İçeriğe atla

Teizm

Makale serilerinden
Tanrı
Genel kavramlar
Özel kavramlar
Belirli dinlerde
İbrahimî
Hint-İranî
Çin
Nitelikleri
Uygulamalar
İlgili maddeler
Deizm ile karıştırılmamalıdır.

Teizm ya da tanrıcılık, tanrı veya tanrıların var olduğu inancıdır.[1] Klasik teizm anlayışında Tanrı; Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve Nihai Kişi olarak nitelenir. Klasik teistik Tanrı; tüm varoluşun kaynağı, öznesi ve tüm varoluşa nüfuz eden Nihai Şahıs olarak nitelendiği için Tanrı tüm varoluşun muhatapı olarak kabul edilir.

Teizme göre tanrılar din gönderebilir veya insanların yaşadığı Dünya'ya etki eden olaylara sebep olabilir. Günümüzde en yaygın teist inanışlar Hristiyanlık ve İslam'dır.

Teizm, dini inanışlar başta olmak üzere tüm tanrı inanışlarını kapsayan geniş bir tanım olarak ortaya çıktı. Ardından 17. yüzyılda bir tanrı inanışı olarak ortaya çıkan deizm felsefesinin Avrupa'da yükselişinden sonra teizm ile deizmi ayırt etmek için; teizm sıklıkla "dinler yollayan tanrı" veya "insanlar üzerinde egemenlik kuran tanrı" inanışlarını tanımlamak için kullanılmaya başlandı. Terim, Yunanca "Tanrı" anlamına gelen theos kelimesinden türetilmiştir, ilk kez Ralph Cudworth tarafından kullanılmıştır.[2]

Daha detaylı tanımıyla teizm, tanrının doğasını ve evrenle tanrı arasındaki ilişkiyi açıklayan; kişisel, mevcut ve aktif olarak evrenin kuruluş ve yönetiminden sorumlu bir Tanrı betimlemesi içeren bir öğretidir.[3][4][5][6] Bu yaklaşıma göre Tanrı dünya ve insanlar ile sürekli ilişki içerisindedir. Tanrı veya tanrıların Dünya üzerindeki egemenliğine inananlara veya akıllı tasarıma inananlara da teist denir.

Ayrımlar

Klasik teizm

Ana madde: Klasik teizm

Klasik teizm; Tanrı'nın diğer tüm varlıkların kaynağı ve kökeni olan tekil Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve Nihai Kişi olarak nitelendirildiği teizm biçimidir.

Tasavvuf, Platonizm, Vaişnavizm ve Vişiştadvaita gelenekleri farklı din ve coğrafyalarda bulunan Klasik teistik anlayışlardan başlıcalarıdır.

Monoteizm

Ana madde: Monoteizm

Monoteizm, sadece tek bir tanrı olduğu inancıdır. Bu inanışa göre tanrının bir ortağı ya da başka bir tanrı yoktur.[7] Bazı modern monoteistik dinler Bahailik, İslam, Hristiyanlık, Yahudilik, Sihizm ve Ekankar'dır.

Politeizm

Ana madde: Politeizm

Politeizm, birden fazla tanrı olduğu inancıdır.[8] Antik Mısır dini, Antik Roma dönemindeki dini inanışlar ve belli özellikleriyle Neopaganizm örnek gösterilebilir. Bu inanış antik çağ dönemlerinde oldukça yaygındı, ardından özellikle Orta Çağ itibarıyla tek tanrılı inanışlar daha yüksek sayıda takipçi kitlelere sahip oldu.

Agnostik teizm

Ana madde: Agnostik teizm

Agnostik teizm, en az bir yaratıcıya inanan ancak bunun doğruluğunun ile birlikte yanlışlığının da bilinmediğini veya hiçbir zaman bilinemeyeceğini savunan bir felsefi görüştür. Bu düşünce "bilmek" ve "inanmak" kavramlarının arasındaki farka da vurgu yapar. "Bir insanın Tanrı'nın varlığını bilemeyiz demesi ama var olduğuna inanması" manasına gelmektedir.

Panteizm ve Panenteizm

Ana maddeler: panteizm ve panenteizm
  • Panteizm, her şeyi kapsayan içkin bir Tanrı [9] veya evrenin ya da doğanın Tanrı ile aynı olduğu görüşüdür.[10]
  • Panenteizm, panteizmde olduğu gibi evrenin kendisinin Tanrı olduğunu, evrensel panteist görüşten farklı olarak Tanrının evrene aşkın ve mutlak değişmez olduğu görüşüdür.

Bazıları bu iki kavram arasındaki farkı anlamsız bulurken diğerleri önemli bir nokta olarak görebilir. Panteizm veya panenteizm terimleri tek başlarına tektanrıcılık veya çoktanrıcılık ifade etmez. Bir öğreti panenteistik veya panteistik olsa dahi birden fazla Tanrıyı savunuyor ya da tam tersi tek bir Tanrının varlığını savunuyor olabilir.[11][12]

Deizm

Ana madde: Deizm

Deizm, evreni yaratan tanrının vahiy aracı olmaksızın sadece akılla veya doğal dünyaya yapılacak gözlemle kavranabileceği ve tanrının sonradan insanlığa ve evrene müdahalede bulunmadığı inancıdır. Deizm doğaüstü olayları (örneğin kehanetleri, mucizeleri, vahiy, cennet, cehennem vb.) reddeder. Buna rağmen klasik deizm döneminin ilk filozoflarında cennet ile cehennem inançlarına net karşı çıkış bulunmamaktadır.

Deizm insanlığa müdahalede bulunmayan ve Dünya üzerine bir egemenlik kurmayan tanrı inancını içerir. Esasen deizm de tanrı inanışı içermesinden ötürü teizm tanımında yer almasına rağmen özellikle klasik deist filozofların ve günümüz modern deistlerinin, müdahaleci teistik dinlere karşı verdiği eleştirilerden dolayı deizm bazen teizm kategorisinde değerlendirilmemektedir.

  • Polideizm: Deizmin politeistik formudur veya Politeizm'in deistik formudur. Bu inanışa göre evren birkaç Tanrı'nın kolektif yaratıcılığı sonucu yaratılmıştır. Bu tanrıların her biri evrenin bir parçasını yarattıktan sonra evren ile pratik anlamda ilgilenmeyi bırakmıştır.
  • Pandeizm: Panteizm'in deistik formudur veya Deizm'in panteistik formudur.
  • Panendeizm: Panenteizm'in deistik formudur veya Deizm'in panenteistik formudur.

Tanrılaştırma

Ana madde: Tanrılaştırma

Tanrılaştırma ya da Apotheosis, dünyasal bir varlığın veya ölümlü bir insanın Tanrı ya da Yarı Tanrı katına yükseltilmesi.

Antropoteizm

Ana madde: Antropoteizm

Tanrının şekil olarak, nitelikleri bakımından veya fiziksel güç gibi kavramlarda insana benzetilmesi tavrına verilen addır.

Kaynakça

  1. ^ "Merriam-Webster Online Dictionary". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2011. 
  2. ^ Halsey, William (1969). Louis Shores (Ed.). Collier's Encyclopedia. 22 (20 bas.). Crowell-Collier Educational Corporation. ss. 266-7. 
  3. ^ Perspectives of reality: an introduction to the philosophy of Hinduism - Page 20, Jeaneane D. Fowler - 2002
  4. ^ The Oxford Dictionary of the Christian Church, Second Edition, OUP
  5. ^ The Oxford Dictionary of World Religions (1997).
  6. ^ Encyclopædia Britannica.
  7. ^ "Monotheism", in Britannica, 15th ed. (1986), 8:266.
  8. ^ "AskOxford: polytheism". 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013. 
  9. ^ Encyclopedia of Philosophy ed. Paul Edwards. New York: Macmillan and Free Press. 1967. ss. 34. 
  10. ^ The New Oxford Dictionary Of English. Oxford: Clarendon Press. 1998. ss. 1341. ISBN 0-19-861263-X. 
  11. ^ Panentheism, 17 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Eylül 2013, Panentheism (from Greek πᾶν (pân) "all"; ἐν (en) "in"; and θεός (theós) "God"; "all-in-God") is a belief system which posits that the divine (be it a monotheistic God, polytheistic gods, or an eternal cosmic animating force) interpenetrates every part of nature and timelessly extends beyond it. 
  12. ^ Pantheism and panentheism, 6 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Eylül 2013, Like Pantheism, the belief that the physical universe is joined to a god or gods. However, it also believes that a god or gods are greater than the material universe. 

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

Tanrı ya da ilah, Klasik teistik inanç sistemlerinde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve tüm varoluşun temel kaynağı olarak görülen varlık. Tek tanrılı inançlarda evrenin tek yaradanı ve yöneteni olarak kabul edilir. Çok tanrılı inançlarda genelde ilahların cinsiyeti bulunur ve eril olanlarına tanrı, dişi olanlarına tanrıça denir. Tektanrılı ve henoteistik inançlardaki Tanrı kavramını tanımlamak için ise sadece tanrı sözcüğü kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Agnostisizm</span> Tanrının varlığının bilinemeyeceğini savunan öğreti

Agnostisizm ya da bilinemezcilik, en yaygın ve bilinen tanımıyla, tanrı veya tanrısal varlıkların bilinemez veya varlığı ile birlikte yokluğunun da kanıtlanamaz olduğunu savunan bir felsefi görüştür. Agnostik düşünce epistemolojik alanda yer alan bir felsefi görüş olmakla birlikte, zayıf agnostisizm, güçlü agnostisizm gibi alt türlere ayrılır. Bununla birlikte agnostik felsefe varsayımların, özellikle tanrı gibi daha yüksek bir otoritenin varlığına veya yokluğuna ilişkin teolojik varsayımların bilimsel olarak hiçbir zaman açıklanamayacağı görüşündedir. Bu fikir akımının destekçilerine agnostik denir. Agnostisizm kendi içinde de farklı görüşlere ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Ateizm</span> Tanrının varlığını reddeden öğreti

Ateizm ya da tanrıtanımazlık, Tanrı'nın, tanrıların, doğaötesi inançların ya da ruhani varlıkların reddidir. Bu fikirde olanlara ateist ya da tanrıtanımaz denir.

Deizm veya yaradancılık, din, peygamber veya vahiy aracı olmaksızın bireyin akıl, gözlem, sezgi gibi yollarla Tanrı'nın varlığına inanmasına dayalı bir felsefi görüştür.

Panteizm ya da tüm tanrıcılık, her şeyi kapsayan içkin bir Tanrı'nın, Evren'in ya da doğanın Tanrı ile aynı olduğu görüşüdür. Panteistler kişileştirilmiş ya da antropomorfik bir Tanrıya inanmazlar.

Monoteizm veya tek tanrıcılık, tek bir tanrının varlığına ya da Tanrı'nın birliğine duyulan inanç olarak tanımlanır. Monoteizm sözcüğü, etimolojik açıdan Yunanca mono (tek) ve theoi (tanrı) sözcüklerinden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Din felsefesi</span> Felsefe dalı

Din felsefesi, dinin kendiliğinden varoluşsal hareketi için bir tür rasyonel bir meşrulaştırma sağlayan felsefe dalıdır. Kutsallık, Tanrı, kurtuluş, ibâdet, peygamber, kurban, dua, vahiy, ayin ve sembol gibi dinler tarihinin temel konularını analiz eden din felsefesi; dinin, dini tecrübenin ve onun ifadesinin doğasını belirler. Din felsefesi dini konu edinen, dinin insan var oluşunun kaynağı, insan doğasının ve kaderinin kaynağı ve değerleri ile ilgili sorunları ele alarak sorgulayan felsefe disiplinidir.

Polideizm, Deizmin politeistik formudur veya Politeizm'in deistik formudur. Bu inanışa göre evren birkaç Tanrı'nın kolektif yaratıcılığı sonucu yaratılmıştır. Bu tanrıların her biri evrenin bir parçasını yarattıktan sonra evren ile pratik anlamda ilgilenmeyi bırakmıştır.

Tanrı'nın varlığıyla ilgili argümanlar filozoflar, teologlar ve diğer düşünürler tarafından öne sürülmüştür. Felsefi terminolojide, Tanrı'nın varlığı problemi, tanrı ontolojisinin bilgi kuramı ile ilgilidir. Bilgi kuramı, epistemoloji, bilgiye olan yaklaşımı, doğru bilgiye nasıl ulaşılacağını inceler. Ontolojiyse, varlık/yokluk konuları üzerindeki argümanlardan oluşur. Yani, tanrı ontolojisinin bilgi kuramı, Tanrı'nın var olup olmadığı konusunda nasıl akıl yürüteceğimiz üzerinedir.

Panenteizm, diyalektik teizm veya kamusal tanrıcılık, panteizmde olduğu gibi Evren'in kendisinin Tanrı olduğunu, panteizmden farklı olarak da ilk devindirici olan Tanrının Evren ve tüm varlıkları özünden yarattığını ve Evren'e aşkın, Evren'in bilincinde mutlak ve değişmez bir varlık olarak egemen olduğu inancıdır.

Pandeizm, panteizmin deistik formudur veya deizmin panteistik formudur.

<span class="mw-page-title-main">Paganizm</span> Birçok tanrının varlığı düşüncesini benimseyen inanç ve spiritüel yaşam tarzı

Paganizm, kökenleri dünyanın kadim doğa dinlerine uzanan spiritüel bir yaşam tarzıdır. Temelde kökleri Avrupa'nın eski inanç biçimi ve bu dinlerinin genel adıdır. Bu dinlere mensup kişilere ise pagan denir.

<span class="mw-page-title-main">Neopaganizm</span> İlkel paganizmden türeyerek modern dünyada var olan yeni nesil dinsel inanış

Çağdaş paganizm, modern paganizm veya neopaganizm, modern çağ öncesi Avrupa'daki pagan inanışları başta olmak üzere tarihi pagan inanışlarının devamı olduğunu ya da bu inanışlardan türediklerini iddia eden çağdaş dini hareketlere verilen genel ad. Kendi içlerinde birçok benzerlik barındırmalarına rağmen çağdaş Pagan inanışları tek bir inanç, ibadet şekli ya da kutsal metin etrafında toplanmayıp çeşitlilik gösterirler.

Agnostik teizm, tanrı veya tanrısal varlıklara inanan ama tanrının olup olmadığına dair bilgiye ulaşmanın mümkün olmadığını, tanrının varlığının bilinemez olduğunu savunan bir felsefi görüştür. Agnostik teizm, agnostisizm ve teizmi belli özellikleriyle birleştirdiği için bu ismi almıştır. Akıl ve mantığın tanrısal bilgiye ulaşmakta yetersiz kaldığını savunarak deizmden ayrılır.

Apateizm ya da tanrıumursamazlık, tanrının veya tanrıların varlığı veya yokluğu konusunda ilgisiz, kayıtsız kalma durumudur. Bir apateist, tanrının veya tanrıların var olduğu veya olmadığı yönündeki iddiaları kabul etmek veya reddetmekle ilgilenmez. Bir inanç, iddia veya bir inanç sisteminden ziyade bir tutum olarak nitelendirilir.

Ateizme genel bir bakış ve güncel bir rehber olarak aşağıdaki ana hatlar verilmiştir:

Bütün; panteistik, pandeistik, panenteistik ve Klasik teistik inanç sistemlerindeki Tanrı tasavvurudur. Din felsefesindeki adlandırılamaz ve sıfat takılamaz olan yaratıcı güç için kullanılan ve terimsel bir anlamı olan Bütün'ün gerçek iç doğasının bilinemez olduğu kabul edilmektedir. İnsan kavrayışının Bütün'ün gerçekliği ve varlığını analiz edebilmek için yetersiz olduğunu savunan Hermesçiler, dinbilimcilerin Tanrı'nın doğası ve gerçekliğine dair görüşlerini "çocuksu" olarak nitelemektedirler.

İslami deizm, deizmin müdahalede bulunmayan tanrı inancı ile birlikte; aracı olmaksızın akıl ve mantık yoluyla tanrıyı kavrama düşüncesinin İslami temeller üzerinden ortaya çıkan halidir.

Hinduizm'de tanrı kavramı, bir mezhepten diğerine değişen çok çeşitli ve karmaşıktır. Hinduizm, Henoteizm, monoteizm, politeizm, panenteizm, panteizm, pandeizm, monizm, agnostisizm, ateizm ve nonteizm gibi çok çeşitli inançları kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Klasik teizm</span> Tanrıyı Mutlak Varlık ve Mutlak Benlik olarak tanımlayan felsefe

Klasik teizm veya klasik tanrıcılık; Tanrı'nın diğer tüm varlıkların kaynağı ve kökeni olan tekil Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve Nihai Kişi olarak nitelendirildiği teizm biçimidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.