İçeriğe atla

Tashihchiao Muharebesi

 

Tashihchiao Muharebesi
Rus-Japon Savaşı

Tashihchiao'da Japon Gece Saldırısı
Tarih24-25 Temmuz 1904
Bölge
Port Arthur ve Liaoyang arasında, Mançurya (günümüzde Dashiqiao)
Sonuç Japon zaferi
Taraflar
 Japon İmparatorluğu Rus İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
General Oku Yasukata Korgeneral Georg von Stackelberg
Korgeneral Nikolay Zarubayev
Güçler
64.000 60.000
Kayıplar
1,000 (yaklaşık)[1] 1,000 (yaklaşık)[1]

Tashihchiao Muharebesi (Japonca: 大石橋の戦い, romanize: Taisekihashi no Tatakai), Rus-Japon Savaşı'nın ilk evresinde, Japon İmparatorluk Ordusu'nun Liaoyang'a ilerleyişi sırasında 24-25 Temmuz 1904'te gerçekleşmiş bir kara muharebesidir. Tashihchiao (günümüzde Dashiqiao), günümüzde Çin'in Liaoning ilinin bir parçası olan Haicheng'in 25 kilometre güneybatısındadır. Tashihchiao kasabası, Rus Güney Mançurya Demiryolu'nun ana hattı ve eski bir antlaşma limanı olan Yingkou'ya (Newchwang) giden bir şube hattı arasında bir demiryolu kavşağıydı. Her iki hattın da kontrolü, Japon birliklerinin Liaoyang ve Mukden'e doğru ilerleyişi için gerekliydi.

Japon hazırlıkları

Lokomotifler olmadığından dolayı Japon kuvvetleri, yük arabalarını kuzeydeki Tashihchiao'ya doğru elle ittiler.

Bölgedeki Japon kuvvetleri, General Oku Yasukata komutasındaki İkinci Ordu'nun 3., 4., 5. ve 6. tümenlerinden oluşuyordu. Japonların toplam kuvveti, 46.000 piyade ve 252 top olmak üzere 64.000 kişinin üzerindeydi. Telissu Muharebesi'ndeki zaferin ardından, General Oku 6. Tümen'i tam gücüne geri ulaştırmak amacıyla ikmal için dört gün bekledi, ancak ağır yağışlar sonucu ikmal gecikti. Demiryoluna paralel olarak ilerlemelerine ve Rusların Dalnıy'da 300'den fazla yük arabası bırakmış olmasına rağmen, Japonlar lokomotif olmadığı için demiryollarından yararlanamıyordu. Japonların savaştan önce ürettiği Rus hat açıklığına uygun lokomotifler, Japon Denizi'nde Rusların ticaret gemilerine saldırması sonucu batırılmıştı. Japonlar, bu engeli her bir arabaya 16 kişi düşmek üzere elle çekerek aştı ve erzağı kıyı boyunca Japon birliklerinden birkaç kilometre uzağa taşımak için Çin'den 70 yelkenli kiraladılar.

6 Temmuz 1904'e kadar Oku yeniden kuzeye ilerlemeye hazırdı, dört tümeni 7 Temmuz'da Kaiping'in dışlarına varmıştı ve geceleyin hareket etmeleri ile 9 Temmuz sabahında Kaiping'in arkasındaki tepelere vararak savaşmaya veya yirmi gün daha yürüyüşe hazırlardı. Sonraki iki hafta, her iki taraftan da topçu düelloları ve süvari yağmaları ile ciddi çatışmalar olmadan geçti. 20 Temmuz'da üç gün sonrası için bir saldırı emri hazırlandı, ancak ağır yağışlar Japon planlarını sekteye uğratarak saldırıyı 24 Temmuz'a ertelemelerine sebep oldu.

Oku karakterinin dışında bir dikkatle ilerledi, arazi genel taktiği olan kanatlardan saldırı için uygunsuzdu. Bunun yerine, 3. 5. ve 6. tümenlere önden taarruz emri verirken 4. Tümen'i sol kanatta bir dikkat dağıtıcı ve rezerv kuvvet olarak bıraktı.

Rus hazırlıkları

Bir darı tarlasında Rus mevzilerini gözetleyen Japon astsubaylar

Rus kuvvetleri, Korgeneral Georg von Stackelberg komutasındaki 1. Sibirya Kolordusu (Telissu'daki yenilginin ardından Liaoyang'a doğru kuzeye çekilen, ancak onları 20 Haziran'da ele geçirdikleri Kaiping'e doğru yönelten yeni emirler alan kuvvetlerden oluşuyordu) ve Korgeneral Nikolay Zarubayev komutasındaki, Kaiping'in arkasındaki Tashihchiao'da siper içinde bekleyen 4. Sibirya Kolordusu'ndan oluşuyordu. Rus birliklerinin toplam kuvveti yaklaşık 60.000 kişiydi.

General Aleksey Kuropatkin, Tashihchiao'daki tahkimatları kendisi ziyaret etmişti. Stackelberg'in kuvvetleri açık bir görüş açıısna sahip; siperler, mayınlar, dikenli tel ve tabyalarla korunan sağ kanatta bulunuyordu. İzole tepeler, stratejik olarak yerleştirilmiş gözetleme noktaları sağlıyordu. Tashihchiao'daki Rus tahkimatları Nanshan'dakileri geçiyordu, ancak görüş alanları boyları iki metreye kadar ulaşan ve Japonların ilerlemesi için koruma sağlayan darı tarlaları tarafından engelleniyordu. Zarubayev'in kuvvetleri tepelik, vadilerle dolu ve kısıtlı bir görüş açısına sahip daha korunaksız sol kanatta bulunuyordu.

Muharebe

Tashihchao Muharebesi'nin haritası

24 Temmuz

Muharebe, uzun bir topçu düellosu ile 24 Temmuz 1904 sabahı 05:30'da başladı. Sıcaklık 34 °C'ye kadar ulaşırken Ruslar sıcaktan etkilenmeye başladı; birçok asker hala kalın kış üniformalarını giydiklerinden sıcak çarpması geçirerek bayıldı.[2] Gerginleşen Stackelberg, Zarubayev'e defalarca geri çekilmeyi önerdi, ancak Zarubayev bir topçu bombardımanının ortasında değil, gecenin karanlığında geri çekilmeyi tercih edeceğini belirtti. Japon piyadeleri, öğlene kadar taarruza geçmişti.

Ancak, 15:30 sıralarına kadar Japonlar Rus topçularına karşı ağır zayiat vermişti ve sadece iyi savunulan birkaç ön mevkiyi ele geçirmeyi başarmışlardı. Sayıca daha az olmalarına rağmen Rus toplarının daha uzun bir menzili ve daha yüksek bir atış hızı vardı. Her iki taraf da 16:00'ya kadar rezerv kuvvetlerini cepheye sürdü ve muharebeler 19:30'a kadar devam etti. Günün sonunda Japonların rezervde sadece tek bir alayı kalırken Rusların hala altı taburu vardı. Üstün Rus toplarına karşı Japon taarruzunun başarısızlığı, Rusların moralini yükseltti. Ancak Japonlar sonraki gün yeniden taarruza kalkmayı planlarken Ruslar geri çekilmeye hazırlanıyordu.

25 Temmuz

24 Temmuz gecesi, 5. Tümen'in komutanı Korgeneral Ueda Arisawa, tümeninin performansından hayal kırıklığına uğradığını belirtti ve General Oku'dan bir gece saldırısı için izin istedi. Oku saldırı iznini verdi ve 22:00'de 5. Tümen, Rusların sol kanadına saldırarak ikinci ve üçüncü savunma hatlarını hızlıca geçti. 03:00'da 3. Tümen de taarruza katıldı ve kısa bir zaman içinde Rus savunma hattının en önemli noktasını oluşturan kilit tepeleri ele geçirdiler. Japon topçuları 06:40'ta ateş açtı, fakat Ruslardan karşı bombardıman gelmedi. 6. Tümen ve ardından 4. Tümen, saat 08:00'da ilerlemeye başladı. 13:00'e kadar Japon kuvvetleri geri kalan Rus mevzilerini ele geçirmişti ve Tashihchiao kasabası Japonların ellerindeydi. Stackelberg, ilk gece saldırısı başladığı anda geri çekilmeye karar vermişti ve ateş altında mükemmel bir şekilde çekilmeyi başarmıştı.

Sonuç

Tashihchiao Muharebesi'ndeki zayiatlar hakkındaki kaynaklar büyük değişkenlik gösterir, ancak tarihçiler her iki taraftan da yaklaşık bin kişilik zayiatın olduğu konusunda hemfikirdir.[1] Rusların geri çekilişi düzenliydi ve 27 Temmuz'da Ruslar çoktan 50 kilometre çekilmeyi başarmışlardı.

Genel Vali Yevgeni Alekseyev, Stackelberg'in geri çekilmiş olmasına kızgındı, ancak Kuropatkin astına destek çıktı. General Oku, üç tümenle yeniden kuzeye doğru ilerlediği 1 Ağustos'a kadar Tashihchiao'da kaldı, 5. Tümen ise General Nozu Michitsura komutasındaki yeni kurulan 4. Ordu'nun komutasına verilerek Hsimucheng Muharebesi'ne katıldı.

Muharebe düzeni

Japonya

  • 2. Ordu, General Oku Yasukata
    • 3. Piyade Tümeni, Korgeneral Ōshima Yoshimasa
    • 4. Piyade Tümeni, Korgeneral Ogawa Mataji
    • 5. Piyade Tümeni, Korgeneral Ueda Arisawa
    • 6. Piyade Tümeni, Korgeneral Ōkubo Haruno
    • 1. Süvari Tugayı, Tümgeneral Akiyama Yoshifuru
    • 1. Topçu Tugayı, Tümgeneral Uchiyama

Toplam: 46.000 piyade ve 252 top, yaklaşık 65.000 kişi

Rusya

  • 1. Sibirya Kolordusu, Korgeneral Georg von Stackelberg
    • 1. Doğu Sibirya Piyade Tümeni, Korgeneral Aleksandr Gerngross
    • 1. Doğu Sibirya Piyade Topçu Tugayı, Tümgeneral Luçkarski
    • 9. Doğu Sibirya Piyade Tümeni, Tümgeneral Kondratoviç
    • Sibirya Kazak Tümeni, Tümgeneral Kossakovski
  • 4. Sibirya Kolordusu, Korgeneral Nikolay Zarubayev
    • 2. Sibirya Piyade Tümeni, Tümgeneral Levestam
    • 3. Sibirya Piyade Tümeni, Tümgeneral Kossoviç
    • 1. Sibirya Topçu Tugayı
    • Transbaykal Kazak Tugayı, Tümgeneral Pavel Mişçenko

Toplam: yaklaşık 60.000 kişi ve 102 top.[3]

Notlar

  1. ^ a b c Kowner, Historical Dictionary of the Russo-Japanese War [Rus-Japon Savaşı'nın Tarihi Sözlüğü] (İngilizce), s. 372.
  2. ^ Jukes, Geoffrey (2002). The Russo-Japanese War 1904–1905 [Rus-Japon Savaşı 1904-1905]. Osprey Essential Histories (İngilizce). s. 43. ISBN 978-1-84176-446-7. 
  3. ^ Journal of the United Service Institution of India, 33. sayı (İngilizce), United Service Institution of India

Kaynakça

40°38′K 122°30′D / 40.633°K 122.500°D / 40.633; 122.500

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Başkomutanlık Meydan Muharebesi</span> Dumlupınar yakınında 30 Ağustos 1922de Türk ve Yunan orduları arasında meydana gelen muharebe

Başkumandanlık Meydan Muharebesi ya da Dumlupınar Meydan Muharebesi, Kütahya'ya bağlı Dumlupınar yakınında 30 Ağustos 1922'de Türk ve Yunan orduları arasında meydana gelen savaştır. Başkumandan Mustafa Kemal Paşa tarafından şahsen yönetildiği için Başkumandanlık Meydan Muharebesi olarak anılır. İstiklal Savaşı'nın kesin bir Türk zaferiyle sonuçlanmasını sağlayan bu çarpışmanın yıl dönümü Türkiye'de ulusal bayram olarak kutlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Moskova Muharebesi</span> Nazi Ordularının Moskova üzerine başlattıkları genel taaruzlar

Moskova Muharebesi veya Moskova Meydan Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, 1941 yılında Alman ordularının, bir duraklamanın ardından Moskova yönünde yeniden başlattıkları genel taarruzlarıdır. Moskova Muharebesi bazı tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Sovyet savunması, Hitler'in Barbarossa Operasyonu'nun önemli stratejik hedeflerinden biri olan Moskova'nın ele geçirilmesini engelleyerek savaşın uzamasına ve Barbarossa harekâtının başarısızlıkla sonuçlanmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Birinci İnönü Muharebesi</span> Askeri harekât

I. İnönü Muharebesi, 6 Ocak 1921 tarihinde iki koldan taarruza geçen Yunan kuvvetleriyle İnönü mevzilerinde savunmada olan Ankara Hükümeti kuvvetleri arasında yapılan muharebedir. 6 Ocak 1921 tarihine kadar Uşak ve Bursa bölgesinde hazırlıklarını sürdüren Yunanlar, Türk-Batı Cephesi birliklerinin Çerkez Ethem Kuvvetlerinin Tenkili harekâtı ile meşgul olmasından da faydalanarak, İnönü-Eskişehir istikametinde taarruza başladılar. 6-9 Ocak 1921 tarihleri arasındaki muharebeler, örtme ve emniyet kuvvetleri harekâtı şeklinde cereyan etti. İnönü mevzilerindeki muharebeler 10 Ocak 1921 tarihinde başlamış, Yunan kuvvetlerinin taarruz çıkış hatlarına çekildiği 11 Ocak 1921 tarihine kadar sürmüştür.

Birinci Kirte Muharebesi Çanakkale Savaşı sırasında Seddülbahir Cephesi'nde İngiliz-Fransız kuvvetleriyle Osmanlı tarafı arasında gerçekleşen 28 Nisan 1915 tarihli muharebedir.

Birinci Kerevizdere Muharebesi veya 83 Rakımlı Tepe Muharebesi, Çanakkale Savaşı'nın Seddülbahir Cephesi'nde Fransız Kolordusu'nun 21 Haziran 1915 tarihinde başlayan saldırısı ve iki gün süren çatışmalardır.

Birinci Anafartalar Muharebesi, Gelibolu'daki Müttefik Kuvvetleri'ne ulaşan takviye kuvvetleri ile gerçekleşen Suvla Koyu çıkarması ardından bu birliklerle Osmanlı kuvvetleri arasında 9 Ağustos 1915 tarihinde gerçekleşen muharebelerdir.

Sarı Bayır Harekâtı veya Ağustos Taarruzları, Çanakkale Savaşı sırasında müttefikler tarafından Arıburnu Cephesi’ndeki çıkmazı sonlandırmak için yapılan son büyük girişim. Taarruzlar, Arıburnu Cephesi’nin kuzey (sol) bölümünden, takviyeli bir Anzak tümeni tarafından gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda güneyden de (sağ) bir Avustralya tümeni bir şaşırtma taarruzu gerçekleştirmiştir. Harekâtın stratejik hedefi, müttefiklerin "Sarı Bayır" olarak adlandırdığı Kılıçbayırı, Düztepe, Conkbayırı ve Kocaçimen Tepe hattının işgal edilmesidir.

İkinci Anafartalar Muharebesi, Çanakkale Savaşı'nda son müttefik taarruzudur. Türk resmi tarihinde 21 Ağustos günü müttefik kuvvetlerce girişilen ve Çanakkale Savaşı’nın son büyük çatışması olan muharebeler, İkinci Anafartalar Muharebesi olarak geçer. İngiliz resmi tarihinde ise iki ayrı stratejik hedefe, iki ayrı cephe kuvvetlerince girişilen iki ayrı muharebedir. Her iki operasyon da Osmanlı tarafı açısından Anafartalar Grup Komutanı Kurmay Albay Mustafa Kemal’in mevzilerine yönelmiştir.

9. Ordu, SSCB'nin Kızıl Ordu'suna bağlı ordu. 1939 - 1943 yılları arası ve savaştan sonra 1966 - 1989 yılları arasında aktif olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Seferi (1941-1942)</span> Wikimedia anlam ayrımı sayfası

Kırım Seferi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Alman ve Rumen ordularının Kırım Yarımadası'nın işgali ve Sivastopol'ün düşürülmesi için giriştikleri bir askeri seferdir. Barbarossa Harekâtı'nın başlarında Aşağı Dinyeper'e kadar ilerleyen Alman 11. Ordusu ve Rumen 3. Ordusu, Kırım'ı anakaraya bağlayan Perekop Kıstağı'nda Kızıl Ordu savunmasını 29 Ekim 1941'de aşmış, hızla Kırım işgal ederek Sivastopol'ü kuşatmıştır. Ancak Kızıl Ordu'nun Kırım Cephesi kuvvetlerinin Kerç Yarımadası'na 26 Aralık 1941'de bir çıkarma yapmaları üzerine Sivastopol taarruzu durdurulmuştur. Daha sonra Mihver kuvvetlerin Kerç Yarımadası'nda yerleşmiş olan Sovyet kuvvetlere taarruz etmiştir. Yenilgiye uğrayan Kızıl Ordu birlikleri geride tüm ağır silahlarını ve çok sayıda tutsak bırakarak denizden tahliye edilmiştir. Sivastopol'e ikinci taarruz 2 Haziran 1942 tarihinde başlatıldı ve bir aydan biraz fazla süren şiddetli çatışmalardan sonra 3 Temmuz 1942 tarihinde kent Alman-Rumen kuvvetlerinin eline geçti.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

Kempf Ordu Mufrezesi, II. Dünya Savaşı sırasında bir Wehrmacht / Ostheer teşkilidir. Teşkil, Almanların Kursk Muharebesi'sinde muharebe etmek için oluşturulmuştu.

Üçüncü Harkov Muharebesi sırasında Nazi Almanyası (Wehrmacht) ve SSCB 'nin muharebe düzenleri.

<span class="mw-page-title-main">Raseiniai Muharebesi</span>

Raseiniai Muharebesi, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde, Litvanya sınırının 75 km. kuzeybatısındaki Kaunas civarında 23 - 27 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiş olan bir tank muharebesidir. Muharebe, General Erich Hoepner komutasındaki 4. Panzer Grubu karşısında General Kurkin komutasındaki 3. Motorize Kolordu ve General Şestapolov komutasındaki 12. Mekanize Kolordu arasında gerçekleşmiştir. Bu iki Sovyet mekanize kolordusu, Sovyet Kuzeybatı Cephesi Komutanı General Fiodor Kuznetsov'un, Wehrmacht kuvvetlerinin Neman Nehri geçişlerini engellemekle görevlendirdiği kuvvetlerdir. Muharebenin sonucunda Sovyet kolorduları hemen hemen tümüyle imha edildiler. Aynı zamanda Sovyet Kuzeybatı Cephesi'nin tüm zırhlı kuvvetleri de imha edilmiş oldu. Alman kuvvetlerinin önünde Daugava Nehri yönündeki hat açılmış oldu. Sovyet resmi tarihinde 22 - 27 Haziran arası tarihlerde, cephenin kuzey kesimindeki savaşlar, Baltık Stratejik Savunma Harekâtı'nın bir bölümü olan Sınır Savunma Savaşları olarak geçmektedir. Raseiniai Muharebesi de bu savaşlar çerçevesinde gerçekleşen en geniş kapsamlı muharebelerden biridir.

19. Ordu, Sovyetler Birliği'nin Kızıl Ordu'na bağlı bir kara ordusudur. II. Dünya Savaşı'nın hemen öncesinde 1941 yılı Haziran ayında teşkil edilmiş, 1945 ya da 1947 yılında lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şuaybiye Muharebesi</span>

Şuaybiye Muharebesi, İngiliz Ordusu'nun Kurna'yı işgal etmesinin ardından bölgeye sevk edilen Osmancık Taburu'nun Basra'yı geri almak için gerçekleştirdiği muharebelerden biridir.

Wanjialing Muharebesi ya da Wanjialing'in Zaferi, Çin Ordusu'nun 1938'de Wanjialing bölgesi çevresindeki Japon 101., 106., 9. ve 27. tümenlere karşı İkinci Çin-Japon Savaşı'nın Wuhan harekâtı sırasındaki başarılı savaşını ifade eder. İki buçuk aylık savaş, Japon 101. ve 106. Tümenlerinin ağır kayıplar vermesiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Masurya Gölleri Muharebesi</span>

Masurya Gölleri Muharebesi, I. Dünya Savaşı'nın ikinci ayında, 2-16 Eylül 1914 tarihleri arasında Doğu Cephesi'nde gerçekleşen bir Alman taarruzudur. Alman 8. Ordusu'nun Rus İkinci Ordusu'nu kuşatıp imha ettiği Tannenberg Muharebesi'nden sadece birkaç gün sonra gerçekleşmiştir. Doğu Prusya demiryolu ağının sağladığı hızlı hareket kabiliyetini kullanan 8. Ordu, dağılmış olan Rus 1. Ordusu'nun önünde yeniden toparlandı ve onları tüm cephe boyunca geri iterek sonunda Almanya'dan çıkardı. Rus 10. Ordusu'nun Almanların sağ kanadına ulaşması daha fazla ilerlemeyi engelledi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.