İçeriğe atla

Tannhäuser

Tannhauser

Tannhauser Dresden uyarlaması liberettosu, 1845
Özgün isimTannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg
MüzikRichard Wagner
Gala19 Eylül 1845 ve 13 Mart 1861
İlk gösterim yeriKrallık Tiyatrosu, Dresden ve Paris Operası, Paris
Oyuncular
  • Tannhauser: Minnesinger, tenor
  • Elisabeth: Kontun yeğeni, soprano
  • Venus: mezzo-soprano veya soprano
  • Wolfram von Eschenbach: a Minnesinger, bariton
  • Hermann I, Thuringia Kontu, bas
  • Walther von der Vogelweide: Minnesinger, tenor
  • Biterolf: Minnesinger, bas.
  • Heinrich der Schreiber: Minnesinger, tenor.
  • Reinmar von Zweter: Minnesinger, bas.
  • Bir genç çoban: soprano.
  • Dört soylu genç iç oğlanı: soprano, alto
  • Soylular, şövalyeler, hanımlar, hacılar, sirenler, su perileri, nimfler, bakantlar; Paris uyarlamasında ek olarak üç sanat güzeli,
    gencler, eroslar, satirler ve faunlar


Tannhäuser (Almanca tam ismi Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg yani Tannhäuser ve Wartburg'da Şarkıcılar Yarışması) Richard Wagner tarafından 1845'te yazılmış ve bestelenmiş üç perdelik operadır. Bu operanın konusu iki Alman Orta Çağlar efsanesi olan Tannhauser ve Wartburg Şatosu müzikçiler yarışmasından uyarılmıştır. Konunun teması kutsal ve kutsal olmayan aşk arasındaki ilişkiler ve insanların ruhunun aşk ile kurtulmasıdır.

Hazırlanış

Orijinal uyarlama

Wagner bu eseri için konuların kaynağını iki değişik grup eserde bulmuştur. Birincisi Der Salon adlı bir dergide 1837'de basılan ve Venus mağarasının çekiciliği efsanesini konu alan Heinrich Heine'in Elementargeister adlı şiiridir. Diğeri ise E. T. A. Hoffmann'ın Şarkıcılar Yarışması ve Ludwig Tieck'in Inanclı Eckhrat ve Tannghauser adlı hikâyeleridir. Wagner ilk nesir müsveddeyi 1842'de ve tam liberettoyu ise Nisan 1843'te tamamlamıştır.[1] Besteye 1843'te başlamış ve tüm notalar 13 Nisan 1845'te hazır olmuştur. Operanın, tek basına orkestra konser parçası olarak da çalınan uvertürü, en son hazırlanmıştır.

Dresden prömiyeri ve uyarlaması

Eserin prömiyeri sahnelenmesi 19 Ekim 1845'te Dresden'de Krallık Tiyatrosu'nda yapıldı. Bu yapım için Wagner, arkadaşı olan besteci "Ferdinand Hiller" desteğini aldı. Wagner'in yeğeni "Johanan Wagner" Elizaeth rolünden "Wilhemine Scroder-Devrient" Venus rolünde ve "Josef Tichatschek" ise Tannhauser rolünde idi. Richar Wagner orkestra şefliği görevini de yüklenmişti. Bu eser Wagner'in bir önceki eseri olan Rienzi kadar seyirciler tarafından iyi karşılanmadı.

Bu nedenle Wagner 1846 ve 1847 yıllarında bu eseri revize etmekle uğraştı. Bu operanın son üçüncü perdede de değişiklikler yapılıp 1860'ta basılan revize edilmiş uyarlamaya "Dresden uyarlaması" adi ile anılmaktadır.

Paris uyarlaması ve prömiyeri

Bundan sonra eserin Paris Operası'nda, Fransız İmparatoru Napoleon III'un isteğiyle ve Paris'teki Avusturya elçisinin karısı, "Pauline de Metternich" aracılığı ile yapılan özel 1861 sahnelenmesi için Wagner bu eseri çok ciddi olarak elden geçirmiş ve önemli değişikler yapmıştır. Bu değişiklikler arasında en göze çarpanı I. Perde sonuna bir bachanal şeklinde bale koyması olmuştur.[2] Bundan başka şu önemli değişmeleri yapmıştır:

  • Kullanılan metin Fransızcaya çeviridir.
  • II. Perdede bulunan Walther için bir solo elimine edilmiştir.
  • Tannhauser'in "Aşk için bir ilahi" şarkısından sonra Venus için fazladan bir konuşma parçası konmuştur.
  • III. Perde için giriş orkestra parçası kısaltılmıştır.
  • Opera'nın finalinde önceki uyarmada sadece "Venus motifi" bulunmaktayken bu değiştirilip Venus efsanesi sahnede oynanabilir hale getirilmiştir.

Bu 1861'de de ortaya çıkartılan Tannhauser operasına Paris uyarması adı verilmektedir. Bu eserini sahnelenmesinde Wagner şahsen ilgilenmiş ve bu sahnelenme için 164 tane prova temsili yapılması ile çok isim yapmıştır.

Paris prömiyeri 13 Mart 1861'de verilmiştir. Fakat özellikle zenginler (başta Paris Jockey Kulübü üyeleri) ve Avusturya'nın dışişleri politikalarından hoşlanmayanlardan oluşan bir grup bu esere protesto mahiyetinde acayip zamanlarda alkışlamalar, ıslıklar ve laf atmalarla protesto yapmış ve eser üçüncü performansından sonra sahneden kaldırılmıştır.

Tannhauser'in 1875'te Viyana'da sahnelenmesi için de Wagner bu Paris uyarlaması üzerinde bazı değişiklikler yapmıştır. Modern yapımlarda bu "Viyana değişikli Paris uyarlaması" genellikle kullanılmaktadır.

Tannhauser uvertürü: Piyano çalan kız Ressam: Paul Cezanne (1868).

Roller

Rol Ses tipi Prömiyerde roller
20 Ekim 1845
(Orkestra şefi: Richard Wagner)
Revize edilmiş
Prömiyerde Roller, 1861
(Orkestra şefi: Pierre-Louis Dietsch)
Tannhauser, MinnesingertenorJosef Aloys Tichatschek Albert Niemann
Elisabeth, Kontun yeğenisopranoJohanna Wagner Marie Sass
Venus mezzo-soprano veya sopranoWilhelmine Schröder-Devrient Fortunata Tedesco
Wolfram von Eschenbach, MinnesingerbaritonAnton Mitterwurzer Morelli
Hermann I, Thuringia KontubasGeorg Wilhelm Dettmer Cazaux
Walther von der Vogelweide, Minnesingertenor Max Schloss Aimes
Biterolf, Minnesingerbas Johann Michael Wächter Coulon
Heinrich der Schreiber, Minnesingertenor Anton Curty König
Reinmar von Zweter, Minnesingerbas Karl Risse Freret
Bir genç çoban soprano Anna Thiele Reboux
Dört soylu genç iç oğlanı soprano, alto
Soylular, şövalyeler, hanımlar, hacılar, sirenler, su perileri, nimfler, bakantlar; Paris uyarlamasında ek olarak Üç Güzel Sanat tanrıçaları,
gençler, eroslar, satirler ve faunlar

Konu özeti

Mekan: Eisenach civarı
Zaman: 13. yüzyıl başları

İ. Perde

Mekan: Venüsberg (Thurgania'da Eisenach yakınlarında Horselberg'de "Frau Holda" )

Venüs'e olan aşkı dolayısıyla Tannhauser Venüsberg'de isteyerek inzivaya çekilmiş bulunmaktadır. (Bale sahnesi: backanal müzik alemi). Bu bale aleminde sonra Tannhauser arzularını tamamıyla tatmin olması nedeniyle oradan ayrılıp serbestlik, ilkbahar günleri ve kilise çanları seslerini yeniden tatmak istemektedir. Kendi arp'ini tekrar çalarak ilahe Venüs'e çok ateşli bir aşk şarkısı söyleyerek ona hürmetlerini gösterir. Bu şarkı sonunda oradan ayrılmak için Venüs'e azimli bir yalvarış yapar. Fakat Venüs tekrar onu cezbesine altına almaya çalıştığında, Tannhauser ona "Benim ruhumun selameti İsa'nın annesi Meryem'dedir" der. Böylece Venüs'ün büyüsü kırılır ve Venüs ve etrafındakiler ortadan kaybolurlar ve Tannhauser kendini Wartburg şatosunun bulunduğu tepe eteklerinde bulur.

Mevsim ilkbahardır. Bir genç çoban bir kaya üzerinde oturmuş elindeki kavalı ile ilkbahara mersiye şarkılarını çalıp söylemektedir. Tannhauser ayakta kımıldamadan dururken yanından bir grup hacılar kuyruğu sırayla geçer. Tannhauser çok minnettarlıkla hislenmiş olup dizlerine çöker. Kont ve maiyetinde olan Wolfram, Walter, Biterolf, Reinmar ve Heinrich onu bu sırada bulurlar. Genç Tannhuser daha önce bir şarkıcılar yarışmasını kaybettiği ve bundan çok canı sıkıldığı için Kont'un sarayından kaçmıştır. Onu yine görmeye sevinirler ve tekrar sarayda şarkıcılık işine dönmesini isterler. Tannhauser önce bunu kabul etmez, ama Wolfram onun şarkılarının Elizabeth tarafından çok beğenildiğini ve bu nedenle kızın kalbini Tanhauser'e verdiği söyleyince fikrini değiştirir. Kontun ve şarkıcılarla Wartburg'a gitmeye başlar.

II. Perde

Eisenach'da Wartburg Şatosu

Mekan: Wartburg şatosu büyük salonu.

Tannhauser'in ortadan kaybolmasından sonra Elizabeth dünyadan el eteğini çekmiş şatodaki odasında sessiz sedasız yaşamaktadır. Onun geri döndüğünü duyunca sevinçle bir şarkıcılar yarışması için tekrar ortaya çıkmayı kabul eder ve şatonun ana salonuna gelir. Tannhauser Elizabeth'i sevmektedir, ama Venüsberg'e kaçtığından ve orada Venüs'e taptığından utanç duymaktadır. Kont ve Elizabeth yarışma için gelmiş olan (çoğu civarda yaşayan soylulardan oluşan ve en iyi giysileri ile ziyarete gelmiş olan) misafirlerini ağırlarlar (Mars ve koro). Konu bu yarışma konusunun "aşkın uyanması" olduğunu ilan eder. Bu yarışmayı kazanan şarkıcıya ödül olarak Elizabeth her ne olursa olsun şarkıcının istediği tek bir şeyi yapacaktır.

Wolfram ilk defa şarkısına başlar; aşkın hiçbir düzensiz akış göstermeyen saf bir akar şu gibi olduğunu ifade eder. Buna karşılık Tannhauser yüksek bir hevesle en büyük aşkın insan hislerinin en yüksek seviyeye yetiştiği zaman ortaya çıktığını iddia eder. Diğer şarkıcılar Wolfram'ı tutmaktadırlar. Tannhauser bunlardan hepsine teker teker ayrı ayrı yanıt verir. Son olarak heyecanı en yüksek bir zirve seviyeye varmıştır ve fikirlerini Wolfram'a verdiği yanıtta Venüs için söylediği bir şarkıyla açığa koyar. Bu şarkıda eğer şövalyeler böyle yüksek bir aşkı öğrenmek isterlerse Venüsberg'e çekilmeleri gerektiğini ve Venüs'ü tanrıça olarak kabul etmeleri gereğini ilan eder. Oradaki dini bütün Hristiyan tüm kadınlar buna çok kızarak ve Elizabeth hariç tanrının gazabından çok korkarak salondan ayrılırlar. Şövalyeler ise kızgınlıklarından kılıçlarını çekerek Tannhauser'e hücuma hazırlanırlar. Elizabeth Tannhauser'in hayatını korur.

Tannhauser bu heyecanından Hristiyanlığa hiç uygun olmayan bir fikir beyan ettiği için çok tövbekardır. Kont bu tövbekârlığını Papa'ya yalvararak bildirmesini ve ondan bu büyük günahı için kendini affetmesini istemesi için Tannhauser'in Roma'ya bir hac seferi yapmasını emreder.

III. Perde

Mekan: Wartburg vadisi

Mevsim sonbahardır. Orkestra müzikle Tannhauser'in yaptığı hac seferini tanımlar. Wolfram eşliğinde bulunan Elizabeth dua etmek için dizlerine çöker. Hac seferini yaptıktan sonra dönmekte olan olan diğer kişilerden Elizabeth Tannhauser'in haberini sorar. Tekrar çok ciddiyetle bir daha dua eder ve kalbi kırık olarak Wartburg'a döner. Onu sadıkane bir düşkünlükle seven Wolfram'ın kalbinde onun yakında öleceğine ait bir his doğar. (Wolfram: "Akşam yıldızına şarkı")

Birden karşısına lime lime elbiseleri ile kendisini güç ayakta tutabilen bir hacı adayı gelir. Bu Tannhauser'dir. Papa'nın kendisinin günahını affetme yalvarışlarını kabul etmediğini ve nasıl elinde bulunan asanın dallanıp yapraklanması imkânsızsa Tanhauser'in affedilmesinin de o kadar imkânsız olduğunu ifade ettiğini anlatır. Sonsuz bir umutsuzlukla Tannhuaser Venüsberg'e dönme yolunda bulunmaktadır. Venüs'e dua edip yalvarışta bulunmuş ve birden Venüs önüne çıkmış mağarasına gelirse orada kendisinin çok iyi karşılanacağını kendine bildirmiştir. Birdenbire Wolfram tepeden inen bir cenaze alayını görür. Cenazenin yascıları Elizabeth'in naaşını bir sedye üzerinde taşımaktadırlar. Tannhauser da cesedin başına koşar ve onun naaşı üzerine "Kutsal Elizabeth, benim için dua et" diyerek yığılır kalır. Genç hacılar sahneye girerler, Papanın asasının dallanıp yapraklandığı haberini getirirler. Bu Tannhauser'in en sonunda Tanrı tarafından bağışına nail olduğuna bir işaret olmaktadır.

Önemli parçalar

  • Uvertür
  • "Naht euch dem Strande" (Venusberg Musigi)
  • "Geliebter, komm! Sieh dort die Grotte!"
  • "Als du in kühnem Sange uns bestrittest"
  • "Freudig begrüßen wir die edle Halle"
  • "Beglückt darf nun dich, o Heimat, ich schauen"
  • "Allmächt'ge Jungfrau, hör mein Flehen!"
  • "Willkommen, ungetreuer Mann"
  • "Heil! Heil! Der Gnade Wunder Heil!" (Hacılar Korosu)
  • "O Du, Mein Holder Abendstern" (Akşam yıldızı)

Seçilmiş ses kayıtları

Yıl Roller
(Tannhauser, Elizabeth,
Wolfram, Herman)
Orkestra şefi
Opera Evi ve Orkestra
Marka
1962. Windgassen, Silja, Waechter, Bumbry Wolfgang Sawallisch
Bayreuth Festspielhaus Orkestra ve Korosu
Philips
1970 Kollo, Dernesch, Braun, Ludwig Georg Solti
Viyana Filarmonik Orkestra ve korosu
Decca Records
1978 Wenkoff, Jones, Sotin, Weikl, Mazura Colin Davis
Bayreuth Festspielhaus Orkestra ve Korosu
Deutsche Grammophon
1989 Domingo, Studer, Baltsa, Salminen, Schmidt. Giuseppe Sinopoli
Philharmonia Orkestra ve Korosu
Deutsche Grammophon
2002 (??) Daniel Barenboim
Staatskapelle Berlin
Teldec

Uri Caine uvertürün caz aranjmanını yapmıştır: Wagner e Venezia. Live, 1997 Winter ve Winter.

Medya

Tannhäuser son perde - Bayreuth 1930

Dipnotları

  1. ^ Millington, Barry (Ed.) (1992), sayfa 281.
  2. ^ Bachanal 18. yüzyıl sonlarında ortaya çıkan, özellikle Direktuvar rejimi sırasında popüler olan, bir Fransız dansıdır (bak [1] 11 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). Wagner'in bu eserindeki bu divertisman balenin koreografisini Fransız bale dansörü Lucien Petipa yapmıştır.

Ayrıca bakınız

Dışsal kaynaklar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Opera</span> Müzikli tiyatro eseri

Opera, genellikle konusunu tarihten, mitolojiden, efsanelerden veya güncel olaylardan alan, sözlerinin tümü veya birçoğu müzikle bestelenmiş, içinde güzel sanatların tümünü barındırabilen, teatral formda bir sahne eseridir.

Uvertür, opera, bale veya konçertonun açılışındaki parçadır.

<span class="mw-page-title-main">Richard Wagner</span>

Richard Wagner, Alman opera bestecisi, tiyatro direktörü, müzik teorisyeni ve yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Claude Debussy</span> Fransız besteci (1862-1918)

Claude Debussy, 20. yüzyılın Fransız bestecilerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Figaro'nun Düğünü</span>

Figaro'nun Düğünü asıl İtalyanca ismiyle Le nozze di Figaro, ossia la folle giornata K. 492 katalog sayılı bir opera buffa 'dir. 1786'da Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş; liberettosu Lorenzo Da Ponte tarafından hazırlanmıştır ve bir sahne piyesi olan 1784'te Pierre Beaumarchais tarafından Fransızca olarak yazılmış olan La folle journee ou le Mariage de Figaro eserden adapte edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Uçan Hollandalı (opera)</span> Wagner tarafından hazırlanmış üç perdelik bir opera

Uçan Hollandalı liberetto ve müzik bestesi Richard Wagner tarafından hazırlanmış. üç perdelik bir operadır. Liberetto Richard Wagner tarafından, Heinrich Heine'nin 1834 tarihli eski bir efsanenin hiciv nitelikli olarak yeniden söylemesinden uyarlanmıştır. Uçan Hollandalı efsane hikâyesi kıyamet gününe kadar ilahi güçler tarafından denizlerde yelkenli gemi kullanmaya mahkûm edilmiş olan bir Hollandalı gemi kaptanı hakkındadır. Wagner'in bu operada işlediği ana tema aşk ile insanların kendilerini kurtarabilmeleri hakkındadır.

<span class="mw-page-title-main">Don Carlos</span>

Don Carlos İtalyan besteci Guiseppe Verdi tarafından, "Camille du Locle" ve "Joseph Mery"'nin hazırladıkları Fransızca libereto kullanılarak bestelenen 5-perdelik bir grand operadır. Liberetto Friedrich Schiller tarafından Almanca yazılan "Don Carlos, Infant von Spanien" dramatik oyunundan uyarlanmıştır. Operanın ilk prömiyeri 11 Mart, 1867'de Paris, Fransa'da Théâtre Impérial de l’Opéra sahnelenmiştir. Ondan sonraki yirmi yılda operaya ekler ve değişiklikler yapılarak birkaç versiyonu geliştirilmiş ve böylece opera evi idarecileri, yapımcıları ve orkestra şefleri için hangi versiyonu seçecekleri hakkında bir seçim imkânı ortaya çıkmıştır. Verdi'nin opera eserleri arasında başka hiçbirinin bu kadar çok çeşit versiyonu bulunmamaktadır. Bu opera eserinin özel baleyi ve ilk sahnelenmeden önceki kesintileri de içine alan tüm uzunluktaki versiyonu 4 saat süreli müzik gerektirmektedir ve bu şekliyle bu eser Verdi'nin en uzun opera eseri olmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sevil Berberi</span>

'Sevil Berberi veya Yararsız Önlem, (İtalyanca: Il barbiere di Siviglia, ossia L'inutile precauzione) Gioachino Rossini tarafından bestelenmiş 2 perdelik dramma comico janrında bir opera veya melodramatik opera buffa'dır.

<span class="mw-page-title-main">Nürnberg'in Usta Şarkıcıları</span>

Nürnberg'in Usta Şarkıcıları 19. yüzyıl Alman bestecisi Richard Wagner tarafından 1868'de yazılmış ve bestelenmiş üç perdelik operadır. Bu opera dünya opera evleri repertuvarlarında popüler olarak günümüze kadar sahnelenmektedir. Popüler opera repertuvarı içinde, genellikle dört buçuk saatten daha fazla alarak, en uzun süren eserdir. Eserin mekânı 16. yüzyıl ortalarında o zaman bir bağımsız şehir olan ve Kuzey Avrupa Rönesansı'nın merkezlerinden biri olduğu kabul edilen Nürnberg şehirdir. Eserin hikâyesi çoğunluğu şehrin önemli loncalarına bağlı olan esnaf, usta, kalfa ve çırakların şarkıcılık ve güfteciliği bir zanaat prensiplerine göre geliştirip devam ettiren amatör müzisyen lonca mensuplarının hayatlarını ve bir şarkı ödülü için bir lonca mensupları arasındaki bir yarışmayı konu alır. Bu hikâye gerçekte tarihte geçmiş kişileri içerir; örneğin Hans Sachs (1494-1576) şehrin tarihinde çok ünlü bir Usta Şarkıcı idi.

<span class="mw-page-title-main">Güzel Helen (opera)</span>

Güzel Helen Jacques Offenbach tarafından bestelenmiş üç perdelik bir opéra bouffe veya operet eseridir. Eserin librettosu orijinal olarak Fransızca Henri Meilhac ve Ludovic Halevy tarafından yazılmıştır. Prömiyer sahnelenmesi 17 Aralık 1864'te Paris'teki Théâtre des Variétés'de yapılmıştır. Bu operet, Truva Savaşı'na neden olan Truva Kralı'nin oğlu olan Paris'in güzel Helen'i kaçırmasını alaylı ve gülünç olarak parodisini yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Lully</span>

Jean-Baptiste Lully, İtalyan asıllı besteci, kemancı ve balettir.

<span class="mw-page-title-main">Jules Massenet</span> Fransız besteci (1842 – 1912)

Jules Massenet, özellikle opera eserleri hazırlayıcısı olarak tanınan, bir Fransız besteci ve müzik hocasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lohengrin (opera)</span>

Lohengrin, 19. yüzyıl Alman bestecisi Richard Wagner tarafından hazırlanan altıncı opera olarak 1845 - 1848 döneminde yazılmış ve bestelenmiş ve 1850'de sahnelenmiş üç perdelik operadır.

<span class="mw-page-title-main">Rienzi</span>

Rienzi liberetto ve müzik bestesi Richard Wagner tarafından Temmuz 1840 ile Kasım 1840'da hazırlanmış ve prömiyer temsili 20 Ekim 1842'de Dresden'deki Hofoper'de yapılmıştır. Operanın konusu Orta Çağ'da Roma'da geçmekte ve halka iktidar sağlamak için soyluları ve destekçilerini kandırıp mağlup etmeyi başaran bir siyasi lider olan Cola di Rienzi (1313–1354)'in yaşamını anlatmaktadır.

Capriccio Alman besteci Richard Strauss tarafından hazırlanmış olan bir perdelik operadır ve alt başlık olarak "Müzik İçin bir Konuşma Konusu Parçası " isimlidir. Bestecinin son opera eseridir. Opera eserinin prömiyer temsili 26 Ekim 1942'de Bayerische Staatsoper, Münih'te yapılmıştır. Eserin Almanca librettosu 1934-1941 döneminde Stefan Zweig ve Joseph Gregor'un ilk fikirlerine ve çalışmalarına bağlı olarak sonradan Richard Strauss tarafından Hans Swarowsky katkısıyla geliştirilmiş ve en sonunda eserin nihai librettosu Clemens Krauss tarafından hazırlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Siegfried (opera)</span>

Siegfried, Richard Wagner'in librettosunu yazdığı ve bestelediği Nibelung Yüzüğü epik dörtlü operalarının üçüncü kısmıdır. Siegfried operasının prömiyer temsili 16 Ağustos 1876 günü Bayreuth Festivali Tiyatrosu'nda yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Faust (Gounod)</span>

Faust Fransız opera bestecisi Charles Gounod tarafından bestelenmiş 5 perdelik bir "Grand opera" türünde opera eseridir. Eserin librettosu Fransızca olarak "Jules Barbier" ve "Michel Carre" tarafından Care'nin "Faust et Marguerite" adlı tiyatro oyunundan ve bu oyun ise gayet serbest olarak tanınmış Alman yazar Johann Wolfgang von Goethe'nin Faust: I. Kısım'ından uyarlanmıştır. Bu opera eserinin prömiyeri Paris'te Boulevard du Temple üzerinde bulunan "Théâtre Lyrique " tiyatrosunda 19 Mart 1859'da sahnelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">La finta giardiniera</span>

Finta Giardiniera İtalyanca adı ile genellikle anılan; Türkçe adı Bahçıvan Taklidçisi Genç Kız olan, bestesi daha 18 yaşında olan Wolfgang Amadeus Mozart tarafından, İtalyanca liberettosu tartışmalı olarak günümüzde Giuseppe Petrosellini'ye atıfedilen ama uzun bir dönem Ranieri de Cazalbigi'ye atıflı olan bir uvertür ve 3 perde ihtiva eden bir opera buffa janrında opera eseri.

<span class="mw-page-title-main">Bujor Hoinic</span>

Bujor Hoinic, Rumen piyanist, orkestra şefi, opera bestecisi.

Tevfik Akbaşlı, Türk besteci.