İçeriğe atla

Timofey Mihaylov

Timofey Mihaylov
Doğum1860
Smolensk, Rus İmparatorluğu
Ölüm15 Nisan 1881 (yaş 21)
Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu

Timofey Mihaylov (Russian: Тимофе́й Мих́айлов; c. 1860- 15 Nisan 1881) Rus devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.Çar II. Aleksandr'ın suikastinde gönüllü bir bombacı olarak yer aldı.

Hoşnutsuz bir işçi olan Mihaylov, duruşmasında işçi sınıflarının durumunu iyileştirme arzusu ile motive olduğunu ifade etti. Derhal idama mahkûm edildi ve diğer dört suikastçı ile birlikte asıldı.

Biyografi

Mihailov y. 1860 senesinde Smolensk'te doğdu. Ailesi Mihail Nefedov ve Natalya Savelyeva Ortodoks köylülerdi. Malanya ve Matrena adında kız kardeşleri, Grigory ve Stepan adlarında erkek kardeşleri vardı. [1]

1875'te Mihaylov geçimini kazanmak için Saint Petersburg'a taşındı. Kazan üreticisi olarak çalıştı. Birden fazla tesiste çalıştıktan sonra, son işini düşük ücretler nedeniyle 1880'de terk etti. Mihaylov devrimci siyasete karışarak Narodnaya Volya'nın İşçi Bölümüne katıldı. Mihaylov daha sonra sahte kimlik ile I. Sergein adı altında yaşamını sürdürmeye başladı. [1][2]

Çar Suikastı

Olaydan iki hafta önce, Timofey Mihaylov, Andrey Jelyabov tarafından II. Aleksandr'a düzenlenecek olan suikaste gönüllü bir bombacı olarak katılım sağladı. Grup Pazar günleri Michael Manege'deki deniz birliklerinin incelenmesinden sonra Çar'ın Kışlık Saray'a geri döneceğini gözlemlemişti. Güzergahı ya Sadovaya Caddesi ya da Katherin Kanalı olacaktı. Grup Sadovaya'da görünüşte peynir satışı için bir dükkân satın almış ve bunu caddenin altına dinamit yerleştirmek için bir kamufle olarak kullanmıştı. Öte yandan Çar, Kanal'dan geçerse, suikast için bombacılara güvenilmesine karar verilmişti. [1][2]

13 Mart 1881 sabahı, Mihaylov ve diğer üç bombacı, bombalarını grubun genel merkezinden topladı. Öğleden sonra, suikastçılar Çar'ın kuzeni Büyük Düşes Katherin'i kısa bir ziyarette bulunduğunu ve Katherin Kanalı'nın yanındaki yoldan Kış Sarayına geri döneceğini öğrendiler. Dört bombacının Kanal boyunca yeni pozisyonlarını alması gerekiyordu. Mihaylov cesaretini kaybetti daha sonra bombasını grubun merkezine geri götürdü ve eve gitti. Bu nedenle, İmparator'u öldüren müteakip bombalı saldırıya katılmadı. [1]

Tutuklama ve yargılama

Suikasttan iki gün sonra Mihaylov, Hesya Helfman'ın tutuklanmasının ardından grubun Telezhnaya mahallelerine geldi. Polis onu kovalamaya başladığında Mihaylov bir tabanca çıkardı ve üç polis memurunu yaralayarak altı el ateş etti. Ardından yakalanarak Nikolay Rısakov tarafından kimliği belirlendi. [1]

Davası sırasında Mihaylov, davranışının işçi sınıflarının durumunu iyileştirme arzusundan kaynaklandığını açıkladı. Mihaylov, Rusya Sosyal Devrimci Partisi olarak adlandırdığı gruba üyeliğini kabul etti, ancak İmparatorun suikastına katılmasından suçlu olduğunu reddetti. 29 Mart'ta Mihaylov ve diğer beş sanık suçlu bulundu ve asılmaya mahkûm edildiler. Mihaylov pişmanlığını dile getiren bir dilekçesi verdi, ancak davanın şiddeti göz önüne alındığında hiçbir pişmanlık koşulu bulunamadığından izin verilmedi. [1][3]

infaz

İnfaz 15 Nisan sabahı Semenovsky Alayı'nın geçit töreninde gerçekleştirildi. İnfazdan önceki gece Mihaylov, Smolensk eyaletindeki ailesine bir mektup yazdı. [1] O akşam Kilise rahipleri ile görüşmeyi talep etti ve günah çıkardı. [4]

Mihaylov, Sofya Perovskaya ve Nikolay Kibalçiç ile birlikte bir arabada Semenovsky Alayı'na taşındı . Yolda, dar ağacına giderken hükümlüler için alışılmış olduğu gibi, insanlara eğilmeye devam etti. Birkaç kez bir şeyler bağırdı, ancak görgü tanıklarına göre, sözleri eşlik eden konvoyun davulcuları tarafından boğuldu. [1][4] O ve Jelyabov, Perovskaya'ya yaklaştılar ve ona bir öpücükle uğurladılar. Mihaylov idam edilen ikinci kişi oldu. İp iki kez ağırlığı sebebiyle koptu. İpin ilk kopuşu, sandalye ayaklarının altından çekildiğinde yaşandı ve iskele tabanına çöktü. Mihaylov neredeyse anında ayağa kalktı ve yardımsız olarak bir sonraki ipin altına girdi. Halattaki ani gerginliği azaltmak için Mihaylov, destek altından çekilmeden önce ayaklarını kaldırdı. Halat tekrar kopana kadar yaklaşık 1,5 dakika asılı kaldı. Bilinçli olmasına rağmen, kendi başına ayağa kalkamadı; daha sonra yeni bir ilmekten düşmesine izin verecek olan askerlerin kollarında öldürülmek zorunda kaldı. Kalabalığın o anda öfke ile vızıldadığı bildirildi; Bazıları, suçlunun affedilmesi gerektiği için gökten bir işaret olduğunu söylüyordu. Sonunda takviyeli bir halat kullanılarak asıldı. [1][5][6]

Mihaylov'un cesedi ve arkadaşları, siyah ahşap tabutlara yerleştirildi ve Kazak eskortlar tarafından iki araba ile götürüldü. Şehrin banliyölerinin uzak bir bölümünde ortak bir mezara gömüldüler. [6]

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b c d e f g h i Kel'ner 2015.
  2. ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 273.
  3. ^ Yarmolinsky 2016, s. 286.
  4. ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 288.
  5. ^ EXECUTION OF THE CZAR'S ASSASSINS.
  6. ^ a b Yarmolinsky 2016, s. 289.
Genel
  • Road to Revolution: A Century of Russian Radicalism. Princeton University Press. 2016. ISBN 978-0691638546. 
  • 1 marta 1881 goda: Kazn imperatora Aleksandra II (1 марта 1881 года: Казнь императора Александра II). Lenizdat. 2015. ISBN 5-289-01024-6. 
  • "EXECUTION OF THE CZAR'S ASSASSINS". Australian Town and Country Journal (Sydney, NSW : 1870 - 1907). 4 Haziran 1881. 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

13 Mart, Miladi takvime göre yılın 72. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 293 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Lenin</span> Rus politikacı ve Sovyetler Birliğinin kurucusu (1870–1924)

Vladimir İlyiç Ulyanov, bilinen adıyla Lenin, Rus sosyalist devrimci ve politikacı. Marksist-Leninist ideolojinin fikirsel önderi, Ekim Devrimi'nin lideri ve Sovyetler Birliği'nin kurucusu. Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin öncüsü olan Rusya Komünist Partisi (Bolşevik)'nin ilk lideri. Lenin aynı zamanda Marksist teorik ve felsefi yazıların yazarı olarak bilimsel sosyalizmin Marx ve Engels sonrası geliştiricilerindendir. Lenin'in en büyük amacı, kapitalizmin uzlaşmaz sınıf çelişkilerinden proleter bir dünya devrimi oluşturup toplumsal sınıf karşıtlıklarının olmadığı insan toplumunun tarihsel oluşumuna öncülük etmekti.

<span class="mw-page-title-main">II. Nikolay</span> son Rus İmparatorluğu hükümdarı (1868-1918; çar 1894-1917)

II. Nikolay ya da Nikolay Aleksandroviç Romanov, Romanov hanedanına mensup tüm Rusya imparatoru, Polonya çarı ve Finlandiya büyük prensi, Albay (1892); buna ek olarak, İngiliz Filo Amirali ve İngiliz Ordusu Saha Mareşali idi. Saltanatı sırasında Rus İmparatorluğu, dünyanın önde gelen büyük güçlerinden biriydi ancak ekonomik ve askeri çöküşe geçti. Sovyet tarihçiler tarafından verdiği kararlar sebebiyle askeri yenilgilere ve milyonlarca insanın ölümüne yol açan zayıf ve beceriksiz bir lider olduğu ifade edildi. Batılı tarihçiler ise genel anlamda II. Nikolay'ı Sovyet sistemiyle eşdeğer gördü. Aleksey Tolstoy "Çar'ın rejimi hakkında birçok kötü şey vardı, ama otokrasiyi miras aldı, eylemleri şimdi perspektifte ve Sovyetler tarafından işlenen korkunç suçlarla karşılaştırıldığında görülüyor." ifadelerini kullandı.

<span class="mw-page-title-main">Rus İmparatorluğu</span> Avrasyada hüküm sürmüş eski bir imparatorluk (1721–1917)

Rus İmparatorluğu veya Çarlık Rusyası, Büyük Kuzey Savaşı'nı sona erdiren Nystad Antlaşması'nın ardından Rusya Çarlığı'ndan evrilerek 1721'den itibaren Avrasya ve Kuzey Amerika'ya yayılan tarihi bir imparatorluk. Rus İmparatorluğu'nun yükselişi, İsveç İmparatorluğu, Polonya-Litvanya Birliği, İran, Osmanlı İmparatorluğu ve Çin gibi komşu rakip güçlerin zayıflamalarıyla eş zamanlı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr</span>

Aleksandr Nikolayeviç 1855 - 1881 yılları arasında hüküm sürmüş Rusya imparatoru. Kapsamlı bir reform programı uygulamış ve 1861'de köylü serfliğini kaldırmıştır.

Narodnik, "halk" anlamına gelen narod (народ) sözcüğünden türemiştir. Narodnik Rus İmparatorluğu'nda 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan sosyal-devrimci bir hareketti. Bu hareketin başlıca temsilcileri Aleksandr İvanoviç Herzen, Nikolay Gavriloviç Çernışevski ve Piyotr Lavroviç Lavrov'du. Kısa tanımı ile narodnik Çarlık Rusya'daki devrimci küçük-burjuva topluluğudur. Devrimi itici sınıfın değil, devrimcilerin (narodniklerin) gerçekleştirebileceğini savunmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Rus Devrimi (1905)</span>

1905 Rus Devrimi, Rus İmparatorluğu çapında geniş yankı bulan kitlesel siyasi eylemlerdir. 1905 Moskova Ayaklanması örneğinde olduğu gibi, bazı eylemler doğrudan hükûmeti hedef almıştır. Saldırılar, işçi grevleri, köylü ayaklanmaları ve askeri isyanlar şeklinde gelişmiştir. Olaylar sonucunda anayasal monarşiye geçiş yapılmış ve Çarlık Duması kurulmuş, çok partili seçimler yapılmış, 1906 Anayasası meydana getirilmiştir. Ancak Çarlık rejiminin yıkılması ve bazı bölgelerdeki bağımsızlık yönünde yapılan silahlı ayaklanma girişimleri başarısız olmuş ve bastırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Vyaçeslav von Plehve</span>

Vyaçeslav Konstantinoviç von Plehve (1846–1904) Çarlık Rusyasının polis şefi ve daha sonra İçişleri Bakanı.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Bogdanov</span>

Aleksandr Aleksandroviç Bogdanov (Malinouski), Rus bilim insanı, filozof, ekonomi, tıp araştırmacısı, bilimkurgu yazarı.

Devrimci terör veya terör iktidarı, 1793'ten 1795'e kadar olan Fransız Devrimi sırasında ortaya çıkan Terör Dönemi'nde karşı-devrimcilere karşı kullanılan kuvvetin kurumsallaştırılmış uygulamasını ifade eden terim. Komünist terörizm terimi ise Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ndeki Kızıl Terörü ya da Kızıl Kmerler iktidarının karşı devrimci kesimlere uyguladığı uygulamaları tanımlamak için kullanılmıştır. Tersine, Beyaz Terör gibi "gerici terör" ise devrimleri bastırmak için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">II. Aleksandr Suikastı</span>

II. Aleksandr suikastı, 13 Mart 1881'de Sankt-Peterburg, Rusya'da gerçekleştirilen suikasttır. II. Aleksandr at arabasının kapalı vagonunda Mikhailovsky Manège'den Kışlık Saray'a dönerken gerçekleştirilen bir suikast neticesinde öldürüldü. Suikast, başta Andrey Jelyabov tarafından Narodnaya Volya İcra Komitesi tarafından planlanmıştı. Sofya Perovskaya tarafından koordine edilen dört suikastçiden sadece ikisi aslında kararlı bir eylem gerçekleştirdi. Suikastçılardan olan Nikolay Rısakov, arabaya zarar veren bir bomba attı. Bu noktada ikinci bir suikastçı olan İgnati Grinevitski, arabaya II. Aleksandr'ı ölümcül şekilde yaralayan bir bomba daha attı. II. Aleksandr, Zaporijya'daki imparatorluk trenini dinamitle patlatma girişimi ve Şubat 1880'de Kış Sarayı'nın bombalanması gibi Dmitri Karakozov ve Aleksandr Solovyov'un girişimleri de dahil olmak üzere hayatında birkaç suikastten kurtulmayı başarmıştı. Gerçekleştirilen bu suikast, halkın 19. yüzyıl Rus Nihilist hareketinin en başarılı eylemi olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sofya Perovskaya</span>

Sofya Lvovna Perovskaya bir Rus devrimcisi ve nihilist devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi. II. Aleksandr suikastı'nın düzenlenmesinde yer aldığı için 15 Nisan 1881 senesinde, 27 yaşında asılarak idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Andrey Jelyabov</span>

Andrey İvanoviç Jelyabov Devrimci Narodnik, İmparator II. Aleksandr'ın suikastının organizatörlerinden Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Rısakov</span>

Nikolay İvanoviç Rısakov Rus devrimcisi ve Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi. Bizzat Çar II. Aleksandr suikastine katılanlardan biridir. Çar'ın seyahat ettiği at arabasına, kaçmasını engelleyen bombayı atmıştır. Ardından suç ortağı olan İgnati Grinevitski'nin attığı ikinci bomba ile Çar hayatını kaybetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İgnati Grinevitski</span>

İgnati Grinevitski veya Ignacy Hryniewiecki(Rusça: Игнатий Гриневицкий; y.1856 - 13 Mart 1881), II. Aleksandr Suikastı'nı düzenleyen devrimci Narodnaya Volya grubunun Polonyalı bir üyesiydi. Grinevitski, II. Aleksandr'ın öldürüldüğü bombalı suikast saldırısına katılımı ile tanındı. Grinevitski, Çar'ı ve kendisini ölümcül şekilde yaralayan ikinci bombayı atmıştı. Çar'ın ölümünden birkaç saat sonra aynı gün kendisi de öldü. Grinevitski ve suç ortakları, II. Aleksandr'a yapılacak herhangi bir suikastın çarlık otokrasisini devirmek için siyasi veya sosyal bir devrimi tetikleyebileceğine inanmaktaydılar. Birçok tarihçi ise suikastı bir Pirus zaferi olarak görmektedir, zira bir devrime katılmak yerine devletin devrimci hareketi ezmek için kararlılığını güçlendirmiştir ve 1880'lerde devrim hareketinin düşüşüne yol açmıştır.Grinevitski'nin ise suikastteki rolünün İntihar saldırılarının ilk örneklerinden olarak görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İvan Yemelyanov</span>

İvan Panteleymonoviç Yemelyanov Çar II. Aleksandr suikastı'na katılan Rus devrimci örgütü Narodnaya Volya'nın bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Kibalçiç</span>

Nikolay İvanoviç Kibalçiç, Narodnaya Volya'nın ana patlayıcı uzmanı olan Kibalçiç Çar II. Aleksandr suikastına katılan ve Ukraynalı-Sırp kökenli bir Rus devrimciydi.Devrimci Victor Serge'in uzaktan bir akrabasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Hesya Helfman</span>

Hesya Mirovna Helfman Narodnaya Volya'nın II. Aleksandr Suikastına karışan bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Sablin</span>

Nikolay Alekseyeviç Sablin, küçük bir toprak sahibinin oğluydu, 1849 veya 1850'de doğdu. Moskova Üniversitesi'ndeyken Narodnaya Volya grubunun üyesi olarak devrimci siyasete karıştı.

<span class="mw-page-title-main">Vera Figner</span>

Vera Nikolayevna Figner Filippova Kazan Guberniyası, Rus İmparatorluğu'nda, Alman ve Rus kökenli asil bir ailede doğan devrimci bir politik aktivistti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.