İçeriğe atla

TCG Berk


Berk-i Satvet İstanbul Boğazı'ndayken (Mart 1909)
Tarihçe
Osmanlı Deniz Kuvvetleri bayrağıOsmanlı İmparatorluğu
AdıBerk-i Satvet
Kızağa konuluşu 1906
Denize indirilişi Kasım 1907
Hizmet 1908
Hizmet dışı 1923
Tarihçe
Türk Deniz Kuvvetleri bayrağıTürkiye
AdıBerk
Hizmet 1923
Hizmet dışı 1948
Genel karakteristik
Sınıf ve tipiPeyk-i Şevket sınıfı
Deplasman 775 ton (1907), 850 ton (1938)
Uzunluk 80,1 m
Genişlik 8,4 m
Çekiş 4,6 m
İtme gücü 5,100 beygir gücü (Germania)
Hız 18 knot
Silah donanımı

1907:[1]

  • 2 × 105 mm L/40 Krupp top
  • 6 × 57 mm Krupp top
  • 2 × 37 mm Krupp top
  • 2 × Hotchkiss makineli tüfek
  • 3 × 450 mm torpido tüpü

1939:[1]

TCG Berk ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Berk-i Satvet, Osmanlı donanması ve sonrasında Türk Deniz Kuvvetleri'nde hizmet gören Peyk-i Şevket sınıfının ikinci ve son torpido kruvazörüdür. 1906-1907 yıllarında, Kiel, Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde inşa edilmiş ve Kasım 1907'de Osmanlı donanması hizmetine girmişti. Geminin ana silahı üç 450 mm torpido tüpü ve bir çift 105 mm toptu ve gemi, 21 knot (39 km/sa; 24 mph) maksimum hıza ulaşabiliyordu.

1911-1912 yıllarındaki Trablusgarp Savaşı'nda Osmanlı donanmasının geri kalanıyla beraber Marmara'da kaldı. 1912-1913 yıllarındaki Balkan Savaşları sırasında sırasıyla Yunan ve Bulgar güçlerine karşı Ege ve Karadeniz'de görev yaptı. Osmanlı İmparatorluğu I. Dünya Savaşı'na girdikten sonra Berk-i Satvet, Karadeniz'de devriyelerde görevlendirildi. 29 Ekim 1914'teki Karadeniz Baskını'nda, Midilli ile birlikte Novorossiysk'i vurdu. Ocak 1915'te, Zonguldak'a hareket eden bir konvoya eşlik ederken bir deniz mayınına çarpması sonucunda aldığı hasarın onarımı boyunca, Nisan 1918'e kadar hizmet dışı kaldı. Savaşın geri kalanında Karadeniz'de devriye gezdi. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun ardından, 1923'te Berk olarak yeniden adlandırıldı ve 1920'lerin ortalarında ve 1930'ların sonlarında olmak üzere iki kez modernize edildi. Donanma envanterinden çıkartıldığı 1944 yılına kadar hizmette kaldı. Nihayetinde 1953-1955 yılları arasında Gölcük Tersanesi'nde parçalandı.

Tasarım

Genel özellikler

Berk-i Satvet'in üyesi olduğu Peyk-i Şevket sınıfı, Osmanlı donanması tarafından torpido kruvazörü olarak sınıflandırılmış;[2] ancak bazı kaynaklarda torpido gambot olarak da anılmıştı.[3] Berk-i Satvet, 80,1 m uzunluğunda, 8,4 m genişliğinde ve 4,6 m su çekimindeydi. Deniz denemeleri esnasında deplasmanı 775 emperyal ton (787 t), 1938'de ise 850 emperyal ton (860 t) idi. Gemilerde biri ön kumanda kulesinin arkasında, diğeri daha geride iki direk vardı. Baş kasarası ön bacanın altına dek uzanırken kıç güverte ise ana direğin ardında ve daha aşağısındaydı. Çelik gövdeli gemilerdi ve zırh koruması taşımıyorlardı. 125 subay ve denizciden oluşan mürettebatı, 1915'te 145'e yükseltilmişti.[3][4]

Gemiler, gücünü her biri bir vida pervaneyi çeviren bir çift Germania dikey üçlü genleşme buhar motorundan alıyordu. Germaniawerft tarafından üretilen kömürle çalışan dört Schulz su borulu kazanı iki bacaya bağlıydı. Motorlar 5.100 nominal beygirgücü (3.800 kW) üretebiliyordu ve tasarlanan azami hız 21 knot (39 km/sa; 24 mph) iken, denemelerde 22 knot (41 km/sa; 25 mph) hıza ulaştı. 1915'e gelindiğinde, yetersiz bakım ve yoğun kullanım hızlarını 18 knot (33 km/sa; 21 mph) seviyesine düşürmüştü. 244 metrik ton (240 emperyal ton; 269 küçük ton) kömür kapasitesine sahipti ve 3.240 deniz mili (6.000 km; 3.730 mi) seyir menzili vardı.[3][4]

Berk-i Satvet tonajına göre ciddi bir silah teçhizatına sahipti. Geminin ana silahı üç 450 mm torpido tüpüydü. Biri pruvada su üstüne, diğer ikisi geminin ortasında güverteye monteli döner kundaklara monte edilmişti. Bir çift seri ateşli 105 mm 40 kalibre top baş kasara ve kıç güvertede silah kalkanlarıyla korunan tekli kundaklarda bulunuyordu. Bu silahlara ek olarak altı adet 57 mm 40 kalibre top, iki adet 37 mm top ve iki makineli tüfek taşıyordu. Geminin zırh koruması bulunmuyordu.[3][1]

Modernizasyon

Gemi, 1937-1939 yılları arasında Gölcük Tersanesi'nde yeniden inşa edildi. Hem baş hem kıç hem de üst yapısı yeniden inşa edilirken yeni bir eğimli pruva tasarımına geçildi. Eski toplar, bir çift 88 mm 45 kalibre top ve dört 37 mm 40 kalibre top ile değiştirildi. Peyk'ten farklı olarak Berk'e ayrıca 25 deniz mayını taşımaya yarayan ekipman monte edildi.[3][1]

Hizmet geçmişi

Osmanlı donanmasında 1914'te görev yapan büyük gemilerin siluetleri. Peyk-i Şevket sınıfı, ikinci satırda dördüncü gemidir.

İnşası

Berk-i Satvet, 18 Ocak 1903'te sipariş edildi ve Şubat 1906'da, Almanya'nın Kiel kentindeki Germaniawerft tersanesinde inşasına başlandı. 1 Aralık'ta denize indirilen geminin inşası 1907'de tamamlandı. Deniz denemelerinin ardından devredildiği Osmanlı donanmasına devredilerek 13 Kasım'da burada görevlendirildi.[5] 1909'da, kardeş gemisi Peyk-i Şevket ile birlikte, Osmanlı donanmasının yirmi yıldan beri düzenlediği ilk filo manevrasına katıldı.[6] 1911-1912 yıllarındaki Trablusgarp Savaşı sırasında Berk-i Satvet, merkezinde eski zırhlı korvetler Mesudiye ve Asar-ı Tevfik'in de yer aldığı Yedek Tümen'e atandı. Osmanlı Donanması savaşı limanda geçirdiği için savaş boyunca herhangi bir çatışmada yer almadı.[7]

Balkan Savaşları

Berk-i Satvet, Birinci Balkan Savaşı sırasında buradaki filoyu güçlendirmek üzere 9 Aralık 1912'de Karadeniz'e atandı. Aynı ayın ilerleyen günlerinde Yunanlara yönelik operasyonlara katılmak için Ege'ye gitti. 22 Aralık'ta korumalı kruvazör Mecidiye, Hüseyin Rauf komutasındaki Berk-i Satvet ve Birinci Muhrip Tümeni, boğazlarda faaliyet gösteren bir grup Yunan muhribini tuzağa düşürmek amacıyla Çanakkale Boğazı'ndan İmroz'a doğru yola çıktı. Yunan muhripleri Niki ve Doxa tespit edildi ve takibe alındı ancak muhripler menzil dışına çıkmayı başardılar. Saat 09.55'te iki Osmanlı kruvazörü altı Yunan muhribiyle çatışmaya girdi, birkaç dakikalık ateşten sonra Yunanlar bölgeden uzaklaştı. Saat 10.40'ta Bozcaada açıklarında seyrederken denk geldikleri Yunan muhribi Aspis, bu karşılaşma sonrasında dönerek bölgeden ayrıldı. Takip sırasında Mecidiye, Yunan denizaltısı Delfin'e yaklaştı. Denizaltının 800 metre mesafeden fırlattığı torpido, su yüzeyine çıkarak kruvazörü ıskaladı. Bu saldırı, bir savaş gemisine gerçekleştirilen ilk denizaltı torpido saldırısıydı. Saat 11.00'de Berk-i Satvet ve Mecidiye, kovalamacayı bırakarak Çanakkale Boğazı'na döndü.[8]

Bozcaada civarındaki harekâtın ardından Osmanlı Ordusu, küçük bir birlik ile adayı Yunanlardan geri alabileceğine ikna olduğundan, amfibik harekât planlaması başladı. Berk-i Satvet, Mecidiye ve korumalı kruvazör Hamidiye, çıkarma sırasında ateş desteği sağlayacaktı. 4 Ocak 1913 günü saat 06.00'da Çanakkale'den ayrılan üç kruvazör, bir muhrip filosu eşliğinde saat 07.15 civarında Seddülbahir'i geçti. On beş dakika sonra bir Yunan filosuyla karşılaştılar ve saat 07.40'ta iki taraf uzun mesafeden bir çatışmaya girdi; ancak taraflardan hiçbiri saldırıyı sürdürmeye çalışmadı. Berk-i Satvet ve Mecidiye, Bozcaada yönünden gelebilecek olası bir saldırıya karşı çıkarma gücünü korumak üzere döndü. Saat 10.00'da Osmanlı zırhlıları filonun geri kalanına katılırken Berk-i Satvet de zırhlıların arkasında pozisyon aldı. 11.30'da Yunan filosunun, Osmanlıların Çanakkale Boğazı'na dönüş yolunu kesmesi tehlikesi üzerine Osmanlılar Boğazların güvenliğini sağlamak için geri döndü. Her iki tarafın da hasar almadığı kısa bir angajman, Yunanları geri çekilmeye zorladı. Saat 15.30'da Berk-i Satvet ve filonun geri kalanı Çanakkale'ye döndü. Osmanlılar, Bozcaada'yı geri alma fikrinden daha sonra vazgeçti.[9]

4 Şubat 1913'te Berk-i Satvet, bir amfibi hücum için hazırlık kapsamında Marmara Denizi'nin kuzey kıyısında yer alan Şarköy'deki Bulgar mevzilerini bombaladı.[10] 8 Şubat'ta Osmanlı donanması, Şarköy Çıkarması'nı desteklemek için döndü. Saat 05.00'te Şarköy önlerine ulaşan Turgut Reis ve Barbaros Hayreddin, iki küçük kruvazörle birlikte çıkarma gücünün sağ kanadına saat 10.00'da karaya çıkmasından itibaren topçu desteği sağladı. Gemiler kıyıdan yaklaşık bir kilometre açıkta konumlandırıldı, hattın önünde Berk-i Satvet yer alırken ardında Mecidiye ve ön dretnotlar Barbaros Hayreddin ve Turgut Reis yer alıyordu. Bulgar kuvvetlerinin direnmesi sonucunda Osmanlı Başkomutanlık Vekaleti, 9 Şubat 23.00'te geri çekilme emri verdi. Geri çekilme saat 07.00'den itibaren filodan gelen ateş desteği sayesinde büyük ölçüde başarılı oldu. Berk-i Satvet ve Mecidiye sol kanadı kapatırken tahliye sırasında iki savaş gemisi sol kanada destek verdi. Son artçı birlikler 11 Şubat 04.00'te geri çekildi. Operasyon sırasında Berk-i Satvet, seksen dört adet 105 mm'lik mermi ateşlemişti.[11][12]

9 Mart'ta Berk-i Satvet, İmroz'a doğru bir tarama harekâtına katıldı. Bu harekât esnasında, bir süre iki Yunan muhribiyle çatıştı ve Fransız bayrağı altında seyreden Henri adında bir vapuru durdurdu. Bulgar kuvvetlerini tedarik ettiği anlaşılan gemiye, muhrip Yarhisar tarafından ganimet olarak el konuldu.[13] Mart ayı sonunda Karadeniz'de, Çatalca'daki savunma hattını aşmaya çalışan Bulgar askerlerini bombalayan Barbaros Hayreddin ve Turgut Reis'e eşlik etti.[14] 13 Nisan'da Berk-i Satvet; Barbaros Hayreddin, Turgut Reis, Asar-ı Tevfik ve birkaç küçük savaş gemisinden oluşan bir filoya katıldı. Gemiler Çanakkale Boğazı'ndan çıktıkları sortide bir Yunan filosuyla karşılaştı. Çok uzun menzilde yaşanan bir çatışmanın ardından Osmanlılar ve Yunanlar sırasıyla Çanakkale Boğazı ve İmroz'a çekildiler.[13]

I. Dünya Savaşı

Temmuz 1914'ün sonlarında Avrupa'da I. Dünya Savaşı patlak verdi. Osmanlılar başta tarafsızdı.[15] 14 Ağustos'ta Berk-i Satvet, savunması birkaç yeni mayın tarlasıyla güçlendirilen Çanakkale Boğazı'nın devriyeleri arasına katıldı.[16] Osmanlılar ile Çanakkale Boğazı girişinde devriye gezen bir Kraliyet Donanması arasındaki gerilim, Birleşik Krallık ve Fransa'nın Osmanlı İmparatorluğu'na savaş ilan ettiği 5 Kasım'a kadar arttı.[17] Bu arada Berk-i Satvet, Karadeniz'e nakledilmişti. 29 Ekim'de Rusya'nın Sivastopol, Odessa, Kefe ve Novorossiysk limanlarına düzenlenen Karadeniz Baskını için Alman eski adıyla Breslau, yeni adıyla Midilli kruvazörüne katıldı. İki gemi Novorossiysk limanını vurmakla görevliydi. İki gemi limanı bombalayarak limanda çok büyük hasara yol açtı, limandaki yakıt tanklarını topçu ateşiyle tutuşturdu, Nikolai adında bir gemiyi batırdı ve yedi gemiye hasar verdi. 6 Kasım'da Berk-i Satvet, eski adı Goeben olan muharebe kruvazörü Yavuz Sultan Selim ile Sivastopol'e saldırmaya gönderildi; yoldayken Ereğli-Zonguldak bölgesinde düşman gemileri görüldüğü bilgisini alıp bölgeye intikal ettiler. Bölgede yapılan arama başarısız oldu.[18]

Berk-i Satvet, 5 Aralık'ta Rize'ye giden bir asker nakliye konvoyuna uzaktan destek sağlamak için kardeşi ve Yavuz Sultan Selim'le birlikte sortiye çıktı. 2 Ocak 1915 saat 15.00'te Midilli ve Hamidiye kruvazörüyle birlikte taşıma gemilerine Zonguldak'a kadar refakat etmek ve ardından limanda devriye gezmek için İstanbul Boğazı'ndan ayrıldı. Saat 18.00'de bir Rus mayını patladı ve Berk-i Satvet'in komutanı kaçınma manevrası emri verdi. Manevra yapan geminin karanlıkta başka bir mayına çarpması sonucunda her iki pervanesi de tahrip olmuş ve kıç tarafından çok miktarda su almıştı. Yardıma gelen iki römorkör, Berk-i Satvet'i, Hamidiye ile birlikte İstinye'ye çekti.[19] Gemi, aldığı hasarın onarımı esnasında savaşın büyük bir bölümünde hizmet dışı kaldı.[20] Onarım çalışmalarının ardından 1 Nisan 1918'de yeniden hizmete alındı ve İstanbul ile Batum arasında devriye gezdi. Savaşın sonuna kadar Karadeniz'de kaldı. 30 Kasım'da Osmanlı İmparatorluğu ihtilaflı Üçlü İtilaf Mondros Mütarekesi'ni imzaladı ve çatışmayı sonuçlandırdı.[21]

Cumhuriyet dönemi

Osmanlı İmparatorluğu'nun yerini Türkiye Cumhuriyeti'nin aldığı Kurtuluş Savaşı'nın sona ermesinin ardından geminin adı 1923'te Peyk olarak değiştirildi.[3] O zamanlar gemi, Türk filosu için on yıldan fazla bir süredir devam eden savaşın ardından hâlen aktif hizmette olan birkaç büyük savaş gemisinden biriydi.[22] 1924'ten 1925'e kadar Gölcük Tersanesi'nde modernize edilmesinin ardından aynı yıl yeniden hizmete alındı.[1] 1937-1939 yılları arasında bir kez daha modernizasyona girdi ve gemiye birtakım iyileştirmeler yapıldı. Pruvası yeni bir tasarım ile değiştirildi ve üst yapısı yeniden inşa edildi. Gemi, donanma envanterinden çıkartıldığı 1944 yılına kadar hizmete devam etti.[3] Daha sonra İzmit'te kızağa çekilen Berk, 1953-1955 yılları arasında Gölcük Tersanesi'nde parçalandı.[1]

Kaynakça

Özel
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Midilli</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğunun I. Dünya Savaşına girmesine yol açan Alman yapımı savaş gemisi

SMS Breslau veya sonraki adıyla Midilli, Alman İmparatorluğu donanması için inşa edilen Magdeburg sınıfı hafif kruvazördür. Yapımına 1910'da başlandı ve 16 Mayıs 1911'de denize indirildi. Göreve alınmasından sonra savaş kruvazörü Goeben ile birlikte, Balkan Savaşları'nın patlak vermesi nedeniyle Akdeniz Tümeni'nde görevlendirildi. Breslau ve Goeben, İstanbul'a ulaşmak için Akdeniz'deki İngiliz savaş gemilerinden kaçtıktan sonra Ağustos 1914'te Osmanlı İmparatorluğu tarafından satın alındı ve gemilerin adları Midilli ve Yavuz Sultan Selim olarak değiştirildi. İki gemi, ağırlıklı olarak Karadeniz'de, Rusların Karadeniz Filosu'na karşı hizmet etti ve diğer Osmanlı gemileri ile birlikte Ekim 1914'te Rus limanlarına baskınlar düzenledi. Bu baskınlar, Rusya'nın Osmanlı'ya savaş ilan etmesine ve Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı'na İttifak Devletlerinin yanında katılmasına yol açtı.

Yarhisar, Osmanlı Devleti'nde Donanma Cemiyeti tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan, Durandal sınıfı temel alınarak tasarlanmış dört Samsun sınıfı muhripten biridir. 1907'de Osmanlı donanmasına katılan muhrip, 1911-1912'de gerçekleşen Trablusgarp Savaşı'nda Osmanlı filosunun geri kalanı gibi İtalyanlarla aktif bir çatışmada yer almadı. 1912-1913'te Balkan Savaşları esnasında Varna Deniz Muharebesi, İmroz Deniz Muharebesi ve Mondros Deniz Muharebesi gibi tüm önemli çatışmalarda yer aldı, ayrıca devriye görevlerinde bulundu. I. Dünya Savaşı'nda özellikle Marmara Denizi'nde eskort ve önleme görevlerinde yer aldı. Marmara'ya giren Müttefik Devletler denizaltılarıyla birçok çatışmaya girdi. 3 Aralık 1915'te tarihinde Yalova açıklarında Birleşik Krallık'ın E11 denizaltısı tarafından torpidolanarak batırıldı. Bu olayda 7 subay ve 33 er öldü. Birleşik Krallık denizaltısı geminin kalan mürettebatını denizden alarak bir Osmanlı yelkenlisine teslim etti.

Samsun, Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1907 yılında Fransa'dan satın alınan dört "Durandal" sınıfı muhripten biridir. Gemi, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında Osmanlı donanmasında görev yaptı.

<i>Mesudiye</i> (zırhlı)

Mesudiye, Osmanlı donanması için 1871-1875 yılları arasında İngiltere'deki Thames Ironworks'te inşa edilmiş merkezî bataryalı zırhlı korvettir. İnşa edilmiş en büyük iki merkezî bataryalı zırhlı korvetten biriydi. Mesudiye'nin Hamidiye adında bir kardeş gemisi olması planlanmıştı; ancak bu gemi Kraliyet Donanması tarafından satın alındı ve HMS Superb adıyla görevlendirildi. Ana silahları merkezî zırhlı bir bataryada yer alan on iki 250 mm toptu.

<i>Asar-ı Tevfik</i>

Asar-ı Tevfik, 1860'larda inşa edilen ve sınıfının tek üyesi olan, Osmanlı donanmasının zırhlı bir savaş gemisiydi. Aslen Mısır Hidivliği tarafından İbrahimiye ismiyle sipariş edilen gemi, daha sonra Osmanlılar tarafından alındı. Kırım Savaşı'ndan sonra 1860'larda Osmanlı filosu için bir genişleme programının bir parçası olarak inşa edilen Asar-ı Tevfik, sekiz adet 220 mm toptan oluşan bir ana batarya ile donatılmış 4.600 metrik tonluk barbetli bir merkezî bataryalı zırhlıydı.

<span class="mw-page-title-main">İmroz Deniz Muharebesi (1912)</span>

İmroz Deniz Muharebesi ya da Elli (Seddülbahir) Deniz Muharebesi, Birinci Balkan Savaşı sırasında 16 Aralık 1912 tarihinde Seddülbahir Burnu ve İmroz adası açıklarında Osmanlı ve Yunan deniz güçleri arasında meydana gelmiştir. Osmanlı donanması bu harekât ile Çanakkale Boğazı çıkışındaki Yunan ablukasını kırmayı amaçlamaktaydı. Yunanların Pavlos Kunduriotis komutasındaki bir zırhlı kruvazör, üç ön dretnot ve dört muhribinin; Osmanlıların Ramiz Numan Bey komutasındaki iki ön dretnot, iki zırhlı korvet, bir kruvazör ve dört muhribi ile karşı karşıya geldiği deniz muharebesi, Balkan Savaşları boyunca gerçekleşen en büyük deniz çatışmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Varna Deniz Muharebesi</span> Osmanlı ve Bulgar donanmalarının 21 Kasım 1912 tarihinde Karadenizde giriştikleri çatışma

Varna Deniz Muharebesi ya da Draçki Saldırısı, 21 Kasım 1912 tarihinde Karadeniz'de, Bulgaristan'ın Varna limanının 32 mil açığında dört Bulgar torpido botu ile Osmanlı kruvazörü Hamidiye arasında meydana gelen çatışmadır.

<span class="mw-page-title-main">Mondros Deniz Muharebesi</span>

Mondros Deniz Muharebesi 18 Ocak 1913 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ile Yunanistan donanmaları arasında meydana gelen çatışma. Birinci Balkan Savaşı sırasında yaşanan muharebe, Osmanlıların Çanakkale Boğazı'nda konuşlu Yunan donanmasını dağıtmak ve Ege Denizi'nde egemenliği yeniden ele geçirmek için yaptıkları ikinci ve son denemedir.

<i>Mecidiye</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğu donanmasına ait kruvazör

Mecidiye, Osmanlı Devleti hükûmetinin 1900 yılındaki siparişi üzerine Abdülmecid adıyla Amerika Birleşik Devletleri'nin William Cramp & Sons firmasının Philadelphia Tersanesinde suya indirildikten sonra Osmanlı Donanması, Rusya İmparatorluk Deniz Kuvvetleri, Kızıl Donanma, Ukrayna Halk Cumhuriyeti Deniz Kuvvetleri ve Türk Deniz Kuvvetleri'nde görev yapan korumalı kruvazör.

TCG <i>Peyk</i>

TCG Peyk ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Peyk-i Şevket, Osmanlı donanması ve sonrasında Türk Deniz Kuvvetleri'nde hizmet gören Peyk-i Şevket sınıfının öncü gemi olan torpido kruvazörüdür. 1906-1907 yıllarında Kiel, Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde inşa edilmiş ve Kasım 1907'de Osmanlı donanması hizmetine girmişti. Geminin ana silahı üç 450 mm torpido tüpü ve bir çift 105 mm toptan oluşuyordu ve gemi 21 knot hıza ulaşabiliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Sarıç Burnu Muharebesi</span> 18 Kasım 1914te yapılan savaş

Sarıç Burnu Muharebesi veya Balıklava Muharebesi, I. Dünya Savaşı esnasında Sarıç Burnu açıklarında gerçekleşen bir deniz muharebesidir.

<i>Peyk-i Şevket</i> sınıfı torpido kruvazörü

Peyk-i Şevket sınıfı, Osmanlı donanması için Almanya'daki Germaniawerft tersanesinde 1906-1907 yıllarında inşa edilen bir çift torpido kruvazörüdür. Peyk-i Şevket ve Berk-i Satvet adlarında iki gemiden oluşuyordu. 20. yüzyılın başında Osmanlı donanmasını modernize etme programının bir parçası olarak sipariş edildiler. 775 metrik ton deplasmanındaki gemiler, görece küçük boyutlarına göre ağır silahlıydılar ve üç torpido tüpü, bir çift 105 milimetre (4,1 in) top ve birçok küçük silah taşıyorlardı.

<i>Feth-i Bülend</i>

Feth-i Bülend 1860'ların sonlarında sınıfının öncü gemisi olan demir zırhlı korvet savaş gemisidir. Osmanlı Donanması için İngiliz Thames Iron Works'ten sipariş edildi ve 1868'de inşasına başlandı, 1869'da denize indirildi ve 1870'te hizmete girdi. Dört 229 mm topu vardı, tek pervaneyi çeviren bileşik buhar motoru ile 13 deniz mili (24 km/sa) hıza ulaşabilmekteydi.

<i>Avnillah</i> sınıfı zırhlı korvet Osmanlı Donanmasının zırhlı savaş gemisi sınıfı

Avnillah sınıfı, Osmanlı donanması için 1860'larda inşa edilen iki zırhlı korvet savaş gemisinden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıfta yer alan gemiler Avnillah ve Muin-i Zafer'dir. İki gemi İngiltere'de 1868 ve 1870 arasında inşa edildi. Gemi ortasındaki kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm çapında top taşıyorlardı.

<i>Avnillah</i> Osmanlı savaş gemisi

Avnillah 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için inşa edilmiş bir zırhlı savaş gemisidir. Avnillah sınıfının öncü gemisi olarak Thames Iron Works tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilmiştir. Omurgası 1868'de serilen gemi, 1869'da denize indirildi ve ertesi yıl filoya katıldı. Merkezî bataryalı gemi olan Avnillah, merkezî bir kazamatta yer alan dört adet 230 mm top ile silahlandırıldı ve en çok saatte 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nun zırhlı korvetleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

1860'larda ve 1870'lerde Osmanlı donanması, neredeyse tamamen yabancı tersanelerde inşa edilen bir dizi zırhlı korvet savaş gemisi sipariş etti ve satın aldı. Sipariş edilen ilk sınıf olan Osmaniye sınıfı, dört adet zırhlı fırkateynden oluşuyordu. Osmaniye sınıfı 1860'ların başında Birleşik Krallık'taki tersanelerinden sipariş edildi. 1864'te beşinci gemi Fatih sipariş edilse de bu gemi, 1867'de Prusya donanması tarafından satın alındı. Aynı yıl Osmanlılar, Feth-i Bülend ile iki gemiden oluşan Avnillah sınıfını yine Birleşik Krallık'tan sipariş etti. Osmanlı İmparatorluğu'nun bir eyaleti olan Mısır da o dönem, merkezî otoriteden bağımsız olarak Fransa'daki tersanelerden; Asar-ı Tevfik, Asar-ı Şevket ve Lütf-i Celil zırhlı korvet sınıflarına ait gemi siparişleri vermiş, bir Avusturya-Macaristan firmasıyla ise İclaliye için sözleşme imzalamışlardı. Mısır'ın bağımsızlığını savunmaya yönelik çabaları, Mısır'dan 1868'de yaptığı sipariş ettiği tüm zırhlı korvetleri teslim etmesini isteyen Padişah Abdülaziz'i kızdırdı. Bu esnada ikinci bir Feth-i Bülend sınıfı zırhlı olan Mukaddeme-i Hayr sipariş edilmiş ve Osmanlı Tersane-i Amire'sinde inşa edilen ilk zırhlı olmuştu. 1871'de Osmanlılar, iki Mesudiye sınıfını sipariş etti. İlk gemi teslim alınırken ikinci gemi Birleşik Krallık'ın 1878'de Rusya ile savaşa girmesi korkusunun ortasında Kraliyet Donanması tarafından satın alındı ve yerini Tersane-i Amire'de inşa edilecek üçüncü bir gemi olan Hamidiye'ye bıraktı. Son iki gemi, Peyk-i Şeref sınıfı, 1874 yılında Birleşik Krallık'tan sipariş edildi fakat Kraliyet Donanması 1878'de savaş beklentileri sırasında her ikisini de satın aldı.

<i>Draç</i> (torpido botu) Osmanlı torpido botu

Draç, Osmanlı donanmasına ait 1907'de hizmete giren bir torpido botudur. Balkan Savaşları ile I. Dünya Savaşı'nda görev yapmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu'nun zırhlı kruvazörleri listesinde, Osmanlı İmparatorluğu'na ait olan ve olması planlanan çelik kruvazörler yer alır.

<i>İntibah</i> (mayın gemisi) mayın gemisi

İntibah, Osmanlı İmparatorluğu tarafından I. Dünya Savaşı'nda römorkör ve mayın dökücü olarak kullanılan gemidir. 1886'da Glasgow'da sivil bir römorkör olarak inşa edilen gemi 1912'de Osmanlılar tarafından satın alındı. 1914'te Tersane-i Amire'de mayın dökücüye dönüştürüldü. Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı'nda başta Çanakkale Boğazı'nın mayınlanması olmak üzere mayın dökme, mayın taşıma, kurtarma ve nakliye görevlerinde bulundu. Ekim 1918'de Mondros Mütarekesi'nden sonra İstanbul'da filonun geri kalanıyla beraber enterne edildi. Kasım 1922'de İstanbul'dan kaçırılarak İzmit'e getirildi ve Ankara Hükûmeti emrine girdi. Ekim 1923'te Türkiye Cumhuriyeti hizmetine girdi ve adı Uyanık olarak değiştirildi. 1933-34'te Gölcük'te yeniden donatıldı ve adı yeniden İntibah yapıldı. 1936'ya dek İzmir'de, daha sonra yeniden Çanakkale'de mayın gemisi olarak görevlendirildi. 1956'da donanma hizmetinden çıkan gemi Gölcük'e çekildi ve 1958'de sivil kullanım için satıldı. 1959-1964 yılları arasında kargo gemisine dönüştürüldü ve Ararat M Okan adını aldı. 1997 sonunda İtalya'ya kaçak göçmen taşırken yakalanmış, İtalyan hükûmeti tarafından el konulmuş ve Kasım 1998'de açık arttırma ile satılmıştır. Haziran 1999'da Crotone'da söküldü.

<i>Tirimüjgan</i>

Tirimüjgan, 1883'te denize indirilen ve Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1906 yılında Birleşik Krallık'tan satın alınarak Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı esnasında hizmet veren gemi.