İçeriğe atla

Tarım bilimi

Tarım bilimi, tarımın uygulanmasında ve anlaşılmasında kullanılan doğal, ekonomik ve sosyal bilimlerin bir bölümünü kapsayan, geniş bir biyoloji alanıdır.

Tarım, tarımsal bilim ve tarım alanı

Üç terim ile sık sık karışıtırılır ancak aralarındaki fark şöyledir:

  • Tarım, çevreyi insan kullanımı için hayvan ve bitki üretimi için dönüştüren faaliyetler dizisidir. Tarım, tarımsal araştırma uygulaması da dahil olmak üzere teknikleri ilgilendirmektedir.
  • Tarımsal araştırma, bitki esaslı bitkilerin incelenmesi ve geliştirilmesi ile ilgili araştırma ve geliştirmedir.

Tarım bilimleri aşağıdaki alanlarda araştırma ve geliştirme içerir:

  • Üretim teknikleri (Örnek : Sulama yönetimi, önerilen azot girdileri vb.)
  • Miktar ve kalite yönünden tarımsal verimliliğin artırılması (örn., Kuraklığa dayanıklı bitki ve hayvanların seçimi, yeni pestisitlerin geliştirilmesi vb.)
  • Zararlı madde ve canlılarn (yabani otların, böceklerin, patojenler, nematodların) ürün veya hayvansal üretim sistemleri üzerindeki etkilerinin en aza indirilmesi.
  •  Birincil ürünlerin son tüketim ürünlerine dönüşümü (ör., Süt ürünlerinin üretimi, korunması ve ambalajlanması)
  • Olumsuz çevresel etkilerin önlenmesi ve düzeltilmesi (örn., Toprak bozulması, atık yönetimi,biyolojik giderme)
  • Mahsul üretim modellemesiyle ilgili teorik üretim ekolojisi
  • Tarımsal kaynaklara ve çevreye ilişkin çeşitli bilim dalları (ör. Toprak bilimi, agroblimatoloji); Tarımsal ürünlerin ve hayvanların biyolojisi (örneğin ürün bilimi, hayvan bilimi ve bunların dahil bilim, örneğin ruminant beslenmesi, çiftlik hayvanı refahı); Tarım ekonomisi ve kırsal sosyoloji gibi alanlar; Ziraat mühendisliğinde kapsanan çeşitli disiplinler

Tarımsal biyoteknoloji

Tarımsal biyoteknoloji, canlı organizmaları değiştirmek için genetik mühendisliği, moleküler belirteçler, moleküler teşhis, aşılar ve doku kültürü gibi bilimsel araçlar ve teknikler içeren bitkiler, hayvanlar ve mikroorganizmaların kullanıldığı tarım biliminin belirli bir alanıdır.[1]

Gübre

En yaygın verim düşürücü maddelerden biri de, geçiş dönemi boyunca gübrenin daha yüksek miktarlarda uygulanmaması, toprağın agregalarını ve organik maddeleri yeniden inşa etmesi için geçen zamandır. Mahsulün Karbon ve Azot oranı ve yerel çevreye bağlı olarak bozulması birkaç ay ila birkaç yıl sürebilen azot, bitki kalıntılarını hareketsiz hale getirdiğinden verim geçici olarak düşecektir

Yerel bir bilim

Kuramsal tarımsal faaliyet dışında, tarım alanındaki araştırmalar, diğer alanlardan daha fazla, tarım alanları ile güçlü bir şekilde ilişkilidir. Ekolojik bölgeler bilimi olarak düşünülebilir, çünkü toprak özellikleri ve iklimi ile sıkı sıkıya bağlantılıdır; bu da bir yer ile diğerinin aynı olmasına engeldir. Birçok kişi, yerel hava koşullarına, toprak özelliklerine ve özel mahsullere dayanan bir tarımsal üretim sisteminin yerel olarak incelenmesi gerektiğini düşünüyor.

Tarım bilimleri tarihi

Tarım bilimi, Gregor Mendel'in genetik çalışmasıyla başladı.[] Amerika Birleşik Devletleri'nde, tarımda bilimsel devrim olan, "tarım bilimi" terimi Hatch Yasası ile başladı. Kapama Kanunu, erken suni gübrenin unsurlarını bilmek çiftçilerin ilgisini çekti. 1917'de kurulan Smith-Hughes Yasası, tarım eğitimini mesleki köklerine kaydırdı ve bilimsel temel oluşturuldu. 1906'dan sonra, ABD'deki tarımsal araştırma ile ilgili kamu harcamaları önümüzdeki 44 yıl için özel harcamaları aştı.[2]:xxi

Çoğunlukla Yeşil Devrim olarak adlandırılan gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde 1960'lardan beri tarımı yoğunlaştırmak, bitkisel hayvanlardan ve hayvanlardan yüksek üretkenlik sağlanması, suni gübreler ve bitki sağlığı gibi ilave girdiler geliştirilmesinde kaydedilen ilerlemeyle yakından ilişkiliydi.

Doğadaki en eski ve en büyük insan müdahalesi olan tarımın son zamanlardaki yoğun endüstriyel gelişme ve nüfus artışı nın çevresel etkileri tarım bilimcileri arasında birçok soruyu gündeme getirdi ve yeni alanların ortaya çıkmasına neden oldu. Bunlara, teknolojik problemlerin çözümü, entegre zarar yönetimi, atık arıtma teknolojileri, peyzaj mimarisi, genomik ve temelde ekonomik olmayan, gıda üretimine göndermeler içeren tarımsal felsefe alanları gibi teknolojik alanlar bulunmaktadır. Aslında, bu iki yaklaşım arasındaki etkileşim, tarım biliminde daha derin bir anlayış için verimli bir alan sağlar.

Biyoteknoloji ve bilgisayar bilimi (veri işleme ve depolama için) gibi yeni teknolojiler,genetik mühendisliği, agrofizik, gelişmiş istatistiksel analiz ve hassas tarım da dahil olmak üzere yeni araştırma alanları geliştirmeyi mümkün hale getirmiştir. Bunları, yukarıda olduğu gibi dengelemek, geleneksel tarımın insan-doğa etkileşimlerini, din ile tarımı etkileşimi ve tarımsal üretim sistemlerinin maddi olmayan bileşenleri de dahil olmak üzere anlamaya çalışan doğal ve beşeri bilimler bilimidir.

Önemli tarım bilimcileri

Yeşil Devrim'in babası Norman Borlaug.

Tarımsal bilim ve tarım krizi

Tarım bilimleri, insan sağlığını ve çevreyi etkileyebilecek biyogüvenlik sorunlarını önlerken dünya nüfusunu beslemeye çalışır.

Tarım bilimlerinin ekonomik, çevresel ve sosyal yönleri devam etmekte olan tartışmaların konusudur. Son zamanlarda yaşanan krizler (kuş gribi, deli dana hastalığı ve genetiği değiştirilmiş organizmaların kullanımı gibi konular) bu tartışmanın karmaşıklığını ve önemini göstermektedir.

Ayrıca bakınız

  • Tarım bakanlığı
  • Tarım bilimlerinin temel konuları
  • Tarım Ekolojisi
  • Amerikan Tarım Araştırmaları Derneği
  • Evcilleştirmenin genomiği
  • Tarım konuları listesi
  • Tarım bilimleri tarihi
  • Gıda ve Tarım Bilimleri Enstitüsü
  • Tarımsal Bilim ve Teknolojinin Kalkınmada Uluslararası Olarak Değerlendirilmesi
  • Uluslararası Gıda Politikası Araştırma Enstitüsü
  • Tarla Bitkileri Araştırma Enstitüsü
  • Tarım Bilimleri Üniversitesi
  • Ulusal FFA Organizasyonu
  • Tarımsal Araştırma Konseyi

Daha Fazla Bilgi

  • Agricultural Research, Livelihoods, and Poverty: Studies of Economic and Social Impacts in Six Countries Edited by Michelle Adato and Ruth Meinzen-Dick (2007), Johns Hopkins University Press Food Policy Report[3]
  • Claude Bourguignon, Regenerating the Soil: From Agronomy to Agrology, Other India Press, 2005
  • Pimentel David, Pimentel Marcia, Computer les kilocalories, Cérès, n. 59, sept-oct. 1977
  • Russell E. Walter, Soil conditions and plant growth, Longman group, London, New York 1973
  • Salamini Francesco, Oezkan Hakan, Brandolini Andrea, Schaefer-Pregl Ralf, Martin William, Genetics and geography of wild cereal domestication in the Near East, in Nature, vol. 3, ju. 2002
  • Saltini Antonio, Storia delle scienze agrarie, 4 vols, Bologna 1984-89, ISBN 88-206-2412-5, ISBN 88-206-2413-3, ISBN 88-206-2414-1, ISBN 88-206-2415-X
  • Vavilov Nicolai I. (Starr Chester K. editor), The Origin, Variation, Immunity and Breeding of Cultivated Plants. Selected Writings, in Chronica botanica, 13: 1-6, Waltham, Mass., 1949–50
  • Vavilov Nicolai I., World Resources of Cereals, Leguminous Seed Crops and Flax, Academy of Sciences of Urss, National Science Foundation, Washington, Israel Program for Scientific Translations, Jerusalem 1960
  • Winogradsky Serge, Microbiologie du sol. Problèmes et methodes. Cinquante ans de recherches, Masson & c.ie, Paris 1949

Kaynakça

  1. ^ "What is Agricultural Biotechnology?" (PDF). Cornell University. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Şubat 2015. 
  2. ^ Huffman WE, Evenson RE. (2006).
  3. ^ "Agricultural research, livelihoods, and poverty | International Food Policy Research Institute (IFPRI)". 26 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tarım</span> bitki ve hayvan evcilleştirme bilimi.

Tarım veya ziraat, bitkisel ve hayvansal ürünlerin üretilmesi, bunların kalite ve verimlerinin yükseltilmesi, bu ürünlerin uygun koşullarda muhafazası, işlenip değerlendirilmesi ve pazarlanmasını ele alan bilim dalıdır. Diğer bir ifade ile insan besini olabilecek ve ekonomik değeri olan her türlü bitkisel-Hayvansal ürünün bakım, besleme, yetiştirme, koruma ve mekanizasyon faaliyetlerinin tamamı ile durgun sularda veya özel alanlarda yapılan balıkçılık faaliyetlerinin tümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Bilim</span> bilgiyi inşa eden ve organize eden sistematik sistem ve bu sistem tarafından üretilen bilgi kümesi

Bilim veya ilim, nedensellik, merak ve amaç besleyen, olguları ve iddiaları deney, gözlem ve düşünce aracılığıyla sistematik bir şekilde inceleyen entelektüel ve uygulamalı disiplinler bütünüdür. Kimi kullanımlarda bu tanımın "ilim" için geçerli olmadığının altını çizmek gerekir. Çünkü bilim somut, evrensel olayları kendine konu edinmişken ilim doğaötesi olaylarla da ilgilenebilir fakat somut kanıt sunmaz. Bilimi sınıflandıran bilim felsefecileri bilimi formal bilimler, sosyal bilimler ve doğa bilimleri olmak üzere üçe ayırır. Bilimin diğer tüm dallardan en ayırt edici özelliği, savunmalarını somut kanıtlarla sunmasıdır. Bu sayede bilim, bilinmeyen olguları açıklamamıza ve evreni idrak etmemize güçlü destek olur.

<span class="mw-page-title-main">Ziraat mühendisliği</span> bitki koruma iş alanları

Ziraat mühendisliği bitkisel üretim ve zootekni yanında süt teknolojisi, tarımsal biyoteknoloji, tarım makinaları, tarımsal enerji sistemleri, tarımsal yapılar (kültür-teknik), arazi ve su kaynakları, toprak bilimi ve bitki besleme, tarım ekonomisi, tarım ürünleri teknolojisi, bitki koruma, peyzaj mimarlığı, biyoyakıt ve biyogaz enerji üretimi alanlarında uğraş veren mühendislik dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Genetiği değiştirilmiş organizmalar</span>

Genetiği değiştirilmiş organizma (GDO), genetik mühendisliğinin çeşitli teknikler kullanarak yaptığı müdahalelerle kalıtımsal değişikliğe uğrattığı bir organizma. Bu teknikler rekombinant DNA ya da "rekombinant DNA teknolojisi" olarak da bilinirler. Rekombinant DNA teknolojisi sayesinde DNA molekülleri tüpte, yani canlı organizmanın ya da hücrenin dışında, yeni bir tür yaratmak üzere bir molekül içinde bir araya getirilebilmektedir. Bu DNA da bir organizmaya aktarıldığında değiştirilmiş özellikleri ya da kendine özgü özellikleri olan bir canlının ortaya çıkmasını sağlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Dicle Üniversitesi</span> Diyarbakırda kurulu devlet üniversitesi

Dicle Üniversitesi, Diyarbakır'da bulunan, 1973 yılında kurulmuş bir devlet üniversitesidir.

<span class="mw-page-title-main">Organik tarım</span>

Organik tarım, bitki nöbetleşmesi, yeşil gübre, kompost, "biyolojik zararlı kontrolü"nü içeren ve toprak üretkenliğini sağlamada mekanik işlemeye dayanan; sentetik gübre, pestisit, hormon, hayvan yem katkıları ve genetiği değiştirilmiş organizmaların kullanımını reddeden veya sınırlayan tarım yöntemidir. Organik tarımda toprak ve su gibi doğal çevrenin tarım eliyle kirletilmesini engellemek, temiz malzeme ve teknikler kullanılarak üretilen tarım ürünleri ile insan, hayvan ve çevrenin sağlığı üzerinde olumlu katkı sağlamak amaçlanır.

Organik madde, genellikle canlıların yapısında bulunan ve yapısında organik bileşikler ihtiva eden maddelere denir. Doğal olarak bulunmayıp organizmada metaboliz­ma sırasında sentezlenen maddelerdir.

<span class="mw-page-title-main">İran'da tarım</span>

Kabaca İran'ın toplam yüzeyinin üçte biri tarım için uygundur ancak toprak kalitesinin düşüklüğü ve birçok yerde yetersiz sulama yapılamadığı için birçok yerde tarım yapılamamaktadır. Toplam alanın yalnızca %12'sinde tarım yapılabilmektedir ancak tarım yapılan arazinin üçte birinde sulu tarım yapılırken, geri kalanında susuz tarım yapılabilmektedir. Ülkenin batı ve kuzeybatı bölgeleri en verimli topraklara sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Biyoenerji</span> Yakın zamanda yaşamış organizmalardan elde edilen enerji

Biyoenerji, biyolojik kaynaklardan elde edilen malzemelerden sağlanan yenilenebilir enerjidir. Biyokütle, güneş ışığını kimyasal enerji şeklinde depolayan herhangi bir organik malzemedir. Yakıt olarak odun, odun atıkları, saman ve diğer mahsul artıkları, gübre, şeker kamışı ve çeşitli tarımsal işlemlerden elde edilen diğer birçok yan ürünü içerebilir.

<span class="mw-page-title-main">Konya Gıda ve Tarım Üniversitesi</span> Konyada kurulu vakıf üniversitesi

Konya Gıda ve Tarım Üniversitesi (KGTÜ), Bilimsel Araştırma Teknoloji Eğitim ve Kültür Vakfı (BARTEK) tarafından 2013 yılında Konya'da kurulmuş bir vakıf üniversitesidir. Üniversitenin kurulmasına ilişkin karar 18 Haziran 2013 tarihli ve 28681 sayılı resmî gazetede yayınlanmıştır. Konya Gıda ve Tarım Üniversitesi, Türkiye'nin gıda ve tarım alanındaki ilk ihtisas üniversitesidir ve eğitim dili İngilizcedir.

<span class="mw-page-title-main">Tarla tarımı</span>

Tarla tarımı, gıda, yakıt, elyaf ve arazi ıslahı için bitkiler üreten ve kullanan bilim ve teknolojidir. Tarımsal araştırma, bitki genetiği, bitki fizyolojisi, meteoroloji ve toprak bilimleri alanlarındaki çalışmaları kapsıyor. Biyoloji, kimya, ekonomi, ekoloji, yer bilimi ve genetik gibi bilimler kombinasyonunun uygulanmasıdır. Günümüzde tarımsal araştırmacılar, gıda üretmek, daha sağlıklı yemekler hazırlamak, tarımın çevresel etkilerini yönetmek ve bitkilerden enerji çıkarmak da dahil olmak üzere pek çok konuda çalışıyorlar. Çoğu zaman ekin dönüşü, sulama ve drenaj, bitki ıslahı, bitki fizyolojisi, toprak sınıflandırması, toprak verimliliği, yabancı ot kontrolü, böcek kontrolü gibi alanlarda uzmanlaşmışlardır.

Tarımsal kimya, tarımsal üretimde, ham ürünlerin yiyecek ve içeceklerde işlenmesinde ve çevresel izleme ve iyileştirmede önemli olan hem kimya hem de biyokimyanın dahil olarak incelenmesidir. Bu çalışmalar, bitkiler, hayvanlar, bakteri ve çevreleri arasındaki ilişkileri vurgular. Bitkisel ve hayvansal üretim, koruma ve kullanımda rol oynayan kimyasal kompozisyonlar ve değişimleri inceleyen bir bilim dalıdır. Temel bir bilim olarak, test tüpü kimyasına ek olarak, insanların kendileri için yiyecek ve lif elde ettikleri ve hayvanları için beslendikleri tüm yaşam süreçlerini kapsar. Uygulamalı bir bilim veya teknoloji olarak, verimi artırmak, kaliteyi artırmak ve maliyetleri azaltmak için bu işlemlerin kontrolüne yönlendirilir. Önemli bir dalı olan kemürji, temel olarak tarımsal ürünlerin kimyasal hammadde olarak kullanılmasıyla ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">Hortikültür</span>

Hortikültür, bahçecilik, bahçıvanlık ve çiçekçiliği içine alan, besin ve görünüş için veya boş zaman aktivitesi olarak bitki yetiştirme bilimi veya sanatı olarak tanımlanır. Meyve, kuruyemiş, sebze, süs bitkisi ve çiçeklerin yetiştiriciliği, işlenmesi ve satışını kapsar. Ayrıca bitki koruma, peyzaj restorasyonu, toprak yönetimi, peyzaj ve bahçe tasarımı ve ağaç yetiştiriciliğini de içerir. Tarımın aksine, bahçıvanlık ve bahçecilik (hortikültür) büyük ölçekli mahsul üretimini veya hayvancılığı içermez.

<span class="mw-page-title-main">Ekim nöbeti</span>

Ekim nöbeti (münavebe), bir tarlaya aynı ürünleri arka arkaya ekilmemesi, farklı bitkilerin bir düzen içinde birbirinin peşi sıra ekilmesini ifade eden tarım yöntemidir.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir tarım</span> Mümkün olduğunca yenilenebilir kaynaklara dayalı tarım

Sürdürülebilir tarım, gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılama yeteneğinden ödün vermeden toplumun mevcut gıda ve tekstil ihtiyaçlarını karşılayacak sürdürülebilir yollarla yapılan tarım anlamına gelir. Ekosistem hizmetleri anlayışına dayanabilir. Tarımın sürdürülebilirliğini artırmanın birçok yöntemi vardır. Sürdürülebilir gıda sistemleri içinde tarım geliştirirken, esnek iş süreci ve tarım uygulamalarının geliştirilmesi önemlidir.

<span class="mw-page-title-main">Organik gübre</span> Fertilizer developed from natural processes

Organik gübreler, doğal olarak üretilebilen ve karbon (C) içeren gübrelerdir. Gübreler, besin sağlamak ve büyümeyi sürdürmek için toprağa veya bitkilere verilebilen maddelerdir. Tipik organik gübreler, mineral kaynakları, et işleme, gübre, bulamaç ve guano dahil tüm hayvansal atıkları içerirken kompost gibi bitki bazlı gübreler ve biyokatıları içerir. Bir gübrenin ticari organik tarım için kullanılıp kullanılamayacağını belirleyen Organik Tarım İlkelerini karşılayan başka abiyotik kimyasal olmayan gübre yöntemleri de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hayvan gübresi</span> çoğunlukla canlılar tarafından üretilen/üreyen organik madde

Gübre, tarımda organik gübre olarak kullanılan organik bir maddedir. Çoğu gübre hayvan dışkısından oluşur; diğer kaynaklar kompost ve yeşil gübre içerir. Gübreler, topraktaki bakteri, mantar ve diğer organizmalar tarafından kullanılan azot gibi organik madde ve besinleri ekleyerek toprağın verimliliğine katkıda bulunur. Daha yüksek organizmalar, daha sonra toprak besin ağını içeren bir yaşam zincirinde mantarlar ve bakterilerle beslenir.

<span class="mw-page-title-main">Biyogübre</span>

Biyogübre, tohumlara, bitki yüzeylerine veya toprağa uygulandığında rizosferi veya bitkinin içini kolonize eden ve birincil gübrelerin arzını veya mevcudiyetini artırarak büyümeyi destekleyen canlı mikroorganizmalar içeren bir maddedir. Konukçu bitkiye besin sağlamaktadır. Biyogübreler, azot fiksasyonu, fosforun çözülmesi ve büyümeyi teşvik eden maddelerin sentezi yoluyla bitki büyümesinin uyarılması gibi doğal süreçler yoluyla besin maddeleri eklemektedir. Biyogübrelerdeki mikroorganizmalar, toprağın doğal besin döngüsünü eski haline getirmektedir ve toprak organik maddesini oluşturmaktadır. Biyogübrelerin kullanımı sayesinde, toprağın sürdürülebilirliğini ve sağlığını arttırırken sağlıklı bitkiler yetiştirilebilir. Biyogübrelerin sentetik gübre ve pestisit kullanımını azaltması beklenebilmektedir ancak henüz kullanımlarının yerini alamamaktadırlar. Birkaç rol oynadıklarından, bu tür faydalı bakteriler için tercih edilen bilimsel terim "bitki büyümesini teşvik eden rizobakteriler"dir.

<span class="mw-page-title-main">Tarım kooperatifi</span>

Tarım kooperatifi veya çiftçi kooperatifi, çiftçilerin belirli faaliyet alanlarındaki kaynaklarını bir araya getirdiği bir üretici kooperatifidir.

<span class="mw-page-title-main">Hassas tarım</span>

Hassas tarım, tarımsal üretimin sürdürülebilirliğini artırmak için zamansal ve mekansal değişkenlikleri gözlemlemeye, ölçmeye ve buna yanıt vermeye dayalı bir tarım yönetimi stratejisidir. Hem bitkisel hem de hayvansal üretimde kullanılmaktadır. Hassas tarım genellikle tarımsal operasyonları otomatikleştirmek, teşhis, karar verme veya performanslarını iyileştirmek için teknolojiler kullanmaktadır. Hassas tarım araştırmalarının amacı, kaynakları korurken girdilerden elde edilen verimleri optimize etmek için tüm çiftlik yönetimi için bir karar destek sistemi oluşturmaktır.