İçeriğe atla

Tevfik Esenç

Tevfik Esenç
Зэйшъуэ Тэуфикъ
Tevfik Esenç'in mezar taşı
Doğum1904
Hacıosman, Manyas
Ölüm7 Ekim 1992
Hacıosman, Manyas
MilliyetUbıh Çerkes
Vatandaşlık Osmanlı İmparatorluğu
 Türkiye
MeslekDevlet memuru
Tanınma nedeniUbıhçayı anadil olarak konuşan son kişi
EvlilikEmine Esenç

Tevfik Esenç (Adigece: Зэйшъуэ Тэуфикъ; 1904, Hacıosman, Manyas - 7 Ekim 1992, Hacıosman, Manyas), Ubıhçayı konuşan son kişi olarak bilinmektedir.[1][2] Esenç, "81 sessiz harften oluşan bir Kafkas dilini dünyada konuşan tek kişi" olarak Guinness Dünya Rekorları Kitabı'na girmiştir.[3]

Tevfik Esenç, Ubıhça'nın yanı sıra Adigece ve Türkçe biliyordu.[4] 1992'deki ölümünden sonra aktivistlerin çabalarına rağmen Ubıhça ölü dil haline gelmiştir. Bu ölü dil günümüzde Tevfik Esenç'in kaynak kişi olduğu çalışmalar sayesinde bilinmektedir.

Yaşamı

Ataları Türkiye'ye Çerkes Soykırımı sonucunda gelen Esenç, Hacıosman (Ubıhça: Lak°'ạ́ṡ°a ; Adigece: Хьунджэхьаблэ) köyünde Ubıhça konuşan ebeveynleri tarafından büyütülmüş ve bir dönem muhtarlık yapmıştır. Ardından İstanbul'da memurluk yapmış, bu dönemde Fransız dilbilimci Georges Dumézil ve Gürcü Kafkasolog Giorgi Şaraşidze ile Ubıhça hakkında çalışma fırsatı bulmuştur. Bu dönemde Dumezil ve Şaraşidze, Esenç'in Ubıhça hakkındaki bilgisini yazıya geçirdiler ve Ubıhça konuşurken sesini kaydettiler.[2] Esenç ile Ubıhça hakkında Norveçli Hans Vogt,[5] İngiliz George Hewitt,[6] Abhaz Vyaçeslav Çirikba ve Türk A. Sumru Özsoy da çalışmalar yapmıştır.[7]

"Bir rüya gördüm, anlatsam da anlamazsınız" sözüyle bilinen Esenç,[8] iyi bir hafızaya sahipti. Onu ziyarete gelen dilbilimcilerin hedeflerini hızlı bir şekilde anlayan Esenç, yalnızca Ubıh dilinin değil, aynı zamanda Ubıh-Çerkes mitolojisinin, kültür tarihinin ve geleneklerinin de birincil kaynağıydı. Ubıhça'nın yanı sıra Adigece konuşuyor olması iki akraba dil arasında kıyasları kolaylaştırdı. Esenç, Ubıhça'nın temiz bir versiyonunu konuşuyordu, onun Ubıhca lehçesi, Dumézil tarafından var olan standart "edebi" Ubıh diline en yakın şey olarak görülüyordu.[2]

Ubıh dili ile ilgili çalışmalarını bitirdikten sonra son kaydında şunları söylemiştir:[4]

“Büyük dostum Profesör Şaraşidze...

Çok Laf Yalansız Olmaz, Çok Mal Çobansız Olmaz (Ubıh Atasözü). Hata yaptımsa da kusura bakmayın. Ubıhçanın sonunu böyle bitiriyorum. Bundan sonra benden fazla Ubıhça bilen birisini bulursam yine onunla da konuşurum. Ubıhça bugünden sonra sensin. Bugünden sonra anlatacak, konuşacak sensin. Bunları okuyanlara sesleniyorum; daha doğrusunu, daha gerçeğini bilen varsa söylesinler, çok memnun olurum. Allah size iyilikler, güzellikler versin!

Ubıh dili burada sona eriyor.

— Tevfik Esenç

Esenç, 7 Ekim 1992 gecesi 88 yaşındayken öldü; eşi Emine ile birlikte doğum yeri olan Hacıosman'ın köy mezarlığına defnedildi.

Etkileri ve hakkında yapılan çalışmalar

İsmet Arasan, Tevfik Esenç'i ve Ubıh dilinin trajedisini anlatan Son Sesler adlı belgesel filmi Eylül 1987'de tamamladı. Bagrat Shinkuba’nın The Last of the Departed kitabı da 1990 yılında Son Ubıh adıyla Türkçe yayınlandı.

Kaynakça

  • Dumezil, Georges 2000. Kafkas Halklarının Mitolojisi (çeviren: Musa Yaşar Sağlam). Ankara: Ayraç Yayınları.
  • Shinkuba, Bagrat 1990. Son Ubıh - Bir Çağa Tanıklık (özgün adı: The Last of the Departed, çeviren: Hande Canlı). İstanbul: Tümzamanlar Yayıncılık.
  1. ^ "29 yıl önce yok olan bir dilin ve son temsilcisi Tevfik Esenç'in hikayesi: "Bir Rüya Gördüm, Anlatsam da Anlamazsınız"". Independent Türkçe. 18 Mart 2021. 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  2. ^ a b c circassianworld (4 Eylül 2013). "Tevfik Esenç – the last person able to speak the Ubykh language". Circassian World (İngilizce). 19 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  3. ^ "Türk Bayrağı Guinness Rekorlar Kitabı'nda". arsiv.ntv.com.tr. 9 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2023. 
  4. ^ a b Duvar, Gazete (10 Eylül 2020). "Bir dilin ölümüne tanıklık etmek: Tevfik Esenç'in anısına". Gazeteduvar. 11 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  5. ^ (see his ‘Dictionnaire de la Langue Oubykh 18 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.’, 1963, Universitetsvorlaget)
  6. ^ the recordings are available 22 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on the Net; his account of his meetings in 1974 has been published — 'Encountering Ubykh(s)’, in Arxeologija i ètnografija pontijsko-kavkazskogo regiona 5, 195-204, 2016: Krasnodar; see also his 'The labialised sibilants of Ubykh (North West Caucasian)’, in Revue des Etudes Géorgiennes et Caucasiennes, 2, 1986, 21-30)
  7. ^ E. F. K. Koerner (1 Ocak 1998). First Person Singular III: Autobiographies by North American Scholars in the Language Sciences. John Benjamins Publishing. s. 33. ISBN 978-90-272-4576-2. 
  8. ^ "29 yıl önce yok olan bir dilin ve son temsilcisi Tevfik Esenç'in hikayesi: "Bir Rüya Gördüm, Anlatsam da Anlamazsınız"". Independent Türkçe. 18 Mart 2021. 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çerkesler</span> Kafkas halkı

Çerkesler ya da Adigeler, Kuzey Kafkasya'da, tarihi Çerkesya'nın yerli halkı olan etnik grup. Rus İmparatorluğu tarafından işlenen Çerkes Soykırımı'nın sonucunda Çerkeslerin çoğu öldürülmüş, kalanlar ise Osmanlı topraklarına sürülmüştür. Çerkesler Çerkesçe konuşur ve neredeyse tamamı Sünni Müslümandır. Çerkesya eski zamanlardan beri istilalara maruz kalmıştır; izole edilmiş arazisi, bitmeyen savaşlarla birlikte Çerkes ulusal kimliğini büyük ölçüde etkilemiştir. Çerkes bayrağı Çerkeslerin millî bayrağıdır ve yeşil zemin üzerinde dokuzu yay, üçü yatay şekilde on iki altunî yıldız ve üç çapraz oktan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Çerkesya</span> Kuzeybatı Kafkasyada Adige kabilelerinin birleşmesi ile kurulmuş eski bir devlet

Çerkesya, günümüzde Rusya sınırlarında kalan Kuzeybatı Kafkasya'da var olmuş tarihî ülke ve bölge. Rus-Çerkes Savaşı sonucunda Çerkesya yıkılmış ve Çerkes nüfusunun %75-90'ı topluca katledilmiş, kalan Çerkeslerin büyük kısmı da Osmanlı topraklarına sürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ubıhça</span>

Ubıhça veya Vubıhça Kuzeybatı Kafkas dillerinden bir tanesiydi. 1992'de bu dili konuşan son kişi Tevfik Esenç'in yaşamını yitirmesiyle birlikte ölü dil hâline geldi. Alfabesi yoktur.

Adigece, Adığece veya Batı Çerkesçesi, Kuzeybatı Kafkas dilleri ailesinin Çerkes dilleri kolunda yer alan bir dildir. Aynı koldaki Kabardeyce ile karşılıklı anlaşılabilirliğe sahiptir. Kuzey Kafkasya’da yer alan eski Batı Çerkesya topraklarını kapsayan Adige Cumhuriyeti ile Krasnodar Krayı bölgelerinde ve Çerkes Sürgün ve Soykırımı ile Kafkasya'dan Osmanlı İmparatorluğu topraklarına zorla sürülen ve bugün Türkiye ve Ürdün gibi ülkelerde yaşayan Çerkesler tarafından konuşulur. Kiril alfabesiyle yazılan dil, geçmişte Arap ve Latin alfabeleriyle de yazılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çerkes Soykırımı</span> Soykırım

Çerkes Soykırımı veya Tsitsekun, 19. yüzyılda, Çarlık Rusyası tarafından Çerkeslere gerçekleştirilen sistematik toplu katliam ve sürgün. Olaylardan Çerkeslerin %80-97'si, yaklaşık 1,5 milyon kişi, etkilenmiştir. Grigori Zass gibi Rus generaller Çerkes sivillerin toplu katliamını yücelttiler, bilimsel deneylerde kullanılmalarını savundular ve askerlerinin kadınlara tecavüz etmesine izin verdiler. Rus kuvvetlerinin hamile kadınların karınlarını deşmek gibi çeşitli yöntemler kullandığı bildirildi.

<span class="mw-page-title-main">Soçi</span>

Soçi, Rusya'da, Krasnodar Kray'da kent. Kafkasya'ın batı kesiminin eteklerinde, Karadeniz kıyısında bulunur. Nüfus: 389,900 (2015). Nüfus 2002 sayımına göre artış göstermektedir. Bu nüfusu onu Rusya'nın en büyük tatil şehri yapar. Büyük Soçi bölgesi Kafkas Dağları ile Karadeniz arasındaki 145 km uzunluğundaki bir hattan oluşur. Kafkas Rivierası'nda yer alan Soçi, Rusya'da subtropikal iklimin nadir görüldüğü yerlerdendir. Yazları ılık ve yağışlı iken; kışlar serin ve yumuşak geçer. Karadeniz'in diğer bölgeleri gibi yıl boyu yağış eksik olmaz.

<span class="mw-page-title-main">Ubıhlar</span> Çerkes boyu

Ubıhlar ya da Vubıhlar, Çerkes boylarından birisidir. Dilleri Ubıhça, bu dili konuşan son kişinin 1992 yılında ölmesiyle yok olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Asya kökenli ölü diller listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Asya kökenli ölü diller listesi, Ölü diller listesinin Asya kıtasına ait kısmıdır. Konuşanı kalmamış, ölü diller listelenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hacıosman, Manyas</span>

Hacıosman, Balıkesir ilinin Manyas ilçesine bağlı bir mahalledir.

Son Sesler İsmet Arasan tarafından 1987 yılında çekilen 26 dakikalık belgesel filmdir.

Bu liste babası veya annesi Çerkes kökenli olan kayda değer bazı kişileri içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çerkes dilleri</span> Kuzeybatı Kafkas dil ailesinin alt bölümü

Çerkes dilleri, Kuzey Kafkasya’da, Rusya'ya bağlı Adigey, Karaçay-Çerkesya ve Kabartay-Balkarya cumhuriyetleri ile Krasnodar Krayı'nda yerli Çerkeslerin ve bugün Türkiye, Ürdün, Suriye ve İsrail gibi ülkelerde yaşayan diaspora Çerkeslerinin dili ya da lehçeleri birliğidir. Batı (ady) ve Doğu (kbd) olmak üzere her biri resmî olarak dil kabul edilen iki formu bulunur. En yakın akrabası 1992 yılında soyu tükenen Ubıhça [uby], en uzak akrabaları ise Abazaca [abq] ile Abhazca [abk] olup hepsi de Kuzeybatı Kafkas dilleri adıyla bir grupta toplanır. 17. yüzyılda Evliya Çelebi tarafından Çerkesçenin ilk kaydı yapılmıştır. Çerkesçe eklemeli dillerden olup ergatif yapı görülür.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Çerkesleri</span>

Türkiye'deki Çerkesler ya da Türkiye Çerkesleri, Türkiye Adığeleri, 19. yüzyılda Çerkesya'nın Rus İmparatorluğu tarafından ele geçirilmesinden sonra başlatılan Çerkes Sürgünü adlı etnik temizlik hareketinde Kuzey Kafkasya'dan Osmanlı İmparatorluğu topraklarına gelen Çerkeslerin daha sonra oluşturulan Türkiye sınırlarında kalan kısmıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Kafkasya halkları</span> gizlilik

Kuzey Kafkasya halkları, Çarlık Rusyası döneminde Kuzey Kafkasya’da yaşarlarken Kafkas-Rus Savaşında yenilmeleri üzerine 1864 Çerkes Sürgünü'nde Osmanlı İmparatorluğu topraklarına sürülüp tehcir ettirilen ve bugün diaspora olarak Türkiye, Suriye ve Irak gibi ülkelerde yaşayan Adığe ve Adığe olmayan Kuzey Kafkas halklarına Türkiye ve Ortadoğu'da verilen ortak ad. Çerkeslerin baskın unsurunu oluşturan Adığeler dışında ayrıca Kuzeybatı Kafkas dillerini konuşan Ubıhlar, Abazalar, Abhazlar; İran dillerini konuşan Osetler; Türk dillerini konuşan Karaçaylar, Balkarlar; Kuzeydoğu Kafkas dillerini konuşan Çeçenler, İnguşlar ve Dağıstan halkları da bu tanımlamaya girer. Sünni Müslümandırlar. Karaçaylar, Balkarlar ve Adığeler Hanefi mezhebinden, İnguşlar, Çeçenler ve Dağıstanlılar ise ağırlıklı olarak Şafii mezhebindendir. Türkiye'deki Çerkeslerin 893 köy-kasabası bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Boğazpınar, Manyas</span> Türkiyede bir köy

Boğazpınar Balıkesir ilinin Manyas ilçesine bağlı bir mahalledir.

Ubıhya, tarihî Çerkesya'nın bölgelerinden birisiydi. Bir Çerkes boyu olan Ubıhlar burada yaşıyordu. Soçi civarlarında bir bölgeydi ve Habzeism dininde önemli bir rol oynadığı için saygı duyuluyordu. Ubıhya, Berzeg ve Dişan aşiretleri ve seçimle başa gelen yaşlılar tarafından yönetiliyordu. Rus-Çerkes Savaşı sırasında en son Rus kontrolüne Ubıhya girdi.

<span class="mw-page-title-main">Gerandıqo Berzeg</span> Çerkes komutan

Gerandıqo Berzeg Hacı, Çerkesya Konfederasyonu'nun 1861-1864 arasında devlet başkanı olan Çerkes siyasetçi, askeri kumandan ve daha sonra Osmanlı komutanı. Gençliği de dahil olmak üzere hayatının büyük kısmını Rus-Çerkes savaşı (1763-1864) cephelerinde geçirdi. Çerkes Soykırımı'nın ardından Osmanlı topraklarına sürülen Berzeg, Çerkesya'da yürüttüğü direniş için Sultan Abdülaziz tarafından Paşa rütbesi ile onurlandırıldı. 93 harbi sırasında Çerkeslerden oluşan bir birlik kurdu ve Osmanlı devleti için savaştı.

Ayşe Sumru Özsoy; İstanbul, Boğaziçi Üniversitesinde çalışan önde gelen bir dilbilimci ve Türk akademisyendir.

<span class="mw-page-title-main">İsmail Berzeg</span> Çerkes siyasetçi ve komutan

İsmail Berzeg Hacı, Çerkesya'nın 1827-1839 arasında de facto lideri olan Çerkes siyasetçi ve askeri kumandan. Rus-Çerkes Savaşında yer almış ve 1838'den sonra, Çerkesya adına diplomatlık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Plastunka</span>

Plastunka veya eski ismiyle Mutıhuasua, Krasnodar Krayı'nın Soçi ilçesine bağlı bir kasabadır. Baranovsky kırsal bölgesine dahildir. Çerkes sürgünü öncesinde Çerkes Ubıh köyü olan kasabada günümüzde sadece Rus ve Gürcüler yaşamaktadır. Kasaba nüfusu 2270'dir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.