İçeriğe atla

Tang'ın Karaşehir seferi

Tang'ın Karaşehir seferi ya da Çin kaynaklarında bilinen adıyla Yanki ("Agni" adının Sanskritçeden translitere hâlidir), Batı Göktürk Kağanlığı'nın bir derebeyi olan ve Tarım Havzası'ndaki Sincan'da konumlanmış olan Karaşehir Budist Krallığı'na karşı Tang hanedanı Li Şimin'in düzenlediği askerî seferdir. İlk sefer, 644'te Tang ordu komutanı ve Anksi Protekratlığı'nın muhafızı Guo Şiaoke tarafından düzenlenmiş, bu muharebede Batı Göktürkleri ile ittifak hâlinde olan bu vaha devletçiği Tang ordusuna mağlup olmuştur. Bunun sonucunda, Karaşehir Tang Hanedanlığı himayesine girmiştir. İkinci sefer ise, 648'de Tang generali Ashina She'er tarafından komşu krallık olan Kuçar'ya düzenlenen harekâtın bir parçası olarak gerçekleştirilmiştir.

Arka plan

632'de Karaşehir, Tarım Havzası'nda Tang Hanedanlığı'na bağımlı bir krallıktı.[1] Komşu krallıklar olan, Yerkent Hanlığı 635'te ve öncesinde Kaşgar ve Hotan kent devletleri de Tang'ın egemenliğini kabul etmişti.[2] Karaşehir, Fars kültürü, Budizm ve Afganistan'dan doğan Greko-Budist etkinin hissedildiği bir yerdi.[3]

Çin'in Orta Asya'da izlediği yayılmacı politika Karaşehir'in yöneticilerini rahatsız etmekteydi. Turfan'daki şehir devletlerinin Çin tarafından işgali, Karaşehir'i doğrudan Çin tehdidi ile karşı karşıya getirdi.[1]

644 seferi

Karaşehir, Tang Hanedanlığı'na olan bağlılığını bozarak, önceki hamisi ve evlilik yoluyla ittifak kurduğu Batı Göktürk Devleti'ne tabiiyetini açıkladı. Kuçar, her ne kadar Tang'a tabî bir krallık olsa da, 644'teki Karaşehir İsyanı'nı destekledi. Bu durum Tang sarayında endişeye neden oldu. Sonrasında, Kuçar Krallığı'nın da Çin'e bağlılığını bozmasıyla Tang Hanedanlığı'nın bölgedeki hakimiyeti iyice sarsıldı. Çin imparatoru, bu duruma karşı Guo Şiaoke komutasındaki orduyu, Karaşehir üzerine gönderdi. Ordunun başında bulunan Şiaoke, Anksi Protekratlığı'nın muhafızlığını üstlenen yüksek rütbeli bir askerdi.[1] Eski Karaşehir kralının kardeşi Long Lipoçun da, Tang'a sığınarak Şiaoke komutasındaki ordunun kılavuzluğuna atandı. Şiaoke, Karaşehir'e karşı ani bir baskın planladı. Yıldız olarak bilinen mevkiden şehir içine doğru ilerleyecek bu baskın, sabaha karşı gerçekleştirildi.[4] Baskın sonrasında kent düştü ve kral Long Tokıçı, şehri koruyan hendeklerden yüzerek karşıya geçmeyi başaran Çinli askerler tarafından yakalandı. Şiaoke, Long Lipoçun'u yeni hükümdar olarak tayin etti. Savaş sırasında Batı Göktürkleri şehre yardım için 5.000 atlı asker gönderdi. Ancak onlar şehre Tokıçı yakalanıp Tang ordusu kenti terk ettikten üç gün sonra ulaşabildiler. Bunun üzerine Göktürk kuvvetleri, Şiaoke'nin kuvvetlerini takip ettiler ancak Tang ordusu tarafından yenilgiye uğratıldılar. Buna rağmen, Karaşehir'e yerleşen Göktürkler bölgeye bir tudun atayarak, bölgeyi Batı Göktürk Kağanlığı'nın toprağı ilan ettiler. Ancak, bölgeye atanan tudun, Li Şimin'in tehditleri üzerine buradan ayrıldı. Tudunun şehirden ayrılmasıyla, Apo'anaçi kendini bölgenin kralı ilan ederek, Batı Göktürklerine bağlılığını bildirdi.

648 seferi

Aslen bir Türk olan ve Türklerin hükümdar uruklarından olan Aşina'nın mensubu olan Aşina She'er, 648'de Tiele Türklerinden oluşan 100.000 kişilik bir orduyla Kuçar şehrini kuşatmıştır. Tang'ın bu seferinde Karaşehir'e doğrudan bir saldırı olmasa da, şehrin Türk kralı Tang ordusu ile karşılaşmaktan çekindiği için başkentten ayrılarak ülkenin doğu sınırlarına kadar çekilmiştir. Tang ordusu, kralı takip ederek yakalamıştır. Apo'anaçi yakalandıktan sonra idam edilmiştir. Böylece, Şiannaçun Karaşehir'in yheni kralı olarak ilan edilmiştir.[1]

Sonrası

Bu yenilgi sonrası Karaşehir, Kuçar, Hotan ve Kaşgar ile birlikte Tang İmparatorluğu'nun batıdaki barışçıl dört yönetim biriminden biri olarak tanımlanmıştır. 658-659'da bu devletçiklerin özel bir idare tertibi olan Anksi Protekratlığı'nın ana karargâhı hâline getirilmiştir. Bununla birlikte, 648-658 arasında Karaşehir'de Tang ordusunun konuşlu olup olmadığı açık değildir. Tang, 670'te Tibetlilerin Tarım Havzası'nı işgaliyle Karaşehir'i kaybetmiştir. Karaşehir'in geri alınması, 692'de Tarım Havzası'nın yeniden Tang hakimiyetine girmesiyle mümkün olmuştur. Bununla birlikte bu coğrafya, daha sonra da Tibetlilerin eline geçmiş, 760'ta Tibetlilerin Gansu Koridoru'nu ele geçirmesiyle Karaşehir ve Tang arasındaki bağlantı kopmuştur.

Kaynakça

  1. ^ a b c d Wechsler 1979, s. 226.
  2. ^ Wechsler 1979, s. 228.
  3. ^ Grousset 1970, ss. 96-99.
  4. ^ Grousset 1970, s. 99.

Bibliyografi

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bilge Kağan</span> İkinci Göktürk Kağanlığının 4. Kağanı

Bilge Kağan Resmi unvan: "Tengriteg Тengride bolmuş Türk Bilge Kağan" :Tanrı gibi gökte olmuş Türk Bilge Kağanı İkinci Göktürk Kağanlığı'nın kağanlarındandır. Türk tarihinin en önemli figürlerinden biri olarak değerlendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Kaşgar</span> Doğu Türkistanda bir şehir

Kaşgar, Çin'de Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin batısında yer alan tarihi bir vaha şehridir.

Çaç veya Şaş Taşkent çevresinde eski bir kent devleti. Zhao Wu dokuz soyunun biri.

<span class="mw-page-title-main">An Luşan İsyanı</span> 755 yılında Çinin Tang hanedanlığına karşı ortaya çıkan geniş çaplı ayaklanma.

An Luşan İsyanı, Çin'de Tang Hanedanı döneminde, 16 Aralık 755'ten 17 Şubat 769'a kadar sürmüş, büyük toplumsal kargaşa ve huzursuzluk ortamına neden olan ayaklanma General An Luşan'ın Kuzey Çin'de kendi imparatorluğunu ilan etmesiyle başladı. An Luşan Yan Hanedanlığını kurarak ayaklanmayı ilan etti. Onun kendi oğlu tarafından öldürülmesiyle vekili ve yol arkadaşı Shi Sming ve oğlu mücadelesini devraldı ve devam ettirdiler. İsyan üç Tang imparatoru döneminde devam etti. Tang hanedanına sadık aileler ve onların karşısında yer alan aileler ile isyan büyüdü. An Luşan Arap, Göktürk ve Sogdluları da etkileyerek kendi saflarına çekti. İsyan sonrası büyük bir kargaşaya, dev kayıplara ve geniş bir sahada yıkıma neden oldu. Tang Hanedanı zayıfladı ve batı Çin üzerindeki hakimiyetini kaybetti. 742 yılı başlarında, Asya 13 yıl süren bir kaos dönemindeydi. Bölgedeki imparatorlar büyük ayaklanma, devrim, hanedan değişikleriyle çalkalanıyordu. Bu yılda doğu steplerinde Türk-Sogd etkisiyle 744 yılında Uygur Kağanlığı kuruldu. Bu İpek Yolunu kullanan tacirler ve gezginler aracılığıyla samimi ilişkiler arttı. Abbasiler Horasan'da başlattıkları isyan sonucunda Emeviler'e son vermiş ve Abbasi Halifeliğini kurmuşlardı. Batıda genişlemek isteyen Tang hanedanlığı müslüman Araplar ve Karluk Türkleriyle Talas Muharebesi'ne girmiş ve muharebeyi kaybetmişti. Bu arada güneyde Nanzo Krallığına karşı yapılan sefer etkisiz olmuştu. Aynı zamanlarda Tibet üzerine yapılan sefer görece daha başarılı olmuştu, bu sefer ile Tibetlilerin orta Asya toprakları ele geçirildi. 755 yılında Tibet imparatorunun suikasta uğramasıyla Tang imparatorluğu zaferini sağlamlaştırdı. Bu arada Türk bir general imparatorluk içerisinde güçlü bir pozisyona gelmişti.

İl ya da İllig Kağan, Pinyin: xiélì kěhàn, Wade-Giles: hsieh-li k'o-han, Baghatur Shad, kişisel adları; Ashina Duobi/To-pi, 621-630 yılları arasında kağanlık yapan Doğu Göktürk Kağanlığı’ nın son hükümdarıdır. Yami Kağan' ın oğludur.

Bolçu Muharebesi, 711'de Göktürk Kağanlığı ile Türgişler öncülüğündeki ittifak kuvvetleri arasında gerçekleşen muharebedir. Muharebe, kesin Göktürk zaferiyle sonuçlanmıştır.

Tang Hanedanı'nın ordusunun önemli bir bölümü, Çin kaynaklarında "Tujue" olarak adlandırılan Türk savaşçılardan oluşmuştur. Kuzey Çin'deki Tang elitleri Türk kültürüne aşinaydır. Bu durum, Türk savaşçılarının Tang ordusuna katkı sağlamasında önemli bir etmendir. Tang İmparatoru Li Shimin, "Kutsal Kağan" unvanını benimsemiş ve devletini kozmopolit bir kültürün üzerine inşa etmiştir. Li, düzenli olarak askeri kadrolar ihdas etmiş ve Türk kökenlilerin ordu içerisinde istihdam edilmesini desteklemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tang'ın Batı Türklerine seferi</span>

Tang'ın Batı Türklerine Seferi, Çin kaynaklarında Batı Tujue olarak bilinen Batı Göktürk Kağanlığı topraklarına 7. yüzyılda Tang Hanedanı tarafından düzenlenen seferdir. Tang Hanedanlığı, henüz sefere karar kılmadan önce; Doğu ve Batı Göktürk devletleri arasındaki rekabetten yararlanarak; bu iki devletin gücünü ciddi şekilde zayıflatmıştır. İmparator Taizong, Çin ordusunu Göktürklerin batı kanadında bulunan topraklar olan; 640'ta Karahoca, 644'te Karaşehir ve 648'de Kuçar'a sevk etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İrtiş Nehri Muharebesi</span> askeri çatışma

İrtiş Nehri Muharebesi, 657'de Tang Hanedanlığı'nın general Su Dingfang yönetimindeki ordusu ile Batı Türklerinin kağanı İl-Kullıg İşbara Kağan arasında yaşanan savaştır. Savaş, Tang sınır kentlerine yapılan Türk saldırılarından bunalan Çin tarafından Uygurların da desteğiyle oluşturulan Birleşik Çin ordunun düzenlediği seferin bir parçasıdır. Savaş Altay Dağları yakınındaki İrtiş Nehri boyunda meydana gelmiştir. İl-Kullıg Kağan, İli Nehri'nde İl-Kullıg Kağan Çinli piyadelerden ve Uygur süvarilerinden müteşekkil 10 bin kişilik Tang ordusunu ablukaya aldı. Su Dingfang ön cepheye piyadeleri yanaşık düzen ile yerleştirdi, ön cephede bulunan piyadeler yana açılınca dinlenmiş atlara sahip Uygurlar hızla ileri atılıp saldırıya geçtiler. Uygurlar, Türk süvarilerini dağıttılar ve çoğunu da kılıçtan geçirdiler. İl-Kullıg'a sadık Türk boyları teslim olmuş ve Taşkent'e doğru çekilen İl-Kullıg ertesi gün yakalanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tang'ın Doğu Türklerine seferi</span>

Tang Hanedanlığı tarafından tehdit olarak algılanan İllig Kağan'a karşı; Seyanto Hanlığı ile kurulan ittifak ordusuyla Doğu Göktürk Kağanlığı üzerine yönelen askerî seferdir.

<span class="mw-page-title-main">Wei Nehri Antlaşması</span>

Wei Nehri Antlaşması, Doğu Göktürk Kağanlığı ile Tang Hanedanı arasında yapılan barış antlaşmasıdır. Antlaşma, Tang hükümdarının Doğu Göktürklere ödemek zorunda kaldığı yüklü tazminat nedeniyle Çin kaynaklarında "Wei Nehri Utancı" adıyla anılmaktadır. Anlaşmanın sonucunda Türk kağanı İllig Kağan kazançlı olarak görülse de; Doğu Göktürklere sığınan Sui Hanedanı üyelerinin geri verilmesini içeren bu antlaşma Doğu Göktürklerin, Tang'a karşı siyasi üstünlüğünü bitirmiştir.

Bayırku seferi, Kapgan Kağan'ın Dokuz Oğuzlardan Bayırkular üzerine düzenlediği ve zaferle sonuçlandırdığı son seferidir.

Ming Şa Savaşı, 17 Ocak 707 tarihinde Kapgan Kağan komutasındaki Göktürk ordusu ile Çaça Sengün komutasındaki Tang ordusu arasında gerçekleşmiş bir savaştır.

Tun Bağa Tarkan 779—789 yılları arasında Uygur Kağanlığı'nı yöneten kağan. Uygur tarihindeki ilk siyasi darbe ile başa gelmiş ve kağanlığı yöneten Yaglakar uruğunun hâkimiyetine son vererek, Göktürk asilzadelerinden Aşide Beŋü ve Tonyukuk gibi devlet adamlarının nesli olan Arslanlar (Aşide) uruğu Uygur tahtını ele geçirmiştir. Ancak Yaglakar uruğundan bir kağan tarafından evlat edinildiği için Çin kaynaklarında Yaglakar uruğuna mensup olduğu kayıtlıdır.

Tang'ın Karahoca seferi ya da Çin kaynaklarında bilinen adıyla Gaochang, 640'ta Tang Hanedanlığı imparatoru Li Şimin'in emriyle Tarım Havzası'ndaki Karahoca vaha devletçiğine düzenlenen askerî harekâttır. Sincan bölgesindeki Turfan üzerinde kurulu bir vaha devletçiği olan Karahoca, Batı Göktürk Kağanlığı ile kurduğu ittifak uyarınca Göktürk askerleri tarafından korunmaktaydı. Ancak, Tang güçlerinin devletçiğe ulaşmasıyla Göktürk askerleri geri çekildi ve Karahoca'nın kralı Tang'a teslim oldu. Böylece, Karahoca Tang Hanedanlığı'nın himayesi altına girdi.

Tang'ın Batı Göktürk Kağanlığı'nı ele geçirmesi veya Çincede bilinen adıyla Batı Tujue'nin fethi, Tang Hanedanlığı generallerinden Su Dingfang komutasındaki Çin ordusunun Batı Göktürk Kağanı İl-Kullıg İşbara Kağan üzerine yürüdüğü askerî sefere verilen addır. Tang'ın Batı Türklerine seferleri, Batı Türklerinin Tarım Havzası'ndaki müttefiki olan Karahoca'nın 640'ta Tang ordusu tarafından işgaliyle başlamıştır. Tang Hanedanlığı himayesini kabul eden birçok vaha devletçiği, Tang'ın askerî emellerinden kuşkuya düşerek, 7. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren Tang yerine Batı Göktürk Kağanlığı'na bağlılığını bildirmiştir. Karahoca'dan sonra Orta Asya'daki yayılmacı siyasetini sürdüren Tang Çini, 644'te Karaşehir Seferi ile Karaşehir Krallığı'na, 648'de ise Kuçar Seferi ile Kuçar Krallığı'nı topraklarına katmıştır. Su Dingfang komutasında Batı Göktürklerin üzerine gönderilen ana ordu; Dingfang tarafından Türk kökenli komutanlar Böri Şad ve Bağa Şad yönetiminde iki kol orduya ayrılmıştır. Ayrıca, Tang ordusu; Sir-Tarduşlara karşı Uygurların başlattığı isyana Tang'ın destek vermesinin ardından kendisiyle müttefik olan Uygurların atlı birliklerini de takviye olarak Büyük Tang Ordusu'na kabul etmiştir. Tang ordusu ile İşbara Kullug arasında yapılan İrtiş Nehri Savaşı'nı kaybeden Batı Göktürkler; bölgedeki egemenliklerini de kaybetmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Tang'ın Kuçar seferi</span>

Tang'ın Kuçar seferi, Tang Hanedanı emrindeki Türk asıllı bir komutan olan Aşina Şer tarafından Tarım Havzası'ndaki Kuçar vaha devletçiğine düzenlenen askerî seferdir. Kuçar'ın Tang'a bağlılığını bildirmeyerek Batı Göktürk Kağanlığı ile yakınlaşması, bu seferin en önemli nedenidir. Sefer, 648'de başlamış ve 19 Ocak 649'da sona ermiştir. Aksu'daki 40 gün süren bir kuşatmanın ardından Kuçar kuvvetleri yenilgiyi kabul ederek, teslim olmuştur. Kuçar askerleri, Batı Göktürk Kağanlığı'nın desteğiyle krallığı yeniden kurmayı denediyse de, bu yeni isyan hareketi de Tang ordusu tarafından bastırılmıştır.

Tang imparatoriçesi Wu Zetian'ın kurduğu Zhou Hanedanlığı ve İkinci Göktürk Kağanlığı arasındaki savaşlar 693 yılında Kapgan Kağan ve Aygucı Tonyukuk'un Büyük Kuzey Çin akını ile başlamıştı. Bu Göktürk - Tang savaşının çeşitli nedenleri vardı. Bunların başında Kapgan Kağan'ın devleti güçlendirip büyütme isteği geliyordu. Kapgan Kağan'ın bir kızını Wu Zetian'ın yönetimden uzaklaştırdığı Tang Hanedanı'ndan bir prensle evlendirmek istemesi, ancak Wu Zetian'ın bu isteği geri çevirip kendi ailesinden birini güvey adayı olarak göndermesi savaş için yeterli gerekçeyi yaratmıştı. Yapılan birçok akından sonra 701 ya da 702 yılında yani Kül Tigin 16 yaşındayken, Göktürk ordusu Kuzey Çin'deki Kansu bölgesinin kuzeydoğusuna bir akın düzenledi. Lev Nikolayeviç Gumilyov ile Giraud bu akının Maveraünnehir'e yapıldığını ileri sürmektedirler ancak bu seferin Kansu - Ordos'a yapıldığı açıktır.Bu sefere Kül Tigin ve Bilge Şad da katılmışlardı. Orhun Yazıtları'nda Iduk Baş olarak geçen yerde Göktürk ordusu, Ong Tutuk komutasındaki beş tümenlik bir Zhou ordusuyla savaştı. Kül Tigin yaya olarak saldırdı, Ong Tutuk'un silahlı kayınbiraderini kendi elleriyle tutup (yakalayıp) Kapgan Kağan'a sundu. Ardından Zhou ordusu bozguna uğratılarak yok edildi. Bu savaştan sonra altı yıl boyunca büyük çarpışmalar yapılmamıştır ancak küçük çaplı akınlar sürdürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Batıyı Pasifize Etme Genel Himayesi</span>

Batıyı Pasifize Etme Genel Himayesi, MS 640-790 yılları arasında Tang Hanedanı tarafından Tarım Havzası'nı kontrol etmek için kurulan bir himaye idi. Merkezi ilk olarak şimdi Turfan olarak bilinen Xi ilinde kuruldu, ancak daha sonra Kuçar'a kaydırıldı ve dönemin çoğunda orada bulunuyordu. Kuçar, Hotan, Kaşgar ve Karaşehir'deki Dört Anxi Garnizonu, 648 ile 658 yılları arasında batı himayesine garnizon olarak yerleştirildi. 659'da Soğdya, Fergana, Taşkent, Buhara, Semerkant, Belh, Herat, Keşmir, Pamirler, Toharistan ve Kabil, İmparator Gaozong komutasındaki himayeye teslim oldu. An Luşan İsyanı'ndan sonra, Tibet İmparatorluğu tarafından başkent Chang'an ile iletişimi kesildikten sonra bile bölgeyi ve dört garnizonu savunan Guo Xin'e genel vali makamı verildi. Himayenin son beş yılı, tarihinde belirsiz bir dönem olarak kabul edilir, ancak çoğu kaynak, koruyuculuğun son kalıntılarının ve garnizonlarının 790 yılında Tibet güçleri tarafından yenilgiye uğratıldığı ve Orta Asya'da yaklaşık 150 yıllık Tang etkisinin sona erdiği konusunda hemfikirdir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Asya'daki Tang istilası</span>

Orta Asya'daki Tang istilası, Tang Hanedanı'nın MS 7. yüzyılda ve daha az bir dereceye kadar olmak üzere 8. yüzyılda Tarım Havzası'ndaki Gobi Çölü boyunca Orta Asya'ya doğru yayılışıdır. Başta Göktürk Kağanlığı'na ve Seyanto Hanlığı'na karşı olmak üzere aynı zamanda Tarım Havzası'nın diğer devletlerine karşı savaşlar yapıldı. Bu yayılış sabit değildi; örneğin, Tanglar, 680'lerde Tarım Havzası'nın kontrolünü geçici olarak Tibetlilere kaptırdı ve Gobi'nin kuzeyindeki yayılışları 682'de engellendi. İmparator Taizong'un askeri başarısı, kısmen Çin'de gelişmiş silahlar da dahil olmak üzere ordu içinde başlattığı reformların bir sonucuydu. İmparator süvarinin gelişimine özellikle önem verdi, bu çok önemliydi çünkü Çinli olmayan rakipleri atı savaşta etkin bir şekilde kullanmaktaydılar.