The Beatles (albüm)

The Beatles (The White Album)
The Beatles stüdyo albümü
Yayımlanma	Kasım 1968
Kaydedilme	Abbey Road Studios, Trident Studios
Tarz	Rock
Süre	93:22
Şirket	Apple, Parlophone, EMI
Yapımcı	George Martin, Chris Thomas
The Beatles kronolojisi
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) The Beatles (1968) Yellow Submarine (1969)

The Beatles ya da The White Album, İngiliz The Beatles grubunun 1968 yılında piyasaya sürdükleri grupla aynı adı taşıyan rock türünde dokuzuncu stüdyo albümleri.

Albümdeki şarkıların çoğu 1968 ilkbaharında grubun Rishikesh, Hindistan'a yaptıkları gezide yazılmıştır. Grup Hindistan'da Maharishi Mahesh Yogi tarafından meditasyon kursları almaktaydı. Uzun süreli bir meditasyon süreci geçirmeseler de etraflarındaki stresten uzaklamışlardı. Hindistan'da yazılan 40 yeni bestenin yarısından fazlası öncelikle George Harrison'un kendi stüdyosunda kaydedilmiştir.

Kursun bitmesinden önce Ringo Starr ve Paul McCartney daha sonra da Harrison ve Lennon beraber ayrılmıştı. Bazı kaynaklara göre gezide Beatles'a eşlik eden ünlülerden Mia Farrow'un Maharishi tarafından taciz edildiği iddiası Lennon'un kurstan ayrılmasına neden olmuştur.

Beatles 30 Mayıs 1968 - 14 Ekim 1968 tarihleri arasında genellikle Abbey Road'da, bazen de Trident Stüdyolarında kayıtları yaptı. Kayıt dönemi grup içinde tartışmaların arttığı bir döneme de denk gelmişti. Bir yandan kayıtlar devam ederken bir yandan da Apple Corps şirketiyle multimedya işine girmeleri grubun büyük bir stres altında kalmasına da neden olmuştu. John Lennon'ın yeni kız arkadaşı Yoko Ono'nun ilk kez kayıtlarda grupla yer almaya başlamıştı.

Albümün adı "The Beatles" olsa da dört sanatçının bireysel yeteneklerinin öne çıkmış, eski albümlerdeki Beatles sinerjisi kaybolmuştu. Bazen aynı anda bir stüdyoda McCartney kendi şarkıları üstünde çalışırken bir başka stüdyoda da Lennon çalışmakta oluyordu.

22 Ağustos 1968'de Ringo Starr diğer grup üyelerine göre rolü azaldığı ve uzun kayıt dönemlerinden sıkıldığı için stüdyoyu terkeder. Grup arkadaşları onun geri dönmesi için çalışır ve iki hafta sonra başarılı olurlar. Bu sırada "Back in the USSR" ve "Dear Prudence" şarkılarında davulları McCartney çalar. Starr geri döndüğünde davul setini Harrison tarafından çiçeklerle süslenmiş bulmuştur.

Albümde birçok konuk müzisyen vardı. Bunların en önemlisi "While My Guitar Gently Weeps"'te gitar solosunu atan Eric Clapton'dır. Harrison buna karşılık daha sonra Cream'in "Badge" şarkısında da Clapton'a eşlik eder. Anthology'de Harrison, Clapton'ın gelmesiyle stüdyodaki tartışma ortamının bir süre yok olduğunu belirtmiştir. "Revolution" şarkısında Nicky Hopkins, "I'm So Tired"'da klarnet, "Don't Pass Me By"'da kemancı, "Good Night"ta orkestra desteği kullanılmıştır.

Şarkıların yazarı "Lennon/McCartney" olarak gösterilse de dört grup elemanı da kendi şarkı yazma tekniklerini geliştirmiş ve solo albümlerine bunu taşımıştır. Zaten bu dönemde kaydedilen bazı şarkılar solo albümlerde de yer almıştır (Lennon'ın "Look at Me" ve "Jealous Guy" [o zamanki adıyla Child of Nature], McCartney'in "Junk" ve "Teddy Boy"u ve Harrison'ın "Not Guilty" ve "Circle" şarkıları)

Birçok şarkı da klasik Beatles şarkıları dışında deneysellik içerir. "Honey Pie"da 1930 salon müziklerinden, "Piggies"de klasik müzikten, "Revolution 9"da Yoko Ono ve John Cage'in avangart tarzından, "Good Night"ta asansör müziğinden temalar kullanmıştır. Hindistan'da yanlarında olan tek enstrüman akustik gitar olduğu için birçok şarkı bu müzik aletiyle yazılmış ve "Rocky Raccoon", "Julia", "Blackbird" ve "Mother Nature's Son" gibi şarkılar akustik olarak kaydedilmiştir.

Lennon'ın besteleri daha sonra solo albümlerinde görüleceği gibi daha sert sözler içermekteydi. "Yer Blues"taki ölmeyi dilemesi, Beatles'ın sözleriyle ile çok fazla ilgilenen hayranlarına atıfta bulunduğu "Glass Onion", uyuşturucu referanslı "Happiness is a Warm Gun", daha sonra "Mother" şarkısında da görülecek bireyselliğiyle "Julia", "Give Peace a Chance"in habercisi politik "Revolution 1" şarkıları bunlara örnektir. Albümdeki blues, ballad ve rock şarkı örneklerini John Lennon Beatles'taki en iyi besteleri olarak adlandırmıştır.

McCartney'nin şarkıları pop ballad'ı "I Will", heavy metal "Helter Skelter", Beach Boys göndermeli "Back in the USSR", ska tarzında "Ob-La-Di, Ob-La-Da", salon müziği "Honey Pie" gibi şarkılardır.

Harrison'ın "Long, Long, Long"u solo albümlerindeki tarzının bir örneğidir. Diğer şarkılar da sözleriyle dikkat çeken "While My Guitar Gently Weeps", sosyal mesajlı "Piggies" gibi şarkılardır.

Ringo Starr da bir Beatles albümünde yayınlanan ilk bestesi country tarzındaki "Don't Pass Me By" bu albümde bulunmaktadır. Ayrıca Lennon/McCartney imzalı "Good Night"'ı da Starr seslendirmiştir.

Albümdeki parçalar, aksi belirtilmediği sürece Lennon/McCartney ikilisine aittir.

1. "Back in the U.S.S.R." – 2:43
2. "Dear Prudence" – 3:56
3. "Glass Onion" – 2:17
4. "Ob-La-Di, Ob-La-Da" – 3:08
5. "Wild Honey Pie" – 0:52
6. "The Continuing Story of Bungalow Bill" – 3:13
7. "While My Guitar Gently Weeps" (George Harrison) – 4:45
8. "Happiness Is a Warm Gun" – 2:43

1. "Martha My Dear" – 2:28
2. "I'm So Tired" – 2:03
3. "Blackbird" – 2:18
4. "Piggies" (George Harrison) – 2:04
5. "Rocky Raccoon" – 3:32
6. "Don't Pass Me By" (Ringo Starr) – 3:50
7. "Why Don't We Do It in the Road?" – 1:40
8. "I Will" – 1:45
9. "Julia" – 2:54

1. "Birthday" – 2:42
2. "Yer Blues" – 4:00
3. "Mother Nature's Son" – 2:47
4. "Everybody's Got Something to Hide Except Me and My Monkey" – 2:24
5. "Sexy Sadie" – 3:15
6. "Helter Skelter" – 4:29
7. "Long, Long, Long" (George Harrison) – 3:03

1. "Revolution 1" – 4:15
2. "Honey Pie" – 2:40
3. "Savoy Truffle" (George Harrison) – 2:54
4. "Cry Baby Cry" – 3:02
5. "Revolution 9" – 8:13
6. "Good Night" – 3:11