İçeriğe atla

Tek çocuk politikası

Tangshan beldesinde bir hükûmet levhası: "Müreffeh, güçlü bir ulus ve mutlu bir aile için lütfen aile planlamacılığını uygulayın."

Tek çocuk politikası, Çin'de uygulanmış eski bir nüfus planlama politikasıdır.

Tek çocuk politikası 1979 yılında aşırı nüfus artışının önlenmesi amacıyla uygulanmaya koyuldu. Etnik azınlıklar ve bazı istisnai durumlar bu politikadan muaf tutulmaktaydı. 2007'de Çin nüfusunun %36'sı sıkı bir tek çocuk politikasına tabi tutulmaktaydı ve %53'üne ise ilk çocuğunun kız olması durumunda ikinci bir çocuğa sahip olma izni verildi.[1] Eyalet hükûmetleri ihlaller için para cezası vermekte ve yerel ve ulusal hükûmetler farkındalığı artırmak, kayıt ve inceleme çalışmaları yapmak amacıyla komisyonlar kurdu.

Çin hükûmetine göre, tek çocuk politikası ile 400 milyon doğum önlenmiştir. Çin'de halkın %76'sı 2008'de yapılan bir ankette bu politikayı desteklemesine rağmen[2] Çin dışında tartışmalı bir konudur.

Kasım 2013'te Çin, tek çocuk politikasını gevşetme kararını açıkladı. Yeni politikaya göre, ebeveynlerden bir tanesi kendi ailesinin tek çocuğu ise, bu aileye ikinci bir çocuk yapma izni verildi.[3][4]

29 Ekim 2015'te, Çin Komünist Partisi tarafından yapılan açıklamaya dayanarak mevcut yasanın iki çocuk politikasına dönüştürüleceği bildirildi. Yeni kanun 1 Aralık 2016 tarihinde, 27 Aralık 2015'te Ulusal Halk Kongresi'nin daimi komitesinden geçmesinin ardından yürürlüğe girdi.[5]

Kaynakça

  1. ^ Callick, Rowan (24 Ocak 2007). "China relaxes its one-child policy". The Australian. 17 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2011. 
  2. ^ "The Chinese Celebrate Their Roaring Economy, As They Struggle With Its Costs". 10 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  3. ^ China reforms: One-child policy to be relaxed, UK: BBC, 15 Kasım 2013, 19 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 5 Aralık 2013 .
  4. ^ "Why is China relaxing its one-child policy?". The Economist. 27 Ocak 2015. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. 
  5. ^ "China formally abolishes decades-old one-child policy". International Business Times. 27 Aralık 2015. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2015. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çin</span> Doğu Asyada bir ülke

Çin, resmî adıyla Çin Halk Cumhuriyeti (Çince:

<span class="mw-page-title-main">Nepal</span> Güney Asyada Çin ile Hindistan arasında yer alan bağımsız bir ülke

Nepal, resmî adıyla Nepal Federal Demokratik Cumhuriyeti, Güney Asya'da bir ülkedir. Büyük bölümü Himalayaların eteklerinde, bir bölümü ise Hint-Ganj Ovası'nda konumlanmıştır. Dünyanın en kalabalık 49. ve en geniş 93. ülkesidir. Denize kıyısı bulunmayan Nepal kuzeyde Çin'e bağlı Tibet; güney, doğu ve batıda Hindistan ile komşudur. Bangladeş Nepal'in güneydoğu ucundan sadece 27 km uzaklıkta olmasına rağmen sınırdaşı değildir, Bhutan da Hindistan'ın Sikkim eyaletiyle ayrılmıştır. Verimli ovalar, subalpin kuşak ormanları ve en yüksek on dağdan sekizini bulunduran Nepal zengin bir coğrafi çeşitliliğe sahiptir. Dünyanın en yüksek dağı olan Everest Dağı da bunlara dahildir. Başkenti ve en büyük şehri Katmandu'dur. Resmi dil Nepalcedir, ancak ülke birçok etnik gruba ev sahipliği yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hong Kong</span> Çinin özel idari bölgesi

Hong Kong (Çince: 香港, Kantonca telaffuzu:

<span class="mw-page-title-main">Tibet Özerk Bölgesi</span> Çinde özerk bir bölge

Tibet Özerk Bölgesi ya da Çince ismiyle Xizang Özerk Bölgesi, kısaca Tibet veya Xizang, Güneybatı Çin'de, Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC)'ne bağlı eyalet düzeyinde bir özerk bölgedir. Toprakları, geleneksel Tibet bölgesine ait Ü-Tsang ile Kham bölgeleriyle örtüşür.

Hükûmet başkanı veya hükûmetin başı, egemen bir devletin, federasyonel bir devletin veya özerk bir bölgenin yürütme organında en yüksek veya ikinci en yüksek yetkili kişidir. Genellikle bir kabineyi, bakanları veya sekreterleri yöneten ve yönetim departmanlarını yönlendiren bir grup olarak da kabine toplantılarına başkanlık eder. Diplomasi alanında, "hükümet başkanı" terimi, "devlet başkanı"ndan ayrılır, ancak bazı ülkelerde, örneğin Amerika Birleşik Devletleri'nde veya Türkiye'de aynı kişi olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Davutoğlu</span> 26. Türkiye başbakanı

Ahmet Davutoğlu, Türk siyasetçi, siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler profesörü, akademisyen ve büyükelçi, Gelecek Partisi'nin kurucu genel başkanı, eski dışişleri bakanı, eski başbakan vekili, Adalet ve Kalkınma Partisinin 2. genel başkanı ve 26. Türkiye başbakanıdır. 2014–2016 yılları arasında AK Parti Genel Başkanlığı ve Başbakanlık görevini sürdürmüştür. Bu görevinden önce 2009–2014 yılları arasında Recep Tayyip Erdoğan tarafından kurulan 60. Türkiye Hükûmeti ve 61. Türkiye Hükûmeti'nde Dışişleri Bakanı olarak yer almıştır. 2003–2009 yılları arasında o dönem başbakanlık yapan Erdoğan'ın ve Abdullah Gül'ün dış politika danışmanlığını yapmıştır. 2011, Haziran 2015 ve Kasım 2015 Türkiye genel seçimlerinde AK Parti Konya milletvekili olarak meclise girmiştir. Başbakanlık ve Ak Parti Genel Başkanlığı görevinden 22 Mayıs 2016 tarihinde istifa etmiştir.

Tek Çin politikası, sadece bir tane Çin adlı Cumhuriyet'in varlığını benimser. Bu politika çok eskilere, büyük çin imparatorluğuna kadar dayanır. Bu politika bazı devletler tarafından ırkçılık olarak nitelendirilmektedir.

Vizeden muaf ülkelerden birinden gelinmediği sürece Sırbistan ziyaretçileri Sırp diplomatik temsilciliklerinden vize almak zorundadırlar.

Vize'den muaf ülkelerden birinden gelinmediği sürece Hindistan ziyaretçileri Hint diplomatik temsilciliklerinden vize almak zorundadır. Hindistan, Dünya'daki birçok ülkeden turist elektronik vizesi alınmasına izin vererek 2014 yılında vize politikası reformu yapmayı planlıyor.

Filipinler'in vize politikası, Filipin Göç Yasası olarak bilinen Commonwealth'ın 613 sayılı Kanun tarafından ve değişikliğine müteakip mevzuat tarafından yönetilir. Yasa, ortaklaşa Dışişleri Bakanlığı (DFA) ve Göçmenlik Bürosu (BI) tarafından uygulanır.

<span class="mw-page-title-main">İrlanda'nın vize politikası</span> İrlandaya giriş için gerekli izinlere ilişkin vize rejimi

Vizeden muaf ülkelerden birinden gelinmediği sürece İrlanda ziyaretçileri, İrlanda'nın diplomatik temsciliklerinden vize almaları gerekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çin ekonomisi</span> ulusal ekonomi

Çin sanayi politikalarını ve stratejik beş yıllık planlarını içeren üst orta gelir gelişmekte olankarma sosyalist piyasa ekonomisine sahiptir.

Kamu politikası, bir sınıf meselelerine ilişkin olarak devletin hukuk ve kurumsal geleneklere uygun bir şekilde idari yürütme organları tarafından alınan ilke kılavuzu. Kamu politikasının temeli, ulusal anayasal yasa ve yönetmeliklerden oluşur. Diğer alt bölümler hem yargı yorumlarını hem de genel olarak mevzuatla yetkilendirilen düzenlemeleri içerir. Kamu politikası, sorunları verimli ve etkili bir şekilde çözerken, adalete hizmet eder. Hükûmet kurumlarını ve politikalarını desteklediğinde ve etkili yurttaşlığı teşvik ettiğinde güçlü kabul edilir.

Çin ekonomik reformu, Çin'de Deng Şiaoping önderliğiyle Çin Komünist Partisindeki reformist kesimlerin Aralık 1978'de başlattığı ve "Çin değerleri ile sosyalizm" olarak anılan ekonomik reform programına ilişkindir.

<span class="mw-page-title-main">Çin demografisi</span> Çin Halk Cumhuriyetinin demografisi

Çin, 1.425.671.352 kişilik nüfusuyla Asya'nın en kalabalık ikinci ülkesi olmasının yanı sıra dünyanın da en kalabalık ikinci ülkesidir.

<span class="mw-page-title-main">Çin'de internet</span>

Çin'de internet, 1989'dan beri aralıklı olarak, 1994'ten beri ise kalıcı olarak mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Seyfeddin Azizi</span>

Saifuddin Azizi, Seypidin Azizi, Saif al-Dīn ʿAzīz, Saifuding Aizezi ve Saifuding olarak da bilinir, Çin Halk Cumhuriyeti'nin Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin ilk başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Uygur Soykırımı</span> Xi Jinping yönetimi altında kuzeybatı Çinde etnik ve dini azınlıklara yönelik devam eden zulüm

Uygur Soykırımı, Çin Hükûmeti tarafından Uygurlar'a karşı uygulanan şiddet ve İnsan hakları ihlallerine verilen genel isimdir. Bu politika çoğunluğu Uygur olan bir milyondan fazla Türk Müslümanın herhangi bir yasal işlem olmaksızın, gizli gözaltı kamplarında tutulmasına yol açtı. Söz konusu politikayı eleştirenler genel olarak bunu Çin hükûmetinin Sincan'ı Çinlileştirme çabasının bir sonucu olarak tanımladılar ve bunu bir Kültürel soykırım olarak nitelendirdiler. Bu politikalar, Sincan yerel Komünist Parti sekreteri Chen Quanguo tarafından uygulanmıştır. Birçok aktivist, bağımsız STK, insan hakları uzmanı, hükûmet yetkilileri ve Sürgündeki Doğu Türkistan Hükümeti bu olayları bir Soykırım olarak adlandırdı. Uygurlulara karşı uygulanan şiddet, II. Dünya Savaşı'ndan bu yana etnik ve dini kimlikleri nedeniyle en fazla kişinin tutuklandığı, şiddet gördüğü ve öldürüldüğü olay oldu.

<span class="mw-page-title-main">Çin-Gürcistan ilişkileri</span>

Çin-Gürcistan ilişkileri, Çin ile Gürcistan arasındaki hem tarihî hem de günümüzdeki ilişkileri kapsar. Çin Halk Cumhuriyeti ile Gürcistan devletleri 9 Haziran 1992 tarihinde diplomatik ilişkiler kurdular. Bu zamandan beri iki ülke arasındaki ilişkiler giderek ilerlemiş ve ağırlıklı olarak ekonomik işbirliğine odaklanmıştır. Tiflis'te Çin'in bir büyükelçiliği ve Pekin'de Gürcistan'ın bir büyükelçiliği vardır. 2017 yılında Çin, Gürcistan'ın en büyük dördüncü ticaret ortağı ve Gürcü şarabının en büyük ikinci pazarı konumundaydı. Gürcistan "Tek Çin politikası" konusunda taahhüt göstermiştir ve Çin Cumhuriyeti'ni (Tayvan) tanımamaya ek olarak Çin Cumhuriyeti pasaportunu geçerli bir giriş belgesi olarak da tanımamaktadır. Çin ise Abhazya ile Güney Osetya devletlerini tanımayı reddederek Gürcistan'ın toprak bütünlüğüne destek göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çin-Litvanya ilişkileri</span>

Çin-Litvayna ilişkileri, Çin Halk Cumhuriyeti ile Litvanya Cumhuriyeti devletleri arasındaki ikili ilişkileri kapsar. İki ülke arasındaki diplomatik ilişkiler 14 Eylül 1991 tarihinde kuruldu. Çin'in Vilnius'ta bir maslahatgüzarı var; Litvanya ise Pekin'deki büyükelçiliğini 2021 yılı Aralık ayında kapattı. Bunun dışında Litvanya'nın Hong Kong'da oturan ve Hong Kong ile Makao özel idari bölgelerindeki temsilcisi olarak çalışan bir fahri konsolosu var.