Metal Simyacı, Çelik Simyacı veya Fullmetal Alchemist, Hiromu Arakawa tarafından yazılan bir manga serisidir. Seri, Ağustos 2001-Eylül 2010 arasında Square Enix'in Monthly Shōnen Gangan dergisinde 27 tankōbon cildi halinde yayımlandı. Çelik Simyacı dünyası, Sanayi Devrimi sonrasındaki Avrupa'ya benzemektedir. Bu kurgusal dünyadaki en gelişmiş bilimsel tekniklerden birisi simyadır. Öykü, simya yoluyla annelerini yaşama döndürmeye çalışırken başarısızlığa uğrayan ve kendi bedenleri parçalanan Edward ve Alphonse Elric adlı iki kardeşin, bedenlerini geri getirmek amacıyla felsefe taşını arayışlarını konu alır.
Simya veya alşimi hem doğanın ilkel yollarla araştırılmasına hem de erken dönem bir ruhani felsefe disiplinine işaret eden bir terimdir. Simya; kimya, metalurji, fizik, tıp, astroloji, semiotik, mistisizm, spiritüalizm ve sanatı bünyesinde barındırır.
Felsefe taşı, Simya ilmine göre dokunduğu her nesneyi altına dönüştüreceğine inanılan taştır. Kimya bilimine göre herhangi bir maddeyi altına dönüştürmek mümkün değildir. Zira altın bir bileşik değil bir elementtir. Bu taşı elde edebilmek için birçok formül ve deneme yapılmıştır. Bu çalışmalar altın elde etmekte başarısız olmuşlardır ama bu çalışmalar modern kimyanın temellerinin atılmasına vesile olmuştur.
Bu madde anime Fullmetal Alchemist’te görülen ve Ulusal Simyacı olan karakterler hakkında bilgiler içermektedir.
Scar , Çelik Simyacı adlı manga ve anime serisinin olumsuz nitelikli baş kahramanıdır. Takma adı, Kimblee -Kızıl Simyacı- tarafından, alnında bulunan ve kaşlarını da örten çarpı şeklindeki yara izi yüzünden verilmiştir; gerçek adı açıklanmamıştır. Ayrıca Scar'in sağ kolu ona abisi tarafından verilmiştir ve bu kol sayesinde simya yapabilir. Ama yaptığı simya asıl simyanın sadece bir metodunu içermektedir ve bu da ayrıştırmadır. Bu yüzden sedece yıkıcı bir gücü vardır. Animede birçok askerin hayatını kullanarak bir felsefe taşı yaratır.Yaptığı son şey de bu olur. Scar’in Japonca seslendirmesini Ryotaro Okiayu yapmıştır.
Nicolas Flamel (1330-1418), 15. yüzyılda yaşamış Fransız simyacı. Simyacıların iki büyük düşü olan ölümsüzlüğü ve felsefe taşını bulduğu iddia edilir. Abraham adlı bir Yahudiden aldığı gizemli bir kitaptan bilgilerini elde ettiği söylenir. 1418 yılında öldüğü ve gömüldüğü söylenir fakat mezarı açıldığında bulunamamıştır. 1700'lü yıllarda bir operada dönemin simyacıları tarafından görüldüğü ve kaçtığı da rivayet edilir.
Victor Frankenstein Mary Shelley'in Frankenstein ya da Modern Prometheus isimli romanının baş karakteri. Edebiyatta çılgın bilim insanı tiplemesinin ilk örneklerindendir. Cenevrelidir. Cenevreli yargıç Alphonse Frankenstein ve karısı Caroline Beaufort Frankenstein'ın en büyük oğludur. Ernest ve William adlı iki kardeşi vardır. Yaratığı, tıp okumak için gittiği Ingolstadt'da yaratmıştır. Mary Shelley bu karakteri yaratırken çoğunlukla Alman Simyacı Johann Konrad Dippel ve İtalyan bilim insanı Giovanni Aldini'den esinlenmiştir. Ayrıca Faust'tan da etkilenmiştir.
Johann Konrad Dippel 17. ve 18. yüzyıllar arasında yaşamış Alman doktor, teolog ve simyacı. Mary Shelley'in Frankenstein romanındaki ana karakterlerden Victor Frankenstein'ın ilham kaynakları arasında yer alır. Almanya'daki Frankenstein Kalesi'nde doğmuş ve uzun yıllar burada yaşamıştır. Çalışmalarının arasında simyaya da merak salan Dippel adına Dippel Yağı denen hayvansal bir ürün keşfetti ve bunun simyacıların arayıp bulmaya çalıştığı "Yaşam İksiri" olduğunu düşündü. 17.yüzyıl simyacısı olarak nam salmış ve sentetik boyalardan biri olan Prusya mavisinin mucididir. Nitrogliserinle çalışırken, bir kuleyi yok eden Dippel'in, deneylerini insanlar üzerinde yaptığı belirtiliyor. Marvel Comics'in Frankenstein çizgi romanlarında Dippel, Victor Frankenstein'ın atalarından biri olarak gösterilmektedir. Bonelli'nin Martin Mystere çizgi romanında aslında Dippel'in Frankenstein Kalesi'nde bir yapay insan yarattığı ve Mary Shelley'in bu hikâyeyi öğrenip romanını bundan esinlendiği anlatılmıştır
Karanlık İşler, 2011 yılında Kanadalı yazar Kenneth Oppel'ın, Mary Shelley'in Frankenstein romanının ana karakterri Victor Frankenstein'ın gençlik yıllarındak ilk simya çalışmalarının anlattığı Frankenstein'ın Çıraklık Yıllarrı serisinin ilk kitabı. 2014'te Türkçeye çevrilmiş. ve İthaki Yayınları'ndan çıkmıştır.
Bakire Paphnutia, Panopolisli simyacı Zosimos ile kız kardeşi Theosebeia arasındaki mektuplarda bahsedilen, 300'lü yıllarda yaşamış Mısırlı simyacı. Bu mektuplarda Zosimos, Theosebeia'yı eğitimsiz ve yanlış simya uygulayan biri olarak düşündüğü Paphnutia ile konuşup fikir alışverişinde bulunduğu için eleştirir. Bu eski simyacı hakkında, bir simya okuluna bağlı olabileceği veya bir rahibe olabileceğinden başka çok az şey biliniyor.
Johann Friedrich Schweitzer veya Sweitzer, genellikle Helvetius olarak bilinen Hollandalı bir doktor ve simya yazarıydı. Vitulus Aureus 1667, Ichts aus Nichts, für alle Begierigen der Natur 1655 ve Miraculo transmutandi Metallica, Antwerp, 1667 kitapları ile tanınır.
Kimis üçüncü yüzyıldan önce yaşamış bir Grek-Romalı simyacıydı. Yalnızca Panopolisli Zosimos ve Tebli Olimpiodorus'un eserlerindeki metin parçalarıyla tanınmaktadır.
Kimya tarihi, antik çağdan günümüze kadar uzanan zaman aralığında kimya biliminin ortaya çıkışı ve gelişimini konu alır. MÖ 1000 yılına gelindiğinde antik uygarlıklar ileride kimyanın çeşitli dallarının temelini oluşturacak teknolojileri kullanmaktaydı. Ateşin keşfi, cevherlerden metal elde edilmesi, çömlek ve sır yapımı, bira ve şarabın fermantasyon ile elde edilmesi, ilaç ve parfüm yapmak için bitkilerden kimyasalların özütlenmesi, yağın sabuna dönüştürülmesi, cam imâli ve bronz gibi çeşitli alaşımların üretimi bu teknolojiler arasında sayılabilir.
Orta Çağ İslam dünyasında simya ve kimya, Ortaçağ döneminde Müslüman simyacı ve kimyacı bilim insanları tarafından yapılan geleneksel simya ve ilk kimya çalışmalarını tanımlamaktadır. Simya kelimesinin Arapça كيمياء (kīmiyā) kelimesinden türetildiği, bunun da bir Antik Mısır kelimesi olan kemi sözcüğüne dayandığı tahmin edilmektedir. İslami simya çalışmaları etkisini Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşünün ardından göstermeye başlar. Eserlerin ve çalışmaların iyi belgelenmiş olması sebebiyle İslami simya hakkında daha fazla bilgi bulunmaktadır.
Genellikle Musa veya Simyacı Musa olarak da bilinen İskenderiyeli Musa, birinci veya ikinci yüzyılda Yunanca simya metinleri yazan erken dönem simyacılarından biriydi. Ayrıca "Üç kez mutlu Musa" olarak da anılmıştır. Simya metinlerinin yazarı, yazılarında Yahudi tek tanrıcılığının ve diğer Yahudi inançlarının izlerini gösterdiğinden, muhtemelen Yahudi'ydi.
Samuel Norton (1548-1621), İngiliz taşra beyefendisi ve simyacıdır.
Psikoloji ve Simya, C. G. Jung'un Toplu Eserleri'nin 12.cildidir, Carl Jung'un simya, Hıristiyan dogması ve psikolojik sembolizm arasındaki analojileri incelemesidir.
Tarantolu Paul, asıl adı Paolo Antonio Aluffi' olan ve 13. yüzyılda yaşamış bir Fransisken simyacı ve güney İtalya'dan bir yazardır. Taranto, Apulia'da bir şehirdir
İlk olarak 1652'de yayınlanan Theatrum Chemicum Britannicum, Elias Ashmole tarafından seçilen İngiliz simya literatürünün kapsamlı açıklamalı bir derlemesidir. Kitap, daha önce yalnızca özel el yazmalarında bulunan birçok eseri korudu ve kullanıma açtı. Thomas Norton, George Ripley, Geoffrey Chaucer, John Gower, John Lydgate, John Dastin, Abraham Andrews ve William Backhouse gibi kişilerin simya ayetlerini içeriyor.
Tripus Aureus veya The Golden Tripod, Michael Maier'in 1618'de Lucas Jennis tarafından yayınlanan bir simya kitabıdır. İçerisinde üç simya metni içerir: Basil Valentine'in "twelve keys ", Thomas Norton'un Ordinal of Alchemy (1477) ve The Testament of Cremer.
