İçeriğe atla

Thales teoremi

Thales teoremi: AC bir çapsa ve B çapın çemberi üzerindeki bir noktaysa, o zaman B'deki açı bir dik açıdır.

Geometride, Thales teoremi, A, B ve C, AC çizgisinin bir çap olduğu bir daire üzerinde farklı noktalar ise, ∠ABC açısının bir dik açı olduğunu belirtir. Thales teoremi, çevre açı teoreminin özel bir durumudur ve Öklid'in Elemanlar adlı eserinin üçüncü kitabında 31. önermenin bir parçası olarak bahsedilmiş ve kanıtlanmıştır.[1] Genellikle, teoremin keşif için şükran kurbanı olarak bir öküz (muhtemelen tanrı Apollon'a) sunduğu söylenen Miletli Thales'e atfedilir, ancak bazen Pisagor'a da atfedilir.

Tarihçe

o se del mezzo cerchio faru si puote

triangol sì ch'un retto non avesse.

Or if in semicircle can be made
Triangle so that it have no right angle.
ya da yarım daireden
dik açısız üçgen yapmayı

Dante'nin Cenneti, Kanto 13, 101–102. satır,
İngilizceye çeviren: Henry Wadsworth Longfellow.

Antik Yunan'da yapılan çalışmalar, herhangi bir entelektüel yapıya dahil olan tüm bireylere saygı duyulmadan bilgeliğe sahip insanlara atfedilme eğilimindeydi - bu, özellikle Pisagor için geçerlidir. İlişkilendirme ise daha sonra ortaya çıkma eğilimindeydi.[2] Thales'e atıf, Proclus tarafından yapılmıştır ve Diogenes Laërtius, Epidauroslu Pamphila'nın Thales'in[3] "bir daireye dik açılı bir üçgen çizen ilk kişi olduğu" şeklindeki ifadesini belgelemiştir.

Hint ve Babilli matematikçiler, bunu Thales kanıtlamadan önce özel durumlar için biliyorlardı.[4] Thales'in Babil'e yaptığı seyahatlerde yarım daire içine çizilmiş bir açının dik açı olduğunu öğrendiğine inanılıyor.[5] Teoremin adı Thales'ten sonra verilmiştir. Çünkü eski kaynaklar vasıtasıyla Thales'in teoremi ilk kanıtlayan kişi olduğu, kendi sonuçlarını kullanarak bir ikizkenar üçgenin taban açılarının eşit olduğunu ve bir üçgendeki açıların toplamının 180°'ye eşit olduğunu söylediği bilinmektedir.

İspat

İlk ispat

Aşağıdaki gerçekler kullanılır: üçgenin iç açılarının toplamı 180°'ye eşittir ve bir ikizkenar üçgen'in taban açıları eşittir.

OA = OB = OC iken, ∆OBA ve ∆OBC ikizkenar üçgenlerdir ve bir ikizkenar üçgenin taban açılarının eşitliği ile ∠OBC = ∠OCB and ∠OBA = ∠OAB'dir.

α = ∠BAO ve β = ∠OBC olsun. ∆ABC üçgeninin üç iç açısı α, (α + β) ve β'dir. Bir üçgenin açılarının toplamı 180°'ye eşit olduğu için,

Q.E.D.

İkinci ispat

Teorem, trigonometri kullanılarak da kanıtlanabilir: , ve . O halde B, birim çember üzerindeki bir noktadır. AB ve BC'nin dik olduğunu, yani eğimlerinin çarpımının -1'e eşit olduğunu kanıtlayarak ∆ABC'nin dik açı oluşturduğunu göstereceğiz. AB ve BC için eğimleri hesaplıyoruz:

ve

Ardından, çarpımlarının -1'e eşit olduğunu gösteriyoruz:

Pisagor'un trigonometrik özdeşliğinin kullanımına dikkat edin; .

Üçüncü İspat

Thales teoremi ve yansımalar

, 'nin bu çemberdeki çap olduğu bir daire içindeki bir üçgen olsun. Ardından çizgisi üzerinde üçgenini aynalayarak ve ardından dairenin merkezinden geçen 'ye dik olan çizginin üzerinden tekrar aynalayarak yeni bir üçgen oluşturalım. ve çizgileri paralel olduğundan, ve için benzer şekilde, dörtgen bir paralelkenardır. ve çizgilerinin her ikisi de dairenin çapı olduğundan ve bu nedenle eşit uzunlukta olduklarından, paralelkenar bir dikdörtgen olmalıdır. Bir dikdörtgendeki tüm açılar dik açılardır.

Tersi

Herhangi bir üçgen ve özellikle herhangi bir dik üçgen için, üçgenin üç köşesini de içeren tam olarak bir daire vardır. (İspat taslağı: Verilen iki noktaya eşit uzaklıkta olan noktaların konumu, noktaları birleştiren doğru parçasının dik açıortayları olarak adlandırılan düz bir çizgidir. Bir üçgenin herhangi iki kenarının dikey açıortayları tam olarak bir noktada kesişir. Bu nokta üçgenin köşelerine eşit uzaklıkta olmalıdır.) Bu daireye üçgenin çevrel çemberi denir.

Thales teoremini formüle etmenin bir yolu şudur: bir üçgenin çevrel çemberinin merkezi üçgenin üzerindeyse, o zaman üçgen diktir ve çemberinin merkezi onun hipotenüsü üzerinde yer alır.

O zaman Thales teoreminin tersi şudur: Bir dik üçgenin çevrel çemberinin merkezi hipotenüsü üzerinde yer alır. (Aynı şekilde, bir dik üçgenin hipotenüsü, çevrel çemberinin çapıdır.)

Geometri kullanarak tersinin kanıtı

Teoremin tersinin kanıtı için çizilen şekil

Bu ispat, bir dikdörtgen oluşturmak için dik üçgeni 'tamamlamaktan' ve bu dikdörtgenin merkezinin köşelerden eşit uzaklıkta olduğunu ve dolayısıyla orijinal üçgenin çevrel çemberinin merkezinin olduğunu fark etmekten oluşur, iki olguyu kullanır:

  • bir paralelkenardaki komşu açılar tamamlayıcıdır (180°'ye tamamlar) ve,
  • bir dikdörtgenin köşegenleri eşittir ve orta noktalarında birbirini keser.

∠ABC dik açı, r A'dan geçen ve BC'ye paralel bir doğru, s C'den geçen AB'ye paralel bir doğru olsun. D, r ve s doğrularının kesişme noktası olsun (D'nin çember üzerinde olduğu kanıtlanmamıştır.)

Dörtgen ABCD, yapı gereği bir paralelkenar oluşturur (zıt kenarlar paralel olduğundan). Paralelkenarda bitişik açılar tamamlayıcı olduğundan (180°'ye tamamlar) ve ∠ABC bir dik açı (90°) olduğundan, ∠BAD, ∠BCD ve ∠ADC açıları da diktir (90°); dolayısıyla ABCD bir dikdörtgendir.

AC ve BD köşegenlerinin kesişme noktası O olsun. O halde, yukarıdaki ikinci gerçekle O noktası, A, B ve C'den eşit uzaklıktadır. Ve böylece O, çevrel çemberin merkezidir ve üçgenin hipotenüsü ( AC), çemberin çapıdır.

Geometri kullanarak tersinin kanıtının alternatifi

Hipotenüsü AC olan bir dik üçgen ABC verildiğinde, çapı AC olan bir Ω çemberi oluşturulsun. O Ω'nin merkezi olsun. D Ω ve OB ışınının kesişim noktası olsun. Thales teoremine göre, ∠ ADC doğrudur. Ama sonra D, B'ye eşit olmalıdır. (DABC içinde bulunuyorsa, ∠ ADC geniş açı olur ve DABC dışında ise, ∠ ADC dar açı olacaktır.)

Doğrusal cebir kullanarak tersinin kanıtı

Bu kanıt iki gerçeği kullanır:

  • iki çizgi, ancak ve ancak yön vektörlerinin iç çarpımı sıfırsa bir dik açı oluşturur ve
  • bir vektörün uzunluğunun karesi, vektörün kendi iç çarpımı ile verilir.

∠ABC dik açı ve çapı AC olan M çemberi olsun. Daha kolay hesaplama için M'nin merkezi orijin üzerinde olsun. O zaman biliyoruz ki;

  • A = −C, çünkü başlangıç noktasına ortalanmış dairenin çapı AC'dir ve
  • (A − B) · (B − C) = 0, çünkü ∠ABC bir dik açıdır.

Buradan,

0 = (A − B) · (B − C) = (A − B) · (B + A) = |A|2 − |B|2.

Dolayısıyla:

|A| = |B|.

Bu, A ve Bnin orijinden, yani Mnin merkezinden eşit uzaklıkta olduğu anlamına gelir. A, Mnin üzerinde olduğu için, B de öyledir ve bu nedenle M çemberi üçgenin çevrel çemberidir.

Aslında yukarıdaki hesaplamalar, Thales teoreminin her iki yönünün de herhangi bir iç çarpım uzayı için geçerli olduğunu ortaya koymaktadır.

Genellemeler ve ilgili sonuçlar

Thales teoremi, aşağıdaki teoremin özel bir durumudur:

Merkezi O olan bir çember üzerinde A, B ve C olmak üzere üç nokta verildiğinde, AOC açısı ∠ABC açısının iki katıdır.

Bakınız çevre açı, bu teoremin ispatı, yukarıda verilen Thales teoreminin ispatına oldukça benzer.

Thales teoremine ilişkin bir sonuç şudur:

  • AC bir dairenin çapıysa, o zaman:
* B çemberin içindeyse, ∠ABC > 90°
* B daire üzerindeyse, ∠ABC = 90°
* B dairenin dışındaysa, ∠ABC <90°.

Uygulama

Thales teoremini kullanarak bir teğet çizmek.

Thales teoremi, belirli bir noktadan geçen belirli bir daireye teğet çizmek için kullanılabilir. Sağdaki şekilde, O merkezi ve k dışında P noktası olan k çemberi, H'de OP'yi ikiye bölen ve merkezi H olan OH yarıçaplı daireyi çizin. OP bu çemberin çapıdır, dolayısıyla OP'yi çemberlerin kesiştiği T ve T' noktalarına bağlayan üçgenlerin ikisi de dik üçgenlerdir.

q = 1 ile h = pq  geometrik ortalama teoremini kullanarak p  'yi bulmak için geometrik yöntem

Thales teoremi, bir dairenin merkezini, örneğin bir kare veya daireden daha büyük bir dikdörtgen kağıt parçası gibi dik açılı bir nesne kullanarak bulmak için de kullanılabilir.[6] Açı, çevresinde herhangi bir yere yerleştirilir (şekil 1). İki tarafın çevre ile kesişme noktaları bir çapı tanımlar (şekil 2). Bunu farklı bir kesişim kümesiyle tekrarlamak başka bir çap verir (şekil 3). Merkez ise çapların kesişme noktasındadır.

Thales teoreminin kullanımı ve çemberin merkezini bulmak için bir dik açının çizimi

Notlar

  1. ^ Heath, Thomas L. (1956). The thirteen books of Euclid's elements. New York, NY [u.a.]: Dover Publ. s. 61. ISBN 0486600890. 
  2. ^ Allen, G. Donald (2000). "Thales of Miletus" (PDF). 26 Mart 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. 
  3. ^ Patronis, T.; Patsopoulos, D. The Theorem of Thales: A Study of the naming of theorems in school Geometry textbooks. Patras University. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. 
  4. ^ de Laet, Siegfried J. (1996). History of Humanity: Scientific and Cultural Development. UNESCO, Volume 3, s. 14. 92-3-102812-X
  5. ^ Boyer, Carl B. and Merzbach, Uta C. (2010). A History of Mathematics. John Wiley and Sons, Chapter IV. 0-470-63056-6
  6. ^ Resources for Teaching Mathematics: 14–16 8 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Colin Foster

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Pisagor teoremi</span> Öklid geometrisinde bir dik üçgenin üç kenarı arasındaki bağıntı

Pisagor teoremi veya Pisagor bağıntısı, Öklid geometrisinde üçgenin kenarları arasındaki temel ilişkiyi kuran ilk teoremlerden biridir. Teoreme gerçek hayattan örnek olarak telli çalgıları gösterilebilir; 'telin uzunluğu arttıkça titreşim artar' prensibine dayanır. Pisagor'un denklemi olarak da isimlendirilen bu teorem, a, b ve c kenarlarının arasındaki ilişkiyi şu şekilde açıklar:

<span class="mw-page-title-main">Üçgen</span> üçgen düzlemde birbirine doğrusal olmayan üç noktayı birleştiren üç doğru parçasının birleşimi

Bir üçgen düzlemde birbirine doğrusal olmayan üç noktayı birleştiren üç doğru parçasının birleşimidir. Üçgene müselles ve üçbucak da denir.

<span class="mw-page-title-main">Trigonometri</span> üçgenlerin açı ve kenar bağıntılarını konu alan geometri dalı

Trigonometri, üçgenlerin açıları ile kenarları arasındaki bağıntıları konu edinen matematik dalı. Trigonometri, sinüs ve kosinüs gibi trigonometrik işlevlerin (fonksiyon) üzerine kurulmuştur ve günümüzde fizik ve mühendislik alanlarında sıkça kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sinüs teoremi</span> Öklid geometrisinde üçgenlerle ilgili bir teorem

Sinüs teoremi, bir çembersel üçgende bir kenar ve bu kenar karşısındaki açının sinüsleri oranı sabittir. Sinüs, dik açılı üçgenlerde dik olmayan bir açının karşısında kalan dik kenar ile hipotenüsün birbirine oranıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sinüs (matematik)</span>

Matematikte sinüs, trigonometrik bir fonksiyon. Sin kısaltmasıyla ifade edilir.

<span class="mw-page-title-main">Trigonometrik fonksiyonlar</span>

Trigonometrik fonksiyonlar, matematikte bir açının işlevi olarak geçen fonksiyonlardır. Geometride üçgenleri incelerken ve periyodik olarak tekrarlanan olayları incelerken sıklıkla kullanılırlar. Genel olarak bir açısı belirli dik üçgenlerde herhangi iki kenarın oranı olarak belirtilirler, ancak birim çemberdeki belirli doğru parçalarının uzunlukları olarak da tanımlanabilirler. Daha çağdaş tanımlarda sonsuz seriler veya belirli bir türevsel denklemin çözümü olarak geçerler.

<span class="mw-page-title-main">Trigonometri tarihi</span>

Üçgenlerle ilgili erken çalışmalar, Mısır matematiği ve Babil matematiğinde MÖ 2. binyıla kadar izlenebilir. Trigonometri, Kushite matematiğinde de yaygındı. Trigonometrik fonksiyonların sistematik çalışması Helenistik matematikte başladı ve Helenistik astronominin bir parçası olarak Hindistan'a ulaştı. Hint astronomisinde trigonometrik fonksiyonların incelenmesi, özellikle sinüs fonksiyonunu keşfeden Aryabhata nedeniyle Gupta döneminde gelişti. Orta Çağ boyunca, trigonometri çalışmaları İslam matematiğinde El-Hârizmî ve Ebu'l-Vefâ el-Bûzcânî gibi matematikçiler tarafından sürdürüldü. Altı trigonometrik fonksiyonun da bilindiği İslam dünyasında trigonometri bağımsız bir disiplin haline geldi. Arapça ve Yunanca metinlerin tercümeleri trigonometrinin Latin Batı'da Regiomontanus ile birlikte Rönesans'tan itibaren bir konu olarak benimsenmesine yol açtı. Modern trigonometrinin gelişimi, 17. yüzyıl matematiği ile başlayan ve Leonhard Euler (1748) ile modern biçimine ulaşan Batı Aydınlanma Çağı boyunca değişti.

<span class="mw-page-title-main">Açıortay</span>

Açıortay, geometride bir açıyı iki eşit açı şeklinde bölen yapıdır. Bir açıya teğet tüm çemberler çizilerek merkezleri birleştirilirse, o açının açıortayı elde edilir. Bu nedenle açıortaylardan açının kollarına indirilen dikmeler, o çemberlerden birinin merkezinden teğetlere inilen yarıçap dikmeleri olacağından, dikmeler birbirine eşit olur. Her iki kolda oluşan üçgenler de birbirine eşit olacağından, dikmelerin açıortay kollarını kestiği noktalar ile açının bulunduğu köşeye olan uzaklıklar eşit olur.

<span class="mw-page-title-main">Kosinüs teoremi</span>

Kosinüs teoremi, geometride, üçgen üzerinde iki kenarı ve aralarındaki açı verilmiş iken bilinmeyen kenarı bulmak amacıyla kullanılan formüldür. Şekil 1'deki üçgene göre kosinüs teoreminin uygulanışı şöyledir:

<span class="mw-page-title-main">Çevrel çember</span>

Çevrel çember, geometride, bir çokgenin tüm köşelerinden geçen çember. Bu çemberin merkezi çevrel özek olarak isimlendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Thales teoremi (çember)</span>

Çemberlerde Thales teoremi, alınan A, B ve C noktalarının bir çember üzerinde ve AC doğrusunun bu çemberin çapı olması durumunda, ABC açısının dik açı olacağını belirten geometri teoremi. Thales teoremi çevre açı kurallarının özel bir hâlidir. Adını Thales'ten alan teorem, genellikle ona atfedilir ancak bazı yerlerde Pisagor'la da ilişkilendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Kiriş (geometri)</span>

Geometride kiriş, bir çemberde, iki uç noktası da çemberin üstünde bulunan doğru parçası. Sekant, sekant doğrusu veya kesen, bir kirişin doğruya uzatılmış halidir. Diğer bir ifadesiyle, kiriş bir kesenin çember içinde kalan kısmıdır. Kiriş daha genel anlamıyla, herhangi bir eğrinin iki noktasını birleştiren doğru parçasıdır. Çemberin merkezinden geçen kiriş, aynı zamanda çemberdeki en uzun kiriş, o çemberin çapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Apollonius teoremi</span> Öklid geometrisinde bir teorem

Geometri'de, Apollonius teoremi, üçgenin bir kenarortay uzunluğunu kenarlarının uzunluklarıyla ilişkilendiren bir teoremdir.

<span class="mw-page-title-main">Batlamyus teoremi</span> Öklid geometrisinde bir teorem

Öklid geometrisinde, Batlamyus teoremi, bir kirişler dörtgeninin dört kenarı ile iki köşegeni arasındaki bir ilişkiyi gösteridir. Teorem, Yunan astronom ve matematikçi Batlamyus'un adını almıştır. Batlamyus, teoremi astronomiye uyguladığı trigonometrik bir tablo olan kirişler tablosunu oluşturmaya yardımcı olarak kullandı.

<span class="mw-page-title-main">Geometrik ortalama teoremi</span> Dik üçgenler hakkında bir teorem

Dik üçgen yükseklik teoremi veya geometrik ortalama teoremi, bir dik üçgendeki hipotenüs üzerindeki yükseklik uzunluğu ile hipotenüs üzerinde oluşturduğu iki doğru parçası arasındaki ilişkiyi tanımlayan temel geometrinin bir sonucudur. İki doğru parçasının geometrik ortalamasının yüksekliğe eşit olduğunu belirtir.

<span class="mw-page-title-main">Çevre açı</span>

Geometride, çevre açı, çember üzerinde iki sekant (kesen) çizgisi kesiştiğinde bir çember üzerinde oluşan açıdır. Çember üzerindeki bir nokta ile çember üzerinde verilen diğer iki noktanın oluşturduğu açı olarak da tanımlanabilir.

Trigonometride, trigonometrik özdeşlikler trigonometrik fonksiyonları içeren ve eşitliğin her iki tarafının da tanımlandığı değişkenlerin her değeri için doğru olan eşitliklerdir. Geometrik olarak, bunlar bir veya daha fazla açının belirli fonksiyonlarını içeren özdeşliklerdir. Bunlar üçgen özdeşliklerinden farklıdır, bunlar potansiyel olarak açıları içeren ama aynı zamanda kenar uzunluklarını veya bir üçgenin diğer uzunluklarını da içeren özdeşliklerdir.

Trigonometrik fonksiyonları tanımlamanın birkaç eşdeğer yolu vardır ve bunlar arasındaki trigonometrik özdeşliklerin kanıtları seçilen tanıma bağlıdır. En eski ve en temel tanımlar dik üçgenlerin geometrisine ve kenarları arasındaki orana dayanır. Bu makalede verilen kanıtlar bu tanımları kullanır ve dolayısıyla bir dik açıdan büyük olmayan negatif olmayan açılar için geçerlidir. Daha büyük ve negatif açılar için Trigonometrik fonksiyonlar bölümüne bakınız.

<span class="mw-page-title-main">Kirişler dörtgeni</span> tüm köşeleri tek bir çember üzerinde yer alan dörtgen

Öklid geometrisinde, bir kirişler dörtgeni veya çembersel dörtgen veya çevrimsel dörtgen, köşeleri tek bir çember üzerinde bulunan bir dörtgendir. Bu çembere çevrel çember denir ve köşelerin aynı çember içinde olduğu söylenir. Çemberin merkezi ve yarıçapı sırasıyla çevrel merkez ve çevrel yarıçap olarak adlandırılır. Bu dörtgenler için kullanılan diğer isimler eş çember dörtgeni ve kordal dörtgendir, ikincisi, dörtgenin kenarları çemberin kirişleri olduğu içindir. Genellikle dörtgenin dışbükey (konveks) olduğu varsayılır, ancak çapraz çevrimsel dörtgenler de vardır. Aşağıda verilen formüller ve özellikler dışbükey durumda geçerlidir.

<span class="mw-page-title-main">Pisagor trigonometrik özdeşliği</span> sin² θ + cos² θ = 1

Pisagor trigonometrik özdeşliği, daha basit ifadeyle Pisagor özdeşliği olarak da adlandırılır, Pisagor teoremini trigonometrik fonksiyonlar cinsinden ifade eden bir özdeşliktir. Açıların toplam formülleri ile birlikte, sinüs ve kosinüs fonksiyonları arasındaki temel bağıntılardan biridir. Özdeşlik şu şekildedir: