İçeriğe atla

Türkiye'de genel seçimler

Türkiye'nin yasama organı olan Türkiye Büyük Millet Meclisi

Türkiye'deki genel seçimler, Türkiye Büyük Millet Meclisinin yapısını seçimden sonraki beş yıl için belirlemektedir.[1] Milletvekilleri, parti listelerinin kapalı olduğu 87 çok üyeli seçim bölgesinde nispi sistemle veya bağımsız adaylar olarak beş yıllık bir dönem için seçilmektedir.

Katılım

Adaylık yaşı

Yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nde milletvekili adaylık yaşı 30 idi. Adaylık yaşı 2006 yılında yapılan bir anayasa değişikliği ile 30'dan 25'e düşürülmüştür.[2] 2017 anayasa değişikliği referandumunun ardından bu yaş 18'e indirilmiştir.[3]

Oy verme yaşı

Osmanlı İmparatorluğu Anayasası'na (1876) göre seçme yaşı 25 idi. Yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nde ise azalan nüfus nedeniyle seçme yaşı 18'e indirilmiştir. Yaş, 1934'te 22'ye çıkarılmış, 1987'de 21'e, 1995'te ise 18'e indirilmiştir.[4]

Seçmen katılımı

18 genel seçim için ortalama seçmen katılımı %81,4'tür. Türkiye diğer demokrasilere kıyasla yüksek bir katılım oranına sahiptir. Türkiye'deki katılım oranı, zorunlu oylamanın gevşek bir şekilde uygulandığı ülkelerdeki katılım oranlarından da yüksektir. Türkiye'de seçime katılım oranı, 1960-1970 dönemi hariç, 1950'den günümüze kadar dünya ortalamasının üzerindedir.[5]

Genel seçimlerde seçime katılım
Seçim yılı Kayıtlı seçmen sayısı Toplam oy Katılım oranı
19508.905.743 7.953.085 89,3
195410.262.063 9.095.617 88,6
195712.078.623 9.250.949 76,6
196112.925.395 10.522.716 81,4
196513.679.753 9.748.678 71,3
196914.788.552 9.516.035 64,3
197316.798.164 11.223.843 66,8
197721.207.303 15.358.210 72,4
198319.767.366 18.238.362 92,3
198726.376.926 24.603.541 93,3
199129.979.123 25.157.089 83,9
199534.155.981 29.101.469 85,2
199937.495.217 32.656.070 87,1
200241.407.027 32.768.161 79,1
200742.799.303 36.056.293 84,2
201152.806.322 43.914.948 83,2
201556.608.817 47.507.467 83,9
201556.949.009 48.537.695 85,2
201859.367.469 51.189.444 86,2
202360.721.745 55.835.895 87,1

Seçim sistemi

Seçim bölgeleri

Türkiye, Türkiye Büyük Millet Meclisine belirli sayıda temsilci seçen 87 seçim bölgesine ayrılmıştır. Seçim bölgelerine nüfuslarıyla orantılı olarak belirli sayıda milletvekili tahsis edilmektedir. Yüksek Seçim Kurulu, seçimden önce her bölgenin nüfus incelemesini yapar ve bölgenin sandalye sayısını son nüfus sayımına göre ayarlar.

İllere ve yıllara göre parlamento seçim bölgesi milletvekili sayısı
Seçim yılı 20. yüzyıl 21. yüzyıl
'20'23'27'31'35'39'43'46'50'54'57'61'65'69'73'77'83'87'91'95'99'02'07'11'15'15'18'23
#Toplam 436 333 335 348 444 470 492 503 477 537 602 450 450 450 450 450 400 450 450 550 550 550 550 550 550 550 600 600
İl
1Adana7 3 4 4 8 11 10 10 11 13 16 12 13 13 13 14 12 14 14 17 14 14 14 14 14 14 15 15
2Adıyaman5 4 4 4 4 4 4 4 4 5 6 5 5 5 5 5 5 5
3Afyonkarahisar8 6 6 7 7 8 8 8 9 9 10 7 7 7 7 6 5 6 6 7 7 7 7 5 5 5 6 6
4Ağrı5 2 3 3 4 4 3 3 3 4 5 3 3 3 4 4 4 4 4 5 4 5 5 4 4 4 4 4
68Aksaray[n 1]3 3 4 3 4 4 4 4 3 3 3 4 4
5Amasya7 4 3 3 3 3 4 4 4 5 6 4 4 4 5 4 4 4 3 4 4 3 3 3 3 3 3 3
6Ankara9 7 8 11 15 16 15 18 18 21 22 21 21 24 26 29 23 26 23 28 28 29 29 31 32 32 36 36
7Antalya6 4 5 5 8 8 8 7 7 9 9 7 7 7 7 7 7 8 9 10 12 13 13 14 14 14 16 17
75Ardahan[n 2]2 3 2 2 2 2 2 2 2 2 2
8Artvin1 2 2 10 4 4 5 5 5 5 3 3 3 3 3 3 3 2 3 2 2 2 2 2 2 2 2
9Aydın7 6 5 6 7 8 9 8 5 8 10 8 8 7 7 7 6 7 6 8 8 8 8 7 7 7 8 8
10Balikesir6 8 10 1012 12 13 14 12 14 15 11 11 10 9 9 7 8 7 9 9 8 8 8 8 8 9 9
74Bartın2 3 2 2 2 2 2 2 2 2
72Batman3 4 4 4 4 4 4 4 5 5
Batum[n 3]5
69Bayburt2 2 2 2 2 1 2 2 1 1
Biga[n 4]3 3
11Bilecik5 5 4 3 3 5 5 3 3 4 4 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2
12Bingöl[n 5]6 2 2 2 2 2 3 3 2 2 2 2 2 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
13Bitlis7 2 3 2 2 3 2 2 3 2 2 2 2 2 3 3 3 4 4 4 4 3 3 3 3 3
14Bolu8 5 6 6 10 8 8 8 7 8 8 6 6 5 5 5 5 5 5 6 5 3 3 3 3 3 3 3
15Burdur7 2 2 2 4 3 4 3 3 4 4 3 3 3 3 2 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
16Bursa7 6 9 9 12 12 12 13 11 13 14 11 11 11 11 11 10 11 12 14 16 16 16 18 18 18 20 20
17Çanakkale4 5 5 6 6 6 7 8 8 5 5 5 5 4 4 4 4 5 4 4 4 4 4 4 4 4
18Çankırı7 4 4 4 8 6 6 5 5 6 6 4 4 4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 2 2
Çatalca[n 6]1
19Çorum7 6 5 6 7 8 9 8 8 9 10 7 7 7 7 6 5 6 5 6 5 5 5 4 4 4 4 4
20Denizli6 5 6 6 8 9 10 8 7 9 9 7 7 7 6 6 5 6 6 7 7 7 7 7 7 7 8 7
21Diyarbakır7 7 6 4 8 8 6 7 7 8 9 7 7 7 7 7 7 8 8 10 11 10 1011 11 11 12 12
81Düzce3 3 3 3 3 3 3
22Edirne5 3 4 4 4 6 5 5 5 6 6 5 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 3 3 3 4 4
23Elazığ7 6 7 7 6 5 5 5 5 5 6 5 5 5 5 5 4 5 4 5 5 5 5 5 4 4 5 5
Ergani[n 7]11 3
24Erzincan5 3 3 3 4 7 5 7 5 5 6 4 4 4 3 3 3 3 3 4 3 3 3 2 2 2 2 2
25Erzurum10 7 7 7 12 9 6 11 10 12 13 9 9 9 9 8 7 7 7 8 8 7 7 6 6 6 6 6
26Eskişehir7 4 4 4 5 5 5 7 6 7 8 6 6 6 6 5 5 5 5 6 6 6 6 6 6 6 7 6
26Gaziantep6 5 6 5 10 7 8 7 7 8 10 7 7 7 8 8 7 8 9 9 9 10 1012 12 12 14 14
Gelibolu[n 8]1 1
28Giresun5 5 5 7 7 9 9 8 8 8 6 6 6 6 5 5 5 4 5 5 5 5 4 4 4 4 4
29Gümüşhane6 4 5 3 5 5 5 6 7 6 6 4 4 4 4 3 3 3 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2
30Hakkâri[n 9]6 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 3 3 3 3 3 3 3 3
31Hatay5 5 6 6 8 9 7 7 7 7 8 7 9 8 10 1010 1010 10 10 11 11
76Iğdır2 2 2 2 2 2 2 2 2
32Isparta6 3 4 4 4 5 5 5 5 5 5 4 4 4 4 4 4 4 4 5 4 5 5 4 4 4 4 4
İçel[n 10]6 2 2 2
34İstanbul12 23 17 18 2019 28 3025 29 39 31 31 33 38 44 36 45 5061 69 707085 88 88 98 98
35İzmir8 11 12 12 14 15 17 15 16 2022 17 17 18 18 19 16 19 19 24 24 24 24 26 26 26 28 28
46Kahramanmaraş8 5 5 4 6 5 5 6 7 7 9 6 6 6 7 7 6 7 7 8 9 8 8 8 8 8 8 8
78Karabük3 3 3 3 2 2 2 3 3
70Karaman2 3 3 3 3 2 2 2 3 3
36Kars3 2 6 5 8 10 8 10 1010 12 9 9 9 8 8 6 6 5 4 3 3 3 3 3 3 3 3
37Kastamonu8 8 6 8 9 11 9 11 10 1010 7 7 6 6 5 4 4 4 5 4 4 4 3 3 3 3 3
38Kayseri7 5 6 5 10 8 10 9 9 9 11 8 8 8 8 8 7 8 7 9 8 8 8 9 9 9 10 10
71Kırıkkale3 4 4 4 4 3 3 3 3 3
39Kırklareli3 3 3 3 5 5 5 5 5 6 4 4 4 3 3 3 3 3 4 3 3 3 3 3 3 3 3
40Kırşehir[n 11]7 5 3 3 4 5 4 4 3 5 4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 2 2
79Kilis2 2 2 2 2 2 2 2 2
41Kocaeli6 6 7 7 10 1013 10 11 12 5 5 5 4 5 5 5 7 7 9 10 9 9 11 11 11 13 14
42Konya10 1013 14 15 15 15 16 17 19 21 16 16 16 16 16 13 14 13 16 16 16 16 14 14 14 15 15
Kozan[n 12]5 2
43Kütahya6 8 7 12 11 10 12 10 108 8 6 6 6 5 5 5 5 5 6 6 6 6 5 4 4 5 5
Lazistan[n 13]6
44Malatya11 5 6 6 9 10 11 12 11 12 9 6 6 6 6 6 6 6 6 7 7 7 7 6 6 6 6 6
45Manisa9 10 1011 12 13 12 12 12 12 14 11 11 11 10 108 9 9 11 10 1010 109 9 10 10
47Mardin6 6 5 3 7 8 7 10 7 7 8 6 6 6 6 6 5 6 5 6 6 6 6 6 6 6 6 6
33Mersin7 2 2 3 5 7 8 8 7 8 9 7 7 7 7 8 7 9 9 12 12 12 12 11 11 11 13 13
48Muğla11 3 4 4 6 6 6 5 5 6 7 5 5 5 5 4 4 5 5 6 6 6 6 6 6 6 7 7
49Muş[n 14]7 3 4 4 2 2 3 2 3 4 3 3 3 3 3 3 4 3 4 4 4 4 4 3 3 4 3
50Nevşehir4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
51Niğde6 4 4 4 7 7 8 7 8 8 7 5 5 5 5 5 5 5 3 4 3 3 3 3 3 3 3 3
Oltu[n 15]2
52Ordu5 6 6 7 8 8 9 8 9 10 8 8 8 8 7 6 7 6 8 7 7 7 6 5 5 6 6
80Osmaniye[n 16]3 2 5 3 4 4 4 4 4 4 4 4
53Rize[n 17]6 6 6 6 6 6 6 6 6 4 4 4 4 4 4 4 3 4 3 3 3 3 3 3 3 3
54Sakarya8 6 6 6 6 5 5 6 6 7 6 6 6 7 7 7 7 8
55Samsun6 3 6 7 9 9 11 10 1012 14 11 11 11 10 108 9 9 11 10 9 9 9 9 9 9 9
56Siirt6 2 2 2 6 5 5 4 4 4 5 4 4 4 4 4 4 5 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
57Sinop6 4 3 4 6 5 5 5 5 6 6 4 4 4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 2 2
58Sivas8 7 7 7 11 11 15 12 13 14 15 11 11 10 9 8 7 7 6 7 6 6 6 5 5 5 5 5
Siverek[n 18]6 4
63Şanlıurfa5 6 5 6 7 7 6 7 7 8 9 7 7 6 7 7 5 7 8 9 11 11 11 12 12 12 14 14
Şebinkarahisar[n 19]5 4 3 3
73Şırnak3 3 3 3 3 4 4 4 4 4
59Tekirdağ2 3 4 5 5 6 6 5 6 6 4 4 4 4 4 4 4 4 5 5 5 5 6 6 6 7 8
60Tokat7 4 5 6 8 9 8 10 9 9 10 7 7 7 7 7 6 6 6 7 6 7 7 5 5 5 5 5
61Trabzon11 7 8 9 9 11 11 12 12 12 12 9 9 9 8 8 6 7 6 8 7 8 8 6 6 6 6 6
62Tunceli[n 20]6 2 3 2 2 2 3 3 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1
64Uşak4 4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
65Van7 3 2 2 3 3 4 3 3 4 5 3 4 4 4 4 4 5 5 6 7 7 7 8 8 8 8 8
77Yalova2 2 2 2 2 2 2 3 3
66Yozgat7 4 5 6 7 7 7 8 7 8 9 6 6 6 6 6 5 5 5 6 6 6 6 4 4 4 4 4
67Zonguldak4 7 6 10 1011 9 10 1012 9 9 9 9 9 8 9 7 6 6 5 5 5 5 5 5 5
#Toplam 436 333 335 348 444 470 492 503 477 537 602 450 450 450 450 450 400 450 450 550 550 550 550 550 550 550 600 600

Koltuk tahsisi

Parlamento koltukları, kapalı parti listeli nispi temsil sistemi içinde d'Hondt yöntemine göre tahsis edilmektedir.[6] Siyasi partilerin öncelikle %7'lik bir seçim barajını geçmeleri gerekmektedir. Partiler bir seçim ittifakı kurarak bu kuralı aşabilir ya da bağımsız olarak seçime katılabilirler. Seçim barajı, 12 Eylül Darbesi'nden sonra siyasi istikrarı korumak amacıyla askeri rejim tarafından getirilmiştir.[7]

1946'dan itibaren tüm seçimler tek dereceli olarak yapılmıştır. 1946-1957 yılları arasında yapılan seçimlerde liste usulü çoğunluk seçim sistemi uygulanmıştır. Bu sisteme göre, bir seçim bölgesinde oyların çoğunu alan parti, o seçim bölgesindeki tüm milletvekillerini elde ediyordu. Sistem ezici zaferlerle sonuçlandı. Örneğin Demokrat Parti 1954 seçimlerinde oyların %58'ini almasına rağmen parlamentodaki sandalyelerin %93'ünü kazanmıştır.

Nispi temsil ilk kez 1961 Anayasası'nın kabul edilmesinden sonra kullanılmıştır. 1961 seçimleri için 67 seçim bölgesinde d'Hondt yöntemi ile parti listeli nispi temsil kullanılmıştır. Bir seçim bölgesinde sandalye elde edebilmek için partilerin o seçim bölgesinde Hare kotasından daha fazla oy alması gerekiyordu. Ayrıca ilk kez milletvekili sayısı sabitlenmiş ve 450 sandalye olarak belirlenmiştir.

1965 seçimlerinde millî bakiye yöntemi kullanılmıştır. 1969, 1973 ve 1977 yıllarında yapılan seçimlerde d'Hondt seçim sistemi barajsız olarak uygulanmıştır. 1983'te yapılan yasa değişikliklerinin ardından ülke genelinde %10'luk bir seçim barajı ve seçim çevresi barajı getirilmiştir. Buna ek olarak, 1987 ve 1991 seçimlerinde kota sistemi de kullanılmıştır. 1995'ten itibaren sadece ülke çapında seçim barajı uygulanmaktadır.[8]

Kampanya

Temel Hükümler Hakkında Kanun kampanyayı düzenlemekte ve adaylar için adil ve eşit fırsatlar sağlamayı amaçlamaktadır.[9] Türkiye'deki kampanyalar, adayların mitingler, kampanya stantları, afişler, pankartlar, parti bayrakları, kanvassing ve hoparlörlü araçlar gibi çeşitli geleneksel kampanya araçlarını kullanmaları nedeniyle tipik olarak enerjiktir. Kampanyalarda Türkçe dışındaki dillerin yanı sıra işaret dili de kullanılmaktadır. Türk yasalarına göre yabancı bir ülkede seçim propagandası yapmak yasaktır. Bu yasa, "propaganda toplantıları" yerine "bilgilendirme seminerleri" düzenlenerek bir dereceye kadar aşılabilmektedir.[10]

Parlamento seçimlerinde oyların en az yüzde üçünü alan siyasi partiler, orantılı olarak yıllık kamu finansmanının yanı sıra sadece sonraki parlamento seçimleri için kampanya finansmanı alma hakkına sahiptir. Partiler ayrıca üyelik aidatları ve bireysel bağışlar yoluyla da finansman almaktadır. Kamu tüzel kişiliklerinden, devlet ve kamu kuruluşlarından ve yabancı kaynaklardan bağış yapılmasına izin verilmemektedir. Bir birey bir partiye yıllık olarak belirli bir miktara kadar bağışta bulunabilir. Parti ve kampanya ile ilgili yıllık harcamalar için bir tavan yoktur. Partiler kampanya fonlarını yalnızca yıllık mali raporlar aracılığıyla beyan ederler. Raporlar Anayasa Mahkemesi tarafından denetlenir. Bağımsız adaylar kampanya fonlarını kişisel vergi beyannameleri aracılığıyla beyan ederler. İhlaller için olası yaptırımlar arasında uyarı, üç aydan üç yıla kadar hapis cezası, para cezası ve partinin kapatılması yer almaktadır.[9]

Geçmiş seçimlerin özeti

Aşağıdaki liste 1946'dan bu yana Türkiye'deki çok partili dönemin seçim sonuçlarını göstermektedir.

Seçim Birinci parti İkinci parti Üçüncü parti Meclise giren diğer partiler Kurulan hükûmetler
1946Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
?
395 MV
Demokrat Parti
(Celâl Bayar)
?
66 MV
Millî Kalkınma PartisiBağımsızlar
4 MV
Peker
I. Saka,
II. Saka,
Günaltay
1950Demokrat Parti
(Celâl Bayar)
%52,67
415 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%39,45
69 MV
Millet Partisi
(Yusuf Hikmet Bayur)
%3,11
1 MV
Bağımsızlar
%4,76
2 MV
I. Menderes,
II. Menderes
1954Demokrat Parti
(Adnan Menderes)
%57,61
502 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%35,35
31 MV
Cumhuriyetçi Millet Partisi
(Osman Bölükbaşı)
%4,85
5 MV
Bağımsızlar
%1,53
3 MV
III. Menderes,
IV. Menderes
1957Demokrat Parti
(Adnan Menderes)
%47,87
424 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%41,09%
178 MV
Cumhuriyetçi Millet Partisi
(Osman Bölükbaşı)
%7,13
4 MV
Hürriyet Partisi
%3,83
4 MV
V. Menderes
1961Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%36,72
173 MV
Adalet Partisi
(Ragıp Gümüşpala)
%34,78
158 MV
Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi
(Osman Bölükbaşı)
%13,95
54 MV
Yeni Türkiye Partisi
%13,72
65 MV
VIII. İnönü,
IX. İnönü,
X. İnönü,
Ürgüplü
1965Adalet Partisi
(Süleyman Demirel)
%52,87
240 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%28,75
134 MV
Millet Partisi
(Osman Bölükbaşı)
%6,26
31 MV
Yeni Türkiye Partisi (19 MV)
Türkiye İşçi Partisi (14 MV)
Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi (11 MV)
Bağımsızlar (1 MV)
I. Demirel
1969Adalet Partisi
(Süleyman Demirel)
%46,53
256 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(İsmet İnönü)
%27,36
143 MV
Cumhuriyetçi Güven Partisi
(Turhan Feyzioğlu)
%6,57
15 MV
Bağımsızlar (13 MV)
Birlik Partisi (8 MV)
Millet Partisi (6 MV)
Yeni Türkiye Partisi (6 MV)
Türkiye İşçi Partisi (2 MV)
Milliyetçi Hareket Partisi (1 MV)
II. Demirel,
III. Demirel,
I. Erim,
II. Erim,
Melen,
Talu
1973Cumhuriyet Halk Partisi
(Bülent Ecevit)
%33,29
185 MV
Adalet Partisi
(Süleyman Demirel)
%29,82
149 MV
Demokratik Parti
(Ferruh Bozbeyli)
%11,89
45 MV
Millî Selamet Partisi (48 MV)
Cumhuriyetçi Güven Partisi (13 MV)
Bağımsızlar (6 MV)
Milliyetçi Hareket Partisi (3 MV)
Birlik Partisi (1 MV)
I. Ecevit,
Irmak,
IV. Demirel
1977Cumhuriyet Halk Partisi
(Bülent Ecevit)
%41,38
213 MV
Adalet Partisi
(Süleyman Demirel)
%36,87
189 MV
Millî Selamet Partisi
(Necmettin Erbakan)
%8,56
24 MV
Milliyetçi Hareket Partisi (16 MV)
Bağımsızlar (4 MV)
Cumhuriyetçi Güven Partisi (3 MV)
Demokratik Parti (1 MV)
II. Ecevit,
V. Demirel,
III. Ecevit,
VI. Demirel,
Ulusu
1983Anavatan Partisi
(Turgut Özal)
%45,14
211 MV
Halkçı Parti
(Necdet Calp)
%30,46
117 MV
Milliyetçi Demokrasi Partisi
(Turgut Sunalp)
%23,26
71 MV
I. Özal
1987Anavatan Partisi
(Turgut Özal)
%36,31
292 MV
Sosyaldemokrat Halkçı Parti
(Erdal İnönü)
%24,74
99 MV
Doğru Yol Partisi
(Süleyman Demirel)
%19,13
59 MV
II. Özal,
Akbulut,
I. Yılmaz
1991Doğru Yol Partisi
(Süleyman Demirel)
%27,03
178 MV
Anavatan Partisi
(Mesut Yılmaz)
%24,01
115 MV
Sosyaldemokrat Halkçı Parti
(Erdal İnönü)
%20,75
88 MV
Refah Partisi (62 MV)
Demokratik Sol Parti (7 MV)
VII. Demirel,
I. Çiller,
II. Çiller,
III. Çiller
1995Refah Partisi
(Necmettin Erbakan)
%21,38
158 MV
Anavatan Partisi
(Mesut Yılmaz)
%19,65
132 MV
Doğru Yol Partisi
(Tansu Çiller)
%19,18
135 MV
Demokratik Sol Parti (76 MV)
Cumhuriyet Halk Partisi (49 MV)
II. Yılmaz,
Erbakan,
III. Yılmaz,
IV. Ecevit
1999Demokratik Sol Parti
(Bülent Ecevit)
%22,19
136 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%17,98
129 MV
Fazilet Partisi
(Recai Kutan)
%15,41
111 MV
Anavatan Partisi (86 MV)
Doğru Yol Partisi (85 MV)
Bağımsızlar (3 MV)
V. Ecevit
2002Adalet ve Kalkınma Partisi
(Recep Tayyip Erdoğan)
%34,28
363 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Deniz Baykal)
%19,41
178 MV
Doğru Yol Partisi
(Tansu Çiller)
%9,54
0 MV
Bağımsızlar
%1,00
9 MV
Gül,
I. Erdoğan
2007Adalet ve Kalkınma Partisi
(Recep Tayyip Erdoğan)
%46,66
341 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Deniz Baykal)
%20,85
112 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%14,29
71 MV
Bağımsızlar
%5,24
26 MV
II. Erdoğan
2011Adalet ve Kalkınma Partisi
(Recep Tayyip Erdoğan)
%49,83
327 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Kemal Kılıçdaroğlu)
%25,98
135 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%13,01
53 MV
Bağımsızlar
%6,57
35 MV
III. Erdoğan,
I. Davutoğlu
2015
Haziran
Adalet ve Kalkınma Partisi
(Ahmet Davutoğlu)
%40,87
258 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Kemal Kılıçdaroğlu)
%24,95
132 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%16,29
80 MV
Halkların Demokratik Partisi
%13,12
80 MV
II. Davutoğlu
2015
Kasım
Adalet ve Kalkınma Partisi
(Ahmet Davutoğlu)
%49,49
317 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Kemal Kılıçdaroğlu)
%25,31
134 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%11,90
40 MV
Halkların Demokratik Partisi
%10,76
59 MV
III. Davutoğlu,
Yıldırım
2018Adalet ve Kalkınma Partisi
(Recep Tayyip Erdoğan)
%42,49
295 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Kemal Kılıçdaroğlu)
%22,65
146 MV
Halkların Demokratik Partisi
(Sezai Temelli ve Pervin Buldan)
%11,70
67 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
%11,10 (49 MV)
İYİ Parti
%9,96 (43 MV)
IV. Erdoğan
2023Adalet ve Kalkınma Partisi
(Recep Tayyip Erdoğan)
%35,62
268 MV
Cumhuriyet Halk Partisi
(Kemal Kılıçdaroğlu)
%25,35
169 MV
Milliyetçi Hareket Partisi
(Devlet Bahçeli)
%10,07
50 MV
İYİ Parti
%9,69 (43 MV)
Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi
%8,82 (61 MV)
Yeniden Refah Partisi
%2,80 (5 MV)
Türkiye İşçi Partisi
%1,76 (4 MV)
V. Erdoğan

Ara seçimler

Türkiye'de ara seçimler Milletvekili Seçimi Kanunu'nun 7. Maddesi uyarınca düzenlenmektedir. Buna göre, ara seçimler Meclis üyeliğinin %5'inin boşalması (30 milletvekili) halinde yapılır. Anayasaya göre ara seçimler her seçim döneminde bir kez yapılır ve genel seçimden sonra 30 ay geçmedikçe ve gelecek seçime 1 yıl kala ara seçim yapılamaz. Ancak, bir seçim bölgesinin Parlamentoda hiç üyesi yoksa, ara seçimler o seçim bölgesinde boşluğu takip eden 90 günden sonraki ilk pazar günü yapılır.[11]

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Aksaray 1924-1933 yılları arasında il, 1933-1989 yılları arasında ise Niğde'ye bağlı bir ilçeydi.
  2. ^ Ardahan 1926'ya kadar il, 1926'dan 1992'ye kadar ise Kars'a bağlı bir ilçeydi.
  3. ^ 1921'de Moskova Antlaşması ile Gürcistan'a bırakılmıştır.
  4. ^ 1923 yılında Çanakkale iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  5. ^ 1926 yılına kadar Genç, 1927-1929 yılları arasında Elazığ iline bağlı ilçe ve 1929-1936 yılları arasında Muş iline bağlı ilçeydi.
  6. ^ 1926 yılında İstanbul iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  7. ^ 1926 yılında Diyarbakır iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  8. ^ 1926 yılında Çanakkale iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  9. ^ 1933-1936 yılları arasında Van iline bağlı ilçeydi.
  10. ^ 1933'te Mersin ili ile birleşmiştir.
  11. ^ 1954-1957 yılları arasında Nevşehir iline bağlı bir ilçeydi.
  12. ^ 1926 yılında Adana iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  13. ^ 1923 yılında Lazistan Sancağı'nın yerine Rize ili kurulmuştur.
  14. ^ 1925-1929 yılları arasında Bitlis iline bağlı bir ilçeydi.
  15. ^ 1926 yılında Erzurum iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  16. ^ 1933'e kadar Cebel-i Bereket ili, 1933-1996 yılları arasında Adana iline bağlı ilçeydi.
  17. ^ 1933 ve 1936 yılları arasında merkezi Rize olmak üzere Çoruh vilayeti ile birleşmiştir.
  18. ^ 1926 yılında Şanlıurfa iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  19. ^ 1933'te Giresun iline bağlı bir ilçe olmuştur.
  20. ^ 1926-1936 yılları arasında Elazığ'ın bir ilçesiydi.

Kaynakça

  1. ^ Chughtai, Alia (24 Haziran 2018). "All you need to know about Turkish election". Al Jazeera (İngilizce). 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  2. ^ "EASO Country of Origin Information Report" (PDF). European Asylum Support Office. 1 Kasım 2016. 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  3. ^ Ašimović Akyol, Riada (5 Nisan 2017). "Will Turkey allow 18-year-old members of parliament? - Al-Monitor: Independent, trusted coverage of the Middle East". www.al-monitor.com (İngilizce). 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  4. ^ Akca, Furkan (13 Haziran 2022). "Seçme ve seçilme yaşı". Doğrula. 25 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  5. ^ Çaylak, Adem (25 Ekim 2017). "Voter turnout in Turkey: a cross-national comparison". Journal of International Social Research (İngilizce). 10 (52): 352-351. doi:10.17719/jisr.2017.1897. 8 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2021. 
  6. ^ "How Turkey's Parliamentary Elections Work". 26 Ekim 2015. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  7. ^ "Turkey reduces election threshold to 7 percent - Türkiye News". Hürriyet Daily News (İngilizce). Ankara. 1 Nisan 2022. 19 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  8. ^ Cop, Burak (2017). Electoral systems in Turkey (1. bas.). İstanbul. ISBN 978-605-2380-18-5. 21 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2023. 
  9. ^ a b "Observation Mission Final Report" (PDF). OSCE. 24 Haziran 2018. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  10. ^ Şen, Ersan (10 Mart 2017). "Yurtdışında Seçim Propagandası Yasağı". Hukuki Haber. 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 
  11. ^ "Milletvekili Seçimi Kanunu". www.anayasa.gen.tr. 16 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1961 Türkiye genel seçimleri</span> TBMM 12. dönem milletvekillerini belirleyen seçim

1961 Türkiye genel seçimleri, 15 Ekim 1961 tarihinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi 12. yasama döneminde görev yapacak 450 milletvekilini belirlemek için yapılan genel seçim. 27 Mayıs Darbesi'nin ardından yapılan ilk genel seçimlerdir. 1961 Senato seçimleri ile aynı gün yapılan seçimlerde milletvekili seçimi zarfları "pembe", Cumhuriyet Senatosu seçimi zarfları ise "yeşil" renkli olarak belirlenmişti.

<span class="mw-page-title-main">1965 Türkiye genel seçimleri</span> TBMM 13. dönem milletvekillerini belirleyen seçim

1965 Türkiye genel seçimleri, 10 Ekim 1965 tarihinde yapılan bu genel seçimler ile TBMM 13. dönem milletvekilleri seçildi. İlk kez Millî bakiye sisteminin uygulandığı bu seçimlerde, Türkiye tarihinde ilk defa bir sosyalist parti olan Türkiye İşçi Partisi milletvekili çıkararak meclise girdi.

<span class="mw-page-title-main">1969 Türkiye genel seçimleri</span> TBMM 14. dönem milletvekillerini belirleyen seçim

1969 Türkiye genel seçimleri, 12 Ekim 1969 tarihinde TBMM 14. dönem milletvekillerini belirlemek için yapılan genel seçimlerdir.

Kapalı Listeli Çoğunluk Sistemi veya Liste usulü çoğunluk seçim sistemi, seçmenlerin tek bir aday yerine partilerce belirlenen tek bir listeye oy verilen bir seçim sistemdir. Seçim çevresinde en çok oyu alan parti o seçim çevresindeki tüm sandalyeleri kazanmaktadır. Tek İsimli Tek Turlu Sisteme benzer şekilde, bir partinin seçimleri kazanması için oyların yarıdan fazlasını almasına gerek yoktur. En çok oyu alan parti oy oranı kaç olursa olsun o seçim çevresindeki tüm sandalyeleri kazanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de seçimler</span>

Türkiye'de seçimler devletin altı pozisyonu için yapılır: cumhurbaşkanlığı (ulusal), parlamento (ulusal), belediye başkanlığı (yerel), ilçe belediye başkanlığı (yerel), il veya belediye meclis üyeleri (yerel) ve muhtarlar (yerel). Seçimler dışında referandumlar da yapılmaktadır.

D'Hondt yöntemi, Belçikalı hukukçu ve matematikçi Victor D'Hondt tarafından 1878'de tasarlanmış nispi temsil hesaplama yöntemidir. Türkiye'de 1961'den bu yana –1965 Millet Meclisi genel seçimi ile 1966 Millet Meclisi ara seçimi dışında– bütün milletvekili genel ve ara seçimlerinde d'Hondt sistemi uygulanmıştır; günümüzde de yürürlükte olan sistem budur.

Nispi temsil veya oransal temsil sistemi, siyasi partilerin veya adayların aldığı oyun parlamentoda orantılı olarak yansıtıldığı seçim sistemidir. Bu sistemde partiler oyları oranınca milletvekili çıkarırlar.

Seçim barajı veya seçim eşiği, bir adayın veya siyasi partinin, temsil veya yasama organında ek koltuklara sahip olabilmesi için gereken tüm oy sayısının minimum payını ifade eder. Bu sınırlama, farklı şekillerde işleyebilir, örneğin parti listesi orantılı temsil sistemlerinde seçim barajı, bir partinin yasama organında koltuk alabilmesi için belirli bir minimum oy yüzdesi, ulusal olarak veya belirli bir seçim bölgesinde alması gerektiğini belirtir. Tek tercihli oylama sistemlerinde seçim barajına kota denir ve sadece birinci tercih oyları kullanılarak veya daha düşük tercihlere dayalı olarak diğer adaylardan aktarılan oyların bir kombinasyonuyla. Karma üye orantılı nispi temsil sistemlerinde seçim barajı, yasama organında üstünlük koltuklarına kimlerin uygun olduğunu belirler.

Türkiye'de seçim sistemi, her beş yılda bir düzenlenen yerel, genel ve cumhurbaşkanlığı seçimlerinde farklı yöntemlerle uygulanır. 1945 yılından itibaren, Türkiye çok partili bir demokrasiye sahiptir. 1923'te kurulan tek parti yönetimini sona erdiren ilk demokratik seçim 14 Mayıs 1950 tarihinde yapılmıştır. Genel seçimlerde uygulanan mevcut seçim sistemi %7 seçim barajına sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Folketing</span>

Folketing, Danimarka Parlamentosu olarak da bilinen Folketing, Faroe Adaları ve Grönland ile birlikte, Danimarka Krallığı'nın tek meclisli ulusal yasama organıdır. 1849'da kurulan Folketing 1953'e kadar, iki meclisli bir parlamentonun alt meclisiydi. Üst yasama organı Landstinget'tı. Kopenhag'ın merkezindeki Slotsholmen adasındaki Christiansborg Sarayı'nda bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Finlandiya Parlamentosu</span>

Finlandiya Parlamentosu, 9 Mayıs 1906'da kurulan Finlandiya'nın tek kamaralı yüksek yasama organıdır. Finlandiya Anayasası uyarınca, egemenlik halka aittir ve bu güç Parlamentoya verilmiştir. Parlamento, her dört yılda bir, D'Hondt sistemi kullanılarak seçilen 200 üyeden oluşur. Bu üyelerin 199'u Finlandiya'dan 1 tanesi ise Åland'dan seçilir.

Türkiye'de koalisyon hükûmetleri, Türkiye'de birden fazla siyasi partinin iktidarda yer aldığı hükûmetlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Temsilciler Kongresi (İspanya)</span> Genel Kongrenin alt kanadı

Temsilciler Kongresi, İspanya'daki yasama kolu olan Cortes Generales'in alt koludur. Binası, Madrid'deki Parlamento Sarayı'dır.

<span class="mw-page-title-main">Karadağ Parlamentosu</span>

Karadağ Parlamentosu, Karadağ'ın tek meclisli yasama organıdır. Meclis'in şu anda dört yıllık bir süre için seçilen 81 üyesi vardır. 2006 bağımsızlık referandumunun ardından Parlamento, Karadağ'ın bağımsızlığını 3 Haziran 2006'da ilan etti ve onayladı. Yasama organının sitemi nispi temsil sitemidir.

<span class="mw-page-title-main">2000 Azerbaycan genel seçimleri</span>

2000 Azerbaycan genel seçimleri, 5 Kasım 2000 tarihinde yapılan ve Azerbaycan Millî Meclisi 2. döneminin 125 yeni üyesinin belirlendiği seçimlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Parti listeli nispi temsil</span> Seçim sistemleri ailesi

Parti listeli nispi temsil sistemleri, birden fazla adayın seçildiği seçimlerde bir seçim listesine tahsisler yoluyla nispi temsil seçim sistemlerinin bir alt kümesidir. Ayrıca karışık ek üye sistemlerinin bir parçası olarak da kullanılabilirler. Bu sistemlerde partiler seçilecek adayların bir listesini yapar ve her partiye aldığı oy oranında sandalye dağıtılır.

<span class="mw-page-title-main">Karma üyeli nispi temsil</span> Bölgesel seçim sistemi

Karma üyeli nispi temsil sistemi, seçmenlerin iki oya sahip olduğu bir seçim sistemidir. Seçmenler, oylarının ilkiyle yaşadıkları dar bölgeyi temsil edecek vekili, ikincisiyle ise bir partiyi seçerler. Karma üyeli nispi temsil sistemde sandalyelerin bir kısmı nispi temsil sistemiyle, kalan kısmı ise genellikle Tek İsimli Tek Turlu Sistem ile belirlenmektedir. Çoğunluk sistemiyle oluşan orantısızlıklar, nispi temsil üzerinden belirlenen sandalyelerin ilgili partilere verilmesi yoluyla giderilmeye çalışılmaktadır. Parlamentodaki sandalyeler ilk olarak dar bölgelerde seçilen adaylar, ardından da partilerin ulusal veya bölgesel olarak aldıkları oy oranına göre dağıtılır. Ulusal veya bölgesel olarak seçilen vekiller, Parti listeli nispi temsil sisteminde olduğu gibi, seçim öncesinde belirlenen parti listelerinden seçilirler.

Türkiye, %7 seçim barajı uygulaması ile dünyadaki en yüksek seçim barajına sahip ülkelerdendir. Baraj bağımsız adaylara uygulanmamaktadır. Buna ek olarak siyasi partilerin Hazine yardımından yararlanmaları için %3 oy alma zorunluluğu bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">2021 Ermenistan parlamento seçimleri</span>

2021 Ermenistan parlamento seçimleri, 20 Haziran 2021'de Ermenistan'da yapılan erken seçim. Aralık 2023'te yapılması gereken seçimler, 2020 Dağlık Karabağ Savaşı ve Şubat 2021'deki darbe girişimi nedeniyle yaşanan siyasi kriz nedeniyle daha erken bir tarihte düzenlendi.

Webster yöntemi olarak da adlandırılan Sainte-Lague yöntemi, bir parlamentoda federal eyaletler arasında veya bir Listeli Nispi Temsil Sistemindeki partiler arasında koltuk tahsis etmek için bir paylaştırma yöntemidir.