İçeriğe atla

Tar (müzik aleti)

Azeri tar sanatçısı Mashadi Jamil Amirov
Tar

Tar, Azerbaycan'da yaygın olarak kullanılan telli bir müzik aletidir.

Tar kelimesinin anlamı

Bazı dil bilimciler "tar" kelimesinin Farsça kökenli olduğunu yazarlar. Ancak bir kelimenin herhangi bir dilde var olması, o dile ait olduğu anlamına gelmez. Hint-Avrupa dillerinin hiçbiri "tar" kökünün mantıklı bir etimolojik ve fonetik açıklamasına sahip değildir. Altayist Sergey Starostin "Babil Kulesi" adlı etimolojik toplusunda "taram-/tera-" kökünün (saç, tel, ip) sadece Türk ve Altay dillerinde var olduğunu göstermiştir. Örneğin Kırgızca, Kazakça, Nogayca, Başkurtça, Karakalpak dillerinde "taramış" ; Özbek, Uygur, Şor ve Oyrat dillerinde ise "taram" şeklinde geçer. "Tar" ve "taram" kelimeleri, "daramaq" (1. saçı taramak, 2. dağıtmak) fiilinden türetilmiştir. Tıpkı "saç" kelimesinin "saçmaq" (ətrafa yayılmaq, dağılmaq) fiilinden türemiş olması gibi. Azerbaycan Türkçesinde "Tarım" kelimesi hala mevcuttur. "Tar" kelimesinin "daramaq" değil, "dartmaq" fiilinin bir türevi olduğu anlamından çıkarılabilir. Tarihsel olarak, yaylı çalgıların telleri, belirli usullerle gerilmiş hayvan bağırsaklarından yapılmıştır. "Dütar" sözü Farsça "ikitelli", "setar" — "üçtelli", "çahartar" — "dördtelli", "pənctar" — "beştelli", "şeştar" — "altıtelli" demektir . "Setar / sitara" kelimesi Yunanca aracılığıyla ("kithara", "kifara" şeklinde) Avrupa dillerine "gitar" olarak gelmiştir.

Tarihi

Millattan önce 2000 yılında, Mısırlıların "Nabla" adlı müzik aleti tarın ilkel bir şeklidir. Mısırlıların nablası ilk olarak 10. yüzyılda Türkistan Türklerinden Tərxanın oğlu Məhəmməd Əbunəsr Fərabi tarafından Carco şehrinde Fərab adlı bir köyde geliştirilmiştir. Altıncı tel Güney Azerbaycanlı Derviş Han tarafından tara eklenmiştir. Nizami Gencevi'nin "İskendername" eserinde şair tar'ı şöyle anlatıyor: Müğənni, tək bircə gecə də çal tar, Məni bu dar yolda əzabdan qurtar! Bəlkə, genişlənsin, açılsın yolum, Köçüm, bu daşlıqdan asudə olum… Orta Çağ resimlerinde de tar tasvirine rastlayabilirsiniz. Ebu Kasım Tebrizi'nin 1816 tarihli "Tarçalan qız" adlı yağlı boya tablosu bu açıdan ilgi çekicidir. Dütar, setar, çahartar, pənctar və şeştar gibi telli çalgılar, tarın farklı türleri olarak kabul edilir. Əbdülqadir Marağai "Məqasid əl-əlhan" adlı eserinde şeştar (6 telli) hakkında bilgi vermiştir. 19. yüzyılın ikinci yarısında Azerbaycanlı tar sanatçısı Mirza Sadık (Sadıkcan) tarafından tarın yapısında ve biçiminde değişiklikler yapılmıştır. O ayrıca tarı tutma şeklinde de değişiklikler yaparak tarı diz üstünden göğse kaldırmıştır. Onun geliştirdiği Azerbaycan tarı Kafkasya'da ve Orta Asya'da geniş alana yayılmıştır.

Yapısı ve formu

Yapı ve şekil olarak diğer müzik aletlerinden ayrılan tar, temel olarak üç bölümden oluşur - çanak, kol və kəllə. Tarın çanak kısmı duttan, kol və kəllə kısmı ise ceviz ağacından hazırlanır. Onun uzunluğu 850 mm, çanağın yüksekliği 16 mm ve genişliği de 185 mm'dir. Koluna 22 perde bağlanır. Çanağının üzerine Sığırın kalbinin perdesi çekilir. Farklı çaplarda 11 metal teli vardır. Kemik veya ebonitten yapılmış küçük bir mızrap ile çalınır.

Bas Tarı

Bas tarı (Bam tar) - bir tar türü; kalın, bam sesli telli çalgı. XX yüzyılın 60'lı yıllarında müzik gruplarında bas ses ihtiyacını karşılamak için (Varid Fərzəlibəyov tarafından) yaratılmıştır. Bas yapısı gereği büyük bir tar formudur, mizabı sıradan bir tar mizrabın iki katı büyüklüğündedir. Kural olarak tar sanatçıları tarafından çalınır.[1]

Modern Tar Sanatçılığı

Modern tar çalma sanatı, yirminci yüzyılda daha güçlü bir gelişme aşamasına girmiştir. Böylece tar, 1931'de Üzeyir Hacıbeyov ve Müslim Magomayev'in girişimleriyle oluşturulan ilk notalı halk çalgıları orkestrasında baş çalgı olmuştur. Temelde Ü. Hacıbəyov tarafından kurulmuş notalı müzik okulu tarın teknik ve sanatsal potansiyelini daha da artırmıştır. Tar, esas olarak muğam üçlüsünde (tar, kemençe, kaval) önde gelen bir araç olarak kullanılmıştır ve muğam sanatının gelişmesinde hala istisnai bir rol oynamaktadır. Muğam operalarında solo şarkıya tar eşlik eder. Azerbaycan bestecileri tar ile orkestra için çok sayıda büyük ölçekli konserler yazmışlardır. Azerbaycan'da ünlü tar sanatçıları yetişmiştir. Bunlar arasında Mirza Sadık (Sadıkjan), Mirzə Mansur Mansurov, Məşədi Zeynal Haqverdiyev, Məşədi Cəmil Əmirov, daha sonra Məmmədxan Bakıxanov, Sərvər İbrahimov, Bəhram Mansurov, Həbib Bayramovgibi ünlü tar sanatçıları vardı. Bugün ise Ramiz Quliyev, Sahib Paşazadə, Zamiq Əliyev, Elçin Həşimovve diğerleri Azerbaycan'da tar çalma sanatını devam ettirerek yaşatıyorlar.

Tar, UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi'nde

3 Aralık 2012'den itibaren Fransa'nın Paris şehrinde UNESCO'nun Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunmasına Yönelik Hükûmetlerarası Komitenin 7. Toplantısı gerçekleştirildi. 7 Aralık'ta sona eren oturumda UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi ele alındı ve UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi'ne "Tar çalgısı yapma ve icra etme sanatı" dahil edildi. Bu olay Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in, Azerbaycan halkının kültürüne gösterdiği yüksek özenin yanı sıra Haydar Aliyev Vakfı Başkanının, UNESCO ve ISESCO İyi Niyet Elçisi Mehriban Aliyeva'nın Azerbaycan'ın somut olmayan kültürel mirasını uluslararası düzeyde korumak ve tanıtmak için başlattığı, desteklediği bir dizi etkinlik neticesinde mümkün olmuştur.[2]

Kaynakça

  1. ^ "Tar ifaçılıq sənəti" (Azerice). unesco.mfa.gov.az/. 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  2. ^ "Azərbaycan Tar ifaçılıq sənəti" (Azerice). unesco.preslib.az/. 25 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Azerice</span> Azerbaycanın resmî dili olan Türk dili

Azerice, Azerbaycanca veya Azerbaycan Türkçesi, Türk dilleri dil ailesinin Oğuz grubu içerisinde yer alan ve bir Türk halkı olan Azerilerin ana dilini oluşturan dil. En çok konuşucusu İran Azerbaycanı'nda bulunan dil, Azerbaycan Cumhuriyeti'nin resmî dilidir. Rusya'ya bağlı özerk bir cumhuriyet olan Dağıstan'ın ise resmî dilleri arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Tar (çalgı)</span> Telli bir çalgı

Tar, uzun saplı; İran, Azerbaycan, Gürcistan, Ermenistan ve kısmen Türkiye'de kullanılan telli bir çalgıdır. Tar (تار) kelimesi, Farsçada "tel" anlamına gelir. Tar çalan kişiye ise tarzen veya tarist denmektedir. Bu çalgının iki buçuk oktav ses sahası bulunmaktadır. 8 yıl önce UNESCO tarafından Dünya Miras Listesinde alınmıştır.

Perküsyon veya vurmalı çalgı; bagetle, elle veya benzer başka bir çalgıyla vurma, sürtme veya ovma yoluyla ses çıkaran çalgı türüdür. Vurmalı çalgıların insan sesinden sonra en eski çalgı türü olduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kemençe</span>

Kemençe, rebap, keman türü yaylı çalgılarla akraba olduğu düşünülen, bir yay yardımıyla çalınan üç telli geleneksel halk çalgısının adı olup, klasik kemençe ile karıştırılmasını önlemek amacıyla Karadeniz kemençesi olarak da adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kamança</span>

Kamança veya kamançe, Azerbaycan, İran ve Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nde çalınan bir tür yaylı telli çalgıdır. Enstrümanın yapısındaki ufak değişikliklerle birlikte Kürt, Gürcü, Türkmen ve Özbek müziklerinde kullanılır. Kamança kavisli Bizans lirasının da tarihsel atası olan rebab ile akrabadır. Teller değişken gerilimli bir yay ile çalınır.

Türk halk müziği çalgıları, geçmişten günümüze Türk halk müziğinde kullanılan enstrümanlardır. Bu çalgılar telli, nefesli ve vurmalı olmak üzere üç ana başlıkta incelenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan müziği</span>

Azerbaycan müziği, Kafkas, Orta Asya ve İran ağırlıklı etkileri görülür. Tar, kemençe, ut, bağlama, balaban, zurna, kaval, nağara, garmon, tütek, tef ve davul kullanılan başlıca müzik aletleridir.

<span class="mw-page-title-main">Fikret Emirov</span> Azeri besteci

Fikret Meşhedi Cemil oğlu Emirov, Azerbaycan'da Sovyet döneminin bestecisi.

<span class="mw-page-title-main">Muğam</span>

Muğam,, esas Azerbaycan müziğidir. Tasnif ve âşık ile tezat oluşturur. Muğam sözü, Arapçadaki makam sözünden türemiştir. Tahminen 14. yüzyıla kadar yakın doğu ülkelerinin ortak müziği olmuş ama daha sonra ortaya çıkan siyasi-iktisadi değişikliklerden dolayı parçalara ayrılmıştır. Klasik doğu muğamı aslen 12 tür ve 6 koldan oluşmaktadır. Asli muğamlar: Uşşak, Neva, Buselik, Rast, Irak, İsfahan, Zirefkand, Büzürk, Zengüle, Rehavi, Hüseyni ve Hicaz; kolları ise, Şahnaz, Selmek, Maya, Nevruz, Kerdaniye ve Güvaşt'tan oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan Devlet Akademik Filarmonisi</span>

Azerbaycan Devlet Akademik Filarmonisi , Azerbaycan'ın ulusal filarmoni orkestrasıdır. Azerbaycan Devlet Akademik Filarmonisi, başkent Bakü'de bulunmaktadır. Azerbaycan Devlet Akademik Filarmonisi'nin repertuvarında Klasik batı müziği ve Azerbaycan müziği'nin önemli eserleri sunulur.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan kültürü</span>

Azerbaycan kültürü Azerbaycan'da yaşayan halkların ve Azerbaycan tarihinde yer alan devletlerin kültürü. Bölgede yaşanan siyasi ve askeri olaylar ve Azerbaycan'ın Doğu ve Batı arasında yerleşmesi kültürün gelişimini etkileyen temel faktörlerdir. Azerbaycan Doğu Avrupa ve Batı Asya'dadır ve Avrupa Konseyi üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan Âşıkları</span>

Azerbaycan'da Âşık sanatı, şiir, hikâye anlatma, dans, vokal ve enstrümantal müziği geleneksel bir performans sanatında birleştirir. Bu sanat Azerbaycan kültürü'nün sembollerinden biridir ve ulusal kimliğin bir koruyucusu olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Firengiz Alizade</span>

Firengiz Aliağa kızı Alizade, Azerbaycanlı seçkin besteci, UNESCO Barış Sanatçısı, Azerbaycan Cumhuriyeti Halk Sanatçısı (2000), profesör, modern Azerbaycan müzik kültürünün dünyadaki en ünlü isimlerinden biridir. Eserleri, Azerbaycan dışındaki en büyük konser ve tiyatrolarda ve uluslararası festivallerde ünlü sanatçılar tarafından seslendirilmektedir. Müziği binlerce yabancı dinleyici tarafından büyük bir sempatiyle karşılandı ve uluslararası arenada ün kazandı. Azerbaycan SSC Onurlu Sanat İşçisi (1990), ANAS'ın muhabir üyesi (2017), profesör (1999), Azerbaycan Cumhuriyeti Halk Sanatçısı (2000), Bakü Uluslararası Çokkültürlülük Merkezi Mütevelli Heyeti Üyesi, Azerbaycan Besteciler Birliği Başkanı gibi unvanlara sahiptir.

Uluslararası Muğam Merkezi, Azerbaycan'ın başkenti Bakü'de bulunan bir sanat ve müzik merkezidir. Azerbaycan müziğinin belirli bir türü olan muğamı tanıtmayı, korumayı ve yaygınlaştırmayı amaçlamaktadır. Merkez, Bakü Bulvarı üzerinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Guqin</span>

Guqin, çekilen yedi telli bir Çin müzik aletidir. Eski zamanlardan beri oynanır ve geleneksel olarak bilim adamları ve edebiyatçılar tarafından büyük incelik ve incelikli bir araç olarak tercih edilir ve Çin filozofu Konfüçyüs ile ilişkilendirilir. Bazen Çinliler tarafından "Çin müziğinin babası" veya "bilgelerin enstrümanı" olarak da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni-Azeri kültürel ilişkileri</span>

Ermeni - Azeri kültür ilişkileri, iki etnik grup arasındaki dil ve kültür ilişkileridir.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan müzik aletleri</span>

Azerbaycan müzik aletleri(Azerice: Azərbaycan musiqi alətləri) Azerbaycan'da, öncelikle halk çalgı aletleri topluluğunda kullanılan müzik aletleridir. Eski müzik aletleri, halkın tarihi, kültürel ve manevi anıtlarıdır. Azerbaycan halk çalgı aletlerinin sınıflandırılması Azerbaycan'da var olan çalgı aletlerinin türleri belirlenirken klasik şiirlerden alınan dizeler de çok değerli kaynaklardır.

<span class="mw-page-title-main">Muğam üçlüsü</span>

Muğam üçlüsü - Azerbaycan'ın ulusal müzik aletleri olan tar, kamança ve gaval ile performans gösteren klasik bir muğam üçlüsü, Azerbaycan muğam destgahını seslendiren geleneksel bir müzisyen topluluğu; şarkıcı ve sazende grubu.

<span class="mw-page-title-main">Nanguan müziği</span>

Nanguan Çin'in güneyindeki Fujian eyaletinden bir Çin klasik müziği tarzıdır. Ayrıca Tayvan'da, özellikle batı kıyısındaki Lukang'da ve Güneydoğu Asya'daki Denizaşırı Çinliler arasında popülerdir.

<span class="mw-page-title-main">Lahıc bakır işçiliği</span>

Lahıc bakır işçiliği, Azerbaycan'da İsmayıllı Rayonu'nun Lahıc kasabasında icra edilen geleneksel bir halk sanatıdır. Bakır çanak çömlek ve diğer ürünlerin üretimini kapsamaktadır. 2015 yılında UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi'ne eklenmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.