İçeriğe atla

The Byrds

The Byrds (/ bɜːr dz /), 1964'te Los Angeles, California'da kurulmuş bir Amerikan rock grubuydu.[1] Grup, varlığı boyunca birden fazla kadro değişikliğine uğradı ve solist Roger McGuinn (1967'nin ortalarına kadar Jim McGuinn olarak biliniyordu) tek tutarlı üye olarak kaldı.[2] Dünyadaki en popüler gruplardan biri olarak zamanları 1960'ların ortalarında kısa bir süre sürse de, Byrds bugün eleştirmenler tarafından dönemlerinin en etkili rock grupları arasında kabul ediliyor.[2][3][4] Berrak armoni şarkıları ve McGuinn'in kendine özgü karışımı 12 telli Rickenbacker gitarı "rock sözlüğüne çekildi" ve etkili olmaya devam etti.[2][5]

Başlangıçta, Byrds, 1965'te Beatles ve diğer British Invasion gruplarının etkisini birinci ve ikinci albümlerinde ve hit single'larında çağdaş ve geleneksel folk müziğiyle birleştirerek folk rock müzik türünün popüler bir format olarak öncülüğünü yaptı "Mr. Tambourine Man" ve "Turn! Turn! Turn!".[6][7][8][9] 1960'lar ilerledikçe grup, "Eight Miles High" şarkıları ve Fifth Dimension (1966), Younger Than Yesterday (1967) ve The Notorious Byrd Brothers (1968) albümleriyle psychedelic rock ve raga rock'ın ortaya çıkmasında etkili oldu.[2][10][11] Grup aynı zamanda country rock'ın gelişmesinde öncü bir rol oynadı[2] 1968 tarihli Sweetheart of the Rodeo albümü bu türe tam anlamıyla kapılmalarını temsil ediyordu.[12]

Grubun orijinal beş kişilik kadrosu McGuinn (baş gitar, vokal), Gene Clark (tef, vokal), David Crosby (ritim gitar, vokal), Chris Hillman (bas gitar, vokal) ve Michael Clarke'tan (davul) oluşuyordu. Grubun bu versiyonu nispeten kısa ömürlüydü ve 1966'nın başlarında Clark, kaygı ve grup içinde artan izolasyonuyla ilgili sorunlar nedeniyle ayrıldı. Byrds, Crosby ve Clarke'ın da ayrıldığı 1967'nin sonlarına kadar bir dörtlü olarak devam etti.[13] McGuinn ve Hillman, country rock öncüsü Gram Parsons da dahil olmak üzere yeni üyeler almaya karar verdi, ancak 1968'in sonlarında Hillman ve Parsons da gruptan ayrıldı.[14] McGuinn, grubun üyeliğini yeniden inşa etmeyi seçti; 1968 ile 1973 arasında, diğerlerinin yanı sıra gitarist Clarence White'ın da yer aldığı Byrds'ın yeni bir enkarnasyonunu yönetti.[15] McGuinn, orijinal beşlinin yeniden bir araya gelmesine yol açmak için 1973'ün başlarında grubun o zamanki mevcut versiyonunu dağıttı.[2] The Byrds'ın son albümü Mart 1973'te yayınlandı ve yeniden birleşen grup o yıl dağıldı.[16]

Byrds'ın birkaç eski üyesi, ya solo sanatçılar olarak ya da Crosby, Stills, Nash & Young, the Flying Burrito Brothers, McGuinn, Clark & Hillman ve Desert Rose Band gibi grupların üyeleri olarak kendi başarılı kariyerlerine devam ettiler.[2] 1991'de Byrds, beş orijinal üyenin son kez birlikte performans gösterdiği bir olay olan Rock and Roll Hall of Fame'e alındı.[17][18] Gene Clark o yıl kalp krizinden öldü, Michael Clarke ise 1993'te karaciğer yetmezliğinden öldü.[19][20] Crosby 2023'te öldü.[21] McGuinn ve Hillman aktif olmaya devam ediyor.

Diskografi

  • Mr. Tambourine Man (1965)
  • Turn! Turn! Turn! (1965)
  • Fifth Dimension (1966)
  • Younger Than Yesterday (1967)
  • The Notorious Byrd Brothers (1968)
  • Sweetheart of the Rodeo (1968)
  • Dr. Byrds & Mr. Hyde (1969)
  • Ballad of Easy Rider (1969)
  • (Untitled) (1970)
  • Byrdmaniax (1971)
  • Farther Along (1971)
  • Byrds (1973)

Kaynakça

  1. ^ Ankeny, Jason. "Biography of Roger McGuinn". Allmusic. 20 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2010. 
  2. ^ a b c d e f g Unterberger, Richie. "Biography of The Byrds". AllMusic. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2010. 
  3. ^ Einarson, John. (2005). Mr. Tambourine Man: The Life and Legacy of the Byrds' Gene Clark. Backbeat Books. ss. 72-75. ISBN 0-87930-793-5. 
  4. ^ Menck, Ric. (2007). The Notorious Byrd Brothers (33⅓ series). Continuum Books. s. 44. ISBN 978-0-8264-1717-6. 
  5. ^ Smith, Chris. (2009). 101 Albums That Changed Popular Music. Oxford University Press. ss. 32-34. ISBN 978-0-19-537371-4. 
  6. ^ Ruhlmann, William. "Mr. Tambourine Man song review". Allmusic. 9 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2010. 
  7. ^ Ruhlmann, William. "Turn! Turn! Turn! song review". Allmusic. 16 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2010. 
  8. ^ Richie Unterberger. "Mr. Tambourine Man album review". Allmusic. 31 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2010. 
  9. ^ "Folk-Rock Overview". Allmusic. 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2017. 
  10. ^ "Psychedelic Rock Overview". Allmusic. 16 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010. 
  11. ^ Bellman, Jonathan. (1997). The Exotic In Western Music. Northeastern Publishing. s. 351. ISBN 1-55553-319-1. 
  12. ^ Fricke, David (1997). "A Trip to the Country". Sweetheart of the Rodeo (CD booklet). The Byrds. Columbia/Legacy. 
  13. ^ Buckley, Peter. (2003). The Rough Guide to Rock. Rough Guides. ss. 155-156. ISBN 1-84353-105-4. 
  14. ^ Einarson, John. (2005). Mr. Tambourine Man: The Life and Legacy of the Byrds' Gene Clark. Backbeat Books. ss. 87-89. ISBN 0-87930-793-5. 20 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2016. 
  15. ^ Hjort, Christopher. (2008). So You Want To Be A Rock 'n' Roll Star: The Byrds Day-By-Day (1965–1973). Jawbone Press. s. 117. ISBN 978-1-906002-15-2. 
  16. ^ Connors, Tim. "Byrds". ByrdWatcher: A Field Guide to the Byrds of Los Angeles. 25 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2010. 
  17. ^ Einarson, John. (2005). Mr. Tambourine Man: The Life and Legacy of the Byrds' Gene Clark. Backbeat Books. ss. 293-294. ISBN 0-87930-793-5. 
  18. ^ Rogan, Johnny. (1998). The Byrds: Timeless Flight Revisited (2.2yayıncı=Rogan House bas.). ss. 445-447. ISBN 0-9529540-1-X. 
  19. ^ Rogan, Johnny. (1998). The Byrds: Timeless Flight Revisited (2.2yayıncı=Rogan House bas.). s. 510. ISBN 0-9529540-1-X. 
  20. ^ Unterberger, Richie. "Biography of Michael Clarke". Allmusic. 20 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2010. 
  21. ^ Willman, Chris; Morris, Chris (19 Ocak 2023). "David Crosby, Byrds and Crosby, Stills & Nash Co-Founder, Dies at 81". Variety. Penske Media Corporation. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Heavy metal, 1960'lı yılların sonlarında 1970'li yılların başlarında İngiltere ve ABD'de gelişen bir rock müzik türüdür. Kökenleri blues rock, psikedelik rock ve acid rock'a dayanan heavy metal grupları; kalın ve ağır bir ses, distortion, uzun gitar soloları ve yüksek ses gibi kendine özgü elementler geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Neil Young</span> Kanadalı film yönetmeni

Neil Young, Kanadalı bestekâr, söz yazarı ve şarkıcı. Rock müzik türünde eserleri ile bilinir, en önemli eserlerini folk rock türünde vermiştir.

<i>Rock in Rio</i> (video)

Rock in Rio İngiliz heavy metal grubu Iron Maiden'ın 2002 yılında yayımladığı bir DVD'dir. İki diskten oluşan DVD'nin birinci diski grubun 19 Ocak 2001 günü Brezilya'da Rock in Rio festivalinde 250.000 seyirci önünde verdiği konserin görüntülerinden oluşur. İkinci diskte ise grupla yapılmış röportajlar, kısa bir belgesel ve grubun resmî fotoğrafçısı Ross Halfin'in çektiği fotoğraflar bulunur. DVD'nin montajı basçı Steve Harris tarafından yapılmıştır.

G-funk ya da Gangsta funk, 1990'lı yılların başında West Coast gangsta rap'ten doğan bir müzik türüdür. G-funk çok katmanlı ve melodik synthesizer'lar, yavaş hipnotik yivler, derin bir bas, arka planda kadın vokalleri, geniş p-funk örneklemeleri ve yüksek portamento klavyeler içermektedir.

<i>Unknown Pleasures</i>

Unknown Pleasures, İngiliz post-punk grubu Joy Division'ın 1979 yılında Factory Records aracılığıyla yayınlanmış olduğu çıkış albümüdür. Albümün kaydı Martin Hanett yapımcılığında İngiltere'nin Stockport kentindeki Strawberry Stüdyoları'nda yapılmıştır. Çıkışından itibaren başarılı bir satış gerçekleştiremese bile albüm, grubun 1980 yılında yayınladığı "Love Will Tear Us Apart" adlı teklisinin getirdiği başarının ardından daha çok tanınmıştır. Factory yöneticisi Tony Wilson, gruba olan inancı nedeniyle satışa sunulacak ilk 10.000 albümün masraflarını karşılamak için kişisel birikiminden 8.500 sterlin katkıda bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Deneysel rock</span>

Deneysel rock ya da avangart rock, rock'ın tipik elemanları üzerinde deneyselliğe gidilen bir müzik türüdür. Deneysel rock, aynı zamanda genel kompozisyon ve performans tekniklerinin sınırlarını zorlayan bir özelliğe sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Folk rock</span>

Folk rock, halk müziği ve rock müziği birleştiren bir müzik türüdür. Genel olarak folk rock terimi 1960'ların ortasında Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan bir türü tanımlamak için ortaya atılmıştır. Türün öncülüğünü Los Angeleslı müzik grubu The Byrds yapmıştır. Grup, geleneksel halk müziği ile Dylanvari şarkıları rock enstrümanları ile çalmış, bu noktada ise The Beatles ve diğer İngiliz gruplarından büyük ölçüde etkilenmiştir. "Folk rock" terimi ise ilk kez ABD basını tarafından The Byrds'ün müziğini tanımlamak için 1965 Haziran'ında ortaya atılmıştır. The Byrds'ün "Mr. Tambourine Man" cover'ı ve bu cover'ın ticari başarısı ise folk rock'ın 1960'ların ortasında büyük bir başarıya ulaşmasını sağlamıştır. Dylan'ın kendisi de türe büyük bir ilham kaynağı olmuştu; özellikle elektro gitarla kaydın da yapıldığı Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited ve Blonde on Blonde albümleri türün gelişiminde önemli bir role sahipti. Dylan'ın 25 Temmuz 1965 tarihinde Newport Folk Festival'inde elektronik altyapılı bir müzik grubuyla konser verişi ise aynı zamanda folk rock için önemli bir atılımdı.

Dann Huff Amerikalı müzisyen, şarkıcı-söz yazarı ve prodüktör. Genelde country müzik tarza yaptığı çalışmalarlar anılan Huff, 2001 ve 2004'te Country Müzik Ödülleri'nde Yılın Müzisyeni; 2006 ve 2009'da da Country Müzik Akademisi'nde Yılın Prodüktörü ödüllerini kazanmıştır. Şarkıcı/ söz yazarı Ashlyne Huff'ın babasıdır.

"(I Can't Get No) Satisfaction", İngiliz rock grubu The Rolling Stones'un 1965'te yayımlanan bir şarkısı. Mick Jagger ve Keith Richards tarafından yazılan şarkının yapımcılığını Andrew Loog Oldham üstlendi.

Dream pop, 1980'lerin ortasında Birleşik Krallık'ta ortaya çıkan bir alternatif rock alt türüdür. İlk olarak 1980'lerde Alex Ayuli tarafından grubu A.R. Kane'in müziğini tasvir etmek için kullanılan terim, New York kökenli müzik gazetecisi Simon Reynolds'ın terimi Britanyalı shoegazing gruplarını tanımlamak için kullanması ile ün kazanmış, Reynolds da bu terimi kullanan ilk profesyonel gazeteci olmuştur. 1990'larda ise "shoegazing" ve "dream pop" terimleri bölgelere göre birbirinin yerine kullanılmıştır.

<i>The Man Who Sold the World</i>

The Man Who Sold the World, David Bowie'nin 1970 yılında Mercury Records aracılığıyla çıkan 3. stüdyo albümü. Albümün yapımında çalışan birçok müzisyen, daha sonra "Spiders from Mars" ismiyle Bowie'ye eşlik etmiştir. The Man Who Sold the World, Bowie'nin önceki albümündeki folk rock tarzından uzaklaşmış ve Led Zeppelin ile Black Sabbath gibi gruplarınkine benzer bir heavy metal ve hard rock tarzı edinmiştir. Ayrıca eleştirmenler albümün glam rock döneminin başlangıcı olduğunu iddia etmiştir. Allmusic yazarı Stephen Thomas Erlewine ise albümün "Bowie'nin klasik döneminin başlangıcı olduğunu" belirtmiştir.

Buffalo Springfield 1966 yılında Los Angeles, California’da kurulan country rock ve folk-rock grubu. the byrds dışında hiçbir amerikalı grubun folk-rock ve country-rock alanında buffalo springfield kadar etkili olamadığı ve buffalo springfield'in bu türde the byrds'le birlikte en etkili grup olduğu iddia edilmektedir.

Deneysel pop, geleneksel müzik sınırlarıyla kategorilendirilemeyen veya var olan popüler biçimleri yeni yönlere çekme gayreti gösteren bir pop müzik türüdür. Musique concrète, aleatorik müzik veya eklektizm gibi deneysel tekniklerini pop dokularıyla birleştirebilir. Sıklıkla, sesleri ve aranjmanları manipüle etmek için elektronik efektleri kullanılır ve her zaman aynı anda olmasa da kurgusunda ses-tabanlı ve nota-tabanlı çalışmaları bir araya getirebilir.

<span class="mw-page-title-main">Bruce Langhorne</span> Amerikalı siyahi folk müzisyeni

Bruce Langhorne, Amerikalı siyahi folk (halk) müzisyenidir. 1960'lı yıllarda Greenwich Kasabası halk sahnesinde, özellikle halk müziği albümleri ve performansları için gitarist olarak sahnede aktif bir müzisyendi.

"Babe I'm Gonna Leave You", 1950'lerin sonlarında Anne Bredon tarafından yazılmış bir halk şarkısıdır. Joan Baez,1962 tarihli albümü için solo bir versiyon kaydetti Led Zeppelin de dahil olmak çeşitli müzisyenler tarafından çeşitli tarzlara uyarladılar.

"Communication Breakdown", İngiliz rock grubu Led Zeppelin'in 1969 tarihli çıkış albümleri Led Zeppelin'de yer alan bir şarkıdır. Grubun ABD'deki ilk single'ı olan ''Good Times Bad Times''ın B yüzü olarak yayınlandı. Grubun kaydı taklit ettiği bir tanıtım videosu yayınlandı; Led Zeppelin DVD'sinde (2003) yer almaktadır.

Psikedelik folk 1960'larda ortaya çıkan, Psikedelik müziğin daha oynak, gevşemiş bir biçimidir. Büyük ölçüde halk müziğinin akustik enstrümantasyonu korunur, ancak Psikedelik müziği oluşturan ortak öğeler de görülür.

"Sweet Leilani", 1937 yapımı Waikiki Wedding filminde yer alan bir şarkıdır. En İyi Özgün Şarkı Akademi Ödülü'nü kazandı ve Bing Crosby'nin plağı 1937'nin en büyük hitlerinden biri oldu.

<span class="mw-page-title-main">Crosby, Stills, Nash & Young</span>

Crosby, Stills & Nash (CSN), Amerikalı şarkıcı-söz yazarları David Crosby, Stephen Stills ve İngiliz şarkıcı-söz yazarı Graham Nash'ten oluşan bir folk rock süper grubuydu. Kanadalı şarkıcı-söz yazarı Neil Young ile dördüncü üye olarak katıldıklarında, onlara Crosby, Stills, Nash & Young (CSNY) adı verildi. Karmaşık vokal armonileri, Amerikan müziği ve kültürü üzerindeki kalıcı etkilerinin yanı sıra politik aktivizmleri ve genellikle çalkantılı kişilerarası ilişkileri ile tanınırlar.

Wings Over the World, rock grubu Wings'in yer aldığı 1979 yapımı bir televizyon belgesel filmidir. Film, grubun ünlü 1975-76 dünya turlarındaki konser performanslarından ve kamera arkası görüntülerinden oluşur. Ayrıca Wings'in Londra Çağdaş Sanatlar Enstitüsü'nde 1972 Birleşik Krallık üniversite turlarından önce prova yaptığı kısa bir bölüm de bulunmaktadır. 1976 canlı performanslarının sesindeki sorunlar nedeniyle, filmin yayınlanması Jimmy McCulloch ve Joe English'in gruptan ayrılmaları ve yerlerine başkalarının gelmesine kadar gecikti. Film, ABD'de 16 Mart 1979'da (CBS'de) ve İngiltere'de 8 Nisan 1979'da (BBC2'de) yayınlandı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.