İçeriğe atla

The Shield (profesyonel güreş)

The Shield
Nisan 2014'te The Shield; soldan sağa: Seth Rollins, Dean Ambrose ve Roman Reigns
Nisan 2014'te The Shield; soldan sağa: Seth Rollins, Dean Ambrose ve Roman Reigns
Grup
ÜyelerDean Ambrose[1]
Roman Reigns[2]
Seth Rollins[3]
Ad(lar)ıThe Shield[4]
Toplam
Ağırlıkları		707 lb (321 kg)[1][2][3]
Debut18 Kasım 2012[5]
Dağılma Tarihi16 Haziran 2014
Etkin yılları2012-2014[5][6]
2017-günümüz
FederasyonlarNXT[7]
WWE[5]

The Shield,[8] Dean Ambrose, Roman Reigns ve Seth Rollins tarafından kurulan profesyonel güreş grubu.[9]

Grup, 18 Kasım 2012 tarihinde yapılan Survivor Series izle ve öde etkinliğinde debut'unu gerçekleştirmiştir.[5] The Shield, Aralık 2012'den Mayıs 2013'e kadar altı kişilik takım maçlarında televizyonda görünen yenilmezlik rekorunu kırarken, WrestleMania 29'da galibiyet almıştır.[10] Bu süre içerisinde takım maçlarında Big Show, Chris Jericho, Daniel Bryan, John Cena, Kane, Randy Orton, Ryback, Sheamus, The Wyatt Family (Bray Wyatt, Erick Rowan ve Luke Harper) ve The Undertaker ile karşılaşmıştır.[8]

Mayıs 2013'te yapılan Extreme Rules'da Ambrose, WWE United States Championship kemerini alırken; Rollins ve Reigns, WWE Tag Team Championship kemerini almış ve The Shield'ın üç üyesi de kemer sahibi olmuştur.[11] Rollins ve Reigns, Ekim 2013'e kadar WWE Tag Team Championship kemerini elinde tutarken; Ambrose, Mayıs 2014'e kadar United States Championship kemerini koruyarak WWE bayrağı altında kemeri en uzun süre elinde tutan güreşçi olmuştur.[12][13] Reigns, Shield üyesiyken 2013 Survivor Series ve 2014 Royal Rumble etkinliklerinde en çok güreşçi eleme rekorunu kırmıştır.[14][15]

2014 yılında The Shield, The Wyatt Family ve Evolution (Batista, Randy Orton ve Triple H) gruplarına karşı altı kişilik takım maçlarında galip gelirken[16] and [17][18] WrestleMania XXX'da The Authority'den Kane ve The New Age Outlaws'u (Billy Gunn ve Road Dogg) yenmiştir.[19] The Shield, geçmişinin farklı noktalarında CM Punk ve The Authority ile beraber ayrı ayrı aynı tarafta yer alırken, onlarla rekabete de girmiştir.[20][21] Sayısız Raw ve SmackDown programlarında ana etkinliğe çıkarken, üçlü 2014 Payback etkinliğinin son maçında da yer almıştır.[18] 2 Haziran 2014 tarihinde Rollins, Ambrose ve Reigns'e saldırıp The Authority'ye katılmış ve gruptan ayrılmıştır.[22] Sonraki aylarda Ambrose ve Reigns kendi yoluna gidince The Shield sona ermiştir.[6]

Grubun ayrılmasından sonra Shield'ın her üyesi WWE World Heavyweight Championship kemerini almaya çalıştı.[23] Üçü de toplam altı kez dünya şampiyonu olurken (üç kez Reigns, iki kez Rollins ve bir kez Ambrose), 2016 Money in the Bank etkinliğinde üç dakika içinde kemeri taşımış oldu.[24] 2017 SummerSlam etkinliğine doğru Ambrose ve Rollins yeniden birleşti. Etkinlikte Cesaro ve Sheamus'ı yenerek Raw Tag Team Championship kemerlerini aldı.[25] 9 Ekim Raw programında Reigns, Ambrose ve Rollins ile beraber The Miz'le yüz yüze geldi. Resmî olarak tekrar kurulan The Shield; Cesaro, Sheamus ve The Miz'e saldırdı.[26]

Karakterleri

The Shield, varlıklarının başlangıcından beri "haksızlık" olarak algıladıkları her şeye karşı savaşmaya niyetli olduğunu dile getirmiştir.[4] Her birinin kendi tarzına sahip olduğu, koruyucu elbiseler de dahil olmak üzere siyah ring kıyafetleri (kurşun geçirmez yelek de dahil) ile seyircilerin yanından ringe gitme eğilimleri ve elde taşınan kameralarla birinci şahıs perspektifinden çekilen kendilerine ait promolarıyla tanınmıştır.[27][28][29][30] Mükemmel ekip çalışması ve takımın iyiliği için kendilerini bir birey olarak feda etmeye istekli olan bir grup olmuştur.[31][32][33] The Shield, konuşmalarında WWE'den "kendi alanı" olarak bahsetmiş,[34][35] takma adlarını "The Hounds of Justice" (Adaletin Tazıları) olarak belirlemiştir.[27]

Bireysel olarak karakterleri:

  • Dean Ambrose – grubun "fiilen lideri" ve "sözcüsü".[36][37] Ambrose'un rolü "grubun daha çok konuşan lideri" olarak başlamış ve 2013'ün ortalarında sözlü olarak kibirli olacak şekilde değiştirilmiştir.[38] WWE, ayrıca Ambrose'un karakterini "biraz deli" ve "vahşi" olarak tanıtmıştır.[9]
  • Roman Reigns – WWE tarafından "powerhouse", The Shield'ın "ağır vurucusu" ve "olağanüstü atlet" olarak tanıtılmıştır.[9] Reigns, The Shield'ın en az konuşan üyesi olmuştur.[39] 2013 yılının ortalarında Reigns'in karakteri son derece emin bir karakter olarak belirlenmiş ve takıma etkin güç olarak liderlik etmiştir.[38]
  • Seth Rollins – "karmakarışık" bir ring içi tarzına sahiptir.[9] 2013 yılının ortalarında "açık sözlü, delice şeyler yapan asabi bir tip" olarak tanıtılmıştır.[38] 2014 yılında The Shield'ın "akrobatik" tarzı güreşçisi ve "Mimarı" olmuştur.[40][41] Rollins, karakterin dışında kalırken "Mimar" lakabının maçlarda ve senaryolarda planları belirleyen kişi olmasından geldiğini söylemiştir.[42]

WWE antrenörü ve yapımcısı Joey Mercury, grubun karakterinin dışında akıl hocası olmuştur.[43]

Tarihi

İlk dönemleri (2012-2014)

CM Punk'ın paralı askerleri

Arenaya giriş yaparken The Shield.

Ambrose, Reigns ve daha sonra NXT Şampiyonu olacak Seth Rollins'ten oluşan grup, 18 Kasım 2012 tarihinde Survivor Series'de kötü karakterli olarak debut yaptı. Ana etkinlikte gerçekleşen CM Punk, John Cena ve Ryback arasında WWE Şampiyonluğu için üçlü tehdit maçına karıştı. Üçlü, Ryback'e yorumcu masasının üzerine powerbomb yaparken, Punk'ın Cena'yı tuşlayarak kemerini korumasına yardımcı oldu.[44] 26 Kasım Raw programında grup, kendisini "The Shield" olarak tanıttı ve "adaletsizliklere" karşı savaşacağını söyledi.[4] CM Punk veya Paul Heyman'a çalışmadıklarını söylemelerine rağmen üçlü, ilerleyen haftalarda yapılan Raw ve SmackDown programlarında taraftarın arasından gelerek Punk'ın Ryback, The Miz ve daha sonra WWE Takım Şampiyonu olacak Team Hell No (Daniel Bryan ve Kane) gibi rakiplerine saldırdı.[4][45] Ayrıca Randy Orton, Brad Maddox'ı yendikten sonra Orton'a da saldırdı. Daha önce WWE Şampiyonluğu için Hell in a Cell etkinliğinde yapılan Hell in a Cell maçında hakemlik yapan Maddox, Punk'ın Ryback'i yenmesine yardımcı olmuştu.[46] Gerçekleşen bu olayların ışığında The Shield, ilk maçına 16 Aralık'taki TLC: Tables, Ladders and Chairs etkinliğinde Ryback ve Team Hell No'ya karşı TLC maçına çıktı ve zafer kazandı.[47][48]

TLC'den sonra The Shield, Punk ve Maddox'ın rakibi olan Ric Flair,[49] Brodus Clay ve Sheamus gibi güreşçilere saldırmaya devam ederken;[50][51] ayrıca Mick Foley,[30] Tommy Dreamer ve Ricardo Rodriguez'e saldırdı.[52] The Shield'ın saldırıları, ayrıca Randy Orton ve Sin Cara'nın senaryoya göre sakatlıklarının nedeni olarak yazıldı.[53][54]

2 Ocak 2013 NXT programında (6 Aralık 2012 tarihinde çekildi)[55] The Shield, ilk kez NXT'de göründü ancak Reigns ve Rollins daha önce NXT'de güreşmişti ve Rollins, ilk NXT Şampiyonu olmuştu.[56][57][58] Rollins, kemerini Corey Graves'e karşı savundu ama maçta Ambrose ve Reigns, Graves'e saldırdı ve Graves, maçı diskalifiye ile kazandı. Bu sonuçla Rollins kemerini korudu. The Shield daha sonra NXT soyunma odasının tamamına egemen olsa da Big E Langston onlara karşı koydu.[59] 9 Ocak NXT programında (önceki programla aynı tarihte çekildi) Rollins, Langston ile kemerin ortada olduğu diskalifiyesiz maçta karşılaştı. NXT'nin diğer güreşçileri, Ambrose ve Reigns'i etkisizleştirirken; Langston, Rollins'i yenerek NXT Şampiyonluğu kemerini aldı.[60]

7 Ocak Raw bölümünde The Shield, bir kez daha CM Punk'a yardım etti ve WWE Şampiyonluğu için yapılan TLC maçında Ryback'e saldırdı. Bu sonuçla Punk kemerini korudu.[61] Üçlü, 21 Ocak Raw programında Punk'ın kemerine aday olan The Rock'a triple powerbomb yaptı. Bunun sonucu olarak Mr. McMahon, eğer Shield maça karışırsa Punk'ın kemerini elinden alacağını söyledi.[62] Dört gün sonra SmackDown programında Punk, The Shield'ı çağırdıktan sonra onların ittifakını inkâr ederek gelecek kemer maçına karışmamalarını söyledi.[63] Ancak, Punk'ın 27 Ocak'ta yapılan Royal Rumble'daki kemer maçında ışıklar söndü. Karanlıkta The Rock, The Shield'ın saldırısına uğradı ve ışıklar geri geldiğinde The Rock'un kırılan yorumcu masası üzerine yığılmış oldu görüldü. Punk, bunun üzerine The Rock'u tuşladı ve kemerini korudu. Ancak hemen Mr. McMahon maçı yeniden başlattı ve yeniden başlayan maçta The Rock, WWE Şampiyonluğu kemerini kazandı.[64] Ertesi gece Raw programında McMahon, Punk'ın menajeri Paul Heyman'ın The Shield ve Brad Maddox'a kendilerine çalışması için para verdiği görüntüleri gösterdi.[65]

Yenilmezlik serisi

Şubat 2013'te bir Raw programı sırasında taraftara konuşan The Shield.

28 Ocak Raw bölümünde The Shield, John Cena'ya saldırdı. Sheamus ve Ryback, cena'ya yardıma gelse de onlar da saldırıya uğradı.[65] Sonraki hafta Raw programında Maddox, The Shield'ı çağırdı ve Heyman ile çalıştıkları görüntüleri McMahon'a kendisinin verdiğini söyledi. Bunun üzerine The Shield, Maddox'a saldırdı ancak Cena, Ryback ve Sheamus gelip üçlüyü uzaklaştırdı.[66] Grup, Cena'nın herhangi bir güreşçinin eylemlerinin sonuç vermeyeceği ve zihniyetlerinin Ryback ve Sheamus gibi diğer güreşçilere yayılmış bir ortam oluşturması nedeniyle "on yıl süren hakslızlık"tan dolayı saldırılarını haklı olarak gösterdi.[67] 17 Şubat'taki Elimination Chamber etkinliğinde iki takım arasında yapılan altı kişilik takım maçını The Shield kazandı.[68][69][70]

18 Şubat Raw programında ilk kez Raw'da maça çıkan The Shield; Ryback, Sheamus ve Chris Jericho'dan oluşan takımı yendi.[71] Sheamus, daha sonra The Shield ile savaşmak için Randy Orton'la ittifak kurdu. 1 Mart SmackDown programında Orton'ın Big Show'la maçı sırasında The Shield geldi ancak Sheamus ve Big Show üçlüyü uzaklaştırdı. Ardından Big Show, Orton'a saldırdı. Sheamus da Big Show'a Brogue kick yaptı.[72] 11 Mart Raw programında The Shield'ın ilk teke tek maçı Rollins ve Big Show arasında gerçekleşti. Maç sırasında Ambrose ve Reigns, Big Show'a saldırdı ve Show diskalifiye ile maçı kazandı.[73] İki kez Orton ve Sheamus'ın The Shield'ı savuşturmasına yardım etmesine rağmen Big Show, ardından ikisine saldırdı.[74] The Shield, daha sonra WrestleMania 29'da karşılaşmak için Orton ve Sheamus'a meydan okudu ve takım arkadaşı bulmalarını istedi. Big Show, maç için gönüllü olsa da Orton ve Sheamus, takım arkadaşı olarak Ryback'i seçti.[75] Bu arada Mark Henry, Ryback'i oyalayarak The Shield tarafından saldırıya uğramasına neden oldu.[75] Bu yüzden Ryback, WrestleMania 29'da Henry ile maça çıkacaktı.[76] Takım arkadaşı olmayan Orton ve Sheamus, sonunda Big Show'un teklifini ona güvenmedikleri hâlde kabul etti.[77] 7 Nisan'da gerçekleştirilen WrestleMania 29'da The Shield, rakibinin beraber hareket etmelerindeki yetersizliğine karşı avantajlı olarak WrestleMania'deki ilk maçını kazandı.[78][79]

8 Nisan Raw programında The Shield, The Undertaker'a saldırmaya çalıştı ancak Team Hell No gelince geri çekilmek zorunda kaldı.[80] Bunun sonucunda 22 Nisan Raw programında The Brothers of Destruction ve Team Hell No karışımı olan takımla (Undertaker, Kane ve Bryan) karşılaştı ve maçı kazandı.[81] 26 Nisan SmackDown programında Ambrose, teke tek ilk maçına The Undertaker karşısında çıktı ve pes ettirilerek yenildi. Maçtan sonra The Shield, Undertaker'a saldırdı ve ona yorumcu masası üzerine triple powerbomb yaptı.[82] 29 Nisan Raw programında üçlü, Team Hell No ve WWE Şampiyonu John Cena ile altı kişilik takım maçında karşılaştı. Reigns, Cena'yı tuşlayarak maçı takımına kazandırdı.[83] Ambrose, daha sonra Birleşik Devletler Şampiyonu Kofi Kingston'la rekabete girdi. Bu rekabetin kıvılcımı The Usos (Jey ve Jimmy Uso) ve Kingston'la karşılaştıkları maç oldu. Ambrose, Kingston'ı tuşlayarak maçı takımına kazandırmıştı.[84][85] 13 Mayıs Raw programında The Shield'ın televizyonda görünen altı kişilik takım maçlarındaki yenilmezlik serisi; Cena, Kane ve Bryan'a karşı yaptıkları elemeli takım maçında sonlandı. Kane ve Bryan elendikten sonra Cena, Rollins'i tuşladı ancak Reigns ve Rollins, Cena'ya saldırınca diskalifiye oldu ve ardından Ambrose da diskalifiye oldu.[86]

Şampiyonluklar ve Triple H'in yandaşlığı

Ana madde: The Authority (profesyonel güreş)
Rollins ve Reigns, WWE Takım Şampiyonluğu kemerlerini Cody Rhodes (en sağda) ve Goldust'a (sağda) kaybetti.

19 Mayıs'ta yapılan Extreme Rules etkinliğinde Ambrose, Kofi Kingston'ı yenerek United States Championship kemerini alırken; aynı gece Rollins ve Reigns, Team Hell No'yu yendi ve WWE Tag Team Championship kemerlerinin sahibi oldu.[87] Ambrose, 24 Mayıs SmackDown programında Kingston ile rövanş maçına çıktı ve Rollins ile Reigns'in karıştığı maçta diskalifiye olması sebebiyle kemerini korudu.[88] 27 Mayıs Raw programında Ambrose, Kingston'la bir rövanş maçına daha çıktı ve kemerini yine korudu. Aynı gece Rollins ve Reigns, Team Hell No ile yaptıkları rövanş maçında WWE Tag Team Championship kemerlerini korudu.[89] 14 Haziran SmackDown, programında The Shield'ın televizyondaki altı kişilik takım maçlarında olan tuşlanmama/pes olmama serisi Team Hell No ve Randy Orton'a karşı sona erdi. Daniel Bryan, Rollins'i pes ettirdi.[90][91] 16 Haziran'daki Payback etkiniğinde Ambrose, Kane'e karşı saydırma yoluyla Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemerini korurken; Rollins ve Reigns, Bryan ve Orton'a karşı takım kemerlerini başarıyla savundu.[92][93] Ertesi gece Raw programında Ambrose, Kane ile kemerin ortada olduğu rövanş maçına çıktı ve yine Rollins ve Reigns'in maça karışmasıyla diskalifiye olup kemerini korudu.[94]

The Shield, Christian'a saldırdıktan sonra,[95] The Usos WWE Tag Team Championship kemerlerine bir numaralı aday oldu.[96] 28 Haziran SmackDown programında Ambrose, Reigns ve Rollins; bu üç güreşçiye yaptıkları altı kişilik takım maçını kaybetti.[97] 14 Temmuz'daki Money in the Bank etkinliğinin gösteri öncesi maçında Rollins ve Reigns, The Usos'u yenerek WWE Tag Team Championship kemerlerini korudu.[98] Etkinliğin ilerleyen saatlerinde takım şampiyonları, Ambrose'un World Heavyweight Championship Money in the Bank merdiven maçına karıştı. Ancak The Usos gelip Reigns ve Rollins'e saldırdıktan sonra Ambrose maçı kazanamadı.[99] The Shield, daha sonra Mark Henry ile rekabete başladı.[100] Henry ve The Usos'a karşı yaptıkları iki altı kişilik takım maçını kazansa da;[101][102] Henry, Big Show ve Rob Van Dam'e yenildi.[103] 18 Ağustos'ta yapılan SummerSlam'in gösteri öncesi programında Ambrose, Van Dam'e karşı kemerini korudu.[104]

19 Ağustos Raw programında The Shield, baş işletme görevlisi Triple H ile çalışmaya başladı. Triple H'in rejimine karşı konuşan Big Show ve Dolph Ziggler gibi güreşçilere saldırırken; korumaları gereken WWE Şampiyonu ve "WWE'nin yüzü" Randy Orton'a karşı kemere bir numaralı aday olan Daniel Bryan'a yardım etti.[105][106] 15 Eylül'de yapılan Night of Champions etkinliğinde Ambrose, Ziggler'a karşı; Rollins ve Reigns; The Prime Time Players'a (Darren Young ve Titus O'Neil) karşı kemerlerini korudu.[107] 6 Ekim'de yapılan Battleground'da senaryoya göre kovulmuş oaln Cody Rhodes ve Goldust, işlerini geri almak için Rollins ve Reigns'i kemerlerin ortada olmadığı maçta mağlup etti.[108] 23 Eylül Raw programında The Shield, on bire üç elemeli handikap maçında her üesi tuşlanarak mağlup oldu. İlk önce Reigns elenirken onları The Usos, Ziggler ve Bryan tuşladı.[109] 14 Ekim Raw programında Rollins ve Reigns, Rhodes kardeşlere karşı diskalifiyesiz maça çıktı ve Big Show'un kendilerine saldırısından sonra WWE Tag Team Championship kemerlerini kaybetti.[110] 16 Ekim Main Event programında Ambrose, Ziggler'a karşı kemerini korudu.[111] 27 Ekim'de yapılan Hell in a Cell etkinliğinde Rollins ve Reigns, üçlü tehdit takım maçında Rhodes Brothers ve The Usos'a yenilirken; Ambrose, Big E Langston'a saydırma ile yenildiğinden kemerini korudu.[112]

The Shield'da çatırdamalar

Dean Ambrose, WWE bayrağı altında 351 günle en uzun süreli Birleşik Devletler Şampiyonu olmuştur.

The Shield'da anlaşmazlıkların ilk tohumu (özellikle Ambrose ve Reigns arasında) grupta tek kemer sahibi olan Ambrose'un bununla övünmesi,[113] ama genel olarak The Shield'ın maçlarında tuşlanan güreşçinin Ambrose olmasıyla atıldı.[114][115] 24 Kasım'da yapılan Survivor Series'de The Shield, The Real Americans (Antonio Cesaro ve Jack Swagger) ile takım olarak Survivor Series elemeli takım maçında Rey Mysterio, Rhodes Brothers ve The Usos'u yendi. Ambrose, ilk elenen güreşçi olurken; bir kişiyi eleyen Rollins, dördüncü elenen oldu ve Reigns, dört rakibini eleyip tek kurtulan güreşçi oldu.[116]

Kasım'ın sonlarında CM Punk, Triple H'i eleştirdikten sonra The Shield'ın saldırısına uğradı.[117] Ama Punk, 15 Aralık'ta yapuılan TLC: Tables, Ladders and Chairs etkinliğinde The Shield'a karşı handikap maçında galip geldi. Reigns, Punk'ı hedeflerken yanlışlıkla Ambrose'a spear yaptı ve Punk'ın bu maçı kazanıp tek başına The Shield'ı yenen tek güreşçi olmasına neden oldu.[118] Punk, karakterinin dışında yaptığı bir röportajda, TLC'deki maçta Reings'in "gerçekten, ama gerçekten güçlü" gibi gösterildiğini ama o maçı kaybetmeyi reddettiğini söylemişti.[119]

2014 yılına doğru Punk'ın The Shield ile dalga geçmesi grubun üyeleri arasında tansiyonların yükselmesine neden oldu.[120] Ambrose'un müdahalesi olsa da Reigns, Punk'ı teke tek maçta yenen tek Shield üyesi oldu.[121] Grubun üç üyesinin de yer aldığı 2014 Royal Rumble maçında Ambrose, Reigns'i elemeye çalışırken; Reigns, Ambrose ve Rollins'i eledi.[122] Reigns, maçı finalist olarak bitirirken 12 güreşçiyi eleyerek bir Royal Royal maçında en çok güreşçiyi eleme rekorunu kırdı. Ambrose ve Rollins ise üçer kez rakiplerini elerken; Rollins, CM Punk'tan sonra maçta en çok süre harcayan ikinci güreşçi oldu.[123]

27 Ocak Raw programında The Shield, altı kişilik takım maçında Daniel Bryan, Sheamus ve John Cena'yla karşılaştı. Kazanan takım, WWE World Heavyweight Championship kemeri için Elimination Chamber maçına girebilecekti. Ancak The Wyatt Family, The Shield'ın rakibine saldırınca Ambrose, Reings ve Rollins, diskalifiye ile yenilmiş oldu.[124] The Shield, intikam sözü verdi ve The Wyatt Family ile aralarında maç ayarlandı.[125] İki kötü karakterli takım arasında WWE, 10 Şubat Raw programında The Shield'ı izleyiciye ısındırırken The Wyatt Family, aynı gece yapılan yüzleşmede geri çekilen taraf oldu.[126][127] Bu arada yine aynı gece Raw programında Ambrose'un kemeriyle yaptığı açık meydan okumaya Mark Henry cevap verdi. The Shield'ın maça karışmasıyla Ambrose, kemerini diskalifiye ile korudu.[128] Gelecek hafta Reigns, Henry'yi yardımsız yendikten sonra Ambrose ile aralarında yine gerilim yaşandı.[129] 23 Şubat'ta yapılan Elimination Chamber'da The Wyatt Family ile yaptıkları maçta Ambrose ve Bray Wyatt, kalabalık arasında kavga etti. Ancak Wyatt ringe geri döndükten sonra Rollins ve Reigns'e karşı sayıca üstün olan Wyatt Family maçı kazandı.[130] 3 Mart Raw, programında yapılan rövanş maçında ise The Shield'ın zayıf takım çalışmasından dolayı The Wyatt Family, bu maçı da kazandı. Maç sırasında Rollins, grubu bir araya getirmeye çalışmaktan bıktığını söyleyerek ringi terk etmişti.[131]

The Authority'ye karşı isyan

Nisan 2014'te ringe girerken yarı maskeli The Shield.

7 Mart SmackDown programında The Shield üyeleri, aralarındaki şüpheleri gidermek için ringde buluştu. Üçlü Rollins, son yaptığı sayesinde Ambrose ve Reings'in sonunda tam bir takım olduğunu söyledi. Üçlü kısa süre birbirine vurduktan sonra sonunda uzlaştı.[132]

The Shield'ın bir sonraki rekabeti, The Authority'nin Operasyon Yönetmeni Kane ile oldu. 17 Mart Raw programında The Shield'a Jerry Lawler'a saldırması için emir verilmişti. Ama The Shield, onun yerine Kane'e saldırdı ve iyi karakterli bir takım oldu.[133][134] Buna misilleme olarak 21 Mart SmackDown programında Kane ve The New Age Outlaws, The Shield'a saldırdı. Bu saldırı Rybaxel (Curtis Axel ve Ryback) ve The Real Americans'ın da yer aldığı ve WWE Takım Şampiyonluğu kemerine adayın belirleneceği ölümcül dört yönlü takım maçı sırasında gerçekleşti.[135] Sonraki hafta Raw programında The Shield, intikam için Rybaxel'a saldırdı. Aynı gece The Real Americans'ı yendi. Daha sonra Kane ve The New Age Outlaws, WrestleMania XXX'da karşılaşmak için üçlüye meydan okudu.[136] WrestleMania'daki maçta üstün taraf olan The Shield maçı kazandı.[137]

WrestleMania sonrası Raw programında Kane, yanlışlıkla Triple H'in önceki ay SmackDown'da The Shield'a karşı saldırmak için plan yürüttüğünü ağzından kaçırdı. Triple H, yeni WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonu Daniel Bryan'la kemer maçında karşılaşmadan önce Kane, Orton ve Batista; Bryan'a saldırmıştı. The Shield, maça karışarak Triple H'e karşı Bryan'ı diğer güreşçilerden korudu.[138] The Shield, sonunda 8 Nisan Main Event programında The Wyatt Family'yi altı kişilik takım maçında mağlup etti.[139] 14 Nisan Raw programında Triple H, The Shield'ı 11'e 3 handikap maçına koydu. Sayı üstünlüğüne karşı koyamayan The Shield; Evolution grubunu tekrar kuran Triple H, Orton ve Batista'nın saldırısına uğradı ve maç sonuçsuz bitti.[140] 25 Nisan SmackDown programında yine 11'e 3 handikap maçı ayarlansa da The Shield, önceden altı güreşçiyi maça çıkamaz hâle getirdi ve kalan beşine karşı handikap maçında galip geldi.[141] 2 Mayıs SmackDown programında Ambrose, Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemerini Alberto Del Rio, Curtis Axel ve Ryback'e karşı ölümcül dört yönlü maçta korudu.[142]

4 Mayıs'ta yapılan Extreme Rules'da The Shield, Evolution'ı yendi.[143] Ertesi gece Raw programında Ambrose, 20 kişilik battle royal'da kemerini savunmaya zorlandı. Rollins ve Reigns'in maça dahil olması yasaklandı (ringin dışında durabilirler ancak maça karışamazlar). Ambrose son ikiye kadar ringde kalmasına rağmen Sheamus'a yenildi ve Ambrose'un 351 gündür koruyup rekor kırdığı (WWE bayrapı altında) Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemer saltanatı sona erdi.[144][145] 1 Haziran'daki Payback etkinliği için The Shield ve Evolution arasında elemeli No Holds Barred maçı ayarlandı. The Shield, etkinlikteki maçta hiçbir üyesi elenmeden maçı kazandı.[146]

Rollins'in ihaneti ve grubun dağılması

The Shield'ın ayrılmasından sonra eski takım arkadaşlarının karşısında Rollins (solda).

Payback'ten sonra 2 Haziran Raw programında, Triple H Evolution'ın The Shield ile rekanete devam etmesi hakkında konuştu, ancak Batista WWE'den ayrıldı ve bu rekabet resmî olartak sona erdi.[147] Gecenin ilerleyen saatlerinde The Shield ringdeyken Triple H geldi ve "her zaman bir B planının var olduğunu" söyledi. Ardından Rollins, Ambrose ve Reigns'a çelik sandalye ile saldırdı ve The Authority'ye katılarak tekrar kötü adam oldu.[22] 9 Haziran Raw programında Rollins, ihanetinin bir iş arkadaşlığı ilişkisini kesmek olduğunu ve kendi oluşturduğu grubu dağıtmasının bir sakıncası olmadığıno söyledi. Hâlâ The Shield etiketini kullanan Ambrose ve Reigns,[148] Rollins'in ihanetini "kanser" olarak tarif ederken onun "en affedilmez günahı işlediğini" söyledi.[149] Gecenin ilerleyen saatlerinde Ambrose ve Reigns son kez The Shield olarak maça çıktı ve John Cena ile takım olarak The Wyatt Family'yi yendi.[150]

Ambrose ve Reigns, birbirlerinin arasını bozmadan yolları ayırmaya karar verdi. Ambrose, Rollins'ten intikam almayı hedeflerken; Reigns, WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerine odaklandı.[150] 13 Haziran SmackDown programında ikisi hâlâ The Shield üyesi olarak tanıtıırken,[151] Ambrose, yeni müziğiyle ringe girdi ve farklı bir kıyafet giymeye başlamıştı. 16 Haziran Raw programında Reigns,[6][152] yine The Shield kıyafetiyle ringe gelirken müziğini de değiştirmedi. Ambrose ve Reigns, artık kendi başına çalışırken The Shield sessizce dağıldı.[153][154][155] 24 Haziran Main Event programında Reigns, artık kendi yolunda olduğunu ve artık The Shield ile olmadığını söyledi. Bu sonuçla The Shield resmî olarak dağılmış oldu.[156]

İkinci dönemleri (2017-günümüz)

Ambrose ve Rollins'in yeniden birleşmesi

July ve Ağustos 2017 arasında Dean Ambrose ve Seth Rollins'in birleşeceği ve Shield'ın geri döneceği söylentileriyle beraber haftalar boyunca birleşmenin sinyalleri verildi. İkisi The Shield'ın imza yumruk hareketini yapmak isterken birbirlerini reddettiler. Rollins'in üç yıl önceki ihanetinden dolayı Ambrose'un Rollins'e bir güvensizliği vardı. 31 Temmuz Raw programında Rollins, Sheamus'a karşı kazandıktan sonra Cesaro ve Sheamus'ın saldırısına uğradı. Ambrose, geldi ve Rollins'i kurtardı. Maçtan sonra arka alanda Ambrose, Rollins'e yine bu tarz durumlarda kalırsa yardım etmeyeceğini söyledi.[157] Ertesi hafta Rollins, Sheamus'a karşı rövanş maçını kaybettikten sonra yine ikisinin saldırısına uğradı. Ambrose, yardıma gelmedi. Gecenin ilerleyen saatlerinde Ambrose, Cesaro'yu yendi ama o da ikisi tarafından saldırıya uğradı. Ardından Rollins, Ambrose'un yardımına geldi. Ambrose, sonunda Rollins'e güvendiğini belirtip Shield yumruğunu yapmak istedi ancak bu sefer Rollins bunu reddett[158] Sonunda 14 Ağustos Raw prgramında fiziksel bir sürtüşme yaşayan ikili, Cesaro ve Sheamus'ın gelmesiyle onları oradan uzaklaştırdı. Ardından yumruklarını tokuşturan ikili tekrar birleşti. Olanların ardından Raw Genel Müdürü Kurt Angle, Cesaro ve Sheamus ile Ambrose ve Rollins arasında SummerSlam'de gerçekleşecek Raw Takım Şampiyonluğu maçı ayarladı.[159] Ambrose ve Rollins, SummerSlam'de kemerleri kazandı.[160] Böylelikle Ambrose, grubun ilk Triple Crown ve Grand Slam şampiyonu oldu.[161]

The Shield'ın geri dönüşü

No Mercy'deki John Cena zaferinden sonra 25 Eylül Raw programında Roman Reigns, Miz TV'ye konuk oldu. The Miz, The Shield'ı iğneledi ve eğer The Shield olsaydı The Miztourage (Curtis Axel ve Bo Dallas) ile birlikte onları yenebileceklerini söyledi. Biraz tarıştıktan sonra Reigns ve Miz arasında maç ayarlandı. Reigns, Miz'i yendikten sonra Miz ve The Miztourage'ın saldırısına uğradı.[162] Ertesi hafta Reigns, Intercontinental Championship kemeri için Miz'ler karşılaştı. Ancak Cesaro ve Sheamus maça karıştı. Miz, Cesaro ve Sheamus, Reigns'e The Shield'ın imza hareketi olan triple powerbomb'u yaparak grubu taklit etti. Program sona ermeden önce Reigns, arka alanda Ambrose ve Rollins ile yüz yüze geldi.[163] 9 Ekim Raw programında açılışı Miz, Cesaro ve Sheamus ile beraber yaptı. Reigns onları böldükten sonra Ambrose ve Rollins de geldi. Resmî olarak bir araya gelen Shield, Cesaro ve Sheamus'a saldırdıktan sonra Miz'e triple powerbomb yaptı. Bunun üzerine TLC: Tables, Ladders and Chairs etkinliği için The Shield ile The Miz, Cesaro ve Sheamus takımı arasında TLC maçı ayarlandı. Gecenin ilerleyen saatlerinde The Shield, Braun Strowman'a Matt Hardy ile yaptığı maç sonrasında saldırdı. Strowman'a yorumcu masası üzerine triple powerbomb yaptı. Miz, daha sonra TLC'deki maça Strowman'ın da eklenmesini istedi. Angle isteksizce bunu kabul etti ve sonuç olarak bu maç, 4'e 3 handikap TLC maçına dönüştü.[164] 16 Ekim Raw programında üç Shield üyesi ilk kıyafetleri ve ringe giriş müzikleriyle geri döndü. Ambrose ve Rollins, Cesaro ve Sheamus'a karşı Raw Takım Şampiyonluğu kemerlerini korurken; Reigns, Strowman'a üstü açık kafes maçında yenildi. Maç sırasında Kane geri dönüş yaptı Reigns'e saldırarak yenilmesine neden oldu.[165] Ardından The Miz, Kane'i takımının beşinci üyesi olarak duyurdu. 20 Ekim'de Reigns, sağlık durumu nedeniyle maçtan çıkarıldı ve onun yerine Angle kendisini maça dahil etti.[166]

22 Ekim'de yapılan etkinlikte, The Shield'ın ring kıyafetleriyle gelen Ambrose, Rollins ve Angle, The Miz'e triple powerbomb yaptıktan sonra maçı kazandı.[167] Reigns'in hastalığının devam etmesi nedeniyle Kasım ayındaki Birleşik Krallık turu sırasında yapılan canlı bir etkinlikte Triple H (Shield kıyafetiyle), Reings'in yerine maçta yer aldı.[168] Daha sonra Ambrose ve Rollins'in Survivor Series'de SmackDown Takım Şampiyonları The Usos ile kemerlerin ortada olmadığı brand'ler arası bir maçta karşılaşacağı açıklandı.[169] Ancak 6 Kasım Raw programında Cesaro ve Sheamus ile yaptıkları kemer maçı sırasında SmackDown'dan The New Day göründü ve ortalık karıştıktn sonra ikili kemerlerini rakiplerine kaptırdı.[170] Bu sonuçla 78 günlük saltanatları sona erdi.[171] Ertesi hafta Raw programında Reigns geri döndü ve The Shield, 19 Kasım'da yapılacak olan Survivor Series'de The New Day'e bir maç için meydan okudu.[172] Maçı kazanan The Shield oldu.[173] Etkinlikten önce Raw programında The Shield, Cesaro, The Miz ve Sheamus'ı yenerek 2014 yılında ayrıldıklarından beri ilk üçlü galibiyetini aldı.[174] 20 Kasım Raw programında diğer Shield üyelerinin yardımıyla Reigns, The Miz'i yenerek Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini aldı.[175] Böylelikle Triple Crown ve Grand Slam şampiyonluğu başarısına ulaşan ikinci Shield üyesi (ilki Ambrose) oldu.[176]

Dağılma sonrası

2014 yılının geri kalanı, Rollins'in ihaneti ve The Authority'ye katılması nedeniyle, Ambrose ve Rollins arasındaki rekabetle geçti. John Cena ve Ambrose The Authority'ye karşı kısa süreli bir ittifak kurarken, Ambrose'un aksine Reigns hızlıca dünya kemerine dikkatini verdi.[177][178] Ambrose ve Rollins arasında süren uzun süreli rekabet, 2014 yılında Pro Wrestling Illustrated'da Yılın Rekabeti ödülünü aldı.[179] Yılın sonunda Pro Wrestling Torch yazarı Shawn Valentino, The Shield'ı "üç başlı ejderha" olarak nitelendirdi ve WWE yılın hikâyesi listesinde grubun yaptıklarını yedinci sıraya koydu. Ayrıca The Shield için "son yıllarda en havalı olaylardan biriydi ve çoğu hayran grubun erken ayrıldığına inanıyordu" yazdı ve ek olarak "The Shield'ın her üyesinin kendisine bir marka oluşturduğunu ve her birinin gelecekte büyük bir yıldız olacak gibi göründüğünü" söyledi.[180]

Üç eski Shield üyesi de grubun dağılmasıyla, dört ay boyunca WWE izle ve öde etkinliklerinin ana etkinliğinde yer aldı.[181][182] Ayrıca Rollins, 2014 Money in the Bank merdiven maçını kazandı.[183] Daha sonra WrestleMania 31 ana etkinliğinde sözleşmesini yatırdı ve WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonu oldu.[184] Aynı zamanda Reigns, 2015 Royal Rumble maçını kazanmış ve Rollins'in sözleşmesini yatırdığı ana etkinlik maçında yer alıyordu.[185][186]

Rollins, gruptan WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazanan ilk güreşçi oldu.

Resmî olarak takım beraber çalışmamasına rağmen bazen Ambrose ve Reigns nadiren beraber çalışmaya devam etti ve The Shield'ın ayrılmasından sonra dostlukları sürdü.[187][188] 9 Ocak 2015 SmackDown programında Reigns, Rollins ve Big Show'a karşı handikap maçına konmuştu. Ambrose, Reigns'in yardımına geldi ve maçı kazanmasına yardımcı oldu. İkisi The Authority'ye karşı yardımlaşmaya devam etti.[189] 4 Mayıs Raw programında Ambrose, Rollins'i yendi ve WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için ilk fırsatını elde etti (Operasyon Yönetmeni Kane'in maç öncesi koyduğu şart). Böylelikle Payback'te Reigns ve Randy Orton'ın da olduğu ölümcül dört yönlü maça eklendi.[190] Ancak maçta Rollins tarafından tuşlandı.[191] Maç sırasında Ambrose, Reigns ve Rollins, kısa süreliğine birleşerek Orton'a triple powerbomb yapmıştı.[192] Ambrose, daha sonra 31 Mayıs'ta yapılan Elimination Chamber'da Rollins ile yüzleşti. The Authority'nin köşesinde bulunduğu Rollins, Ambrose'un kendisine diving elbow drop yapması sırasında hakemi itti ve bu yüzden diskalifiye ile maçı kazanan Ambrose, kemeri alamadı. Daha sonra Authority'nin saldırısına uğrasa da yardımına Reigns geldi.[193] Ambrose, Reigns ile beraber kemerle kaçtı ve Ambrose, Rollins'e Money in the Bank'te merdiven maçı için meydan okudu. Ancak 14 Haziran'da gerçekleşen etkinlikte merdiven maçını kaybetti.[194]

WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazanan ikinci Shield üyesi Reigns, kemeri en uzun süre koruyan grup üyesi oldu.

Rollins, 4 Kasım'daki Dublin, İrlanda'da yapılan canlı bir etkinlikte birden fazla diz sakatlığı (Sunset flip powerbomb hareketini yaptığı sırada ön çapraz bağ, medial kollateral bağ ve medial menisküsünden sakatlandı) geçirdiğinden kemer boşta kaldı ve yeni şampiyonun belirlenmesi için bir turnuva ayarlandı.[195] 9 Kasım Raw programında başlayan turnuvada 16 güreşçi yer aldı ve yeni şampiyonu belirleyecek final maçı Survivor Series'de ayarlandı. 26 Ekim Raw programında Reigns, kemere bir numaralı aday olmak için yapılan ölümcül dört yönlü maçı kazandıktan sonra Triple H geldi ve Reigns'e The Authority'ye katılması için teklif yaptı. Eğer kendilerine katılıtsa onun doğrudan kemer maçında yer alacağını söyledi.[196] Ancak o, turnuvada rekabet etmek isteyerek bu teklifi reddetti ve Triple H'e saldırdı.[197] 16 Kasım Raw programında Ambrose, Reigns, Alberto Del Rio ve Kevin Owens yarı finale kaldı. Finalin yapılacağı etkinliğe Reigns-Del Rio ve Owens-Ambrose maçları ayarlandı.[198] 22 Kasım'da yapılan Survivor Series'de Ambrose ve Reigns maçlarını kazandı ve ikisi de ana etkinlikteki finale kaldı. Reigns, Ambrose'u yenip boştaki kemeri aldıktan beş dakika on beş saniye sonra Sheamus geldi ve Money in the Bank sözleşmesini yatırarak kemeri kazandı.[199]

2015 yılının sonrasına doğru Ambrose, 13 Aralık'ta yapılan TLC: Tables, Ladders and Chairs etkinliğinde Kevin owens'ı yenerek ilk kez Kıtalararası Şampiyonu oldu.[200] Ertesi gece Raw programında Reigns, Sheamus'tan WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini geri aldı.[201] Bunun üzerine 24 Ocak 2016 tarihindeki Royal Rumble etkinliğinde kemerini savunmak zorunda kalan Reigns, Royakl Rumble maçında geri dönüş yapan Triple H'e elendi. Royal Rumble maçında Ambrose da finale kadar gelse de Triple H'e elendi ve kemerin yeni sahibi Triple H oldu.[202] 21 Şubat'ta yapılan Fastlane'de Ambrose ve Reigns, WrestleMania 32'de Triple H ile kemer maçına çıkmak için Brock Lesnar'a karşı üçlü tehdit maçında yer aldı. Ambrose'a spear yapan Reigns, onu tuşladı ve maçı kazandı.[203] 3 Nisan'da Reigns, Triple H'i yenerek üçüncü kez WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazandı.[204]

WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini en son alan The Shield üyesi Ambrose, daha sonra grubun Triple Crown ve Grand Slam'i tamamlayan ilk üyesi oldu.

Reigns, Extreme Rules'da kemerini AJ Styles'a karşı başarıyla savunduktan sonra sakatlıktan geri dönen Rollins, Reigns'e saldırdı ve kemeri kaldırarak hiç kaybetmediğini belirtti.[205] The Shield'ın üç üyesi, 13 Haziran Raw programında Ambrose'un sunduğu Ambrose Asylum segmentinde bir araya geldi. Rollins ve Reigns'in Money in the Bank ana etkinliğindeki kemer maçı ve Ambrose'un yer aldığı the Money in the Bank merdiven maçından bahsedildi. Segmentin sonunda üç güreşçi kavga etti.[206] 19 Haziran'daki etkinlikte Ambrose, Money in the Bank merdiven maçını kazandı ve Rollins'in kemeri geri aldığı ana etkinlikte Money in the Bank sözleşmesini yatırarak Rollins'i yendi. Böylelikle aynı gece üç Shield üyesi de şampiyonluk yaşadı.[207] 19 Haziran'da yapılan 2016 WWE seçmelerinde Ambrose, SmackDown'a seçilirken; Rollins ve Reigns, Raw'a seçildi.[208] 24 Temmuz'da yapılan Battleground etkinliğinde The Shield'ın üç eski üyesi de adı WWE Şampiyonluğu olarak değişen kemer için üçlü tehdit maçında yer aldı.[209][210] Ambrose, temiz bir şekilde Reigns'i tuşlayarak kemerini korudu.[211]

The Shield üyeleri (bu sefer üçü de iyi karakter) bu sefer 20 Kasım'da yapılan Survivor Series'deki geleneksel 5'e 5 Survivor Series eleme maçında kısa süreliğine birleşti. Team Raw'dan Rollins ve Reigns ile Team SmackDown'dan Ambrose, Ambrose'un düşmanı ama aynı takımda yer aldığı AJ Styles'a triple powerbomb yaptı.[212] Aralık 2016'da üçlü, Tribute to the Troops programında tekrar birlikte görünürken, The Club (AJ Styles, Karl Anderson ve Luke Gallows) ve The New Day (Big E, Kofi Kingston ve Xavier Woods) ile aynı segmentte yer aldı.[213] Nisan 2017'de Ambrose, Superstar Shake-up sonucu Raw'a geçerken; Rollins ve Reigns de Raw'da kaldı.[214]

Güreşte

The Shield, 3'e 1 olarak Kane'e saldırırken.
İmza hareketi olan triple powerbomb yapmaya hazırlanırken The Shield.
WrestleMania XXX'da The New Age Outlaws'un iki üyesine de triple powerbomb yaparken The Shield.
  • Üçlü takım bitirici hareketleri
    • Triple powerbomb, bazen masaya doğru[215]
  • İkili takım bitirici hareketleri
    • Backbreaker rack (Reigns) ve diving knee drop (Rollins) karışımı[216]
    • Double powerbomb (Reigns veya Rollins ve Ambrose veya Rollins)
    • Turnbuckle powerbomb (Rollins), ardından spear (Reigns)[98]
  • İkili takım imza hareketleri
    • Bow and arrow stretch (Ambrose) ve diving knee drop (Rollins) karışımı[217]
    • Reigns, running forearm smash yapan Rollins'i iplere attıktan sonra köşedeki rakibe Reings'ten leaping clothesline[218]
    • İplere doğru rakibine Running front dropkick (Ambrose), ardından running single leg dropkick (Rollins)[]
    • Arka arkaya suicide dive (Ambrose ve Rollins)[219][220]
  • Ambrose'un bitirici hareketleri
  • Reigns'in bitirici hareketleri
  • Rollins'in bitirici hareketleri
    • Blackout/Peace of Mind[225] (Bükülmüş rakibin kafasına running stomp)[226][227][228]
    • Diving veya springboard high knee[229]
  • Takma adları
    • The Hounds of Justice[27] (Adaletin tazıları)
  • Giriş müzikleri

Şampiyonlukları ve başarıları

  • Pro Wrestling Illustrated
    • Yılın Takımı (2013) – Rollins ve Reigns[231]
    • Ambrose, 2013 yılında PWI 500'de en iyi tek güreşen 500 güreşçi arasında 26.[232]
    • Rollins, 2013 yılında PWI 500'de en iyi tek güreşen 500 güreşçi arasında 35.[232]
    • Reigns, 2013 yılında PWI 500'de en iyi tek güreşen 500 güreşçi arasında 39.[232]
  • Wrestling Observer Newsletter
    • En Çok Yükselen (2013) – Reigns[233]
    • Yılın Takımı (2013) – Rollins ve Reigns[233]
Mayıs-Ekim 2013 arasında WWE Tag Team Championship kemerlerinin sahibi Rollins ve Reigns.

Notlar

  1. ^ The Shield'ın ilk döneminde Ambrose, headlock driver hareketini yapıyordu. Grup dağıldıktan sonra Dirty Deeds olarak double underhook DDT hareketini yapmaya başladı.
  2. ^ Reigns ve Rollins, şampiyonken kemerlerin adı WWE Tag Team Championship idi. 2016 WWE seçmelerinden sonra kemer Raw brand'ine geçince adı Raw Tag Team Championship olarak değiştirildi.
  3. ^ Ambrose ve Rollins, The Shield tamamen birleşmeden önce Raw Tag Team Championship kemerini kazandı. Bu yüzden bu kemer "The Shield" ile ilgili değildir.

Kaynakça

  1. ^ a b "Dean Ambrose". WWE. 4 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  2. ^ a b "Roman Reigns". WWE. 3 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  3. ^ a b "Seth Rollins". WWE. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  4. ^ a b c d Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 11/26: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – The Shield speaks, Cena-Ziggler". PWTorch. 28 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012. 
  5. ^ a b c d "WWE Champion CM Punk def. John Cena and Ryback (Triple Threat Match)". WWE. 25 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  6. ^ a b c Pruett, Will. "WWE Raw - The sad tale of the Stretcher Match and every other gimmick match I'd like to see retired". prowrestling.net. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2015. 
  7. ^ Josh, Parry (7 Aralık 2012). "NXT Spoilers: New champion, The Shield involved, Nash's role, Hall of Famer at next TV taping". Pro Wrestling Torch. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2013. 
  8. ^ a b "The Shield's 10 best Six-Man Tag Team Matches". WWE. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  9. ^ a b c d "Dean Ambrose, Seth Rollins and Roman Reigns: Who are they and why did they help CM Punk?". WWE. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  10. ^ "The Shield def. Randy Orton, Big Show & Sheamus". WWE. 30 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  11. ^ "Extreme Rules 2013 results". WWE. 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  12. ^ "Where does Dean Ambrose rank among the longest-reigning United States Champions ever?". WWE. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  13. ^ "United States Championship". WWE. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  14. ^ "The Shield & The Real Americans def. WWE Tag Team Champions Cody Rhodes & Goldust, The Usos & Rey Mysterio (Traditional Survivor Series Elimination Tag Team Match)". WWE. 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  15. ^ "Batista won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  16. ^ Howell, Nolan (9 Nisan 2014). "Main Event: Wyatts and Shield complete a trilogy". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014. 
  17. ^ "The Shield def. Evolution". WWE. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  18. ^ a b "The Shield def. Evolution (No Holds Barred Elimination Match)". WWE. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  19. ^ "The Shield def. Kane & The New Age Outlaws". WWE. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  20. ^ "CM Punk def. The Shield (3-on-1 Handicap Match)". WWE. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  21. ^ "Raw: April 7, 2014". WWE. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  22. ^ a b Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 6/2: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – PPV fall-out, huge angle at the end of Raw, post-Raw coverage, MITB hype, more". PWTorch.com. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2014. 
  23. ^ "WWE World Championship". WWE. 18 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  24. ^ "Seth Rollins def. WWE World Heavyweight Champion Roman Reigns; Dean Ambrose cashed in his Money in the Bank contract to become WWE World Heavyweight Champion". WWE. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  25. ^ Benigno, Anthony (20 Ağustos 2017). "Dean Ambrose & Seth Rollins def. Cesaro & Sheamus to become the new Raw Tag Team Champions". WWE. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2017. 
  26. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; TheShieldReunion isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  27. ^ a b c Wortman, James. "Dean Ambrose def. U.S. Champion Kofi Kingston". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. Dean Ambrose scored a major victory for "The Hounds of Justice" by becoming United States Champion 
  28. ^ Byer, Matthew. "Roman Reigns defends The Shield". Canoe.ca. Slam Wrestling. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2015. 
  29. ^ Clapp, John. "The Shield def. Randy Orton, Big Show & Sheamus". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. Before the opening bell, The Shield made their trademark entrance through the WWE Universe, carving a path through the packed MetLife Stadium floor and its thousands of passionate WWE Universe members 
  30. ^ a b "WWE VIDEO: Shield explains Foley attack in handheld promo". Pro Wrestling Torch. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. The Shield brought back their gritty, first-person handheld promo on Friday's WWE Smackdown episode. 
  31. ^ Benigno, Anthony. "Why hasn't The Shield been beaten yet? They work cohesively". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. 
  32. ^ Benigno, Anthony. "Why hasn't The Shield been beaten yet? One will sacrifice for the good of the group". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. 
  33. ^ Benigno, Anthony. "U.S. Champion & WWE Tag Team Champions The Shield def. Team Hell No & Kofi Kingston". WWE. 8 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. ... but the numbers game won out yet again when Ambrose and Rollins dispatched Kane’s teammates, setting up the demon in red for a match-ending spear from Reigns. 
  34. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 6/14: Complete coverage of Friday night show, including Orton & Bryan & Kane vs. Shield". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2015. 
  35. ^ Asher, Matthew. "Raw: Is there a new "Face" of the WWE". Slam! Wrestling. 15 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2015. 
  36. ^ Khan, Steve. "Examining Dean Ambrose's roller coaster ride to the top of WWE". Wrestling Observer. 9 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2017. 
  37. ^ "The Shield vs. The Wyatt Family: Tale of the Tape". WWE. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2016. 
  38. ^ a b c "WWE News: Changes to The Shield evident in post-loss promo (w/Analysis of the group vs. individuals)". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  39. ^ McKinley, Shane. "Absurdity Of It All: Everyone This Week: How Miz Acquired Flair's Figure-Four, Why Reigns Remains Silent, Taz Ruins Endorsement Deal, Absurd Mania Picks, And...I Confess To Oprah". Pro Wrestling Torch. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  40. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/13: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Big show-closing angle involving Daniel Bryan, Hall of Fame, Rumble hype, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  41. ^ "Raw results: The Undertaker taunts Lesnar and Triple H vows a new 'Era' – The Shield def. The Real Americans". WWE. 9 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  42. ^ Stephenson, Will. "Interview: WWE Superstar Seth Rollins on his career and next Tuesday's Smackdown". Arkansas Times. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2014. 
  43. ^ Melok, Bobby. "Where Are They Now?: Joey Mercury". WWE. 20 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2014. 
  44. ^ Caldwell, James. "Survivor Series News: NXT stars debut in PPV main event angle, plus other news from annual PPV". Pro Wrestling Torch. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2012. 
  45. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 11/19: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Survivor Series fall-out". PWTorch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012. 
  46. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 12/3: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – McMahon returns, Punk takes a Test". PWTorch. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012. 
  47. ^ "WWE News: WWE officially announces TLC main event change; will Ryback still get a WWE Title shot?". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012. 
  48. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE TLC PPV Results 12/16: Complete "virtual-time" coverage of final 2012 PPV – Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2012. 
  49. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 12/17: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel; Ric Flair returns". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2012. 
  50. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 12/18: Complete "virtual time" coverage of commercial-free Tuesday Smackdown special, including Punk promo, Seamus & Ziggler & Big Show". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2012. 
  51. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 12/31: Complete "virtual-time" coverage of New Year's Eve episode – Champion's Choice Night ends with Cena dressing down Ziggler". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2013. 
  52. ^ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/17: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel; Ric Flair returns". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2012. 
  53. ^ "WWE NEWS: Orton temporarily written off TV via "injury"". Pro Wrestling Torch. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2012. 
  54. ^ "WWE NEWS: Injury Update – Sin Cara's status post-surgery". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2012. 
  55. ^ "WWE NXT spoilers from Florida: Kevin Nash, The Shield, Wade Barrett and much more". Pro Wrestling Torch. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2013. 
  56. ^ James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 8/29 – Week 11: First NXT champion crowned in big-match setting". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2012. 
  57. ^ "NXT spoiler – first champion crowned". Pro Wrestling Torch. 26 Temmuz 2012. 24 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2012. 
  58. ^ Trionfo, Richard. "WWE NXT Report: Cesaro/Kidd for the US title; fatal four way next week to determine #1 contender; Big E talks; Roman Reigns debuts on NXT". PWInsider. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2012. 
  59. ^ James, Justin. "James' WWE NXT Report 1/2: Developmental kicks off 2013 with NXT Title match, Shield added to storylines, Big E.'s role before main roster call-up". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2013. 
  60. ^ James, Justin. "James' WWE NXT Report 1/9: Big E. captures NXT Title, Shield involved, PAC debut promo, Overall Reax". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2013. 
  61. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score)". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2013. 
  62. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/21: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Rock attacked on final Raw before Rumble, plus Beat the Clock, Cena closes Raw, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2013. 
  63. ^ Trionfo, Richard. "WWE SmackDown Report: Rock, Punk, Shield; What does booker do when there are six men in the ring about to fight?; Barrett/Sheamus rematch; and more". PWInsider. 28 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2013. 
  64. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble PPV Results 1/27: Complete "virtual-time" coverage of Punk vs. Rock, 30-man Rumble". Pro Wrestling Torch. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  65. ^ a b Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Huge Return ends Raw, Rock's first night as WWE champ, Raw Roulette, Heyman-McMahon". Pro Wrestling Torch. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  66. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 2/4: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE explains many things, Punk-Jericho main event, Bruno HOF Video". Pro Wrestling Torch. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013. 
  67. ^ Benigno, Anthony. "John Cena, Ryback & Sheamus attacked The Shield". WWE. 26 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  68. ^ Caldwell, James. "WWE NEWS: Team Cena vs. The Shield official for Elimination Chamber; updated PPV line-". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013. 
  69. ^ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes – WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. 21 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2013. 
  70. ^ Tello, Craig. "The Shield def. John Cena, Ryback & Sheamus". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. The Shield countered with ruthlessness and their signature "divide and conquer" technique to decimate Sheamus (who was speared through the barricade) and then outnumber their opponents. The sum total of their scheme: Ryback took the crushing final hit and losing pinfall 
  71. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 2/18: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Chamber PPV fall-out, big Mania news, Rock's Celebration, Shield six-man tag match". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  72. ^ Burdick, Michael. "SmackDown Results: Big Show's battle against Orton turned into a Shield offensive and a giant response". WWE. 14 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  73. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/11: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE recognizes Bearer by incorporating him into Taker-Punk, Lesnar challenges Hunter, no Cena, more". Pro Wrestling Torch. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  74. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 3/8: Not-quite-live, ongoing coverage of Friday show, including Ziggler vs. Del Rio". Pro Wrestling Torch. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  75. ^ a b Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 3/15: Ongoing "virtual time" coverage of the Friday night show, including Henry vs. Ryback". Pro Wrestling Torch. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013. 
  76. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/18: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Hunter signs WM29 contract, IC Title match, more WM29 developments". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  77. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/25: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Rock returns for Q&A debate with Cena, Hunter punts Barrett, latest WM29 hype". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  78. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE WrestleMania 29 PPV Results: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium – Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more". Pro Wrestling Torch. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  79. ^ Clapp, John. "The Shield def. Randy Orton, Big Show & Sheamus". WWE. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2013. Before the opening bell, The Shield made their trademark entrance through the WWE Universe, carving a path through the packed MetLife Stadium floor and its thousands of passionate WWE Universe members. .. ... he ripped off Ambrose’s black protective vest ... ... With the victory, meanwhile, "The Hounds of Justice" not only extended their impressive streak as a unit... 
  80. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 4/8: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over". Pro Wrestling Torch. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  81. ^ Bishop, Matt. "Raw: Undertaker, Team Hell No face The Shield". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  82. ^ "Smackdown!:The Undertaker returns to Friday night action". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  83. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 4/29 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – New Main Event of WWE Champ & Tag Champs vs. Shield, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2013. 
  84. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 5/6 (Hour 2): Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – Lesnar "invades" Hunter's office, Ziggler vs. Del Rio, Shield six-man tag". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2013. 
  85. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 5/10: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Daniel Bryan vs. Dean Ambrose, Jack Swagger vs. Big E. Langston". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2013. 
  86. ^ "RAW NEWS: Shield loses first match, Lesnar's "mystique" now in-play, Dolph off TV, Miz returns, Dance-Off, App overload, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  87. ^ Bishop, Matt. "Lesnar finishes off Triple H at Extreme Rules". SLAM! Wrestling. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. 
  88. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 5/24: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including the Intercontinental and U.S. Titles on the line, plus PPV fall-out". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2013. 
  89. ^ Asher, Matthew. "Raw: Curtis Axel's push continues, Punk gets mentioned". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2013. 
  90. ^ "WWE NEWS: Significant Smackdown SPOILER for Friday's episode (w/Analysis of potential fall-out scenarios)". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2013. 
  91. ^ Plummer, Dale. "Smackdown!: The Shield handed their first loss heading into Payback". SLAM! Wrestling. 15 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2013. 
  92. ^ "Caldwell's WWE Payback PPV Results 6/16 (Hour 1): Axel captures IC Title in opening match, A.J. captures Divas Title, RVD returning to WWE". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2017. 
  93. ^ "Caldwell's WWE Payback PPV Results 6/16 (Hour 3)". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2017. 
  94. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 6/17 (Hour 2): Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – Orton vs. Bryan, A.J. Lee-Stephanie McMahon promo exchange, U.S. Title match". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2013. 
  95. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 6/21: Complete coverage of Friday night show, including Bryan vs. Orton main event". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2013. 
  96. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 6/24 (Hour 2): Cena responds to Henry, Punk-Heyman face-to-face, video game reveal, Ryback returns to in-ring action". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2013. 
  97. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 6/28: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Sheamus vs. Damien Sandow in a Dublin Street Fight". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2013. 
  98. ^ a b "Caldwell's WWE MITB PPV Results 7/14 (Pre-Show): Ongoing "virtual-time" coverage of Shield defending Tag Titles". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  99. ^ "Caldwell's WWE MITB PPV Results 7/14 (Hour 1): Complete "virtual-time" coverage of World Title MITB ladder match, IC Title match, Divas Title match". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  100. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 7/15 (Hour 1): Immediate MITB fall-out, Ziggler vs. Del Rio re-match, Orton vs. Fandango". 28 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2017. 
  101. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 7/29 (Hour 1): McMahon talks Spontaneous Combustion with D-Bryan, Mark Henry vs. The Shield, RVD vs. Fandango, more". Pro Wrestling Torch. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  102. ^ "Cupach's WWE Main Event Results 8/7: Shield vs. Team Henry in big six-man tag, The Miz a Paul Heyman Guy?, more". Pro Wrestling Torch. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  103. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 8/16: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Van Dam & Henry & Big Show vs. The Shield". Pro Wrestling Torch. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  104. ^ Bishop, Matt. "Live coverage: WWE SummerSlam 2013". SLAM! Wrestling. 29 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2013. 
  105. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Daniel Bryan faces an even bigger uphill climb". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2013. 
  106. ^ Asher, Matthew. "Raw: Bryan's road through Hell continues". SLAM! Wrestling. 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2013. It appears as though The Shield is now Triple H's lackeys as they open tonight's Raw as makeshift bodyguards (Jerry Lawler called them "henchmen") for The Game as he makes his way to the ring. 
  107. ^ "WWE NEWS: New WWE champion at Night of Champions, but for how long?, plus Heyman's new associate, title match results, TNA stars spotlighted, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2013. 
  108. ^ Asher, Matthew. "Battle may be over but WWE Battleground still leaves unresolved issues". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  109. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 9/23 (Hour 3): Punk returns home, D-Bryan leads Babyfaces vs. Shield in main event". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2013. 
  110. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: The Rhodes brothers get their big chance". SLAM! Wrestling. 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  111. ^ Howell, Nolan. "WWE Main Event: Ambrose puts US belt up against Ziggler". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  112. ^ Martin, Adam. "WWE Hell in a Cell PPV results – 10/27/13 (new champions)". WrestleView. 19 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  113. ^ "10/28 WWE Raw Hits & Misses: Sandow vs. Cena, Michaels – Bryan, Punk vs. Ryback, Orton's Title Celebration". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  114. ^ "Parks' WWE SmackDown report 11/1: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Cena returning to SD". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  115. ^ Plummer, Dale. "Smackdown: The Wyatt Family prevail heading into Survivor Series". SLAM! Wrestling. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  116. ^ "WWE S. Series PPV results 11/24 (Hour 1): Team Shield vs. Team Rhodes & Rey Survivor Series match, IC Title match". Pro WrestlingTorch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2013. 
  117. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 11/25 (Hour 2): Punk & Bryan vs. Wyatts, Divas S. Series match, Sandow vs. Ziggler". Pro Wrestling Torch. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. 
  118. ^ Howell, Nolan. "TLC: Randy Orton crowned new WWE World Heavyweight Champion". SLAM! Wrestling. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. 
  119. ^ "Punk News: When did C.M. Punk know it was time for him to leave WWE?, Punk captures the moment, shares infamous TLC story, identifies Roman Reigns as the "chosen one". Pro Wrestling Torch. 17 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2014. 
  120. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 12/30: Complete "virtual-time" coverage of live 2013 finale – Bryan gives up and gives in, Brock Lesnar returns, Shield shows cracks, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2014. 
  121. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/6: Complete "virtual-time" coverage of live "Old-School" Raw – Flair opens, major Legend return at show-end, Rumble hype, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2014. 
  122. ^ Caldwell, James. "WWE Royal Rumble PPV results 1/26 (Hour 3): Royal Rumble vs. The Crowd main event match". Pro Wrestling Torch. 7 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2014. 
  123. ^ "Full list of Royal Rumble Match participants and eliminations". WWE. 19 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014. 
  124. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: The Yes Movement keeps rolling in Cleveland". SLAM! Wrestling. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  125. ^ Plummer, Dale. "Smackdown!: The Shield puts the Wyatt Family on notice". SLAM! Wrestling. 25 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  126. ^ "2/10 WWE Raw Hits & Misses: Betty White, Sheamus & Christian vs. The Real Americans, Batista, Cena vs. Orton". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  127. ^ Tucker, Benjamin. "Tucker's Raw Instant Reaction 2/10: Road to WrestleMania stuck in L.A. traffic, plus Skip vs. Watch". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  128. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Cena, Orton face off yet again in L.A." SLAM! Wrestling. 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  129. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Cesaro, Cena shine in Mile High showdown". SLAM! Wrestling. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  130. ^ Caldwell, James. "WWE E. Chamber PPV results 2/23 (Hour 2): Shield vs. Wyatts big six-man tag, Batista vs. Del Rio, Divas Title". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2014. 
  131. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/3: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Bryan vs. Batista, WM30 hype, new Tag Champs, C.M. Punk from start to finish, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2014. 
  132. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown report 3/7 Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Sheamus vs. Del Rio, Shield". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  133. ^ Keller, Wade. "Keller's Six Pack: Raw thoughts including Hunter-Bryan beat down, Batista, Shield's turn, Bray's gimmick shift, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  134. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/17: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Hunter's big response to "Occupy Raw," Evolution Explodes, Bryan vs. Orton, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  135. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 3/21: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Cena vs. Harper". Pro Wrestling Torch. Erişim tarihi: 22 Mart 2014. 
  136. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 3/24: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Taker & Lesnar face-to-face, Cena gets spooked, no Bryan, WM30 developments, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2014. 
  137. ^ Caldwell, James. "WrestleMania 30 PPV results: (Hour 2): Complete "virtual-time" coverage of Cena vs. Bray, big moment for Cesaro in the Andre Battle Royal, Shield vs. Outlaws". Pro Wrestling Torch. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2014. 
  138. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 4/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM30 fall-out, WWE Title match teaser, Bryan's first night as champ, Warrior, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2014. 
  139. ^ Aiken, Chris. "WWE Main Event TV report – April 8, 2014". Wrestling Observer. 24 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  140. ^ McCarron, Rob. "WWE Raw TV report – April 14, 2014". 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  141. ^ Howell, Nolan. "SmackDown!: The Shield overcome the odds". SLAM! Wrestling. 15 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  142. ^ Plummer, Dale. "Smackdown!: Dean Ambrose defends the US Title heading into Extreme Rules". SLAM! Wrestling. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  143. ^ Caldwell, James. "Caldwell's Extreme Rules PPV results 5/4: Complete "virtual-time" coverage of live PPV – Bryan vs. Kane, Evolution vs. Shield, Cena vs. Wyatt steel cage match". Pro Wrestling Torch. 6 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2014. 
  144. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 5/5: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – PPV fall-out, U.S. Title battle royal, IC Title re-match, Shield vs. Wyatts, more". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  145. ^ Asher, Matthew. "Mat Matters: Temporarily shelving the YES! Movement IS what's best for business". SLAM! Wrestling. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014. 
  146. ^ Asher, Matthew. "Shield gets suicidal and Cena looks for some Payback against Wyatt". slam.canoe.ca. SLAM! Wrestling. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2014. 
  147. ^ "Raw results: The Shield shatters and Wyatts rebound as Money in the Bank takes shape". WWE.com. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2014. 
  148. ^ "Raw: June 9, 2014". WWE. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2016. The Shield may be one man down, but The Hounds of Justice still have plenty of bark left. 
  149. ^ Caldwell, James. "Raw news: Bryan injury timetable, Rollins's heel turn explanation, Lesnar & Goldust teasers, guest star next week, more". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2014. 
  150. ^ a b Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 6/9: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Daniel Bryan's WWE Title status, Cena joins Shield for main event, Bray Wyatt returns, more". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2014. 
  151. ^ Nemer, Paul. "WWE Smackdown Results – 6/13/14 (Wyatt vs. Ambrose)". wrestleview.com. 1 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2016. 
  152. ^ Ferguson, Derek (17 Haziran 2015). "WWE Raw results: Roman Reigns or Dean Ambrose? Which Shield member qualifies for the Money in the Bank ladder match? And who left Raw on a stretcher?". The Independent. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2016. 
  153. ^ Mezzera, Jon. "6/20 WWE Smackdown Hits & Misses: Ziggler vs. Barrett, Kane vs. Ambrose, MITB Participants Talking and Wrestling". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. I have mixed feelings about separating Roman Reigns and Dean Ambrose at this point ... So, I am ok with having them on their own 
  154. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown report 6/20: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including 4-on-3 handicap match featuring MITB WWE World Title Ladder Match participants". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014. 
  155. ^ Plummer, Dale. "Smackdown!: Money in the Bank challengers prepare with a 7 man tag match". Canoe.ca. 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. Ambrose walks down the ramp to new music. (I guess The Shield is now just Reigns.) 
  156. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Main Event results 6/24: Team Ziggler vs. Team Rollins six-man tag, Reigns-Kane, Triple H, more". PWTorch.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. Reigns said he ran this yard with The Shield and he still runs this yard on his own 
  157. ^ Keller, Wade (31 Temmuz 2017). "KELLER'S WWE RAW REPORT 7/31: Summerslam build-up continues with Joe vs. Roman vs. Braun, plus latest with Jordan and Angle". Pro Wrestling Torch. 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2017. 
  158. ^ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 8/7: Braun vs. Reigns in Last Man Standing match, Miz TV, Summerslam hype". Pro Wrestling Torch. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2017. 
  159. ^ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 7/14: Final episode before Summerslam with latest on Seth-Dean, Women's Title match, Fatal Four-way". Pro Wrestling Torch. 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2017. 
  160. ^ Powell, Jason. "Powell's WWE SummerSlam 2017 live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Samoa Joe vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Sheamus and Cesaro vs. Dean Ambrose and Seth Rollins for the Raw Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2017. 
  161. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2017. 
  162. ^ Keller, Wade (25 Eylül 2017). "KELLER'S WWE RAW REPORT 9/25: Reigns on Miz TV in opening segment, Miz vs. Reigns booked, Matt Hardy & Jordan vs. Miztourage". Pro Wrestling Torch. 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017. 
  163. ^ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 10/2: Reigns challenges Miz for IC Title, Seth takes on Strowman". Pro Wrestling Torch. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2017. 
  164. ^ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 10/9: Shield reunion continues, Miz TV with Sheamus & Cesaro, TLC build up continues". Pro Wrestling Torch. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2017. 
  165. ^ Powell, Jason (16 Ekim 2017). "10/16 Powell's WWE Raw Live TV Review: Braun Strowman vs. Roman Reigns in a cage match, the final push for WWE TLC". Pro Wrestling Dot Net. 30 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  166. ^ "Breaking News: Kurt Angle will return to action and replace Roman Reigns at WWE TLC; AJ Styles to battle "The Demon" Finn Bálor". WWE. 20 Ekim 2017. 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2017. 
  167. ^ Benigno, Anthony. "Kurt Angle & Raw Tag Team Champions Dean Ambrose & Seth Rollins def. Intercontinental Champion The Miz, Cesaro, Sheamus, Braun Strowman & Kane (3-on-5 Handicap Tables, Ladders and Chairs Match)". WWE. 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017. 
  168. ^ "The Shield recruit Triple H at WWE Live Event in Glasgow". WWE. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017. 
  169. ^ Taylor, Scott. "Raw Tag Team Champions Dean Ambrose and Seth Rollins vs. SmackDown Tag Team Champions The Usos". WWE. 29 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  170. ^ Powell, Jason. "11/6 Powell's WWE Raw Live TV Review: Seth Rollins and Dean Ambrose vs. Sheamus and Cesaro for the Raw Tag Titles, Kurt Angle on Miz TV, Elias vs. Jason Jordan". Pro Wrestling Dot Net. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  171. ^ WWE, Ambrose ve Rollins'in bu saltanatını 79 gün olarak kabul etti. Kaynak: "Raw Tag Team Championships". 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  172. ^ Burdick, Michael. "The Shield vs. The New Day". WWE. 23 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017. 
  173. ^ Wortman, James. "The Shield def. The New Day". WWE. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. 
  174. ^ Powell, Jason. "11/13 Powell's WWE Raw Live TV Review: Brock Lesnar returns, The Shield vs. Sheamus, Cesaro, and Miz, Bayley vs. Mickie James vs. Dana Brooke for a spot on Team Raw, the final push for Survivor Series". Pro Wrestling Dot Net. 23 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017. 
  175. ^ Currier, Joseph (20 Kasım 2017). "Roman Reigns completes WWE Grand Slam with IC title win". Wrestling Observer Newsletter. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2017. 
  176. ^ "The new Grand Slam winners: The nine Superstars who have won every active championship". WWE. 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2017. 
  177. ^ Plummer, Dale. "Smackdown!: Money in the Bank challengers prepare with a 7 man tag match". Canoe.ca. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
  178. ^ Tylwalk, Nick (17 Haziran 2014). "Raw: Money in the Bank title match gets its last two participants". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2014. 
  179. ^ "Feud of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2). 2015. ss. 22-23. 
  180. ^ Valentino, Shawn. "Valentino's Magic, Memories & Mania: The Top 10 WWE Moments of 2014". PWTorch.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 
  181. ^ Howell, Nolan (29 Haziran 2014). "Cena takes authority of the WWE title at Money in the Bank". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2014. 
  182. ^ Asher, Matthew (26 Ekim 2014). "Cena and Rollins survive Cell stipulations". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014. 
  183. ^ Clapp, John. "Seth Rollins won the Money in the Bank Contract Ladder Match". 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2014. 
  184. ^ Clapp, John. "WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar vs. Roman Reigns". WWE. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2015. 
  185. ^ Caldwell, James. "Royal Rumble PPV Report 1/25: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Cena vs. Rollins for WWE Title, Royal Rumble, post-PPV Network show". PWTorch.com. 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2015. 
  186. ^ Caldwell, James. "CALDWELL'S WM31 PPV RESULTS 3/29: Complete "virtual-time" coverage of WWE World Title match, Taker's return, Sting vs. Triple H, Cena vs. Rusev, Rock/UFC surprise, more". Pro Wrestling Torch. 8 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2015. 
  187. ^ Caldwell, James. "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". Pro Wrestling Torch. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2015. 
  188. ^ Keller, Wade (20 Eylül 2015). "Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20". Pro Wrestling Torch. 29 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2015. 
  189. ^ Taylor, Scott (5 Ocak 2015). "Roman Reigns & Dean Ambrose def. Seth Rollins & Big Show". WWE. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015. 
  190. ^ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 5/4/15 (Changes to Payback main event)". wrestleview.com. 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
  191. ^ Caldwell, James. "CALDWELL'S PAYBACK PPV REPORT 5/17: Complete "virtual-time" coverage of four-way WWE Title match, I Quit War, more". Pro Wrestling Torch. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2015. 
  192. ^ Murphy, Ryan. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins won a Fatal 4-Way Match". WWE. 5 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2015. 
  193. ^ Anthony, Benigno. "Dean Ambrose def. WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins via Disqualification". WWE. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2015. 
  194. ^ Benigno, Anthony. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Dean Ambrose". wwe.com. WWE. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2015. 
  195. ^ "Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series". wwe.com. WWE. 5 Kasım 2015. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2015. 
  196. ^ Tedesco, Mike (26 Ekim 2015). "WWE RAW Results - 10/26/15 (Reigns is No. 1 Contender)". wrestleview.com. 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2015. 
  197. ^ Caldwell, James (9 Kasım 2015). "11/9 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2015. 
  198. ^ Caldwell, James (16 Kasım 2015). "11/16 WWE Raw Results: CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2015. 
  199. ^ Murphy, Ryan (22 Kasım 2015). "Roman Reigns def. Dean Ambrose in the WWE World Heavyweight Championship Tournament Final Match; Sheamus cashed in his Money in the Bank contract to become WWE World Heavyweight Champion". WWE. 8 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2015. 
  200. ^ "WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2015 results". WWE.com. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2015. 
  201. ^ "WWE RAW LIVE RESULTS: ROMAN REIGNS BEATS SHEAMUS FOR WWE TITLE, VINCE RETURNS". 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  202. ^ "Who won the Royal Rumble?". Sky Sports. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2016. 
  203. ^ Clapp, John. "Dean Ambrose vs. Roman Reigns vs. Brock Lesnar (Triple Threat Match for opportunity to face WWE World Heavyweight Champion Triple H at WrestleMania)". WWE. 17 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2016. 
  204. ^ "Did WrestleMania usher in the Roman Empire?". WWE. 3 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2016. 
  205. ^ Caldwell, James (22 Mayıs 2016). "5/22 WWE Extreme Rules PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  206. ^ Tedesco, Mike (13 Haziran 2016). "WWE Raw Results – 6/13/16 (Live results in New Orleans, go-home for MITB, Ambrose Asylum with Shield reunion)". Wrestleview. 17 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016. 
  207. ^ Caldwell, James. "6/19 WWE MITB PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. 20 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2016. 
  208. ^ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. 20 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2016. 
  209. ^ "WWE Championship". WWE. 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2016. 
  210. ^ "WWE Champion Dean Ambrose def. Roman Reigns & Seth Rollins (Triple Threat Match)". WWE. 24 Temmuz 2016. 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  211. ^ Caldwell, James (24 Temmuz 2016). "7/24 WWE Battleground Results – CALDWELL'S Complete Report". Pro Wrestling Torch. 30 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016. 
  212. ^ "KELLER'S WWE SURVIVOR SERIES PPV REPORT 11/20: Goldberg vs. Lesnar, Raw vs. Smackdown, The Miz vs. Sami Zayn, more". Pro Wrestling Torch. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2016. 
  213. ^ "The Shield Teases a Reunion at WWE's Tribute for the Troops". comibook.com. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2016. 
  214. ^ Keller, Wade. "Keller's WWE Monday Night Raw 4/10: Superstar Shakeup begins with two Smackdown wrestlers coming to the ring, full report". Pro Wrestling Torch. 28 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2017. 
  215. ^ "WWE.com: The Shield's most monstrous triple powerbombs". WWE. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2013. 
  216. ^ Johnson, Mike (19 Mayıs 2013). "Complete WWE Extreme Rules PPV Coverage". PWInsider. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. Reigns held him in a Torture Rack. Rollins came off with the flying kneedrop and killed Bryan. The Shield scored the win. 
  217. ^ Trionfo, Richard (11 Nisan 2013). "WWE NXT Report: The Shield deliver justice". PWInsider. 14 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2013. 
  218. ^ Tedesco, Mike (7 Haziran 2013). "WWE Smackdown Results – 6/7/13 (Tag team main event)". WrestleView. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  219. ^ Caldwell, James. "SmackDown spoilers 3/21: Caldwell's in-person report from Smackdown TV taping (w/Overall Thoughts)". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014. 
  220. ^ Pollock, John. "WrestleMania 30 Report – Live From New Orleans". Fight Network. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014. 
  221. ^ "Parks' WWE SmackDown Report 3/28: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Bray Wyatt vs. Big Show". 29 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2017. 
  222. ^ Bishop, Matt. "Lesnar finishes off Triple H at Extreme Rules". SLAM! Wrestling. 22 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. ... but Ambrose ducks. He grabs Kingston on the rebound and hits the headlock driver and that does it. 
  223. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Lesnar and Heyman pay Triple H an office visit". SLAM! Wrestling. 22 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013. Ambrose hits his headlock driver finisher and The Shield wins again. 
  224. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Elimination Chamber PPV Results 2/17: Complete "virtual-time" coverage of Rock-Punk II, Elimination Chamber match, Shield beats Team Cena". Pro Wrestling Torch. 7 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2013. 
  225. ^ Clapp, John. "The blueprints behind 'The Architect' Seth Rollins' 7 coolest moves". WWE. 16 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2016. 
  226. ^ Artus, Matthew. "Editors' debate: Who is the most underrated Superstar in WWE?". WWE. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  227. ^ "WWE Raw TV report". Wrestling Observer Newsletter. 24 Mart 2014. 9 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2015. 
  228. ^ "WWE Tag Team Champions Roman Reigns & Seth Rollins def. Randy Orton & Daniel Bryan". WWE. 20 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2013. Rollins ran in, disposed of Orton and landed a frightening leaping stomp on Bryan’s skull for the pinfall. 
  229. ^ Trionfo, Richard (27 Mayıs 2013). "Complete WWE Raw Report: The Shield defend their titles". PWInsider. 16 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2013. 
  230. ^ "WWE: Special Op (The Shield) – Single by Jim Johnston". WWE. iTunes. 26 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2013. 
  231. ^ "Pro Wrestling Illustrated". 34 (2). 2014. ss. 42-43. 
  232. ^ a b c "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2013". The Internet Wrestling Database. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013. 
  233. ^ a b Meltzer, Dave (27 Ocak 2014). "Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, Kaliforniya. ss. 1-37. ISSN 1083-9593. 27 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2017. 
  234. ^ "Intercontinental Championship". WWE. 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2017. 
  235. ^ "WWE Tag Team Championships". WWE. 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  236. ^ "United States Championship". WWE. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  237. ^ "What is a Slammy?". WWE. 23 Şubat 2008. 3 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  238. ^ a b c d "2013 Slammy Award winners". WWE. 8 Aralık 2013. 3 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  239. ^ Martin, Adam (8 Aralık 2014). "Early 2014 WWE Slammy Award winners announced". WrestleView. 15 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2014. 
  240. ^ "NXT Championship". WWE. 31 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jon Moxley</span> Amerikalı güreşçi

Jonathan David Good Amerikalı profesyonel güreşçi ve aktör.

<span class="mw-page-title-main">Roman Reigns</span> Amerikalı güreşçi

Leati Joseph "Joe" Anoaʻi, Amerikalı profesyonel güreşçi ve eski profesyonel Kanada futbolu oyuncusudur. Anoaʻi ailesinin bir üyesidir. Roman Reigns ring adını kullanarak WWE'de profesyonel güreşçilik yapmaktadır. Roman Reigns WWE SmackDown brandının Dünya kemeri olan WWE Evrensel Şampiyonluğu'nu 1316 gün elinde tutarak tarihin dördüncü en uzun süreli dünya şampiyonu olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Seth Rollins</span> Amerikalı güreşçi

Colby Lopez Amerikalı profesyonel güreşçi. Şu an WWE'de Seth Rollins ring adıyla güreşmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bray Wyatt</span> Amerikalı güreşçi (1987 – 2023)

Windham Lawrence Rotunda, Amerikalı profesyonel güreşçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Payback (2015)</span> profesyonel güreş etkinliği

Payback (2015) WWE tarafından 17 Mayıs 2015'te Baltimore, Maryland'deki Royal Farms Arena'da düzenlenmiş üçüncü geleneksel Payback profesyonel güreş izle ve öde etkinliği'dir.

<span class="mw-page-title-main">Battleground (2015)</span>

Battleground (2015) WWE tarafından 19 Temmuz 2015'te St. Louis, Missouri'deki Scottrade Center'da düzenlenmiş üçüncü geleneksel Battleground profesyonel güreş izle ve öde etkinliği'dir.

<span class="mw-page-title-main">WrestleMania 33</span>

WrestleMania 33, WWE tarafından 2 Nisan 2017 tarihinde Orlando, Florida'daki Camping World Stadium'da düzenlenen otuz üçüncü WrestleMania profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. Etkinlikte, Raw ve SmackDown brand'inde bulunan güreşçiler yer almıştır. Etkinlik, Florida'da daha önce 2008 ve 2012 yıllarında düzenlenmiştir. Daha önce 2008 yılında düzenlenen WrestleMania XXIV'e Orlando Citrus Bowl adıyla ev sahipliği yapan Camping World Stadium, ikinci kez WrestleMania'ya ev sahipliği yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">WWE Raw Women's Championship sahipleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

WWE Raw Women's Championship , günümüzde WWE'nin Raw markasındaki kadın profesyonel güreşçilerin hedefi olan bir profesyonel güreş şampiyonluk kemeridir.

<span class="mw-page-title-main">Money in the Bank (2016)</span>

Money in the Bank (2016), 19 Haziran 2016 tarihinde Paradise, Nevada'daki T-Mobile Arena'da WWE tarafından düzenlenen yedinci Money in the Bank profesyonel güreş WWE Network ve izle ve öde etkinliği.

<span class="mw-page-title-main">Battleground (2016)</span>

Battleground (2016), 24 Temmuz 2016 tarihinde WWE tarafından Washington'daki Verizon Center'da düzenlenen Battleground profesyonel güreş WWE Network ve izle ve öde etkinliği.

<span class="mw-page-title-main">SummerSlam (2016)</span>

SummerSlam (2016), 21 Ağustos 2016 tarihinde WWE tarafından Brooklyn, New York'taki Barclays Center'da yapılan yirmi dokuzuncu SummerSlam profesyonel güreş WWE Network ve izle ve öde etkinliği. Geçen yıl da olduğu gibi Barclays Center'da düzenlenmiştir. Ayrıca ilk WWE Evrensel Şampiyonu'nun belirlendiği etkinliktir.

<span class="mw-page-title-main">WWE Universal Championship</span>

WWE Universal Championship , WWE'de iki dünya kemerinden biri olarak SmackDown'da savunulan dünya ağırsiklet şampiyonluk kemeri. Şu anki şampiyon, Roman Reigns'in 2 yıldan fazla süren kemer korumasını efsanevi bir maçla bitiren Cody Rhodes'dur.

<span class="mw-page-title-main">NXT Cruiserweight Championship</span>

NXT Cruiserweight Championship, WWE tarafından oluşturulan ve NXT, NXT UK ve 205 Live'daki yarı ağırsiklet güreşçilerin hedefi olan bir profesyonel güreş şampiyonluk kemeridir. Şu anki şampiyon, bu kemeri ilk kez alan Kushida'dır.

<span class="mw-page-title-main">Team Hell No</span> Profesyonel güreş takımı

Team Hell No, Kane ve Daniel Bryan tarafından kurulan, WWE'de faaliyet göstermiş profesyonel güreş takımı. Takımın adı iki güreşçinin kişiliğine atıfta bulunmaktadır: Kane şiddetli bir piromanyak ve "The Devil's Favorite Demon" olarak tanımlanırken, Bryan'ın karakteri kötümser bir tavır sergileyen bir karakterdir ve "No!" diye yüksek sesle bağırmaktadır. Başlangıçta düşman olarak tasvir edilen ikisi, Raw Genel Müdürü AJ Lee tarafından öfke yönetimi derslerine katılmaları sağlanmıştır. Ekip olarak çalışmak zorunda kalmışlar ve işlevsiz bir takım olarak rapor edildikten sonra, en sonunda WWE Takım Şampiyonluğu kemerini kazanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Tyson Kidd and Cesaro</span> Profesyonel güreş takımı

Tyson Kidd and Cesaro, WWE'de faaliyet göstermiş profesyonel güreş takımı. Aralık 2014'te kurulan ikiliye menajer olarak Kidd'in gerçek hayattaki eşi Natalya eşlik etmiştir. Resmî bir adı bulunmayan takım, kendisini "Masters of the WWE Universe" olarak adlandırarak Kâinatın Hâkimleri'ne gönderme yapmışlardır. Ayrıca WWE başkanı Vince McMahon'dan Cesaro'ya eleştiri gelene kadar Japonya'daki Bullet Club'a gönderme olarak kendilerini "Brass Ring Club" olarak da adlandırmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Extreme Rules (2017)</span> 2017 WWE profesyonel güreş izle ve öde etkinliği

Extreme Rules (2017), WWE tarafından düzenlenen dokuzuncu Extreme Rules profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. 4 Haziran 2017 tarihinde Raw brand'ine özel olarak Baltimore, Maryland'deki Royal Farms Arena'da yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">WWE Great Balls of Fire</span> 2017 WWE profesyonel güreş izle ve öde etkinliği

Great Balls of Fire, WWE tarafından düzenlenen profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. 9 Temmuz 2017 tarihinde Raw brand'ine özel olarak Dallas, Teksas'taki American Airlines Center'da yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">No Mercy (2017)</span> 2017 WWE profesyonel güreş izle ve öde etkinliği

No Mercy (2017), WWE tarafından düzenlenen on üçüncü No Mercy profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. 24 Eylül 2017 tarihinde Los Angeles, Kaliforniya'daki Staples Center'da Raw brand'ine özel olarak yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">TLC: Tables, Ladders and Chairs (2017)</span> 2017 WWE

TLC: Tables, Ladders and Chairs (2017), WWE tarafından düzenlenen dokuzuncu TLC: Tables, Ladders and Chairs profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. 22 Ekim 2017 tarihinde Raw brand'ine özel olarak Minneapolis, Minnesota'daki Target Center'da yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Luke Harper and Erick Rowan</span>

Luke Harper ve Erick Rowan, eskiden WWE'nin SmackDown brand'inde The Bludgeon Brothers ring adıyla faaliyet göstermiş olan profesyonel güreş grubu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.