İçeriğe atla

Thaddeus (aziz)

Edessalı Thaddeus (bazı doğu Hristiyan geleneklerinde Süryani ve Arami dillerinde Addai ya da Aday (ܐܕܝ) olarak da bilinir ve bazen Addeus şeklinde latinize edildiği de olur.)[1] İsa'nın 70 müridinden biridir ve muhtemelen İsa'nın 12 havarisinden birisi olan Yehuda Taday (Thaddeus) ile aynı kişidir.[2]

Hayatı

Thaddeus'un doğumu ve ölümü hakkında bir fikir birliği yoktur. Bazı tarihçiler onun varlığına ilişkin tartışmalarda bulunurlar. Bazıları ise Edessalı Thaddeus ile Addai'nin aynı kişi olduklarını iddia etmektedirler.

Çeşitli Hristiyan geleneklerine göre Thaddeus Edessa'da doğmuş bir Yahudi idi. Kudüs'e bir festival için gelmiş,Vaftizci Yahya'nın vaazlarını dinlemişti. Ürdün Nehri'nde Yahya tarafından vaftiz edildikten sonra Filistin'de kalmaya karar veren Thaddeus, daha sonraları İsa ile tanışmış ve onun havarisi olmuştu. Daha sonraları İsa tarafından seçilen şehirlere giderek vaaz vermesi istenen 70 Havariden biri olarak seçilmiştir.[3]

İlerleyen dönemlerde Mezopotamya, Suriye ve Pers İmparatorluğu'nda inciller üzerine vaazlar vermeye başlayan Thaddeus Edessa'da rahipler görevlendirmiş ve çoğu kişinin Hristiyanlığı geçmesine sebep olmuştur. Gerek Edessa'da gerekse daha sonra gittiği Beyrut'ta kiliseler kurmuştur.

Süryani liturjisi Addai ve Mari'nin ilahi liturjisi olarak da bilinir. Milattan sonra 200lü yıllara tarihlenen bu liturji bugün hala Doğu Asur Kilisesi, Keldani Katolik Kilisesi ile Havari Tomas tarafından kurulan Syro-Malabar Katolik Kilisesi ile Keldani Asur Kilisesi tarafından kullanılmaktadır.

Addai ve Kral Abgar'ın iyileşmesi

Abgar'ın Mandilo'nu Thaddeus'tan alışı (İkona, Azize Katerina Manastırı, Sina Dağı).

Doğu Ortodoks kiliseleri arasında İsa'nın bir havarisi olarak bilinen Aziz Addai[4] Tomas tarafından Edessa şehrine Osroene'li V. Kral Abgar'ı iyileştirmek üzere gönderilmiştir. Daha sonra burada incili öğretmek üzere kalan Thaddeus[5] Abgar ve halkını (Aziz Mari ve Aggai dahil) hristiyanlığa geçirmiştir.

Kral Abgar'ın İsa ile yazışmasını konu alan efsanevi hikâyesinden ilk bahseden kilise tarihçisi Eusebius'tur.[6] Efsanenin orijinalinde, Eusebius Abgar ve İsa arasında geçen resmi yazışmaları içerdiği iddiasıyla belgeler ortaya koymaktadır. Eusebius çeşitli eserlerden yaptığı alıntılarda, alıntıladığı eserlerin orijinalliği ve güvenilirliğinden en ufak bir şüphe duymamaktaydı. Kilise tarihi adlı eserinde aktardığına göre: "Thomas, 12 havariden biri, ruhani bir dürtü ile 70 müritten birisi olarak seçilmiş olan Thaddeus'u Edessa'ya İsa'nın öğretilerini vaaz etmek üzere gönderdi." (Historia Ecclesiastica, I, xiii)

Thaddes'un iyileştirme hikâyesi ve onun incil öğretileri kuzey Mezopotamya ve Antakya'nın doğusunda hızla büyüyen Hristiyan toplulukların oluşmasına yol açtı. Thaddeus'un hikâyesi Süryanice bir metin olan Addai Doktrini adlı eserde de kendisine yer bulur. Bu metinde Addai'nin rolü ele alınmakla kalmaz, aynı zamanda onun Hristiyan inancını yaymak için seçilmiş 72 müritten biri olduğu dile getirilir.[7] Hikâyenin tarihsel doğruluğu konusunda çeşitli tartışmalar bulunmaktadır.[] Bir süre sonra Efsane, mucizevi imajın sözde yeri olan Suriye'ye geri döndüğünde mucizevi bir dokuya işlenmişti.[8] Aynı hikâye daha detaylı bir biçimde Efraim tarafından da anlatılır.

Kaynakça

  1. ^ Charles George Herbermann, The Catholic Encyclopedia (Universal Knowledge Foundation, 1913), p. 136.
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2017. 
  3. ^ ""Apostle Thaddeus of the Seventy", Orthodox Church in America". 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2017. 
  4. ^ Sengstock, Mary C. (1982). Chaldean-Americans: Changing Conceptions of Ethnic Identity. Center for Migration Studies. ISBN 9780913256428. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2017. 
  5. ^ Herbermann, Charles George (1913). The Catholic Encyclopedia. Encyclopedia Press. s. 282. 
  6. ^ Eusebius, Church History, 1.13 and 3.1
  7. ^ Luke 10:1 – 20
  8. ^ Walter Bauer, Orthodoxy and Heresy in Earliest Christianity, 1934, (in English 1971) (On-line text 18 Ağustos 2000 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

Nestûrîlik, İsa Mesih’te biri ilahi biri de insani olan iki hipostazın bir arada olduğunu savunan Mesihsel doktrindir. Kısaca, Nestûrîlik veya Nestoryanizm, ‘diofisizm’in radikal bir formudur. Bu tez adını savunucularından biri olan Konstantinopolis patriği (428-431) Nestorius’tan alır. Öğretisi Efes Konsili tarafından sapkın ilan edilir ve reddedilir. Diofisitizm ve Monofizim, Kalkedon konsili tarafından reddedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Süryani Ortodoks Kilisesi</span> Antakya Süryani Ortodoks Kilisesi

Süryani Kadim Kilisesi ya da Süryani Ortodoks Kilisesi Doğu Hristiyan mezhebidir ve Orta Doğu'da yaşayan Hristiyan Semitik bir halk olan Süryaniler’in çoğu bu mezhebe üyedir.

<span class="mw-page-title-main">Katolik Kilisesi</span> Hristiyanlığın bir mezhebi

Katolik Kilisesi, ruhanî başı Roma Başpiskoposu (Papa) olan, en fazla cemaate sahip Hristiyan mezhebi. Dünyada yaklaşık 1,2 milyar mensubu vardır. Katolikler yoğun olarak Güney Amerika'da ve Avrupa'nın güneyinde bulunurlar.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna</span>

Yuhanna, Hristiyanlık inancına göre İsa'nın 12 havarisinden biridir. Aslen Yahudi olan Yuhanna'nın, Yuhanna İncili'nin yazarı olduğu düşünülmektedir. Bu kitap dışında, Yuhanna'nın 1., 2. ve 3. mektupları ve Vahiy, Yuhanna'nın kaleme aldığına inanılan Yeni Antlaşma kitaplarındandır. Zebedi'nin oğlu olduğu bilinen Yuhanna'nın Efes'te öldüğüne inanılıyor.

Anglikanizm, İngiltere'nin resmî kilisesi olan İngiltere Kilisesi'ne has ilke, doktrin ve kurumlar. İngiltere Kralı VIII. Henry'nin kurduğu bir Hristiyan mezhebidir. İngiliz Reformu, Katoliklik ve Protestanlık arasında bir orta yol olarak görüldüğü için Latince Via Media olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Linus (papa)</span>

Papa Aziz Linus, diğer adları: Jerome, Eusebius, John Chrysostom. Toskana asıllıdır. Papalığın yanı sıra: Roma Piskoposluğunu da yürütmüştür. Roma Katolik Kilisesi'ne göre, Papa Aziz Petrus'tan sonraki ikinci Hristiyan şehidi papadır. MS 67-76 döneminde papalık yapmıştır. Yerine Anacleteus gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Clemens</span>

Papa Aziz I. Clemens (D. ??, - Ö. 99 Chersonesos Taurica, Roma İmparatorluğu eyaleti, MS 92-99 döneminde papalık yapmıştır. Clemens Romanus olarak da bilinir. Aziz Papaların 4. sırasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Edessa</span> Helenistik dönemde kurulan antik bir şehir

Edessa, Yukarı Mezopotamya'da, Seleukos İmparatorluğu'nun kurucusu Kral Selevkos I Nicator tarafından Helenistik dönemde kurulan antik bir şehir (polis) idi. Daha sonra Osroene Krallığı'nın başkenti oldu ve Roma eyaleti Osroene'nin başkenti olarak devam etti. Geç Antik Çağ'da, Hristiyan öğreniminin önde gelen merkezi ve Edessa Katekistik Okulu'nun merkezi oldu. Haçlı Seferleri sırasında, Edessa Kontluğu'nun başkentiydi.

<span class="mw-page-title-main">Eusebios</span> IV. yüzyıl Kilise tarihçisi

Caesarealı Eusebius

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Mendil</span> Hristiyan geleneğine göre Kutsal Bez Parçası

Kutsal Mendil, Hristiyan geleneğinde İsa'nın yüzünün izi çıktığına inanılan ve ilk ikona sayılan kare ya da dikdörtgen bir bez parçası. İngilizce konuşan Ortodokslukta dahil olmak üzere Doğu Ortodoks Kilisesi'nde genellikle Mandylion olarak bilinir.

Aziz Mari, Doğu Asur Kilisesi'nin azizlerinden biridir. Edessalı Thaddeus tarafından Hristiyanlığa döndürülen Mari'nin, Thaddeus'un ardılı piskopos Aggai tarafından eğitildiği söylenir. Ancak Osroene Krallığındaki yeni kral Manu'nun yeniden putperest­liğe dönmesi üzerine ikinci piskopos öldürülmüş ve Antakya pisko­posu Serapion, Mari'yi Edessa piskoposu olarak atayana kadar yeri boş kalmıştır. Havarilerin ardıllık zincirinde kesintiye yol açmamak için Nasturiler Serapion'un da Roma piskoposu Zefinirus tarafın­dan kutsandığını, onun da papalık tacını bizzat Petrus'un elin­den alındığını savunurlar. Bu hikâyenin doğruluğu bir takım anakronik bilgiler nedeniyle tartışmalıysa da modern Nasturiler mektupların doğruluğundan hiç şüphe etmemişler ve onla­ra duydukları saygıyı, bazı durumlarda Süryani litürjisi içinde anarak göstermeye devam etmişlerdir. Öyle ki Mari ve Edessalı Thaddeus, Addai ve Mari ilahi liturjisi olarak bilinen bir ritüel ile tanınmaktadırlar. Aziz Mari'nin aynı zamanda Ninova, Nusaybin ve Fırat boyunca misyoner faaliyetlerde bulunduğuna inanılır. Dair-Kuni'de gömülüdür. Hayatına yönelik neredeyse yok denecek kadar az bilgi bulunmasına rağmen Doğu Asur Kilisesi, Keldani Katolik Kilisesi ve Syro-Malabar Kilisesi tarafından aziz olarak kabul edilir.

Edessa Okulu, Süryani dünyasında büyük bir öneme sahip teolojik okuldur. Osroene Krallığı döneminde Kral Abgar Hanedanı zamanında yaklaşık milattan sonra 2. yüzyılda kurulmuştur. 363 yılında Nusaybin Pers İmparatorluğu tarafından fethedilince o sırada Nusaybin'de bulunan önemli din adamları -ki bunların arasında Efraim'i de saymak mümkündür- Edessa'ya kaçtılar. Kısa süre sonra Efraim buradaki teolojik okulun da başına geçmiştir. Okulda öğretildiği bilinen en önemli dallar tıp ve Hristiyan teolojisi idi. Ayrıca Edessalı İbas da bir dönem Edessa Okulu'nun yöneticiliğini üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Perşembe</span>

Kutsal Perşembe, Paskalya'dan önceki perşembedir ve Hristiyanlar tarafından dini gün olarak kutlanmaktadır. Bu dini günde, kanonik incillerde anlatılanlar temel alınarak, İsa'nın havarilerinin ayaklarını yıkaması ve havarilerle birlikte yediği Son Akşam Yemeği yad edilir. Çile Haftası'nın beşinci günü olan Kutsal Perşembe'nin öncesinde Kutsal Çarşamba gelir, sonrasında ise Kutsal Cuma gelir. Bu dini gün, her zaman 19 Mart ile 22 Nisan arasında bir tarihe denk gelmektedir, Jülyen ya da Gregoryen takvimlerinden hangisinin kullanılacağına göre tarih değişiklik gösterir. Doğu kiliseleri genellikle Jülyen sistemini kullanır.

<span class="mw-page-title-main">Yurtsever Simun</span> İsanın havarisi

Yurtsever Simun, İsa'nın 12 havarisi arasında en belirsiz olanlardan biriydi. Birkaç psödopigrafik yazı Simun'a atfedilmiş olmakla birlikte, Hieronymus Simun'u MS 392-393 arasında yazılmış De viris illustribus'a dahil etmemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Efrem</span>

Nusaybinli Efrem ya da Süryani Efrem, Süryani diyakon, din öğretmeni, mistik ve Kutsal Kitap yorumcu. Aziz olarak hürmet gösterilir, 1920 yılından itibaren Katolik kilisesi tarafından Kilise Doktoru olarak tanınmaktadır. Yortusu 18 Hazirandır ve 28 Ocaktır.

<span class="mw-page-title-main">Konyalı Amfilokius</span>

Konyalı Amfilokius İconium'lu bir piskopos. Hieronymus, ismini Kapadokyalı Kilise Babaları listesine dahil eder. Yortusu Katolik Kilisesi'nde 22 Kasım, Ortodoks Kilisesi'nde 23 Kasım'dır.

Suruçlu Yakup Süryani Episkopos, şair ve teolog. Vaazları ya da mêmrê’leri ile tanınmıştır. Süryani, Ermeni ve Doğu Katolik Kiliselerince aziz kabul edilmektedir. Yortusu 29 Kasımdadır. Naaşına Diyarbakır'da adını taşıyan kilisede hürmet ediilmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.