Time to live - Turkipedia

Time to live (TTL) veya atlama sınırı (hop limit) bilgisayardaki veya ağdaki bir verinin ömrünü sınırlayan bir mekanizmadır.^[1] Ttl veriye eklenmiş veya gömülmüş bir sayaç veya zaman damgası olarak düşünülebilir. Öngörülen atlama sayısı veya zaman geçtikten sonra, veri düşürülür. Bilgisayar ağlarında, bir veri paketinin süresiz dolaşmasını önler. Bilgi işlemde, önbellek performansının arttırımını ve gizliliğini geliştirmek için kullanılır.

IP Paketleri

Internet Protokolü (IP) altında, TTL 8-bitlik bir alandır. TTL, IP datagramın bir Internet sisteminde var olmasının üst sınırı olarak düşünülebilir. TTL alanı datagramın gönderen tarafında belirlenen ve hedefe giden yol üzerindeki her yönlendiricide azalmaktadır. Datagram hedefine ulaşmadan önce TTL alanı sıfıra ulaşırsa, datagram düşürülür ve bir ICMP hata veri birimi (11 - Zaman Aşıldı ) gönderene geri gönderilir. TTL alanının amacı İnternette dolaşan, teslim edilemeyen bir veri biriminin İnternette sonsuza dek yönlendiriciler arasında dönmekte olması durumundan kaçınmaktır. Teorik olarak, IPv4 datagram da geçen her host en az bir birim TTL azaltmasına rağmen, Time To Live, saniye olarak ölçülür.Uygulamada, TTL alanı her hopta bir azalır. IPv6 da hop limit olarak adlandırılmaktadır.

TTL (Time To Live), ağ yönlendiricisine ip paketinin ağ içerisinde çok fazla zamandır bulunduğunu ya da ağdan atılması, iptal edilmesi (düşürülmesi) gerektiğini belirten ip paketinin içerisinde bulunan bir değerdir. Bir takim nedenlerden ötürü, paket makul zaman aralığında hedef tarafından teslim alınmamiş olabilir. Örneğin; yanlış yönlendirici tablolarının kombinasyonları bir paketin sonsuz döngüye girmesine neden olabilir. Çözüm, belli bir süre sonra paketi iptal etmek ve paketi yeniden gönderip göndermeyeceğine karar verebilmesi için paketi oluşturana bir mesaj göndermektir.

TTL'in başlangıç değeri paket başlığının 8 bitlik bir alanına sistem tarafından ön tanımlı olarak ayarlanmıştır. TTL’in asıl amacı belirlenmiş zaman aralığında, süresi dolmuş paketlerin ihraç edilmesine dayanır. Her yönlendirici TTL alanındaki sayıdan 1 çıkartır (eksiltir), bu sayı yönlendirici hop sayısına karşılık gelir. Her yönlendiriciye TTL alanındaki sayıdan bir çıkartılmış bir paket ulaşır. Bu sayı sıfır olduğunda,yönlendirici paketin düşürüleceğini yani iptal edileceğini belirler ve paketi üreten hosta ICMP (Internet Control Message Protocol) mesajı gönderir.

^ "What is time-to-live (TTL)?". Networking (İngilizce). 3 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2024.

İlgili Araştırma Makaleleri

İnternet Protokol Versiyon 4 (IPv4), İnternet Protokolü'nün (IP) dördüncü versiyonudur.

İnternette paketlerin hedeflerine ulaştırılması yönlendirici (router) adı verilen ve bu amaçla özel alarak tasarlanmış bilgisayarlar tarafından gerçekleştirilir. Yönlendiriciler, IP paketinin başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak bu paketleri diğer yönlendiricilere iletirler. Bu işlem paket hedefine ulaşıncaya kadar devam eder. Bu işleme IP Yönlendirme veya routing adı verilir. Yönlendiriciler tuttukları yönlendirme tablolarına göre paketleri alıcılara nasıl göndereceklerine karar verirler. Yönlendirme tabloları iki şekilde oluşturulur:

Ağ yöneticisi kendisi tanımlayabilir. Genelde bir ya da birkaç yere bağlantısı olan ağlarda bu yöntem kullanılır. Statik yönlendirme olarak adlandırılır. Ağdaki herhangi bir değişiklik durumunda tanımların yeniden elle değiştirilmesi gerekir.
Yönlendirme algoritmaları tarafından hesaplanarak oluşturulur. Ağ yöneticisinin önceden bazı tanımlamalar ve filtreleme girmesi gerekir. Ağda herhangi bir değişiklik olduğunda alternatif yollar otomatik olarak bulunur. Dinamik yönlendirme olarak adlandırılır. RIP, OSPF, BGP en çok kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.

UDP, TCP/IP protokol takımının iki aktarım katmanı protokolünden birisidir. Verileri bağlantı kurmadan yollar.

Ağ katmanı veya 3. katman, veri paketinin farklı bir ağa gönderilmesi gerektiğinde, veri paketine yönlendiricilerin kullanacağı bilginin eklendiği katmandır. Örneğin IP iletişim kuralı bu katmanda görev yapar.

Internet Protocol Version 6 kısaca IPv6, aslında 32 bitlik bir adres yapısına sahip olan IPv4'ün adreslemede artık yetersiz kalması ve ciddi sıkıntılar meydana getirmesi üzerine IETF tarafından geliştirilmiştir.

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Network Address Translation (NAT), TCP/IP ağındaki bir bilgisayarın yönlendirme cihazı ile başka bir ağa çıkarken adres uzayındaki bir IP ile yeniden haritalandırma yaparak IP paket başlığındaki ağ adres bilgisini değiştirme sürecidir.

Internet Control Message Protocol (ICMP), hata mesajları ve TCP/IP yazılımının bir takım kendi mesaj trafiği amaçları için kullanılır. ICMP RFC 792'de tanımlanmış ve RFC 950'de revize edilmiştir. Hataları raporlamak için kullanılan, kontrol amaçlı bir protokoldür. Bu şekilde normal kullanımının yanında, uzak sistem hakkında bilgi toplamak için sıkça kullanıldığından çok önemlidir. Genel olarak sistemler arası kontrol mesajları IP yerine ICMP üzerinden aktarılır. ICMP, IP ile aynı düzeyde olmasına karşın aslında kendisi de IP’yi kullanır. ICMP' nin hata raporlamak için kullanılması, IP'yi güvenli yaptığı anlamına gelmez. Datagram, yerine ulaşmayabilir ve bununla ilgili bir hata mesajı da gelmeyebilir. ICMP mesajlarındaki hataları raporlamak için ICMP kullanılmaz. ICMP, TCP/IP' nin işlemesine yardımcı olan bir protokoldür. Her hostta mutlaka ICMP protokolü çalışır. Hata durumunda host tarafından geri bilgilendirmeyi sağlar.

Ping programı, 1983 yılında Mike Muuss tarafından yazılmış bir programdır. Çalışma prensibi hedefe 64 baytlık bir ICMP paketi göndermek ve aynı paketin geri gelmesini beklemek üzerine kuruludur. Sunucu istemciye ne kadar uzak ise, bekleme süresi o kadar artmaktadır.

IP adresi, interneti ya da TCP/IP protokolünü kullanan diğer paket anahtarlamalı ağlara bağlı cihazların, ağ üzerinden birbirleri ile veri alışverişi yapmak için kullandıkları adres.

Traceroute ya da İzleme Yolu açık kaynak kodlu bir ağ analizi yazılımıdır.

ToS IP datagram başlığı üzerinde yer alan servis türü alanı, ağları talep ettikleri hizmetler hakkında bilgilendirir. Bu bilgilere hizmet parametreleri denir. Böylece öncelik, gecikme, hizmet gibi parametre tanımlamaları yapılabilir. 8 bitlik alan içerisinde yer alan bitlerin taşıyabileceği anlamlar şunlardır.

ICMPv6(Internet Control Message Protocol Version 6 )

Komşu Keşfi Protokolü IPv6 ile kullanılan internet iletişim kuralları dizisinde bir protokoldur. Bağlantı katmanında çalışır ve bağlantıdaki diğer düğümleri bulmak, diğer düğümlerin ağ katmanı adreslerine karar vermek, uygun routerlar bulmak ve diğer aktif komşu düğümlere yollar hakkında erişilebilirlik bilgisi sağlamakla yükümlüdür(RFC 4861, 2007).

Ağ katmanının ana görevi, kaynak makineden hedef makineye paketleri göndermektir. Gönderilen bu paketler, hedef makineye ulaşana kadar, değişik algoritmalar yardımıyla birçok düğümden geçerler. Verinin iletim ortamından hedefe ulaşmasını sağlayan bu yönlendirme algoritmalarından hangisinin kullanılacağına ağ katmanı karar verir. Bir yönlendirme protokolü, yönlendirme tablosunu yol bilgisi ile doldurur. Yönlendirme tablolarında, ağ katmanında tanımlanan yönlendirilmiş protokol IP, IPX gibi paketlerin bilgileri saklanır. Seçilen yönlendirme protokolü bu yönlendirme tablolarını kullanarak paketleri hedefine ulaştırır. Bir yönlendirme protokolü aşağıdakileri sağlamalıdır:

Yönlendirme tablosunu dinamik olarak öğrenmek ve yönlendirme tablosunu ağdaki tüm alt ağlara giden yol bilgisi ile doldurmak
Alt ağlara giden birden fazla yol bilgisi varsa yönlendirme tablosuna en iyi yol bilgisini koymak
Tablodaki yol bilgilerinden geçerli olmayanları tespit edip tablodan çıkarmak
Yönlendirme tablosundan bir yol bilgisi çıkartılırsa, bu bilgi için diğer komşu yönlendiricilerden kullanılacak başka bir yol bilgisi aramak
En hızlı şekilde tablonun güncelliğini sağlamak
Yönlendirmelerde döngü oluşmasını engellemek

hop count, IP tabanlı Bilgisayar Ağı'ndaki uzaklığı ölçmek için kullanılır. Bu sayı, bir IP paketinin hedefe ulaşmadan önce geçtiği yönlendirici sayısıdır.

Hop, ağ iletişimi sırasında veri paketi hedef adrese ulaşmak için yönlendiriciler üzerinden geçerek ilerler. Hedef adrese ulaşılmadan önceki her yönlendirici geçilirken bir hop oluşur. Veri paketinin kaç yönlendiriciden geçtiği hop sayısı ile hesaplanabilmektedir.

İnternet Protokolü (IP), ağlar arası paket transferinde eğer paketin boyutu gönderilecek ağın taşıyabileceği maksimum taşıma birimi 'nden (MTU) daha büyük olması durumunda datagram parçalamasını uygularlar. Böylece daha büyük boyuttaki paketleri kabul edecek olan ağın MTU'na uygun şekilde küçük parçalara böler. Parçalama bir IP datagramının ağlar arasında dolaşırken MTU(Maksimum Transfer Unit) değeri daha düşük kapasitede bir ağa geldiginde yaşadıgı durumdur. Yani parçalama, bölünmedir. Örneğin; Ethernet ağlarının MTU değeri 1500 byte'dır. Bizim IP datagramımızın değeri 2400 byte olsun. Bu paket ethernet ağının girişindeki yönlendiriciye geldiğinde yönlendirici diğer tarafında ethernet ağı ve bunun MTU değerinin 1500 byte olduğunu bilir ve 2400 byte’lık gelen paketi Ethernet ağına parçalayarak gönderir. Paketimiz artık hedefine ilk parça 1500 byte, ikinci parçası 900 byte olmak üzere iki parça olarak ulaşır ve birleştirilir.

IP spoofing veya IP sahteciliği, sahte kaynak IP adresi ile Internet Protokolü (IP) paketlerinin oluşturulmasıdır. IP spoofing kavramı, ilk olarak 1980'li yıllarda akademik çevrelerde tartışılmıştır.

Internet Protocol (IP) ağ sınırları boyunca datagramların geçişi için internet protokolü takımında temel iletişim protokolüdür. Yönlendirme işlevi sayesinde internetin çalışmasını sağlamaktadır. IP, paket teslim görevini paket başlıklarındaki IP adreslerine dayalı olarak kaynak adresten hedef adrese doğru gerçekleştirir. Bu amaçla, IP veri teslim edilecek kapsülleyen bir paket yapıları tanımlamaktadır. Aynı zamanda adresleme yöntemlerini tanımlayan bu metot kaynak ve hedef bilgileri ile diyagramı etiketlemek için kullanılır. IP, 1974 yılında Vint Cerf ve Bob Kahn tarafından orijinal iletim kontrol programında bağlantısız bir datagram hizmeti olarak tanıtıldı. İnternet protokolü paketi bu nedenle sık sık TCP/IP gibi ifade edilir. IP'nin ilk büyük versiyonu İnternet Protokolü Sürüm 4'tür. IPv4 internette baskın olan bir protokoldür. Protokolün halefi ise İnternet Protokolü Sürüm 6 (IPv6)'dır.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.