U-96 adlı tip 7 sınıfı Alman U-boot mürettebatın konu alan epik savaş filmi. 55. Akademi Ödülleri'nde Das Boot filmi, En İyi Yönetmen dahil olmak üzere altı dalda ödüle aday gösterildi. Film, bir Alman filminin en çok sayıda Akademi Ödülü'ne aday gösterilmesi rekorunu bugüne kadar elinde tutmaktadır.

<i>İradenin Zaferi</i> Nazilerin 1934 tarihli propaganda filmi

İradenin Zaferi, 1935 Almanya yapımı propaganda amacıyla çekilmiş bir belgesel filmdir. Özgün adı Triumph des Willens'dir. ABD'de Triumph of the Will adı ile gösterilmiştir. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin (NSDAP) 1934 tarihinde Nürnberg şehrinde yaptığı gösterişli 6. kongresini belgelemek üzere ısmarlama yaptırılmış bir propaganda filmidir.

<i>Demir Haç</i> (film)

Demir Haç, yönetmenliğini Sam Peckinpah'ın yaptığı 1977 yapımı bir savaş filmdir. Filmde 1943 yılında Sovyetler Birliği'ni işgal eden bir Nazi Almanyası birliğinin Kırım'da yaşadığı savaş deneyimi savaş-karşıtı bir bakışla anlatılır.

<i>Operasyon Valkyrie</i> 2008 ABD-Almanya ortak yapımı politik gerilim, savaş filmi

Operasyon Valkyrie, 2008 ABD-Almanya ortak yapımı politik gerilim, savaş filmdir. Özgün adı Valkyrie olan film 30 Ocak 2009 tarihinde Türkiye'de de gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Emil Jannings</span> Alman Aktör

Emil Jannings, Alman sinema oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Walther Funk</span> Alman siyasetçi

Walther Funk, Alman siyasetçi. Nazi Almanyası döneminde Ekonomi Bakanı ve Reichsbank Başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Hans Fritzsche</span>

Hans Fritzsche, Alman gazeteci. Nazi Almanyası döneminde Propaganda Bakanlığı üst düzey görevlisi.

<span class="mw-page-title-main">Goebbels çocukları</span>

Goebbels çocukları, Nazi Almanyası'nın propaganda bakanı olan Joseph Goebbels ve Magda Goebbels'in isimleri Helga, Hildegard, Helmut, Holdine, Hedwig, Heidrun olmak üzere altı çocuğudur. Çocukların isimlerinin "H" harfi ile başlamasının nedeni ise karı kocanın Hitler'e karşı olan yoğun sevgisi nedeniyledir.

<span class="mw-page-title-main">Conrad Veidt</span>

Hans Walter Conrad Veidt Alman sinema oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Nazi Almanyası'nda propaganda</span>

Nazi Almanyası'nda propaganda, NSDAP'nin iktidara gelmeden önce çoğunlukla Joseph Goebbels'in ve Adolf Hitler'in yürüttüğü II. Dünya Savaşı'nın öncesinde ve savaştaki zaman zarfını teşkil eden dönemde nasyonal sosyalizm öğütleri doğrultusunda yapılan antisemitik, antikapitalist ve antikomünist konuşmalar ve propagandalardır.

<span class="mw-page-title-main">Sportpalast konuşması</span>

Sportpalast konuşması ya da topyekûn savaş çağrısı, Nazi Almanyası Propaganda Bakanı Joseph Goebbels'in 18 Şubat 1943 tarihinde Berlin Sportpalast'ta yaptığı topyekûn savaş çağrısını içeren konuşmasıdır. Goebbels bu konuşmasında Alman halkını uzun ve zor olmasına rağmen savaşı sürdürmeye ikna etmeye çalışmıştır. Goebbels'e göre; Bolşevizm gerek Almanya'nın, gerekse Almanya tarafından kontrol edilen Avrupa'nın geleceği için büyük bir tehlikeydi ve bu nedenle topyekûn bir savaş gerçekleştirilmeliydi.

<span class="mw-page-title-main">William McMaster Murdoch</span>

William McMaster Murdoch, İskoç denizci ve Titanik'in birinci subayıydı. Titanik bir buzdağıyla çarpıştığında köprüde görevliydi ve gemi battığında ölen 1500'den fazla insandan biriydi.

<i>Jew Suss: Rise and Fall</i>

Jew Suss: Rise and Fall, Oskar Roehler tarafından yönetilen ve antisemitik Nazi propaganda filmi Jud Süß'ün (1940) arkasındaki yaratıcı süreci dramatize eden 2010 Alman tarihî drama filmi. Film 60. Berlin Uluslararası Film Festivali'nde Altın Ayı ödülüne aday gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in kişilik kültü</span>

Adolf Hitler'in kişilik kültü, Nazi Almanyası'nın (1933–1945) öne çıkan bir özelliğiydi, ve 1920'lerde Nazi Partisi'nin ilk günlerinde başladı. Führerprinzip'e dayanarak, aralıksız Nazi propagandasının her zaman öne sürerek, liderin her zaman haklı olduğu ve Hitler'in Almanya'nın ekonomik sorunlarını çözmedeki bariz başarısıyla, İkinci Dünya Savaşı öncesinde dış politikadaki kan dökmeden elde ettiği zaferleriyle pekiştirildi ve savaşın başlarında Polonya ve Fransa'daki hızlı askeri başarıları, sonunda Alman halkının Nazi kontrolünün merkezi bir yönü haline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Popüler kültürde Adolf Hitler</span>

1933-1945 yılları arasında Almanya'nın diktatörü olan Adolf Hitler, Almanya'da tanınmış bir politikacı haline geldiğinden beri popüler kültürde temsil edilmiştir. Kendine özgü imajı muhalifleri tarafından sık sık parodileştirildi. Parodiler, iktidarda olduğu dönemde Almanya dışında çok daha belirgin hale geldi. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden bu yana Hitler'in hem ciddi hem de hicivsel temsilleri popüler kültürde öne çıkmaya devam etmiş ve bazen önemli tartışmalara yol açmıştır. Birçok kitap ve filmde Hitler ve Nazizm arketipik kötülük rolünü üstlenmektedir. Bu yaklaşım kurguyla sınırlı olmayıp, Hitler'i bu şekilde ele alan kurgusal olmayan yazarlar arasında da yaygındır. Hitler başka açılardan da hayranlık uyandırmaya devam etmiştir; Alman Tarih Müzesi'nde geniş katılımlı bir sergi de benzer örnekler arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Die Deutsche Wochenschau</span> Propaganda maksadıyla gösterilen Nazi haber filmi serisi

Die Deutsche Wochenschau Nazi Almanyası'nın sinemalarında Haziran 1940'tan 22 Mart 1945'te yayınlanan son yayınıyla II. Dünya Savaşı'nın sonlarına kadar gösterilen birleştirilmiş haber filmi serisinin başlığıdır. Koordineli haber filmi prodüksiyonu, savaşta Nazi propagandasının kitlelere yayılmasında hayati bir araç olarak görüldü ve bu doğrultuda kuruldu. Günümüzde, korunmuş Wochenschau kısa haber filmleri Nazi Dönemine ait görsel-işitsel kayıtların büyük bir kısmını teşkil ediyor.