İçeriğe atla

Temmuz Günleri

4 Temmuz 1917 günü Petrograd'da göstericilere ateş açılıyor

Temmuz Günleri, 1917 yılında Rusya’da Sankt-Peterburg şehrinde 3 - 7 Temmuz günleri (Jülyen takvimine göre)[1] arasında meydana gelen olayları anlatır. Olaylarda askerler ve sanayi işçileri Geçici Hükûmete karşı yoğun protesto gösterileri düzenlemişlerdir. Gösterilerin örgütlenmesinde bulunmamalarına rağmen Bolşevikler çoğu kendi parti sempatizanlarından oluşan gösterilere öncülük yapmaya çalışmışlar ve kontrol altına almaya çalışmışlardır. Geçici Hükûmete bağlı ordu birlikleri göstericileri ateş açarak dağıtmış ve Bolşeviklere karşı saldırılarda bulunmuşlardır. Bolşeviklerin lideri Lenin yeraltına çekilmiş ve çok sayıda Bolşevik önder tutuklanmıştır.[2][3] Temmuz Günleri, Ekim Devrimi öncesinde Bolşeviklerin büyümesinde ve etkisinde bir düşüş dönemine karşılık gelir.

Sebepleri

Olayların doğrudan sebebi Haziran ayı sonunda ve Temmuz ayı başındaki gelişmelerdi. 1917 Şubat Devriminden sonra Çarlık devrilmiş ve yerine hem Çarlık Duması'ndaki milletvekillerinden oluşan Geçici Hükûmet, hem de Çarlık rejimine karşı ayaklanan işçi, köylü ve askerlerin örgütlendiği Sovyetler iktidarı oluşmuştu. Bu ikili iktidar döneminde Geçici Hükûmet halkta büyük yılgınlık yaratan savaşa son vermemiş, tersine cepheye asker sevkiyatını artırmıştır. İtilaf Devletlerine verdikleri sözlerine yerine getirmek isteyen ve halkın barış çağrılarına kulak vermeyen hükûmetin ve özellikle Savaş Bakanı Aleksandr Kerenski’nin aldığı karar cepheden gelen yenilgi haberleriyle birlikte büyük kargaşaya ve gösterilere yol açar. Geçici Hükûmetin önemli bir kanadını oluşturan Kadetler hükûmetten çekilmekle tehdit ederek hükûmetteki Menşevik ve SR’ları hükûmeti düşürmekle tehdit edecektir. Hükûmet bir kriz içindedir.

Gösteriler

16 Temmuz günü Petrograd’da kendiliğinden bir gösteri patlak verir. Gösteri şehirdeki 1. Makinalı Tüfek Birliği tarafından başlatılır. Bu birliğin çağrısı şehirdeki diğer birlikler tarafından da benimsenir ve Bütün İktidar Sovyetlere sloganıyla gösteriler başlar. Gösterilere fabrika işçileri dahil olur. Sovyetlerde yönetimde bulunan Menşevik ve SR’lar ise gösterileri yasa dışı ilan eder ve engellemeye çalışır.

Bolşevikler çoğunluğu kendi partisinin tabanını oluşturan göstericilerin eylemlerini kontrol altına almak ve barışçıl bir gösteri yapılmasını sağlamak için eylemlere örgütlü bir şekilde katılma kararı alır. 17 Temmuz akşam üstü 500 bin işçi, asker ve halktan oluşan göstericiler barışçıl bir şekilde isteklerini dile getirirler. Moskova, Nijni Novgorod, Krasnoyarsk ve diğer şehirlerde de benzer gösteriler yapılır.

Ancak gösteriler sürerken Geçici Hükûmete bağlı Rus Ordusuna bağlı askeri birlikler barışçıl göstericilere silahlarla saldırırlar. Müdahale sonucunda 700 kişi hayatını kaybeder. Çok sayıda yaralı vardır. Geçici Hükûmet ve Sovyetlerde çoğunlukta olan Menşevik ve SR’lar gösterilerin dağıtılmasını savunurlar. O döneme kadar gelişen Bolşevik örgütlenmesinden ve devrimci propagandanın yayılmasından şikayet eden Geçici Hükûmet bileşenleri bu olayları fırsat bilerek Bolşevikleri bastırmaya yönelirler. Bolşevikler liderler yakalanmaya başlar, işçiler toplu şekilde tutuklanır. 18-19 Temmuz günlerinde Bolşevik yayın organı Pravda’nın basıldığı matbaa basılarak tahrip edilecek, daha sonra Bolşevik Merkez Komitesinin toplandığı bina saldırıya uğrayacaktır. 19 Temmuz günü Geçici Hükûmet bir emir yayınlayarak Lenin’in yakalanması talimatı tüm güvenlik güçlerine iletilir. 20 Temmuz günü Petrograd’da tamamen kontrolün sağlanması için cepheden gönderilen Geçici Hükûmete bağlı birlikler şehre girer.[4]

Bolşevik katılımı

Göstericilerin eylemlerde attıkları slogan Bolşeviklerin sloganıdır. Bolşevikler tarafından Geçici Hükûmete karşı kullanılan “Bütün İktidar Sovyetlere” sloganı eylemlerde benimsenmiş ve etkili olmuştur. Gösterilere Bolşeviklerin katılımı sıradan Bolşevik üye ve sempatizanlarının Merkez Komiteye baskıları sonucu gerçekleşmiş ve Merkez Komite eylemlerin kontrol altına alınabilmesi için dahil olma kararı almıştır. Merkez Komitesinin katılım kararının ardından cepheden Bolşevik birlikler destek amacıyla getirilmiş, şehirde kilit yerlerde güvenlik önlemleri alınmıştır. Temmuz Günleri sırasında Bolşevik Merkez komitesindeki iç tartışmalara dair herhangi bir belge elde yoktur. Bu dönemde iktidarın alınmasının denenmesini önerenler olduğu ileri sürülmektedir. Bu yönde görüş bildirenlerin Bolşevik Askeri Örgütünden Nikolai Podvoisky ve Vladimir Nevsky, Petersburg Parti Komitesinden Volodarsky, Vyborg İlçe Örgütünden Martin Latis olduğu ve Merkez komitenin kitlelere engel olma yönündeki kararını eleştirdikleri ileri sürülmektedir. Parti yönetimindeki diğerleri ve özellikle Lenin olayları izleyerek henüz iktidarın alınmasına teşebbüs etmek için erken olduğuna karar vererek eylemlerin kontrol altına alınmasını savunmuşlardır.[5]

Sonuçlar

Geçici Hükûmetin artık başında olan Kerenski, Lenin ve diğer önde gelen Bolşeviklerin tutuklanmasını emreder. Buna gerekçe olarak bu kişilerin Alman ajanı olduklarını ve olay çıkartmak için alman desteğine sahip olduklarını iddia eder.[6] Lenin yeraltına inecek ve Finlandiya’ya kaçacak ancak Bolşevik liderlerden Troçki ile Anatoli Lunaçarski başta olmak üzere çoğu yakalanacaktır. Kornilov Olayına dek hapiste kalacaklardır.

Geçici Hükûmetin içinde bulunduğu kriz Başbakan Prens Lvov’un istifasıyla tırmanır. 21 Temmuz günü Kerenski başbakan olur. Sovyet yönetimindeki SR ve Menşevikler de Geçici Hükûmetin otoritesini tanıması üzerine Sovyetler resmen boyun eğmiş olacaktır. Gösterilerin bastırılmasıyla ikili iktidar dönemi sona erecek ve Geçici Hükûmet iktidarı kesinleşecektir. Bolşevikler açısından devrimin barışçıl yollardan akması engellenmiş ve Sovyet yönetimi de iş birliğine girmiştir. Kornilov Olayını izleyen ve Ekim Devrimine giden dönemde Bolşevikler doğrudan parti örgütlenmesine çağrı yapacak ve sovyet seçimlerini kazanarak iktidarı aldıklarında sovyet iktidarını ilan edeceklerdir.

Kaynakça

  1. ^ Gregoryen takvimine göre 16-20 Temmuz
  2. ^ A History of Western Society. Chapter Outlines. Chapter 27: The Great Break: War and Revolution, Seventh Edition. John P. McKay, University of Illinois, Urbana-Champaign; Bennett D. Hill, Georgetown University; John Buckler, University of Illinois, Urbana-Champaign
  3. ^ "In July 1917, a half-baked Bolshevik uprising against the Government failed. Trotsky went to prison but Lenin escaped to Finland." (Türkçesi: Temmuz 1917’de hükûmete karşı henüz ham bir Bolşevik ayaklanması başarısız olur. Troçki hapse atılacak, Lenin de Finlandiya’ya kaçacaktır.)(Key Themes of the Twentieth Century by Philip Sauvain. s.54)
  4. ^ Rabinowitch, Alexander (2004). The Bolsheviks Come to Power: The Revolution of 1917 in Petrograd. Haymarket Books and Pluto Press. ISBN 0-7453-2268-9
  5. ^ Bolşevikler bu döneme kadar en etkili siyasi parti olsalar da Sovyet yönetimlerinde çoğunlukta değillerdir. Temmuz Günlerinden sonra Menşevik ve SR’ların iktidara talip olmadıkları işçiler ve askerler tarafından anlaşılacaktır. Bu dönemden sonra Bolşevikler “Bütün İktidar Sovyetlere” sloganını bırakarak “Bütün İktidar Partiye” sloganını benimseyeceklerdir. Kornilov Olayını izleyen dönemde parti, Sovyetler'de çoğunluğu sağlayacak ve Ekim Devrimini gerçekleştirecektir.
  6. ^ Uzun yıllar sürgünde bulunan Lenin ve önemli Bolşevik liderler 1917 Şubat Devrimi sonucunda Çarlık rejimi devrildikten sonra bulundukları İsviçre’den Rusya’ya geçmek için Alman İmparatorluğunun izniyle mühürlü bir trenle Rusya’ya geldikleri için sürekli olarak Alman ajanı suçlamalarıyla karşılaşmışlardır. Almanya İmparatorluğu ise en önemli düşmanı olan Rusya İmparatorluğunun içişlerinin daha da karışması için Bolşeviklerin Rusya’ya dönmesine izin vermiştir.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bolşevizm</span> Devrimci Marksist ideoloji

Bolşevik, çoğunluktan yana anlamına gelen Rusça kelime, 1903 yılında düzenlenen Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin İkinci Kongresi'nde Vladimir Lenin ve Julius Martov arasında yeni kurulmakta olan partinin üyelik tanımı üzerine başlayan görüş ayrılığı sonucu yaşanan ayrışmadaki taraflardan Lenin yanlısı grup. Kongrede Lenin yanlıları çoğunlukta olduğu için Rusça çoğunluk anlamına gelen Bolşevik olarak, azınlıktaki Martov yanlıları da Menşevik olarak adlandırılacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Ekim Devrimi</span> Sovyetler Birliğinin kurulmasının yolunu açan, Lenin ve diğer devrimcilerin önderliğinde gerçekleştirilen devrim

Ekim Devrimi, Bolşevik Devrimi, Rus Devrimi ya da Büyük Ekim Sosyalist Devrimi, ayrıca bilinen adı ile Ekim Ayaklanması, Rusya’da Jülyen takvimine göre 25 Ekim 1917’de, Petrograd’daki geçici hükûmetin devrilerek iktidarın Lenin önderliğindeki Bolşeviklere geçmesini sağlayan ve Sovyetler Birliği’nin kurulmasına yol açan olaydır.

<span class="mw-page-title-main">Menşevik</span> SSCB öncesi Rusyada bir siyasi grup

Menşevikler Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisinin 1903 yılında yapılan 2. Konferansında Lenin ile Julius Martov arasında yaşanan fikir ayrılıkları sonucu partinin bölünmesi sonucu ortaya çıkan iki gruptan birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Kerenski</span> Rus siyasetçi

Aleksandr Fyodoroviç Kerenski, Rus siyasetçi. 1917 Şubat Devriminden sonra Rus hükûmetinin üyesi, Temmuz ayından itibaren de Geçici Hükûmetin Başbakanı. Sosyalist Devrimci Parti (SR) üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi</span> Sovyetler Birliğini yöneten parti

Sovyetler Birliği Komünist Partisi, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin Bolşevik kanadınca kurulan ve 1917 Büyük Ekim Sosyalist Devrimi'nden sonra 1991 yılına dek Sovyetler Birliği'ni yöneten parti. Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi olarak iktidara gelen parti 1918 yılında Komünist Parti adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Nisan tezleri</span>

Nisan Tezleri, 1917 Şubat Devrimi ile Rusya'daki Çarlık rejiminin devrilmesi üzerine sürgünde bulunduğu İsviçre’den, Mühürlü Tren ile Rusya’nın başkenti Petrograd’a gelen Bolşevik lider Lenin tarafından ilan edilen ve parti tarafından izlenmesi gereken siyasi hattı anlatan açıklamalar. Tezler daha çok Rusya’nın içinde bulunduğu durumu tahlil etmekte ve Bolşevikler tarafından yapılması gerekenleri sıralamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şubat Devrimi</span>

Şubat Devrimi, I. Dünya Savaşı sırasında 1917'de ortaya çıkan devrimci harekettir. Devrim, 1917'de Rusya'da gerçekleşen iki devrimden ilkiydi.

<span class="mw-page-title-main">Lavr Kornilov</span> Rus ordu komutanı

Lavr Georgiyeviç Kornilov Rus askerî istihbarat mensubu, I. Dünya Savaşı ve ardından yaşanan Rus İç Savaşında Rus İmparatorluk Orduları komutanı, kâşif, Sibirya asıllı kazak general. Tarihte en çok Kornilov Olayı olarak bilinen ve Ağustos-Eylül 1917 tarihinde yaptığı başarısız darbe girişimiyle hatırlanır. Girişim Aleksandr Kerenski’nin geçici hükûmetini devirmek amacıyla yapılmış, sonunda Kerenski hükûmeti ile geçici bir ittifak içinde yer alan Bolşevikler'in çabalarıyla başarısız olmuş ve Kornilov, Kerenski tarafından tutuklanmıştır. Bu olay Ekim Devrimi’ne giden yolda Bolşeviklerin elini güçlendiren bir öneme sahiptir.

Mejrayontsi Rusça kelime anlamı olarak bölge birliği olarak çevrilebilir, Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi Menşevik grubuna bağlı Enternasyonalistler grubudur. 1913-1917 yılları arasında parti içindeki Sankt-Peterburg merkezli küçük bir siyasi gruptur, 1917 Ekim Devrimi sürecinde Bolşeviklerle birleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar</span> bir dizi askerî karışıklıklar

Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar, Ekim Devrimi'ni izleyen dönemde Sovyetler Birliği henüz resmen kurulmamışken SRlar, Sol SRlar, Menşevikler ve anarşistlerce iktidardaki Bolşeviklere yönelik planlanan ve yürütülen bir dizi ayaklanma eylemidir. Bu ayaklanmaların bazıları sürmekte olan Rus İç Savaşında Bolşevik iktidarına karşı oluşturulan Beyaz Orduyu desteklerken bazıları bağımsız hareketlerdir. Bu ayaklanmalar 1918 yılında başlayacak ve 1922 yılına kadar sürecektir. Bu ayaklanmalar sonucunda o döneme kadar diğer sol grupları da iktidara dahil etmek isteyen Bolşevikler bu çabaları bir kenara bırakarak ayaklanmaları askeri kuvvetle bastırma yoluna gitmiştir. Bazı çevreler tarafından gündeme getirilen sol ve devrimci partilerin koalisyon olarak iktidarı gerçekleşmeyecek Bolşevikler tek başlarına iktidarlarını sürdüreceklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Çernov</span> Rus Politikacı

Viktor Mihailoviç Çernov Rus devrimci, SR partisinin kurucularından. Partinin teorik hattının oluşturulmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Komuç</span>

Kurucu Meclis Üyeleri Komitesi veya Komuç, Ekim Devrimi ile Bolşeviklerin iktidarı almasının ardından Bolşevik iktidarını tanımadığı için kapatılan Kurucu Meclis vekillerinin Bolşeviklere karşı başlatılan Rus İç Savaşı sırasında Samara kentinde 8 Haziran 1918 günü oluşturdukları iktidar organı.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Terör</span>

Kızıl Terör, Ekim Devrimi ile Beyaz Terör'ün başlamasıyla beraber SSCB istihbarat ve güvenlik teşkilatı Çeka tarafından başlatılan toplu tutuklama, yargısız infaz gibi eylemlerin tümü. Devrimci terör uygulamalarının bir türü olarak kabul edilir. Tüm Rus İç Savaşı dönemi (1918-1922) boyunca iç savaş koşulları ülkede hakim olsa da Kızıl Terör dönemi 2 Eylül 1918 tarihinde Yakov Sverdlov tarafından yapılan resmî açıklamayla başlamış, Ekim 1918’de sona ermiştir. Kızıl Terör deyimi ise Fransız Devrimi sırasında Robespierre iktidarının sona erdiği 28 Temmuz 1794 tarihinden önceki altı haftalık terör döneminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Matvey Muranov</span>

Matvei Konstantinoviç Muranov Ukrayna doğumlu Bolşevik devrimci ve Sovyet siyasetçisi.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Nogin</span>

Viktor Pavloviç Nogin (1878–1924) önde gelen Bolşevik liderlerden. Ekim Devrimi’nin gerçekleştirildiği ayaklanma sırasında Moskova’dadır ve Moskova Askeri Devrimci Komitesi üyesidir. Sovyetler Birliği kurulduğunda da çeşitli görevlerde bulunacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Petrograd Sovyeti</span>

Petrograd Sovyeti veya tam adıyla Petrograd İşçi ve Asker Vekilleri Sovyeti, Sankt-Peterburg şehrinde 1917 Şubat Devrimi ile Çarlık Rusyasının dağılmasından sonra şehirde işçi ve cephedeki askerler tarafından kurulan temsil organı. Geçici Hükûmet ile sürekli rekabet hâlinde olmuş, Temmuz Günleri'nden sonra bastırılmış, Ekim Devrimi ile birlikte iktidar organı hâline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Geçici Hükûmet (Rusya)</span> Rusya’da Şubat Devriminin ardından Çar II. Nikolay’ın tahttan feragat etmesi üzerine kurulan ve ülkeyi yönetmeye çalışan hükûmet

Rusya Geçici Hükûmeti, Rusya'da Şubat Devriminin ardından Çar II. Nikolay’ın tahttan feragat etmesi üzerine kurulan ve ülkeyi yönetmeye çalışan hükûmet. Geçici Hükûmet, öne çıkan lideri ve başbakan Aleksandr Kerenski’den dolayı Kerenski Hükûmeti olarak da bilinir. Ekim Devrimi ile birlikte iktidarı alan Bolşevikler, Geçici Hükûmetin ve hükûmetin kurduğu Rusya Cumhuriyeti'nin yaklaşık sekiz aylık iktidarına son vermiştir.

Tüm Rusya Kurucu Meclisi, Rusya’da 1917 Ekim Devriminden sonra toplanan ve demokratik seçimlerle seçilmiş olan yasama organı. 5-6 Ocak 1918 günlerinde sadece 13 saat toplanabilmiştir. Sovyet iktidarını tanımayı reddettiği için Bolşevikler tarafından lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Devlet Duması Geçici Komitesi</span>

Devlet Duması Geçici Komitesi, Rus Şubat Devriminin patlak vermesiyle 12 Mart 1917 tarihinde 4. Devlet Duması (15 Kasım 1912 – 6 Ekim 1917) milletvekilleri tarafından kurulan özel bir hükûmet yapılanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">2. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi</span>

2. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi veya resmi adıyla 2. Tüm-Rusya İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyetleri Kongresi, 7-9 Kasım 1917 tarihleri arasında Smolny Enstitüsü'nde toplanan ikinci Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi'dir. Kongre zamanında Kışlık Sarayı Bolşeviklerce ele geçirilmiş ve Geçici Hükûmet üyeleri tutuklanmıştır.