Gömlek, vücudun üst kısmına giyilen kollu veya yarım kollu, yakalı giysidir. Tarihsel olarak gömlek özellikle iç çamaşırına aittir, ancak 1960'lardan beri başka giysilerle örtülmeden bağımsız olarak giyilebilmektedir.
Pijama; hafif, genellikle iki parçadan oluşan ve uyumadan önce yatarken giyilen bir giysidir.
Aba bir tür yünlü giysi. Aba giysilerde eskiden Bulgaristan şayağı kullanılırken, sonraları Feshane abası denen kalınca bir kumaş kullanılmıştır. Abalar baldır uzunluğunda, bol kesimli, iki parmak yüksekliğinde dik yakalı olup cübbeye benzer, bazısının yakasında kürk bulunurdu. Şayaktan yapılan cübbe, kukuleta, maşlah ve dikişli libadeye de aba denirdi. Kısa salta Aydın abası, daha uzun biçimi Balıkesir abası, kalınca softan yapılanı Bağdat abası olarak anılırdı.
Şalvar, genellikle ağı çok bol olan, bele bir uçkurla bağlanan geniş bir tür pantolondur. Özellikle Adana'dan başlayıp Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ne kadar olan bölgede sıkça giyilen yöresel giysi türüdür. Şalvar bol olduğundan bağ bahçe ve tarlada çalışanlar için uygundur. Bu özelliği nedeniyle şalvarı hâlâ kırsal alanda tarım ve hayvancılık yapan insanlar kullanmaktadır.
Soğuk havalarda, mevcut giyeceklerin üstüne giyilen kalın kumaştan giysiye palto adı verilir. Paltolar genellikle dizin aşağısına kadar uzanır; soğuğu engellemek için ağır kumaştan veya kürkten yapılır. Dizde veya dizin yukarısında biten türleri de vardır. Bu ikinci türdeki paltoların kumaşları ise daha hafif olur.
Fanila veya atlet. Genellikle ince pamuk ipliğinden dokunmuş, ten üzerine giyilen iç çamaşırıdır. Kısa kollu, uzun kollu ve askılı çeşitleri bulunmaktadır.
Kandura, savb veya sob Libya'da dişdaşa (دِشداشَة) dishdāshah, kandura (كَندورَ٥) kandūrah veya suriyah adları verilen ayak bileğine kadar inen, çoğunlukla uzun kollu, tunik yapıda geleneksel bir giysisidir. Genellikle Irak ve Basra Körfezi sınırındaki Arap ülkelerinde giyilen bir erkek giysisidir. Altına izaar veya vuzar adı verilen tipik bir iç giysisi giyilir.
İç giyim, dış giyim eşyalarının altına giyilen kıyafetler olup, genellikle cilt ile doğrudan temas halindedirler, ancak tek kattan fazlasını oluşturabilirler. Dış giysilerin vücut atığı ile kirlenmesini veya hasar görmesini önler, dış giysilerin cilde karşı sürtünmesini azaltır ve cildi şekillendirmek ve cilt kısımlarını örtme işlevini görürler.
String, genellikle bazı ülkelerde iç çamaşırı ya da mayo olarak giyilen bir giysidir. Geleneksel törenler veya sporlar için de giyilebilir.
Vücut kıyafeti (bodysuit) gövde ve ağ kısmı örten ve mayo olarak kullanılamayacak olan tek parça formlu bir giysidir. Malzemelerin değişmesine rağmen temel bir vücut kıyafeti tarzı tek parçalı mayo ve bir leotarda benzer. Bir mayodan farklı olarak vücut kıyafeti, kasıkta kancalar veya cırt cırt velcroya sahiptir. Bir gömlek kollu, değişken omuz askılı ve yaka stillerinde olabilir. Vücut kıyafetleri, pamuk, dantel, naylon vb. dahil olmak üzere bir dizi kumaştan yapılabilir. Genel olarak, tekstil kıyafetler, vücudun şekline daha iyi uyum için likra gibi genişletilebilir fiber içerir.
Leotard gövde kaplayan, ancak bacakları açıkta bırakan, unisex, tek parçalı bir giysidir. Giysi ilk olarak Fransız akrobatik sanatçısı Jules Léotard (1838–1870) tarafından ünlü oldu. Kolsuz, kısa kollu ve uzun kollu mayolar var. Bacakları da kapsayan unitard bir varyasyondur.
Gecelik, uyurken aşınmaya yönelik bir giysidir. Normal gömleklerin çoğundan daha uzundur, kalçaların altına veya dizlerin altına uzanır, bazı bacakları açıkta bırakır. Uyurken kullanıcının hareketlerini kısıtlamaktan kaçınmak genellikle gevşektir. 16. yüzyıla kadar erkekler çıplak ya da gündüz tişörtünde uyudu; daha sonra, kalitede değişen bir gece gömleği yatakta giyildi. 16. yüzyılda soylular nakışlı gömlekler ya da "dövme gece gömlekleri" giydiler. 19. yüzyıla gelindiğinde, gece elbisesi gevşek, kısma yakalı bir gündüz gömlekine benziyordu ya da gevşek, ayak bileği uzunluğundaki bir gecelik idi. Bir gecelikte bir erkek gömleği ile karıştırmak çok kolaydır, çünkü bunlar da uzun olma eğilimindedir. 19. yüzyılın ortasına kadar gece kıyafetleri genellikle bir yatak şapkası ile birlikte giyilirdi.
Spor giyimi, fitness modası, spor modası'na uyan, ayakkabı dahil spor veya fiziksel egzersiz için giyilen giysi. Spora özgü teknik tekstilli giysiler, pratik, rahatlık veya güvenlik nedenleriyle çoğu spor ve fiziksel egzersiz için giyilir.
Bebek takım elbisesi, bebekler tarafından tişört gibi giyilmek üzere tasarlanmış bir bebek kıyafetidir. Çıtçıtlı, belin altında bir uzantı ile tişörtlerden ayırt edilirler. Kasıktaki açıklığın amacı, bebek bezine erişimi kolaylaştırmaktır. Bebek tulumu gibi çok çeşitli tasarımlara sahiptir ve iç çamaşırı veya dış gömlek olarak giyilebilir.
Hamile kıyafeti kadınlar tarafından hamilelik sırasında vücut büyüklüğündeki değişikliklere uyum olarak giyilen giyim türüdür. Büyük giyim bedenlerine uyumludur. Uzun ve kısa elbise, iç çamaşırı, iç giyim, tişört, gömlek ve pantolonlar, terlik ve ayakkabılar dahildir. Hamile kıyafetlerinin ticari üretimi 20. yüzyılın başında başladı ve gelişmeye devam etti. ABD'de 1990'larda, Başkan Bill Clinton tarafından imzalanan Aile ve Tıbbi İzin Yasası gibi yasalar hamile kadınların işlerinin korunmasına yardımcı oldu ve kadınlara çalışma özgürlüğü tanıyan bir özgürleşme biçimi olarak hizmet etti.
Boğazlı yaka boğazlı kazak türüdür. 19. yüzyılın sonlarından itibaren boğazlı yakalar, sıradan işçiler, sporcular, denizciler ve deniz subayları tarafından yaygın olarak giyildi. 20. yüzyılın ortalarından beri boğazlı yakalar akademisyenler, filozoflar, sanatçılar ve entelektüellerle yakından ilişkilendirilmiştir. Noël Coward tarafından 1920'lerde benimsenmeleri, boğazlı yakaları kısa bir orta sınıf moda akımına dönüştürdü ve feministler onları unisex bir ürün haline getirdi.
Yakalı tişört bir tür gömlek'dir. Tişört'den farklı, iki veya üç düğmeli bir askılı yaka ve isteğe bağlı bir cep bulunur. Gömleğin 1933 yılında Fransız tenisçi René Lacoste tarafından icat edildiğine inanılıyor. Yakalı tişört genellikle kısa kolludur, aslen 1859'da Hindistan'da ve 1920'lerde Büyük Britanya'da polo oyuncuları tarafından kullanıldı. Yakalı tişört tenis veya golf oynamak için gündelik ve spor giyimdir. Sıcak iklime sahip bazı ülkelerde, ofis kıyafeti olarak yaygınlaşmıştır.
Sütyen tarihi, kadın statüsünün sosyal tarihiyle ayrılmaz bir şekilde gelişmiştir. Sütyen veya bikini benzeri giysiler, MÖ 14. yüzyıl'da Minos medeniyeti'nin kadın sporcularının sanatında tasvir edilmiştir. MS 14. yüzyılda, proto-sütyen Avrupa'da geliştirilmekteydi ve yaklaşık MS 16. yüzyıldan itibaren, Batı dünyasındaki daha zengin kadınların iç çamaşırlarına korse hakim oldu. 20. yüzyılın başlarında, çağdaş sütyenlere daha yakından benzeyen giysiler ortaya çıktı. O zamandan beri bazı kadınlar kaşkorse tercih etse de sütyenler korselerin yerini aldı. Savaş sona erdiğinde, Avrupa ve Kuzey Amerika'daki moda bilincine sahip kadınların çoğu sütyen giyiyordu. Oradan sütyen Asya, Afrika ve Latin Amerika'daki kadınlar tarafından benimsendi.
Cache-cœur, her biri bir kayışa sahip iki bitmiş üçgen parçadan oluşan kadın üst giyimi. İlk kez 1920'lerde ortaya çıkmıştır. İki parça üst üste bindirilir ve uzunluğuna göre arkadan veya yandan kayışlarla bağlanarak kapatılır. Kenarların üçgen şekli, giysiyi bir tür "V yakalı" yapar. Genellikle uzun kolludur ve yün gibi soğuktan koruyan malzemelerden yapılır. Gündelik giyim türünün bir parçasıdır.
İlk olarak Macar süvarileri tarafından giyilen, örgülerle süslenmiş askeri gömlek veya ceket. Türkçe kökenli bir kelimedir ancak bu anlamıyla Macarcadan birçok yabancı dile geçmiştir. Doğrudan gömleğin üzerine giyilen, dize veya uyluğun ortasına kadar uzanan dik yakalı, vücuda oturan üst giysi. Kolu bazen katlanmış, bazen de yıpranmıştı; gömleği önkolda serbest bırakan "kesik kollu" dolmanlar da vardı. 16. yüzyıldan beri sadece köylü kıyafetlerinde biliniyor. Dolman, 18. yüzyılda kurulan posta fabrikalarının müşteri tabanı ve genel olarak zengin köylü çevreleri aracılığıyla ülke geneline yayıldı. O dönemde erkek giyiminde kısa formda kullanılıyordu. Ancak reform döneminden itibaren daha yeni tip kollar tarafından geride tutuldu.
