Tabora Taarruzu
| Tabora Offensive | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| the Doğu Afrika Harekâtı ve I. Dünya Savaşı | |||||||||
 Tabora Taarruzu haritası | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
| |||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
 Charles Tombeur Frederik-Valdemar Olsen Philippe Molitor Charles Crewe |  Kurt Wahle[1] Max Wintgens[2][a] Erich von Langenn-Steinkeller[2] | ||||||||
| Güçler | |||||||||
| Force Publique: - 12,000 asker[b] Lakeforce:- 2,800 asker - 10,000 hamal[c] | Schutztruppe: - y. 8,000 asker[d] - Bilinmeyen sayıda hamal | ||||||||
Tabora Taarruzu (Nisan-Eylül 1916[1]), Birinci Dünya Savaşı'nda Doğu Afrika Harekâtı'nın bir parçasıydı. Alman Doğu Afrikası'na yönelik bir İngiliz-Belçika saldırısıydı ve Alman Doğu Afrika'sının (günümüz Tanzanya) kuzeybatısındaki Tabora Muharebesi ile sona erdi. Belçika Kongo kuvvetleri, Alman Doğu Afrika sınırını geçti ve liman şehri Kigoma ile Tabora şehrini (Alman kolonisinin iç kesimlerindeki en büyük kasaba) ele geçirdi. Ağustos ayında, Güney Afrikalı Tuğgeneral Crewe komutasındaki daha küçük bir Göl Kuvvetleri, Uganda'dan paralel bir saldırı başlattı ve Tabora'yı ele geçirmeyi hedefledi.[e][5] Urundi bölgesi Belçika askeri işgali altındaydı ancak Müttefiklere önemli Tanganjikabahn demiryolunun kontrolünü verdi.[6][7]
Prelüd
Doğu Afrika'daki Alman kolonisi tarafsız Belçika Kongosu için bir tehdit oluşturuyordu, ancak Belçika hükûmeti Afrika'daki tarafsızlığını sürdürmeyi umuyordu. Force Publique, Tanganyika Gölü'ndeki Alman gemilerinin Mokolobu limanını ve ardından bir hafta sonra Lukuga karakolunu (yakında Albertville olarak anılacak) bombaladığı 15 Ağustos 1914'e kadar bir savunma stratejisi benimsemek zorunda kaldı.[8][9] 24 Eylül 1914'te Almanlar Kwijwi Adası'nı işgal ederek Kivu Gölü'nün kontrolünü ele geçirdiler.[10] 23 Ekim 1914'te Hedwig von Wissmann[f] gemisi Mtoa yakınlarındaki Tanganyika Gölü'nde Belçika Alexandre Delcommune'u batırdı.[11] Aynı yılın Kasım ayında, iki Alman gemisi Tanganjika gölü vapuru Cecil Rhodes'a çıktı ve onu batırdı.
İngilizlerin Alman Doğu Afrika'sının kuzeydoğu bölgesine saldırması ve 1914'te Tanga'ya çıkarma yapmasının ardından, koloninin batısı, 1915'te Alman komutanlığı tarafından bir harekât sahası olarak daha acil görüldü. General Lettow-Vorbeck'in batıyı kontrol etmeye yönelik üç hayati stratejik çıkarı vardı; Kigoma'daki merkez demiryolunun başı olan Tanganyika Gölü'nün navigasyonu ve Neu Langenburg bölgesindeki ordunun ana gıda kaynaklarının güvenliği.
Tanganyika Gölü'nün kontrolü yeniden ele geçiriliyor
Mart 1915 gibi erken bir tarihte General Charles Tombeur, Belçika hükûmetinden küçük bir filo, bir denizaltı ve deniz uçakları istedi; başlangıçta Belçika bakanı Jules Renkin bu talebi reddetti, ancak Haziran ayında İngilizler, gölün kontrolünü yeniden ele geçirmeleri için Belçikalıları desteklemeyi taahhüt etti. Güney Afrika'ya ve oradan demiryolu ve nehir yoluyla Afrika ormanlarından sürüklenerek Tanganyika Gölü'ne nakledilen iki İngiliz motorlu teknesi HMS Mimi ve Toutou, Aralık 1915'in sonlarında göle indirildi.[12] Kraliyet Donanması, Force Publique ve Kaiserliche Marine unsurları arasında iki deniz çatışması gerçekleşti. İlk eylemde, 26 Aralık 1915'te Kingani hasar gördü ve yakalandı ve HMS Fifi oldu. Şubat 1916'nın başlarındaki ikinci eylemde, küçük filo [g] Hedwig von Wissmann (gemi)'ı mağlup etti ve batırdı. Alman İmparatorluğu gölde üçüncü büyük ve ağır silahlı bir gemi olan Graf von Goetzen'i tutuyordu.[h] Force Publique, 10 Haziran 1916'da Albertville yakınlarındaki batı kıyısındaki Belçika hava üssünden, Kigoma limanında oturan Graf von Goetzen'e bombalı saldırı için amfibi uçaklar (Short Admiralty Type 827 uçakları) gönderdi.[i] [13] Graf von Goetzen, Belçika'nın yüzer uçaklarından birinin saldırısına uğradı, ancak ciddi hasar görmedi. Göldeki savaş bu aşamada çıkmaza girmişti. Ancak karadaki savaş, Temmuz 1916'da demiryolu bağlantısını kesen ve Kigoma'yı tamamen izole etmekle tehdit eden Müttefiklerin lehine ilerliyordu.
Ruanda,Urundi ve Kigoma'nın ele geçirilmesi
Nisan 1916'da Force Publique'in iki kolu Tabora'ya doğru ilerledi. Albay Molitor komutasındaki ilk birlik (Nord Tugayı), Kivu Gölü'nün kuzeyindeki Almanya Doğu Afrika sınırını geçerek 6 Mayıs 1916'da Kigali'yi işgal etti. Mayıs 1916'da Ruanda'nın Belgo-Kongo kuvvetleri tarafından fethinden sonra tugay 24 Haziran'da Biharamulo'ya ilerledi. 2 Temmuz'da Kato'da yaşanan kanlı çatışma da dahil olmak üzere Ussuwi bölgesindeki şiddetli çatışmaların ardından 30 Temmuz 1916'da Mwanza yakınlarındaki Victoria Gölü'ne ulaştı.[14] St. Michael 21 Ağustos 1916'da düştü.[15]
İkinci kol (Sud Tugayı) 6 Haziran'da Usumbura'yı ve 16 Haziran'da Kitega'yı işgal etti. Temmuz ayı başlarında Tanganyika Gölü'nün doğu kıyısı boyunca Usumbura'dan güneye doğru ilerlediler. Belçika gemisi Netta, kara saldırısını desteklemek için kuzeydoğu kıyısı boyunca yelken açtı; bu deniz varlığı, kıyı kasabaları Rumonge ve Nyanza'nın Schutztruppe tarafından terk edilmesine yol açtı. 18 Temmuz'da Kigoma'daki tahkimatlar iki Belçika yüzer uçağı tarafından bombalandı ve bir benzin deposu ateşe verildi. 19 Temmuz'da havadan fotoğraflar çekildi ve yerel halkı Müttefik birliklerinin gelişine hazırlamak için eski Ujiji kasabası üzerine Swahili dilinde basılmış havadan broşürler bırakıldı. Tugay Sud, 24 Temmuz'da Kasulu'daki kaleyi ele geçirdi. Graf von Goetzen'in Müttefiklerin eline geçmesini önlemek için General Lettow-Vorbeck geminin batırılmasını emretti.[j]
Notlar
- ^ Wintgens, tümgeneral Wahle komutasında bir Alman yüzbaşıydı.
- ^ Tombeur yönetimindeki Force Publique, Mayıs 1916'ya kadar saldırı için 719 Avrupalı ve 11.698 Afrikalı askeri konuşlandırmıştı.[3]
- ^ Mayıs 1916'da Lake Force, Force Publique'in "Nord Tugayı"nda görev yapmak üzere 5.000 hamal gönderdi.[3]
- ^ İngilizler, Nisan 1916'da Tabora, Mwanza, Kivu ve Ujiji arasındaki bölgede yaklaşık 373 Avrupalı ve 7.650 Afrikalı Schutztruppe askerinin faaliyet gösterdiğini tahmin ediyordu.[4]
- ^ Tombeur'un bir yıl önceki planı, bir dizi yakınsayan hamleden oluşan plan, böylece sonunda pratik uygulama buldu.
- ^ Hedwig von Wissman'ın mürettebatı ve silahları yardımcı kruvazörden geldi SMS Möwe.
- ^ Mimi, Fifi, Dix-Tonne, iki topla donanmış, benzinle çalışan bir mavna ve savaş teknesi Netta
- ^ Graf von Goetzen'in donanma personelinin ve silahlarının çoğu hafif kruvazör SMS Königsberg'den geliyordu.
- ^ Ocak 1916'nın başlarında Anversville, dört silahsız ve demonte deniz uçağı ve dört havacıyla birlikte Belçika Kongosu'na yapacağı sefer için Cornwall Falmouth'tan ayrıldı.
- ^ Alman mühendisler daha sonraki bir kurtarma işlemini kolaylaştırmaya karar verdiler, gemiyi kumla yüklediler ve 26 Temmuz'da onu dikkatlice batırmadan önce tüm motorları kalın bir yağ tabakasıyla kapladılar. Belçikalılar 1918'de Graf von Goetzen'i kısmen yetiştirdiler, ancak Kigoma'nın İngilizlere devredilmesiyle bu girişimlere son verdiler. İkincisi, 1926'da gemiyi kurtardı ve onu Tanganyika Gölü'nde yolcu ve kargo feribotu olarak kullandı.
Kaynakça
- ^ a b Tucker 2014, s. 1529.
- ^ a b Paice 2009, ss. 224–227, 242–243.
- ^ a b Strachan (2004), s. 152.
- ^ Strachan (2004), s. 150.
- ^ Strachan, H. (2001). The First World War: To Arms. I. New York: Oxford University Press.
- ^ 1916–1917 "Tabora-Mahenge, The Congo and the war", klm-mra.be
- ^ Paice, E. (2009) [2007]. Tip and Run: The Untold Tragedy of the Great War in Africa (Phoenix ed.). London: Weidenfeld & Nicolson. 978-0-7538-2349-1.
- ^ on 22 August 1914
- ^ East and Central Africa 2 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 1914-1918-online. International Encyclopedia of the First World War, Freie Universität Berlin
- ^ Strachan, H. (2001). The First World War: To Arms. I. New York: Oxford University Press. p. 585. 978-0-19-926191-8.
- ^ Paice, Edward (2008). Tip & Run: The Untold Tragedy of the Great War in Africa. Phoenix. p.22. 978-0-7538-2349-1.
- ^ Foden, Giles (2005). Mimi and Toutou Go Forth: The Bizarre Battle for Lake Tanganyika. Penguin. pp. 184–5. 9780141946573.
- ^ Aimé Behaeghe First Pilot in Central Africa in Cross&Cocade 2008 Vol. 39, Nr. 1 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF; 12.9 MB); The Times from 16. June 1916, P. 8
- ^ Stiénon, C. (1918). La campagne anglo-belge de l'Afrique Orientale Allemande. pp. 135-137.
- ^ "MOLITOR (Philippe François Joseph)". Biographie Belge d'Outre-Mer. VII. Brussels: Academie Royale des Sciences d'Outre-Mer. 1968.
Bibliyografya
- Tucker, Spencer C., (Ed.) (2014). World War I: The Definitive Encyclopedia and Document Collection. 2nd. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-964-1.
- Strachan, Hew (2001). The First World War: To Arms. I. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-926191-8.
- Strachan, Hew (2004). The First World War in Africa. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-925728-7.
- Paice, E. (2009) [2007]. Tip and Run: The Untold Tragedy of the Great War in Africa. Phoenix. Londra: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-7538-2349-1.
