İçeriğe atla

Türkiye Cumhuriyeti'nin kadın bakanları listesi

Kabinede en yüksek konumda yer almış, Türkiye'nin ilk ve tek kadın başbakanı Tansu Çiller

26 Mart 1971'de kurulan 33. Türkiye Hükûmeti'ne, Nihat Erim'in Türkan Akyol'u Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanı olarak atamasıyla birlikte ilk defa bir kadın, bakan olarak hükûmette yer aldı. Akyol'un bakan olduğu günden bugüne kadar 28 farklı kadın, 43 kez Türkiye hükûmetinin kabinesinde bakan olarak yer aldı. Kadınların en çok atandığı bakanlık 15 atamayla Devlet Bakanlığı olurken 2011 yılında Devlet Bakanlığı'nın kaldırılmasıyla Selma Aliye Kavaf, son kadın devlet bakanı oldu. Devlet Bakanlığı'nı 10 atamayla, farklı isimlerle faaliyet gösteren Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı takip etti.

Kabinede yer alan ilk iki kadın bakan meclis dışından seçilirken Aysel Çelikel, Beril Dedeoğlu, Ayşen Gürcan, Zehra Zümrüt Selçuk, Ruhsar Pekcan, Derya Yanık ve Mahinur Özdemir Göktaş haricinde geriye kalan bütün kadın bakanlar meclis içinden seçildi. Partiler bakımından ise Adalet ve Kalkınma Partisi, 10 farklı bakan ile en çok farklı kadın bakan çıkaran parti olurken onu üçer farklı bakanlarla Sosyaldemokrat Halkçı Parti ile Doğru Yol Partisi izledi. En çok kadın bakan çıkaran hükûmet, 4 kadın bakanla 54. Hükûmet oldu. Bu hükûmette; Tansu Çiller hem başbakan hem dışişleri bakanı olarak, Meral Akşener içişleri bakanı olarak ve Ayfer Yılmaz ile Işılay Saygın ise devlet bakanı olarak yer aldılar. Recep Tayyip Erdoğan, bakanlıklara 7 kez kadın atayarak en çok kadın bakan atayan başkan olurken onu beşer atamayla Tansu Çiller ve Necmettin Erbakan takip etti.

Tayyibe Gülek 57. Türkiye Hükûmeti'ne 34 yaşında bakan olarak seçilmesiyle en genç kişi olurken, Aysel Çelikel ise 68 yaşında aynı hükûmete bakan olarak seçilmesiyle en yaşlı kadın oldu. İmren Aykut; 46., 47., 48., 53. ve 55. Türkiye Hükûmetleri'nin, Işılay Saygın; 51., 52., 53., 54. ve 55 Türkiye Hükûmetleri'nin kabinelerinde bakan olarak yer alarak en fazla hükûmette yer alan kadınlar oldular. En uzun süre bakanlık yapan kadın ise; 6 yıl ve 4 gün bakanlık yapan Nimet Baş oldu. Baş, bakanlık süresinin ilk bölümünde kadın ve aileden sorumlu devlet bakanı olarak daha sonra da millî eğitim bakanı olarak görev yaptı.

28 Ağustos 2015'te Ayşen Gürcan, ilk başörtülü bakan oldu.

9 Temmuz 2018 itibarıyla uygulanmaya başlanan Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi'nin ilk kadın bakanları, Zehra Zümrüt Selçuk ve Ruhsar Pekcan oldu.

Türkan Akyol, ilk kadın sağlık bakanı; Hayriye Ayşe Nermin Neftçi, ilk kadın kültür ve turizm bakanı; İmren Aykut, ilk kadın aile ve sosyal hizmetler bakanı ve ilk kadın devlet bakanı; Işılay Saygın, ilk kadın çevre, şehircilik ve iklim değişikliği bakanı; Tansu Çiller, ilk kadın dışişleri bakanı; Meral Akşener, ilk kadın içişleri bakanı; Nimet Baş, ilk kadın millî eğitim bakanı ve Beril Dedeoğlu, ilk kadın Avrupa Birliği bakanı oldu.

4 Haziran 2023 tarihinde kurulan 67. Türkiye Hükûmeti'ne aile ve sosyal hizmetler bakanı olarak atanan Mahinur Özdemir Göktaş, günümüzdeki tek kadın bakan olarak görevini sürdürmektedir.

Tarihçe

Bu mevkiye beni lâyık görenleri mahcup etmemek, bir kadının bakan olarak görev yapabileceğini göstermek için bütün gayretimi ortaya koyacağım, bu bir şeref, büyük bir şeref, bir kadın olarak çok büyük bir şeref.

Türkan Akyol'un 24 Mart 1971'de yayımlanan Hürriyet'in dokuzuncu sayfasında yer alan ifadesi

İlk kadın bakanlar (1971-1991)

İlk kadın bakan

30 Ekim 1923 tarihinde kurulan[1] 1. Türkiye Hükûmeti'nden 26 Mart 1971'de sonlanan[2] 32. Türkiye Hükûmeti'ne kadar hiçbir kadın Türkiye hükûmetlerinde bakan olarak yer almadı. 32. hükûmet, 12 Mart Muhtırası ile istifaya zorlandıktan sonra bu muhtırayı yayımlayanlar, CHP'li Nihat Erim'i "tarafsız başbakan" olarak yeni hükûmeti kurmakla görevlendirdi.[3][4] Bunun üzerine Erim, 26 Mart 1971'de kurduğu, "Kabinem beyin takımı olacak"[5] ve "Genç beyinlerle çalışacağım"[6] dediği yeni hükûmete Sadi Koçaş'ın isteği üzerine Türkan Akyol'u[7] sağlık ve sosyal yardım bakanı olarak atadı.[8][9] Böylece Akyol Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk kadın bakanı oldu.[7][10] Erim'e göre Akyol, sadece kadın olduğu için değil aynı zamanda Atatürk Devrimleri'nin sonuçlarını ispatlamak adına atandı.[11] Göreve başladıktan on gün sonra Akyol'un da içinde bulunduğu on bakan Erim'e istifalarını sundu ancak Erim geri adım atınca istifa gerçekleşmedi.[12] Daha sonra 2 Aralık'ta Akyol'un içinde bulunduğu 11 bakan istifalarını Erim'e sundu. Ertesi gün de Erim, Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay'a, "istifalarını isteyen bakanların istifalarını kabul edip göreve devam etmek yerine, hükûmetin tüm olarak istifasını sunmayı" uygun gördü.[13] Aynı gün içinde Sunay, hükûmetin istifasını kabul etti ve 33. Hükûmet, yeni hükûmet kurulana kadar görevini yaklaşık bir hafta daha sürdürdükten sonra son buldu.[13] Hükûmetle birlikte Akyol'un görevi son bulmuş oldu.

İlk kadın Kültür Bakanı

Akyol'un yer aldığı hükûmeti takip eden dört hükûmette hiçbir kadın bakan yer almadı. 17 Kasım 1974'te kurulan 38. Hükûmet ile birlikte Hayriye Ayşe Nermin Neftçi kabineye kültür bakanı olarak atandı ve ilk kadın kültür bakanı oldu.[14] Ayrıca Talât Sait Halman'dan sonra Türkiye'nin ikinci kültür bakanıydı.[15] 29 Kasım 1974'te, mecliste yapılan oylamada hükûmet, yeterli güvenoyu toplayamadı[16] ve başarısız olarak 4 ay 14 gün boyunca ayakta kalabildi.[17] Neftçi'nin bakanlığının ardından, cumhuriyetin ilanından bu yana kadın kadın bakanların göreve gelmediği en uzun süre yaşandı. En son hükûmetten bu yana yedi hükûmette hiçbir kadın bakan yer almadı.

İlk seçilmiş kadın bakan ve ilk kadın Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı

Turgut Özal'ın, 21 Aralık 1987'de kurduğu 46. Hükûmet'e,[18] zamanında kendisinin davetiyle partiye katılan[19] İmren Aykut'u çalışma ve sosyal güvenlik bakanı olarak atamasıyla birlikte bir kadın bakan yeniden hükûmette kendine yer buldu.[20] Aykut, bu dalda bakanlığa getirilen ilk kadın olmasının yanında seçimle bakan olan ve bağımsız olmayan ilk kadın bakan oldu.[21] Bu hükûmet sonlanana dek görevde kalan Aykut bir sonraki hükûmette de bakanlık görevini devam ettirdi.[22][23] Böylece iki dönem üst üste bakan olan ilk kadın oldu.

Kadından Sorumlu Devlet Bakanlığı'nın kurulması, ilk kadın başbakan dönemi (1991-1996)

20 Nisan 1990'da Kadının Statüsü ve Sorunları Başkanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı bünyesinde kuruldu.[24][25] Daha sonra kurum 23 Haziran 1991'de başbakanlığa bağlandı.[26] Kurumun başbakanlığa bağlandığı gün aynı zamanda 48. Hükûmet kuruldu ve İmren Aykut bu hükûmete de devlet bakanı olarak atanarak üst üste üçüncü kez hükûmette yer edindi.[27][28] Aykut'a Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü, Anadolu Ajansı Genel Müdürlüğü, Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü görevi verildi, ayrıca hem hükûmet sözcüsü[29] hem de Kadından Sorumlu Devlet Bakanı oldu.[30] 1991 seçimlerinin sonucunda mecliste kendine yer edindi ancak onu takiben kurulan hükûmetin dışında kaldı.[31] 9 Kasım 1991'de Süleyman Demirel içinde "Kadın Bakanlığı'nın da bulunduğu bir dizi bakanlığın" açılacağını söyledi.[32] Demirel'in, kurduğu yeni hükûmete Güler İleri ve Tansu Çiller'i Devlet Bakanı olarak atamasıyla ilk defa iki kadın aynı anda bakan olarak kabinede yer aldı.[33] Çiller Ekonomiden,[34][35][36][37] İleri ise Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı oldu.[38] Çiller Almanya, Fransa ve Japonya'dan; İleri ise Çekoslavakya, Polonya ve Romanya'dan sorumlu seçildi.[39] İleri, kişisel masraflarını bakanlığa ayrılan bütçeden giderdiği için hakkında verilen gensoru sonrasında 22 Şubat 1992'de görevinden istifa etti.[40][41][42] İleri'nin istifasından sonra boşalan Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı'na ilk kadın bakan Türkan Akyol getirildi.[43][44] Çiller ve Akyol dönemin sonunda kadar görevlerini sürdürdüler. Böylece 49. Hükûmet üç farklı kadın bakanlık görevi icra etmiş oldu.

İlk kadın başbakan dönemi

Onu takip eden hükûmet 25 Haziran 1993'te kuruldu ve Akyol aynı görevini sürdürürken,[45] Çiller başbakan olarak bu konuma gelen ilk kadın oldu.[46][47] Akyol 25 Temmuz 1994'e kadar görevinde kaldıktan sonra istifa etti ve istifası iki gün sonra Demirel tarafından onandı.[48] Kadından Sorumlu Devlet Bakanlığı'naysa Önay Alpago atandı.[48][49] Alpago da, 27 Mart 1995'te görevinden istifa etti, aynı gün içinde istifası onandı ve yerine Aysel Baykal getirildi.[50][51] Baykal, görevini hükûmetin sonlandığı 5 Ekim 1995 tarihine kadar sürdürdü. 50. Hükûmet de 49. Hükûmet gibi 3 farklı kadın bakana ev sahipliği yapmış oldu. Çiller, 51. Hükûmet'te de başbakanlık görevine devam ederken kurulan azınlık hükûmetinin tek kadın bakanı, Kadından Sorumlu Devlet Bakanlığı'na getirilen Işılay Saygın oldu.[52][53] Kurulan bu hükûmet yeterli güvenoyu alamayınca 25 gün sonra sonlandı.[54][55] Peşine kurulan hükûmette de Çiller başbakanlık görevine devam ederken Saygın da 23 Şubat 1996'ya kadar kadından ve aileden sorumlu devlet bakanı olarak görevini sürdürdü.[56][57] Saygın, 23 Şubat'ta Çiller tarafından çevre bakanı olarak atandı.[58] İlk kadın çevre bakanı olan Saygın, hükûmet sonlanana kadar görevini sürdürdü.[59] 6 Mart 1996'da hükûmet son bulurken Çiller'in başbakanlığı da son buldu.

AK Parti öncesi hükûmetler (1996-2002)

Tansu Çiller başbakanlığı sonrası ilk hükûmet

Tansu Çiller'in ardından başbakanlığa Mesut Yılmaz getirildi.[60] Yılmaz'ın 6 Mart 1996'da kurduğu 53. Hükûmet'te 3 kadın ilk defa aynı anda bakan oldu.[61] İmren Aykut kadından ve aileden sorumlu devlet bakanı olarak, 4 hükûmet sonra kendine yeniden bakan olarak yer buldu. Işılay Saygın da iki kez üst üste bakan oldu. Saygın bir önceki hükûmette çevre bakanı olarak yer alırken bu sefer turizm bakanı olarak atandı ve turizm bakanı olan ilk kadın oldu.[62] İkilinin yanında AB'den sorumlu devlet bakanlığı'na, yeni biri isim olan Ayfer Yılmaz getirildi.[61][63][64][65] Daha sonra Yılmaz'a Türk Standardları Enstitüsü, Milli Prodüktivite Merkezi, Türkiye İstatistik Kurumu, Avrupa Birliği ve KKTC ile ilişkiler başkanlığı verilirken Aykut'a Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, Aile Araştırma Kurumu ile Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü başkanlığı verildi.[66] Yılmaz'a verilen Türkiye İstatistik Kurumu başkanlığı daha sonra ondan alınıp Yaman Törüner'e verildi.[67] Daha sonra 26 Mart'ta, Hillary Clinton'ın Ankara ziyareti kapsamında Amerikan büyükelçiliğinde verilen beş çayına, hükûmetin üç kadın bakanı da katıldı.[68][69] Kadın bakanların her biri hükûmet sonlanana kadar bakanlık görevini devam ettirdi.

54. Türkiye Hükûmeti

54. Türkiye Hükûmeti, RP ile DYP ortaklığında 28 Haziran 1996'da kuruldu.[70][71] Başbakan Necmettin Erbakan olurken Dışişleri Bakanlığı'na ve Başbakan Yardımcılığı'na Tansu Çiller getirildi.[72] Ayfer Yılmaz ve Işılay Saygın'ın bakanlıkları değişti.[73] Yılmaz, Dış Ticaretten Sorumlu Devlet Bakanlığı görevine getirtilip[74][75] kendisine Sermaye Piyasası Kurulu, Dış Ticaret Müsteşarlığı ve Gümrük Müsteşarlığı bağlanırken[76] Saygın, Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığına getirildi[77] ve kendisine Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı ve Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü bağlandı.[76][78] Bu üç ismin yanına, Mehmet Ağar'ın istifası sonucu boşalan İçişleri Bakanlığı koltuğuna,[79] 8 Kasım 1996'da Meral Akşener'in getirilmesiyle ilk defa bir kadın bu pozisyona getirildi.[80][81] Böylece ilk defa bir hükûmet, hem dört farklı kadın bakan gördü hem de dördüne de aynı anda ev sahipliği yaptı.[82][83] Bunda sonra gelen hiçbir hükûmet daha fazla kadın bakan çıkaramadı[84]

İmren Aykut ve Işılay Saygın'lı son hükûmet

55. Hükûmet, 30 Haziran 1997'de kuruldu ve bu hükûmette İmren Aykut Çevre Bakanı olarak[85] Işılay Saygın ise Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı olarak[86] yer aldı.[87] Bu, ikilinin yer aldığı son hükûmet oldu. İkili böylece beş farklı hükûmette bakan olarak en çok bakan olan kadınlar oldular.[88] Bundan sonra gelen hükûmette ise hiçbir kadın bakan yer almadı ve cumhuriyet döneminin kadın bakan bulunmayan son dönemi oldu. Öncesinde ise, 46. Hükûmet'ten beri her kabinede en az bir kadın bulunmuştu. Böylece kadın bakanları yer aldığı en uzun kabine serisi son buldu.

AK Parti öncesi son dönem

Kadın bakansız geçen hükûmetin ardından kurulan yeni hükûmet 28 Mayıs 1999'da kuruldu.[89][90] Hükûmetin ilk kurulduğu gün içinde kadın bakan yer almıyordu.[89] Kabinenin son yılı olan 2002'de hükûmete üç kadın bakan atandı. İlk olarak 10 Temmuz 2002'de, Hasan Gemici'nin istifası sonucu boşalan Kadından ve Aileden Sorumlu Bakan koltuğuna Melda Bayer getirildi.[91][92][93] 2 gün sonraysa Şükrü Sina Gürel'den boşalan Kıbrıs ve Yurt Dışında Yaşayan Vatandaşlardan Sorumlu Bakan koltuğuna bir başka kadın olan Tayyibe Gülek atandı, kendisi hem kadın bakanlar içerisinde hem de genel bakanlar içinde göreve getirilmiş en genç kişi oldu ve bu rekorları hâlâ elinde bulundurmaktadır.[94][95][96] Bu hükûmete son kadın olarak 5 Ağustos 2002'de Aysel Çelikel bağımsız biçimde Adalet Bakanı olarak atandı ve bu, pozisyonda bir ilkti.[97][98] Ayrıca kendisi 68 yaşında bakanlığa atanarak, en yaşlı kadın bakan oldu.[99] Bu dönem üç kadın, bakan oldu ve AK Parti'siz son hükûmet oldu.

AK Parti iktidarı (2002-2018)

3 Kasım 2002'de yapılan genel seçimle birlikte AK Parti iktidar partisi oldu[100] Partinin iktidara geldiği günden beri kurulan bütün hükûmetlerde en az bir kadın bakan yer aldı. Bu hükûmetlerde toplamda 12 farklı kadın, bakan olarak görev yaptı. Cumhuriyet tarihinde görev almış kadın bakanların yarısına yakına bu dönemde atandı.

Bu dönemde kadınların 15 atanmayla en çok atandığı Devlet Bakanlığı makamı 2011'de kaldırıldı.[101] Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı'nın yerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı adlı yeni bir bakanlık kuruldu.[102] Yeni kurulan bakanlıkta 2018’e kadar beş farklı bakan görev yaptı ve bu bakanların hepsi de kadınlardan seçildi. 2018'de bakanlık Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı birleştirilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı oluşturuldu.[103][104]

İlk AK Parti hükûmeti

Recep Tayyip Erdoğan'ın siyaset yasağı olduğu için 58. Türkiye Hükûmeti'ni kurma görevi Abdullah Gül'e verildi.[105] Gül, 18 Kasım 2002 yeni hükûmeti kurdu ve hükûmetin tek kadın bakanı, turizm bakanı olarak atanan Güldal Akşit oldu.[106][107][108] Hükûmet, Erdoğan milletvekili seçilinceye kadar görevini sürdürdü.[109]

Erdoğan'ın ilk iki hükûmeti

9 Mart 2003'te Siirt'te tekrarlanan seçimler sonucu Erdoğan milletvekili olarak meclise seçildi.[110] Bunun üzerine iki gün sonra Gül hükûmeti istifa etti.[111] 14 Mart 2003'te yeni hükûmet kuruldu ve Güldal Akşit görevine aynen devam etti.[112] Kültür ile turizm bakanlıklarının 29 Nisan 2003'te yayımlanan bir kararla birleştirilmesi sonucu görevi sona eren Akşit, Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı olarak görevini sürdürdü.[113] Daha sonra kendisine; Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü, Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü ve Aile Araştırma Kurumu bağlandı.[114] 2 Haziran 2005'te görevinden istifa eden Akşit'in yerine Nimet Baş getirildi.[115] Öncesinde Akşit'e bağlanan bütün kurumlarda Baş'a bağlandı ve kendisi Karma Ekonomik Komisyon konusunda Dominik Cumhuriyeti, Jamaika, Arnavutluk, Makedonya ile görevlendirildi.[116] Baş, 60. hükûmetin ilk yarısında aynı görevini sürdürürken[117] ikinci yarısında Milli Eğitim Bakanı olarak atandı ve kendisi bu konuma atanan ilk kadın oldu.[118][119][120] Baş, 2 Haziran 2005'ten 6 Haziran 2011'e kadar aralıksız bakanlık yaparak toplamda 6 yıl ve 4 gün bakanlık yaptı.[84][121] Baş, bu sürenin 2 yıl, 2 ay ve 5 gününü Milli Eğitim Bakanı olarak geçirirken geriye kalanını Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı olarak geçirdi.[122] Ondan boşalan Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı'naysa Selma Aliye Kavaf atandı.[123][124][125][126][127] 2011'de Devlet Bakanlığı'nın kaldırılmasıyla birlikte Kavaf, son kadın Devlet Bakanı oldu.[101]

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın kurulması

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığımız, kadın, aile, çocuk, yaşlı ve engellilerin sorunlarıyla ilgilenecek. Ayrıca bu bakanlığımız, şehit yakınlarından da doğrudan sorumlu olacak. Bu yeni bakanlığın önemli hizmet birimleri şunlar olacak: Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Özürlü ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğü. Bu bakanlık bünyesinde, şehit ve gazilerimizin sorunlarıyla daha yakından ilgilenmek amacıyla Şehit Yakınları ve Gaziler Dairesi Başkanlığı kuruyoruz.

Recep Tayyip Erdoğan'ın, AK Parti Genel Merkezi’nde 8 Haziran 2011'de düzenlediği basın toplantısındaki konuşmasından bir kısım

60. hükûmet sonlanmadan yaklaşık bir ay önce, 8 Haziran 2011'de altı yeni bakanlık kuruldu, bu bakanlıklardan birisi de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı oldu.[128][129] Bu bakanlığa, öncesinde Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı'na bağlanan kurumlar bağlandı.[128][130] 6 Temmuz 2011'de kurulan yeni hükûmetin iki kadın bakanından birisi de bu bakanlığa atanan Fatma Şahin oldu.[131][132][133][134] Daha sonra Şahin, Gaziantep belediye başkanlığına adaylığını koyması üzerine bu görevinden istifa etti[135][136] ve yerine Ayşenur İslam getirildi.[137] İslam, hem bu hükûmette hem de 62. hükûmette bakanlık yaptı.[138][139]

Türkiye'nin ilk seçim hükûmeti

28 Ağustos 2015'te Türkiye'nin ilk seçim hükûmeti kuruldu.[140] Yaklaşık 3 ay görev yapan hükûmette iki kadın bakan yer aldı. Bunlardan ilki Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı olarak kabineden yer alan Ayşen Gürcan oldu.[140][141] Gürcan ayrıca Türkiye'nin ilk başörtülü bakanı oldu.[142][143][144] Onu, Ali Haydar Konca'nın istifası sonucu boşalan Avrupa Birliği Bakanlığı'na atanan Beril Dedeoğlu takip etti.[145][146][147] Dedeoğlu, bu konuma getirilen ilk kadın oldu.[148]

Son Davutoğlu Hükûmeti ve ilk Yıldırım Hükûmeti

Kasım 2015'te yinelenen seçimler sonucunda hükûmeti kurma görevi son kez Ahmet Davutoğlu'na verildi.[149] Davutoğlu'nun 24 Kasım 2015'te kurduğu bu hükûmette; Sema Ramazanoğlu, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı olarak Fatma Güldemet Sarı ise Çevre ve Şehircilik Bakanı olarak yer aldı.[150][151] 22 Mayıs 2016'da Davutoğlu, hükûmetin istifasını cumhurbaşkanına sundu.[152][153] Aynı gün Binali Yıldırım'a yeni hükûmeti kurma görevi verildi.[154] Yıldırım, yeni hükûmeti kurana dek son Davutoğlu hükûmeti, görevine devam etti. 24 Mayıs 2016'da Yıldırım, 65. hükûmet'i kurdu, hükûmetin ilk halinde Fatma Betül Sayan Kaya, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı olarak tek kadın bakan olarak yer aldı.[155][156][157][158] Daha sonra 19 Temmuz 2017'de yapılan kabine değişikliğiyle Jülide Sarıeroğlu'nun Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı olarak kabinede yer almasıyla bu hükûmetin gördüğü kadın bakan sayısı ikiye yükseldi.[159][160][161]

Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi (2018-günümüz)

Bu zamana kadarki hükûmetlerde, başbakan bir bakanlar kurulu kurmaktaydı.[162] 2017 referandumu ile birlikte hem başbakanlık hem de bakanlar kurulu kaldırıldı. Yeni sistemde cumhurbaşkanı, bir cumhurbaşkanlığı kabinesi kuracak hale getirildi. Bu sistem fiilen 2018'de uygulanmaya başlandı.

Yeni hükûmet sistemi

2018'de yapılan cumhurbaşkanlığı seçimi sonucunda Recep Tayyip Erdoğan'ın cumhurbaşkanı olarak seçildi.[163] Erdoğan cumhurbaşkanı olarak seçildikten yaklaşık iki hafta sonra kabinesini kurdu.[164] Kabineye Zehra Zümrüt Selçuk Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı olarak,[165] Ruhsar Pekcan ise Ticaret Bakanı olarak atandı.[164][166][167] İkilinin yer aldığı bakanlıklar bir önceki hükûmette ayrı ayrı yer almaktaydı. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı; Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı olarak iki ayrı bakanlıkken[103][104] Ticaret Bakanlığı da onun gibi Ekonomi Bakanlığı ile Gümrük ve Ticaret Bakanlığı olarak ayrı ayrı hizmet vermekteydi.[168][169] Ayrıca ikili, yeni sistemin ilk kadın bakanları oldular. 21 Nisan 2021'de Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle yeniden ikiye bölündü.[170] Bölünme sonucu oluşan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na Derya Yanık atanırken Zehra Zümrüt Selçuk ile Ruhsar Pekcan'ın görevleri son buldu.[171] Yanık, 4 Haziran 2023'e kadar görevini sürdürdü. Yeni hükûmetin kurulmasıyla Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na Mahinur Özdemir Göktaş atandı.[172]

Kadın bakanlar

Türkiye'nin ilk kadın İçişleri Bakanı Meral Akşener
Türkiye'nin ilk kadın Milli Eğitim Bakanı Nimet Baş
Türkiye'nin ilk kadın Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin
Türkiye'nin ilk kadın Avrupa Birliği Bakanı Beril Dedeoğlu
Türkiye'nin ilk kadın Ticaret Bakanı Ruhsar Pekcan
Sıra Bakan Bakanlık Parti Hükûmet Atayan Görev başlangıcı Görev bitişi Görev süresi
1 Türkan AkyolSağlık ve Sosyal Yardım BakanlığıBağımsız33. Türkiye HükûmetiNihat Erim26 Mart 1971 11 Aralık 1971 8 ay, 2 hafta ve 1 gün
2 Hayriye Ayşe Nermin NeftçiKültür Bakanlığı38. Türkiye HükûmetiSadi Irmak17 Kasım 1974 31 Mart 1975 4 ay, 2 hafta
3 İmren AykutÇalışma ve Sosyal Güvenlik BakanlığıANAP46. Türkiye HükûmetiTurgut Özal21 Aralık 1987 9 Kasım 1989 3 yıl, 6 ay, 2 gün
47. Türkiye HükûmetiYıldırım Akbulut9 Kasım 1989 23 Haziran 1991
* Işılay SaygınÇevre Bakanlığı52. Türkiye HükûmetiTansu Çiller23 Şubat 1996 6 Mart 1996 4 ay, 5 gün
Turizm Bakanlığı53. Türkiye HükûmetiMesut Yılmaz6 Mart 1996 28 Haziran 1996
* Tansu ÇillerDışişleri BakanlığıDYP54. Türkiye HükûmetiNecmettin Erbakan28 Haziran 1996 30 Haziran 1997 1 yıl, 2 gün
4 Meral Akşenerİçişleri Bakanlığı8 Kasım 1996 7 ay, 3 hafta ve 1 gün
* İmren AykutÇevre BakanlığıANAP55. Türkiye HükûmetiMesut Yılmaz30 Haziran 1997 11 Ocak 1999 1 yıl, 6 ay, 1 hafta ve 5 gün
5 Aysel ÇelikelAdalet BakanlığıBağımsız57. Türkiye HükûmetiBülent Ecevit5 Ağustos 2002 18 Kasım 2002 3 ay, 1 hafta ve 6 gün
* Güldal AkşitTurizm BakanlığıAK Parti58. Türkiye HükûmetiAbdullah Gül18 Kasım 2002 29 Nisan 2003 5 ay, 1 hafta ve 4 gün
* Nimet BaşMilli Eğitim Bakanlığı60. Türkiye HükûmetiRecep Tayyip Erdoğan1 Mayıs 2009 6 Haziran 2011 2 yıl, 1 ay, 5 gün
6 Fatma ŞahinAile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı61. Türkiye Hükûmeti6 Temmuz 2011 25 Aralık 2013 2 yıl, 5 ay, 2 hafta ve 5 gün
7 Ayşenur İslam25 Aralık 2013 29 Ağustos 2014 1 yıl, 8 ay, 3 gün
62. Türkiye HükûmetiAhmet Davutoğlu29 Ağustos 2014 28 Ağustos 2015
8 Ayşen GürcanBağımsız63. Türkiye Hükûmeti28 Ağustos 2015 24 Kasım 2015 2 ay, 3 hafta ve 6 gün
9 Beril DedeoğluAvrupa Birliği Bakanlığı22 Eylül 2015 24 Kasım 2015 2 ay, 2 gün
10 Sema RamazanoğluAile ve Sosyal Politikalar BakanlığıAK Parti64. Türkiye Hükûmeti24 Kasım 2015 24 Mayıs 2016 6 ay,
11 Fatma Güldemet SarıÇevre ve Şehircilik Bakanlığı
12 Fatma Betül Sayan KayaAile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı65. Türkiye HükûmetiBinali Yıldırım24 Mayıs 2016 10 Temmuz 2018 2 yıl, 1 ay, 2 hafta ve 2 gün
13 Jülide SarıeroğluÇalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı19 Temmuz 2017 10 Temmuz 2018 11 ay, 3 hafta
14 Zehra Zümrüt SelçukAile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler BakanlığıBağımsız66. Türkiye HükûmetiRecep Tayyip Erdoğan10 Temmuz 2018 21 Nisan 2021 2 yıl, 9 ay, 1 hafta ve 4 gün
15 Ruhsar PekcanTicaret Bakanlığı
16 Derya YanıkAile ve Sosyal Hizmetler BakanlığıAK Parti21 Nisan 2021 4 Haziran 2023 2 yıl, 1 ay, 2 hafta
17 Mahinur Özdemir GöktaşBağımsız67. Türkiye Hükûmeti4 Haziran 2023 görevde1 yıl, 4 ay, 2 hafta ve 5 gün

Devlet Bakanlığı adı altında verilen bakanlıklar

Sıra Bakan Bakanlık Parti Hükûmet Atayan Görev başlangıcı Görev bitişi Görev süresi
* İmren AykutKadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı ANAP48. Türkiye HükûmetiMesut Yılmaz20 Nisan 1990 21 Kasım 1991 7 ay, 1 gün
1 Güler İleriSHP49. Türkiye HükûmetiSüleyman Demirel20 Kasım 1991 22 Şubat 1992 3 ay, 2 gün
2 Tansu ÇillerEkonomiden Sorumlu Devlet Bakanı DYP21 Kasım 1991 25 Haziran 1993 1 yıl, 7 ay, 4 gün
* Türkan AkyolKadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı SHP4 Mart 1992 2 yıl, 4 ay, 3 hafta ve 2 gün
50. Türkiye HükûmetiTansu Çiller25 Haziran 1993 27 Temmuz 1994
3 Önay Alpago27 Temmuz 1994 27 Mart 1995 8 ay,
4 Aysel BaykalCHP27 Mart 1995 5 Ekim 1995 6 ay, 1 hafta ve 1 gün
5 Işılay SaygınANAP51. Türkiye Hükûmeti5 Ekim 1995 30 Ekim 1995 4 ay, 2 hafta ve 4 gün
52. Türkiye Hükûmeti30 Ekim 1995 23 Şubat 1996
* İmren Aykut53. Türkiye HükûmetiMesut Yılmaz6 Mart 1996 28 Haziran 1996 3 ay, 3 hafta ve 1 gün
6 Ayfer YılmazAB'den Sorumlu Devlet Bakanı DYP1 yıl, 3 ay, 3 hafta ve 3 gün
Dış Ticaretten Sorumlu Devlet Bakanı 54. Türkiye HükûmetiNecmettin Erbakan28 Haziran 1996 30 Haziran 1997
* Işılay SaygınKadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı ANAP1 yıl, 6 ay, 1 hafta ve 5 gün
55. Türkiye HükûmetiMesut Yılmaz30 Haziran 1997 11 Ocak 1999
7 Melda BayerDSP57. Türkiye HükûmetiBülent Ecevit10 Temmuz 2002 18 Kasım 2002 4 ay, 1 hafta ve 1 gün
8 Tayyibe GülekKıbrıs ve Yurt Dışında Yaşayan Vatandaşlardan Sorumlu Devlet Bakanı 12 Temmuz 2002 4 ay, 6 gün
9 Güldal AkşitKadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanı AK Parti59. Türkiye HükûmetiRecep Tayyip Erdoğan29 Nisan 2003 2 Haziran 2005 2 yıl, 1 ay, 4 gün
10 Nimet Baş2 Haziran 2005 29 Ağustos 2007 3 yıl, 10 ay, 4 hafta ve 1 gün
60. Türkiye Hükûmeti29 Ağustos 2007 1 Mayıs 2009
11 Selma Aliye Kavaf1 Mayıs 2009 6 Temmuz 2011 2 yıl, 2 ay, 5 gün

Zaman çizelgesi





Kadın bakanların partilere göre dağılımı

  AK Parti (%34.48)
  Bağımsız (%27.58)
  DYP (%10.35)
  SHP (%10.35)
  ANAP (%6.90)
  DSP (%6.90)
  CHP (%3.44)
Selma Aliye KavafNimet BaşGüldal AkşitTayyibe GülekMelda BayerAyfer YılmazIşılay SaygınAysel BaykalÖnay AlpagoTürkân AkyolTansu ÇillerGüler İleriİmren Aykutİmren AykutMahinur Özdemir GöktaşDerya YanıkZehra Zümrüt SelçukRuhsar PekcanJülide SarıeroğluFatma Betül Sayan KayaFatma Güldemet SarıSema RamazanoğluBeril DedeoğluAyşen GürcanAyşenur İslamFatma ŞahinNimet BaşGüldal AkşitAysel ÇelikelMeral AkşenerTansu ÇillerIşılay Saygınİmren Aykutİmren AykutHayriye Ayşe Nermin NeftçiTürkân Akyol

Ayrıca bakınız

Konuyla ilgili yayınlar

Kaynakça

  1. ^ Altan, Ömer Zühtü (1 Aralık 1998). "TÜRKİYE'DE TEK-PARTİ YÖNETİMİ DÖNEMİNDE (1923-1950) KURULAN HÜKÜMETLERİN PROGRAMLARINDA SOSYAL POLİTİKALARIN VERİ". 14 (1). Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi: 504. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  2. ^ "ERİM KABİNESİNİN BAKANLARI BELLİ OLDU". Milliyet. 26 Mart 1971. 
  3. ^ Ertem, Barış (25 Nisan 2018). "12 Mart 1971 Askerî Müdahalesi Sonrası Ara Rejim ve Türkiye Siyasetine Etkileri (1971-1974)". 8 (14). OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi: 659. doi:10.26466/opus.407560. ISSN 2528-9527. 
  4. ^ Toker, Metin (1990). Demokrasimizin İsmet Pasalı yılları, 1944-1973. Genişletilmiş 2. basım. Yenişehir, Ankara: Bilgi Yayınevi. ISBN 975-494-176-9. OCLC 23572962. 
  5. ^ "Erim: "Kabinem beyin takımı olacak"". Milliyet. 24 Mart 1971. s. 1. 
  6. ^ "İki eski planlamacı Devlet Bakanı oldu, Erim: "Genç beyinlerle çalışacağım"" (PDF). Hürriyet. 24 Mart 1971. s. 4. 9 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  7. ^ a b "Türkiye'de ilk defa bir kadın oluyor". Milliyet. 24 Mart 1971. s. 9. 
  8. ^ Gökçimen, Semra (2009). Türk Parlamento Tarihinde Kadın Parlamenterler (PDF). Kanunlar ve Kararlar Dairesi Başkanlığı. s. 16. 11 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  9. ^ Şahin, Cemile. Türk Parlamentosundaki Kadın Milletvekilleri (1935-2007) (PDF). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı (Tez). ss. 186-187. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  10. ^ Yener, Duygu (7 Eylül 2019). "Türkiye'nin ilk kadın bakanı ve rektörü: Türkan Akyol". Anadolu Ajansı. 1 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  11. ^ ""Erim: "Kabinem beyin takımı olacak"". Milliyet. 24 Mart 1971. s. 9. 
  12. ^ Cerezci, Serap (1 Temmuz 2018). "TÜRKİYE CUMHURİYETİ'NİN İLK KADIN BAKANI PROF. DR. PEYMAN TÜRKAN AKYOL'UN SİYASİ HAYATI". Belgi Dergisi. 2 (16): 820-844. ISSN 2146-4456. []
  13. ^ a b Erim, Nihat (2007). 12 Mart anıları. 1. baskı. Raşit Çavaş. İstanbul: YKY. ss. 480-485. ISBN 978-975-08-1219-4. OCLC 159958453. 
  14. ^ "BAKANLAR KURULU LİSTESİ" (PDF). Resmî Gazete. 17 Kasım 1974. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  15. ^ İpekçi, Abdi (20 Ocak 1975). "Her Hafta Bir Sohbet, Bu haftaki konumuz: Kültür Bakanlığı, Konuğumuz: Nermin Neftçi". Milliyet. s. 9. 
  16. ^ "Irmak istifa etti". Milliyet. 30 Kasım 1974. s. 1. 
  17. ^ Erdoğan, Nevzat (3 Temmuz 2015). "MUŞ'UN İLK KADIN MİLLETVEKİLİ, NERMİN NEFTÇİ (1924-2003)". Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 3 (1): 15. doi:10.18506/anemon.58549. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  18. ^ "Bakanlar Kurulu'nun atanmasına dair işlem" (PDF). Resmî Gazete. 21 Aralık 1987. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  19. ^ Şahin, Nevin (14 Temmuz 2003). "Özal'dan sonra statüko hakim oldu". Yeni Şafak. 12 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  20. ^ "Başbakan Özal, 24 üyeli Bakanlar Kurulu'nu açıkladı, liberal ağırlıklı hükümet". Milliyet. 22 Aralık 1987. s. 1. 
  21. ^ "İmren Aykut'un sevinci". Milliyet. 22 Aralık 1987. s. 8. 
  22. ^ "Muhafazakar ağırlıklı hükümet". Milliyet. 10 Kasım 1989. s. 13. 
  23. ^ "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına Ait Atama Kararı" (PDF). Resmî Gazete. 9 Kasım 1989. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  24. ^ "Kadının Statüsü ve Sorunları Başkanlığının Kurulması ile İlgili Hükümler" (PDF). Resmî Gazete. 20 Nisan 1990. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  25. ^ Yur, Damla (8 Mart 2015). "Siyaset kadınlar için ne yaptı; kadından sorumlu 15 bakan ve hükümetlerin 28 yıllık icraatı". T24. 12 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  26. ^ "Kurulun bağlı olduğu bakanlığın değiştirilmesi ile ilgili işlem" (PDF). Resmî Gazete. 23 Haziran 1991. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  27. ^ "Bakanlar Kurulu'nun atanmasına dair işlem" (PDF). Resmî Gazete. 23 Haziran 1991. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  28. ^ "Bakanlık savaşı". Milliyet. 23 Haziran 1991. s. 1. 
  29. ^ Watts, Nicole F. (1999). "Allies and Enemies: Pro-Kurdish Parties in Turkish Politics, 1990-94". International Journal of Middle East Studies. 31 (4): 631-656. ISSN 0020-7438. 11 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  30. ^ "Devlet bakanları görev bölüştü". Milliyet. 28 Haziran 1991. s. 13. 
  31. ^ "Kazananlar ve kazanamayanlar". Milliyet. 22 Ekim 1991. s. 14. 
  32. ^ Akdemir, İhsan (9 Kasım 1991). ""Kabine Perşembeye hazır"". Milliyet. s. 15. 
  33. ^ "Türkiye'nin 49. Demirel'in 7. hükümeti kuruldu, görev başladı". Milliyet. 21 Kasım 1991. s. 1. 
  34. ^ "Hükümetlerde "kadın" krizi". Milliyet. 4 Ağustos 1994. s. 14. 
  35. ^ "Bazı bakanlıklar ayrılıyor". Milliyet. 13 Kasım 1991. s. 16. 
  36. ^ "Liderlerin kafasındaki bakanlar". Milliyet. 18 Kasım 1991. s. 17. 
  37. ^ "Sayın Prof.Dr.Tansu Çiller'in Özgeçmişi; (Haziran 1996)". T.C. Dışişleri Bakanlığı. 30 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  38. ^ "1992 özgürlük yılı". Milliyet. 6 Ocak 1992. s. 2. 
  39. ^ "Bakanların "ülkeleri" belli oldu". Milliyet. 13 Ocak 1992. s. 5. 
  40. ^ "Bakan istifası ve yerine vekillik etme işlemi" (PDF). Resmî Gazete. 24 Şubat 1992. s. 40. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  41. ^ "İleri, istifa etti". Milliyet. 22 Şubat 1992. s. 11. 
  42. ^ "İleri gitti, kriz bitti". Milliyet. 23 Şubat 1992. s. 1. 
  43. ^ "Bakan atanmasına dair işlem" (PDF). Resmî Gazete. 4 Mart 1992. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  44. ^ "Akyol, devlet bakanı". Milliyet. 5 Mart 1992. s. 14. 
  45. ^ "Gidenler kalanlar". Milliyet. 26 Haziran 1993. s. 11. 
  46. ^ "Çiller silindir gibi". Milliyet. 26 Haziran 1993. s. 1. 
  47. ^ "Tansu Çiller Tarafından Kurulan Bakanlar Kurulu Listesi" (PDF). Resmî Gazete. 25 Haziran 1993. 14 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  48. ^ a b "Tansu Çiller Hükümetinin Sosyal Demokrat Halkçı Partili Bakanlarının İstifası ile Boşalan Bakanlıklarına Yapılan Atamalarla İlgili İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 27 Temmuz 1994. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  49. ^ "Şıklıkta Çiller'e rakip". Milliyet. 29 Temmuz 1994. s. 9. 
  50. ^ "Hükümetin Cumuhriyet Halk Partisi Kanadında Bulunan Bakanların İstifa Eden Bakanların Yerine Yapılan Atamaların Onaylandığına Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 27 Mart 1995. ss. 1-2. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  51. ^ "Kadınlar rötar yaptı". Milliyet. 9 Haziran 1995. s. 2. 
  52. ^ "Tansu Çiller Başkanlığındaki Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 5 Ekim 1995. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  53. ^ "Demirel DYP'nin azınlık hükümetini onayladı, Çiller başardı". Milliyet. 6 Ekim 1995. s. 1. 
  54. ^ "Çiçeği burnunda kabine". Milliyet. 7 Ekim 1995. s. 2. 
  55. ^ "Türkiye Cumhuriyeti hükümetleri". Hürriyet. 17 Mart 2003. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020. 
  56. ^ "Tansu Çiller Başkanlığındaki DYP ve CHPden Oluşan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 30 Ekim 1995. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  57. ^ "Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanları". T. C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  58. ^ "Çevre Bakanlığına, Devlet Bakanı Işılay Saygının Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 23 Şubat 1996. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  59. ^ "İlk kadın Çevre ve Turizm Bakanı Işılay Saygın vefat etti". Anadolu Ajansı. 27 Temmuz 2019. 27 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  60. ^ "2. Yılmaz dönemi". Milliyet. 6 Mart 1996. s. 1. 
  61. ^ a b "Anayol işbaşında". Milliyet. 7 Mart 1996. s. 1. 
  62. ^ "Anavatan Partisi Genel Başkanı Mesut Yıılmaz Başkanlığındaki Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 6 Mart 1996. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  63. ^ "Tecrübeli kabine". Milliyet. 7 Mart 1996. s. 16. 
  64. ^ Doğan, Zülfikar (8 Mart 1996). "Bürokrasinin eski yıldızları görevde". Milliyet. s. 7. 
  65. ^ "Devlet bakanlarının görevleri belli oldu". Cumhuriyet. 13 Mart 1996. 
  66. ^ "Kabinede işbölümü tamam". Milliyet. 9 Mart 1996. s. 14. 
  67. ^ "DİE, Ayfer Yılmaz'dan gitti". Milliyet. 19 Mart 1996. s. 16. 
  68. ^ "Başkent'te Hillary rüzgarı". Milliyet. 27 Mart 1996. s. 17. 
  69. ^ Dougherty, Jill (26 Mart 1996). "Hillary Clinton pays tribute to Turkish hero". edition.cnn.com. CNN. 20 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  70. ^ "Cumhuriyetin seyir defterinden". Hürriyet. 29 Ekim 1998. 25 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2011. 
  71. ^ "Necmettin ERBAKAN Tarafından Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 28 Haziran 1996. 16 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  72. ^ "Refah iktidarda". Milliyet. 29 Haziran 1996. s. 1. 
  73. ^ "İşte 54. Hükümet". Milliyet. 29 Haziran 1996. s. 1. 
  74. ^ "Türkiye, Avrupa'yı hatırladı". Milliyet. 26 Kasım 1996. s. 9. 
  75. ^ "Turkish Foreign Policy". Insight Turkey (4): 45-62. 1997. ISSN 1302-177X. 
  76. ^ a b "Ciğer kediye emanet edildi". Milliyet. 17 Temmuz 1996. s. 7. 
  77. ^ "Kadının soyadına "Şoray" örneği". Milliyet. 1 Ekim 1996. s. 23. 
  78. ^ Meral Akşener [@meral_aksener] (27 Temmuz 2019). "twitter.com/meral_aksener/status/1155087295881629698" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  79. ^ "Yeni bakan aileden". Milliyet. 9 Kasım 1996. s. 1. 
  80. ^ "DYP'yi Akşener temsil etti". Milliyet. 11 Kasım 1996. s. 15. 
  81. ^ "İçişleri Bakanı Mehmet AĞAR'ın İstifası ve Yerine İstanbul Milletvekili Meral AKŞENER'in Atanmasına Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 9 Kasım 1996. 16 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  82. ^ Cengiz, Bengi (25 Mayıs 2016). "Geçmişten Günümüze Hükümetlerdeki Kadın Bakan Sayıları". Doğruluk Payı. 17 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  83. ^ Solak, İsmet (12 Temmuz 1997). "Çiller ve Akşener'in sokak kızı davası". Hürriyet. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  84. ^ a b "Kadın bakan rekoru Refahyol da". Kazete. 15 Temmuz 2011. 16 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  85. ^ "Kadın vekillerden Refah'a protesto". Milliyet. 15 Ağustos 1997. s. 14. 
  86. ^ ""Gölhan göçebe"". Milliyet. 27 Ağustos 1997. s. 16. 
  87. ^ "20 Haziran 1997 Günü T. C. Anayasasının 109. Maddesi Uyarınca Bakanlar Kurulunun Teşkili ile İlgili İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 30 Haziran 1997. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  88. ^ "Biyografi". 23 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2019. 
  89. ^ a b "57. hükümet". Milliyet. 29 Mayıs 1999. s. 9. 
  90. ^ "Bakanlar Kurulu'nun Atanmasına Dair İşlem" (PDF). Resmî Gazete. 28 Mayıs 1999. 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  91. ^ "Kabinenin artık kadın bakanı var". Milliyet. 11 Temmuz 2002. s. 19. 
  92. ^ "İstifacılar 35'e ulaştı". Milliyet. 11 Temmuz 2002. s. 16. 
  93. ^ "Bakanların İstifası ve Atanmasına Dair İşlem". Resmî Gazete. 10 Temmuz 2002. 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  94. ^ "Gülek, en genç bakan". Milliyet. 13 Temmuz 2002. s. 1. 
  95. ^ "Bakan Atanmasına Dair İşlem". Resmî Gazete. 12 Temmuz 2002. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  96. ^ "34 yaşında bakan oldu". Milliyet. 12 Temmuz 2002. 
  97. ^ "Bakanların Atanmasına Dair İşlem". Resmî Gazete. 5 Ağustos 2002. 20 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  98. ^ "Adalet'e ilk kadın bakan". Hürriyet. 7 Ağustos 2002. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  99. ^ Aydin, Abdullah; Kahraman, Ömer Fuad (1 Aralık 2015). "Türkiye'de Kadın Temsili Sorunsalına Kadın Bakanlar Bağlamında Bir Bakış". Yasama Dergisi (31): 61-64. ISSN 1306-6250. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  100. ^ "AKP Victory in Turkey". Washington Yakın Doğu Araştırmaları Enstitüsü (İngilizce). 7 Kasım 2002. 21 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2021. 
  101. ^ a b "Devlet bakanlığı kalkıyor, yeni bakanlıklar geliyor". Habertürk. Ciner Yayın Holding. 18 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  102. ^ "Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname" (PDF). Resmî Gazete. 8 Haziran 2011. 14 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mart 2021. 
  103. ^ a b "Stratejik Plan Sunuş". Kamuda stratejik yönetim. T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2021. 
  104. ^ a b "Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname" (PDF). Resmî Gazete. 9 Temmuz 2018. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  105. ^ "AK Parti'nin 19 yılı". Anadolu Ajansı. 13 Ağustos 2020. 7 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2021. 
  106. ^ "Abdullah GÜL (Kayseri Milletvekili) Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 19 Kasım 2002. 16 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2021. 
  107. ^ "İşte 58'inci hükümet". Milliyet. 19 Kasım 2002. s. 1. 
  108. ^ "Kabine görücü usulü evlendi!". Milliyet. 28 Aralık 2002. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  109. ^ "Portre: Recep Tayyip Erdoğan". Al Jazeera. 27 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  110. ^ "Siirt İl Seçim Çevresinde 09.03.2003 Günü Yapılan XXII nci Dönem Milletvekili Yenileme Seçimi Kesin Sonuçlarına Dair Yüksek Seçim Kurulu Kararı". Resmî Gazete. 11 Mart 2003. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  111. ^ "Abdullah GÜL (Başbakan) Başkanlığında Kurulan 58 inci Hükümetin İstifasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 12 Mart 2003. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  112. ^ "Recep Tayyip ERDOĞAN (Siirt Milletvekili) Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair İşlem". Resmî Gazete. 14 Mart 2003. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  113. ^ "Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun". Resmî Gazete. 29 Nisan 2003. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  114. ^ "Devlet Bakanı Güldal AKŞİT'e Bağlanan Kuruluşlar Hakkında Başbakanlık Genelgesi (2003/28)". Resmî Gazete. 6 Mayıs 2003. 16 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  115. ^ "Güldal Akşit'den Boşalan Devlet Bakanlığına, İstanbul Milletvekili Nimet Çubukçu'nun, Zeki Ergezen'den Boşalan Bayındırlık ve İskân Bakanlığına, Trabzon Milletvekili Faruk Nafiz Özak'ın, Sami Güçlü'den Boşalan Tarım ve Köyişleri Bakanlığına, Diyarbakır Milletvekili Mehmet Mehdi Eker'in Atanması Hakkında Tezkere". Resmî Gazete. 2 Haziran 2005. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  116. ^ "Görev Dağılımına İlişkin Başbakanlık Genelgesi Devlet Bakanı Nimet Çubukçuya Bağlanan Başbakanlığa Başlı ve İlgili Kuruluşlar)". Resmî Gazete. 7 Haziran 2005. 4 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2021. 
  117. ^ "İstanbul Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 29 Ağustos 2007. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2021. 
  118. ^ "Çubukçu Türkiye'nin ilk kadın Milli Eğitim Bakanı... Yenilenmiş kabinede sürpriz isimler var". Radikal. 2 Mayıs 2009. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2021. 
  119. ^ "Ve kabine revizyonu gerçekleşti". CNN Türk. 1 Mayıs 2009. 4 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  120. ^ KARAOSMANOĞLU, KEREM (2010). "Reimagining Minorities in Turkey: Before and After the AKP". Insight Turkey. 12 (2): 193-212. ISSN 1302-177X. 
  121. ^ "Çubukçu, Aykut ve Çiller'in rekorunu ellerinden aldı". Milliyet. 15 Temmuz 2011. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  122. ^ Cankar, Bilgin; Taş, Ali (15 Temmuz 2017). "MİLLİ EĞİTİM BAKANLARININ EĞİTİM FAALİYETLERİ (1999-2016)". Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 7 (2): 203. ISSN 2146-2879. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  123. ^ "Denizli'den ilk kadın bakan". T24. 1 Mayıs 2009. 26 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2021. 
  124. ^ "Çubukçu görevini Kavaf'a devretti". Cumhuriyet. 5 Mayıs 2009. 26 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2021. 
  125. ^ Savcı, Evren (2017). "Language and social knowledge". Ethnography. 18 (1): 57-67. ISSN 1466-1381. 
  126. ^ Durgun, Doğu (2013). "Homosexualité et discours islamo-conservateur en Turquie". Tumultes (41): 141-155. ISSN 1243-549X. 
  127. ^ Ongur, Hakan Ovunc (2015). "The AK Party and Biopolitics: How a Transformation in Governmentality Affects Population Politics in Turkey". Iran & the Caucasus. 19 (2): 179-194. ISSN 1609-8498. 
  128. ^ a b "Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname" (PDF). Resmî Gazete. 8 Haziran 2011. 14 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  129. ^ "İşte yeni bakanlıkların görevleri". NTV. 8 Haziran 2011. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  130. ^ "Kadından Sorumlu Olmayan Kadın Bakan: Fatma Şahin". Bianet. 7 Temmuz 2011. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  131. ^ "İşte yeni Kabine!". Bloomberg HT. 6 Temmuz 2011. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  132. ^ "İstanbul Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Recep Tayyip ERDOĞAN Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 6 Temmuz 2011. 4 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  133. ^ "'Fatma bacı' bakan oldu!". Milliyet. 6 Temmuz 2011. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  134. ^ Arat, Yeşim (2016). "Islamist Women and Feminist Concerns in Contemporary Turkey: Prospects for Women's Rights and Solidarity". Frontiers: A Journal of Women Studies. 37 (3): 125-150. doi:10.5250/fronjwomestud.37.3.0125. ISSN 0160-9009. 
  135. ^ Yazıcıoğlu, Yıldız (26 Aralık 2013). "AKP Hükümetinde 2013'te İkinci Revizyon". Amerika'nın Sesi. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  136. ^ "Yarışa girdiğim zaman Fatma Şahin olarak gireceğim". Anadolu Ajansı. 4 Aralık 2013. 6 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  137. ^ "Bekir BOZDAĞ'dan Boşalan Başbakan Yardımcılığına, Ankara Milletvekili Emrullah İŞLER'in, Sadullah ERGİN'den Boşalan Adalet Bakanlığına, Başbakan Yardımcısı Bekir BOZDAĞ'ın, Fatma ŞAHİN'den Boşalan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına, Sakarya Milletvekili Ayşenur İSLAM'ın, Egemen BAĞIŞ'tan Boşalan Avrupa Birliği Bakanlığına, Antalya Milletvekili Mevlüt ÇAVUŞOĞLU'nun, Nihat ERGÜN'den Boşalan Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığına, Kocaeli Milletvekili Fikri IŞIK'ın, Erdoğan BAYRAKTAR'dan Boşalan Çevre ve Şehircilik Bakanlığına, İstanbul Milletvekili İdris GÜLLÜCE'nin, Mehmet Zafer ÇAĞLAYAN'dan Boşalan Ekonomi Bakanlığına, Denizli Milletvekili Nihat ZEYBEKCİ'nin, Suat KILIÇ'tan Boşalan Gençlik ve Spor Bakanlığına, Samsun Milletvekili Akif Çağatay KILIÇ'ın, Muammer GÜLER'den Boşalan İçişleri Bakanlığına, Efkan ALA'nın, Binali YILDIRIM'dan Boşalan Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına, Karaman Milletvekili Lütfi ELVAN'ın Atanmalarına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 25 Aralık 2013. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  138. ^ "Konya Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Ahmet DAVUTOĞLU Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 29 Ağustos 2014. 15 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  139. ^ Yazıcıoğlu, Yıldız (29 Ağustos 2014). "İşte Davutoğlu ve Yeni Kabine". Amerika'nın Sesi. 25 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  140. ^ a b "Türkiye'nin ilk seçim hükümeti açıklandı". BBC Türkçe. 28 Ağustos 2015. 12 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  141. ^ "Konya Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Ahmet DAVUTOĞLU Başkanlığında Kurulan Geçici Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 28 Ağustos 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  142. ^ "İlk başörtülü bakan". Al Jazeera. 28 Ağustos 2015. 17 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  143. ^ "Yeni kabinenin ilk başörtülü bakanı: Ayşen Gürcan". Sabah. 28 Ağustos 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  144. ^ "İlk başörtülü bakan Ayşen Gürcan oldu". Hürriyet. 28 Ağustos 2015. 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  145. ^ "Yeni bakanlar atandı". BBC Türkçe. 22 Eylül 2015. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  146. ^ "AB BAKANLIĞI GÖREVİNE PROF. DR. BERİL DEDEOĞLU GETİRİLDİ". İktisadi Kalkınma Vakfı. 2015. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  147. ^ "Avrupa Birliği Bakanı Ali Haydar KONCA'nın Yerine H. Beril DEDEOĞLU'nun, Kalkınma Bakanı Müslüm DOĞAN'ın Yerine M. Cüneyd DÜZYOL'un Atanmalarına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 23 Eylül 2015. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  148. ^ "Prof. Dr. Beril Dedeoğlu vefatının birinci yılında anılıyor". Anadolu Ajansı. 12 Mart 2020. 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  149. ^ "Davutoğlu'na hükûmeti kurma görevi verildi". Milliyet. 17 Kasım 2015. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015. 
  150. ^ "64. Hükümet'in Bakanlar Kurulu". NTV. 24 Kasım 2015. 30 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021. 
  151. ^ "Konya Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Ahmet DAVUTOĞLU Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere". Resmî Gazete. 24 Kasım 2015. 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021. 
  152. ^ "Başbakan Ahmet Davutoğlu istifasını sundu". İnternet Haber. 22 Mayıs 2016. 23 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  153. ^ "Ahmet DAVUTOĞLU (Başbakan) Başkanlığında Kurulan 64'üncü Hükümetin İstifasına Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 22 Mayıs 2016. 31 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  154. ^ "Bakanlar Kurulunun Yeniden Kurulması İçin, İzmir Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Sayın Binali YILDIRIM'ın Görevlendirilmesine Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 22 Mayıs 2016. 31 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  155. ^ "İzmir Milletvekili ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Binali YILDIRIM Başkanlığında Kurulan Bakanlar Kurulunun Atanmasına Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 24 Mayıs 2016. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  156. ^ "Başbakan Yıldırım 65. Hükümeti açıkladı". Anadolu Ajansı. 24 Mayıs 2016. 16 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  157. ^ İNAT, KEMAL (2017). "Anti-Turkey Sentiment in Europe during the Referendum Process". Insight Turkey. 19 (2): 43-62. ISSN 1302-177X. 
  158. ^ Nijhuis, Ton (2017). "Keine populistische Wende. Eine Bilanz der niederländischen Wahlen 2017". Zeitschrift für Politik. 64 (3): 350-363. ISSN 0044-3360. 
  159. ^ "Kabine revizyonu açıklandı". Habertürk. 19 Temmuz 2017. 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  160. ^ "Nurettin CANİKLİ'den Boşalan Başbakan Yardımcılığına Yozgat Milletvekili Bekir BOZDAĞ'ın, Numan KURTULMUŞ'tan Boşalan Başbakan Yardımcılığına Kocaeli Milletvekili Fikri IŞIK'ın, Yıldırım Tuğrul TÜRKEŞ'ten Boşalan Başbakan Yardımcılığına Erzurum Milletvekili Recep AKDAĞ'ın, Veysi KAYNAK'tan Boşalan Başbakan Yardımcılığına Bursa Milletvekili Hakan ÇAVUŞOĞLU'nun, Bekir BOZDAĞ'dan Boşalan Adalet Bakanlığına Gaziantep Milletvekili Abdulhamit GÜL'ün, Mehmet MÜEZZİNOĞLU'ndan Boşalan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına Ankara Milletvekili Jülide SARIEROĞLU'nun, Akif Çağatay KILIÇ'tan Boşalan Gençlik ve Spor Bakanlığına Rize Milletvekili Osman Aşkın BAK'ın, Faruk ÇELİK'ten Boşalan Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına Şanlıurfa Milletvekili Ahmet Eşref FAKIBABA'nın, Nabi AVCI'dan Boşalan Kültür ve Turizm Bakanlığına Ordu Milletvekili Numan KURTULMUŞ'un, Fikri IŞIK'tan Boşalan Milli Savunma Bakanlığına Giresun Milletvekili Nurettin CANİKLİ'nin, Recep AKDAĞ'dan Boşalan Sağlık Bakanlığına Samsun Milletvekili Ahmet DEMİRCAN'ın Atanmalarına Dair Tezkere" (PDF). Resmî Gazete. 19 Temmuz 2017. 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  161. ^ "Bakanlar Kurulu'nda 6 yeni isim, Bekir Bozdağ ve Fikri Işık Başbakan Yardımcısı". BBC News Türkçe. BBC. 19 Temmuz 2017. 17 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  162. ^ "Cumhurbaşkanlığı sisteminde yürütme nasıl işleyecek?". BBC News Türkçe. 9 Temmuz 2018. 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  163. ^ "Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminin ilk lideri Erdoğan". BBC News Türkçe. 25 Haziran 2018. 19 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  164. ^ a b "Cumhurbaşkanlığı Yardımcılığına ve Bakanlıklara Yapılan Atamalar Hakkında Karar" (PDF). Resmî Gazete. 10 Temmuz 2018. 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  165. ^ "Yeni kabinedeki Çalışma, Sosyal Hizmetler ve Aile Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk kimdir?". NTV. 9 Temmuz 2018. 9 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  166. ^ "Ticaret Bakanlığına Ruhsar Pekcan getirildi". Anadolu Ajansı. 9 Temmuz 2018. 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  167. ^ "T.C.CUMHURBAŞKANLIĞI : Ruhsar PEKCAN". Türkiye cumhurbaşkanı. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  168. ^ "Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi" (PDF). Resmî Gazete. 10 Temmuz 2018. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  169. ^ "TİCARET BAKANLIĞI TARİHÇESİ". Ticaret Bakanlığı. 31 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  170. ^ "Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Kurulması ile Kamu Personel İşlemlerinin Yürütülmesine İlişkin Bazı Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi" (PDF). Resmî Gazete (31461). 21 Nisan 2021. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  171. ^ "Cumhurbaşkanlığı Tarafından Yapılan Atamalar Hakkında Karar" (PDF). Resmî Gazete (31461). 21 Nisan 2021. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  172. ^ "Mahinur Özdemir Göktaş'ın Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanı olması doğup büyüdüğü Belçika'da nasıl karşılandı?". T24. 5 Haziran 2023. 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tansu Çiller</span> 22. Türkiye başbakanı

Tansu Çiller, Türk ekonomist, akademisyen, siyasetçi ve 22. Türkiye Başbakanı. Başbakanlık görevini 1993-1996 yılları arasında sürdüren Çiller, Türkiye siyasi tarihindeki ilk ve tek kadın başbakandır. 1993-2002 yılları arasında Doğru Yol Partisi genel başkanlığı görevini yürütmüştür. 1996-1997 yılları arasında Başbakan yardımcılığı ve Dışişleri Bakanlığı görevini üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Efkan Âlâ</span> Türk siyasetçi

Efkan Âlâ ; Türk bürokrat, siyasetçi ve eski İçişleri Bakanı. İçişleri Bakanlığı görevini 2013-2015 ve 2015-2016 yılları arasında sürdürmüştür. Bu görevinden önce 2007-2013 yılları arasında Başbakanlık Müsteşarlığı görevini sürdürmüştür. 2003-2004 yılları arasında Batman, 2004-2007 yılları arasında ise Diyarbakır Valisi olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Avni Akyol</span> Türk eğitimci, siyasetçi, Kültür Bakanı ve Milli Eğitim Bakanı

Avni Akyol, Türk eğitimci, siyasetçi, Kültür Bakanı ve Millî Eğitim Bakanı.

<span class="mw-page-title-main">59. Türkiye Hükûmeti</span> I. Erdoğan Hükûmeti (2003–2007)

59. Türkiye Hükûmeti veya I. Erdoğan Hükûmeti olarak da isimlendirilen hükûmettir.

Peyman Türkan Akyol, Türk tıp doktoru, akademisyen, siyasetçi, Türkiye'nin ilk kadın bakanı ve Ankara Üniversitesi rektörü.

Hayriye Ayşe Nermin Neftçi, Türk siyasetçidir. Türkiye tarihindeki ilk kadın Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanvekili olan Neftçi, 20 Ağustos 2003 tarihinde kalp krizi nedeniyle öldü. 1974 ve 1975 yıllarında T.C. Kültür Bakanı olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">33. Türkiye Hükûmeti</span> I. Erim Hükûmeti (1971)

33. Türkiye Hükûmeti veya I. Erim Hükûmeti, 26 Mart 1971 - 11 Aralık 1971 tarihleri arasında görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Kabine</span>

Kabine, yürütme organının üst düzey yetkililerinden oluşan bir organdır. Bazı ülkelerde, Kabine "Bakanlar kurulu" veya "Devlet Konseyi" gibi isimlerle bilinir. Kabine üyelerine genellikle bakan veya sekreter denilir. Bir kabinenin işlevi ülkeden ülkeye değişir. Kabineler tipik olarak hükûmetin günlük yönetiminden ve ani olaylara müdahaleden sorumlu organdır, oysa yasama ve yargı organları, uzun prosedürlere göre oturumlar halinde ölçülü bir hızda çalışır. Kabineler genellikle bakanlıklarda önerilen mevzuatın parlamentoya geçmeden önce hazırlanmasından sorumludur. Bu nedenle, yeni yasaların çoğu aslında kabineden ve bakanlıklardan gelir.

<span class="mw-page-title-main">49. Türkiye Hükûmeti</span> VII. Demirel Hükûmeti (1991–1993)

49. Türkiye Hükûmeti veya VII. Demirel Hükûmeti, 1991 erken genel seçimlerinin ardından DYP ve SHP ortaklığıyla kurulmuştur. Hükûmet 20 Kasım 1991 tarihinde 164 red oyuna karşılık 280 kabul oyuyla kurulmuştur. Yedinci Demirel Hükûmeti olarak kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Cumhurbaşkanlığı Kabinesi</span> Türkiye Cumhuriyetinin yürütme organı

Cumhurbaşkanlığı Kabinesi, Hükûmet veya Kabine, Türkiye'de Cumhurbaşkanının başkanlık ettiği ve tüm bakanların bir araya gelip kararlar aldığı kuruldur. Her bakan, kendi bakanlığını ilgilendiren iş ve emri altındaki kamu personelinin yerine getirdikleri işlem ve eylemlerinden sorumludur.

<span class="mw-page-title-main">52. Türkiye Hükûmeti</span> III. Çiller Hükûmeti (1995–1996)

52. Türkiye Hükûmeti veya III. Çiller Hükûmeti, Doğru Yol Partisi Genel Başkanı ve İstanbul Milletvekili Tansu Çiller'in başkanlığında, 30 Ekim 1995 tarihinde kuruldu. Doğru Yol Partisi ile Cumhuriyet Halk Partisi arasında kurulan koalisyon hükûmeti, 5 Kasım 1995 tarihinde TBMM'deki güvenoylamasında, 243 kabul, 174 ret oyuyla güvenoyu aldı. 52. Hükûmet 6 Mart 1996'da sonlandı.

<span class="mw-page-title-main">50. Türkiye Hükûmeti</span> I. Çiller Hükûmeti (1993–1995)

50. Türkiye Hükûmeti veya I. Çiller Hükûmeti, Doğru Yol Partisi Genel Başkanı ve İstanbul Milletvekili Tansu Çiller'in başkanlığında, 25 Haziran 1993 tarihinde kuruldu. Doğru Yol Partisi ile Sosyaldemokrat Halkçı Parti arasında kurulan koalisyon hükûmeti, 5 Ekim 1995 tarihine kadar görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Lütfi Elvan</span> Türk siyasetçi

Lütfi Elvan, Türk mühendis, ekonomist ve siyasetçi. Eski Türkiye Hazine ve Maliye Bakanı.

<span class="mw-page-title-main">61. Türkiye Hükûmeti</span> III. Erdoğan Hükûmeti (2011–2014)

61. Türkiye Hükûmeti veya III. Erdoğan Hükûmeti, AK Parti genel başkanlığını ve hükûmet başkanlığını Recep Tayyip Erdoğan'ın yaptığı hükûmettir. 2011 Türkiye genel seçimlerinin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül hükûmeti kurma görevini vermesinin ardından kurulan hükûmettir.

<span class="mw-page-title-main">65. Türkiye Hükûmeti</span> Yıldırım Hükûmeti (2016–2018)

65. Türkiye Hükûmeti veya Yıldırım Hükûmeti, AK Parti Genel Başkanı Binali Yıldırım tarafından kurulan hükûmet. Ahmet Davutoğlu'nun AK Parti genel başkanlığı ve başbakanlık görevinden istifa etmesinin ardından 22 Mayıs 2016 tarihinde Binali Yıldırım, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından hükûmeti kurması için görevlendirildi; 24 Mayıs'ta ise 65. Türkiye Hükûmeti'nin kabine üyeleri açıklandı. 65. Türkiye Hükûmeti, TBMM üyelerinden 315 oyla güvenoyu aldı.

<span class="mw-page-title-main">Jülide Sarıeroğlu</span> Türk politikacı

Jülide Sarıeroğlu, Türk çalışma ekonomisti, sendikacı, siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">66. Türkiye Hükûmeti</span> IV. Erdoğan Hükûmeti (2018–2023)

66. Türkiye Hükûmeti veya IV. Erdoğan Hükûmeti, cumhurbaşkanlığı hükûmet sisteminin ilk hükûmetidir. 2018 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi sonrası cumhurbaşkanı seçilen Recep Tayyip Erdoğan tarafından kurulan hükûmettir. Kabine 10 Temmuz 2018 tarihinde TBMM'de yemin ederek görevine başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Polonya başbakanı</span> Polonyanın hükûmet başkanı

Polonya başbakanı veya resmî adıyla Bakanlar Kurulu Başkanı, Polonya'nın hükûmet başkanıdır. Başbakan, anayasaya göre bir bütün olarak kabinenin temsilcisi olarak hareket etmesi, gündemlerini devretmesi, bakanların çalışmalarını koordine etmesi, kabinenin benimsediği politikanın uygulanmasını sağlaması ve tüzükler çıkarması öngörülmektedir. Ek olarak, başbakan tüm memurların amiri olarak hareket eder. Başbakana ayrıca, bakanlar kurulu bünyesinde başkan yardımcısı olarak görev yapacak bir başbakan yardımcısı yardım etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü</span>

Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü veya ilk kurulduğu adıyla Kadının Statüsü ve Sorunları Başkanlığı, "Türk kadınının eğitim seviyesini yükseltmek, tarım, sanayi ve hizmetler kesiminde ekonomik hayata katılımını arttırmak, sağlık, sosyal ve hukuki güvenliğini sağlamak ve böylece kadının statüsünü genel olarak geliştirerek eşitlik içinde sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasi alanlarda hakettiği statüyü kazandırmak" üzere 20 Nisan 1990'da Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı bünyesinde İmren Aykut önderliğinde kuruldu. Daha sonra kurum 23 Haziran 1991'de Başbakanlığa bağlandı. Kurumun başbakanlığa bağlandığı gün aynı zamanda 48. Hükûmet kuruldu ve kurumun ilk başkanı da aynı zamanda önderi olan Devlet bakanlarından İmren Aykut oldu.

<span class="mw-page-title-main">67. Türkiye Hükûmeti</span> V. Erdoğan Hükûmeti (2023–görevde)

67. Türkiye Hükûmeti veya V. Erdoğan Hükûmeti, 2023 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi sonrası cumhurbaşkanı seçilen Recep Tayyip Erdoğan tarafından kurulan hükûmettir. Cumhurbaşkanlığı hükûmet sisteminin ikinci hükûmetidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.