İçeriğe atla

The Astrophysical Journal

The Astrophysical Journal
EditörEthan Vishniac
KategorilerAstronomi, Astrofizik
Sıklık3/ay
YayımcıAmerikan Astronomi Topluluğu için IOP Publishing
Toplam tiraj
(2018)
5.580 (Makaleler)
8.374 (Mektuplar)
8.311 (Ekler)
Kuruluş yılı1895
Dilİngilizce
Websiteiopscience.iop.org/apj
ISSN0004-637X (print)
1538-4357 (web)

The Astrophysical Journal, sık kullanılan kısaltması ile ApJ (telaffuzu "ap jay"),[1] 1895 yılında Amerikalı astronomlar George Ellery Hale ve James Edward Keeler tarafından kurulan hakemli bir bilimsel astrofizik ve astronomi dergisidir. Dergi, 2015 yılında basılı yayıma son vermiş ve yalnızca elektronik bir dergi olmuştur.[2]

1953 yılından beri The Astrophysical Journal Supplement Series (ApJS), dergideki materyali tamamlamak için genellikle daha uzun makaleler içeren The Astrophysical Journal ile birlikte yayımlanmaktadır. Yılda altı cilt yayımlanmaktadır ve cilt başına 280 sayfa basılmaktadır.

The Astrophysical Journal Letters (ApJL), 1967 yılında Subrahmanyan Chandrasekhar tarafından The Astrophysical Journal ikinci parçası olarak kurulmuştur. Günümüzde yüksek etkili astronomik araştırmaların hızlı yayımlanmasına odaklanan ayrı bir dergidir.

Üç dergi, 2008 yılında Amerikan Astronomi Topluluğu'nin hamlesi sonrasında Ocak 2009'a kadar University of Chicago Press tarafından yayımlanmış, daha sonra IOP Publishing'e transfer olmuştur.[3] Değişimin nedeni, topluluk tarafından University of Chicago Press'in artan finansal talepleri olarak açıklanmıştır.[4] Diğer bilimsel disiplinlerdeki dergilere kıyasla The Astrophysical Journal, daha yüksek (> %85) kabul oranına sahiptir, ancak astronomi ve astrofiziği kapsayan diğer dergilere benzemektedir.[5][6]

Tarihi

Dergi, 1895 yılında George Ellery Hale ve James E. Keeler tarafından The Astrophysical Journal: An International Review of Spectroscopy and Astronomical Physics adıyla kurulmuştur.[7] İki kurucu editöre ek olarak, uluslararası bir yardımcı editör kurulu oluşturulmuştur: M. A. Cornu, Paris; N. C. Dunér, Upsala; William Huggins, Londra; P. Tacchini, Roma; H. C. Vogel, Potsdam, C. S. Hastings, Yale; A. A. Michelson, Chicago; E. C. Pickering, Harvard; H. A. Rowland, Johns Hopkins ve C. A. Young, Princeton.[8]

Editörleri

Derginin baş editörleri aşağıdaki gibidir:

Kaynakça

  1. ^ Kendi sitesinde ApJ olarak anılmıştır
  2. ^ "American Astronomical Society Journals Going Electronic Only". IOP Publishing. 2 Haziran 2014. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2017. 
  3. ^ "American Astronomical Society Selects Institute of Physics Publishing As New Publishing Partner". PR Newswire Europe. 25 Nisan 2007. 7 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. 
  4. ^ Howard, Jennifer (18 Mayıs 2007). "U. of Chicago Press Loses 3 Journals After Publishing Agreement Is Changed". Chronicle of Higher Education. Erişim tarihi: 12 Şubat 2009. 
  5. ^ Abt, Helmut (2009). "Reviewing and Revision Times for The Astrophysical Journal". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 121 (885). ss. 1291-1293. Bibcode:2009PASP..121.1291A. doi:10.1086/648536. 
  6. ^ Pattasch, S. R.; Praderie, F. (1988). "Comparison of astronomical journals" (PDF). The ESO Messenger. Cilt 53. s. 16. Bibcode:1988Msngr..53...16P. 5 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  7. ^ The Astrophysical Journal. 1 (1).
  8. ^ Hale, George Ellery (1895), "The Astrophysical Journal", The Astrophysical Journal, 1 (1), ss. 80-84, Bibcode:1895ApJ.....1...80H, doi:10.1086/140011 
  9. ^ Helmut A. Abt (1 Aralık 1995). "Obituary – Chandrasekhar, Subrahmanyan". Astrophysical Journal. Cilt 454. s. 551. Bibcode:1995ApJ...454..551A. doi:10.1086/176507. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NGC 221</span> cüce galaksi

Messier 32 veya NGC 221, Andromeda takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 2,5 MIy uzaklıkta bulunan bir cüce eliptik gökadadır. Guillaume Le Gentil tarafından 23 Ocak 1874 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 168 olarak "Dağınık karşı kuyruklara sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Meşhur Andromeda Gökadası'nın bir uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Beta Librae</span>

Beta Librae, Terazi takımyıldızı içindeki en parlak yıldızdır. Geleneksel adı Zuben Elschamali ve Latince ismi Lanx Australis dir. İsim Zuben El Schamali Arapça deyim olan الزبن الشمالية den türer, anlamı kuzey kıskacı'dır.

SX Phoenicis değişeni, değişen yıldızların bir türüdür. Bu yıldızlar, 0.03–0.08 gün zaman ölçeğinde değişen kısa süreli bir atım sergilerler. Tayfsal sınıfları A2-F5 aralığında ve büyüklükleri 0.7'ye kadar değişir. Güneş ile karşılaştırıldığında daha düşük metallik seviyesine sahiplerdir. Ayrıca, hidrojen ve helyum dışındaki elementler de düşük bolluktadır. Nispeten yüksek uzay hızları vardır ve yıldız sınıflandırmasında parlaklıkları düşüktür. Bu özellikler, SX Phoenicis değişenlerini kuzenleri Delta Scuti değişenlerinden ayırır.

<span class="mw-page-title-main">Açık kümeler dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu dizin, Güneş Sistemi'nden uzaklığına göre sıralanmış olan açık yıldız kümelerinin bir listesidir. Açık küme, aynı dev moleküler bulut içinde oluşan ve yerçekimsel olarak birbirlerine bağlı olan birkaç bin yıldızın oluşturduğu bir gruptur. Samanyolu gökadasında 1,000'den fazla açık küme bilinmektedir ancak gerçekte bu rakam on katına kadar çıkabilir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4065</span>

NGC 4065, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 280,82 MIy (86,1 Mpc)uzaklıkta bulunan etkileşim halindeki bir eliptik gökadadır. Bir radyo gökada olarak sınıflandırılır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 29 Nisan 1832'de John Herschel tarafından yeniden keşfedildi ve NGC 4057 olarak listelendi. NGC 4065, NGC 4065 Grubu'nun en parlak üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4066</span> galaksi

NGC 4066, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 327,13 MIy (100,3 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4066, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4072</span> Gökada

NGC 4072, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 289,62 MIy (88,8 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 3 Nisan 1872'de Ralph Copeland tarafından tekrar keşfedildi. NGC 4072, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4074</span> Merceksi Gökada(Galaksi)

NGC 4074, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 298,75 MIy (91,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4074, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve tip 2 Seyfert gökada olarak sınıflandırılır. İlk olarak 1978 yılında Seyfert olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4086</span> bir galaksi

NGC 4086, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 315,06 MIy (96,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Heinrich Louis d'Arrest tarafından 2 Mayıs 1864 tarihinde keşfedildi. NGC 4086, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4089</span>

NGC 4089, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 322,89 MIy (99,0 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Heinrich Louis d'Arrest tarafından 4 Mayıs 1864 tarihinde keşfedildi. NGC 4089, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve etkin bir çekirdeğe (AGN) sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Kutup-halkalı galaksi</span>

Kutup-halkalı gökada, gökada kutuplarının etrafında dönen, gaz ve yıldızların oluşturduğu halkasıyla bir gökada türüdür. Bu kutup halkalarının, iki gökadanın birbirleriyle etkileşime girdiklerinde ortaya çıkan kütleçekimsel etkiyle oluştuğu düşünülmektedir. Başka bir olasılık da çok yakından geçen bir gökadanın etkisiyle koparılmış olan maddeden oluştuğudur. Diğer bir olasılık ise, küçük bir gökadanın daha büyük bir gökadayla dönüş düzlemine dikey olarak çarpışması sonucu küçük gökadanın kutup-halkasına dönüşmüş olabileceğidir.

<span class="mw-page-title-main">Subrahmanyan Chandrasekhar</span>

Subrahmanyan Chandrasekhar, Hint asıllı Amerikalı astrofizikçi. A. Fowler ile birlikte 1983'te kara deliklerin yüksek kütleli yıldızların evrimlerinin son aşamalarından biri olduğunu matematiksel teori haline getirdiklerinden dolayı Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır. 1930 Nobel Fizik Ödülü sahibi Chandrasekhara Venkata Raman'ın yeğenidir. Chandrasekhar limiti olarak bilinen astrofizik kavramını ortaya atmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon Canis Majoris</span>

Epsilon Canis Majoris veya Adara, Büyük Köpek takımyıldızında bulunan bir ikili yıldızdır. Dünyadan 430 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup Büyük Köpek takımyıldızındaki ikinci en parlak nesnedir ve 1.50 görünen büyüklüğü ile gece gökyüzündeki en parlak yıldızlardan biridir. Yaklaşık 4,7 milyon yıl önce, −3.99 görünen büyüklüğü ile gökyüzündeki en parlak yıldızdı.

<span class="mw-page-title-main">Gamma Ursae Minoris</span>

Gamma Ursae Minoris veya Ferkad, Küçük Ayı takımyıldızında bulunan bir yıldızdır. Dünyadan 487 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup Küçük Ayı takımyıldızının kuzey sınırında yer almaktadır. Beta Ursae Minoris ile birlikte, ayının kuyruğunu oluşturan bir yıldız işareti olan "Küçük Kepçe"'nin kabının sonunu oluşturmaktadır.

Baryum yıldızları, spektrumları λ 455,4 nm'de tek başına iyonize baryum, Ba II varlığıyla s-süreci elemanlarının aşırı bolluğunu gösteren spektral G ila K yıldızlardır. Baryum yıldızları ayrıca CH, CN ve C2 moleküllerinin bantları olan karbonun gelişmiş spektral özelliklerini de gösterir. Sınıf ilk olarak William P. Bidelman ve Philip Keenan tarafından tanındı ve tanımlandı. Başlangıçta, keşiflerinden sonra kırmızı dev oldukları düşünülüyordu; ancak aynı kimyasal imza ana dizideki yıldızlarda da gözlemlendi.

<span class="mw-page-title-main">Barnard Kataloğu</span> Gökbilim kataloğu

Gök bilimci Edward Emerson Barnard tarafından derlenen, Barnard Catalogue of Dark Markings in the Sky veya kısaca Barnard Kataloğu olarak bilinen karanlık bulutsular listesidir. Barnard tarafından listelenen bu bulutsular artık Barnard cisimleri olarak bilinir hale gelmiştir. Kataloğun 1919 versiyonunda 182 bulutsu listelendi, ölümünden sonra yayınlanan 1927 versiyonunda 369 bulutsu listelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Solgun galaksi</span> sarmal kolları ve diski arasındaki düşük kontrast ile karakterize edilen bir tür sarmal gökada

Solgun (anemik) gökada, sarmal kolları ve diski arasındaki düşük kontrast ile karakterize edilen bir tür sarmal gökadadır. Bu terim 1976 yılında Kanadalı gökbilimci Sidney van den Bergh tarafından gaz bakımından zengin, yıldız oluşturan sarmal gökadalar ile gaz bakımından fakir, etkin olmayan merceksi gökadalar arasında bir ara form olan gökadaları sınıflandırmak için icat edildi.

<span class="mw-page-title-main">Yerkes Gözlemevi</span>

Yerkes Gözlemevi, ABD'nin Wisconsin eyaletinde bulunan Chicago Üniversitesi'ne ait bir gözlemevidir. Yerkes 40 inçlik teleskop, 1897'de tahsis edildiğinde dünyanın en büyük kırılmalı teleskobuydu.

<span class="mw-page-title-main">Henry Gale (astrofizikçi)</span> Amerikalı astrofizikçi

Henry Gordon Gale, Amerikalı astrofizikçi ve yazar.

The Astronomical Journal, Amerikan Astronomi Topluluğu'na (AAS) ait, hakemli aylık bir bilimsel dergidir. Dünyanın önde gelen astronomi dergilerinden biri olan The Astronomical Journal, IOP Publishing tarafından yayımlanmaktadır.