Tepeli karabatak - Turkipedia

Tepeli karabatak

Korunma durumu

Biyolojik sınıflandırma

Âlem:	Animalia
Şube:	Chordata
Sınıf:	Aves
Takım:	Suliformes
Familya:	Phalacrocoracidae (Karabatakgiller)
Cins:	Phalacrocorax
Tür:	P. aristotelis

İkili adlandırma

Phalacrocorax aristotelis
Linnaeus, 1758

Tepeli karabatak (Phalacrocorax aristotelis), deniz kuşlarından karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasına ait bir tür.

Özellikler

Büyüklükleri 68–78 cm, kanat açıklıkları 95-110 cmdir. Uzunca bir kuyruk ve sarı boğaz yaması var. Erişkinlerin, üreme mevsimde küçük bir tacı var. Karabataktan daha küçüktür. Daha küçük boyutu, daha hafif yapısı, daha ince gagası ve üreyen yetişkinlerde tepesi ve tüylerindeki metalik yeşilimsi parlaklığı ile büyük karabataktan ayrılır. Gaga incedir. Üreyen erişkinlerde, taç ve tüylerde metalik yeşil-renkli parıltılar vardır. Tüylerdeki yeşil parlaklık, bazen Avrupa karabatağına alternatif yeşil karabatak adının verilmesine neden olur. Tepeli karabatağın kuyruğunda 12, büyük karabatağınkinde ise 14 tüy vardır. Familyanın en derin dalgıçların biridir ve 61 metre derine kadar daldığı gözlemlenmiştir.^[1]

Tepeli Karabatak Bitez, Bodrum, Muğla’da dalış sırasında 18 m. derinlikte

Yayılış

Batı ve güney Avrupa, güneybatı Asya ve kuzey Afrika'nın kayalık kıyılarının etrafında çoğalır, en kuzeydeki kuşların dışında çoğunlukla çoğaldıkları alanlarda kışı geçirirler.

Beslenme

Tepeli Karabatak, denizde beslenir ve büyük karabataktan farklı olarak iç kısımlarda nadiren bulunur. Balıkla iyi beslenen herhangi bir kıyı boyunca kışı geçirir. Tepeli karabatak, karabatak ailesi içindeki en derin dalgıçlardan biridir. Çok çeşitli balıkları yerler ama en yaygın avları kum yılanbalığıdır.

Üreme

Üreme döneminde tamamen siyah olan gövdesi yeşil parıltılıdır ve tepesi kalkıktır. Tepeli karabatak kıyılarda ürer, kayalık çıkıntılarda veya yarıklarda veya küçük mağaralarda yuva yapar. Yuvalar, kuşun kendi gübresiyle birbirine yapıştırılmış, çürüyen deniz yosunu veya ince dallardan oluşan düzensiz yığınlardır . Yuvalama mevsimi uzundur, Şubat ayı sonlarında başlar, ancak bazı yuvalar Mayıs ayına veya daha sonrasına kadar başlamaz. Civcivleri tüysüz olarak yumurtadan çıkar ve bu nedenle, uçabilmeleri için genellikle iki aylık bir süre boyunca, ısınmak için tamamen ebeveynlerine ihtiyaç duyarlar.

Kaynakça

^ "species". polaris.nipr.ac.jp. 10 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022.

Dış bağlantılar

Tepeli Karabatak - eBird. (n.d.). eBird. https://ebird.org/species/eursha1?siteLanguage=trhttps://ebird.org/species/eursha1?siteLanguage=tr 27 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Türkoğlu, P. (2020). Tepeli karabatak (Gulosus aristotelis). Evrim Ağacı. https://evrimagaci.org/tepeli-karabatak-gulosus-aristotelis-5268https://evrimagaci.org/tepeli-karabatak-gulosus-aristotelis-5268 27 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

Karatavuk ya da kara bakal (erkek) ve boz bakal (dişi), karatavukgiller (Turdidae) familyasından siyah tüylü, meyve ve böceklerle beslenen ötücü bir kuş türü.

Ak pelikan, beyaz pelikan ya da ak kutan, pelikangiller (Pelecanidae), familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Avrupa'nın güneydoğusundan Asya'ya yayılan bölgede ve Afrika'da bataklıklarda ve sığ göllerde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Kar serçesi</span>

Kar serçesi, serçegiller (Passeridae) famiyasından Montifringilla cinsini oluşturan kuş türlerine verilen ad.

Dendrocopos syriacus veya Alaca ağaçkakan, Dendrocopos cinsine bağlı bir kuş türüdür. 22–23 cm boyunda parklar ve karışık ormanlarda yaşayan ağaçların gövdelerine tırmanmaya uyum sağlamışlardır. Uzun dili yardımıyla, ağaç kabuklarının altından ve çürümüş gövdelerden çıkardığı böceklerle beslenir. Erkekleri başlarının arkasındaki kırmızı lekeden ayırt edilir, dişilerde ise bu leke yoktur, tepesi ve ensesi siyahtır. Kuyruk altı tüyleri kırmızı alt kısmı ise beyaz ve hemen hemen lekesizdir. Orman Alaca ağaçkakanından ayrılan yönü boyun kenarındaki yanağını kaplayan siyah çapraz hattın olmamasıdır. Çalılıklar, bahçeler, zeytinlikler, seyrek ormanlık alanlarda yaşam sürerler. Ağaçların oyluklarına yuva yaparlar.

Ev kırlangıcı, kırlangıçgiller (Hirundinidae) familyasından göçmen bir kırlangıç türüdür. Avrupa, Kuzey Afrika ve ılıman Asya bölgelerinde ürer; kışları ise Sahraaltı Afrika'ya ve tropikal Asya bölgelerine göçer. Uçarken yakaladığı böceklerle beslenir dolayısıyla böceklerin çok bulunduğu iklimlerin olduğu yerlere göç eder. Başı ve üst tüyleri mavidir, kuyruksokumu ve alt tüyleri ise beyazdır. Hem açık alanlarda hem de insanların yaşadığı yerlerde bulunur. Doğu ve güney Asya bölgelerine endemik olan Delichon cinsinin diğer iki türüne benzer özelliklere sahiptir. Kabul edilmiş iki alt türü vardır.

Avrupa saksağanı, kargagiller (Corvidae) familyasından tarlalar, orman kenarları, parklar ve banliyölerde yaygın görülen bir kuş türü. Avrupa'da boydan boya, daha çok Asya'da ve Kuzeybatı Afrika'da üreyen yerleşik bir kuştur.

Bayağı kuzgun, karakarga veya kelağ, kargagiller (Corvidae) familyasından Corvus cinsine ait, zekası, büyüklüğü ve simsiyah olması ile dikkat çeken bir kuş türü.

<span class="mw-page-title-main">Sarıasma</span>

Sarıasma (Oriolus), sarıasmagiller (Oriolidae) familyasından Oriolus cinsini oluşturan kuş türlerinin ortak adı.

Ökse ardıç kuşu, karatavukgiller (Turdidae) familyasından ötücü bir kuş türü.

Karabatakgiller (Phalacrocoracidae), Suliformes takımına ait bir kuş familyasıdır.

Melek ya da Tepeli Kutan, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Avrupa'nın güneydoğusundan Hindistan ve Çin'e yayılan bölgede bataklıklar ve sığ göllerde yaşar. Yuvaları bitkiler ve dallardan oluşan kaba bir yapıdır. Geniş bir alana yayılmasına rağmen alt türü yoktur ancak boyut farklılıklarına dayanarak Azerbaycan'da bulunan fosillerden Pleistosen dönemine ait Pelecanus crispus palaeocrispus türü tanımlanmıştır.

Yeşil düdükçün, çullukgiller (Scolopacidae) familyasından bir çulluk türü.

Arı şahini (Pernis), Arı şahinleri (Perninae) alt familyasına ait bir cins. Üç tür içerir.

Bayağı arı şahini – Pernis apivorus
Tepeli arı şahini – Pernis ptilorhynchus
Çizgili arı şahini – Pernis celebensis

Tepeli guguk, gugukgiller (Cuculidae) familyasından bir kuş türü.

Kara arı şahini, atmacagiller (Accipitridae) familyasından yırtıcı bir kuş türü. Papua Yeni Gine'ye endemiktir.

Selasphorus sasin, sinek kuşugiller familyasından küçük bir sinek kuşu türüdür.

Microcarbo africanus karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasından bir kuş türüdür. Sahra Çölü'nün güneyinden itibaren Afrika'nın büyük bir bölümünde ve Madagaskar'da yaşar. Göçmen değildir ancak mevsimsel olarak yer değiştirebilir.

Phalacrocorax gaimardi karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasından bir kuş türüdür. Güney Amerika'nın kıyılarında yaşar. Çoğu deniz kuşu türünün aksine koloni hâlinde yaşamaz. Karabataklarda görülen kanatlarını açarak tüneme duruşunu sergilediği gözlemlenmemiştir.

Basra karabatağı karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasından bir kuş türüdür. Basra Körfezi ile Arap Yarımadası'nın güneydoğu kıyılarına endemiktir. Bazı bireylerin batıda Kızıldeniz kıyılarına kadar göç ettiği görülür.

Fregat kuşları, bütün tropik ve subtropik okyanuslarda bulunan ve monotipik Fregat kuşugiller (Fregatidae) familyasında sınıflandırılan deniz kuşlarıdır. Yaşayan beş türün tamamı Fregata cinsinde yer alır. Tamamının tüyleri ana olarak siyah renklidir, kuyrukları uzun ve çatallıdır, gagaları ise uzun kanca şeklindedir. Dişilerin karınaltı tüyleri beyaz renklidir. Erkekler çok belirgin kızıl boğaz derilerini üreme mevsiminde dişileri çekmek için şişirirler. Uzun kanatlarının açıklığı 2,3 m.'ye kadar uzanabilir. Kuşlar arasında vücut ağırlığına göre en büyük kanar alanına sahiptirler.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.