İçeriğe atla

Teym

Teymoğulları veya Beni Teym (Arapça: بَنُو تَيْم; Banu Taim veya Banu Tahim) Kureyş kabilesinin alt kollarından olan bir aşirettir.

Soy

Kabile soyundan TAYM bin Mürre bin Ka'b b Lu'ay b Galib bin Fihr bin Malik bin en-Nadr bin KİNANE (Arapça: غالب ٱبن فهر ٱبن مالك ٱبن ٱلنضر ٱبن كنانة). Teym, Kureyş-i Bitah (yani Mekke'de Kabe yakınlarında yaşayan Kureyşliler) ve İslam Peygamberi Muhammed'in atası olan Kureyş lideri Kusay bin Kilab'ın amcasıdır.[1]

Teymoğullarının soyundan gelenler, günümüzde Arap dünyasında farklı alt kabilelerle geniş çapta yayılmıştır.

Önemli üyeleri

Soy ağacı

Esma bint Adiy el-BarigiyeMürre bin Ka'bHind bint Surayr bin Ta'labe
Ka'b bin Sa'd
Amr bin Ka'b
Amir bin Amr Sakhar bin Amr
Hind bint Nuqayd Ebu Kuhafe Osman bin Amir Selma Ümmü'l-Hayr
Ümmü Ferve
Kureybe Ebu BekirMu'tak U'tayk[6]Kuhafe
Ümmü Amir

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "The Prophet's Line Family No 3 – Qusayy, Hubbah, and Banu Nadr to Quraysh". Ruqaiyyah Waris Maqsood Dawah. 30 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2013. 
  2. ^ The Editors of Encyclopædia Britannica. "Abū Bakr". 2 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Jafri, Hua M. (1979). The Origins and Early Development of Shi'a Islam. International Book Centre. ss. 58-79. 
  4. ^ Razwy, Ali Asghar. A Restatement of the History of Islam and Muslims. 4 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  5. ^ Spellberg, s. 3
  6. ^ Tarikh ar-Rusul wa al-Muluk 3/ 425

Konuyla ilgili yayınlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ömer</span> İslam Devletinin ikinci halifesi, sahabe

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Fatıma</span> İslam peygamberi Muhammedin küçük kızı

Fatıma bint Muhammed, Fatımatü'z-zehra, İslam peygamberi Muhammed'in kızı, Ali bin Ebu Talib'in eşi.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Bekir</span> İslam Devletinin ilk halifesi, sahabe

Ebû Bekir ya da tam adıyla Ebû Bekir Abdullah bin Ebî Kuhâfe Osmân bin Âmir el-Kureşî et-Teymî, İslam peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve Dört Halife'nin ilki. Muhammed sonrası Müslüman toplumda 632-634 arası liderlik ve yöneticilik yapması, bu sebeple Muhammed'in halefi olması kendisine ilk halife unvanını kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dört Halife</span>

Dört Halife ya da Râşid Halifeler; Sünnilik'te Râşid halifeler, doğru yola yönlendirilen ve doğru bir model olduğu kabul edilen halifelerdir. Bazıları bu kategoriye Muhammedin torunu Hasan'ın 6 aylık hilafetini de sokarlar. İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonra ümmete önderlik eden ilk dört halifedir:

El-Hakem bin Ebü'l-Âs bin Ümeyye, Emevî hanedanının Mervaniler kolunun kurucusu ve dördüncü Emevî Hâlifesi I. Mervan'nın (hk. 684–685) babası ve Osman bin Affan'nın (hk. 644–656) amcasıdır.

Osman bin Ebi'l As, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Mürre bin Kâ'b, 4. yüzyılda yaşamış Kureyş kabilesine mensup, hem Muhammed'in babası Abdullah bin Abdulmuttalib tarafından, hem de babaannesi Fatımah bint Amr'nın kendisinin altıncı dedesidir. Muhammed'in babası Abdullah bin Abdulmuttalib'in dedesi Haşim bin Abdimenaf'ın dedesi Kusay bin Kilab'ın dedesidir. Muhammed'in hem annesi hem de babasının ecdâdı tarafından hesaplandığında Mûrrah ibn-i Kâ'b'ın "Muhammed'in en son ortak atası" olduğu anlaşılmıştır. "Mûrrah ibn-i Kâ’b", Muhammed'in dedesi Abdûlmuttâlib'in dedesi Abd Menâf bin Kusayy'ın büyük dedesidir. Kâ’b bin Lüey’'in oğludur.

Kilâb bin Mürre ya da Mekkeli Ebû Zehra Hâkim Kilâb Mûrrah ibn-i Kâ’b ibn-i Lu'ay ibn-i Gâlib ibn-i Fihr ibn-i Mâlik'in "Hind bint-i Sureyr ibn-i Selebeh ibn-i Haris ibn-i Fihr ibn-i Mâlik" adındaki ilk hânımından olan büyük oğlu idi.

Bu liste İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerini alfabetik olarak göstermektedir. Sahabe, Muhammed'i hayatında en az bir defa görmüş kişilerdir. Sayılarının 124.000 civarında olduğu sanılmaktadır. İlk sahabe eşi Hatice, son ölen sahabe Ebu Tufeyl Âmir bin Vâsile el-Leysî'dir.

<span class="mw-page-title-main">Ümmü Gülsüm bint Ali</span>

Ümmü Gülsüm bint Ali,, Muhammed'in torunu, Ali ile Fatıma'nın kızı. Sünni ve bazı Şii kaynaklara göre Ömer'in eşidir.

Esma bint Umeys, Ebu Bekir ile Ali'nin eşi, Muhammed'in eşi Meymûne bint Haris'in kız kardeşi.

Kuteyle bint Abdüluzzâ Ebu Bekir'in ilk eşidir.

Ebu Bekir, Muhammed'den (632-634) sonra ilk Müslüman hükümdardır. Sünniler onu, dört salih halifeden (Raşidun) ilki olan halife olarak görmektedir.

Bu sayfada, İslam dininin peygamberi Muhammed'in amcasının oğlu ve damadı ileriki dönemde İslam Devleti'nin dördüncü halifesi Ali bin Ebu Talib (599-661)'in soy ağacı yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Utbe bin Gazvân</span> Müslüman general ve sahabe

Ebû Abdillâh Utbe b. Gazvân b. Câbir el-Mâzinî, İslam peygamberi Muhammed'in tanınmış bir sahabesidir. İslam'a geçen yedinci kişidir. Habeşistan'a yapılan hicrete katıldı, ancak Medine'ye ikinci hicreti yapmadan önce Mekke'de Muhammed'in yanında kalmak için geri döndü. Bedir (624), Uhud (625), Hendek (627) ve Yememe muharebeleri de dahil olmak üzere birçok çatışmada savaştı.

İkrime bin Ebu Cehil Amr bin Hişam, Babası Ebu Cehil ile birlikte İslam peygamberi Muhammed'in önde gelen muhaliflerinden birisiydi. Daha sonrasında Müslüman oldu; Ridde savaşlarında ve Suriye'nin fethinde Raşidin kuvvetlerinde komutanlık yaptı. Muhtemelen Bizans kuvvetleriyle yapılan Ecnadeyn Muharebesi'nde öldü.

Aişe bint Talha, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve general Talha bin Ubeydullah ve Ümmü Gülsüm bint Ebu Bekir'in kızıydı. Ümmü Gülsüm, ilk Raşidun Halifesi Ebu Bekir'in kızıydı.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Kuhâfe</span>

Osman bin Amir bin Amr, ilk İslam halifesi Ebû Bekir'in babasıdır. Muhammed'in sahabesidir. Halifelik konusunda Ali'yi desteklediği düşüncesinde oldukları için Şiiler tarafından sevilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Selma Ümmü'l-Hayr</span>

Selma Ümmü'l-Hayr, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve Raşidin halifesi Ebû Bekir'in annesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.