James Sharples 1794 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri'ne göçen İngiliz portre ressamı. İlk olarak 1779'da Royal Academy of Arts sergi gerçekleştirdi.
Raijin (雷神), Şintoizm ve Japon mitolojisinde yıldırım, gök gürültüsü ve fırtınalar tanrısıdır. Adı, Japoncada rai ve "tanrı" ya da "kami" kelimelerinden almaktadır. Genellikle tamburlarda çizilmiş tomoe sembolü ile gök gürültüsü yaratmak için davul çalan iblis görünümlü bir ruh olarak tasvir edilir.
Kūkai veya Kōbō-Daishi (弘法大師), Japonya'da Heian döneminde yaşamış Japon Budist keşiş, şair, mühendis ve sanatçıydı. Kūkai, Shingon Budizmi'nin kurucusu olup aynı zamanda Japonca için kana yazısını icat etmesiyle bilinmektedir.
Sen no Rikyū veya kısaca Rikyū, Japon çay seremonisinin gelişmesinde büyük bir etkisi olmuş bir Japon çay ustasıydı. Aynı zamanda törenin, sadeliği, yaklaşımı yönetme ve benliğin dürüstlüğü gibi çeşitli önemli yönlerini vurgulayan ilk kişiydi. Sengoku döneminden ve Azuchi-Momoyama döneminden başlayan çay töreninin bu yönleri devam etmektedir.
Yosa Buson, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair ve ressam. Matsuo Bashō ve Kobayashi Issa ile birlikte Edo döneminin en büyük haiku şairlerinden biri olarak kabul edilir.
Zhao Mengfu, Yuan Hanedanı döneminde yaşamış Çinli ressam ve akademisyendir. Zhao Mengfu, İmparator Taizhu'nun soyundan gelmekte olup Değerler Akademisi üyesiydi.
Kanō Eitoku, Azuchi-Momoyama döneminde yaşamış bir Japon ressam. Kanō resim okulunun en önemli kişilerinden biriydi.
Sesshū Tōyō orta Muromachi döneminde en önde gelen Japon mürekkep boyama ustasıydı. Samuray Oda ailesinde doğdu, daha sonra Rinzai Zen Budist rahibi olmak için eğitim aldı. Bununla birlikte, hayatının erken dönemlerinde görsel sanatlar alanında büyük bir yetenek sergiledi ve sonunda Japonya'da geniş çapta saygı gören, zamanının en büyük Japon sanatçılarından biri oldu.
Thomas Cole manzara ve tarih resimleriyle tanınan bir Anglo-Amerikan ressamdı. 19. yüzyılın en büyük Amerikan ressamlarından biri ve 19. yüzyılın ortalarında gelişen bir Amerikan sanat hareketi olan Hudson Nehri Ekolü'nün kurucusu olarak kabul edilir. Cole'un eserleri, Amerikan vahşi doğasını romantik bir şekilde tasvir etmesiyle tanınır.
Toriyama Sekien, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair ve ukiyo-e sanatçısı. Tokugawa şogunluğunun üst düzey hizmetkarlarından oluşan bir ailede doğmuş olup Kanō okulu sanatçıları Kanō Gyokuen ve Kanō Chikanobu tarafından eğitilmesine karşın hiçbir zaman resmi olarak bir Kanō okulu ressamı olarak tanınmadı.
Tosa Mitsunobu, Japon resim sanatı Tosa okulunun kurucusu olan Muromachi döneminde yaşamış bir Japon ressam. Geleneksel olarak imparatorluk sarayına ressam olarak hizmet eden bir ailede dünyaya geldi, 1493'ten 1496'ya kadar saray resim bürosunun başkanıydı. 1518'de Aşikaga şogunluğunun baş sanatçısı olarak atandı.
Tosa okulu, erken Muromachi döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Tosa okulu, başta Kanō olmak üzere Çin'den etkilenen okulların aksine, konu ve eski Japon sanatından türetilen teknikler konusunda uzmanlaşmış resimler olan yamato-eye adanmıştır. Tosa okulu resimleri, Japon edebiyatı ve tarihinden pek çok anlatı konusu ile "çizimin kesin ve geleneksel olduğu, basit ana hatlarla çevrelenmiş düz opak renkli alanlar" ile karakterize edilir. Bununla birlikte, 17. yüzyılda hem Tosa hem de Kanō sanatçıları menzillerini genişletti ve bunlar ile diğer okullar arasındaki ayrım daha az belirgin hale geldi.
Rinpa okulu, 17. yüzyılda Kyoto'da Hon'ami Kōetsu ve Tawaraya Sōtatsu tarafından erken Edo döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Rinpa okulu, Japon resminin en önemli tarihi okullarından biridir. Yaklaşık 50 yıl sonra, stil Ogata Kōrin ve Ogata Kenzan kardeşler tarafından pekiştirildi.
Ogata Kōrin, Edo döneminde yaşamış Japon peyzaj illüstratörü, cilacı, ressam ve tekstil tasarımcısı.
Japon ressamlığı, Japonya'ya özgü ressamlıktır. Japon ressamlığı, Japon görsel sanatlarının en eski ve en gelişmişlerinden biridir ve çok çeşitli tür ve stilleri kapsar. Genel olarak Japon sanatlarının tarihinde olduğu gibi, Japon ressamlığının uzun tarihi, yerli Japon estetiği ile özellikle birkaç noktada özellikle etkili olan Çin ressamlığından ithal edilen fikirlerin uyarlanması arasındaki sentez ve rekabeti sergiler. Önemli bir Batı etkisi ancak 16. yüzyılın sonlarından itibaren gelir ve Japon sanatının Batı'yı etkilemesiyle aynı zamanda başlamaktadır.
Japon estetiği, wabi, sabi ve yūgeni içeren bir dizi eski ideali içermektedir. Bu idealler ve diğerleri, neyin zevkli veya güzel olduğu konusunda Japon kültürel ve estetik normlarının çoğunun temelini oluşturur. Böylece Batı toplumlarında bir felsefe olarak görülürken, Japonya'da estetik kavramı gündelik hayatın ayrılmaz bir parçası olarak görülmektedir. Japon estetiği artık çeşitli idealleri kapsamakta olup bunlardan bazıları geleneksel, bazıları ise moderndir ve bazen diğer kültürlerden etkilenir.
Xia Gui, Güney Song Hanedanı döneminde yaşamış Çinli bir ressamdı. Hayatı hakkında çok az şey bilinmekte ve eserlerinden sadece birkaçı hayatta kalmakla birlikte genellikle Çin'in en büyük sanatçılarından biri olarak kabul ediliyor. Daha hızlı ve çarpıcı bir etki elde etmek için önceki Song stilini daha da basitleştirerek Li Tang geleneğini sürdürdü. Ma Yuan ile birlikte dönemin en önemli okullarından biri olan Ma-Xia okulunu kurdu.
Tenshō Shūbun, Muromachi döneminde yaşamış bir Japon Budist keşiş ve ressamdı.
Inrō, kimono giyildiğinde bele takılan obiden sarkıtılan küçük nesneleri tutmak için kullanılan geleneksel bir Japon çantasıdır. Genellikle cila gibi çeşitli malzemelerle ve maki-e gibi çeşitli tekniklerle oldukça süslüdürler ve diğer Japon lake eşyalarından daha dekoratiftirler.
Jōmon çömlekçiliği, Japonya'da Jōmon Dönemi'nde yapılmış bir tür antik toprak çömlektir. Jōmon (縄文) terimi Japoncada "ip desenli" anlamına gelir ve kile bastırılan desenleri tanımlamaktadır.
