Doğu Anadolu Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu topraklarındaki konumunda doğuda yer alması nedeniyle Birinci Coğrafya Kongresi tarafından 1941 yılında böyle isimlendirilmiştir. Ülkenin, nüfus yoğunluğu ve nüfusu en az olan bölgesidir. Bunda bölgenin yüzölçümünün büyük olması başlıca etkilerindendir.
Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Güneydoğu Torosların güneyinden Suriye sınırına kadar olan yerleri kaplar. Bölge doğu ve kuzeyden Doğu Anadolu Bölgesi, batıdan Akdeniz Bölgesi, güneyden Suriye ve kısa bir sınırla da Irak ile çevrilidir.
Akdeniz Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu'nun güneyinde Akdeniz kıyısı boyunca uzanır. Genişliği 120–180 km arasında değişir. Batı ve kuzey batısında Ege Bölgesi, kuzeyinde İç Anadolu Bölgesi, doğusunda Güneydoğu Anadolu Bölgesi, güneyinde ise Akdeniz bulunur. Güneydoğudan Suriye ile komşudur. Türkiye'nin başka bölgelerinde olduğu gibi Akdeniz Bölgesi'nde de bölge sınırları ile yönetim birimleri olan illerin sınırları tümüyle çakışmaz.
Karadeniz Bölgesi, ismini Karadeniz'den alan, Sakarya Ovası'nın doğusundan Gürcistan sınırına kadar uzanan Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Gürcistan, Doğu Anadolu Bölgesi, İç Anadolu Bölgesi, Marmara Bölgesi ve adını aldığı deniz ile komşudur. Türkiye'deki bölgeler arasında büyüklük bakımından üçüncü sırada yer almaktadır, ayrıca doğu batı genişliği ve yerel saat farkı en fazla olan bölgedir. Karadeniz Bölgesi'nin en büyük ve gelişmiş şehirleri sırasıyla 1.371.274 nüfusuyla Samsun, ardından Trabzon ve Ordu'dur.
Ege Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. İsmini kıyısında olduğu Ege Denizi'nden alır. Ege ve İç Batı Anadolu olmak üzere iki bölüme ayrılır. Kuzeyde Marmara, doğuda İç Anadolu, güneyde Akdeniz bölgeleriyle ve batıda Ege Denizi'yle çevrilidir. Türkiye'nin en uzun kıyı şeridine sahip bölgesidir. Tarihi mekanlar çoktur. Efes Antik Kenti, Laodikya Antik Kenti, Sardis Antik Kenti, Stratonikenia Antik Kenti, Tralleis Antik Kenti, Blaundus Antik Kenti, Aizanoi Antik Kenti gibi birçok tarihi mekan vardır. Ege Bölgesi'nin iklimi Akdeniz İklimi'dir.
İç Anadolu Bölgesi, Anadolu'nun orta kısmında yer alan, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Türkiye'de gelişmiş bölgeler arasında yer alır. Konumu sebebiyle bu bölgeye "Orta Anadolu" da denir. İç Anadolu Bölgesi'nin yüzölçümü 151.000 km² olup bu alan Türkiye topraklarının %21'ini kaplar. Yüzölçümü bakımından Doğu Anadolu'dan sonra ikinci büyük bölgedir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi dışında diğer bölgelerin hepsiyle komşudur. Aynı zamanda Türkiye'nin "tahıl ambarı" olarak da anımsanır. İç Anadolu Bölgesi'nde toplam 13 il vardır.
Türkiye'nin coğrafi bölgeleri, 6 Haziran-21 Haziran 1941 tarihleri arasında Ankara'da toplanan Birinci Coğrafya Kongresi tarafından belirlenmiştir. Kongre ilk, orta ve lise müfredat programları ile okul kitapları, coğrafya terimleri ve coğrafi isimlerin yazılması, Türkiye Coğrafyası'nın ana hatları ve yerlerin adlandırılması üzerinde çalışmalar yapmak amacıyla toplanmıştı. Bu çalışmanın sonucunda Türkiye'nin üç tarafının denizlerle çevrilmiş olması, dağların Anadolu'nun iç kesimlerini kıyılardan ayırması, iklim, ulaşım ve bitki örtüsü gibi kriterler dikkate alınarak Türkiye'nin coğrafi bölgeleri belirlenmiştir. İdari sınırları baz alan Türkiye'nin İBBS'si ile karıştırılmamalıdır.
Norte (Kuzey) bölgesi, Portekiz'in Avrupa kıtasında bulunan 5 istatistiki bölgesinden biridir. Atlas Okyanusu kıyısında bulunan bölge ülkenin kuzeyinde yer alır. Lizbon'dan sonra Portekiz'in ikinci büyük şehri Porto bu bölgede yer almaktadır.
Marmara Bölgesi, Türkiye'nin 7 coğrafi bölgesinden biridir.
Rusya'nın federal bölgeleri, Rusya'nın federal bölümlerinin gruplandırılması sonucu oluşan bölgelerdir. Federal bölgeler, ek ya da daha yüksek düzeyde bir federal yapı olmayıp federal hükûmetin farklı federal bölümlerdeki faaliyetlerini organize etmekten sorumludurlar. Bölgelerin başında Rusya devlet başkanı tarafından atanan Rusya devlet başkanının tam yetkili temsilcileri bulunmaktadır. Bu kişiler her bir federal birimin başkanı ya da valisi üzerinde denetim yetkisine sahiptir.
Külot, kadınlar tarafından giyilen bir iç çamaşırı türüdür.
Don erkek ya da kadın iç giyiminde, cinsel organın olduğu bölgeyi örtme ve koruma amaçlı olarak kullanılan iç çamaşırlarının tümünün ortak ismi.
Tanzanya'da 25 şehir bulunmaktadır. Bunlardan Darüsselam, en büyük şehir, Dodoma ise başkenttir.
Moshi, Tanzanya'da bir şehirdir. Kent, Tanzanya'nın kuzeydoğusunda, ülkenin en büyük kentlerinden Arusha'nın yakınlarında, Kilimanjaro Dağı'nın eteklerindeki bir arazi üzerine kurulmuştur.
Tanga, Tanzanya'da bulunan bir şehirdir. Tanga Bölgesi'nin başkentidir. Ayrıca ülkenin en kuzeydeki limanıdır.
Tanganyika, 1916-1961 yılları arasında Birleşik Krallık tarafından Britanya imparatorluğunun parçası olarak yönetilen bölge. 1916 yılında Alman İmparatorluğu'nun toprağı, Alman Doğu Afrikası'nın parçası olan bölge Kraliyet Donanması ve Hint piyadeleri tarafından işgal edildi. 20 Temmuz 1922'de Tanganyika'nın Milletler Cemiyeti mandası olarak ilan edilmesiyle işgal hukuki statü kazandı. 1946 yılından itibaren Birleşmiş Milletler vesayet bölgelerinden biri olarak idare edildi. 1958-59 yıllarında bölgedeki ilk genel seçimler yapıldı; ertesi yıl iç işlerinde öz yönetim hakkı verildi, yeni seçimler düzenlendi. İki seçimi de Tanganyika Afrika Ulusal Birliği kazandı. 1961 yılında Tanganika Cumhuriyeti olarak bağımsız oldu.
Güney Bölgesi, Brezilya'daki beş büyük bölgeden biridir. Paraná, Santa Catarina ve Rio Grande do Sul eyaletini içerir. Güney Bölgesi, 576.779 km² ile Brezilya alanının sadece %6.77'sini oluşturuyor; bu onu beş bölgenin en küçüğü yapar. Nüfus 2014 yılında 29.016.114 olarak tahmin edilmiştir.
String, genellikle bazı ülkelerde iç çamaşırı ya da mayo olarak giyilen bir giysidir. Geleneksel törenler veya sporlar için de giyilebilir.
Kokurakita, Japonya'nın Kitakyushu kentinin yedi semtinden biridir. Semt, kentin ortasında yer almaktadır. Yüzölçümü 39,23 km² olan semtin nüfusu 2019 yılı itibarı ile 182.560'tır.
Umba safiri, 1962 yılında Tanzanya'nın Tanga bölgesi'nin Mkinga bölgesi'nin Umba Vadisi'ndeki Umba Nehri'nin kuzeyindeki Gerevi Tepeleri'nde keşfedilen benzersiz bir safir türüdür. Umba safirleri, dünyanın diğer bölgelerinde bulunan safirlerde yaygın olmayan bir renklenme sergiler ve Umba Nehri'nin alüvyon yataklarından elde edilir.
