İçeriğe atla

Tarantula Bulutsusu

Koordinat:Sky map 05sa 38d 38s; -69º 05.7' 60″
Tarantula Bulutsusu
Bulutsu
HUT tarafından elde edilmiş Tarantula Bulutsusu fotoğrafı.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızKılıçbalığı
Sağ açıklık (α)05sa 38d 38s[1]
Dik açıklık (δ)-69° 05.7′ 60″[1]
Görünür büyüklük (V)+8[2]
Görünür boyutlar (V)40′ × 25′[2]
Özellikler
Uzaklık180 ± 10 k Iy (49 ± 3[2][3] k pc)
Yarıçap (r)500 Iy
Dikkate değer özelliklerBMB içerisinde.
Keşif
Nicolas Louis de Lacaille (1751)
Katalog belirtmeleri
NGC 2070 • ESO 57-EN6 • GC 1269 • h 2941
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Bulutsu listeleri

Tarantula Bulutsusu (ayrıca 30 Doradus veya NGC 2070 olarak da bilinir), Büyük Macellan Bulutu içerisindeki bir H II bölgesidir. İlk başta bir yıldız olarak kayıtlara geçmiş olan 30 Doradus, 1751 yılında Nicolas Louis de Lacaille tarafından bulutsu olarak tanımlanmıştır.

Tarantula Bulutsusu'nun görünür büyüklüğü 8 kadirdir. Kılıçbalığı takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 180.000 ışık yılı uzaklıkta yer alır. Şayet Tarantula Bulutsusu 1500 ışık yılı uzaklığıyla Dünyamıza en yakın yıldız oluşum bölgesi olan Avcı bulutsusu ile aynı uzaklıkta olsaydı, gökyüzünde 30 derecelik (60 dolunay büyüklüğünde) bir alanı kaplayacak kadar büyük görünecekti.

Tarantula Bulutsusu'nun kalbi. Kaynak: ESO

Son derece büyük bir görünüme sahip olan Tarantula Bulutsusu'nun kalbinde enerji yüklü gazlardan meydana gelmiş devasa kabarcıklar, koyu renkli tozdan meydana gelmiş uzun iplikçikler ve aşırı derecede büyük kütleli yıldızlar bulunmaktadır. Bu kalbin merkezinde ise bir zamanlar tek bir yıldız olduğu düşünülecek kadar birbirine yakın durumda yıldızlar içeren bir küme yer almaktadır. R136a veya NGC 2070 olarak numaralandırılmış olan bu küme, çok sayıda sıcak genç yıldıza ev sahipliği yapmaktadır. Bu yıldızlardan gelen enerji yüklü ışık bulutsu gazını sürekli olarak iyonlaştırırken, enerji yüklü parçacık rüzgarları ise kabarcıkları şişirip, birbirine dolanmış iplikçikleri ayırmaktadır. 30 Doradus olarak da bilinen Tarantula Bulutsusu, Yerel Grup içerisindeki bilinen en büyük yıldız oluşum bölgelerinden biri olup, her birkaç milyon yılda bir alışılmadık ölçüde güçlü bir yıldız oluşumuna sahne olmaktadır.

Bu bölgede, süpernova kalıntıları ve bir karanlık bulutsu yer almasına rağmen, kırmızı ve pembe renklerdeki gaz büyük kütleli bir salma bulutsusuna işaret etmektedir. Bulutsunun çevresinde genç yıldız kümeleri, lifler ve kabarcık biçimindeki bulutların yanı sıra, başka yıldız oluşum bölgeleri de bulunmaktadır. Çağdaş zamanlarda meydana gelen en yakın süpernova SN 1987A'nın küçük ama genişleyen kalıntısı ise bulutsunun merkezi yakınında yer almaktadır.

Tarantula Bulutsusu – JWST (6 Eylül 2022)
NIRCam görüntüsü
MIRI görüntüsü

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "SIMBAD Astronomical Database". Tarantula Nebula için sonuçlar. 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2006. 
  2. ^ a b c "SEDS Students for the Exploration and Development of Space". Tarantula Nebula için sonuçlar. 3 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2007. 
  3. ^ Lebouteiller, V.; Bernard-Salas, J.; Brandl, B.; Whelan, D. G.; Wu, Yanling; Charmandaris, V.; Devost, D.; Houck, J. R. (Haziran 2008), "Chemical Composition and Mixing in Giant H II Regions: NGC 3603, 30 Doradus, and N66", The Astrophysical Journal, 680 (1), ss. 398-419, doi:10.1086/587503, 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 11 Mayıs 2009 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Tarantula Bulutsusu ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Liste

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bulutsu</span> Yıldızlararası bulut cisimleri

Bulutsu, iyonize, nötr veya moleküler hidrojen ve kozmik tozdan oluşabilen, yıldızlararası ortamın belirgin bir şekilde ışıldayan kısmıdır. Bulutsular genellikle Kartal Bulutsusu'ndaki "Yaratılış Sütunları" gibi yıldız oluşum bölgeleridir. Bu bölgelerde gaz, toz ve diğer malzemelerin oluşumları bir araya gelerek daha yoğun bölgeler oluşturur ve bu yoğun bölgeler daha fazla madde çekerek sonunda yıldızları oluşturacak kadar yoğun hale gelirler. Geri kalan malzemenin ise gezegenler ve diğer gezegen sistemi nesnelerini oluşturduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Süpernova</span> Büyük Yıldızların Ölümü

Süpernova, enerjisi biten büyük yıldızların şiddetle patlaması durumuna verilen addır. Bir süpernovanın parlaklığı Güneş'in parlaklığının yüz milyon katına varabilir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 1999</span>

NGC 1999, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1,500 ışık yılı uzaklıkta bulunan toz dolu, parlak bir yansıma bulutsusu. William Herschel tarafından 5 Ekim 1785 tarihinde keşfedilmiştir. Yakınlarında bulunan değişen yıldız V380 Orionis'in ışığı ile aydınlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kedi Gözü bulutsusu</span> Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan gezegenimsi bulutsu

Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.

<span class="mw-page-title-main">Omega Bulutsusu</span>

Omega Bulutsusu, diğer bilinen adıyla Kuğu bulutsusu Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Samanyolu galaksisinin yay bölgesindedir.

<span class="mw-page-title-main">Deniz Kulağı Bulutsusu</span>

Deniz Kulağı Bulutsusu Yay takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4000 - 6000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çok büyük bir bulutsu. H II bölgesi ve Salma bulutsu olarak sınıflandırılmıştır. Deniz Kulağı Bulutsusu Guillaume Le Gentil tarafından 1747 yılında keşfedilmiştir ve orta-kuzey enleminde çıplak gözle zayıf da olsa gözlemlenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Helis Bulutsusu</span>

Helis Bulutsusu, Kova takımyıldızı yönünde bulunan oldukça büyük bir gezegenimsi bulutsu. Karl Ludwig Harding tarafından muhtemelen 1824'ten önce keşfedilmiştir. Bu bulutsu, parlak gezegenimsi bulutsular içinde Dünya'ya en yakın olanıdır. Uzaklığı yaklaşık olarak 215 parsek yani 700 ışık yılıdır. Görünüşte Halka bulutsusu'na, boyutu, yaşı ve fiziksel özellikleri nedeniyle de Halter bulutsusu'na benzemektedir. Helis, 2003'ten bu yana internette sıklıkla "Tanrı'nın gözü" olarak anılır. Ünlü TV dizisi Battlestar Galactica'nın 15 Aralık 2006 tarihinde yayınlanan The Eye of Jupiter bölümünde Helis bulutsusuna muhtemelen bir gönderme vardır.

<span class="mw-page-title-main">Rozet Bulutsusu</span>

Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tilki Kürkü Bulutsusu</span>

Tilki Kürkü Bulutsusu, Tekboynuz takımyıldızında Orion'un sağ kolunun yakınında bulunan ve NGC 2264 bölgesi'nin bir parçası olan bulutsudur. Sharpless kataloğunda 273 numaralı nesnedir.

<span class="mw-page-title-main">IC 5146</span> Kuğu Takımyıldızında bulutsu

IC 5146, Kuğu takımyıldızı'nda bulunan ve Caldwell Kataloğu'nda yer alan bir Yansıma/Salma bulutsusu. Görünen parlaklığı +10,0/+9,3/+7,2. gökyüzü koordinatları S.A. 21sa 53,5d , D.A.+47° 16′. Çıplak gözle de görülebilen Pi Cygni, Kertenkele takımyıldızı içerisindeki açık yıldız kümesi NGC 7209 ve parlak açık yıldız kümesi M39 yakınlarında bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7023</span>

NGC 7023, Kral takımyıldızı'nda bulunan ve Caldwell Kataloğu'nda yer alan parlak bir yansıma bulutsusu.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7635</span>

Barnard'ın Galaksisi'ndeki Kabarcık Bulutsusu için Kabarcık Bulutsusu konusuna bakınız

<span class="mw-page-title-main">Alev Bulutsusu</span>

Alev Bulutsusu veya NGC 2024, Avcı takımyıldızı bölgesinde ve yaklaşık olarak 900 ile 1500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusudur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2359</span>

NGC 2359, Büyük Köpek takımyıldızı yönünde bulunan bir yansıma bulutsusu. Yaklaşık olarak 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bulutsu, William Herschel tarafından 1785 yılında keşfedilmiştir. Merkezi yıldız, evriminin ön-süpernova bölümünde olan Wolf-Rayet yıldızı olarak bilinen son derece sıcak bir devdir. NGC 2359 miğferden çok, merkezine yakın duran parlak ve büyük kütleli yıldızdan esen hızlı bir rüzgârın çevresini saran molekül bulutunun içerisinden geçerken şişirdiği yıldızlararası bir kabarcığa benzemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Karina Bulutsusu</span>

Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6357</span>

NGC 6357 Akrep takımyıldızı yönünde NGC 6334'ün yakınında bulunan bir salma bulutsusu. 8 Haziran 1837 tarihinde John Herschel tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2060</span>

NGC 2060, Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 173.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve Büyük Macellan Bulutu içerisindeki Tarantula Bulutsusu'nun bir parçası olan süpernova kalıntısıdır. John Herschel tarafından 1836 yılında keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pelikan Bulutsusu</span>

Pelikan Bulutsusu, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2000 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve Kuzey Amerika Bulutsusu ile bağlantılı olan bir H II bölgesidir. Bulutsu, şeklinden dolayı pelikan olarak adlandırılmaktadır. Deneb yıldızının kuzey doğusunda geniş bir alanı kaplar ve koyu renkli toz dolu bir molekül bulutu tarafından, büyük parlak komşusu Kuzey Amerika Bulutsusundan ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Karanlık bulutsu</span>

Karanlık Bulutsu, soğurma bulutsuları olarak da anılan bu yıldızlararası bulutlar, koyu renkli gaz ve toz topluluklarıdır ve sıklıkla içlerinde oluşmakta olan yıldızları barındırmaktadırlar. Karanlık bulutsular, parlak bir bulutsunun bir kısmını örttüklerinde veya arka plandaki yıldızları örttüklerinde görülebilirler.

<span class="mw-page-title-main">Orion Bulutsusu</span> Avcı takımyıldızı bölgesinde, Avcı Kuşağının güneyinde yer alan dağınık bir bulutsu

Orion Bulutsusu, Samanyolu içerisinde Avcı takımyıldızı bölgesinde, Avcı Kuşağı'nın güneyinde yer alan dağınık bir bulutsudur. En parlak bulutsulardan olan Orion yaklaşık 24 ışık yılı çapındadır ve gece çıplak gözle görülebilir. Dünya'ya en yakın yıldız oluşum bölgesidir ve yaklaşık olarak 1.270 ışık yılı uzaklıktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.