Themis asteroit kuşağındaki en büyük asteroitlerden biridir. Aynı zamanda Themis ailesinin en büyük üyesidir. Annibale de Gasparis tarafından 5 Nisan 1853 tarihinde keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde doğa yasası ve ilahi adaletin (düzenin) kişileşmiş hali olan Themis'ten almıştır.
Astronomide çarpışma ailesi, bir çarpışmada (çarpma) ortak kökene sahip olduğu düşünülen bir grup cisimdir. Benzer bileşimlere sahiptirler ve çoğu benzer yörünge ögelerini paylaşırlar.
Veritas, son yüz milyon yılın en büyük asteroit çarpışmalarının birine karışma ihtimali olan, karbon yapıya sahip bir Veritasyan asteroididir. Alman gökbilimci Max Wolf tarafından 3 Eylül 1902'de Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi.
1045 Michela, geçici ismi 1924 TR, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 6 kilometre (3,7 mi) kilometre çapında taşlı bir Massalia asteroitidir. 19 Kasım 1924'te Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından Williams Bay, Wisconsin, ABD'deki Yerkes Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. S-tipi asteroit, kaşifin kızı Micheline van Biesbroeck'in adını almıştır.
1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.
Klymene, 13 Eylül 1868'de J. C. Watson tarafından keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki birçok Klymene'den birinden alan büyük, koyu renkli bir Themistian asteroitidir. Güneş'in etrafında 5,60 yıllık bir periyot ve 0,16'lık bir dışmerkezlikle döner. Yörünge düzlemi, tutulum düzlemine 2,8° eğiktir. C-tipi asteroit olarak sınıflandırılmıştır ve bu da muhtemelen karbonlu bir bileşime sahip olduğunu gösterir. Spektrumu, 3 μm dalga boyundaki belirgin bir özelliğe dayanarak yüzeyde suyla değişime uğramış minerallerin varlığına işaret eder ve 2015 itibarıyla Themis ailesinin bu emilimi gösterdiği tespit edilen tek üyesidir.
1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.
767 Bondia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında bir Themis asteroitidir. Amerikalı astronom Joel Hastings Metcalf tarafından 23 Eylül 1913 tarihinde Winchester, Massachusetts'teki gözlemevinde keşfedilmiştir. B-tipi asteroidin kendi ekseni etrafındaki dönüş periyodu 8,3 saattir. Adını Cambridge, Massachusetts'teki Harvard Üniversitesi Gözlemevi'nin yöneticileri olan Amerikalı gök bilimci William Cranch Bond (1789-1859) ve oğlu George Phillips Bond'dan (1825-1865) almıştır.
Bir asteroit ailesi, yarı büyük eksen, eksantriklik ve yörünge eğikliği gibi benzer uygun yörünge öğelerini paylaşan bir asteroit grubudur. Aile üyelerinin geçmişteki asteroit çarpışmalarının parçaları olduğu düşünülmektedir. Bir asteroit ailesi, üyeleri bazı geniş yörünge özelliklerini paylaşırken, başka türlü birbirleriyle ilgisiz olabilen asteroit grubundan daha spesifik bir terimdir.
Hertha, asteroit kuşağının iç bölgesinden gelen, yaklaşık 77 kilometre (48 mi) çapında bir asteroittir. 18 Şubat 1874'te Alman-Amerikalı astronom Christian Peters tarafından Clinton, New York yakınlarındaki Litchfield Gözlemevi'nde keşfedildi. Nerthus olarak da bilinen Töton ve İskandinav doğurganlık tanrıçası Hertha'nın adını aldı. Nysa asteroit ailesi arasında yörüngede döner, ancak metalik bir M-tipi asteroit olarak sınıflandırılması, bu aile için daha yaygın olan F-tipi asteroit özellikleri ile uyuşmuyor ki bu da onun bir müdahaleci olabileceğini düşündürüyor. Spektroskopik analiz, Hertha'nın muhtemelen mevcut M tipinden önerilen W tipine yeniden sınıflandırılması gerektiğini belirten hidratlı silikatların olası varlığını gösteriyor.
1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.
1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.
Koronis ailesi, Lacrimosa ailesi olarak da bilinir., asteroit kuşağının dış bölgesinde yer alan taşlı asteroitlerden oluşan çok büyük bir asteroit ailesidir. En az iki milyar yıl önce iki büyük cisim arasındaki katastrofik bir çarpışmada oluştukları düşünülmektedir. Aile, adını 158 Koronis'ten almıştır ve bilinen en büyük üye yaklaşık 41 kilometre (25 mi) çapındadır. Koronis ailesi, aynı yörünge boyunca bir küme halinde seyahat eder. 5949 üyeye sahiptir.
B-tipi asteroitler nispeten nadir görülen ve genellikle C grubunun altında sayılan karbonlu asteroitlerin sınıflandırıldığı bir asteroit tayf tipidir. Bu sınıftaki asteroitlerin spektral olarak mavi ışıma göstermesi nedeniyle "B" (Blue) harfi tercih edilmiştir. Bu sınıfta bulunan nesneler genellikle dış asteroit kuşağında görülmektedir. Üçüncü en büyük asteroit olan 2 Pallas'ı da içeren yüksek eğimli Pallas ailesinde sıklıkla görülür. Bileşenlerinin Güneş Sistemi'nin erken dönemlerinden kalma ilkel, uçucu maddece zengin kalıntılar olduğu düşünülmektedir. Mart 2015 itibarıyla SMASS sınıflandırmasında bilinen 65, Tholen sınıflandırmasında ise 9 adet B-tipi asteroit bulunmaktadır.
Pallas ailesi, orta asteroit kuşağında çok yüksek eğikliğe sahip B-tipi asteroitlerden oluşan küçük bir asteroit ailesidir.
52246 Donaldjohanson, geçici adlandırma 1981 EQ5, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan yaklaşık 4 kilometre (2,5 mil) çapında karbonlu bir Erigon asteroididir. Amerikalı astronom S. J. Bus tarafından 2 Mart 1981 tarihinde Avustralya'daki Siding Spring Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. C-tipi asteroit Lucy görevinin bir hedefidir ve adını Amerikalı paleoantropolog Donald Johanson'dan almıştır.
Adeona ailesi, adını ana cismi 145 Adeona'dan alan ve ana kuşakta yer alan büyük bir asteroit ailesidir. Tayf tipleri genellikle karbonlu C-tipidir ve 2014 itibarıyla 2.236'dan fazla aile üyesi asteroit tanımlanmıştır. Simülasyon çalışmalarına dayanarak, Adeona aielesinin tipik bir asteroit ailesi yaşına kıyasla en fazla 600 milyon yıl yaşında olduğu tahmin edilmektedir.
Phocaea ailesi, 2,25 ile 2,5 AU mesafe arasında, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan çarpışmalı bir asteroit ailesidir. Phocaea asteroitleri, taşlı S tipi bir bileşime sahiptir ve dışmerkezliği 0,1'den büyük ve eğimleri 18 ila 32° arasında değişen yörüngelere sahiptir. Ailenin tahmini yaşı 2,2 milyar yıldır ve adını en büyük üyesi olan yaklaşık 75 km çapındaki 25 Phocaea'dan almaktadır. Çeşitli Phocea asteroitleri aynı zamanda Mars'ın yörüngesinden geçen asteroitler arasında listelenmektedir.
702 Alauda, dış asteroit kuşağından yaklaşık 190 kilometre çapında karbonlu bir asteroit ve ikili sistemdir. Alauda ailesinin ana cismidir. 1910 yılında Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Joseph Helffrich tarafından keşfedilen asteroit, adını bir tarlakuşu cinsi olan Alauda'dan almıştır. 2007 yılında keşfedilen küçük uydusu ise Pichi üñëm olarak adlandırılmıştır.
Eos ailesi, asteroit kuşağının dış bölgesinde yer alan çok büyük bir asteroit ailesidir. K-tipi asteroitlerden oluşan bu ailenin eski bir yıkıcı çarpışma sonucu oluştuğu düşünülmektedir. Ailenin ana cismi 221 Eos asteroitidir.