Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Retiro Parkı İspanya’nın Madrid şehrinde yer alan en büyük parklardan birisidir. 19. yüzyılın sonlarına kadar İspanyol monarşisine ait olan park, bu tarihten sonra halka açık bir parka dönüştürülmüştür. 1.4 kilometrekarelik bir alana yayılan Retiro Parkı şehir merkezinin hemen ucunda ve Puerta de Alcalá ile Prado Müzesi’nin çok yakınındadır. Birçok heykelin, anıtın, galerilerin ve bir göletin yer aldığı parkta periyodik olarak pek çok etkinlik düzenlenmektedir.
Ischigualasto Eyalet Parkı, Ischigualasto Şehir Parkı,, ayrıca Valle de la Luna olarak da bilinir, Kuzeybatı Arjantin'de, San Juan eyaleti'nde yer alan ve kuzeyindeki La Rioja Eyaleti'ndeki Talampaya Milli Parkı ile sınırlı bir şehir parkıdır. Her iki alan da aynı jeolojik formasyona, Ischigualasto Formasyonuna mensuptur. 3 Kasım 1971'de kurulan parkın alanı 60.370 hektardır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Naracoorte Mağaraları Millî Parkı, Avustralya'da, Güney Avustralya'nın güneydoğusundaki Limestone Coast turizm bölgesindeki Naracoorte yakınlarında yer alan bir millî parktır. 1994 yılında, sitenin Riversleigh ile birlikte Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Park, 3.05 km² alan kaplayan 26 mağara ile 6 km²'lik bitki örtüsü kalıntısı içermektedir.
Ayutthaya Tarihi Parkı Tayland 'ın Ayutthaya şehrinde yer alan kalıntıları kapsamaktadır. Ayutthaya şehri, 1351 yılında Kral Ramathibodi tarafından kuruldu. Kent 1569 yılında Burma tarafından ele geçirildi. Yağmalanmasa da, "çok değerli ve sanatsal varlıkları"'nı kaybetti. 1767'de Burma Ordusu tarafından imha edilene kadar ülkenin başkenti idi.
Bu liste, Karayipler'deki UNESCO Dünya Mirası listesidir. Hollanda Antilleri'ndeki Curaçao aracılığıyla Hollanda, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir.
Aşağıdaki liste UNESCO tarafından Güney Amerika'da ilan edilmiş Dünya Mirası listesidir.
Aşağıdaki liste, Kuzey Amerika'daki UNESCO Dünya Mirası Alanlarının bir listesidir. Grönland, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir. Meksika sahip olduğu 35 site ile dünyada en çok miras alanı içeren yedinci ülke konumundadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Sukotay Tarihi Parkı (Tayca: อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย, 13. ve 14. yüzyıllarda Sukotay Krallığı'nın başkenti olan, birebir çeviri ile 'mutluluğun şafağı' Sukotay'ın kalıntılarını kapsayan kalıntılardır ve kuzey orta Tayland'da yer alır. Sukhothai ilinin başkenti Sukhothai şehri yakınlarında yer almaktadır.
Kamphaeng Phet Tarihi Parkı, Tayland'ın Kamphaeng Phet şehrinde bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. Sukotay Tarihi Parkı ve Si Satchanalai Tarihi Parkı ile birlikte, UNESCO Dünya Mirası Sit Alanı Tarihi Sukotay Kenti ve İlgili Tarihi Kentlerin bir parçasıdır. Kamphaeng Phet Tarihi Parkı'ndaki başlıca varlıklar arasında Ping Nehri'nin doğusundaki Mueang Chakangrao, batısındaki Mueang Nakhon Chum ve şehirden yaklaşık 18 km güneynatıdaki Mueang Trai Trueng gibi antik yerlerin arkeolojik kalıntıları bulunmaktadır. Chakangrao, antik Kamphaeng Phet kasabası, eski Sukotay ve Si Satchanalai ile aynı şehir planlama konseptine sahipti ve hem şehir sınırları içinde hem de dışında dini yerler için ayrı bölgeler vardı. Yapılar genellikle büyüktür ve lateritten yapılmıştır. Nakhon Chum'daki Ping Nehri'nin batı kıyısındaki dini yerler tuğladan yapılmıştır ve daha küçük boyuttadır.
Si Satchanalai Tarihi Parkı Kuzey Tayland'ın Sukotay ili, Si Satchanalai semtinde yer alan tarihi bir parktır. Park, Si Satchanalai ve Chaliang kalıntılarını kapsamaktadır. Birebir çeviri ile "iyi insanların şehri" anlamına gelen Si Satchanalai, 1250 yılında Sukotay Krallığı'nın ikinci merkezi ve 13. ve 14. yüzyıllarda veliaht prensin ikametgâhı olarak kuruldu.
Khao Yai Ulusal Parkı Tayland'da yer alan bir milli parktır. 1962 yılında Tayland'ın ilk milli parkı olarak kurulan park, Tayland'ın üçüncü büyük milli parkıdır.
Pang Sida Ulusal Parkı, Doğu Tayland eyaleti Sa Kaeo'da, Sankamphaeng Dağları'nda 844 kilometrekarelik alan kaplayan bir milli parktır. Eyaletin başkenti Sa Kaeo şehrinin 28 kilometre kuzeyinde yer almaktadır. Khao Yai Ulusal Parkı, Thap Lan Ulusal Parkı, Ta Phraya Ulusal Parkı ve Dong Yai Yaban Hayatını Koruma Alanı ile birlikte, toplamda yaklaşık 6.100 kilometrekarelik bir alanı kaplayan Dong Phayayen Orman Kompleksi UNESCO Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasını oluşturur.
Ta Phraya Ulusal Parkı, Sankamphaeng Dağları'nın doğu ucunda, bu dağların Tayland-Kamboçya sınırına yakın Dangrek Dağları ile buluştuğu bölgede bulunan bir koruma alanıdır. Park, Buriram ilinin Ban Kruat, Non Din Daeng ve Lahan Sai Bölgelerini de içermesine rağmen, büyük ölçüde adını aldığı Ta Phraya Bölgesi, Sa Kaeo ili içinde yer almaktadır. Park, Pang Sida Ulusal Parkı'nın doğusundadır. 1996 yılında kurulmuştur.
UNESCO, Tayland'da altı tane Dünya Mirası Alanı belirlemiştir. UNESCO Dünya Mirası Alanları, UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı gibi kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Malezya'nın, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 3 Ağustos 1983'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Tayland
