İçeriğe atla

Theobald von Bethmann Hollweg

Theobald von Bethmann Hollweg
Almanya Şansölyesi
Görev süresi
13 Temmuz 1909 - 13 Temmuz 1917
Yerine geldiğiBernhard von Bülow
Yerine gelenGeorg Michaelis
Kişisel bilgiler
Doğum 29 Kasım 1856(1856-11-29)
Ölüm 1 Ocak 1921 (64 yaşında)
İmzası

Theobald von Bethmann Hollweg (d. 29 Kasım 1856 - ö. 1 Ocak 1921), I. Dünya Savaşı öncesinde ve savaş sırasında Alman Şansölyesi. Alman bürokrasisinin idari kademelerinden şansölyeliğe atanan ilk kişidir.

Frankfurtlu bankacı bir ailenin oğluydu. Strazburg, Leipzig ve Berlin'de hukuk öğrenimi gördükten sonra devlet hizmetine girdi. 1905'te Prusya İçişleri Bakanlığı'na, 1907'de de İmparatorluk İçişleri Bakanlığı'na atandı. 14 Temmuz 1909'da istifa eden Prens Bernhard von Bülow'un yerine Şansölye oldu.

İç politikada günün koşullarına göre ılımlı-liberal sayılabilecek bir çizgi izlemekle birlikte, kendisinden daha güçlü ve daha aşırı görüşlü kişilere sürekli boyun eğdi. Dış politikada Deniz Kuvvetleri'nin karşılıklı azaltılması konusunda İngilizler ile yaptığı görüşmeler (Mart 1909 ve Şubat 1912), İmparator II. Wilhelm'den destek gören Amiral Alfred von Tirpitz'in muhalefeti nedeniyle sonuçsuz kaldı. Dışişleri Bakanı Alfred von Kiderlen-Waechter'in Temmuz-Kasım 1911'de yarattığı Agadir Krizi sırasında, Almanya, Fransa ve İngiltere karşısında geri çekilmek zorunda kaldı. İngiliz Dışişleri Bakanı Sir Edward Grey ile birlikte Balkan Savaşları'nın Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ile Rusya arasında büyük bir çatışmaya yol açacak biçimde yayılıp büyümesini önledi. Bu belki de Dışişleri'nde sağladığı en önemli başarı oldu.

Bethmann'ın orduyu büyütmek için çıkardığı yasalar, Almanya'nın uluslararası konumuna ilişkin ülke içinde süregelen kaygıları yatıştırmaya yetmedi.Reichstag çoğunluğuna dayalı demokratik bir monarşinin kaçınılmazlığını görmekle birlikte, parlamenter hükûmete çok yatkın değildi. Bu yüzden gönülsüzce gerçekleştirdiği seçim reformları hemen hiç yarar sağlamadı.

Savaş yanlısı olmadığı halde, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'a Sırbistan konusunda açık çek vermekle bir bakıma Temmuz 1914 bunalımını başlattı. Almanya'nın daha sonra Avusturya-Macaristan'a ve gelecekteki hasmı Rusya'ya yönelttiği uyarılar savaşın patlak vermesini engelleyemedi ve Bethmann, Alman Genelkurmayı'nın hemen savaşa girme yönündeki isteğine boyun eğdi.

Bu dönemde Bethmann'ın, Almanya lehine ilhak peşinde koşmaksızın görüşme yoluyla barış sağlamaya çalıştığı biçimindeki kanı artık herkesçe paylaşılmamaktadır. Asıl tercihinin bu yönde olduğu kesin olarak bilinmekle birlikte, milliyetçi-yayılımcı eğilimlere ve askerlerden gelen taleplere sanıldığından daha çok önem verdiği anlaşılmıştır. Âmâ 1916'da arabuluculuk yapması için ABD'ye başvurduğu ve ABD'nin savaşa katılmasının sonucu belirleyici bir rol oynayacağını görerek, sınırsız bir denizaltı savaşını savunanlara karşı direndiği de doğrudur.

Bethmann, 7 Nisan 1917'de Prusya'da seçim reformu yapılacağını vadetmekle, askerlerin ve tutucu sivillerin kızgınlığını daha da artırdı. Temmuz 1917'de Reichstag'dan geçen barış önergesi ile ilgili tartışmalar sırasında istifa etmek zorunda kaldı. 13 Temmuz'da yerine Georg Michaelis Şansölye oldu. Emeklilik yıllarını iki bölümden oluşan Betrachtungen zum Weltkriege (1919-1921; Dünya Savaşı Üzerine Görüşler) adlı kitabını yazmakla geçirdi.

Kaynakça

Siyasi görevi
Önce gelen:
Bernhard von Bülow		Almanya Şansölyesi
1909-1917 		Sonra gelen:
Georg Michaelis

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Konrad Adenauer</span> Almanya Federal Cumhuriyetinin ilk şansölyesi (1949–1963)

Konrad Hermann Josef Adenauer, Alman devlet adamı, şansölye.

<span class="mw-page-title-main">Avusturya'nın ilhakı</span> Führer Adolf Hitlerin 3. Reichı genişletmesinin ilk adımı

Avusturya'nın ilhakı, 12 Mart 1938'de Hitler'in Almanya'yı genişletme çabalarının ilk adımı olmuştur. Avusturya'nın ilhakını, Versay Antlaşması gereği 15 yıldır Milletler Cemiyetinin kontrolünde olan Saar bölgesinin Almanya'ya verilmesi, Çekoslovakya'nın Südetlerinin Almanya'ya hediye edilmesi, Almanya'nın Çekoslovakya'yı işgali ve en sonunda Polonya'nın işgali takip etti.

<span class="mw-page-title-main">Otto von Bismarck</span> Alman İmparatorluğunun ilk şansölyesi

Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Weimar Cumhuriyeti</span> 1918/1919–1933 yıllarında Almanya

Weimar Cumhuriyeti, Almanya'da, Philipp Scheidemann'ın 9 Kasım 1918 tarihinde cumhuriyetin kurulduğunu ilan etmesi ile başlayıp 30 Ocak 1933 tarihinde Adolf Hitler'in şansölye olmasına kadar süregelmiş döneme verilen isimdir. “Weimar Cumhuriyeti” adı tarih yazımı için kullanılan bir terimdir. Bu adın kaynağı, I. Dünya Savaşı'ndan yenilgiyle çıkılması sonucu lağvedilen Alman monarşisi yerine millî meclisin yeni anayasayı oluşturmak için 1919 yılında toplandığı Weimar kentidir. Parlamenter demokrasiye dayanan bir rejimin kurulmuş olduğu bu dönemde “Deutsches Reich” yani Alman İmparatorluğu adı muhafaza edildi. Almanya'da liberal demokrasi yerleştirmek için yapılan bu ilk girişim, yoğun sivil anlaşmazlıkların ve ekonomik sorunların olduğu bir dönem getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Avusturya-Macaristan İmparatorluğu</span> 1867 ile 1918 yılları arasında Orta Avrupada var olan bir monarşi

Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Orta Avrupa'da hüküm sürmüş ve I. Dünya Savaşı'ndan sonra yıkılmış bir imparatorluktur. Bu imparatorluğu oluşturan Avusturya İmparatorluğu ve Macaristan Krallığı aslında içişlerinde bağımsız iki ayrı ülkeydi fakat dışişleri açısından, Avrupa'nın birçok ülkesinde hüküm süren Habsburg Hanedanı'na mensup tek bir Habsburg imparatoru tarafından yönetilmekteydi. Resmî para birimi Kron'du.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu</span> 1871den 1918e dek Almanya

Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

<span class="mw-page-title-main">Paul von Hindenburg</span> Alman mareşal ve devlet adamı (1847–1934)

Paul von Hindenburg, Prusyalı-Alman mareşal ve devlet adamıdır. 1925-1934 yılları arasında Almanya'nın ikinci cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Johann Schober</span> 3. Avusturya şansölyesi

Johannes Schober Avusturyalı siyasetçi, dışişleri bakanı ve şansölye.

<span class="mw-page-title-main">Leo von Caprivi</span> Alman İmparatorluğu’nun ikinci şansölyesi

Georg Leo Graf von Caprivi de Caprara de Montecuccoli, Otto von Bismarck'tan sonra 1890-1894 yılları arasında Almanya şansölyesi olan asker ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst</span> Alman İmparatorluğu’nun üçüncü şansölyesi

Chlodwig Carl Viktor Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst, Alman imparatorluk şansölyesi, Ekim 1894'ten Ekim 1900'e değin Prusya başbakanı ve İmparator II. Wilhelm'in Chlodwig Amcası. İmparatorun üzerindeki etkisine karşın, aşırılıklarını önleyememiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bernhard von Bülow</span> Alman İmparatorluğu’nun dördüncü şansölyesi ve Prusya başbakanı

Prens Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow, Alman İmparatorluğu şansölyesi ve 1900-1909 arasında Prusya başbakanı. I. Dünya Savaşı öncesinde İmparator II. Wilhelm ile birlikte Almanya'yı genişletme politikası izlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Maximilian von Baden</span> Alman İmparatorluğu’nun sekizinci şansölyesi

Baden Margravı Maximilian veya Max von Baden, I. Dünya Savaşı sonlarında ateşkes görüşmelerini başlatan Alman şansölyesi.

<span class="mw-page-title-main">Franz Joseph</span> Avusturya-Macaristan imparatoru (1830-1916; hd: 1848-1916)

Franz Joseph, 1848-1916 yılları arasında hüküm sürmüş olan Avusturya-Macaristan imparatoru. Avusturya-Macaristan'ın en uzun hüküm süren imparatorudur. 1914'te Sırbistan'a savaş açarak I. Dünya Savaşı'nın çıkmasına neden olmuş ve savaş devam ederken ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Hugenberg</span> Alman politikacı (1865-1951)

Alfred Ernst Christian Alexander Hugenberg etkili bir Alman iş adamı ve siyasetçiydi. Yirminci yüzyılın ilk otuz yılı boyunca Almanya'daki milliyetçi siyasetin önemli bir figürlerinden biri olan Hugenberg, 1920'lerde ülkenin önde gelen bir basın yayın organının sahibi oldu. Alman Ulusal Halk Partisi'nin lideri olarak Adolf Hitler'in Almanya Şansölyesi olmasında rol oynadı ve 1933'te Hitler'i kontrol etmek ve kendi aracı olarak kullanmak umuduyla ilk kabinesinde görev aldı. Plan başarısız oldu ve 1933'ün sonunda Hugenberg kenara itildi. Her ne kadar 1945'e kadar Reichstag'ın misafir üyesi olarak görev yapmaya devam etse de, hiçbir siyasi etkisi olmamıştır. İkinci Dünya Savaşı'nın ardından 1946'da İngilizler tarafından gözaltına alınmış ve 1951'de denazifikasyondan geçtikten sonra "temize çıkarılmış" olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alman sorunu</span> 19. yüzyılın ortalarında Almanyanın birleşmesine ilişkin tartışmalar

Alman sorunu, 19. yüzyılda, özellikle de 1848 Devrimleri boyunca süren Almanya'nın birleşmesinin en iyi yolu hakkındaki bir tartışmadır. 1815'ten 1871'e kadar, Alman Konfederasyonu'nda 37 bağımsız Almanca konuşulan eyalet bulunuyordu. Großdeutsche Lösung tüm Almanca konuşan insanları bir devlet altında birleştirmeyi amaçlıyordu ve Avusturya İmparatorluğu ile onun destekçileri tarafından benimsenmişti. Kleindeutsche Lösung ise Avusturya'yı içermeyecek şekilde sadece kuzey Alman eyaletlerini birleştirmeyi amaçlıyordu ve Prusya Krallığı tarafından benimsenmişti.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu anayasası</span>

Alman İmparatorluğu anayasası, Alman İmparatorluğu'nda 1871-1919 yılları arasında kullanılan ve 16 Nisan 1871'de yürürlüğe giren temel kanunlardır. Alman tarihçiler bu anayasa için Bismarck'ın imparatorluk anayasası adını kullanır.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Avusturya Cumhuriyeti</span> Avusturya devlet olma dönemi (1919–1934)

Birinci Avusturya Cumhuriyeti , I. Dünya Savaşı'nın sonunda 10 Eylül 1919'da Saint-Germain Antlaşması'nın imzalanmasından sonra kuruldu ve 1934'te Engelbert Dollfuss ve Anavatan Cephesi'nin diktatörlüğüne dayanarak Austrofascist Avusturya Federal Devleti'nin kurulmasıyla sona eren devlettir. Cumhuriyetin anayasası 1 Ekim 1920'de yürürlüğe girmiş ve 7 Aralık 1929'da değiştirilmiştir. Cumhuriyet döneminde sol ve sağ görüşlere sahip olanlar arasındaki şiddetli çekişmeler giderek daha belirgin hale geldi. Bu da 1927 Temmuz İsyanı'nı ve 1934 Avusturya İç Savaşı'nı başlattı.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Ferdinand von Beust</span>

Friedrich Ferdinand von Beust, Alman ve Avusturyalı bir devlet adamıydı. Otto von Bismarck'ın bir rakibi olarak Alman orta devletlerinin Avusturya ve Prusya arasında ortak bir politika oluşturmaya çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Ignaz Seipel</span> 5. Avusturya şansölyesi

Ignaz Seipel 1920'lerde iki kez Federal Şansölye olarak görev yapan Hristiyan Sosyal Partinin (CS) Avusturyalı bir başrahip ve politikacıydı.

<span class="mw-page-title-main">Alman-İngiliz deniz rekabeti</span> Alman - İngiliz Donanma Yarışı

Alman-İngiliz deniz rekabeti, Büyük Britanya ve Almanya arasında on dokuzuncu yüzyılın son on yıldan Birinci Dünya Savaşı'nın başladığı 1914 yılına kadar Silahlanma yarışının denizdeki versiyonudur. Silahlanma yarışı, onlarca yıldır kötüleşen ikili bir ilişkiye dayanmasına rağmen, 1897'de Alman Amiral Alfred von Tirpitz'in İngiltere'yi diplomatik tavizler vermeye zorlayacak Fleet in being oluşturma planıyla başladı; Tirpitz, Alman İmparatorluk Donanması'nın Kraliyet Donanması'nı yenmesini beklemiyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.