İçeriğe atla

Tevfik Rüştü Aras

Tevfik Rüştü Aras
Türkiye Dışişleri Bakanı
Görev süresi
4 Mart 1925 - 11 Kasım 1938
(13 yıl, 252 gün)
Başbakan İsmet İnönü
Celâl Bayar
Yerine geldiğiŞükrü Kaya
Yerine gelenŞükrü Saraçoğlu
Türkiye'nin Birleşik Krallık Büyükelçisi
Görev süresi
1939-1943
Başkanİsmet İnönü
Yerine geldiğiAli Fethi Okyar
Yerine gelenRauf Orbay
Türkiye Büyük Millet Meclisi
1., 2., 3., 4. ve 5. Dönem Milletvekili
Görev süresi
23 Nisan 1920 - 16 Nisan 1923
Seçim bölgesi1920 – Muğla
1923 – İzmir
1927 – İzmir
1931 – İzmir
1935 – İzmir
Kişisel bilgiler
Doğum Ahmet Tevfik Rüştü
11 Şubat 1883(1883-02-11)
Çanakkale, Osmanlı Devleti
Ölüm 5 Ocak 1972 (88 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeri Aşiyan Mezarlığı, İstanbul
Milliyeti Türk
Partisi Cumhuriyet Halk Partisi (1923-1950)
Evlilik(ler) Makbule Aras
Bahire Aras[1][2]
Bitirdiği okul İstanbul Erkek Lisesi
Beyrut Tıp Mektebi
Mesleği Doktor, Diplomat, Siyasetçi
Dini İslam

Ahmet Tevfik Rüştü Aras (11 Şubat 1883, Çanakkale - 5 Ocak 1972, İstanbul), 1920-1939 yılları arasında beş dönem milletvekilliği, 1925-1938 yılları arasında Türkiye Dışişleri Bakanlığı yapmış, öncesinde İttihat ve Terakkî'nin önemli isimlerinden biri olmuş, sonrasında da gazete yazıları yazarak hayatını sürdürmüş Türk siyasetçidir.

Hayatı

11 Şubat 1883 tarihinde Hasan Rüştü Bey’in oğlu olarak Çanakkale'de doğdu. İlköğrenimini İzmir’de, ortaöğrenimini Üsküp’te, daha sonrasında ise İstanbul Erkek Lisesi’nden (Numune-i Terakkî Mektebi) birincilikle mezun oldu. Daha sonrasında ise Beyrut Tıbbiye Mektebi'ni bitirdi ve doktor olarak İzmir, Selanik ve İstanbul'da çeşitli görevlerde bulundu. Ayrıca ileri derecede Fransızca bilgisine sahip olan Tevfik Rüştü Bey, İzmir’deki dönemlerinde Sedat ve İttihat isimli gazetelerin başyazarlığını da yaptı. 2 Mayıs 1908’den; 31 Ekim 1909'a kadar İzmir Gureba-i Müslimin Hastanesi doğum doktoru, 2 Şubat 1909‘dan; 30 Eylül 1911 tarihine kadar Selanik Vilayeti Sıhhiye Müfettişliği’nde, 1 Ekim 1911’den; 8 Kasım 1911’e kadar Genel Sıhhiye Müfettişliği’nde, 10 Aralık 1912 tarihine kadar Hıfzısıhha Emrazı Sariye Encümeni Azalığı ile 10 Ocak 1912’de Meclisi Umuru Tıbbiye-i Mülkiye ve Sıhhiye-i Umumiye Azası oldu, 1 Eylül 1912’den 31 Aralık 1912'e kadar Üsküp Hilal-i Ahmer Hastanesi Baştabipliği'nde, 1 Ocak 1912’den 1 Nisan 1913 tarihine kadar Çanakkale Hastanesi Baştabipliği'nde, 1 Mart 1913’den 31 Mart 1913 tarihine kadar Sağlık Genel Müdürlüğü I. Müfettişliği'nde, 1 Mart 1913’den 2 Şubat 1914 tarihine kadar Hıfzısıhha Şubesi Müdür Muavinliği'nde, 2 Şubat 1914‘den 28 Şubat 1915'e kadar Teftiş Kurul Başkanlığında, 1 Mart 1916’dan 28 Haziran 1917'e kadar Genel Müfettişlik'te, 28 Haziran 1917 den 28 Haziran 1918'e kadar yüzbaşılık rütbesi ile I. Ordu Hıfzısıhha Müşavirliği'nde, 29 Haziran 1918’den; 30 Haziran 1920’ye kadar da Yüksek Sağlık Meclisi Üyeliği'nde bulundu ve 1920’de; İstanbul'dan Eskişehir'e geçerek Kuva-i Milliye’ye katılmıştır.[3]

Siyasi hayatı

İttihat ve Terakkî'ye girdi. Partinin İzmir Şubesi Umumî Kâtipliği'ni yaptı. Selanik'te Mustafa Kemal ile yakın arkadaş oldu. 1918 yılında Meclisi Ali-i Sıhhi (Yüksek Sağlık Kurulu) üyesiydi. Bu arada İzmir'in önde gelen ailelerinden Evliyazade ailesinin reisi Evliyazade Hacı Mehmet Efendi'nin kızı ve dönemin kadın gazete yazarlarından Makbule Hanım ile evlendi.

1920 yılında TBMM I. Dönem'de Menteşe (Muğla) Milletvekili seçildi. İlk dönemde Kastamonu İstiklal Mahkemesi üyeliğine getirildi. 1920 sonbaharında, Türkiye Komünist Fırkası'nın kurucuları arasına girdi. TBMM Hükûmeti'nin Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ne ilk Büyükelçi olarak gönderildiği Ali Fuad Paşa delegasyonu ile Moskova'ya gitti. TBMM II. Dönem, III. Dönem, IV. Dönem ve V. Dönem'de (1923'ten 1939'a kadar) İzmir Milletvekilliğinde bulundu.

4 Mart 1925 tarihinde III. İnönü Hükümeti'nde Dışişleri Bakanı olarak atandı. Mustafa Kemal Atatürk'ün ölümüne kadar kurulan bütün hükûmetlerde bu görevi sürdürdü. Mustafa Kemal Atatürk'ün komşu ülkelerle iyi ilişkiler ve başka ülke üzerinde siyasal baskı kurmaya karşı çıkmaya dayalı dış politikasının kilit ismi ve sözcüsü oldu. Sovyet Dışişleri Komiseri Maksim Litvinov'un davetlisi olarak üç kez Sovyetler Birliği'ne gitti. 1926 yılında Odessa'da, 1930 yılında ve 1937 yılında Moskova'da, Sovyet ileri gelenleriyle görüşmeler yaptı. 1937 yılında Milletler Cemiyeti Başkanlığı yaptı. Kızı Dışişleri diplomatlarından Fatin Rüştü Zorlu ile evlendi. 1939 yılında Londra Büyükelçiliği'ne atandı ve üç buçuk yıl İngiltere'de kaldı. 1942 yılı Şubat ayında emekli oldu. Kırmızı-Yeşil Şeritli İstiklâl Madalyası vardır.[3] Savaşın sonlarında Tan gazetesinde yazılar yazdı. Demokrat Parti'nin kuruluş mücadelesini destekledi. 1952-1959 yılları arasında Türkiye İş Bankası Yönetim Kurulu Başkanlığı yaptı.

15 Nisan 1930 tarihli Politika gazetesinde Tevfik Rüştü Aras
Tevfik Rüştü Aras'ın mezarı

Tevfik Rüştü Aras, ilk karısı Makbule Hanım'ın vefatı üzerine, 1960 yılında Bahire Hanım'la evlendi.[1]

5 Ocak 1972 tarihinde İstanbul'da öldü. Aşiyan Mezarlığı'nda toprağa verildi.

Eserleri

Dışişleri Bakanlığı sırasında verdiği söylevleri 1937 yılında Numan Menemencioğlu tarafından derlenerek "Lozan'ın İzlerinde On Yıl" ismi altında kitap haline getirildi. Günlük basında çıkan yazılarının güncel olmayanlarını "Görüşlerim" (1945 ve 1963) adlı iki cilt kitapta topladı.

Kaynakça

  1. ^ a b "Tevfik Rüştü Aras" (PDF). Marmara Üniversitesi. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Nisan 2022. 
  2. ^ "Tevfik Rüştü Aras'a ait vefat haberleri" (PDF). Marmara Üniversitesi. 30 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Nisan 2022. 
  3. ^ a b "Tevfik Rüştü Aras'ın Özgeçmişi". Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. 1 Ağustos 2009. 1 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar

Siyasi görevi
Önce gelen:
Şükrü Kaya
Türkiye Dışişleri Bakanı
4 Mart 1925 - 11 Kasım 1938
Sonra gelen:
Şükrü Saraçoğlu
Diplomatik görevi
Önce gelen:
Arjantin Carlos Saavedra Lamas
Milletler Cemiyeti Başkanı
1937
Sonra gelen:
Hindistan Muhammed Şah Ağa Han

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Enver Paşa</span> Türk asker ve siyasetçi (1881–1922)

İsmail Enver Paşa, Osmanlı İmparatorluğu'nun son yıllarında etkin olan Türk asker ve siyasetçi. İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin önemli önderleri arasında bulunmuş, 1913'te Bâb-ı Âli Baskını adı verilen askerî darbeyle cemiyetin iktidara gelmesini sağlamış, 1914'te Almanya ile askerî ittifaka önayak olarak Osmanlı Devleti'nin I. Dünya Savaşı'na girmesine öncülük etmiş, savaş yıllarında Harbiye Nazırı ve Başkumandan Vekili sıfatıyla askerî politikayı yönetmiştir. Bu savaş sırasında meydana gelen Ermeni Kırımı'nı hazırlayanlardan biridir. I. Dünya Savaşı'nın yenilgi ile sonuçlanması üzerine Almanya ve Rusya'da Türk halklarının bir araya getirilmesi amacıyla pek çok mücadelede bulunmuştur. Orta Asya'da Basmacı Hareketi'nin başına geçerek Bolşeviklere karşı savaşmıştır. 4 Ağustos 1922'de bir çatışma esnasında Bolşevikler tarafından öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">V. Mehmed</span> 35. Osmanlı padişahı (1909–1918)

V. Mehmed ya da Mehmed Reşad, Osmanlı İmparatorluğu'nun 35. padişahı ve 114. İslam halifesi.

<span class="mw-page-title-main">Yunus Nadi Abalıoğlu</span> Türk gazeteci ve siyasetçi

Yunus Nadi Abalıoğlu, Cumhuriyet gazetesini kuran Türk gazeteci ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Damad Ferid Paşa</span> 216. Osmanlı sadrazamı

Damad Mehmed Ferid Paşa, Osmanlı diplomatı ve devlet adamı. VI. Mehmed saltanatında 4 Mart 1919 - 30 Eylül 1919 ve 5 Nisan 1920 - 17 Ekim 1920 tarihleri arasında toplam bir yıl bir ay on beş gün sadrazamlık yapmıştır. Mustafa Kemal Paşa önderliğindeki ulusal kurtuluş hareketine muhalefetinden ötürü savaştan sonra Yüzellilikler listesine alınmış ve vatan haini ilan edilmiştir. 1922 yılında yurt dışına kaçmıştır.

Evliyazade Hacı Mehmet Efendi Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde, 1875 yılında birkaç ay, 1892-1895 yılları arasında da 3 yıl İzmir Belediye Reisliği yapmış yerel yönetim ve iş adamıdır. I. Dünya Savaşı yıllarında oğlu Evliyazade Refik Bey de İzmir Belediye Reisliği yapmıştır.

Evliyazade Refik Bey Osmanlı Devleti'nin İttihat ve Terakki yıllarında ve I. Dünya Savaşı sonuna kadar (1913-1918) İzmir Belediye Reisliği yapmış yerel yöneticidir. Dönemin İzmir'inin tanınmış ailelerinden Evliyazadeler ailesine mensup olup, babası, Evliyazade Hacı Mehmet Efendi de 19. yüzyıl sonlarında iki dönem İzmir Belediye Reisliği yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Cami Baykurt</span> Türk siyasetçi

Abdülkâdir Cami Baykurt, Türk asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Meşrutiyet</span> Osmanlı Devletinde ikinci anayasal monarşi dönemi (1908–1920)

İkinci Meşrutiyet, Osmanlı Anayasası'nın, 30 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve Mebuslar Meclisinin Sultan Vahdettin tarafından 11 Nisan 1920'de tasfiyesi ile sona eren dönemdir. Bu dönemde parlamenter demokrasi, seçim, siyasi parti, askerî darbe ve diktatörlük olgularıyla tanışılmış, iki büyük savaş yaşanmış ve imparatorluğun dağılmasına tanık olunmuştur.

Hürriyet ve İtilaf Fırkası, İkinci Meşrutiyet döneminde iktidardaki İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne (İTC) karşı kurulmuş olan en önemli muhalefet partisidir. 1911-1913 arasındaki ilk etkinlik dönemi, 23 Ocak 1913'te İttihat ve Terakki'nin Bâb-ı Âli Baskını ile hükûmeti ele geçirmesiyle sona erdi. Mondros Mütarekesi'nden sonra Ocak 1919'da yeniden kurulan parti, ertesi yıl başlarında etkinliğini kaybetti.

<span class="mw-page-title-main">Doktor Nâzım</span> Türk doktor, siyasetçi ve bürokrat

Doktor Nâzım veya Selanikli Mehmed Nazım Bey, Türk siyasetçi, hekim, 22 Temmuz 1918-8 Ekim 1918 arası Maârif Nazırı ve 1915-16 dönemi Fenerbahçe SK fahri başkanı. İttihat Terakki Cemiyeti'nin kurucu liderlerinden ve Jön Türk Devrimi'nin öncü isimlerindendir. Askeri Tıbbiye'de okuduğu dönemlerde, daha sonrasında Osmanlı İmparatorluğu'nun bir dönemine hükmedecek İttihat Terakki Fırkası'nın ve Teşkîlât-ı Mahsûsa'nın kurulmasında, örgütlendirilmesinde ve Osmanlı toplumunda büyük bir dönüşüm sağlayan meşrutiyetin yeniden ilanında oldukça önemli rol almış birkaç yöneticisi arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Cafer Tayyar Eğilmez</span> Türk asker ve siyasetçi

Cafer Tayyar Eğilmez, Türk asker ve siyasetçi.

Ahmet Cemal Tunca, Türk siyasetçidir.

Teceddüt Fırkası, I. Dünya Savaşı'ndan Osmanlı İmparatorluğu'nun mağlup olarak çıkması ve Mondros Ateşkes Anlaşması'nın imzalanması üzerine İttihat ve Terakki Fırkası'nın 1 Kasım 1918'de yaptığı son kongresinde kendisini feshederek 5 Kasım 1918 tarihinde kurduğu partidir.

<span class="mw-page-title-main">Pirizade İbrahim Hayrullah Bey</span>

Pirizade İbrahim Hayrullah Bey (1859-1934) Osmanlı Devleti'nin son döneminde yüksek derecede çeşitli görevlerde bulunmuş bir devlet adamıydı.

Asım Sirel, -, Türk siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Hamit Kapancı</span>

Hamit Kapancı, Türk bürokrat ve siyasetçi.

Hüseyin Avni Ercan, Türk siyasetçidir.

Saim Uzel -, Türk siyasetçidir.

İsmail Besim (Paşa) Ardakut, -, Türk siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi</span>

Osmanlı İmparatorluğu dağılma dönemi, Rus İmparatorluğu ile Yaş Antlaşması'nın imzalandığı 1792 yılından, saltanatın kaldırılarak devletin lağvedildiği 1922 yılına kadar sürer. Bu dönemde devlet en büyük toprak kayıplarını yaşamış ve Kurtuluş Savaşı sayesinde yalnızca Anadolu kurtarılabilmiştir.