Türkmenistan'da eğitim
Türkmenistan Eğitim Bakanlığı, Türkmenistan'da her düzeyde eğitimden sorumludur. Genel olarak Türkmenistan, Rus modeli eğitim sistemini benimsemiştir.
Tarih
Türkmenistan 11(2014-ten önce 12,5) yıllık örgün orta öğretime sahiptir.[1] Yüksek öğrenim artık 5 yıl sürüyor.[2] 2007'de ortaokullara giden 1 milyon çocuk vardı ve yaklaşık 100.000 çocuk 1. sınıfa başladı.[3] 2010/2011 eğitim-öğretim yılında, genel eğitim kurumlarına 931.272 öğrenci kaydolmuştur: kentsel alanlarda 373.160 ve kırsal alanlarda 558.112. Kırsalda 1.232 ve kentsel alanlarda 498 olmak üzere toplam 1.730 okul vardı. 69.437 öğretmen istihdam edildi.[4] Türkmenistan, 2013/2014 eğitim öğretim yılından itibaren uygulanmaya başlayan "12 yıllık Ortaöğretim Programı"nı 2012 yılında uygulamaya koymuştur.[5]
2019 – 20 eğitim-öğretim yılı sonunda liseden 80 bine yakın Türkmen öğrenci mezun oldu.[6] 2019 – 20 eğitim-öğretim yılı itibarıyla bu öğrencilerin 12.242'si Türkmenistan'daki yükseköğretim kurumlarına kabul edilmiştir.[7]
Kurs merkezleri
1996 yılında Türkmenistan Eğitim Bakanlığı, devlet ve özel kuruluşlara kısa süreli kurslar açma ve işletme fırsatı verdi.
Türkmenistan'da çok sayıda devlete ve özel sektöre ait kurs merkezi faaliyet göstermektedir. Genelde diller, bilgisayar becerileri, matematik ve muhasebe dersleri verilir. Türkmenistan Eğitim Bakanlığı tarafından verilen lisans bazında çalışırlar.
Orada daha on dil kursu merkezleri daha aralarında Hemaýat, Diller Dünyası, Dil merkezi, Gözleg ylym-Bilim Merkezi, Bagtyýar Ýaşlar, Gujurly Nesil, Pak Nesil, Hukuk, biznes biz tehnologiýalar merkezi, Dalçyn, Dayan, Zehinli Nesil, Altyn Göreç, Erenler, Dilkom, Günbatar şapagy, Altyn Sarpa vb.
Üniversiteler
Türkmenistan'da 23 yüksek öğretim kurumu bulunmaktadır. Bunlardan 18'i sivil, 5'i askeri yükseköğretim kurumudur.[8]
Yüksek öğretim kurumlarından bazıları , Magtymguly adlı Türkmen Devlet Üniversitesi, Devletmehmet Azadi adlı Devlet Dünya Dilleri Enstitüsü, SA Niyazov adlı Ziraat Üniversitesi, Devlet Ekonomi ve Yönetim Enstitüsü, Seyitnazar Seydi Eğitim Enstitüsü (Turkmenabat ), Elektrik Teknolojisi Enstitüsü (Marı), Devlet Tıp Üniversitesi.
Türkmenistan'da faaliyet gösteren 3 uluslararası yüksek öğretim kurumu bulunmaktadır: Uluslararası Petrol ve Gaz Üniversitesi, Türkmenistan Dışişleri Bakanlığı Uluslararası İlişkiler Enstitüsü, Uluslararası Beşeri Bilimler ve Kalkınma Üniversitesi.
Askeri temelli yüksek öğretim kurumları: Savunma Bakanlığı Enstitüsü, İçişleri Bakanlığı Enstitüsü (diğer adıyla Polis Akademisi), Milli Güvenlik Bakanlığı Enstitüsü, Devlet Sınır Güvenliği Enstitüsü.
Lisansüstü eğitim
Türkmenistan'da lisansüstü eğitim, 2007 yılında restore edilen Türkmen Bilimler Akademisi'nde verilmektedir. Lisansüstü eğitim kontenjanı Türkmenistan Cumhurbaşkanı tarafından onaylanmıştır. 2013 yılında, lisansüstü okul, ulusal üniversitelerin 55 mezununu kabul edecektir. Doktora çalışmalarında iki, klinik asistanlıkta 42 bütçe yeri daha görünecek, bir 'bilim adayı' derecesi için 241 adaydan biri, doktora derecesi için dokuz yer için bir yer mevcut olacak.
Kaynakça
- ^ "Туркменистан: золотой век". Turkmenistan.gov.tm. 19 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016.
- ^ "Archived copy" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2013.
- ^ "1709 secondary schools to receive students in new academic year". turkmenistan.ru. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ http://www.etf.europa.eu/webatt.nsf/0/9896C88E7CF4DEB7C1257A71002A8666/$file/Turkmenistan%20VET%20&%20labour%20market.pdf []
- ^ "Turkmenistan introduces twelve-year schooling". turkmenistan.ru. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Состоялись мероприятия по случаю окончания учебного года" (Rusça). Государственное информационное агентство Туркменистана (TDH) - Туркменистан сегодня. 25 Mayıs 2020. 23 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "ОБРАЗОВАНИЕ" (Rusça). 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ "National Tempus Office in Turkmenistan". in.tm. 19 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2013.