İçeriğe atla

Tannaim

Tannaim (Aramiceתנאים İbranice telaffuz: [tannaˈ(ʔ)im], tekil תנא‎ İbranice telaffuz: [tanˈna], Tanna "tekrarlayıcılar", "öğretmenler"[1]), görüşleri Mişnah'ta MS 10-220 yılları arasında kaydedilen haham bilgeleriydi. Mişnahik dönemi olarak da adlandırılan Tannaim dönemi yaklaşık 210 yıl sürmüştür. Zugot ("çiftler") döneminden sonra gelir ve kendisini Amoraim ("tercümanlar") dönemi takip eder.[2]

AcharonimRishonimGeonimSavoraimAmoraimTannaimZugot

Kaynakça

  1. ^ Sol Scharfstein Torah and Commentary: The Five Books of Moses: Translation 2008 p523 "Yavneh'de eğitim gören hahamlar, Tora'nın kesintisiz büyük öğretmenler zincirinin halkaları olacaktır. Yohanan ve onu takip edenlere "tekrarlayanlar" veya "öğretmenler" anlamına gelen tannaim adı verildi."
  2. ^ Sol Scharfstein, Dorcas Gelabert Understanding Jewish History: From the Patriarchs to the Expulsion, 1996 p. 116 "... hem Filistin'de hem de Babil'de 'konuşanlar' veya 'tercümanlar' anlamına gelen amoraim olarak adlandırılıyordu."

İlgili Araştırma Makaleleri

Nisan, Gregoryen Takvimi'ne göre yılın 4. ayı olup 30 gün çeker.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">İbranice</span> Afro-Asyatik dil ailesinin Kenan koluna bağlı bir dil

İbranice (עִבְרִית‎,

Talmud, Yahudi medeni kanunu, tören kuralları ve efsanelerini kapsayan dinî metinlerdir. İbranice lamad (öğrenmek) kökünden gelir. Mişna ve Gemara bölümlerinden müteşekkildir. Talmud'un iki versiyonu vardır: 3. ila 5. yüzyıla ait olduğu kabul edilen ancak daha eski dokümanları da içeren Babil Talmudu ve daha eski olan Filistin ve Yeruşalayim (Kudüs) Talmudu.

<span class="mw-page-title-main">Mezuza</span> İçerisinde Tevrattan ayetler bulunan bir çeşit kutucuk.

Mezuza, bazı Musevilerin evinin giriş kapısının sağ pervazına yerleştirdiği ve içinde Tevrat'tan metinler bulunan kutucuk.

<span class="mw-page-title-main">İbraniler</span> Orta Doğulu bir eski Sami halkı

İbraniler, Sümer'in dağılışından sonra göçebe olarak Kenan'a yerleşmiş ve belli bir inanç sistemi yaratıp İsrailoğulları olarak ortaya çıkmış, Antik İbranice konuşan bir antik Sami milletidir.

<span class="mw-page-title-main">Beytüllahim</span> Filistinde bir şehir

Beytüllahim (Arapça: بيت لحم,

Gnostisizm Antik Mısır hermetizmini, Antik Yunan ezoterizmini, İbrani geleneklerini, Zerdüştçülüğü, bazı Doğu geleneklerini ve dinlerini, Hristiyanlığı eklektik bir tutumla sentezleyen, birçok tarikâtın benimsediği mistik felsefeye verilen genel addır. Daha açık bir ifade ile Gnostisizm, hakikatin bilgisine ilham keşf ve sezgi ile ulaşılacağını savunan mistik bir felsefi düşüncedir.

<span class="mw-page-title-main">El-Halil</span>

El-Halil (Arapça: الخليل, romanize:

Hadad, Haddad, Adad ; Kenan ve eski Mezopotamya dinlerinde fırtına ve yağmur tanrısıydı. Ebla'da MÖ 2500'de "Hadda" olarak tasdik edildi. Haddad Levant'tan Amoritler tarafından Mezopotamya'ya tanıtıldı ve burada Akad tanrısı Adad olarak tanındı. Adad ve Iškur genellikle Hurri tanrısı Teshub için kullanılan sembolün aynısı olan logogram 𒀭𒅎 dIM ile yazılır. Hadad ayrıca Pidar, Rapiu, Baal-Zephon veya genellikle basitçe Ba'al olarak da adlandırılırdı, ancak bu unvan diğer tanrılar için de kullanılıyordu. Boğa, Hadad'ın sembolik hayvanıydı. Sakallı görünüyordu, "boğa boynuzlu" bir başlık takarken sık sık bir sopa ve şimşek tutuyordu. Hadad, Yunan Zeus, Roma tanrısı Jüpiter ve Hitit fırtına tanrısı Teshub ile eşitlendi.

<span class="mw-page-title-main">Yehova</span> יהוה (YHVH)nin Adonayın sesli harfleriyle transliterasyonlarından biri

Yehova/Yehovah, Tanah'ta bahsi geçen Tanrı'nın adının (יְהֹוה) olası bir telaffuz şeklidir. İsmin orijinali İbranice 4 adet sessiz harften oluşur ve orijinal İbranice metinlerde 6 bin 828 defa YHVH kullanımı yer alır.

<span class="mw-page-title-main">YHVH</span> Y-H-V-H (יהוה‬), İbrani Kutsal Kitabında İsrailin Tanrısının dört ünsüz harften oluşan özel adı

Tanah'ta YHVH veya Tetragrammaton, İsrailoğulları'nın Tanrısına atıfta bulunmak için kullanılan dört harfli İbranice ifadedir. İbranicenin sağdan sola yazılımından dolayı bu dört harf He (ה) + Vav + (ו) He + (ה) Yod (י) şeklinde sağdan sola yazılır. İsmin yapısı ve etimolojisi hakkında hâlâ ortak fikir birliği olmamakla beraber nasıl telaffuz edildiği de bilinmemektedir, fakat neredeyse evrenselleşmiş iki form olan Yahveh ve Yehova formları kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Babil Sürgünü</span> Yahudi tarihinde eski Yahuda Krallığından bir dizi insanın Babilde esir olduğu dönem

Yahudi tarihinde Babil Sürgünü veya Babil Esareti, MÖ altıncı yüzyılda Antik Yehuda Krallığı'nın Yeni Babil İmparatorluğu tarafından Kudüs'ün düşmesinin ardından Yahudilerin esir düşüp topluca Babil'e sürüldüğü bir esaret dönemidir. Sürgün dönemi, MÖ 538'de Babil'in Persler tarafından alınması ile resmen sona ermiştir. Pers Kralı Büyük Kiros, Yahudilerin yeniden Kenan'a geri dönmelerine izin vermekle beraber, Yahudilerin yıkık mabedini bizzat inşa ettirmiştir. Bu yardımından ötürü Büyük Kiros, günümüzde hâlen Yahudiler tarafından övgü ve minnetle bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">Sollefteå</span>

Sollefteå, İsveç'in orta-doğu kuşağında bulunan bir kenttir. Şehir, Baltık Denizi'nin bir bölümü olan Botni Körfezi kıyılarına yakın bir yerde kuruludur.

<span class="mw-page-title-main">Kürdistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Kürdistan'daki Yahudiler'in tarihi, eski çağlardan beri İran'ın bir kısmını, Kuzey Irak'ı, Ermenistan'ı, Suriye yaşayan Yahudiler'e denir. Kültürleri ve giyim tarzları Müslüman Kürtler'e benzer. 1940 ve 50'lerde İsrail'e yapılan göçlere kadar kapalı bir toplum olarak yaşadılar.

<i>Basileus</i> Tarihte çeşitli monarşilerde kullanılan ve kral ya da imparator gibi anlamlara gelen Grekçe kökenli bir terim

Basileus , tarihte çeşitli monarşilerde kullanılan ve kral ya da imparator gibi anlamlara gelen Grekçe kökenli bir terim.

<span class="mw-page-title-main">Yehuda (Yakub'un oğlu)</span> Yakubun oğlu

Yehuda, Yehuda kabilesinin ve ardılı olan Yehuda Krallığı'nın kurucusu olan İbrani ata ve liderdi. Yakub'un oğlu, İshak'ın torunu, İbrahim'in ise büyük torunudur. Yehuda hakkında ilk defa Tanah'ın Yaratılış Kitabı'nda bahsedilirken, Yehuda'nın soyundan gelenlere de "Yehuda'nın soyundan" anlamına gelen Yehudi/Yahudi denilmiştir. Gelecek asırlarda Yehuda ve İsrail Krallığı'nı yönetecek Davud ve Süleyman da, MS 1'inci asırda Mesih olduğuna inanılmış ve Hristiyanlığı kurmuş Nasıralı İsa da yine Yehuda'nın soyundan gelmiştir.

Amoraim, Sözlü Tora'nın öğretilerini "söyleyen" veya "anlatmış" olan, MS 200 ile 500 yılları arasındaki Yahudi bilginlerine atıfta bulunur. Bu bilginler öncelikle Babil ve İsrail Diyarı'nda yaşamaktaydı. Bilginlerin yasal tartışmaları ve tartışmaları sonunda Gemara'da kodlandı. Amoraim, Tannaim'i takip eder. Tannaim, kodlanmamış sözlü geleneğin doğrudan aktarıcılarıydı; Amoraim, ilk kodifikasyonundan sonra sözlü yasayı açıkladı ve netleştirdi.

Bir Savora, Yahudi hukukunda ve tarihinde Amoraim döneminin sonundan Geonim'in başlangıcına kadar yaşayan önde gelen hahamlardan her birini belirtmek için kullanılan bir terimdir. Bir grup olarak, Rabeinu Sevorai veya Rabanan Saborai olarak da anılırlar ve Talmud'a mevcut yapısını vermede büyük rol oynamış olabilirler. Modern bilim insanları aynı zamanda Gemara'daki atfedilmemiş ifadelerin yazarları için çoğul Stammaim terimini kullanırlar.

Rishonim, Şulhan Aruh'un yazılmasından önceki ve Geonim'i takip eden çağda, yaklaşık olarak 11. ila 15. yüzyıllar arasında yaşayan önde gelen hahamlar ve poskim'di. Şulhan Aruh'tan sonraki haham bilginleri genellikle acharonim ("ikincisi") olarak bilinir.