İçeriğe atla

Taşınabilir su arıtma

Taşınabilir bir su arıtma cihazı

Taşınabilir su arıtma cihazları, içme amaçlı arıtılmamış kaynaklardan (nehirler, göller ve kuyular gibi) suyu arıtmak için kullanılan, kendi kendine yeten, kolayca taşınan su filtreleme sistemidir. Başlıca işlevleri patojenleri ve çoğu zaman askıda kalan katı maddeleri ve bazı hoş olmayan veya toksik bileşikleri ortadan kaldırmaktır.[1]

Bu birimler, gelişmekte olan ülkelerin ve afet bölgelerinin sakinleri, askerî personel, kampçılar, yürüyüşçüler ve vahşi doğada çalışanlar dahil temiz su temini hizmetlerine erişimi olmayan insanlara özerk içme suyu sağlar. Bunlara ayrıca kullanım noktası (POU) su arıtma sistemleri ve tarla suyu dezenfeksiyon teknikleri denir.

Teknikler arasında ısı (kaynama dahil), filtrasyon, aktif kömür adsorpsiyonu, kimyasal dezenfeksiyon (örneğin klorlama, iyot, ozonlama, vb.), ultraviyole saflaştırma (sodis dahil), damıtma (güneş damıtma dahil) ve topaklanma yer alır. Genellikle bunlar kombinasyon halinde kullanılır.[2]

İçme suyu tehlikeleri

Arıtılmamış su, protozoa, bakteri, virüs ve karaciğer parazitleri ve yuvarlak kurtlar gibi bazı yüksek mertebeden parazit larvalarını içeren potansiyel patojenik ajanları içerebilir. Pestisitler, ağır metaller ve sentetik organikler gibi kimyasal kirleticiler mevcut olabilir. Diğer bileşenler, toprak veya kilden bulanıklık, hümik asit veya mikroskobik alglerden gelen renk, belirli bakteri türlerinden gelen kokular, özellikle geosmin üreten Actinomycetes, tuzlu su veya deniz suyu dahil olmak üzere tat, koku ve genel estetik nitelikleri etkileyebilir.[3]

Bakır ve kurşun gibi yaygın metal kirleticiler, bu metalleri çöken soda külü veya kireç kullanarak pH'ı artırarak arıtılabilir. Yerleşimden sonra berrak suyun dikkatlice boşaltılması veya filtrasyon kullanımı kabul edilebilir derecede düşük metal seviyeleri sağlar. Alüminyum veya çinko ile kirlenmiş su, yüksek pH'lar metal tuzlarını yeniden çözdüğü için güçlü bir alkali kullanılarak bu şekilde arıtılamaz.[4] Ters osmoz veya damıtma haricinde tuzun uzaklaştırılması zordur.

Taşınabilir işlemlerin çoğu, güvenlik için insan patojenlerini hafifletmeye ve parçacıkları, tatları ve kokuları gidermeye odaklanır. Gelişmiş dünyada yaygın olarak bulunan önemli patojenler arasında Giardia, Cryptosporidium, Shigella, hepatit A virüsü, Escherichia coli ve enterovirüs bulunur.[5] Daha az gelişmiş ülkelerde kolera ve dizanteri organizmalarından ve bir dizi tropikal enteroparazitten kaynaklanan riskler olabilir.

Her ikisi de diyare neden olan Giardia lamblia ve Cryptosporidium spp yaygın patojenlerdir. Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'nın taşra bölgesinde, bazen bazı tartışmalar yaratmış olmasına rağmen, su arıtmasının sırt çantalı gezginler için haklı gösterilmesi için yeterli miktarda bulunmaktadırlar.[6]

Gelişmiş ülkelerde daha az görülmesi, koleraza neden olan Vibrio cholerae gibi organizmalar ve tifo ve para-tifo hastalıklarına neden olan çeşitli Salmonella suşlarıdır. Patojenik virüsler ayrıca suda bulunabilir. Fluke larvaları, koyun, geyik veya sığırların sıkça bulunduğu alanlarda özellikle tehlikelidir. Bu tür mikroskobik larvalar yutulursa, beyin veya karaciğerde potansiyel olarak yaşamı tehdit edici kistler oluşturabilirler.[7] Bu risk, yaygın olarak yenen su teresi de dahil olmak üzere su içinde veya yakınında yetişen bitkilere yayılır.

Genel olarak, daha fazla insan etkinliği arttırma akımı (yani, dere / nehir ne kadar büyükse), atık su atıklarından, yüzeysel akıştan veya endüstriyel kirleticilerden kaynaklanan kirlenme potansiyeli artar. Yeraltı suyu kirliliği insan faaliyetlerinden (örneğin, yerinde temizlik sistemleri veya madencilik) veya doğal olarak meydana gelebilir. Bilinen veya öngörülen kirlilik risklerinin üzerinde mümkün olan en fazla akışta toplanan su, en düşük kontaminasyon riskini oluşturur ve portatif arıtma yöntemlerine en uygun olanıdır.[8]

Tüm teknikler kendi başlarına tüm tehlikeleri azaltmayacaktır. Topaklaştırmanın ardından filtrelemenin en iyi uygulama olduğu ileri sürülmesine rağmen, pH ve çökelme koşullarını dikkatle kontrol edebilme yeteneği olmadan nadiren uygulanabilir. Bir topaklaştırıcı olarak alumun kötü kullanılması, bu şekilde işlemden geçirilmiş suda kabul edilemez düzeyde alüminyuma yol açabilir. Su depolanacaksa, halojenler daha fazla koruma sağlar.

Teknikler

31. Deniz Sefer Birimi (MEU) Hizmet Destek Grubu 31, Leyte, Filipinler (20 Şubat 2006)

Tüm teknikler tek başına tüm tehlikeleri azaltmaz. Flokülasyonun ardından filtrasyonun en iyi uygulama olarak önerilmesine rağmen[9] bu, pH'ı ve çökelme koşullarını dikkatli bir şekilde kontrol etme yeteneği olmadan nadiren uygulanabilir. Bir flokülant olarak alumun tavsiye edilmeyen bir şekilde kullanılması, bu şekilde arıtılmış suda kabul edilemez alüminyum seviyelerine yol açabilir.[10] Su depolanacaksa halojenler daha uzun süreli koruma sağlar.

Isı (kaynama)

Isı, hastalığa neden olan mikroorganizmaları öldürür ve bazı patojenler için daha yüksek sıcaklıklar ve/veya süre gerekir. Suyun sterilizasyonu (tüm canlı kirleticilerin öldürülmesi) suyun içilmesi güvenli hale getirilmesi için gerekli değildir; sadece enterik (bağırsak) patojenlerini zararsız hale getirmesi gerekir. Kaynatma çoğu kirletici maddeyi ortadan kaldırmaz ve herhangi bir artık koruma bırakmaz.

WHO, suyu kaynama noktasına getirmenin ardından doğal olarak soğutmanın patojenik bakterileri, virüsleri ve protozoayı etkisiz hale getirmek için yeterli olduğunu belirtir.[11]

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (kısaca:CDC, (İngilizce: Centers for Disease Control and Prevention)) 1 dakika boyunca devam eden bir kaynatma önerir. Yüksek rakımlarda ise suyun kaynama noktası düşer. 6.562 fitten (2000 metre) daha yüksek irtifalarda kaynama 3 dakika devam etmelidir.[12]

Tüm bakteriyel patojenler, 60 °C'nin (140 °F) üzerinde hızla öldürülür, bu nedenle, suyu içmek için güvenli hale getirmek için kaynama gerekli olmasa da, suyu kaynatmak için harcanan süre genellikle bakteri konsantrasyonlarını güvenli seviyelere düşürmek için yeterlidir.[13] Keseli tek hücreli patojenler, herhangi bir riski yok etmek için daha yüksek sıcaklıklar gerektirebilir.[14]

Kaynatma her zaman gerekli değildir ve bazen yeterli değildir. Pastörizasyon "Yeterli" patojenlerin öldürüldüğü durumlarda tipik olarak 63 °C'de 30 dakika veya 72 °C'de 15 saniye boyunca meydana gelir. Bazı patojenler kaynama noktasının üzerinde ısıtılmalıdır (ör. botulizm – Clostridium botulinum için 118 °C (244 °F), çoğu endospor 120 °C (248 °F),[15] ve daha yüksek prionlar) için gerektirir. Düdüklü tencere ile daha yüksek sıcaklıklar elde edilebilir. Sodis yöntemi gibi ultraviyole ışık (UV) ile birleştirilen ısı gerekli sıcaklığı ve süreyi azaltır.

Filtreleme

Taşınabilir pompa filtreleri, kartuş başına 5,000 ila 50,000 litreyi filtreleyen, patojenleri 0.2–0.3 mikrometre (µm) aralığına kadar temizleyen seramik filtrelerle ticari olarak vardır. Bazıları ayrıca aktif kömür filtrelemesini kullanır. Bu türdeki çoğu filtre, "Cryptosporidium" ve "Giardia lamblia" gibi çoğu bakteri ve protozoayı temizler ancak en büyüğü 0.3 µm ve daha büyük çaplar dışında virüsleri kaldırmaz, bu nedenle dezenfeksiyon kimyasallarla veya ultraviyole ışık ile filtrelemeden sonra hala gereklidir. Tüm bakterilerin 0.2 µm pompa filtreleri ile temizlenmediğini belirtmek gerekir; örneğin, iplik benzeri Leptospira spp. (leptospiroza neden olabilir) telleri 0.2 µm filtreden geçecek kadar incedir. Pompa filtrelerindeki eksiklikleri gidermek için etkili kimyasal katkı maddeleri arasında klor, klor dioksit, iyot ve sodyum hipoklorit (ağartıcı) bulunur. Piyasada, virüsleri ve filtre edilemeyen daha küçük bakterileri öldürmek için filtre elemanlarına iyot son muamelesi ekleyen polimer ve seramik filtreler bulunmaktadır, ancak çoğu suya verilen tatsız tat nedeniyle kaybolmuştur. İyot uzun süre yutulduğunda olası olumsuz sağlık etkileri de vardır.

Filtrasyon elemanları, yeniyken çoğu bakteri ve mantar kirletici maddeyi içme suyundan çıkarmak için mükemmel bir iş çıkarırken, elementlerin kendileri kolonizasyon alanları haline gelebilir. Son yıllarda bazı filtreler, gümüş metal nanopartiküllerin seramik elemente ve/veya patojenlerin büyümesini bastırmak için aktif kömüre bağlanmasıyla geliştirilmiştir.

Küçük, elle pompalanan ters ozmoz filtreleri aslen 1980'lerin sonlarında ordu için, örneğin uçaklarda şişirilebilir sallara dahil olmak üzere hayatta kalma ekipmanı olarak kullanılmak üzere geliştirildi. Sivil tipleri mevcuttur. Suyu filtreden geçirmeye zorlamak için bir su besleme hattının statik basıncını kullanmak yerine, basınç, işlev ve görünüm olarak bir tamircinin gres tabancasına benzeyen ve elle çalıştırılan bir pompa ile sağlanır. Bu cihazlar deniz suyundan içilebilir su üretebilir.

Cankurtarma için Taşınabilir Su Ünitesi (kısaca PAUL), insani yardım için taşınabilir ultrafiltrasyon tabanlı bir membran su filtresidir. Acil ve afet durumlarında birim başına günde yaklaşık 400 kişiye merkezi olmayan temiz su tedarikine izin verir. Filtre, ne kimyasallar, ne enerji ne de eğitimli personel ile çalışmak üzere tasarlanmıştır.

Aktif kömür adsorpsiyonu

Granüler aktif karbon filtreleme, yüksek yüzey alanlı aktif karbon formunu ve adsorbe birçok toksik bileşik dahil olmak üzere birçok bileşiği kullanır. Aktif karbondan geçen su, organik kirlilik, tat veya hoş olmayan kokuları gidermek için genellikle elle pompalanan filtrelerle birlikte kullanılır. Aktif karbon filtreleri genellikle taşınabilir su arıtma cihazlarının birincil arıtma teknikleri olarak kullanılmaz, bunun yerine başka bir arıtma tekniğini tamamlamak için ikincil araçlar olarak kullanılır. En yaygın olarak ön veya son filtreleme için seramik filtrelemeden ayrı bir adımda uygulanır ve her iki durumda da filtrelerin çıkaramadığı bakteri veya virüsleri kontrol etmek için kullanılan kimyasal dezenfektanların eklenmesinden önce uygulanır. Aktif kömür, arıtılmış sudan kloru çıkarabilir, suda kalan patojenlere karşı koruyan herhangi bir kalıntı korumayı ortadan kaldırabilir ve genelde taşınabilir su arıtma işleminde kimyasal dezenfeksiyon işlemlerinden sonra dikkatlice düşünülmeden kullanılmamalıdır. 0.5 µm veya daha küçük gözenek boyutuna sahip Seramik/Karbon Çekirdekli filtreler, kimyasalları ortadan kaldırırken bakteri ve kistleri çıkarmak için mükemmeldir.

Halojenlerle kimyasal dezenfeksiyon

Başta klor ve iyot olmak üzere halojenler ile kimyasal dezenfeksiyon, temel hücresel yapıların oksidasyon ve enzimler'den kaynaklanır. Öldürülen mikroorganizmaların hızını ve oranını belirleyen birincil faktörler, artık veya mevcut halojen konsantrasyonu ve maruz kalma süresidir.[16] İkincil faktörler patojen türleri, su sıcaklığı, pH ve organik kirleticilerdir. Tarla suyu dezenfeksiyonunda 10-60 dakika boyunca 1–16 mg/L konsantrasyonların kullanılması genellikle etkilidir. Cryptosporidium ookistleri, muhtemelen Cyclospora türleri, Ascaris yumurtaları halojenlere karşı son derece dirençlidir ve alan inaktivasyonu, ağartıcı ve iyot ile pratik olmayabilir.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  4. ^ https://www.researchgate.net/publication/312031830_PORTABLE_WATER_PURIFICATION_SYSTEM []
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  9. ^ Ericsson, Charles D.; Steffen, Robert; Backer, Howard (1 Şubat 2002). "Water Disinfection for International and Wilderness Travelers". Clinical Infectious Diseases. 34 (3): 355-364. doi:10.1086/324747 Özgürce erişilebilir. PMID 11774083. 
  10. ^ Clayton D.B:date=1989. Water pollution at Lowermoore North Cornwall. Lowermoore incident health advisory committee, Cornwall District Health Authority. s. 22. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Mayıs 2021. 
  12. ^ "A Guide to Drinking Water Treatment and Sanitation for Backcountry & Travel Use". Centers for Disease Control and Prevention. 10 Nisan 2009. 22 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2018. 
  13. ^ Backer, H. Water Disinfection for International and Wilderness Traveler. Clinical Infectious Diseases. (2002) 34 (3): 355-364. Available from: http://cid.oxfordjournals.org/content/34/3/355.full 1 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  14. ^ Lawley R (1 Ocak 2013). "Cryptosporidium". Food Safety Watch. 29 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Mayıs 2021. 
  16. ^ Hoff J. Inactivation of microbial agents by chemical disinfectants. Cincinnati: US Environmental Protection Agency; 1986. EPA/600/2-86/067.

İlgili Araştırma Makaleleri

Ametal, metal özelliği göstermeyen elementlerdir. Isıyı ve elektrik akımını iletmek gibi metallere özgü özellikleri göstermezler. Ayrıca kendi aralarındaki ortak özellikleri yok denecek kadar azdır. Genellikle karbon, azot, fosfor, oksijen, kükürt, selenyum, flor, klor, brom, iyot ve soy gaz elementlerine ametal denir.

<span class="mw-page-title-main">Klor</span> 17 atomik numaralı kimyasal element

Klor, VIIA grubunda bulunan hafif, keskin kokulu, yeşilimsi sarı renkli, tahriş edici ve zehirleyici bir gaz. Havadan 2,5 kat ağır olan klor ilk zamanlar bir bileşik olarak kabul ediliyordu. Klor ilk olarak 1774 yılında Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedildi. 1810 yılında ise bugünkü ismi Humphry Davy tarafından verildi.

Otoepürasyon, suda eriyik veya süspansiyon halindeki organik ve inorganik maddeleri oksijenle doymuş inorganik bileşiklere değiştiren olaydır.

<span class="mw-page-title-main">İyot</span> sembolü I ve atom numarası 53 olan kimyasal element

İyot, sembolü I, atom numarası 53 olan bir elementtir. Kimyasal olarak iyot halojenlerin en az reaktif olanı, astatin'den sonra en elektropozitif olanıdır. İyot başlıca tıpta, fotoğrafçılıkta ve boya imalatında kullanılır. Çoğu canlının eser miktarda iyota gereksinimi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Atık su arıtımı</span> suyun evsel veya endüstriyel amaçlarla kullanıldıktan sonra ıslah edilmesi işi

Atık su arıtma, gün geçtikçe hızlı bir şekilde kirlenmekte olan temel yaşam kaynağı olan suyun evsel veya endüstriyel amaçlarla kullanıldıktan sonra arıtılması işidir.

<span class="mw-page-title-main">Dezenfektan</span> Cansız ortamdaki bakteri endosporları dışında kalan patojen mikroorganizmaların öldürülmesi veya üremelerinin durdurulması işlemi

Dezenfektan, hareketsiz yüzeylerdeki mikroorganizmaları etkisiz hale getirmek veya yok etmek için kullanılan kimyasal madde veya bileşiktir.

<span class="mw-page-title-main">Su kirliliği</span> su kaynaklarının kirlenmesi

Su kirliliği; göl, nehir, okyanus, deniz ve yeraltı suları gibi su barındıran havzalarda görülen kirliliğe verilen genel addır. Her çeşit su kirliliği, kirliliğin bulunduğu havzanın çevresinde veya içinde yaşayan tüm canlılara zarar verdiği gibi, çeşitli türlerin ve biyolojik toplulukların yok olmasına ortam hazırlar. Su kirliliği, içinde zararlı bileşenler barındıran atık suların, yeterli arıtım işleminden geçirilmeksizin havzalara boşaltılmasıyla meydana gelir.

<span class="mw-page-title-main">Su temizleme</span>

Su arıtma istenmeyen kimyasalları, biyolojik kirleticileri, askıda katı maddeleri(AKM) ve gazları sudan uzaklaştırma işlemidir. Amaç, belirli amaçlara uygun su üretmektir.

<span class="mw-page-title-main">Su arıtma</span>

Su arıtması, belirli bir son kullanım için daha kabul edilebilir hale getirmek için su kalitesini artıran herhangi bir işlemdir. Son kullanım içme suyu, endüstriyel su temini, sulama, nehir akışı bakımı, su rekreasyonu veya güvenli bir şekilde çevreye iade edilmesi dahil olmak üzere diğer birçok kullanım olabilir. Su arıtımı kirletici maddeleri ve istenmeyen bileşenleri uzaklaştırır veya konsantrasyonlarını azaltarak suyun istenen son kullanım için uygun olmasını sağlar. Suyun evsel veya endüstriyel amaçlarla kullanıldıktan sonra ıslah edilmesi olan atık su arıtma veya atık su arıtımı da vardır.

<span class="mw-page-title-main">Su filtresi</span>

Bir su filtresi, kirleri gideren bir filtre veya cihazdır. En yaygın su temizleme yöntemidir. İnce bir fiziksel bariyer, kimyasal işlem veya biyolojik bir işlem kullanarak suyun kirlenmesini azaltır. Filtreler, tarımsal sulama sağlama, erişilebilir içme suyu, genel ve özel akvaryumlar, havuzların ve yüzme havuzlarının güvenli kullanımı gibi farklı alanlardaki suyu temizler.

<span class="mw-page-title-main">Hızlı kum filtre</span>

Hızlı kum filtresi veya hızlı yerçekimi filtresi, su filtreleme sisteminde kullanılan bir su filtresi ve kum filtresi türüdür ve belediye içme suyu tesislerinde çok aşamalı bir su arıtma sisteminin bir parçası olarak yaygın şekilde kullanılır. İlk modern hızlı kum filtreleme tesisi, New Jersey'deki Little Falls'da George W. Fuller tarafından tasarlandı ve inşa edildi. Fuller'ın filtrasyon tesisi 1920'de faaliyete geçti ve ABD'de bu teknoloji başarılı oldu. Hızlı kum filtreleri, 1920'lerde büyük belediye su sistemlerinde yaygın olarak kullanılıyordu, çünkü yavaş kum filtresine kıyasla daha küçük alanlara ihtiyaç duyuyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Karbon filtreleme</span>

Karbon filtreleme, kimyasal adsorpsiyon kullanarak kirleticileri ve safsızlıkları gidermek için bir aktif karbon yatağı kullanan bir filtreleme yöntemidir. Her bir karbon parçacığı veya granülü, kirletici maddelere filtre ortamı içindeki aktif alanlara maksimum maruz kalmayı sağlayan geniş bir yüzey alanı veya gözenek yapısı sağlar. Bir gram aktif karbon, 3.000 m²'den fazla bir yüzey alanına sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Kum filtresi</span>

Kum filtreleri, en yaygın su filtreleri türünden biridir ve su arıtma işleminde bir basamak olarak kullanılır.

Mikrofiltrasyon, kontamine bir sıvının, mikroorganizmaları ve süspanse edilmiş partikülleri proses sıvısından ayırmak için özel bir gözenek büyüklüğündeki membrandan geçirildiği bir tür fiziksel filtrasyon prosesidir. İstenmeyen kirletici maddeler içermeyen bir ürün akışı sağlamak için, membran teknolojisi kullanılarak ultrafiltrasyon, nanofiltrasyon ve ters osmoz gibi çeşitli ayırma işlemleriyle birlikte kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ultrafiltrasyon</span>

Ultrafiltrasyon (UF), basınç veya moleküler difüzyon gibi kuvvetlerin yarı geçirgen bir membrandan ayrılmaya neden olduğu çeşitli membran teknolojisi kullanan filtrasyondur. Askıda kalan katı maddeler ve yüksek moleküler ağırlıklı solvatlar, retentatta tutulurken, su ve düşük moleküler ağırlıklı solvatlar, permattaki (süzüntü) zardan geçer. Bu ayırma işlemi endüstride ve araştırmada, makro proteinlerin çözeltilerinin, özellikle protein çözeltilerinin saflaştırılması ve konsantre hale getirilmesi için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ultraviyole mikrop öldürücü ışınlama</span>

Ultraviyole mikrop öldürücü ışınlama (UVGI) mikroorganizmaların nükleik asitleri yok edip DNA'larını bozarak hayati hücresel işlevleri yerine getiremez hale getirip öldürmek veya etkisizleştirmek için kısa dalga boylu ultraviyole ışığı kullanan dezenfeksiyon yöntemidir. UVGI gıda, hava ve su arıtma gibi çeşitli uygulamalarda kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Membran biyoreaktör sistemi</span>

Membran biyoreaktör (MBR) sistemi, biyolojik arıtım metotlarından biri olan aktif çamur prosesini membran ayırma prosesiyle birleştiren arıtım teknolojisidir.

Klor, günümüzde suyun dezenfeksiyonu amacıyla en sık kullanılan kimyasal maddedir. Klor suda genellikle elemental klor (Cl2, Klor gazı), Kalsiyum Hipoklorit (Ca(ClO)2) veya sodyum hipoklorit solüsyonu (NaClO, çamaşır suyu) şeklinde uygulanmaktadır.Ayrıca klorun Türkiye'de en sık kullanılan formu, sodyum hipoklorittir. Bu uygulamaların her biri ise suda serbest klor oluşumuna neden olmaktadır.Klor basınçlı tanlarda sıvılaştırılmış gaz halinde taşınır ve depolanır.Klor doğru dozajda yapıldığında mikroorganizmaların membranına etki ederek,buradaki proteinlerin yapısında bulunan aminoasitlerden kloraminler meydana getirmek amacıyla mikroorganizmaların çoğalma ve gelişmelerini önler.Kuvvetli oksidan etkiye sahip ve korozyona yol açan bir dezenfektandır.Klorun doz artışıyla birlikte korozif etkisi de belirgin olarak artmaktadır. Klor ile dezenfeksiyonun çevresel etkileri şöyledir;

Çapraz Akışlı Filtrasyon Teknolojisi. Bir sıvının içerdiği farklı molekül ya da partikül boyutlarında çözülmüş ya da dağılmış bileşenler farklı boyutlarda gözenekleri olan membranlar kullanarak ayrı sıvı akımlarına ayrılır. Membran filtrasyon yarı geçirgen bir membran kullanılarak bir sıvının iki akışa ayrılması teknolojisidir.

<span class="mw-page-title-main">Su mikrobiyolojisi</span>

Su Mikrobiyolojisi suda yaşayan mikroorganizmaları tüm biyolojik yönleriyle inceleyen bilim dalıdır. Fakat su mikrobiyolojisi terimi daha çok insani tüketim amacıyla kullanılan veya insan sağlığı için önem arz eden sularda bulunan mikroorganizmaların özellikleri, tespit edilmesi ve dezenfeksiyonu çalışmaları için kullanılmaktadır. Doğada tatlı sular, nehir ağızları, okyanuslar gibi sucul ortamlardaki mikroorganizmaları ayrıntılı inceleyen bilim dalı ise aquatik mikrobiyolojidir. Yaşamın başlangıç noktası olan sucul ortamlar virüsler, arkeler, bakteriler, protozoalar, funguslar ve algler başta olmak üzere pek çok mikroorganizma barındırırlar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.