İçeriğe atla

The Bells of St. Mary's

The Bells of St. Mary's
YönetmenLeo McCarey
YapımcıLeo McCarey
SenaristDudley Nichols
Hikâye (eser)Leo McCarey
Oyuncular
MüzikRobert Emmett Dolan
Görüntü yönetmeniGeorge Barnes
KurguHarry Marker
StüdyoRainbow Productions
DağıtıcıRKO Radio Pictures
Çıkış tarih(ler)i6 Aralık 1945 (1945-12-06) (New York City, New York)
Süre126 dakika
ÜlkeABD
Dilİngilizce
Bütçe$1.3 milyon[1]
Hasılat$21,333,333 (United States)[2]

The Bells of St. Mary's (1945), yapımcılığını ve yönetmenliğini Leo McCarey'in üstlendiği, başrollerini Bing Crosby ve Ingrid Bergman'ın paylaştığı bir Amerikan drama filmidir . Dudley Nichols tarafından yazılan ve Leo McCarey'in bir hikâyesine dayanan film, aralarında tatlı rekabete rağmen okullarını kapatılmaktan kurtarmaya çalışan bir rahip ve bir rahibe hakkındadır. Peder O'Malley karakteri daha önce Crosby tarafından 1944 yılında En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü'nü kazandığı Going My Way filminde canlandırılmıştı. Filmin yapımcılığını Leo McCarey'in yapım şirketi Rainbow Productions üstlendi.

Film, ilk gösterimi sırasında Kuzey Amerika'da 8 milyon dolarlık gelir elde etti ve[3][4] buonu ABD'de 1945'in en yüksek hasılat yapan filmi yaptı.

Film toplamda 3,715,000$ kar elde ederek RKO tarihindeki en kârlı film oldu.[5][6] Enflasyona göre ayarlanmış, tüm zamanların en çok hasılat yapan 57. filmi olarak kabul ediliyor.[7]

Film, En İyi Ses Kaydı Akademi Ödülü'nü kazandı (Stephen Dunn). Başrolde En İyi Erkek Oyuncu (Bing Crosby), Başrolde En İyi Kadın Oyuncu (Ingrid Bergman), En İyi Yönetmen, En İyi Kurgu, En İyi Müzik, Dramatik veya Komedi Filmi, En İyi Şarkı (Müzik: Jimmy Van Heusen, şarkı sözleri: Johnny Burke " Aren't You Glad You're You" ) ve En İyi Film ödülüne aday gösterildi.[8]

Bing Crosby'nin Peder Chuck O'Malley rolüyle Akademi Ödülü adaylığı, onu tarihte aynı karakteri canlandırdığı için iki adaylık alan ilk aktör yaptı.[9]

Oyuncu kadrosu

Bing Crosby, Peder O'Malley rolünde
Ingrid Bergman, Rahibe Benedict rolünde
  • Bing Crosby - Peder Chuck O'Malley
  • Ingrid Bergman - Rahibe Mary Benedict
  • Henry Travers - Horace P. Bogardus
  • William Gargan - Joe Gallagher
  • Ruth Donnelly - Rahibe Michael
  • Joan Carroll - Patricia "Patsy" Gallagher
  • Martha Sleeper - Mary Gallagher
  • Rhys Williams - Dr. McKay
  • Dickie Tyler - Eddie Breen
  • Una O'Connor - Mrs. Breen
  • Dewey Robinson - Pedestrian (ismi geçmedi)
  • Pietro Sosso - Kör adam (ismi geçmedi)

Kaynaklar

  1. ^ Variety 12 September 1945 p 12
  2. ^ The Bells of St. Mary's 7 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Box Office Mojo. Retrieved January 20, 2010. This is $460 million when adjusted for inflation 2 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., the 52nd highest of all time.
  3. ^ "60 Top Grossers of 1946". Variety. 8 Ocak 1947. s. 8. 
  4. ^ "All Time Domestic Champs". Variety. 6 Ocak 1960. s. 34. 
  5. ^ Richard Jewel, 'RKO Film Grosses: 1931-1951', Historical Journal of Film Radio and Television, Vol 14 No 1, 1994 p46
  6. ^ Richard B. Jewell, Slow Fade to Black: The Decline of RKO Radio Pictures, Uni of California, 2016
  7. ^ "All-time adjusted figures". 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2021. 
  8. ^ "The 18th Academy Awards (1946) Nominees and Winners". oscars.org. 11 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2011. 
  9. ^ "When the Academy Nominates Actors Twice For Playing the Same Character". Mental Floss. 15 Ocak 2016. 16 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ingrid Bergman</span> İsveçli oyuncu (1915–1982)

Ingrid Bergman, İsveçli sinema ve tiyatro oyuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">Michael Curtiz</span>

Michael Curtiz, Macar asıllı Amerikalı yönetmen.

<span class="mw-page-title-main">Cate Blanchett</span> Avustralyalı sinema oyuncusu (d. 1969)

Catherine Élise Blanchett, iki kez Oscar, üç kez BAFTA ve üç kez Altın Küre kazanmış Avustralyalı oyuncu. Elizabeth ve Elizabeth: Altın Çağ filmlerinde canlandırdığı İngiltere kraliçesi I. Elizabeth ve Peter Jackson'ın Yüzüklerin Efendisi üçlemesinde canlandırdığı elf kraliçesi Galadriel rolleriyle bilinir. Ayrıca Katharine Hepburn'ü canlandırdığı Martin Scorsese'nin The Aviator filmiyle En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Akademi Ödülü'nü kazanmıştır. 2007 yılında Jude Quinn'i canlandırdığı I'm Not There filmi ile 64. Venedik Film Festivali'nde Volpi Kupasını almıştır. Bu filmle Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Oscar'a aday gösterilen oyuncu karşı cinsi oynayıp Oscar'a aday olmuş 2. oyuncudur. 2013 yılında Woody Allen yapımı Blue Jasmine filminde Jasmine adlı karakteri canlandırarak En İyi Kadın Oyuncu dalında Oscar kazanmıştır. Peter Jackson yönetmenliğinde çekilen The Hobbit: An Unexpected Journey'de yine elf kraliçesi Galadriel'i canlandırmıştır. 77. Venedik Film Festivali'nin jüri başkanlığını da üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Leo McCarey</span> Amerikalı film yapımcısı ve yönetmeni; senarist (1898 – 1969)

Thomas Leo McCarey Akademi Ödülü sahibi film yönetmeni, yapımcısı ve senaristi. 1938 yılında The Awful Truth filmi ile En İyi Yönetmen Akademi Ödülü'nü almış, daha sonra bu başarıyı Yolumda Giderken filmi ile tekrarlamıştır. Ayrıca Yolumda Giderken ile En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü'nün sahibi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">James L. Brooks</span> Amerikalı film yapımcısı ve yönetmeni; senarist

James L. Brooks, üç kez Oscar kazanmış, 19 Emmy ödülü sahibi Amerikalı yapımcı, senarist ve film yönetmenidir.

<i>Yolumda Giderken</i>

Yolumda Giderken,, 1943 yapımı 1944 yayinlanma tarihli Akademi Ödüllü film. Leo McCarey yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bing Crosby</span> Amerikalı sinema oyuncusu ve şarkıcı (1903 – 1977)

Harry Lillis Crosby, Amerikalı şarkıcı, oyuncu. Amerikalı bir şarkıcı ve ilk multimedya yıldızı olarak kabul edilen yarım yüzyıllık bir sanat kariyeri olan bir aktördü, Bing Crosby 20. yüzyılın en çok satan ve başarılı müzikal eylemiydi, Crosby rekor satışlarında, radyo sıralamalarında ve gelirde liderdi. film dünya çapında yirminci yüzyılın en önemli ve etkili karakterlerinden birini canlandırıyor.

En İyi Hikâye Akademi Ödülü, Akademi Ödülleri'nin başlangıcından 1957 yılına kadar Akademi Ödülü'ne layık görülerek, En İyi Özgün Senaryo için Akademi Ödülü lehine kaldırıldı.

<i>The Awful Truth</i>

The Awful Truth, Leo McCarey tarafından yönetilen, Irene Dunne ve Cary Grant'in başrollerini paylaştığı, 1937 yapımı bir Amerikan screwball komedi filmi. Arthur Richman'ın 1923 tarihli The Awful Truth adlı oyunundan uyarlanan film, güvensiz zengin bir çiftin boşanma davasına nasıl başladığını konu edindi. Bu McCarey'nin Columbia Pictures için yaptığı, diyalog ve komik unsurların büyük ölçüde yönetmen ve oyuncular tarafından doğaçlama yaptığı ilk filmiydi. Theodora Goes Wild'dan (1936) sonra Dunne'ın ikinci komedisiydi ve bu komedi filmiyle En İyi Kadın Oyuncu Akademi Ödülü'ne de aday gösterildi. Kostümleri Robert Kalloch tarafından tasarlandı.

<i>All the Kings Men</i> (film, 1949) film

All the King's Men, Robert Rossen tarafından yazılan, üretilen ve yönetilen 1949 tarihli bir Amerikan kara filmidir. Aynı adlı 1946 Robert Penn Warren romanına dayanıyor. Filmde Broderick Crawford, John Ireland, Mercedes McCambridge ve Joanne Dru rol alıyor. Film Amerika'nın güneyinde hırslı ve acımasız politikacı Willie Stark'ın (Crawford) yükselişi ve düşüşünü konu edindi. Kurgusal bir karakter olmasına rağmen, Stark, Louisiana valisi Huey Long'a çok benzediği düşünülür.

<i>Saratoga Trunk</i>

Saratoga Trunk, Sam Wood'un yönettiği ve Gary Cooper, Ingrid Bergman ve Flora Robson'ın oynadığı 1945 Amerikan drama- romantik western filmidir. Casey Robinson tarafından yazılan ve Edna Ferber'in Saratoga Trunk adlı romanına dayanan film, Teksaslı bir kumarbaz ve bir Creole aristokratının kızı ve onun güzel metresi hakkındadır.

<i>Love Affair</i> (film, 1939)

Love Affair, Charles Boyer ve Irene Dunne'ın başrol oynadığı ve Maria Ouspenskaya'nın yer aldığı 1939 Amerika yapımı romantik filmidir. Leo McCarey tarafından yönetildi ve McCarey ve Mildred Cram'ın bir hikâyesine dayanarak Delmer Daves ve Donald Ogden Stewart tarafından yazıldı. Konsepti tartışmalı olan resmi senaryo, Hollywood sansürüne uğramamak için yeniden düzenlendi ve yazıldı. Aktör önerilerine ve doğaçlamalarına dayandı, bu da uzun gecikmelere ve bütçe uzatmalarına neden oldu.

<i>An Affair to Remember</i>

An Affair to Remember, Leo McCarey tarafından yönetilen ve Cary Grant ve Deborah Kerr'in başrol oynadığı 1957 Amerika yapımı romantik filmidir. CinemaScope'da çekildi ve 20th Century Fox tarafından dağıtıldı. Amerikan Film Enstitüsü'ne göre tüm zamanların en romantik filmlerinden biri olarak kabul ediliyor. Film, McCarey'in 1939'da Irene Dunne ve Charles Boyer'in oynadığı Love Affair filminin yeniden çevrimiydi.

<i>The Emperor Waltz</i>

The Emperor Waltz Billy Wilder tarafından yönetilen ve başrollerini Bing Crosby ve Joan Fontaine'in oynadığı 1948 Amerika yapımı müzikal filmidir. Wilder ve Charles Brackett tarafından yazılan film, yirminci yüzyılın başında Avusturya'da İmparator Franz Joseph'i bir gramofon almaya ikna etmeye çalışan küstah bir Amerikan gramofon satıcısı hakkındadır, İmparator ürünü alırsa ürün Avusturya halkının beğenisini kazanacaktır. The Emperor Waltz, Avusturya'dan Franz Joseph I'in dahil olduğu gerçek hayattaki bir olaydan ilham aldı. Kanada'daki Jasper Ulusal Parkı'nda çekildi Filmin prömiyeri 1948 baharında Londra, Los Angeles ve New York'ta yapıldı ve resmi olarak 2 Temmuz 1948'de Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlandı. 1949'da film, En İyi Kostüm Tasarımı ve En İyi Müzik dallarında Akademi Ödülü adaylığının yanı sıra En İyi Yazılı Amerikan Müzikali dalında Writers Guild of America Ödülü adaylığı aldı.

18. Akademi Ödülleri, II. Dünya Savaşı'ndan sonra düzenlenen ilk törendi. Bu nedenle tören, savaş sırasında yapılan törenlerden daha gösterişli oldu. Savaş yıllarında dağıtılan alçı heykelciklerin yerini altın kaplamalı bronz heykelcikler aldı. Yönetmen Billy Wilder'ın acımasız ve sosyal açıdan önemli draması The Lost Weekend en fazla ödülü aldı. Hem En İyi Film Akademi Ödülü'nü hem de Altın Palmiye'yi kazanan ilk film oldu. Joan Crawford, zatürree olduğunu iddia ederek törene katılmadı. Ancak ödülü kazandı ve ödül o gece yataktayken kendisine verildi.

<i>Joan of Arc</i> (film, 1948)

Joan of Arc, Victor Fleming'in yönettiği ve Ingrid Bergman'ın ünlü Fransız dini ikonu ve savaş kahramanı Joan olarak oynadığı 1948 Amerikan menşeli epik bir filmdir. Walter Wanger tarafından üretildi. Maxwell Anderson'ın yazdığı ve Bergman'ın da rol aldığı başarılı Broadway oyunu Joan of Lorraine'e dayanıyor. Senaryo Anderson'ın kendisi ve Andrew Solt ile birlikte yazıldı. Anderson oyunundan uyarlanan ve yazarın film senaryosunu da yazdığı tek filmidir. Ayrıca Fleming'in 1949'daki ölümünden önce yönettiği son filmdir.

<i>Holiday Inn</i> (film)

Holiday Inn, Bing Crosby ve Fred Astaire'in başrollerini Marjorie Reynolds, Virginia Dale ve Walter Abel ile paylaştığı 1942 Amerika yapımı müzikal filmidir. Mark Sandrich tarafından yönetildi ve müziği Irving Berlin tarafından yapıldı. Besteci film için özel olarak on iki şarkı yazdı, en iyi bilineni White Christmas şarkısıdır. Filmin koreografisi Danny Dare tarafından yapıldı.

<i>Mourning Becomes Electra</i> (film)

Mourning Becomes Electra, 1931 tarihli aynı adlı Eugene O'Neill oyunundan Dudley Nichols tarafından uyarlanan, 1947 yapımı bir Amerikan drama filmi. Filmde Rosalind Russell, Michael Redgrave, Raymond Massey, Katina Paxinou, Leo Genn ve Kirk Douglas rol alır.

27. Akademi Ödülleri, 1954'te vizyona giren filmler için verildi. En İyi Film ödülünü On the Waterfront kazandı ve filmin yapımcılığını Sam Spiegel, yönetmenliğini Elia Kazan üstlendi. Film, on iki ödüle aday gösterilmiş ve sekizini kazanmıştı. Böylece sekizer Oscar kazanan diğer filmler olan Rüzgar Gibi Geçti (1939) ve From Here to Eternity (1953) filmlerinin rekoruna ortak olmuştu, ancak diğer filmlerin on üç adaylığı vardı.

41. Akademi Ödülleri, Los Angeles'taki Dorothy Chandler Pavilion'da yapılan ilk ödül töreniydi ve 14 Nisan 1969'da verildi. 11. Akademi Ödülleri'nden bu yana ilk kez bir tören ev sahibi olmadan yapıldı.