İçeriğe atla

THEMIS

THEMIS
Spin denge testi için hazırlanan beş THEMIS uydusu
İsimler
  • Explorer 85 - THEMIS-A - THEMIS-P5 - MIDEX-5A
  • Explorer 86 - THEMIS-B (ARTEMIS-P1) - THEMIS-P1 - MIDEX-5B
  • Explorer 87 - THEMIS-C (ARTEMIS-P2) - THEMIS-P2 - MIDEX-5C
  • Explorer 88 - THEMIS-D - THEMIS-P3 - MIDEX-5D
  • Explorer 89 - THEMIS-E - THEMIS-P4 - MIDEX-5E
Görev türüManyetosferik araştırma
UygulayıcıNASA
SATCAT no.30580, 30581, 30582, 30583, 30584
Web sitesithemis.igpp.ucla.edu
Görev süresiPlanlanan: 2 yıl
Geçen: 17 yıl, 7 ay ve 28 gün
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıExplorer LXXXV
GövdeTHEMIS
ÜreticiSwales Aerospace
Fırlatma ağırlığı126 kilogram (278 lb) (her biri)[1]
Güç37 watt (her biri)
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi17 Şubat 2007, 23:01:00 (17 Şubat 2007, 23:01:00) UTC
RoketDelta II 7925-10C (Delta 323)
Fırlatma yeriCape Canaveral SLC-17B
ÜstleniciBoeing Defense, Space & Security
Hizmete giriş tarihi4 Aralık 2007
Yörünge parametreleri
Referans sistemiYer merkezli[2]
RejimYüksek eliptik yörünge
Perije yüksekliği470 kilometre (290 mi)
Apoje yüksekliği87.330 kilometre (54.260 mi)
Eğiklik16,00°
Süre1870 dakika
Aletler
Elektrik Alanı Aletleri (EFI)
Elektrostatik Analiz Cihazı (ESA)
Fluxgate manyetometre (FGM)
Döner bobinli manyetometre (SCM)
Katı Hal Teleskopu (SST)
Explorer programı
 

THEMIS (İngilizce açılımı: Time History of Events and Macroscale Interactions during Substorms, Türkçesi: Manyetosferik fırtınalar esnasındaki olayların zaman geçmişi ve makro ölçekli etkileşimler), Şubat 2007'de beş NASA uydusunun (THEMIS-A'dan THEMIS-E'ye) bir takım uydu olarak manyetosferik fırtınalar olarak bilinen, Dünya'nın manyetosferindeki enerji salınımlarını ve kutup bölgeleri yakınındaki kutup ışıklarını yoğunlaştıran manyetik olayları incelemek üzere başlatılan bir görevdir. Görevin adı, Titan Themis'i ima eden bir akronimdir.[3]

Uydulardan üçü manyetosfer içinde Dünya'nın yörüngesindeyken, ikisi Ay'ın yörüngesine taşındı. Bu iki uydu ARTEMIS (Acceleration, Reconnection, Turbulence and Electrodynamics of the Moon's Interaction with the Sun) olarak yeniden adlandırıldı. Böylece THEMIS-B, ARTEMIS-P1 ve THEMIS-C, ARTEMIS-P2 oldu.[4] ARTEMIS-P1 ve P2 birlikte THEMIS-ARTEMIS görevini oluşturur.[5]

THEMIS uyduları, 17 Şubat 2007'de bir Delta II fırlatma aracıyla Cape Canaveral SLC-17B'den fırlatıldı. Her uydu, bir fluxgate manyetometre (FGM), bir elektrostatik analiz cihazı (ESA), bir katı hal teleskopu (SST), bir döner bobinli manyetometre (SCM) ve bir elektrik alan aleti (EFI) dahil olmak üzere beş adet aynı aletlerden taşır. Her sonda, 49 kilogram (108 lb) hidrazin yakıtı dahil olmak üzere 126 kilogram (278 lb) ağırlığa sahiptir.[6]

THEMIS verilerine SPEDAS yazılımı kullanılarak erişilebilir. Kanada, Avusturya, Almanya ve Fransa da bu göreve katkıda bulunmuşlardır.

Kaynakça

  1. ^ "ARTEMIS (THEMIS)". NASA's Solar System Exploration website. 17 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2022. 
  2. ^ "Trajectory: THEMIS-A (Explorer 85) 2007-004A". NASA. 28 Ekim 2021. 5 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2021.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  3. ^ "THEMIS (Explorer 85)". NASA. 28 Ekim 2021. 19 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2021.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  4. ^ Phillips, Tony. "Dead Spacecraft Walking". ARTEMIS mission site. NASA. 18 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  5. ^ Johnson-Groh, Mara (7 Ekim 2019). "Artemis, meet ARTEMIS: Pursuing Sun Science at the Moon". NASA. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
  6. ^ "SPACEWARN Bulletin, No. 640". NASA. 1 Mart 2007. 13 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2009.  Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kutup ışıkları</span>

Kutup ışıkları ya da kutup aurorası, Kuzey ve Güney kutup bölgelerinde gökyüzünde görülen, yeryüzünün manyetik alanı ile Güneş'ten gelen yüklü parçacıkların etkileşimi sonucu ortaya çıkan doğal ışımalardır. Kuzey enlemlerde bu etki aurora borealis veya kuzey ışıkları olarak adlandırılır. Güney enlemlerindeki aurora australis oluşumu da benzer özelliklere sahiptir; ancak Antarktika'da, Güney Amerika'da ve Avustralya'da daha yüksek enlemlerden görülebilir.

Bu liste, Uluslararası Uzay İstasyonu'na (ISS) düzenlenen seferlerin kronolojik bir listesidir. ISS'yi kullanan, araştırma ve test amacıyla uzay istasyonunda bulunan mürettebatı ifade eder. Seferler altı aya kadar sürebilir ve iki ila yedi mürettebat üyesini içerebilir.

<span class="mw-page-title-main">Yapay uydu</span> bir astronomik cismin yörüngesine oturtulmuş insan yapımı nesne

Yapay uydular, insanoğlunun geliştirip Dünya'nın veya başka gezegenlerin yörüngesine yerleştirdiği uydulardır. Bu uydular genellikle yarı-bağımsız bilgisayar kontrollü sistemlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Kutupsal yörünge</span> Yüksek eğimli uydu yörüngesi

Kutupsal yörünge, bir yapay uydunun her bir yörünge geçişinde yörüngesine oturtulduğu cismin kutup noktalarının üzerinden veya çok yakınından geçtiği bir yörünge çeşididir. Ana cismin ekvatoruna yaklaşık 60-90 derecelik bir eğikliğe sahiptir.

<i>Juno</i> (uzay aracı) Jupitere araştırma için yörüngesine gönderilen uzay aracı

Juno, Jüpiter gezegeninin yörüngesinde dönen bir NASA uzay sondasıdır. Lockheed Martin tarafından üretildi ve NASA Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından işletilmektedir. Uzay aracı, New Frontiers programının bir parçası olarak 5 Ağustos 2011'de Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri Üssü'nden fırlatıldı. Juno, gezegendeki bilimsel araştırmasına başlamak için 5 Temmuz 2016 tarihinde Jüpiter'in kutupsal yörüngesine giriş yaptı. Görevini tamamladıktan sonra kasıtlı olarak Jüpiter'in atmosferine doğru yörüngesinden çıkartılacak.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">InSight</span>

InSight, Mars gezegeninin derin iç kısımlarını incelemek için tasarlanmış robotik bir iniş aracıydı. Lockheed Martin Space tarafından üretildi, NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı (JPL) tarafından yönetildi ve bilimsel araçlarının çoğu Avrupa ajansları tarafından üretildi. Görev, 5 Mayıs 2018 tarihinde saat 11:05:01 UTC'de bir Atlas V-401 fırlatma aracıyla başlatıldı ve 26 Kasım 2018 tarihinde saat 19:52:59 UTC'de Mars'taki Elysium Planitia'ya başarıyla iniş gerçekleştirildi. InSight, Mars'ta 1440 sol boyunca faaliyetini sürdürdü.

<i>Perseverance</i> (keşif aracı) Keşif aracı

Perseverance, NASA'nın Mars 2020 görevinin bir parçası olarak Mars'taki Jezero kraterini keşfetmek amacıyla tasarlanmış bir Mars keşif aracıdır. Yaklaşık bir otomobil büyüklüğündedir. Jet İtki Laboratuvarı tarafından üretilmiştir ve 30 Temmuz 2020 11:50 UTC'de fırlatılmıştır. Keşif aracının Mars'a başarıyla indiğine dair onay 18 Şubat 2021 20:55 UTC'de alındı. Perseverance, 5 Ekim 2024 itibarıyla, inişinden bu yana 1290 sol boyunca Mars'ta aktif durumdadır. Keşif aracının varışının ardından NASA, iniş bölgesini Octavia E. Butler İniş Alanı olarak adlandırdı.

<span class="mw-page-title-main">Mars 2020</span>

Mars 2020, NASA Mars Keşif Programı'nın bir parçasını oluşturan ve keşif aracı Perseverance, küçük robotik müşterek eksenli helikopter Ingenuity ve ilgili teslimat araçlarını içeren bir Mars keşif aracı görevidir. 30 Temmuz 2020'de 11:50:01 UTC'de bir Atlas V fırlatma aracıyla Dünya'dan fırlatıldı ve Mars krateri Jezero'ya iniş onayı 18 Şubat 2021'de saat 20:55 UTC'de alındı. NASA 5 Mart 2021'de, keşif aracının iniş yerini Octavia E. Butler iniş alanı olarak adlandırdı. Perseverance ve Ingenuity 15 Ekim 2024 itibarıyla, 1299 Mars güneş günü boyunca Mars'ta bulunuyor.

<span class="mw-page-title-main">Landsat</span>

Landsat programı veya kısaca Landsat Amerika Birleşik Devletleri yapımı bir yer gözlem uydusu serisidir. NASA / USGS ortak programıdır. Landsat, Dünya'nın uydu görüntülerini elde etmek için devam eden en uzun süreli girişimdir.

<span class="mw-page-title-main">Crew Dragon Demo-2</span> NASA adına SpaceX tarafından işletilen mürettebat görevi

SpaceX Demo-2 Crew Dragon uzay aracının planlanan ilk mürettebatlı test uçuşudur. Dragon uzay aracı, 30 Mayıs 2020 günü Kennedy Uzay Merkezinden Falcon-9 roketi üzerinden fırlatılmıştır. 22 Ekim günü saat 20.07 (UTC) itibarıyla görev başlayalı 1606 gün ve 44 dakika geçmiştir. 27 Mayıs 2020 günü 20:33:33 UTC (16:33:33) EDT'de Uluslararası Uzay İstasyonu'na fırlatılacaktı ancak olumsuz hava koşulları nedeniyle 30 Mayıs 2020'ye ertelendi. Demo-2, 2011 yılında Douglas G. Hurley'in pilot olduğu son Uzay Mekiği misyonu STS-135'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk mürettebat yörünge uzay uçuşu olacak. Hurley, Robert L. Behnken'in ortak operasyon komutanı olarak katıldığı Crew Dragon Demo-2'de uzay aracı komutanı olacak. Crew Dragon Demo-2, 1982'de STS-4'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk iki kişilik yörünge uzay uçuşudur. Görevde kullanılan Falcon-9 roketi, ilk kez uzaya insan taşıyıp tekrar Dünya'ya iniş gerçekleştiren ilk Falcon-9 roketidir.

<span class="mw-page-title-main">OSIRIS-REx</span>

OSIRIS-REx, Dünya'ya yakın karbonlu bir asteroit olan 101955 Bennu'yu ziyaret eden ve ondan örnekler toplayan bir NASA asteroit çalışması ve örnek getirme göreviydi. Eylül 2023'te getirilen malzemenin, bilim adamlarının Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimi, gezegen oluşumunun ilk aşamaları ve Dünya'da yaşamın oluşumuna neden olan organik bileşiklerin kaynağı hakkında daha fazla bilgi edinmelerini sağlaması bekleniyor. Ana görevin tamamlanmasının ardından uzay aracının OSIRIS-APEX adlandırmasıyla, asteroit 99942 Apophis'e yakın bir geçiş yapması planlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 1</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ilk aşaması

Artemis I, Kasım 2022'de gerçekleştirilen fırlatmayla başlamış mürettebatsız bir Ay yörüngesi göreviydi. NASA'nın Artemis programının ilk büyük uzay uçuşu olan Artemis I, ajansın elli yıl önce sona eren Apollo programından sonra Ay'a dönüşünü simgeliyordu. Orion uzay aracı ve Space Launch System (SLS) roketinin ilk entegre uçuş testiydi ve ana amacı, sonraki Artemis görevlerine hazırlık olarak Orion uzay aracını ve özellikle de ısı kalkanını test etmekti. Bu görevler, Ay'da yeniden insan varlığı oluşturmayı ve Mars'ın araştırılması da dahil olmak üzere gelecekteki bilimsel çalışmalar için gereken teknolojileri ve ticari yaklaşımları göstermeyi amaçlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Parker Solar Probe</span> Güneşin dış koronasını gözlemlemek amacıyla gönderilen NASA Uzay Sondası

Parker Solar Probe, Güneş'in dış koronasını gözlemleme göreviyle 2018'de başlatılan bir NASA Uzay Sondasıdır. Güneş'in merkezinden 9,86 güneş yarıçapına yaklaşacak ve 2025 yılına kadar en yakın hali 430.000 mil/saat (690.000 km/sa) veya ışık hızının %0.064'ü olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Çift Asteroit Yönlendirme Testi</span>

Çift Asteroit Yönlendirme Testi, NASA'nın Dünya'ya yakın cisimlere karşı gezegen savunması yöntemini test etmeyi amaçladığı bir uzay göreviydi. Bu görev, bir uzay aracının bir asteroitle kafa kafaya çarpıştığında momentum aktarımı etkisinin asteroidi ne kadar saptırdığını değerlendirmek için tasarlandı. Seçilen hedef asteroit olan Dimorphos, Didymos asteroidinin uydusudur ve her iki asteroit de Dünya'ya bir çarpma tehdidi oluşturmamaktadır. 24 Kasım 2021'de Dünya'dan fırlatılan DART uzay aracı, 26 Eylül 2022 23:14 UTC'de Dimorphos'a başarılı bir şekilde çarptı ve yörüngesini 32 dakika kısalttı. Bu, önceden belirlenen başarı eşiği olan 73 saniyeden çok daha fazlaydı. DART'ın Dimorphos'u yönlendirmedeki başarısı çarpışmanın kendisinden çok, dışarı fırlatılan enkazın geri tepmesiyle ilişkili olan momentum aktarımı sayesinde oldu.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 2</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ikinci aşaması

Artemis 2, NASA Artemis programının ikinci planlanmış görevi ve Space Launch System (SLS) ile Eylül 2025'te fırlatılması planlanan Orion uzay aracının ilk planlanmış mürettebatlı görevidir. Mürettebatlı Orion uzay aracı, Ay'a bir uçuş gerçekleştirecek ve ardından Dünya'ya geri dönerek, 1972'deki Apollo 17 görevinden bu yana alçak Dünya yörüngesinin ötesine seyahat edecek ilk mürettebatlı uzay aracı olacak.

<span class="mw-page-title-main">Landsat 9</span>

Landsat 9, 27 Eylül 2021'de Uzay Fırlatma Kompleksi-3E'den Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü'ndeki Atlas V 401 fırlatma aracı üzerinden fırlatılan bir yer gözlem uydusu'dur. NASA uyduyu inşa etmek, fırlatmak ve test etmekten sorumluyken, Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu (USGS) uyduyu işletir ve veri arşivini yönetir ve dağıtır. Landsat programı içindeki dokuzuncu uydudur ama Landsat 6 yörüngeye ulaşmamıştır. Kritik Tasarım İncelemesi (CDR), Nisan 2018'de NASA tarafından tamamlandı ve uyduyu üretmesi için Northrop Grumman Innovation Systems'e (NGIS) onay verildi.

<span class="mw-page-title-main">Lunar Flashlight</span>

Lunar Flashlight, gelecekte robotlar veya insanlar tarafından kullanılmak üzere Ay'daki su buzu çökellerini araştırmak, yerlerini saptamak, boyutunu ve bileşimini tahmin etmek için geliştirilen düşük maliyetli bir CubeSat Ay yörünge görevidir.

<i>Lucy</i> (uzay aracı) Discovery programının on üçüncü görevi; beş Jüpiter truvalısı ve iki asteroit kuşağı nesnesinin ziyareti planlanan çoklu uçuş keşfi

Lucy, on iki yıllık planlanan bir yolculukta, ikisi asteroit kuşağında olmak üzere Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan altı Jüpiter truvalısını ziyaret edecek olan bir NASA uzay sondasıdır. Aracın ziyaret etmesi planlanan cisimlere yakın uçuş gerçekleştirmesi beklenmektedir. Aracın maliyeti 981 milyon ABD Dolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Europa Clipper</span>

Europa Clipper, NASA tarafından geliştirilmekte olan bir uzay sondasıdır. 14 Ekim 2024'te fırlatılan uzay aracı, Jüpiter'in yörüngesindeyken Galilei uydularından biri olan Europa'yı bir dizi yakın uçuşla incelemek üzere geliştiriliyor. NASA'nın gezegensel bir görev için şimdiye kadar geliştirdiği en büyük uzay aracıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.