Thylacosmilinae
| Thylacosmilinae | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Thylacosmilus kafatası | |||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Cinsler | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||
| |||||||||||||
Thylacosmilinae, Güney Amerika'da Miyosen ve Pliyosen dönemleri arasında yaşayan modern keselilerle ilişkili, soyu tükenmiş bir metatherian yırtıcı alt familyasıdır.[1] Büyük Amerikan Biyotik Değişiminden önce yaşayan diğer Güney Amerika yırtıcı memelileri gibi, bu hayvanlar da diğer kıtalardan Carnivora takımının birçok eteneli memelisinin ekolojik nişini işgal eden Sparassodonta takımına aitti. Familyanın en dikkate değer özelliği, Barbourofelis ve Smilodon gibi diğer kılıç dişli memelilerle dikkate değer bir yakınsak evrim olan, uzun, aşağı doğru uzanan dişleridir.[3]
Taksonomik tarih
Thylacosmilidae ailesi, Arjantin'in Pliyosen Brochero Oluşumu'nda bulunan Thylacosmilus'u barındırmak için ilk olarak Riggs tarafından 1933'te tanımlandı. Daha sonra, aile, Thylacosmilus'un sadece geç ve uzmanlaşmış bir borhyaenid olduğu varsayımı altında, yüzeysel olarak köpek benzeri bir sparassodont grubu olan Borhyaenidae içinde Thylacosmilinae olarak bir alt familyaya indirgendi. Daha sonra, Miyosen ve Pliyosen tabakalarından Thylacosmilus ile ilgili yeni sparassodontların parçalı örneklerinin keşfiyle, Thylacosmilidae aile statüsüne geri yükseldi.[3]
1997'de, Kolombiya'daki Lagerstätte La Venta, Anachlysictis gracilis'teki Laventan Honda Grubundan ikinci bir thylacosmilid cinsi ve türü tanımlanmıştır. Thylacosmilus'tan daha az özelleşmiş olan bu hayvan, ailenin kökeninin Miyosen'in sonuna kadar uzandığının ilk göstergesiydi. Aslında, Anachlysictis'in azı dişlerinin anatomisi, Hondadelphys gibi bazal sparassodontlarla Borhyaena gibi gelişmiş sparassodontlardan daha yakın bir ilişki olduğunu düşündürmektedir.[4][5] Ayrıca, Kolombiya'nın küçük bir yırtıcı sparassodontunun ek materyalleri bulundu, bunlar thylacosmilidlerin teşhisi için belirli özelliklere sahip, ancak çok daha az uzmanlaşmış ve ayrıca Uruguay ve Arjantin Patagonya'sında erken Pliyosen'den belirsiz kalıntılar geçici olarak atandı. aile.[3] Forasiepi ve Carlini 2010 yılında, Miyosen ortalarına tarihlenmiş, Arjantin'deki Collón Cura Oluşmu'ndan Anachlysictis ve Thylacosmilus arasında ara özelliklere sahip üçüncü bir cins ve tür olan Patagosmilus goini'yi ortaya çıkardılar.
Açıklama
Aile, sparassodontlar arasında belki de en iyi bilinenidir, çünkü diş ve kraniyal uzmanlıkları, yüzeysel olarak kılıç dişli kedilere benzeyen, genellikle plasentalı ve metatherian memeliler arasındaki yakınsak evrimin bir örneği olarak anılır. Bununla birlikte, thylacosmilidler ve diğer kılıç dişli memeliler arasında birkaç fark vardı ve bu benzersiz özellikler aileyi teşhis ediyor: Benzersiz özellikler arasında sürekli büyüyen köpek dişleri, daha az özelleşmiş karnasyal azı dişleri ve alt çenenin alt çenenin çıkıntıya benzer muazzam kılıç dişleri uzantıları bulunur.
Bilinen son ve en özelleşmiş üye olan Thylacosmilus'ta kesici dişler çok küçüktür ve alt dişler zayıf gelişmiştir ve çivi şeklindedir; diğer cinslerde bu elementler bilinmemektedir. Thylacosmilus'ta üst kesici dişler, alt kesici dişlerdeki aşınma girintileri dışında bilinmemektedir, çünkü bu cinste hiçbir premaksilla tam olarak bulunmamıştır.[6] Ailelerdeki diğer bir evrimsel eğilim, görece zayıf ısırıklarla sonuçlanan masseter ve temporal kasların kademeli olarak azalmasıdır, ancak boyun kaslarının büyüklüğündeki artışla baş ve dişleri avlarının boyunlarına indirir.[7] Bu grup için bildirilen tek ayak fosili örneği olan Thylacosmilus ön ayaklarının fosilleri, hayvanların hızlı koşucular olmadığını ve bunun sonucunda, yarı karşıt başparmaklarına yardımcı olarak avlarını bastırmak için kuvvet uygulamak üzere uyarlandıklarını göstermektedir.[8] Yakın zamanda yapılan bir araştırma, tilakosmilitler ve kılıç dişli eteneliler arasında bir analoji eksikliği önerdi ve dişlerini avlarını delmek yerine cesetleri açmak için kullandıklarını öne sürdü. Kesici dişlerin ve ezici azı dişlerinin olmaması, bağırsak temelli bir diyet olduğunu ve maksillalarda sulanan kemik, bir çeşit geniş, yumuşak doku temelli yapıyı düşündürür.[9]
Kaynakça
- ^ a b "Fossilworks: Thylacosmilidae". fossilworks.org. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2021.
- ^ "Thylacosmilinae". paleobiodb.org.
- ^ a b c Analía M. Forasiepi & Alfredo A. Carlini (2010). A new thylacosmilid (Mammalia, Metatheria, Sparassodonta) from the Miocene of Patagonia, Argentina. Zootaxa 2552: 55–68
- ^ Goin, F.J. (1997) New clues for understanding Neogene marsupial radiations. In: Kay, R.F., Madden, R.H., Cifelli, R.L. & Flynn, J. (Eds.), A History of the Neotropical Fauna -Vertebrate Paleobiology of the Miocene in Colombia. Smithsonian Institution Press, Washington, pp. 185–204.
- ^ Goin, F.J. 2003. Early marsupial radiations in South America. En: M. Jones, C. Dickman y M. Archer (eds.), Predators with Pouches, The Biology of Carnivorous Marsupials, CSIRO Publishing, Australia, pp. 30-42.
- ^ Sabertooth. 2013.
- ^ Christine Argot (2004): Evolution of South American mammalian predators (Borhyaenoidea): anatomical and palaeobiological implications. Zoological Journal of the Linnean Society, 2004, 140, 487–521.
- ^ Christine Argot (2004): Functional-adaptive features and palaeobiologic implications of the postcranial skeleton of the late Miocene sabretooth borhyaenoid Thylacosmilus atrox (Metatheria), Alcheringa: An Australasian Journal of Palaeontology, 28:1, 229-266.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2021.
