Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
National Historic Landmark veya kısaltılmış olarak NHL ABD Federal Hükümeti tarafından tarihi önemi nedeniyle tanınmış yapı, eser veya bölgeye verilen isimdir. National Register of Historic Places Listesi'nde yer alan 80.000'e yakın yapı, eser ve bölgeden sadece 2.430'u NHL sınıflaması içindedir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
Kültürel miras veya kültür mirası daha önceki kuşaklar tarafından oluşturulmuş ve evrensel değerlere sahip olduğuna inanılan eserlere verilen genel bir isimdir. Dünya Kültürel ve Doğal Mirasın Korunması Sözleşmesi kültür mirasını üç sınıfta gruplandırmaktadır:
- Anıtlar: Bu gruba mimari yapılar, heykeller, resimler, arkeolojik eserler, kitabeler, mağaralar ve eleman birleşimleri girmektedir. Bu grupta yer alan eserler tarihi veya sanatsal veya bilimsel olarak evrensel değerlere sahiptirler.
- Yapı toplulukları: Bu gruba giren yapı toplulukları bulundukları konum nedeniyle tarihi veya sanatsal veya bilimsel olarak evrensel değerlere sahiptirler.
- Sitler: Bu gruba giren sit alanları ya insan ürünüdür ya da doğal bir şekilde oluşmuştur. Ya da bu ikisinin kombinasyonudur. Bu gruba giren sit alanları ya estetik, ya etnolojik ya da antropolojik bakımdan evrensel değerlere sahiptirler.
Troya Tarihî Millî Parkı, Türkiye'nin Çanakkale kentinde bulunan bir millî park.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
İstanbul'un Tarihî Alanları, Türkiye'nin İstanbul şehrindeki tarihî yarımada içerisinde dört bölgeden oluşan ve 1985 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edilen koruma alanı.
Listelenmiş bina, Birleşik Krallık'ta "Özel Mimari ya da Tarihi Önemdeki Binaların Nizami Listesi"ne dahil yapılardır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Hiraizumi'nin Tarihî Anıtları ve Alanları, Japonya'nın Iwate prefektörlüğüne bağlı Hiraizumi kasabasında 11. ve 12. yüzyıldan kalma beş bölgeden oluşan bir gruptur. 2011 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edilmiştir.
Bu madde, Meksika'daki UNESCO Dünya Miraslarının bir listesini içerir. Temmuz 2016 itibarıyla ülkede 27'si kültürel, 6'sı doğal ve 1'i ise karışık olmak üzere 34 Dünya Mirası olup; bu sayı ülkeyi Amerika kıtasında birinci, dünyada ise yedinci sıraya koymaktadır.
Filipinler'deki Barok Kiliseler, 1993'te UNESCO tarafından Dünya Mirası ilan edilen, Filipinler'de bulunan dört İspanyol sömürge dönemi barok kilisesi koleksiyonudur. Kiliseler aynı zamanda ülkenin ulusal kültürel hazineleri olarak da değerlendirilmektedir. Filipinler 19 Eylül 1985'te sözleşmeyi onayladıktan sonra tarihi ve doğal alanlarını listelenmeye uygun hale getirdi. Filipinler'deki ilk siteler 1993 yılında Dünya Mirası olarak listelendi ve 2016 yılı itibarıyla dokuz farklı alanda yer alan altı siteye listede yer verildi. Bu altı sitenin üçü kültürel ve üçü doğal kriterleri kaşılamaktadır.
UNESCO, Orta Asya ve Kuzey Asya'nın altı ülkesinde 19 Dünya Mirası Alanı belirledi: Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan, Özbekistan ve Rusya'nın Asya kısmı. Rusya'nın Avrupa kısmı Doğu Avrupa'ya dahil edilmiştir.
Base Mérimée; içerisinde tarih, mimari veya sanat alanında ulusal öneme sahip olarak listelenen anıtların yer aldığı Fransız veritabanıdır. 1978'de kurulmuş ve Fransa Kültür Bakanlığı tarafından mimari miras bölümü olarak 1995 yılında çevrimiçi olarak erişime açılmıştır. Veritabanı periyodik olarak güncellenmektedir. Veritabanı, 1840 yılında Mérimée tarafından yapılan kültürel miras envanteri, özellikle: dini, tarımsal, eğitimsel, askeri ve endüstriyel mimari araştırmalarından elde edilen bilgileri içermektedir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Yemen'de turizm, Yemen'e yapılan turizmi ifade eder. Geleneksel olarak, Yemen yüzyıllardır Orta Doğu ve Afrika Boynuzu ticaret yollarının ortasında bir turizm merkezi olmuştur. Turizm, bölgenin küresel ticarette temel bir rol oynamıştır ve 20. yüzyıla kadar böyle kalmıştır. Sonrasında 2011 Yemen Krizi'nden bu yana turizmde sert bir düşüş yaşandı. Aşırılıkçılığın yükselişi, yabancı turistlerde Yemen hakkında korkuya neden oldu. Yemen'in dört Dünya Mirası Alanı vardır, tarihi eski Sana'a şehri de dahil olmak üzere bazı yerlere saldırılmıştır. 2015 yılında UNESCO, Yemen'in dünya mirası alanlarını koruma planını açıkladı.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Alanları, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Konvansiyonu'nda açıklandığı gibi kültürel veya doğal miras için önemli yerlerdir. Litvanya sözleşmeyi 31 Mart 1992 tarihinde kabul ederek doğal ve tarihi yerlerini listeye dahil etmeye uygun hale getirdi. Listeye eklenen ilk site, 1994 yılında Vilnius Tarihi Merkezi idi. 2000, 2004 ve 2005'te üç bölge daha eklendi. Toplamda listede dört site var, hepsi kültürel. İki site ulus ötesi: Curonian Spit Rusya ile ve Struve Jeodezik Ark diğer dokuz ülke ile paylaşılıyor. Litvanya, Dünya Mirası Alanlarına ek olarak, geçici listesinde iki mülkü de muhafaza etmektedir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
