İçeriğe atla

Tarımsal kimya

Tarımsal kimya, tarımsal üretimde, ham ürünlerin yiyecek ve içeceklerde işlenmesinde ve çevresel izleme ve iyileştirmede önemli olan hem kimya hem de biyokimyanın dahil olarak incelenmesidir. Bu çalışmalar, bitkiler, hayvanlar, bakteri ve çevreleri arasındaki ilişkileri vurgular. Bitkisel ve hayvansal üretim, koruma ve kullanımda rol oynayan kimyasal kompozisyonlar ve değişimleri inceleyen bir bilim dalıdır. Temel bir bilim olarak, test tüpü kimyasına ek olarak, insanların kendileri için yiyecek ve lif elde ettikleri ve hayvanları için beslendikleri tüm yaşam süreçlerini kapsar. Uygulamalı bir bilim veya teknoloji olarak, verimi artırmak, kaliteyi artırmak ve maliyetleri azaltmak için bu işlemlerin kontrolüne yönlendirilir. Önemli bir dalı olan kemürji, temel olarak tarımsal ürünlerin kimyasal hammadde olarak kullanılmasıyla ilgilidir.

Bilimler

Tarım kimyasının amacı, bitki ve hayvansal büyüme ile ilgili biyokimyasal reaksiyonların nedenlerini ve etkilerini anlama, bu reaksiyonları kontrol etme fırsatlarını ortaya koyma ve istenen yardımı veya kontrolü sağlayacak kimyasal ürünler geliştirmektir. Tarımsal ilerlemeye katkıda bulunan her bilimsel disiplin, bir şekilde kimyaya bağlıdır. Bu nedenle, tarımsal kimya ayrı bir disiplin değil, genetiği, fizyolojiyi, mikrobiyolojiyi, entomolojiyi ve tarımı etkileyen birçok bilimi birbirine bağlayan ortak bir konudur.

Gıda, yem ve lif üretimine yardımcı olmak için geliştirilen kimyasal maddeler arasında herbisit, böcek ilacı, mantar ilacı ve diğer pestisitler, bitki büyüme düzenleyicileri, gübreler ve hayvan yemi takviyeleri bulunmaktadır. Ticari bakış açısına göre bu gruplar arasındaki şef, üretilen gübreler, sentetik böcek ilaçları (herbisitler dahil) ve yemler için takviyelerdir. İkincisi, hem besin takviyelerini (örneğin mineral besinleri) hem de hastalığın önlenmesi veya kontrolü için tıbbi bileşikleri içerir.

Tarımsal kimya genellikle toprağın verimliliğini korumayı veya arttırmayı, tarımsal verimi korumayı veya iyileştirmeyi ve mahsulün kalitesini artırmayı amaçlar.

Tarım, ekoloji ile ele alındığında, bir operasyonun sürdürülebilirliği göz önünde bulundurulur. Modern zirai ilaç endüstrisi, sürdürülebilir ve ekolojik olarak uygulanabilir tarımsal ilkeleri ihlal ederken, karı maksimize etme konusunda ün kazanmıştır. Ötrofikasyon, genetiği değiştirilmiş ürünlerin prevalansı ve gıda zincirinde artan kimyasal madde konsantrasyonu (örneğin kalıcı organik kirleticiler), naif endüstriyel tarımın sadece birkaç sonucudur.

Tarihçe

  • 1761'de Johan Gottschalk Wallerius, öncü eseri Agriculturae fundamenta chemica'yı (Åkerbrukets chemiska grunder) yayınladı.[1]
  • 1815 yılında Humphry Davy, Tarım kimyasının unsurları'nı yayınladı.[2]
  • 1842'de Justus von Liebig, Fizyoloji ve Patoloji alanındaki uygulamalarında Hayvansal Kimya veya Organik Kimya'yı yayınladı.[3][4]
  • Jöns Jacob Berzelius,Traité de chimie minérale, végétale et animal'i yayınladı (6 cilt., 1845-1850).[5]
  • Jean-Baptiste Boussingault, Agronomie, chimie agricole, et physiologie (5 vol., 1860-1874; 2. baskı, 1884) yayınladı.
  • 1868'de Samuel William Johnson, Bitkilerin Nasıl Büyüyeceğini yayınladı.[6]
  • 1870 yılında SW Johnson, Bitkiler nasıl beslenir: Tarım bitkilerinin beslenmesiyle ilgili olarak atmosfer ve toprak üzerine bir inceleme'yi yayınladı.[7]
  • 1872'de Karl Heinrich Ritthausen, Tahıl, baklagil ve keten tohumunda protein organlarını yayınladı. Tohumculuk, beslenme ve yem için tohum fizyolojisi'ne katkıda bulundu.[8]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Translated into French in 1766: Google Kitaplar'da Elémens d'agriculture physique et chymique
  2. ^ Humphry Davy (1815) Google Kitaplarından tarım kimyasının unsurları 11 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
  3. ^ Justus von Liebig (1842) Hayvansal Kimya veya Organik Kimya 23 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ Liebig (1847) Philadelphia baskısı 11 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ JJ Berzelius Traite de chimie minerale, Bibliothèque nationale de France'dan bitkisel ve hayvan
  6. ^ Samuel William Johnson (1868) Bitkileri Nasıl Büyür? 5 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ SW Johnson (1870) Yem Bitkileri: Tarım bitkilerinin beslenmesiyle ilgili olarak atmosfer ve toprak üzerine bir inceleme 2 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ Die Eiweisskörper der Getreidearten, Hülsenfrüchte und Ölsamen. Beiträge zur Fizyoloji ve Samen der Kulturgewachese, Der Nahrungs- ve Futtermitel, Bonn, 1872

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tarım</span> bitki ve hayvan evcilleştirme bilimi.

Tarım veya ziraat, bitkisel ve hayvansal ürünlerin üretilmesi, bunların kalite ve verimlerinin yükseltilmesi, bu ürünlerin uygun koşullarda muhafazası, işlenip değerlendirilmesi ve pazarlanmasını ele alan bilim dalıdır. Diğer bir ifade ile insan besini olabilecek ve ekonomik değeri olan her türlü bitkisel-Hayvansal ürünün bakım, besleme, yetiştirme, koruma ve mekanizasyon faaliyetlerinin tamamı ile durgun sularda veya özel alanlarda yapılan balıkçılık faaliyetlerinin tümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Biyogaz</span>

Biyogaz terimi temel olarak organik atıklardan kullanılabilir gaz üretilmesini ifade eder. Diğer bir ifade ile Oksijensiz ortamda mikrobiyolojik floranın etkisi altında organik maddenin karbondioksit ve metan gazına dönüştürülmesidir. Biyogaz elde edinimi temel olarak organik maddelerin ayrıştırılmasına dayandığı için temel madde olarak bitkisel atıklar ya da hayvansal gübreler kullanılabilmektedir. Kullanılan hayvansal gübrelerin biyogaza dönüşüm sırasında fermante olarak daha yarayışlı hale geçmesi sebebiyle dünyada temel materyal olarak kullanılmaktadır. Aynı zamanda tavuk gübrelerinden de oldukça verimli biyogaz üretimi sağlanabilmektedir. Tavuk gübresinin kullanımı tarım için önemlidir. çünkü bu gübre topraklarda verim amaçlı kullanılamaz. Topraklarda tuzluluğa sebep olurlar. Kullanılamayan bu gübre biyogaza dönüştürüldüğünde yarayışlı bir hal almış olur. Günümüzde biyogaz üretimi çok çeşitli çaplarda; tek bir evin ısıtma ve mutfak giderlerini karşılamaktan, jeneratörlerle elektrik üretimine kadar yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ziraat mühendisliği</span> bitki koruma iş alanları

Ziraat mühendisliği bitkisel üretim ve zootekni yanında süt teknolojisi, tarımsal biyoteknoloji, tarım makinaları, tarımsal enerji sistemleri, tarımsal yapılar (kültür-teknik), arazi ve su kaynakları, toprak bilimi ve bitki besleme, tarım ekonomisi, tarım ürünleri teknolojisi, bitki koruma, peyzaj mimarlığı, biyoyakıt ve biyogaz enerji üretimi alanlarında uğraş veren mühendislik dalıdır.

Organik, "bitki veya hayvan kökenli", bazen de "karbon içeren" anlamında kullanılan bir sıfat. Organik sözcüğü ile şunlardan biri kastedilmiş olabilir:

<span class="mw-page-title-main">Gübre</span> verimi artırmak için toprağa dökülen hayvansal dışkı.

Gübre, bitkinin beslenmesinde gerekli olan kimyasal elementleri sağlamak için toprağa ilave edilen herhangi bir madde.

<span class="mw-page-title-main">Organik tarım</span>

Organik tarım, bitki nöbetleşmesi, yeşil gübre, kompost, "biyolojik zararlı kontrolü"nü içeren ve toprak üretkenliğini sağlamada mekanik işlemeye dayanan; sentetik gübre, pestisit, hormon, hayvan yem katkıları ve genetiği değiştirilmiş organizmaların kullanımını reddeden veya sınırlayan tarım yöntemidir. Organik tarımda toprak ve su gibi doğal çevrenin tarım eliyle kirletilmesini engellemek, temiz malzeme ve teknikler kullanılarak üretilen tarım ürünleri ile insan, hayvan ve çevrenin sağlığı üzerinde olumlu katkı sağlamak amaçlanır.

Kimyager, Üniversitelerin Fen Fakülteleri'nin Kimya Lisans Bölümlerinden mezun olan; organik kimya, anorganik kimya, analitik kimya, biyokimya, fizikokimya gibi kimya bilimi konularında ileri düzeyde eğitim alan kimya bilimcilerdir. Araştırma geliştirme, kalite kontrol, kalite güvence, üretim, teknik yönetim, sorumlu müdürlük başlıca çalışma sahalarıdır.

Hümik asitler veya humus, kısmen veya tamamı ile çürümüş bitki veya hayvan artıklarının oluşturduğu siyah veya koyu kahverenkli maddelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wöhler</span>

Friedrich Wöhler, Alman kimyager. Üreyi laboratuvarda sentezleyen ilk bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Çevre kirliliği</span> Doğa sorunu

Çevre kirliliği, çevrenin doğal olmayan bir şekilde insan eliyle doğallığının bozulmasıdır. Bu ekosistemi bozma eylemleri; kirlenme şeklinde tabir edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Justus von Liebig</span>

Justus von Liebig tarımsal kimya ve biyokimya üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanınan ve organik kimya üzerine yaptığı fikirlerle bilinen Alman kimyacıdır. Bir profesör olarak laboratuvar destekli öğretim yöntemleri ve yenilikleriyle bilinen Liebig, gelmiş geçmiş en başarılı kimya öğretmenleri arasında gösterilmektedir. Bunların dışına gübreleme sanayisinin babası olarak tanınan Liebig, tarımda bitkilerin ihtiyaç duyduğu temel maddelerden olan azotun önemini keşfetti ve Liebig'in Minimum Yasasında her bitkinin ihtiyaç duyduğu besinleri belirtti. Et üzerinde de çalışmalar yapan bilim adamının, kendi adıyla bilinen bir et şirketi de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Toprak kirliliği</span>

Toprak kirliliği, katı, sıvı ve radyoaktif artık ve kirleticiler tarafından toprağın fiziksel ve kimyasal özelliklerinin bozulmasıdır. Topraklarda meydana gelecek tüm olumsuz değişimler insan yaşamını kuvvetle etkileyecek güce sahiptir. İnsanların geçmişten gelen ve geçmişte zararları fark edilmemiş olan alışkanlıkları, bu gün toprak kirlenmesi ve bununla birlikte ortaya çıkan yer altı ve yüzey sularının kirlenmesine sebep olmaktadır. Toprak kayaçların parçalanmasıyla oluşur. Oluşumu çok uzun sürede gerçekleşen toprak insan eli ile çok kısa sürede tahrip edilir. Tarımın yapılabilmesi için temel unsur verimli tarım arazileridir yani topraktır. Daha çok ürün elde edebilmek için kullanılan gübreler, tarım ilaçları sağladıkları yararın yanı sıra toprak kirliliğinin önemli sebepleri arasında yer almaktadır. Çevreye gelişigüzel atılan çöpler, evsel atıkların ve sanayi atıklarının arıtılmadan toprağa karıştırılması da toprağı kirleten etkenlerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Toprak verimliliği</span>

Toprak verimliliği; toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik değerlerinin bütünüyle elde edilen verimliliktir. Bu verimliliğin sürdürülmesi ayrıca bazı toksik materyallerden toprakların korunmasını da gerekli kılabilir.

Tarım bilimi, tarımın uygulanmasında ve anlaşılmasında kullanılan doğal, ekonomik ve sosyal bilimlerin bir bölümünü kapsayan, geniş bir biyoloji alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Biyokimya mühendisliği</span>

Biyokimya mühendisliği, biyolojik ve biyokimyasal olaylara dayalı süreç ve ürünleri tasarlamak, geliştirmek veya kullanmak için mühendislik ilkelerinin benimsenerek uygulanmasıdır. Biyoproses mühendisliği olarak da bilinen ve biyolojik olayları kimyasal prensiplerle araştıran, analiz eden bir mühendislik dalıdır. Canlı bir organizmada meydana gelen kimyasal olayların incelenmesi ile başlayan biyokimya araştırmaları günümüzde başta tıp olmak üzere tarım, beslenme ve ilaç endüstrisinde de uygulama alanı bulan bir bilim dalı haline gelmiştir. Biyoloji ve kimya temel bilimlerinin bir çalışma alanı olan biyokimya, temel mühendislik prensipleriyle birçok çalışmanın gelişmesine öncülük etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gıda kimyası</span>

Gıda kimyası gıdada bulunan başlıca bileşenleri, gıdayı oluşturan renkleri, tatları ve meydana gelen reaksiyonlar gibi pek çok farklı konuları ele almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Organik gübre</span> Fertilizer developed from natural processes

Organik gübreler, doğal olarak üretilebilen ve karbon (C) içeren gübrelerdir. Gübreler, besin sağlamak ve büyümeyi sürdürmek için toprağa veya bitkilere verilebilen maddelerdir. Tipik organik gübreler, mineral kaynakları, et işleme, gübre, bulamaç ve guano dahil tüm hayvansal atıkları içerirken kompost gibi bitki bazlı gübreler ve biyokatıları içerir. Bir gübrenin ticari organik tarım için kullanılıp kullanılamayacağını belirleyen Organik Tarım İlkelerini karşılayan başka abiyotik kimyasal olmayan gübre yöntemleri de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hayvan gübresi</span> çoğunlukla canlılar tarafından üretilen/üreyen organik madde

Gübre, tarımda organik gübre olarak kullanılan organik bir maddedir. Çoğu gübre hayvan dışkısından oluşur; diğer kaynaklar kompost ve yeşil gübre içerir. Gübreler, topraktaki bakteri, mantar ve diğer organizmalar tarafından kullanılan azot gibi organik madde ve besinleri ekleyerek toprağın verimliliğine katkıda bulunur. Daha yüksek organizmalar, daha sonra toprak besin ağını içeren bir yaşam zincirinde mantarlar ve bakterilerle beslenir.

<span class="mw-page-title-main">Charles Adolphe Wurtz</span> Fransız kimyager (1817 – 1884)

Charles Adolphe Wurtz, Alsaslı Fransız kimyager. Marcellin Berthelot ve Henri Étienne Sainte-Claire Deville gibi kimyagerlerin şüpheci görüşlerine karşı, atom teorisini ve kimyasal bileşiklerin yapıları hakkındaki fikirleri onlarca yıldır savunduğu için en iyi hatırlanan bilim insanlarından biridir. Wurtz, organik kimyacılar tarafından Wurtz reaksiyonu, alkil halojenürlerin sodyum ile reaksiyona sokulmasıyla karbon-karbon bağları oluşturulması ve etilamin, etilen glikol ve aldol reaksiyonu keşifleriyle tanınır. Wurtz aynı zamanda etkili bir yazar ve eğitimciydi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Boussingault</span> Fransız siyasetçi

Jean-Baptiste Joseph Dieudonné Boussingault, tarım bilimi, petrol bilimi ve metalurjiye önemli katkılarda bulunan Fransız kimyagerdir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.