İçeriğe atla

Türkiye'de öldürülen gazeteciler listesi

Türk-Ermeni gazeteci Hrant Dink'in 19 Ocak 2007 tarihinde İstanbul'da öldürülmesinin ardından, 20. yüzyılın başlarından bu yana Türkiye'de öldürülen gazetecilerin çeşitli listeleri yayınlandı. Bu listelerden biri Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından yayınlandı. Listede 1909-2022 yılları arasında öldürülen 68 gazetecinin ismi yer almaktadır.[1] "Hapisteki Gazeteciler Platformu" Nisan 2012'de 112 isim içeren bir liste yayınlamıştır.[2] Ancak, ölümlerin kurbanların meslekleriyle doğrudan bağlantılı suikastlar olup olmadığını belirlemek için özellikle ilk vakalar hakkında ayrıntılı bilgi edinmek zordur.

Eylül 1980 öncesi cinayetler

Cumhuriyetin ilanı ile 12 Eylül 1980 askeri darbesi arasında Türkiye'de öldürülen gazetecilerle ilgili sadece birkaç vaka listelendi. Ancak bu cinayetlerin bazıları, Türk ordusunun müdahalesinin ana nedeni olarak kullandığı siyasi şiddet ortamına (genellikle "iç savaş" olarak adlandırılır) katkıda bulunan yüksek profilli suikastlardı. Bu dönem için rapor edilen 15 vakadan bazıları hakkında biraz daha fazla bilgi mevcuttur:

Ad Yayın Konum Tarih Açıklamalar
Hikmet Şevket 1930
Sabahattin AliMarkopaşaEdirne2 Nisan 1948
Hüseyin Şen KAWAİstanbul21 Mart 1978 Kürtçe bir gazetenin yazı işleri müdürü ve üyesiydi. Selimiye (İstanbul) askeri cezaevinde işkence gördüğü ve öldürüldüğü iddia edildi.[3]
Gani Bozarslan Aydınlık10 Mayıs 1978 Kürtçeden Türkçeye kitap çevirmeni.
Ali İhsan Özgür Politikaİstanbul21 Kasım 1978 Politika önce DİSK, daha sonra TKP tarafından çıkarıldı. Ali İhsan Özgür ortadan kaybolunca ailesi onu teşhis etmekte zorlandı.[4]
Cengiz Polatkan Hafta SonuAnkara1 Aralık 1978
Abdi İpekçiMilliyetİstanbul1 Şubat 1979 Aşırı milliyetçi Ülkü Ocaklarının iki üyesi, Oral Çelik ve Mehmet Ali Ağca (daha sonra Papa II. Ioannes Paulus'u vurdu), Abdi İpekçi'yi ofisinden evine dönerken İstanbul'daki apartmanının önünde arabasında öldürdüler.[5] Ağca bir muhbir sayesinde yakalandı ve müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Altı ay İstanbul'da askeri cezaevinde yatan Ağca, bir subayın yardımıyla firar etti.
İlhan DarendelioğluOrtadoğuİstanbul19 Kasım 1979 MHP üyesiydi
İsmail GerçeksözOrtadoğuİstanbul4 Nisan 1980 Aynı zamanda kitap yazarıydı.[6]
Hayrabet Honca Halkın BirliğiKayseri1 Mayıs 1980 TKP/ML Hareketi üyesi, sağcılar tarafından öldürüldü.
Ümit KaftancıoğluTRTİstanbul11 Nisan 1980 Sağcı Ahmet Mustafa Kıvılcım, polis sorgusunda Ümit Kaftancıoğlu'nu "solcu" olduğu için öldürdüğünü söyledi, ancak daha sonra bu ifadeyi reddetti. Dört ay tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakıldı. Saldırganlar bulunamadı.[7]
Muzaffer Fevzioğlu HizmetTrabzon15 Nisan 1980
Recai Ünal Demokratİstanbul22 Temmuz 1980 Kaçırıldığı ve işkence gördüğü iddia ediliyor.[8]

1980'lerde ve 1990'larda laik gazetecilerin hedef alındığı cinayetler

Ayrıca bakınız: Türkiye'de suikasta kurban gidenlerin listesi

1980'deki askeri darbeden sonra aşırı sol ve aşırı sağ arasındaki mücadelede daha az gazeteci öldürüldü. 1980'lerin sonundan itibaren hükûmet karşıtı ve laiklik yanlısı tutumlarıyla tanınan çok sayıda gazeteci öldürüldü. Bazı durumlarda radikal İslami örgüt üyeleri bu cinayetlerden dolayı yargılandı ve kınandı. Bir vakada bir PKK militanının böyle bir cinayeti işlediğini itiraf ettiği iddia edildi. 1980'ler ve 1990'lardaki diğer cinayetler şunlardır:

Ad Yayın Konum Tarih Açıklamalar
Mevlüt Işıt TürkiyeAnkara1 Haziran 1988
Kamil Başaran Gazeteİstanbul28 Şubat 1989 Habercilik tarzını beğenmeyen bir restoran sahibi tarafından vuruldu.
Seracettin Müftüoğlu HürriyetNusaybin, Mardin29 Haziran 1989
Sami Başaran Gazeteİstanbul7 Kasım 1989 Vurulduğu Aksaray'daki ofisinde Mardinli bir Kürt aşiretinin lideriyle röportaj yapmıştı.
Çetin EmeçHürriyetİstanbul7 Mart 1990 İki kişi arabasına girerek onu ve şoförü Sinan Ercan'ı vurdu. İslami Hareket Örgütünün dört üyesi üyesi dört kişi müebbet hapis cezasına çarptırıldı, ancak kardeşi gerçek katillerin yakalandığına inanmıyor.[9]
Turan Dursun2000'e Doğruİstanbul4 Eylül 1990 İslami Hareket Örgütünün bir üyesi üyesi ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, ancak katil olduğuna inanılan kişi serbest kaldı.[9]
Uğur MumcuCumhuriyetAnkara24 Ocak 1993 Cinayetin arkasında kimin olduğuna dair farklı hipotezler olsa da Ankara'daki savcılık iki katilin cezalandırıldığını ve üçüncü şüpheli hakkında dava açıldığını, her üçünün de cinayetin arkasında olduğu iddia edilen Tevhid-Selam Kudüs Örgütünün üyeleri olduğunu savunuyor.[10]
Onat KutlarCumhuriyetİstanbul11 Ocak 1995 Aynı bombalı saldırıda hayatını kaybeden arkeolog Yasemin Cebenoyan'ın kardeşi Cüneyt Cebenoyan, birçok kişinin cinayetin çözülemediğinden ya da arkasında İslami bir örgütün olduğundan şüphelendiğinden yakındı. Zanlı, 2005 yılında hüküm giydi, ancak itirafçı olarak 9,5 yıl hapis yattıktan sonra serbest bırakıldı.[11] Saldırının daha sonra PKK tarafından gerçekleştirildiği ortaya çıktı.[12]
Ahmet Taner KışlalıCumhuriyetAnkara21 Ekim 1999 Dr. Ahmet Taner Kışlalı, Dr. Muammer Aksoy ve Yardımcı Doçent Dr. Bahriye Üçok'un öldürülmeleri Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nde Umut Davası olarak bilinen davaya konu oldu. Mahkeme, sanıkların "Kudüs Ordusu" ve "Tevhid Selam" adı altında yasadışı bir örgüt kurduklarına ve Türkiye'de şiddet eylemleri gerçekleştirdiklerine hükmetti. 28 Temmuz 2005 tarihinde, bir sanık ömür boyu hapis cezasına çarptırılırken diğer yedi sanık yasadışı örgüt lideri veya üyesi olarak ceza aldı.[13] Yargıtay, 11 Kasım 2006 tarihinde baş zanlının cezasını onadı.[14]

Türkiye-PKK çatışmasında öldürülen gazeteciler

1990'larda Türkiye-PKK çatışması her iki tarafın da çok sayıda kayıp vermesiyle daha da sertleşti. Aynı zamanda giderek daha fazla sayıda sivil; yargısız infazlara, faili meçhul cinayetlere ve kayıp vakalarına kurban gitti. Kürt yanlısı basının "Özgür Gündem" adlı ilk günlük gazeteyi yayınlamaya başlamasından kısa bir süre sonra Kürt gazetecilere yönelik cinayetler başladı. Birçok vakada cinayetlerden devlet sorumlu tutuldu, bazı vakalarda radikal İslamcı örgüt Hizbullah, bazılarında ise PKK suçlandı, ancak çoğu ölümcül saldırının arkasındaki kişiler net bir şekilde belirlenemedi. Bunların neredeyse hiçbiri açıklığa kavuşturulmadı ya da saldırganlar için yaptırımla sonuçlanmadı. 1990'ların ilk yarısında öldürülen 33 gazeteci arasında Kürt çatışmasıyla ilgili olmayan vakalar da bulunmaktadır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 2008 yılında Türkiye'yi Kürt gazeteci ve yazarları infaz ettiği ve öldürdüğü için kınadı. Tanınmış bir Kürt yazar olan Musa Anter 1992 yılında JİTEM tarafından öldürüldü.[15]

Özgür Gündem ile başlayan "gelenek" genellikle "özgür basın tarihi" olarak anılır. Bu bağlamda 76 kurban (basın şehitleri olarak anılır) rakamından sıklıkla bahsedilir.[16] 2008'de AİHM, Türkiye'yi Özgür Gündem'de çalışan Musa Anter'i öldürmekten kınadı.[15]

Yine de özellikle Türkiye'de Kürt sorunuyla ilgili haberlerin ilk aşamalarında "görev başında" öldürülen "özgür basın" çalışanları ve "Kürt özgür basını" olarak adlandırılan gazete ve haftalık dergileri dağıtan gönüllülerin sayısı yüksektir. Özgür Gündem ve ardıllarının öldürülen dağıtımcılarının isim listesi (failler çoğunlukla meçhul kalırken) 18 isimden oluşuyor. 1990-1995 yılları arasında öldürülen 33 gazetecinin çoğu sözde Kürt Özgür Basını için çalışıyordu.

Ad Yayın Konum Tarih Açıklamalar
Gündüz Etil Yeni Günaydınİstanbul18 Eylül 1991
Halit Güngen 2000'e DoğruDiyarbakır18 Şubat 1992 Görgü tanıkları ve Hizbullah sempatizanlarının, örgüt üyelerinin Türkiye'nin Diyarbakır'daki Çevik Kuvvet karargâhında eğitim gördüklerini söyledikleri haberinden iki gün sonra kimliği belirsiz kişiler tarafından öldürüldü.[17]
Cengiz Altun Yeni ÜlkeBatman25 Şubat 1992 İşe giderken sırtına isabet eden altı kurşunla öldürüldü.[18]
İzzet KezerSabahCizre, Şırnak23 Mart 1992 Kürtlerin yeni yıl kutlamalarını takip eden şiddet olayları sırasında güvenlik güçleri tarafından vurularak öldürüldü. Devletin uyguladığı sokağa çıkma yasağı sırasında Kezer ve diğer gazeteciler otellerinden beyaz bayraklar sallayarak çıktılar. O sırada herhangi bir çatışma yaşanmıyordu. Grubun başındaki Kezer bir kavşağa ulaştı ve zırhlı bir personel taşıyıcıdan ateş açan güvenlik güçleri tarafından vurularak öldürüldü. Ölümünden sorumlu olan güvenlik güçlerine karşı herhangi bir işlem yapılmadı.[18]
Bülent Ülkü Körfeze BakışBursa1 Nisan 1992 Uludağ yakınlarında 1 Nisan'da yaralı olarak bulundu ve kısa bir süre sonra öldü. Otopside parmaklarında kelepçe ve mürekkep izleri tespit edildi.[19] Yetkililer onun sol örgütler arasındaki bir iç anlaşmazlığın kurbanı olduğunu iddia etti, ancak arkadaşları bunu yalanladılar.[20]
Mecit Akgün 2000'e DoğruNusaybin, Mardin2 Haziran 1992 Cesedi Nusaybin'in Çölova köyü yakınlarında bir telefon direğine asılı olarak bulundu. Cesedinin üzerinde "hain olduğu için cezalandırıldığına" dair bir ifade bulunduğu ve bunun PKK tarafından imzalandığı iddia edildi.[18]
Hafız Akdemir Özgür GündemDiyarbakır8 Haziran 1992 Diyarbakır'daki evinden elli metre uzakta, başının arkasına isabet eden tek bir kurşunla öldürüldü. Özgür Gündem, muhabirleri birkaç gün boyunca telefonla tehditler aldıklarını ve bu tehditlerin birçoğunun Akdemir'e yönelik olduğunu belirttiler. İslami örgüt Hizbullah ve Türk kontrgerillaları hakkında yazmıştı.[18][21]
Çetin Ababay Özgür HalkBatman29 Temmuz 1992 Batman'da evine giderken kimliği belirsiz üç kişi tarafından başından vuruldu.[18]
Yahya Orhan Özgür GündemGercüş, Batman31 Temmuz 1992 Kimliği belirsiz saldırganlar tarafından vurularak öldürüldü. Özgür Gündem, sokakta durdurulduğunu ve tehdit edildiğini bildirdi.[18]
Hüseyin Deniz Özgür GündemCeylanpınar, Şanlıurfa9 Ağustos 1992 Boynuna isabet eden bir kurşunla ağır yaralandı. Kendisi aynı zamanda Cumhuriyet gazetesinin bölge muhabiriydi.[18]
Musa AnterÖzgür GündemDiyarbakır20 Eylül 1992 Özgür Gündem ve Yeni Ülke'nin yanı sıra Kürtçe Welat gazetesinde yazdı. Aynı zamanda İstanbul'daki Mezopotamya Kültür Merkezinin yönetim kurulu başkanıydı. Sahte bahanelerle otelinden kaçırıldığı ve Diyarbakır'ın dış mahallelerinde vurulduğu bildirildi. Kendisine eşlik eden bir yakını da aynı anda vurularak yaralandı.[18]
Mehmet Sait Erten Azadi-DenkDiyarbakır3 Kasım 1992
Yaşar Aktay Hani, Diyarbakır9 Kasım 1992 PKK militanları ile hükûmet güçleri arasındaki çatışmalar sırasında öldürüldü.[19]
Hatip Kapçak Serbest/HürriyetMazıdağı, Mardin18 Kasım 1992 Yerel bir gazete olan Söz ve haftalık Gerçek dergisinin Mardin muhabiri. Mardin'in Mazıdağı ilçesinde 18 Kasım'da uğradığı silahlı saldırı sonucu öldürüldü. Güvenlik güçleriyle bağlantıları olduğu iddia edilen Hizbullah örgütünün faaliyetleri hakkında araştırma yapıyor ve haber yapıyordu. Kendisi 1980 askeri darbesinin ardından siyasi suçlamalarla altı yıl hapis yatmıştı. Serbest bırakıldıktan sonra Güneş gazetesinde ve daha sonra Hürriyet gazetesinde yazmıştı.[18]
Namık TarancıGerçekDiyarbakır20 Kasım 1992 İşe giderken vurularak öldürüldü. İki saldırganın saldırısı sonrasında başına üç kurşun isabet ettiği ve olay yerinde öldüğü bildirildi.[18]
Kemal Kılıç Yeni ÜlkeŞanlıurfa18 Şubat 1993 Dört saldırgan tarafından başından iki kurşunla vurularak öldürüldü. Ocak ayında Özgür Gündem'in yayınına son verilmesinden bu yana Yeni Ülke gazetesinde yazıyordu. Aynı zamanda Türkiye İnsan Hakları Derneği Urfa Şubesi yönetim kurulu üyesiydi. Özgür Gündem Diyarbakır temsilcisi Mehmet Şenol, Kılıç'ın silah ruhsatı için başvurduğunu ancak başvurusunun reddedildiğini bildirdi.[18] Şanlıurfa yakınlarındaki Külünçe Köyü'nde kimliği belirsiz saldırganlar tarafından vurularak öldürüldü. Polis kendisini Şanlıurfa'da gazete dağıtımcılarının satışta karşılaştığı zorluklarla ilgili yayınladığı bir haber bülteni hakkında sorgulamıştı.[22]
Mehmet İhsan Karakuş Silvan GazetesiSilvan, Diyarbakır13 Mart 1993 Yerel Silvan gazetesinin sahibi. 1993'ün sonuna kadar kimliği belirlenemeyen saldırganlar tarafından öldürüldü.[23]
Ercan Gürel HürriyetBergama, İzmir20 Mayıs 1993 Katil zanlısı olarak gözaltına alınan Veysel Özakıncı, Gürel'ı arazi anlaşmazlığı nedeniyle öldürdüğünü söyledi.[23]
Ömer Taşar Milli GazeteSaraybosna26 Haziran 1993 Bosna Savaşı'nı takip ederken Sırp mevzilerinden açılan ateş sonucu öldürüldü.[23]
İhsan Uygur Sabahİstanbul6 Temmuz 1993
Rıza Güneşer Halkın Gücüİstanbul14 Temmuz 1993 Sol görüşlü "Halkın Gücü" dergisinin sahibiydi. Cinayetin Devrimci Sol'dan ayrılan "Bedri Yağan grubu" tarafından işlendiğine inanılıyor.[23]
Ferhat Tepe Özgür GündemBitlis28 Temmuz 1993 Bildirildiğine göre bir arabaya binmeye zorlandığında ortadan kayboldu. O sırada birkaç polis ekibinin sokaklarda devriye gezdiği görülmesine rağmen, polisler olayla ilgili herhangi bir bilgileri olduğunu reddettiler. 8 Ağustos'ta Elazığ yakınlarındaki Hazar Gölü'nde bulunan bir cesedin Tepe'ye ait olduğu tespit edildi.[24] 9 Mayıs 2003 tarihinde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, dava dosyasındaki materyallerin, başvuranın oğlunun herhangi bir devlet görevlisi veya devlet yetkilileri adına hareket eden bir kişi tarafından kaçırıldığı ve öldürüldüğü sonucuna makul şüphenin ötesinde varılmasını sağlamadığına karar verdi.[25]
Muzaffer Akkuş MilliyetBingöl20 Eylül 1993 Bilinmeyen saldırganlar tarafından öldürüldü.[2][23]
Ruhi Can Tul HürriyetKırıkkale14 Ocak 1994 Ankara'dan Samsun'a giden bir otobüste bomba patlaması sonucu öldü. Üç kişi daha öldürüldü. Saldırıyı PKK'nın üstlendiği iddia edildi.[26]
Nazım Babaoğlu GündemSiverek, Şanlıurfa12 Mart 1994 Şanlıurfa yakınlarındaki küçük bir kasaba olan Siverek'te kaybolduktan sonra öldüğü tahmin ediliyor. Daha sonra kendisini aradığını reddeden bir meslektaşının ihbarını değerlendirmek üzere oraya gitmişti.[27]
Kamil Koşapınar ZamanErzurum19 Mart 1994 Çalıştığı gazeteye göre, bir fotoğrafçıda serseri bir kurşunla öldürüldü.
İsmail Ağay Özgür ÜlkeBatman29 Mayıs 1994 Soyadı Ağaya olabilir. Batman Barosuna göre Aralık 1994'ten beri "kayıp".[28]
Erol Akgün Devrimci ÇözümGebze, Kocaeli8 Eylül 1994 Sol görüşlü haftalık Devrimci Çözüm dergisinin genel yayın yönetmeniydi. İstanbul yakınlarındaki Gebze'deki evinden çıkarken kimliği belirsiz saldırganlar tarafından öldürüldü. Gazetedeki meslektaşları, rakip bir sol grubun onu haftalık derginin editörü olduğu için öldürdüğüne inanıyorlar.[29]
Bahri Işık Çağdaş Marmaraİstanbul17 Eylül 1994
Ersin Yıldız Özgür Ülkeİstanbul3 Aralık 1994 Gazetesinin İstanbul'daki ofisinin kimliği belirsiz kişiler tarafından yerleştirilen bir bombayla tahrip edilmesi sonucu hayatını kaybetti, 19 çalışan da yaralandı.[26]
Bekir Kutmangil Yeni Günaydınİstanbul23 Mayıs 1995 Yerel gazetenin sahibiydi, ancak organize suç işlerine karıştığı bildirildi. Cinayetten bir rakibi sorumlu tutuldu.[30]
Nail Aydın Son HaberGiresun28 Temmuz 1995
Seyfettin Tepe Yeni PolitikaBitlis28 Ağustos 1995 Safyettin Tepe olarak da yazılır. 22 Ağustos'ta gözaltına alındı. Dört gün sonra Bitlis Emniyet Müdürlüğüne götürüldü. Gözaltında 29 Ağustos'ta hayatını kaybetti. Ailesine intihar ettiği söylendi ancak ailesi bu resmi açıklamayı reddetti.[31]

Aynı zamanda olağanüstü hal uygulanan bölgede Kürt yanlısı gazete dağıtan çok sayıda kişi de öldürüldü.[32]

1995'ten beri gazeteci cinayetleri

Türkiye'de 1995'ten bu yana işlenen gazeteci cinayetleri aşağı yukarı münferit vakalardır. Kurbanlar arasında en öne çıkanı 2007 yılında öldürülen Hrant Dink'tir, ancak Metin Göktepe'nin ölümü de büyük endişe yarattı, çünkü polis memurları onu döverek öldürdü. 2014 yılından bu yana, Türkiye'den çalışan ve IŞİD'in yükselişini haberleştiren çok sayıda Suriyeli gazeteci suikasta kurban gitti.

Metin Alataş'ın 2010 yılındaki ölümü de bir anlaşmazlık kaynağıdır - otopsi intihar olduğunu iddia ederken, ailesi ve meslektaşları soruşturma açılmasını talep etti. Daha önce ölüm tehditleri almış ve şiddetli saldırıya uğramıştı.[33]

Ad Yayın Konum Tarih Açıklamalar
Metin GöktepeEvrenselİstanbul8 Ocak 1996 Polis tarafından dövülerek öldürülmesi, gazeteciler arasında büyük bir tepkiye yol açtı. Birkaç duruşma, yeniden yargılama ve temyizden sonra, Ocak 2000'de bir temyiz mahkemesi cinayete karışan beş polis memuruna verilen yedi buçuk yıllık hapis cezalarını onadı.[34]
Yemliha Kaya Halkın Gücüİstanbul27 Temmuz 1996 Halkın Gücü dergisinin sahibi ve genel yayın yönetmeni. Cezaevi koşullarına karşı başlattığı açlık grevi sonucunda öldü. DHKP-C üyeliği suçlamasıyla 1995'ten beri cezaevindeydi.[35]
Selahattin Turgay Daloğlu İstanbul9 Eylül 1996 Fatsa (Fatsa'da özyönetim) hakkında kitapların yazarı olarak bilinir. Evinde öldürüldü.
Reşat Aydın AA, TRT20 Haziran 1997
Abdullah Doğan Candan FmKonya13 Temmuz 1997
Ünal Mesuloğlu TRTManisa8 Kasım 1997
Mehmet Topaloğlu KurtuluşAdana28 Ocak 1998 Kurtuluş gazetesi Adana temsilcisi. Aynı gazetenin bayisi Selahattin Akıncı ve Bülent Dil ile birlikte 28 Ocak gecesi evlerine yapılan baskın sırasında polis memurları tarafından öldürüldü.[36]
Önder Babat Devrimci Hareketİstanbul3 Mart 2004 Üç arkadaşıyla birlikte gazetesinin Beyoğlu'ndaki (İstanbul) ofisinden çıktıktan sonra 9 mm'lik bir tabancayla başından vuruldu. Saldırganların kim olduğu, nereden geldikleri ve onu neden vurdukları öğrenilemedi.[37] AİHM, dava dosyasındaki materyallerin, Önder Babat'ın herhangi bir devlet görevlisi veya devlet yetkilileri adına hareket eden bir kişi tarafından öldürüldüğü konusunda makul şüphenin ötesinde bir sonuca varmasını sağlamadığını değerlendirdi. Bu nedenle, 2. maddenin ihlal edilmediği sonucuna vardı.[38]
Yaşar Parlak Silvan MücadeleSilvan, Diyarbakır18 Ağustos 2004 Gazeteciliğe 1973 yılında Günaydın'da amatör olarak başladı. 1976'dan sonra Akdeniz Haber Ajansı'nda çalıştı. İlk kitabı "Silvan Tarihi" 1980'de yayımlandı. Silvan'daki faili meçhul cinayetlerle ilgili araştırması "Şehitler Şehri Silvan" 2004 yılında yayımlandı, ancak valilik tarafından dağıtımı yasaklandı. Nisan 2004'te bir kızı (annesine bakan genç bir kadın) kaçırdığı iddiasıyla gözaltına alındı. Bir ay sonra serbest bırakıldı. İki ay sonra boynundan tek kurşunla vuruldu ve saldırganlar tespit edildi.[39]
Hrant DinkAgosİstanbul19 Ocak 2007 Haftalık Türkçe-Ermenice iki dilde yayın yapan Agos'un genel yayın yönetmeni, gazetesinin İstanbul'daki ofisinin önünde vuruldu. Bir gün sonra polis, silahlı saldırgan olduğu iddia edilen 17 yaşındaki Ogün Samast'ı tutukladı ve Samast'ın suçunu itiraf ettiği bildirildi.[40] Uluslararası Af Örgütü, yetkililerin Samast'ın öldürülmesinde devlet görevlilerinin dahli olduğu iddiasını ele almakta başarısız olduğunu belirtiyor. Ailesinin, 2010 yılında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından verilen kararla da desteklenen, cinayette devlet görevlilerinin ihmali ve işbirliğinin soruşturulması yönündeki çağrıları dikkate alınmadı.[41]
İsmail Cihan Hayırsevener Güney Marmara YaşamBandırma, Balıkesir19 Aralık 2009 12 kişi İstanbul'da işlenen cinayetle ilgili olarak yargılandı. İlk Haber gazetesinin kurucusu İhsan Kuruoğlu, Hayırsevener'in öldürülmesi için Serkan Erakkuş'a talimat vermekle suçlandı.[42] Mahkeme 1 Ağustos 2013 tarihinde Kuruoğlu'nu 27 yıl hapis cezasına mahkûm etti.[43]
Nuh Köklüİstanbul17 Şubat 2015 Kadıköy'de arkadaşlarıyla kar topu oynarken, kar topunun bir esnafın dükkanının camına denk gelmesi sonucu yaşanan arbede esnasında bıçaklanarak öldürüldü.[44]
Ibrahim Abdulkader Ayn WatanŞanlıurfa27 Aralık 2015 Suriyeli mülteci. Olayı IŞİD üstlendi.[45]
Firas Hammadi Ayn WatanŞanlıurfa27 Aralık 2015 Suriyeli mülteci. Olayı IŞİD üstlendi.[45]
Naji el-Jerf HentahGaziantep27 Aralık 2015 Suriyeli mülteci. Ailesi Fransa'da sığınma ararken meydana gelen suikastı kimse üstlenmedi.[46]
Rohat Aktaş Azadiya WelatCizre, Şırnak24 Şubat 2016 Türk ordusu ve PKK arasındaki çapraz ateşin ortasında kaldı.[47][48]
Zaher al-Shurqat Aleppo TodayGaziantep12 Nisan 2016 Haberlere göre Suriyeli gazeteci Zaher al-Shurqat, 10 Nisan'da Türkiye'nin güneyindeki Gaziantep'te bir sokakta maskeli bir kişi tarafından başından vurulduktan sonra 12 Nisan 2016 tarihinde hastanede hayatını kaybetti. Shurqat 36 yaşındaydı. Cinayetin sorumluluğunu IŞİD üstlendi.[49]
Mustafa CambazYeni Şafakİstanbul15 Temmuz 2016 2016 Türkiye askerî darbe girişimi esnasında Çengelköy Karakolu yakınlarınlarında cuntacı askerlerin ateş açması sonucu, hayatını kaybeden foto muhabiri ve kayıt fotoğrafçısıdır.[50]
Halla Barakat ABC Newsİstanbul21 Eylül 2017 Türk makamları Halla ve annesinin öldürülmesiyle ilgili olarak uzak bir akrabasını maddi nedenlerden dolayı tutuklayıp itirafçı olmasını sağlamış olsa da Halla'nın ailesi, arkadaşları ve meslektaşları "Halla'nın yaptığı işin güçlü kişileri susturma güdüsü ve araçlarıyla tehdit etmiş olabileceğinden" şüpheleniyor. Dava hakkında bilgi sahibi olan dışarıdan uzmanlar, belgelerin resmi anlatıdaki birçok tutarsızlığı ve açık çelişkileri ortaya koyduğunu söyledi.[51]
Cemal KaşıkçıThe Washington Postİstanbul2 Ekim 2018 İstanbul'daki Suudi Arabistan konsolosluğunda Suudi ajanlar tarafından öldürüldü.[52]
Güngör Arslan Ses Kocaeliİzmit, Kocaeli19 Şubat 2022 19 Şubat 2022 tarihinde bir saldırgan, yerel internet gazetesi Ses Kocaeli'nin yayıncısı ve haber editörü gazeteci Güngör Arslan'ı ofisinde sağ bacağından ve göğsünden vurdu. Arslan hastaneye kaldırıldı ancak kurtarılamadı. İddianameye göre Türk savcılar Arslan'ın, yerel yönetim faaliyetlerinde yolsuzluk iddialarını konu alan köşe yazıları da dahil olmak üzere gazetecilik faaliyetleri nedeniyle öldürüldüğünü iddia ediyor.[53]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Öldürülen Gazeteciler". www.tgc.org.tr. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  2. ^ a b "103 yılda 112 gazeteci ve yazar öldürüldü". www.gazeteciler.com. 4 Nisan 2012. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  3. ^ See an article written by his friends at Newroz Şehidi Hüseyin Şen Yoldaş!! 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; here the date of death is given as 21 March 1979; Retrieved 31 October 2012
  4. ^ Aras, Turgay. "Ali İhsan Özgür ve Politika Gazetesi". Politika Gazetesi. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  5. ^ Ganser, Daniele, NATO's secret armies: operation Gladio and terrorism in Western Europe, (Routledge, 2005), 238.
  6. ^ "biyografi.net - İsmail Gerçeksöz". www.biyografi.net. 27 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  7. ^ Pelek, Semra (10 Nisan 2010). "Kaftancıoğlu'nun Katili 30 Yıl Sonra Hala Cezasız". Bianet. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  8. ^ Temelkuran, Ece. "'Söz gerillası yapıyoruz sıkıysa durdurun!'". birgun.net. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  9. ^ a b "Turan Dursun'un katili nerede?". İstanbul Gerçeği. 11 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  10. ^ "Wall around Murder of Journalist Mumcu Holds". Bianet. 12 Mayıs 2011. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  11. ^ CEBENOYAN, CÜNEYT. "Onat Kutlar cinayeti ve PKK". birgun.net. 1 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  12. ^ "Archive.ph". 17 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2022. 
  13. ^ "Wochenbericht 30/2005 – DTF". www.tuerkeiforum.net. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  14. ^ "Wochenbericht 46/2006 – DTF". www.tuerkeiforum.net. 12 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  15. ^ a b "JİTEM's illegal actions cost Turkey a fortune". Archived from the original on 6 Haziran 2012. Erişim tarihi: 7 Eylül 2016. 
  16. ^ See a film produced on the 20th anniversary of Özgür Gündem reproduced on the Wiki "B-Ob8ungen" under Freie Presse oder Partei im Kurdenkonflikt? 1 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (text in Turkish and German); accessed on 30 October 2012
  17. ^ "What is Turkey's Hizbullah?". Human Rights Watch (İngilizce). 16 Şubat 2000. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2022. 
  18. ^ a b c d e f g h i j k The report of Human Rights Watch: The Kurds of Turkey: Killings, Disappearances and Torture of March 1993 can be found as google-books or as a PDF file 16 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; accessed on 31 October 2012
  19. ^ a b See the annual report of the Human Rights Foundation for 1992 (Turkish), Ankara January 1993, pages 143-148
  20. ^ See an article of 22 September 2011 20 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. and a comment in "sosyalist barikat" of September 1992 Basına Saldırılar Sistemleşiyor 6 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; accessed on 1 November 2012
  21. ^ "Hafiz Akdemir – Journalists Killed – Committee to Protect Journalists". 22 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ "Kemal Kilic". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 24 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  23. ^ a b c d e See the annual report of the Human Rights Foundation for 1993 (Turkish), Ankara June 1995, pages 230-238
  24. ^ "Ferhat Tepe". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 24 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  25. ^ "HUDOC - European Court of Human Rights". hudoc.echr.coe.int. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  26. ^ a b See the annual report of the Human Rights Foundation for 1992 (English), Ankara September 1995, 975 7217 04 2, pages 247-249
  27. ^ "Nazim Babaoglu". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 24 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  28. ^ Gazetesi, Batman Haberler Çağdaş. "Nihat Ekinci - KMM VE KAYIPLAR". 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  29. ^ "Erol Akgun". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 24 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  30. ^ See an article in Zaman of 2 June 1995 Kutmangil cinayeti aydınlandı; accessed on 1 November 2012 and a comment of Tuncay Özkan in Radikal of 30 June 2000 Cici oldu, sorularsa ortada; accessed on 1 November 2012
  31. ^ "Sayfettin Tepe". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 24 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  32. ^ Information was taken from a page called Onlarin Sayesinde -4 5 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Because of them -4), a page at Newededersim called Kürt basını 114 yaşında 30 Ocak 2013 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi (Kurdish press aged 114) and annual reports of the Human Rights Foundation of Turkey.
  33. ^ "Metin Alataş – Journalists Killed – Committee to Protect Journalists". 3 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  34. ^ "Metin Göktepe". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  35. ^ See the annual report of the Human Rights Foundation for 1996 (Turkish), Ankara September 1998, 975 7217 19 0, page 371
  36. ^ See the annual report of the Human Rights Foundation for 1998 (Turkish), Ankara 2000 975 7217 25 5, page 148/149
  37. ^ Önderoğlu, Erol (13 Ocak 2010). "Turkey Sentenced by ECHR for Önder Babat Murder Case". Bianet. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  38. ^ "HUDOC - European Court of Human Rights". hudoc.echr.coe.int. 27 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  39. ^ Yazıcıoğlu, Ümit. "Yaşar Parlak olayındaki faili meçhul parmak - Ümit Yazıcıoğlu". Yüksekova Haber Portalı. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  40. ^ "Hrant Dink". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  41. ^ "Turkey fails to deliver justice for murdered Armenian journalist as trial ends". Amnesty International (İngilizce). 16 Ocak 2012. 4 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  42. ^ Haberleri, Balıkesir. "Gazeteci cinayetinde sona gelindi". 28 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  43. ^ Önderolu, Erol (26 Ocak 2015). "BİA Medya Gözlem Raporu - Tam Metin". Bianet. 27 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  44. ^ "Gazeteci Nuh Köklü öldürüldü". Hürriyet Gazetesi. Demirören Haber Ajansı. 18 Şubat 2015. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2016. 
  45. ^ a b Services, Compiled from Wire (30 Ekim 2015). "Two pro-FSA Syrian journalists killed in Turkey's Şanlıurfa province". Daily Sabah (İngilizce). 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  46. ^ "Anti-Islamic State journalist murdered in Turkey". BBC News (İngilizce). 28 Aralık 2015. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2022. 
  47. ^ "Cizre'de cenazesi tamamen yananlardan biri gazeteci Rohat Aktaş çıktı – Diken". 24 Şubat 2016. 27 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  48. ^ "Rohat Aktaş – Journalists Killed". Committee to Protect Journalists. 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  49. ^ "Zaher al-Shurqat". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 21 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022. 
  50. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2017. 
  51. ^ "An American journalist was murdered in Turkey. Why didn't the US investigate?". abcnews. 9 Ekim 2020. 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  52. ^ "Jamal Khashoggi: An unauthorized Turkey source says journalist was murdered in Saudi consulate". BBC News. 7 Ekim 2018. 9 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2018. 
  53. ^ "Güngör Arslan". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Gazetecilik, olayların, olguların, fikirlerin ve insanların etkileşimi üzerine toplumu en azından bir dereceye kadar doğru bilgilendiren raporların araştırılması, yayınlanması ve dağıtımıdır. Bir isim olarak gazetecilik mesleği, bilgi toplama yöntemleri ve editoryal edebi tarzlar için geçerlidir. Gazetecilik mesleğini yapan kişilere gazeteci denir.

Yeni Ülke, Kürt yanlısı bir Türk gazetesiydi. Ekim 1990'da haftalık bir gazete olarak kuruldu ve 1993 yılında günlük Özgür Gündem ile birleşti. Gazetenin kuruluş motivasyonu esas olarak PKK'dan geldi ve PKK üyeleri gazete için çeşitli köşe yazıları ve makaleler yazdı. Gazete kısa sürede popüler oldu ve 50.000'e ulaştığı söylenen geniş bir okuyucu kitlesine sahip oldu.

<span class="mw-page-title-main">Beşşar Esad</span> Suriye Arap Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı

Beşşaru Hafızı'l-Esed veya kısaca Beşşaru'l-Esed, Suriye devlet başkanı ve Suriye Baas Partisi'nin lideridir. İsminin Beşar Esad, Beşşar Esed gibi formları Türk basın-yayın araçlarıyla meşhur hâle getirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Kürtleri</span> Türkiyede yaşayan Kürtler

Türkiye Kürtleri, Türkiye sınırları içinde yaşayan ve Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan en büyük ikinci etnik ve kültürel gruptur. Çeşitli tahminlere göre Kürtler, Türkiye nüfusunun %15 ila %20'sini oluşturmaktadırlar ve toplam sayıları 12,5 milyon ila 15 milyon arasındadır. Yoğun olarak Güneydoğu Anadolu Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde olmakla birlikte, ülkenin çeşitli illerinde Kürtler yaşamaktadır. Bazı Kürtler tarafından bu bölgeler Kuzey Kürdistan olarak adlandırılsa da, bu adlandırma çeşitli tartışmalara sebep olmakta ve resmî olarak kabul edilmemektedir.

Taraflı medya, gazetecilerin veya haber ajanslarının olayları veya hikâyeleri anlatırken belli bir görüşü yanlı olarak yansıtmasıdır. "Taraflı medya" tanımı, bireysel bir bakış açısına sahip gazeteciler veya makalelerden ziyade, her zaman hissedilen veya genelde hissedilen gazetecilik etikleri ve standartlarına aykırı bir haberciliği ima eder. Çeşitli ülkelerde taraflı medyanın tanımı ve derecesi büyük ölçüde tartışmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de tutuklanan gazeteciler listesi</span> gözaltındaki gazetecilerin listesi

Türkiye'de pek çok gazeteci, ülkenin çeşitli yerlerindeki hapishanelerde tutuklu bulunmaktadır. Alttaki tabloda şu an tutuklu, aranan veya serbest bırakılan gazetecilerin listesidir. Avrupa Konseyi'nin kamuoyuna açıkladığı bir rapora göre "Türkiye dünyada en fazla gazetecinin hapiste olduğu ülkedir". Raporda ayrıca 2018 sonu rakamlarıyla Avrupa Konseyi üyesi ülkelerde cezaevinde olan 130 gazeteci den 110'u Türkiye'de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Beatrice Mtetwa</span>

Beatrice Mtetwa, insan hakları ve basın özgürlüğü konusunda çalışmalar yapan Zimbabveli avukat. The New York Times gazetesi 2008 yılında Mtetwa'yı ‘’Zimbabve’nin en iyi insan hakları avukatı’’ olarak nitelendirmiştir.

Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası'nın uyarlanmasından sonra (1995), Azerbaycan'da yasal reformlar kapsamında demokratik ilkelere ve uluslararası hukukun gerekliliklerine uygun olarak yeni yasal düzenlemeler ve değişiklikler yapılmıştır. Genel olarak, Azerbaycan Anayasasında temel insan ve sivil hakları ve özgürlükleri ile ilgili 48 madde bulunmaktadır. Anayasanın 3. bölümü özellikle Azerbaycan vatandaşlarının insan hakları, mülkiyet hakları, eşitlik hakları, fikrî mülkiyet hakları, medeni haklar, sanıkların hakları, grev hakkı, sosyal güvenlik hakkı, oy kullanma hakkı ve ifade, vicdan ve düşünce özgürlüğü haklarını kapsamaktadır. 28 Aralık 2001 tarihinde Azerbaycan Cumhuriyeti Millet Meclisi, Azerbaycan Cumhuriyeti İnsan Hakları Komisyonu adında bir kurumun kurulması için anayasa kanununu kabul etti ve 5 Mart 2002'de cumhurbaşkanı bunun uygulanması, yasal çerçevesinin oluşturulması ve işleyişi hakkında bir kararname imzaladı.

Çoğu Azerbaycanlı, çeşitli bilgiyi zorunlu olarak hükûmet yanlısı ve hükûmet kontrolü altındaki televizyondan yayınlarından alıyor. Bir STK olan "Gazeteciler Özgürlüğü ve Güvenliği Enstitüsü (IRFS)" 2012 raporuna göre Azerbaycan vatandaşları Azerbaycan'daki insan hakları konuları ile ilgili nesnel ve güvenilir haberlere erişememekte ve halk kamu yararına olan konularda yetersiz bilgilendirilmektedirler. Yetkili güçler, ülke içindeki medya özgürlüğünü kısıtlamak için bir dizi kısıtlama getirmektedirler. Muhalefet, bağımsız medya kuruluşları ve gazetecilerin matbaalara ve dağıtım araçlarına erişimleri sınırlıdır. Bu kişiler uydurma suçlamalardan dolayı hapis cezası dahil olmak üzere hükûmetin susturma taktiklerine maruz kalabilmektedirler.

Maldivler, uluslararası basın özgürlüğü endekslerinin ortasından ilk üçte birine kadar sıralanmakta ve büyük ölçüde özgürlüğü göstermektedir. Bununla birlikte, medyada din üzerine tartışmalar sıkı bir şekilde sınırlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Eynulla Fetullayev</span>

Eynulla Fetullayev Azeri gazeteci ve haftalık bağımsız Rusça yayın yapan Realny Azerbaijan ve Azerice günlük yayın yapan Gündəlik Azərbaycan gazetelerinin genel yayın yönetmeni. Azerbaycan'da hükûmetin politikalarını eleştirdiği ve Hocalı katliamı hakkındaki yorumları nedeniyle dört yıl hapis yattı. Cezası Sınır Tanımayan Gazeteciler, Uluslararası PEN Kulübü ve Gazetecileri Koruma Komitesi tarafından kınandı ve Uluslararası Af Örgütü onu bir vicdan mahkûmu ve 2011'de davasını "öncelikli dava" olarak nitelendirdi.

Gazetecileri Koruma Komitesi, Amerika'nın kâr amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşudur. Merkezi New York'tur. Komite basın özgürlüğünü destekliyor ve gazetecilerin haklarını savunuyor. American Journalism Review kuruluşu bu organizasyonu gazeteciliğin kızıl hacı olarak adlandırdı.

Loizidu Davası, eski evlerine ve mülklerine dönmek isteyen mültecilerin haklarına ilişkin tarihi bir davadır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Loizidu ve dolayısıyla diğer tüm mültecilerin eski mülklerine dönme hakları olduğuna karar verdi. AİHM, Türkiye'nin Loizidu'nun Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin I. Protokolünün I. Maddesi kapsamındaki insan haklarını ihlal ettiğine, evine dönmesine izin verilmesi ve Türkiye'nin Loizidu'ya tazminat ödemesi gerektiğine karar verdi. Türkiye başlangıçta bu kararı görmezden geldi.

<span class="mw-page-title-main">Suriye'de insan hakları</span> Suriyedeki insan hakları

Uluslararası gözlemciler, Suriye'deki insan hakları durumunun son derece kötü olduğunu düşünüyorlar. Suriye'de 1963'ten Nisan 2011'e kadar, güvenlik güçlerine kapsamlı tutuklama ve gözaltı yetkileri veren olağanüstü hal yürürlükteydi.

<span class="mw-page-title-main">Katsyarına Barıseviç</span>

Katsiaryna Barysevich, Belaruslu bir gazetecidir. Bağımsız haber sitesi Tut By'ın personel muhabiridir. Belarus için Avrupa Radyosu ve diğer medya kuruluşlarında çalıştı. 2020'de Raman Bandarenka'nın ölümünü bildirdi. 19 Kasım 2020'de Minsk'te tutuklandı.

Rusya'da insan hakları, uluslararası kuruluşlar ve bağımsız yerel medya kuruluşları tarafından rutin olarak eleştirildi. En sık atıfta bulunulan ihlallerden bazıları şunlardır: Gözaltında ölümler, güvenlik güçleri ve gardiyanlar tarafından yaygın ve sistematik işkence kullanımı, taciz ritüelleri, Rus Ordusu'nda yaygın çocuk hakları ihlalleri, etnik azınlıklara karşı şiddet ve ayrımcılık, ve gazetecilerin öldürülmesi.

Imad Ebu Zehra Cenin, Filistin'de çalışan serbest bir foto muhabiri. Cenin'de kendi yerel gazetesini kurdu, ancak bu gazete tartışmalara yol açtı ve beş sayı çıktıktan sonra yayınını durdurdu. Ebu Zehra sahada çalışırken İsrail güçleri tarafından vuruldu ve daha sonra kan kaybından öldü. İkinci İntifada sırasında öldürülen üçüncü gazeteciydi.

Aşağıdakiler, esas olarak siyasi ve dini gerekçelerle suikastçılar tarafından öldürülen Türkiye'den kişilerin eksik, kronolojik bir listesidir. Birçoğu, ordu kontrolündeki bir Türkiye Cumhuriyeti'nin aşırı sağ savunucuları tarafından katledilen kritik kamu görevlileri ve entelektüellerdi. Kurbanların birçoğu, tarihsel olarak, Türkiye'de anayasada tanımlandığı şekliyle, laikliğin ve din ile devletin katı şekilde ayrılmasının entelektüel savunucuları ve Türkiye dışındaki militan saldırıların kurbanı olan diplomatlardır.

<span class="mw-page-title-main">Mezopotamya Ajansı</span>

Mezopotamya Ajansı, merkezi Beyoğlu'nda bulunan bir Kürt haber ajansıdır. Avrupa Konseyi'ne bağlı Gazetecilerin Güvenliği Platformu tarafından Kürt yanlısı ve Uluslararası İnsan Hakları Gözlemevi tarafından solcu olarak tanımlanmaktadır. Kürtçe, Türkçe ve İngilizce dillerinde haberler yayınlamaktadır. Ajansın çok sayıda muhabiri ve editörü defalarca gözaltına alındı ve tutuklanarak cezaevine gönderildi.

İsrail-Hamas Savaşı'nda gazetecilerin öldürülmesi, diğer gazetecilere yönelik şiddet eylemleriyle birlikte, 1992'den bu yana İsrail-Filistin çatışmasında gazeteciler için en ölümcül ve 21. yüzyılda gazeteciler için en ölümcül dönemdir. Committee to Protect Journalists'e göre, 5 Nisan 2024 itibarıyla Gazze, İsrail ve Lübnan'daki çatışmalar 108 Filistinli, 3 Lübnanlı ve 2 İsrailli gazetecinin hayatına mal oldu. Gazze hükûmeti medya ofisi tarafından Temmuz 2024'te yapılan bir sayıma göre öldürülen Filistinli gazeteci sayısı 160'dır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.