Three Comrades (film, 1938)
| Three Comrades | |
 | |
| Yönetmen | Frank Borzage |
|---|---|
| Yapımcı | Joseph L. Mankiewicz |
| Senarist | F. Scott Fitzgerald Edward E. Paramore Jr. |
| Oyuncular | Robert Taylor Margaret Sullavan Franchot Tone Robert Young |
| Müzik | Franz Waxman |
| Görüntü yönetmeni | Joseph Ruttenberg |
| Kurgu | Frank Sullivan |
| Stüdyo | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Dağıtıcı | Loew's Inc. |
| Çıkış tarih(ler)i | 2 Haziran 1938 (New York City) |
| Süre | 100 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $839,000[1] |
| Hasılat | $2,043,000[1][2] |
Three Comrades, Frank Borzage tarafından yönetilen ve Joseph L. Mankiewicz tarafından MGM için üretilen 1938 yapımı bir Amerikan drama filmi. Senaryo F. Scott Fitzgerald ve Edward E. Paramore Jr.'a aittir ve Erich Maria Remarque'ın Three Comrades adlı romanından uyarlanmıştır.
"Three Comrades", I. Dünya Savaşı sonrasında, Weimar Cumhuriyeti ve Nazizm'in yükselişi sırasında genç Alman askerleri arasındaki yoldaşlık hikayesidir.
Filmde Robert Taylor, Margaret Sullavan, Franchot Tone ve Robert Young rol alıyor. Sullavan En İyi Kadın Oyuncu Akademi Ödülü için aday gösterildi.
Olay Örgüsü
Birinci Dünya Savaşı'nın son gününde, 11 Kasım 1918'de, üç Alman savaş pilotu - Erich Lohkamp, Otto Koster ve Gottfried Lenz - yurttaşlarıyla birlikte son bir içki içmektedir. Birbirlerinin şerefine kadeh kaldırarak gelecekle ilgili kaderci tutumlarını ifade ederler. Tek umutları dostlukları olan üç yoldaş, bir taksi ve oto tamir işletmesi açarlar ve zar zor geçimlerini sağlarlar.
Birkaç yıl sonra (1920) bir gün, Erich'in (üçünün en genci ve en az alaycısı) doğum gününü kutlamak için Otto'nun kıymetli külüstür roadster'ı "Baby" ile bir kır oteline giderken, arkadaşlar Patricia Hollmann'ın eşlik ettiği lüks bir araba kullanan Herr Breuer ile bir arka yol araba yarışına girerler. Çocuklar küçük yarışlarını kazanırlar ve Breuer ve Pat ile birlikte hep birlikte kır oteline varırlar. Birlikte içki içerken, arkadaşlar Pat'in artık yoksullaşmış genç bir Alman aristokrat olduğunu, Breuer'in ise Pat ile para babası ilişkisi arayan zengin bir faşist sempatizanı olduğunu öğrenirler. Pat dünyevi olmasına rağmen masum Erich'e ilgi duyar ve ona telefon numarasını verir. Otto ve Gottfried, aşklarının grubun tek kurtuluşu olacağını düşünerek bu ilişkiyi teşvik eder, ancak Erich, Pat'in geçmişinin onları ayıracağını hisseder ve arkadaşlarına Pat'in numarasını attığını söyler. Yine de, Erich - Gottfried'in güçlü teşvikiyle - sonunda Pat'i arar (sonuçta onun numarasını atmamıştır) ve ikisi bir randevu için anlaşırlar.
Pat ve Erich görüşmeye başlarlar ve bir gece Pat, Erich'i operaya davet eder ve orada Breuer ile karşılaşırlar. Breuer onları şık bir gece kulübüne davet eder, burada Erich'in ödünç aldığı resmi beyaz kravat ve frakı Breuer ve sarhoş, zengin arkadaşlarının alaycı kahkahaları arasında parçalanmaya başlar. Erich, fakir statüsünün Pat'in gözünde onu utandırdığını düşünerek utanç içinde oradan ayrılır. Ancak o gecenin ilerleyen saatlerinde Pat'i dairesinin önünde kendisini beklerken bulur ve Pat onu kendisine karşı olan hislerinin sosyal ya da ekonomik durumlarındaki herhangi bir farktan daha güçlü olduğuna ikna eder - ve ikisi de gerçekten ve eşit derecede aşık olduklarını fark ederler.
Bir süre sonra, hem Gottfried hem de Otto ayrı ayrı Pat ve Erich'i yoksulluğa rağmen kalplerinin sesini dinlemeye ikna etmek için ellerinden geleni yaparlar: Gottfried, Erich'i Pat ile evlenmeye ikna etmeye çalışırken, Otto da Pat'i Erich ile evlenmeye ikna etmeye çalışır. Pat, Otto'nun yalvarmalarına direnince ve Otto bir cevap vermesi için onu sıkıştırınca çok hasta olduğunu ve akciğerleri yüzünden (tüberküloz) tekrar hasta olacağını açıklar. Otto onu, mutlulukları ne kadar kısa olursa olsun Erich'le evlenmesi gerektiğine ikna eder ve Pat de sonunda kabul eder.
Balayında Pat, Erich'le (hastalığından haberi yoktur) sahilde oynarken yere yığılır. Yerel doktor Erich'e Pat'in durumunu açıklar ve kanamasının kısa sürede durmaması halinde ölebileceğini söyleyince Erich, Pat'in uzmanı Dr. Felix Jaffe'yi bulması için Otto'yu arar. Çok sevdiği "Baby" ile siste çılgınca araba kullanan Otto, Pat'i kurtarmak için tam zamanında Dr. Jaffe ile birlikte döner, ancak doktor en geç Ekim ayının ortasına kadar bir sanatoryuma gitmesi gerektiği konusunda uyarır.
Yaz boyunca Otto, Erich, Gottfried ve Pat, Pat'in sağlığı konusunda endişelenseler de birlikte mutludurlar. İdealist Gottfried, arkadaşlarına olan bağlılığı ile politik pasifist Dr. Heinrich Becker'in öğretilerine olan inancı arasında kalır. Pat'in sanatoryuma gitmesi gerektiği gün, Erich ve Otto, Dr. Becker'i öldürmeye çalışan faşist bir haydudun Gottfried'i vurarak öldürdüğüne tanık olurlar. Pat'in yokluğunun yanı sıra Gottfried'in kaybıyla da yüzleşen Erich ve Otto dükkânlarını satar ve sonraki aylar boyunca "Bebek" ile sokaklarda dolaşarak Gottfried'in katilini ararlar. Noel'de Otto nihayet katili bulur, onu Handel'in Mesih Hallelujah Korosu'nun söylendiği bir kiliseye kadar takip eder ve koro doruğa ulaşırken bir çatışmada onu öldürür.
Aynı gece Erich, Pat'ten akciğerini çökertmek için ameliyat olması gerektiğine dair bir telgraf alır. Sanatoryumdaki doktoru, ameliyattan sonra Pat'in iki hafta boyunca yatalak ve çok hareketsiz kalması gerektiği, aksi takdirde hayatının tehlikeye gireceği konusunda onu uyarır. Otto ve Erich onu ziyaret ettiklerinde, Erich ameliyattan sonra aşırı hareketsiz kalması gerektiğini ve ameliyatın 1.000 marktan fazlaya mal olacağını öğrenir.
Erich doktora ameliyata devam etmesini söyler ve Otto masrafları karşılamak için "Bebek "i satmaya karar verir. Ameliyattan sonra Otto onu görmeye gittiğinde, Gottfried'in öldüğünü ve "Bebek "i sattığını itiraf eder ve ona, onun için yaptıkları fedakârlıkların sona ermesi gerektiğini, çünkü gelecekte bakıma olan ihtiyacının sonsuz - ve pahalı - olacağını ve Erich ile Otto'nun hayatlarını mahvedeceğini söyler. Otto onu Erich için yaşamaya teşvik eder ve onlar konuşmalarını bitirirken Erich gelir ve Otto gider. Pat, Erich'e üçünün hemen Rio'ya kaçmasından bahseder. Erich ona sadece iyileşmeye odaklanmasını söyler ve Otto'ya veda etmek için dışarı çıkar. Yalnız kaldığında Pat yavaşça odanın balkonuna doğru yürür - muhtemelen ölümüne neden olacağını bildiği basit bir hareket. Yere yığılırken Erich tarafından aşağıdan görülür. Erich tam zamanında Pat'in yanına koşar ve onun şöyle dediğini duyar: "Ölmek benim için doğru, sevgilim. Zor değil... ve ben aşkla doluyum." Üç yoldaş ve Patricia için ölüm, paylaştıkları sevginin yadsınması değildir.
Pat'in cenazesinden sonra, şehirlerinde faşist haydutlarla demokrasi yanlısı protestocular arasındaki çatışmaları duyan Otto ve Erich, Güney Amerika'ya taşınmaya karar verirler. Mezarlıktan ayrılırken, Gottfried ve Pat'in ruhlarının yanlarında yürüdüğünü görebilirsiniz.
