İçeriğe atla

The Card Players

Kart Oyuncuları
Sanatçı Paul Cézanne
Yıl 1894-1895
Tür Tuval üzerine yağlıboya
Konum Musée d'Orsay

Kart Oyuncuları, Fransız Post-Empresyonist sanatçı Paul Cézanne’nın yağlı boya tablo serisidir. Cézanne'ın 1890'ların başındaki son döneminde yapılmış bu seride beş tablo vardır. Tablolar boyut, oyuncu sayısı ve oyunun gerçekleştiği ayar bakımından farklıdır. Cézanne ayrıca “Kart Oyuncuları” serisine hazırlık için çok sayıda çizim ve çalışma yapmıştı. Kart Oyuncuları’nın bir versiyonu 2011'de kasım 2017'ye kadar geçilmemiş, bir tabloya biçilen en yüksek fiyatla Katar Kraliyet Ailesi'ne tahmini 250 milyon $ fiyata satılmıştı.[1]

Özet

Seri, eleştirmenler tarafından 1890'ların başlarından ortalarına kadarki dönemde Cézanne'nın sanatının köşetaşı ve en beğenilen eserlerinden bazılarını yaptığı son yıllarına başlangıç olarak kabul edilir.[2]

Her tablo, Provençal köylülerini pipolarını tüttürürken ve oyun kartlarına dalmış olarak gösterir. Hepsi erkek kişileri, kağıt oynarken çalışkan, gözleri aşağıya doğru bakan, eldeki oyuna odaklanmış olarak gösterir. Cézanne, 17. yüzyıldan Hollanda ve 17. yüzyıl Fransız tür resmi'nden alınan bir motifi uyarladı; bu motifler, daha basit ortamda taş suratlı tüccarlarla değiştirilen ve genellikle tavernalarda kabadayı, sarhoş kumarbazların kart oyunlarını tasvir etti.[2][3] Türün önceki resimleri dramatik anları tasvir ederken,[4] Cézanne'ın portreleri drama, öykü ve geleneksel karakterizasyon eksikliği nedeniyle dikkat çekti.[5] Diğer iki oyunculu versiyonlarda kullanılmayan bir şarap şişesinden ziyade, 17. yüzyıl türünün öne çıkan demirbaşları olan içki ve para yokluğu vardır. Le Nain kardeşlerden birinin, sanatçının evinin yakınındaki Aix-en-Provence müzesinde asılı ve kart oyuncularını betimleyen tablosu Cézanne'ın eserlerine ilham kaynağı olarak alıntılanır.[6][7]

Tabloların modelleri, bazıları Cézanne ailesinin malikanesi olan “Jas de Bouffan”da çalışan yerel çiftçilerdi.[6] Her sahne sessiz, durgun bir konsantrasyon olarak tasvir edilmiştir; adamlar birbirlerine değil kartlarına bakarlar, kartlar belki de iş dışındaki tek iletişim araçlarıdır.[8] Bir eleştirmen sahneleri "insan natürmort" ‘ı olarak tanımlarken,[2] bir başkası erkeklerin oyunlarına yoğun şekilde odaklanması, ressamın sanatına olan ilgisini yansıtıyor diye spekülasyon yapmıştır.[9]

Tablolar

Toplamda Cézanne'ın kart oyuncularının beş tablosu varken, son üç eser kompozisyon ve iki oyuncu sayısıyla birbirine benzer.[10] Resimlerin kesin yapılış tarihleri belli değildir.

The Card Players, 1890–1892, Barnes vakfı, Philadelphia, Pennsylvania

1890-1892 yılları arasında yapılmış en büyük versiyon, 134.6 x 180.3 cm (53 × 71 inç) ölçülerindedir ve tuvaldeki beş figürle en detaylısıdır. Tablo, Philadelphia, Pensilvanya'daki Barnes Vakıf müzesindir ve orada sergilenir.

The Card Players, 1890–1892, Metropolitan Museum of Art, New York

Uzun zamandır “Kart Oyuncuları”nın ikinci versiyonu olduğu düşünülen dört figürlü bu tablonun daha yoğun versiyonu New York'taki Metropolitan Museum of Art'dadır. 65.4 x 81.9 cm (25 3/4 x 32 1/4 inç) ölçülerindedir ve Barnes tablosunun yarısından daha küçüktür.

İki oyunculu resimlerin her birinde, iki oyuncunun arasındaki ayrım çizgisini[3] ve resmin simetrik denge merkezini temsil eden masanın ortasında bir şarap şişesi durur.[7] Üç versiyondan belki de en çok bilineni ve en sık kopyalananı Paris'teki Musée d'Orsay'dadır. 47.5 x 57 cm (17 3/4 x 22 1/2 inç) ölçüleriyle bu tablo tüm tabloların en küçüğüdür. Bu tablo en seyrek boyanmış olup "Kart Oyuncuları" serisinin sonuncusu olarak kabul edilir.[11]

  • The Card Players 1894–95, Tuval üzerine yağlıboya, 47.5 × 57 cm, Musée d'Orsay, Paris
    The Card Players 1894–95, Tuval üzerine yağlıboya, 47.5 × 57 cm, Musée d'Orsay, Paris
  • The Card Players 1892–1895, Tuval üzerine yağlıboya, 60 x 73 cm, Courtauld Institute of Art, Londra
    The Card Players 1892–1895, Tuval üzerine yağlıboya, 60 x 73 cm, Courtauld Institute of Art, Londra
  • The Card Players 1892–93, Tuval üzerine yağlıboya, 97 × 130 cm, Özel koleksiyon
    The Card Players 1892–93, Tuval üzerine yağlıboya, 97 × 130 cm, Özel koleksiyon

Kaynakça

  1. ^ Peers, Alexandra (January 2012). "Qatar Purchases Cézanne's The Card Players for More Than $250 Million, Highest Price Ever for a Work of Art". Vanity Fair. 21 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2012. 
  2. ^ a b c Dorment, Richard (25 Ekim 2010). "Paul Cézanne: The Card Players, Courtauld Gallery, review". The Telegraph. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2011. 
  3. ^ a b Rosenberg, Karen (10 Şubat 2011). "Workers at Rest: Smoking and Playing Cards". The New York Times. 1 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2011. 
  4. ^ Murphy, Richard A (1968). The World of Cézanne. New York: Time-Life Books. s. 111. 
  5. ^ Wadley, Nicholas (1975). Cézanne and his art. New York: Galahad Books. s. 58. ISBN 0-88365-248-X. 
  6. ^ a b Salinger, Margaretta M. (Yaz 1968). "Windows Open to Nature" (PDF). The Metropolitan Museum of Art Bulletin. The Metropolitan Museum of Art. 27 (1). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Nisan 2011. 
  7. ^ a b Gaunt, William (1970). Impressionism: A Visual History. New York: Praeger Publishers. s. 256. 
  8. ^ Barnett, Laura (7 Kasım 2010). "Another view Cézanne's The Card Players". The Guardian. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2011. 
  9. ^ Schjeldahl, Peter. "Game Change: Cézanne, card players, and the birth of modernism". The New Yorker (28 February 2011): 78. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2011. 
  10. ^ Schapiro, Meyer (1988). Cézanne. New York: Harry N. Abrams. s. 94. ISBN 0-8109-1043-8. 
  11. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MurphyB isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İzlenimcilik</span>

İzlenimcilik veya empresyonizm, ışık, renk ve an kavramını öne çıkartan, doğadaki görünümlerin sürekli değişim içinde olduğundan herhangi bir zamanın herhangi bir anına denk gelen görünümün bir daha aynı şekilde görünemeyeceğini fikrini temel alan sanat akımdır.

<span class="mw-page-title-main">Neoklasisizm</span> Antik Yunan ve Antik Romanın "klasik" sanat ve kültüründen ilham alan sanat hareketleri

Neoklasisizm, Antik Yunan ve Antik Roma dönemine ait tarzların yeniden canlandırılmasıyla ortaya çıkan bir akımdır. Bu akımın en önemli özelliklerinden biri önceki dönemlerdeki Barok ve Rokoko sanatındaki aşırı süslemeciliğe duyulan tepkinin ortaya konulmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Paul Cézanne</span> Fransız ressam (1839 – 1906)

Paul Cézanne, Fransız post-empresyonist ressam ve gezgin. Modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle çoğu zaman modern sanatın babası olarak anılmıştır. Empresyonizm ile kübizm arasında bir köprü oluşturmuştur.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Metropolitan Müzesi</span>

Metropolitan Sanat Müzesi, halk dilinde "the Met", dünyanın en büyük ve en önemli müzelerinden biridir. Manhattan, New York'taki Central Park'ın yanında yer alan müze, The Cloisters adı verilen Orta Çağ sanatını barındıran bölümü bünyesinde barındırır. Müzede eski doğu, Mısır, Yunan ve Roma dönemlerine ait eserler bulunmaktadır. Avrupa Orta Çağ koleksiyonunun bir bölümü ise Manhattan'ın kuzey ucundaki ek binada bulunur. Müze içerisinde bir araştırma kitaplığı, çocuklar için bir bölüm ve etkin bir eğitim sergisi vardır. Müzede batı resim sanatının öne çıkan isimlerine ait tablolar da bulunmaktadır. 2 milyondan fazla esere ev sahipliği yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Sisley</span>

Alfred Sisley, Empresyonist peysaj ressamıdır, Fransa'da doğdu ve hayatının çoğunu Fransa'da geçirdi ancak İngiliz vatandaşıydı. Manzara resmi yapan Empresyonistler arasında en tutarlısıydı. Nadiren figür tablosu yaptı ve Renoir ve Pissarro 'dan farklı olarak İzlenimciliğin sanatsal ihtiyaçlarını karşıladığını gördü.

<span class="mw-page-title-main">Paul Signac</span> Fransız ressam (1863 – 1935)

Paul Victor Jules Signac, Fransız neo-empresyonist ressam. Georges Seurat ile beraber puantilist (noktacı) stili geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mary Cassatt</span> Amerikalı ressam (1844 – 1926)

Mary Stevenson Cassatt, Amerikalı ressam.

<span class="mw-page-title-main">Orsay Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orsay Müzesi veya orijinal dilinde Musée d'Orsay, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunan bir devlet müzesidir. Sen Nehri'nin sol yakasında bulunan müze eski bir tren garıydı. Bina 1898 - 1900 yılları arasında inşa edildi. Orsay Müzesi'nde çoğunlukla Fransız sanatına ait, 1848 - 1915 yıllarında arasında yaratılmış heykeller, resimler, mobilyalar ve fotoğraflar bulunur. Müze daha çok içlerinde Monet, Degas, Renoir, Cezanne gibi ressamların eserlerinin bulunduğu geniş izlenimci koleksiyonu ile tanınır. Bu koleksiyon, müzenin 1986 tarihindeki açılışına kadar Galerie nationale du Jeu de Paume'de sergileniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Courtauld Güzel Sanatlar Enstitüsü</span>

Courtauld Güzel Sanatlar Enstitüsü, Londra Üniversitesi'nin bir kolu olarak sanat tarihi üzerine eğitim veren kurum.

<span class="mw-page-title-main">Frédéric Bazille</span> Fransız ressam (1841 – 1870)

Jean Frédéric Bazille, Fransız izlenimci ressam. Eserleri genelde, ön planda figürlerin bulunduğu en plein air çizilmiş peyzajlardır.

<span class="mw-page-title-main">Paul Gachet</span> Fransız hekim (1828 – 1909)

Paul-Ferdinand Gachet, Fransız bir doktor.

<i>Vincent van Goghun yaptığı portreler</i> Vikimedya liste maddesi

Vincent van Gogh, izlenimcilik akımının yayıldığı zamanlarda yaşamıştır. Fotoğrafın ortaya çıkmasından sonra ressamlar artık fiziksel formları taklit etmek yerine resmettikleri kişiler, mekânlar ve nesnelerin ardındaki duygu ve düşünceleri aktarma yoluna girmişlerdir. İzlenimci ressamlar buna kuvvetli fırça darbeleri kullanarak, bazı renk tonlarını vurgulayarak ve ışıklandırmaya dikkat ederek ulaşmaya çalışmışlardı. Vincent van Gogh, bu ideolojiyi resimlerinde kullandığı özne ve nesnelerle olan ilişkisini ve onlara karşı duyduğu hisleri tasvir edebilmek için kullandı. Van Gogh’un yaptığı portreler, ressamın portresini yaptığı kişilerle olan ilişkilerini ve bu öznelerin iç özelliklerini yansıtmak için renk ve fırça darbelerinin kullanımına odaklanır.

<span class="mw-page-title-main">Açık hava ressamlığı</span>

Açık hava ressamlığı, (Fransızca: En plein air,, dar anlamda, ressamın atölyesi gibi kapalı mekanlar dışında doğrudan doğruya doğa içinde yapılan manzara ressamlığı, geniş anlamda ise, manzara resimlerinde açık hava duygusunun yoğun biçimde sağlanabilmesi. İzlenimci sanatçılar tarafından uygulanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Carrière</span> Fransız ressam (1849 – 1906)

Eugène Anatole Carrière, Fin de siècle döneminde eser vermiş Fransız sembolist ressam ve taşbaskı sanatçısı. Kahverengi tonlarda monokrom tablolarıyla bilinir. Heykeltıraş Auguste Rodin'in yakın arkadaşı olmuştur. Monokrom tarzıyla, Picasso'nun özellikle mavi dönemini etkilediği düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hudson Nehri Ekolü</span> 1800lerde New York eyaletinde gelişen manzara resim grubu

Hudson Nehri Ekolü, estetik vizyonu Romantizmden etkilenen bir grup manzara ressamı tarafından şekillendirilen 19. yüzyıl ortalarında bir Amerikan sanat hareketiydi. Tablolar tipik olarak Hudson Nehri Vadisi'ni, Catskill, Adirondack ve Beyaz Dağların çevresini tasvir ediyor. Okulla ilişkilendirilen ikinci nesil sanatçıların eserleri, New England, Maritimes, Batı Amerika ve Güney Amerika'daki diğer yerleri kapsayacak şekilde genişledi.

<span class="mw-page-title-main">Jules Bastien-Lepage</span> Fransız ressam (1848 – 1884)

Jules Bastien-Lepage . Fransız ressam. En çok Saman Tarlası gibi kırsal yaşamın duygusal sahneleriyle ve Fransa ve İngiltere'de yaygın olarak taklit edilen rustik dış mekan türü sahneleri ile tanınır. Aynı zamanda bir portreciydi.

<span class="mw-page-title-main">Carel Fabritius</span>

Carel Pietersz. Fabritius, Hollandalı bir ressamdı. Rembrandt'ın öğrencisiydi ve onun Amsterdam'daki atölyesinde çalıştı. Delft Okulu'nun bir üyesi olan Fabritius, kendi sanatsal tarzını geliştirdi ve perspektif ve ışıklandırma ile ilgili deneyler yaptı. Eserleri arasında A View of Delft, Saka Kuşu (1654) ve The Sentry (1654) bulunmaktadır.

<i>Piyanodaki Kızlar</i>

Genç Kızlar Piyanoda , İzlenimci tarzın yaratılmasında önemli bir figür olan Fransız sanatçı Pierre-Auguste Renoir'ın tuval üzerine yağlı boya çalışmasıdır. Resim, 1892'de Musée du Luxembourg için resmi olmayan bir sözleşme olarak boyanmıştı. Renoir, bu sahnenin üç farklı varyantını yağlı boyaya ve ayrıca biri yağlı boya ve biri pastel olmak üzere iki çalışma resmini yaptı. Sanatçı tarafından tekrarlar olarak biliniyorlardı ve tüccarlardan ve koleksiyonculardan gelen komisyonları karşılamak için yaratılmışlardı. Parça Paris'te Musée d'Orsay, New York'ta Met ve Paris'te Musée de l'Orangerie'de sergileniyor.

<span class="mw-page-title-main">Salıncak (Pierre-Auguste Renoir)</span>

Salıncak, İzlenimci tarzın önde gelen savunucularından Fransız ressam Pierre-Auguste Renoir'in 1876 tarihli tuval üzerine yağlı boya tablosudur. Tablo 92 x 73 cm boyutlarındadır ve Musée d'Orsay'da bulunmaktadır. Renoir, tabloyu şu anda Musée de Montmartre bahçeleri olan yerde gerçekleştirdi. Bal du moulin de la Galette'yi resmetmekle uğraştığı Moulin de la Galette'ye daha yakın olabilmek için bahçelerde bir kulübe kiralamıştı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.