İçeriğe atla

Taştık kültürü

Moskova Devlet Tarih Müzesi'nde sergilenen bir Taştık mezar maskesi.
Moskova'da sergilenen Taştık ölüm maskeleri

Taştık kültürü, MS birinci ile dördüncü yüzyıl arasında Sibirya'daki Yenisey vadisinde gelişen bir arkeolojik kültürdü. Kemerovo Oblast'ın doğu kısmı olan modern Krasnoyarsk'ın çevresindeki Minusinsk Depresyonu'nda yer almış kültür, öncülü Tagar kültürünün yerine geçmiştir.[1][2]

Yeraltı türbeleri, mezar/ölüm maskeleri ve deri mankenler kültürün kayda değer özelliklerindendir. Kültürün hüküm sürdüğü bölgelerden çıkartılmış çağdaş bireyler, Y-DNA açısından Batı Avrasyalı, Mitokondriyal DNA açısından ise Batı Avrasyalı ve daha küçük ölçekte Kuzey ve Doğu Asyalı olarak kabul edilir.

Taştık kültürü ilk olarak Rus arkeolog Sergei Teploukhov tarafından araştırıldı.[3] Teploukhov, kültürün başlangıçta Hint-Avrupa hâkimiyetinde olduğunu, ancak MS 3. yüzyılda Yenisey Kırgızlarının baskın geldiğini ileri sürdü.

Arkeoloji

Yenisey bölgesinde, özellikle de Sayan kanyonu civarında Taştık yerleşimleri ortaya çıkarılmıştır. Kültürün en heybetli anıtları büyük miktarlarda kil ve metal kaplar ile süs eşyaları içermiş çukurlar ve yeraltı türbeleriydi (kriptos). Ayrıca, çok sayıda petrografik oyma bulunmuştur. Bazı mezarlar, kafaları mendil ile sarılmış ve parlak renklerle boyanmış deriden yapılma insan mankenleri içermiştir. Mankenlerin içerisinde muhtemelen mideyi simgeleyen ve yanmış insan kemikleri içeren küçük deri çantalar bulunmuştur. Boyutu küçültülmüş replika kılıçlar, oklar ve ok kılıfları da yakına yerleştirilmiştir. Taştık hayvan motifleri İskit-Altay tarzından olup, önemli oranda Çin motiflerinden etkilenmiştir.[1]

Minusinsk'in güneyindeki Oğlaktı mezarlığındaki kazılar sırasında Leonid Kyzlasov, fiziksel açıdan Batı Avrasyalı özellikleri gösteren ve zengin bir şekilde dekore edilmiş alçı mezar maskeleri olan bir dizi mumya keşfetmiştir, ancak bu keşif genetik araştırmaların da ortaya koyduğu şekilde kültürün Doğu Asyalılar ile karışmış olabileceğini hükümsüz kılmaz. Mezarlarda ayrıca sağlam kalmış kürk şapkalar, ipek giysiler ve ayakkabılar da bulunmuştur ve bu kalıntılar Ermitaj Müzesi, St. Petersburg'da sergilenmektedir.

Genetik çalışmalar

2009 yılında, Andronovo kültürü, Karasuk kültürü, Tagar kültürü ve Taştık kültürü gibi antik Sibirya kültürlerini ele alan genetik bir çalışma Human Genetics adlı dergide yayınlandı.[2] Çalışmada Hakasya'dan çıkartılmış ve MS 100-400 arasına tarihlenen altı adet (5'i kadın, 1'i erkek) Taştık bireyin kalıntıları incelendi. Gerçekleştirilen mtDNA ekstraksiyonları, 3 kişinin Batı Avrasyalı HV, H ve T1'e maternal haplogruplarına, geri kalanlarının ise Kuzey Asyalı C ile Doğu Asyalı N9a gruplarına sahip olduğunu bulmuştur. Y-DNA'sı ekstre edilmiş tek erkek bireyin, erken Hint-Avrupalıların doğuya göçünü temsil ettiği düşünülen Batı Avrasyalı R1a1 Y-kromozom haplogrubuna sahip olduğu belirlenmiştir.[2] Bu bireyin (S34 olarak kodlanmıştır) haplotipinin (Y-STR) birincil olarak Polanya ve Almanya'da gözlemlendiği, Asya'da ise Anadolu, Ermenistan, Nepal ve Hindistan'da bulunduğuna değinilmiştir. Çalışmada ayrıca incelenmiş tüm bireylerin Kafkas ırkî olduğu ve bir birey haricinde hepsinin açık renkli gözlere ve saçlara sahip olduğu tespit edildi.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b "Central Asian arts: Tashtyk Tribe". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2015.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "EB_Art" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  2. ^ a b c d Keyser (16 Mayıs 2009). "Ancient DNA provides new insights into the history of south Siberian Kurgan people". Human Genetics. 126 (3): 395-410. 
  3. ^ Grousset 1970, s. 18-19

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İskitler</span> Avrasya bozkırlarında yaşamış tarihî Halk

İskitler veya yayıldıkları doğu bölgelerindeki isimleri ile Sakalar, MÖ 8. yüzyıl ile MS 3. yüzyıl arasında Avrupa'nın doğusu ile Orta Asya'da, Tanrı Dağları ve Fergana Vadisi'ni de içine alan bölgelerde yaşamış, Tuva ve (Altay-Sayan) kökenli, Doğu Avrasya-Batı Avrasya kültür ve genetik bileşenlerini içerdiği varsayılan heterojen göçebe halktır. İskitler için tarih boyunca Grek kaynaklarında Skuthēs (Σκύθης), Asur kaynaklarında Aşguzai, Fars kaynaklarında Sakā ve Çin kaynaklarında Sai tabirleri kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Afanasiyevo kültürü</span> Sibiryanın kalkolitik arkeolojik kültürü

Afanasiyevo kültürü Altay Dağları ve Minusinsk ovası civarında görülen, MÖ 3300 ile MÖ 2500 yılları arasında Kalkolitik Çağ'da var olmuş, Güney Sibirya'da bulunmuş olan en eski arkeolojik kültür. Kültürün ismi bölgede bulunan Afanasiyeva Dağı'ndan gelmektedir. Altay ve Sayan Dağları'nın kuzeybatısındaki bozkırlarda gelişmiştir. Avcılık, hayvancılık, taştan ve bakırdan eşyalar yaptıkları kazılar sonucu ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Andronovo kültürü</span>

Andronovo kültürü, MÖ 2000-900 yılları arasında Altay ve Tanrı dağları, Batı Sibirya ve Hazar'ın kuzeydoğusuna kadar uzanan bölgede yaşamış Tunç Çağı toplumları için kullanılan terim. Afanasiyevo kültürü ile başlayan ve İskit, Hunlar, Moğollara devam eden bozkır konfederasyonu yönetiminin temsilcisidir.

<span class="mw-page-title-main">Karasuk kültürü</span> M.Ö. 1500 ile M.Ö. 800 yılları arasında Aral Gölü, Tanrı Dağları, Yenisey ırmağı ve Altay Dağları arasındaki bölgede yaşamış Tunç Çağına ait kültür

Karasuk kültürü, MÖ 1500 ile MÖ 800 yılları arasında Aral Gölü, Tanrı Dağları, Yenisey ırmağı ve Altay Dağları arasındaki bölgede yaşamış Tunç Çağı'na ait kültür ve toplumları tanımlar.

<span class="mw-page-title-main">Hint-İranlılar</span>

Hint-İranlılar ya da kendi tarihsel adlandırmaları ile Arya veya Aryanlar Hint-Avrupa dil ailesinin önemli bir kolu olan, Hint-İran dillerinin, MÖ 3. binyılın ikinci yarısından sonra, Avrasya'nın geniş ve önemli bölgelerinde yayılmasına sebep olmuş olan bir grup Hint-Avrupa Halkıydı, zamansal süreçte İran ve Hint-Aryan halkları olarak bilinen, iki ayrı alt gruba bölündüler.

<span class="mw-page-title-main">Krasnoyarsk Krayı</span> Rusyanın Sibirya bölgesinde idarî birim

Krasnoyarsk Krayı, Rusya'nın Sibirya Federal Bölgesi'nde bulunan kray. Krayın idarî merkezi Krasnoyarsk'tır. Yüzölçümü 2.366.797 km²'dir. Yakutistan ve Batı Avustralya'dan sonra dünyanın en büyük üçüncü idari-bölgesel birimidir.

Türklerinin genetik tarihi, modern Türkiye Türkleri üzerine yapılan popülasyon genetiği araştırmalarını anlatır. Bazı çalışmalar 1071'de Selçukluların Anadolu'ya göçüyle başlayan ve geç 11. yüzyılda Anadolu Selçuklu Devleti'nin kurulmasıyla sonuçlanan Türk göçlerinin ve o dönemlerde kültürel asimilasyona uğramış yerel halkların genetik katkılarını belirlemeyi amaçlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Okunev kültürü</span>

Okunev kültürü, MÖ 2. binyılın ilk yarısına tarihlenen ve Güney Sibirya'nın Minusinsk bölgesi yakınlarında bulunmuş bir Bronz Çağı arkeolojik kültürüdür. Arkeolojik kültür ismini Güney Hakasya'daki bir yerleşim bölgesi olan Okunev'den almaktadır ve 1928 yılında Rus arkeolog Sergei Teploukhov tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tagar kültürü</span>

Tagar kültürü, MÖ 800 ve MÖ 200 yılları arasında Güney Sibirya'da yaşamış, Akaban ve Yukarı Yenisey / Minusk bölgesinde yapılan arkeolojik kazılar sonucunda ortaya çıkarılmış Tunç Çağı toplumlarına verilen isim. Bulunan kalıntılar, Karasuk kültürünün devamı niteliğini taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Haplogrup R1a (Y-DNA)</span>

Haplogroup R1a veya haplogroup R-M420, İskandinavya ve Orta Avrupa'dan güney Sibirya ve Güney Asya'ya kadar uzanan, Avrasya'daki geniş bir bölgeye dağılmış bir insan Y-kromozom DNA haplogrubu.

<span class="mw-page-title-main">Srubna kültürü</span>

Srubnaya kültürü veya Ahşap-mezar kültürü, Karadeniz-Hazar bozkırlarının doğu kesiminde MÖ 18. ve 12. yüzyılları arasında, Geç Tunç Çağı'nda bulunmuş bir arkeolojik kültür.

<span class="mw-page-title-main">Tarım Mumyaları</span>

Tarım mumyaları, günümüzde Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nde yer alan Tarım Havzası'nda keşfedilmiş ve yaşları 3800 ile 2000 yıl arasında değişen bir dizi mumyadır. Mumyalar, özellikle en yaşlı olanları, Tarım Havzası'nda Hint-Avrupa dil ailesine bağlı Tohar dillerinin varlığı ile yakından ilişkilendirilmekle birlikte, Tohar dilerinin tarihteki ilk yazılı kaynağı ile mumyalar arasında yüzyılların yer alması, bu kanıtların tamamiylen kesin olarak değerlendirilememesine yol açmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Haplogrup R1b (Y-DNA)</span>

Haplogrup R1b (R-M343) veya bilinen adlarıyla Hg1 ve Eu18, insanlarda görülen bir Y-DNA haplogrubudur.

Haplogrup J-M172 veya yaygın olarak bilinen adıyla J2, haplogrup J-M304'ten türeyen ve insanlarda görülen bir Y-DNA haplogrubudur. Haplogroup J-M172, Batı Asya, Orta Asya, Güney Asya, Avrupa ve Kuzey Afrika'daki günümüz toplumlarında yaygındır. J-M172'nin Kafkas Dağları, Mezopotamya ve Levant arasında ortaya çıkmış olabileceği düşünülmektedir.

Haplogrup I-M438 veya yaygın olarak bilinen adıyla I2, insanlarda görülen bir Y-DNA haplogrubudur. 31.000 ile 26.000 yıl önce ortaya çıktığı düşünülen haplogubun üç ana kolu bulunmaktadır: I-L460, I-L596 ve I-L147.

<span class="mw-page-title-main">Satsurblia Mağarası</span> Gürcistandaki mağara

Satsurblia Mağarası Tabiat Anıtı, Gürcistan'ın İmereti bölgesindeki Kumistavi köyüne 1.2 km uzaklıkta konumlanmış, deniz seviyesinden 287 metre yükseklikte yer alan paleantropolojik bölgedir. Karstik mağara ilk kez 1976'da A.N. Kalandadze tarafından kazılmıştır. Mağara, Orta Çağ'da sığınak olarak kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kafkas avcı-toplayıcılar</span>

Kafkas avcı-toplayıcılar (CHG), ilk kez 2015 yılında yapılan bir çalışmada keşfedilen genetik insan soyunun adıdır. Batı Avrasya'da yaşayan birçok halkın popülasyon genetiğinde bu bileşen görülmektedir. Satsurblia Mağarası'nda bulunan Üst Paleolitik dönem örneğinde ve Batı Gürcistan'daki Kotias Klde mağarasında bulunan Mezolitik dönem örneğinde Kafkas avcı-toplayıcı genetiğine rastlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Xiaohe Mezar Kompleksi</span>

Xiaohe Mezarlığı, kelime anlamıyla Küçük Nehir Mezarlığı, Ördek Nekropolü olarak da bilinir, Batı Çin'deki Sincan'da Lop Nur yakınlarında bulunan bir Tunç Çağı bölgesidir. Arkeolojik araştırmalar yapılmadan önce mezar soyguncuları tarafından yağmalanan 330 mezara ev sahipliği yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yassı Gömüt Kültürü</span>

Yassı Gömüt kültürü, Geç Tunç Çağı ve Erken Demir Çağı'na ait bir arkeolojik kültürdür ve Moğolistan'da bulunur. Genetik kanıtlar, Hiung-nu'ların temel soy bileşenlerinden birinin Yassı Gömüt kültürü olduğunu göstermektedir. Türk halklarının ve modern Moğolların etnik kökeni, en azından kısmen, tarihî ve arkeolojik kanıtlarla Yassı Gömüt kültürüne bağlantılıdır. Ve Yassı Gömüt kalıntıları üzerinde yapılan genetik araştırmalar tarafından daha da doğrulanmıştır.

Haplogrup H, insanlarda görülen bir mitokondriyal DNA (mtDNA) haplogrubudur. Bu soyun Güneybatı Asya'da, yaklaşık 20.000 ila 25.000 yıl önce ortaya çıktığına inanılmaktadır. Haplogrup H, günümüzde ağırlıklı olarak Avrupa ve Kafkasya'daki insanlarda görülmektedir. Haplogrubun Son Buzul Maksimumundan önce evrimleştiğine inanılmaktadır. İlk olarak Kuzey Yakın Doğu ve Güney Kafkasya'ya yayılan dal, sonrasında İberya'ya oradan da Avrupa'ya yayılmıştır. Haplogruba ayrıca Afrika, Sibirya ve İç Asya'nın bazı bölgelerinde de rastlanmaktadır. Günümzde Avrupa'daki tüm anne soylarının yaklaşık %40'ı haplogrup H'dir.