İçeriğe atla

Tell el Cüdeyde Höyük

Arkeolojik Höyük
Adı:Tell el Cüdeyde Höyük
il:Hatay
İlçe:Reyhanlı
Köy:Merkez
Türü:Höyük
Tahribat:Kaçak kazı, tarım[1]
Tescil durumu:Tescilli[1]
Tescil No ve derece:2485 / 1,3
Tescil tarihi:09.05.1996
Araştırma yöntemi:Kazı

Tell el Cüdeyde Höyüğü, Antakya İl merkezinin güneydoğusunda, Reyhanlı İlçesi'nin yaklaşık 2 km. güneydoğusunda yer alan bir höyüktür. Tell el Cüdeyde (Cüdeyde Tepesi) Amik Ovası'nın büyük höyüklerinden biri olarak kabul edilir. Tepe, 370 x 250 metre boyutlarında ve 31 metre yüksekliktedir.[2]

Kazılar

Höyük, Chigaco Üniversitesi'nin Doğu Bilimleri Enstitüsü tarafından yapılan Suriye Yüzey Araştırması sırasında, 1933 yılında saptanmıştır. Kazı çalışmalarına 1935 yılında Robert J. Braidwood başkanlığında başlanmıştır. Bu kazılarda Neolitik Çağ ve Erken Tunç Çağı yerleşimlerine ulaşılmıştır. Höyükte süren tahribat nedeniyle 1995 yılında, yine Doğu Bilimleri Enstitüsü'ne A. Yener başkanlığında çalışmalar başlatılmıştır. Yine de kazıların sondaj niteliğinde olduğu, esas olarak tahribata uğrayan kesimleri belgelemeyi amaçladığı belirtilmektedir. İlk yıl höyükte başlanılan kazıların yanı sıra bölgede genel bir yüzey taraması yapılmıştır. Bölgede arkeolojik ve jeomorfolojik araştırmalar sürdürülmektedir.[2]

Tabakalanma

Tabakalanma esas olarak Erken Tunç Çağı tabakalarının Amik Ovası kültür Evreleridir. Bunlar Erken Tunç Çağı I (Amik G), Erken Tunç Çağı II (Amik H) ve Erken Tunç Çağı IIIa (Amik I) olarak tanıtılmaktadır.[2]

Buluntular

Erken Tunç Çağı I. evresi olan Amik G Evresinin mamari kalıntılarında sivil yapıların dikdörtgen planlı, taş temel üzerine kerpiç duvarlı olduğu saptanmıştır. Erken Tunç Çağı II. evrede ise ilginç mimari buluntular kutsal ocaklardır. Bu yerleşimde at nalı biçimli taşınabilir ocakların orta ve uç kısımlarına – ki örnekleri Tell Dhahab ve Tell Tayinat'da görülmektedir – ayrıntılı biçimde insan yüzü şekli verilmiştir. Bu döneme ait çok sayıda hayvan figürü bulunması, yerleşimde yoğun olarak hayvancılık yapıldığı yönünde yorumlanmaktadır. Yine bu dönem Neolitik yontma taş tekniklerinin bir devamı olarak görülmektedir. Küçük buluntular arasında kalkedon, karnelian, agat, mermer, kireçtaşı, serpantin ve dolomit gibi malzemeden çok sayıda taş boncuk görülmektedir.[2]

Amik H Evresi çanak çömlek buluntuları koyu yüzlü açkılı mal olarak tanımlanan Karaz türü çanak çömlektir. Diğer yandan tüm Erken Tunç Çağı tabakalarında karşılaşılan parlak portakal renkli mal, bu dönemde de görülmektedir. Aynı mal grubu Amik I Evresi'nde de (Erken Tunç Çağı IIIa) çokça devam etmektedir.[2]

Tell el Cüdeyde kazıları, Amik Ovası'nda madencilik teknolojisi hakkında en geniş çaplı bilgiyi sağlayan kazı çalışması olmuştur. G Evresi tabakasında bulunan bakırdan yapılma ve beze sarılmış şekilde bulunan altı erkek ve kadın insan idolü, dikkate değer, ünik eserlerdir. Bu idoller, Mezopotamya'nın Jemdet Nasr'ında ve Anadolu'nun Erken Tunç Çağı I. evresindeki toplumlarda dinsel yaşamın ne denli etkili olduğunu göstermektedir. Diğer yandan maden döküm tekniğinde ulaşılan gelişkin düzeyi işaret etmektedir. Erkek idolleri çıplak olarak, bellerinde kalın bir kemer, başlarında tolga olduğu düşünülen bir başlık ve ellerinde mızrak ya da asa ile canlandırılırken kadın idoller, yine çıplak olarak, dua eder haldedirler.[2]

Höyükteki kazıların sağladığı bilgiler, tüm Amik Ovası'ndaki höyükler üzerinde yapılan yüzey bulgularının değerlendirilmesinde önemli bir taslak sağlamıştır.

Tahribat durumu

Höyük kaçak kazılar ve tarım faaliyetleriyle büyük ölçüde tahrip edilmiştir. Doğu yamaçlarından toprak alnmış ve bu kısım tarım amaçlı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Kuzey kesim ise teraslanmıştır.[1]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b c "TAY – Yerleşme Ayrıntıları". 18 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 
  2. ^ a b c d e f "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Mezraa - Teleilat Höyüğü, Şanlıurfa il merkezinin kuzeybatısında, Birecik ilçesinin 5 km güneyinde, Mezraa Köyü'nün hemen batısında ve kısmen altına yayılmış olan bir höyüktür. Yayıldığı alan 7 hektar olan höyük 450 x 160 metre boyutlarında olup 4 metre yüksekliktedir.

Korucutepe Höyük, Elazığ İl merkezinin 30 km doğusunda yer alan bir höyüktür. Höyük, Keban Baraj Gölü altında kalmadan önce 190 metre çapında ve 16 metre yüksekliğinde bir tepeydi.

Tepecik / Makaraz Tepe Höyüğü, Elazığ İl merkezinin yaklaşık olarak 31 km. doğusunda, günümüzde Keban Baraj Gölü suları altında kalmış olan bir höyüktür. Höyüğün asıl ismi Makaraz Tepe'dir. Fakat arkeolojik yazında daha çok Tepecik olarak geçmektedir. Tepe, 200 metre çapında olup 16-17 metre yüksekliktedir.

Kumtepe Höyüğü, Çanakkale İl merkezinin güneybatısında, Kumkale'nin güneyinde, Kara Menderes Çayı'nın batı yakasında yer alan, Çanakkale Boğazı'ndan 2,5 km. ve Ege Denizi'nden 2 km. mesafede bulunan bir höyüktür. Tepe, 100 x 80 metre boyutlarında olup 4-5 metre yüksekliktedir.

<span class="mw-page-title-main">Demircihöyük</span>

Demircihöyük, Bilecik il merkezinin yaklaşık olarak 25 km. batısında, Çukurhisar ilçesinin kuzeybatısında yer alan bir höyüktür. Eskişehir Ovası'nın batı kenarındaki höyük 80 metre çapında, 5 metre yüksekliktedir. Yerleşim gördüğü dönemlerde genişlik ve yüksekliğinin çok daha fazla olduğu yapılan sondajlardan anlaşılmaktadır. Buluntular Eskişehir Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.

Dündartepe Höyüğü, Samsun İl merkezinin 3 km. güneydoğusunda yer alan, günümüzde kentin yapı dokusu içinde kalan bir höyüktür. Dündartepe ya da Öksürük Tepe olarak geçen höyük Mert Deresi kıyısında, verimli topraklar arasındadır. Tepe, 220 x 200 metre boyutlarında olup yüksekliği 15 metredir.

Kusura Höyük, Afyon İl merkezinin 55 km. güneybatısında, Sandıklı İlçesi'nin 12 km. güneyinde, Kusura Köyü'nün hemen batısında yer alan bir höyüktür. Tepe 400 metre çapında, 14 metre yüksekliğindedir.

<span class="mw-page-title-main">Tell Tayinat</span>

Tell Tayinat Höyüğü, Hatay il merkezinin doğu – kuzeydoğusunda, Reyhanlı ilçesinin 17–18 km batısında, Asi Nehri'nin 1,5 km doğusunda yer alan bir höyüktür. Tepe, yamaçlar dahil olmak üzere 700 x 500 metre boyutlarında, 15 metre yüksekliktedir. Kazı yapılmadan önce üzerinde Tayinat Köyü bulunmakta idi.

Karaoğlan Höyüğü, Ankara İl merkezinin 25 km. güneyinde, Mogan Gölü'nün güneydoğu ucunda yer alan bir höyüktür. Bulunduğu bölge Ankara bölgesinden güneydoğu ve güneybatı yönlerine uzanan ana ticaret yollarının kavşağı durumundaydı. Tepe, 260 x 180 metre boyutlarında ve 18-20 metre yüksekliğindedir. Höyük Ankara – Konya kara yolu üzerindedir.

Yassıhöyük, Denizli İl merkezinin güneydoğusunda, Acıpayam İlçe'sinin 8 km. kuzeyinde, günümüzde belde olan Yassıhöyük Köyü'nün hemen kuzeyinde yer alan bir höyüktür. Höyüğü oluşturan iki tepeden büyük olanı 350 x 200 metre boyutlarında, 14 metre yükseklikte, diğer ise 190 x 150 metre boyutlarında ve 5 metre yüksekliktedir. Kültür toprağı ova tabanından en az 4 metre daha derine uzanmaktadır. Denizli İli, Acıpayam ilçesinin Yassıhöyük Köyü yakınlarındaki aynı adla bilinen höyük, arkeoloji yazınında Yassıhöyük 1 olarak geçmektedir.

Salat Cami Yanı, Diyarbakır İli, Bismil İlçesi'nin yaklaşık 20 km. doğusunda, Dicle'nin bir kolu olan Salat Çayı kıyısında yer alan bir höyüktür. Höyükteki Neolitik yerleşim alanı 220 x 130 metrelik bir alana yayılmıştır. Kazı çalışmaları başlamadan önce höyükten sürekli olarak toprak alınması ve yapılaşma sonucunda tepenin büyük bir kısmı ortadan silinmişti.

Hirbemerdon Tepe, Diyarbakır İli Bismil İlçesi'nin kabaca 40 km. doğusunda, Yukarı Dicle Vadisi ile Raman Dağı arasında, Batman Çayı ile Dicle Nehri'nin birleştiği bölgede, Dicle'nin batı kıyısında yer alan bir höyüktür. Yerleşme, 4 hektarlık yüksek bir höyük, kuzeybatı tarafta 3,5 hektarlık bir alana yayılmış bir dış şehir ve 3 hektara yayılmış bir aşağı şehirden oluşmaktadır.

Helvacı Höyücek Höyüğü, İzmir il merkezinin kuzeybatısında, Menemen İlçesinin kuzey-kuzeybatısında, Helvacı Köyü'nün 4 km. batı-güneybatısında yer alan bir höyüktür. Çevrede Höyücek ya da Üyücek adıyla bilinmekte olup, aynı addaki yerleşmelerden ayırabilmek için bu ad verilmiştir. Bununla birlikte bazı yayınlarda Höyücek, bazı yayınlarda da Helvacı olarak geçmektedir. Aşağı Gediz Ovası'nın batı kesiminde küçük bir tepe görünümündedir. Günümüzde denizden 18 km. içerdeki yerleşmenin iskan edildiği tarihlerde Gediz Nehri'ne daha yakın ve muhtemelen deniz kenarında olduğu düşünülmektedir. Kaçak kazılar ve yol yapımıyla kısmen tahrip olmuş durumdadır.

Gavurtepe Höyük, Manisa İl merkezinin güneydoğusunda, Alaşehir İlçesi'nin güneybatısında, Gediz Ovası'nda Sarıkız Çayı'nın batı yakasında yer alan bir höyüktür. Yamaçları oldukça dik ve sarp bir tepedir. Bulunduğu yer olarak, hem batı kesimindeki yerleşimlerle, hem de Hitit topraklarının batı yerleşimleriyle ulaşım sağlayabilecek konumda görünmektedir. Öte yandan Gediz Vadisi üzerinden Balıkesir ve Denizli ulaşımları üzerindedir.

Hanay Tepe Höyüğü, Çanakkale il merkezinin güneydoğusunda, Kemerdere Vadisi'nin Menderes Ovası'na açıldığı yerde, Ezine İlçesi'nin yaklaşık 20 km. kuzeyinde yer alan bir höyüktür. Bazı kaynaklarda Bozköy - Hanaytepe olarak geçmektedir.

Gelinciktepe, Malatya il merkezinin kuzeydoğusunda, Orduzu Beldesi'nin ve Arslantepe Höyüğü'nün 2 km. kuzeydoğusundaki kayalı üzerinde yer alan bir tepe üstü yerleşmedir. Kayalık yükseltinin özellikle güneybatı yamacındaki kaya oyukları yerleşme yeri olarak kullanılmıştır. Erozyonla ortaya çıkan büyük kaya blokları bu tür oyuklar ve kaya sığınakları yaratmıştır. Ayrıca savunma kolaylıkları da sağlamaktadır.

Kumartepe, Şanlıurfa il merkezinin 1,5 km kuzeybatısında, Bozova İlçesi'nin kuzeydoğusunda, İğdeli Köyü'nün kuzeyinde yer alan bir düz yerleşmedir. Günümüzde Atatürk Baraj Gölü altında kalmıştır. Barajın yapımından önce Fırat'ın güney kıyısında, İncesu Vadisi ile Fırat Vadisi'nin birleştiği yerdeydi.

Etiyokuşu Höyüğü, Ankara il merkezinin yaklaşık 5 km. kuzey – kuzeydoğusunda, günümüzde tümüyle yapıların altında kalmış bir höyüktür. Etiyokuşu ismi, muhtemelen kazı ekibi tarafından verilmiş bir isimdir. Tepe, 86 x 22,5 metre boyutlarında, 1,5 metre yükseklikte ve yerleşme alanının 6,5 dönüm olduğu bildirilmiştir. Kazı öncesinde Çubuk Barajı asfaltıyla ikiye bölünmüş durumdaydı ve kum çekilmesiyle kısmen tahrip edilmiş bulunuyordu.

Karayavşan Höyüğü, Ankara il merkezinin güneybatısında, Polatlı İlçesi'nin 20 km. doğusunda, Karayavşan Köyü'nün hemen yanında yer alan bir höyüktür. Polatlı – Haymana kara yolunun hemen kuzeyindedir. Tepe, 13 metre yükseklikte orta boy bir höyüktür.

Gölyolu Höyüğü, Konya il merkezinin batısında, Akşehir İlçesi'nin kuzeydoğusunda, Yaşarlar Köyü'nün 1 km. kuzeybatısında, Gölyolu Mevkiinde yer alan bir höyüktür. Akşehir Gölü'nün güneydoğusunda, Akşehir Ovası'ndaki höyük hemen hemen ova seviyesindedir. Bu yüzden sürekli sürülmektedir. Bu tarımsal faaliyetler sonucunda yüksekliği kaybolmuş ve buluntular geniş bir alana yayılmıştır.